Κυριακή 31 Μαρτίου 2024 στις 13.00
Πορεία γειτονιάς ενάντια σε παρενοχλητικές/παραβιαστικές συμπεριφορές
Ούτε στις γειτονιές μας ούτε πουθενά
Τις τελευταίες εβδομάδες έχουμε ενημερωθεί ότι στην περιοχή Λαγκαδά στις αρχές Νεάπολης (κοντά στις δωδεκαόροφες) κυκλοφορεί τύπος που συστηματικά παραβιάζει και παρενοχλεί θηλυκότητες (πολλές εκ των οποίων ανήλικες) στα πάρκα, στους δρόμους και στις στάσεις αστικών της γειτονιάς. Έχουν γίνει γνωστά μια σειρά περιστατικών από catcalling (το γνωστό "ψητ ψητ") και σεξιστικές βρισιές ως εκτόξευση απειλών για βιασμούς και σωματική βία. Το άτομο που πραγματοποιεί τα παραπάνω έχει καστανά μαλλιά και μάτια, μέτριο ανάστημα, πλατιά μύτη, συνήθως φοράει φόρμες και μαύρα αθλητικά, έχει ελαφριά προφορά και μιλάει ελληνικά και ρωσικά.
Οι σεξιστικές παρενοχλητικές/παραβιαστικές συμπεριφορές μπορούν να πάρουν πολλές μορφές. Από τα «κοπλιμέντα», τα «αθώα αστειάκια» και τα σφυρίγματα στο δρόμο, τα «κατά λάθος» αγγίγματα και τους επιδειξίες στα λεωφορεία, τους τύπους που μας ακολουθούν μετά το φροντιστήριο ως τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας, τους βιασμούς και τις γυναικοκτονίες. Κανένα από αυτά τα περιστατικά δεν είναι ασήμαντο. Αντιθέτως, αποτελούν βασικό πυλώνα της πατριαρχίας. Όλα έχουν κοινή βάση την υποτίμηση των θηλυκών χαρακτηριστικών και την προσπάθεια επιβολής του προτύπου του μάτσο ανδρισμού. Τα σώματά μας καθώς και όποια συμπεριφορά μας βγαίνει από τα όρια της ετεροκανονικότητας γίνονται αντικείμενο χλευασμού και επιβολής.
Σε μία κοινωνία που μας μαθαίνει από τη γέννησή μας ότι πρέπει να εμπίπτουμε σε συγκεκριμένα καλούπια ανάλογα με το φύλο μας, που τα κορίτσια πρέπει να είμαστε φρόνιμα, φροντιστικά και ήσυχα, ενώ τα αγόρια πρέπει να παίζουν με όπλα και δεν πρέπει ποτέ να κλαίνε, σε μια κοινωνία που θεωρείται μαγκιά και ένδειξη αρρενωπότητας το να χτυπάς κάποιο άλλο άτομο και φλωριά το να αγκαλιάζεις, που θεωρεί ότι οι γυναίκες δε θα έπρεπε να παραπονιόμαστε γιατί έχουμε πλέον «ίσα δικαιώματα», είναι τόσο συχνές και κανονικοποιημένες κάποιες εικόνες που είναι εύκολο να αγνοηθούν και να μη γίνουν αντιληπτές ως αυτό που είναι: σεξιστικές/παρενοχλητικές/παραβιαστικές. Πόσο ίσα δικαιώματα έχουμε όμως όταν κάθε φορά που βγαίνουμε από το σπίτι μας μπορεί να υποστούμε κάποια από αυτές τις συμπεριφορές; Που μας λένε ότι αν δεχτούμε τέτοιες συμπεριφορές φταίμε κι από πάνω γιατί είναι δική μας ευθύνη να προσέχουμε τι φοράμε, πώς περπατάμε, τι ώρα γυρνάμε σπίτι μας.
Στις γειτονιές μας θέλουμε να κυκλοφορούμε ελεύθερες, ντυμένες όπως θέλουμε, ό,τι ώρα θέλουμε, με όποιο άτομο θέλουμε χωρίς φόβο και κλειδιά στο χέρι. Είναι πολύ σημαντικό να μη τα βλέπουμε όλα τα παραπάνω ως μικρά και αθώα, γιατί στα μικρά και καθημερινά είναι που χτίζονται οι νοοτροπίες που καταλήγουν στις χειρότερες μορφές έμφυλης βίας. Είναι σύνηθες όταν είμαστε μάρτυρες σε τέτοια περιστατικά να επικρατεί η νοοτροπία του: μην ασχολείσαι, κοίτα τη δουλειά σου, πού να μπλέκεις, θα ασχοληθεί κάποιος άλλος, είναι ιδέα μου κλπ.
Τα άτομα που διαπράττουν τέτοιες συμπεριφορές στηρίζονται ακριβώς σε αυτή την αδράνεια. Όταν επιτίθενται σε κάθε μία ξεχωριστά θεωρούν ότι τους παίρνει γιατί δε θα σταθεί κανείς μαζί της. Είναι ευθύνη όλων μας να δείξουμε έμπρακτα πως αυτό δεν ισχύει. Πως στις γειτονίες μας δε χωράνε τέτοιες συμπεριφορές. Πως κανένα άτομο δεν είναι μόνο του και ότι αν επιτεθεί σε μια θα μας βρει όλες απέναντί του.
Καμία ανοχή σε παρενοχλητικές/παραβιαστικές συμπεριφορές!
Να σπάσουμε το φόβο, την εξατομίκευση, το σεξισμό, τη ματσίλα, την πατριαρχία!
Ποτέ καμία μόνη/κανένα μόνο!
Συλλογικότητα για τον ελευθεριακό φεμινισμό Rabbia Viola
email: elfem@espiv.net
ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗΝ ΕΜΦΥΛΗ ΒΙΑ
Άλλη μια φορά ερχόμαστε αντιμέτωπες με περιστατικό έμφυλης βίας. Αυτή
την φορά στην Νεάπολη, όπου συγκεκριμένος τύπος παρενοχλεί συστηματικά
θηλυκότητες.
Εκμεταλλευόμενος τα δικαιώματα που του έχει προσφέρει η πατριαρχία
θεωρεί ότι έχει δικαιοδοσία πάνω στα σώματα και στις ζωές των θηλυκοτήτων
τις οποίες μπορεί να εκφοβίζει, να απειλεί και να παρενοχλεί.
Όπως και οι υπόλοιπες μορφές έμφυλης βίας που πηγάζουν από την
πατριαρχία έτσι και το cat calling και η παρενόχληση στον δρόμο έχει ως
στόχο την επίδειξη κυριαρχίας του θύτη και την ικανοποίηση του ανδρισμού
του μέσω της υποτίμησης και της αντικειμενοποίησης των θηλυκοτήτων.
Αρνούμαστε να φοβόμαστε να κυκλοφορήσουμε στις γειτονιές μας.
Αρνούμαστε να περπατάμε με τα κλειδιά στο χέρι.
Αρνούμαστε να αλλάζουμε δρόμο για να φτάσουμε σπίτι μας.
Κυριακή || 31.03.24 || 13.00
απαντάμε συλλογικά για να αλλάξει πλευρά ο φόβος
ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΛΕΣ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΗΣΥΧΙΑ
ΤΟΝ ΣΕΞΙΣΜΟ ΘΑ ΘΑΨΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ
Witches Fight Back
ΚΡΑΤΑΜΕ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΑΣ ΚΑΘΑΡΕΣ, ΑΠΟ ΦΑΣΙΣΤΕΣ, ΣΕΞΙΣΤΕΣ ΚΑΙ (ΠΑΡΑ)ΒΙΑΣΤΕΣ.
Το "αόρατο χέρι" της πατριαρχίας, τελικά δεν είναι και τόσο αόρατο. Αποτελεί απανταχού παρούσα κοινωνική πραγματικότητα που μας θυμίζει κάθε φορά τις έμφυλες πειθαρχήσεις μας.Καθέ φορά που γυρνάμε προς το σπίτι και το συναισθήμα που κυριαρχεί είναι ο φόβος για το εάν και πως θα φτάσουμε,που σκεφτόμαστε τους πιο ευφάνταστους τρόπους αυτοάμυνας.Κάθε φορά που πρέπει να σκεφτούμε το πως θα ντυθούμε, τι διαδρομή θα ακολουθήσουμε,σε ποια μέρη θα αράξουμε, πως θα μιλήσουμε και πως θα αντιδράσουμε στη βία που ασκείται στα σώματα και τα μυαλά μας. Έγνοιες επιβαλλόμενες, ανησυχίες ψυχοφθόρες και διαρκή καλέσματα σε προσωπικούς ηρωισμούς για να τα βγάλουμε πέρα. Η έμφυλη καταπίεση δεν γνωρίζει όρια,αλλά φτιάχνει τα καλούπια των ζωών αλλά και των θανάτων μας με δεξιοτεχνία, διαπλέκεται σε κάθε πτυχή της ύπαρξης μας, τόσο στο δημόσιο όσο και στο "ιδιωτικό" πεδίο, στον δρόμο, στη δουλειά, στις γειτονιές, στα σπίτια μας, στις κοινωνικές μας σχέσεις.Πρόκειται για ένα συνεχές βίας, οριοθετήσεων, επιβολών με το οποίο έρχεται το καθένα και η καθεμία αντιμέτωπα στη καθημερινότητα του και που αποτελούν δομικό και απαραίτητο στοιχείο της αναπαραγωγής του κράτους και της υπάρχουσας κοινωνικής οργάνωσης.
Στη γειτονιά της Νεάπολης και στη Λαγκαδά την τελευταία περίοδο υπάρχει τύπος(καστανά μαλλιά και μάτια, μέτριο ανάστημα, πλατιά μύτη, συνήθως φοράει φόρμες και μαύρα αθλητικά, έχει ελαφριά προφορά και μιλάει ελληνικά και ρωσικά) ο οποίος δρα παραβιαστικά προς θηλυκότητες όλων των ηλικιών σε καθημερινή βάση. Μιλάει σεξιστικά, απειλεί σωματικά και λεκτικά και ενσαρκώνει τον καθημερινό σεξισμό και τη σεξουαλικοποιημένη βία απο τα πάρκα μέχρι και τα στενά της γειτονιάς. Ουσιαστικά, πρόκειται για έναν ακόμη τύπο που επιβάλλει μια καθημερινότητα που μοιάζει περισσότερο με πεδίο μάχης.
Αυτές οι συμπεριφορές δεν προκύπτουν στο κένο, δεν εντάσσονται στο πεδίο της ψυχοπαθολογίας και ούτε αποτελούν την εξαίρεση. Αντιθέτως, είναι γέννημα θρέμμα της κουλτούρας του βιασμού,της υποτίμησης των ζωών μας, των εξουσιαστικών σχέσεων που αναπαράγονται καθόλη τη διάρκεια και σε όλα τα πεδία της ύπαρξής μας, μιας κοινωνίας που κανονικοποιεί, ανά περιπτώσεις ωραιοποιεί, ανάλογα το ταξικό υπόβαθρο του παραβιαστή ή το κοινωνικό του κύρος, και ανά φάσεις δικαιολογεί την έμφυλη βία και μετακυλεί τις ευθύνες σε όσα την έχουν υποστεί.
Η σιωπή επιβάλλεται,η αδιαφορία προσπαθεί να γίνει στάση ζωής και οι καθημερινές μας αντιστάσεις να καμφθούν.
Η κοινωνία δημιουργεί ρόλους για εμάς. Μας κατευθύνει και μας επιβάλλει να τους εκπληρώσουμε από το πώς πρέπει να ντυνόμαστε, να μιλάμε και να συμπεριφερόμαστε μέχρι το πώς πρέπει να δεχόμαστε πειθήνια τις πειθαρχήσεις αυτές.Οι αντιδράσεις μας στους καθημερινούς παραβιασμούς για κάποιους αποτελούν αδιάφορες στιγμές,ενδείξεις δικής μας "υπερευαισθησίας" που δεν ανεχόμαστε λίγο παραπάνω "φλέρτ"και για άλλους ατομική μας υπόθεση.
Οι παραβιασμοί των επιζώντων ανάγονται σε"μεμονωμένα περιστατικά" που καλούνται να διαχειριστούν μόνα τους, ενώ όταν αυτά καταφέρουν να αντιδράσουν, αμφισβητούνται από λαϊκά και μη δικαστήρια που μετακυλύουν την ευθύνη στα ίδια. Εάν επιλέξουν τον δρόμο της αστικής δικαιοσύνης, επανατραυματίζονται και φιμώνονται προς παραδειγματισμό μέσα σε αστυνομικές και δικαστικές αίθουσες, όπως ακριβώς συμβαίνει με την υπόθεση της 12χρονης επιζώσας κυκλώματος trafficking στον Κολωνό και την φυλάκιση της μητέρας της αλλά και με την 19χρονη επιζώσα στην Ηλιούπολη που κατέληξε από καταγγέλουσα, κατηγορούμενη. Ενώ όταν επιλέγουμε τον δρόμο της αυτοάμυνας/αντιβίας τιμωρούμαστε και φυλακιζόμαστε. Έτσι συνέβη και στην Π. στην Κόρινθο η οποία τραυμάτισε θανάσιμα τον (παρα)βιαστή αυτής και της φίλης της, όπου δεν αναγνωρίστηκε ποτέ οτι βρισκόταν σε άμυνα και της επέβαλαν 10 χρόνια ποινή φυλάκισης.Δεν είναι τυχαίο που η όποια ατομική ή συλλογική μας προσπάθεια για απαντήσεις σε σχόλια στο δρόμο ή για αυτοάμυνα καταστέλλεται, δεν είναι τυχαίο που το σπρέι πιπεριού και η χρήση του από όσα δεν είμαστε μπατσινες θεωρείται παράνομη, δεν είναι τυχαίο που τα σεξιστικά σχολιάκια, τα "τυχαία" αγγίγματα, το ότι μας ακολουθούν στο δρόμο και άλλα τόσα, συμβαίνουν όταν πιστεύουν ότι δεν μπορούμε να αντιδράσουμε,όταν είμαστε μόνες ή με φίλες,όταν είμαστε ανήλικες και τα βιώματα μας δεν μετράνε, όταν πιστεύουν ότι κανένας γύρω μας δεν θα μιλήσει.
Για να μπορουμε να κυκλοφορούμε και νύχτα και μέρα, και μόνες και με παρέα,σε κάθε γειτονιά, να είμαστε το ένα για το άλλο κάτι παραπάνω απο ένα άθροισμα μονάδων, συλλογικοποιούμε τα βιώματά μας,στεκόμαστε η μία δίπλα στο άλλο,χτίζουμε δίκτυα αλληλεγγύης για να οριζούμε εμείς από τα κάτω τους τρόπους δράσης μας. Το γκρέμισμα του υπάρχοντος έρχεται με την καθημερινή φθορά του,δημιουργώντας ρωγμές σε κάθε σύστημα που μας καταπιέζει.
ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ ΚΑΝΕΝΑ ΜΟΝΟ
Ο,ΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ Η ΜΙΑ ΤΟ ΑΛΛΟ
Πορεία γειτονιάς ενάντια σε παραβιαστικές συμπεριφορές
Κυριακή 31/03 στις 13:00 στο ρολόι Νεάπολης
Μαρμάγκα, αντιπατριαρχική ομάδα
Στήριξη πορείας γειτονιάς ενάντια σε παρενοχλητικές/παραβιαστικές συμπεριφορές
Ενημερωθήκαμε ότι στην περιοχή της Νεάπολης κυκλοφορεί άτομο που έχει παρενοχλητική και παραβιαστική συμπεριφορά προς γυναίκες. Η συγκεκριμένη συμπεριφορά εντάσσεται στο γενικότερο δυσμενές καταπιεστικό περιβάλλον που διαμορφώνεται από τη συνθήκη της πατριαρχίας.
Καθημερινά πληροφορούμαστε περιστατικά από παρενοχλήσεις, ξυλοδαρμούς βιασμούς, επιθέσεις σε LGBTQ άτομα, δράση κυκλώματων trafficking και παιδεραστίας, έως γυναικοκτονίες. Όλα τα προαναφερόμενα δείχνουν ότι η συστημική βία της πατριαρχίας είναι καλά ριζωμένη στην κοινωνική ζωή.
Όλα τα παραπάνω, σε συνδυασμό με την εντεινόμενη ταξική εκμετάλλευση, την οικονομική εξαθλίωση και την καταστολή σε όσους/ες αντιστέκονται ενισχύουν ένα ήδη ασφυκτικό περιβάλλον. Το κράτος προσχηματικά διατυμπανίζει τη λήψη μέτρων για την έμφυλη βία, αλλά βλέπουμε φορείς και θεσμούς της εξουσίας να είναι ουσιαστικά μπλεγμένοι ή να σπεύδουν να κουκουλώσουν ολοένα και περισσότερες υποθέσεις.
Είναι το πατριαρχικό σύστημα και οι υπερασπιστές του, που δημιουργεί έμφυλα στερεότυπα, διαχωρισμούς και ρόλους και παίρνει όλες τις μορφές καταπίεσης που συναντάμε καθημερινά στο σχολείο, στη γειτονιά, στη δουλειά.
Είναι οι μπάτσοι που συνεργάζονται με μαφίες, φασίστες, που πουλάνε προστασία σε μαγαζιά, εμπλέκονται σε κυκλώματα trafficking και εμπορίας ανθρώπων.
Eίναι η αστική δικαιοσύνη που επιχειρεί να συγκαλύψει βιαστές νοικοκυραίους "υπεράνω πάσης υποψίας" ενώ θέτει σε καθεστώς εξαίρεσης πολιτικούς κρατούμενους και τιμωρεί παραδειγματικά όσους/όσες αγωνίζονται.
Ο αγώνας για κάθε δολοφονημένη, για κάθε περιστατικό βιασμού, για κάθε καταπιεσμένο άτομο είναι κομμάτι ενός συνολικού αγώνα ενάντια σε κράτος, πατριαρχία και κεφάλαιο. Μέσα από αυτοοργανωμένες δομές αλληλεγγύης να στηρίξουμε τα κακοποιημένα άτομα και να μην αφήσουμε καμία μόνη απέναντι στην πατριαρχία και στους υπερασπιστές της. Να αγωνιστούμε για έναν κόσμο με ελευθερία, ισότητα και αξιοπρέπεια.
Στηρίζουμε την πορεία γειτονιάς ενάντια σε παρενοχλητικές/παραβιαστικές συμπεριφορές
αναρχική ομάδα Θεσ/νικης Πυρανθός
ΠΟΤΕ ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ
Το τελευταίο διάστημα στην περιοχή Λαγκαδά, στις αρχές της Νεάπολης, έχουν λάβει χώρα μια σειρά από παραβιαστικά/παρενοχλητικά περιστατικά από γνωστό σεξιστικό σκουπίδι της περιοχής. Η επαναληψιμότητα τέτοιων συμβάντων μας υπενθυμίζει ότι στον πατριαρχικό ζόφο που ζούμε, η μόνη λύση είναι η επίθεση. Αντιμέτωπες καθημερινά με πατριαρχική βία, στο σπίτι μας, στη δουλειά, στο δρόμο, με μόνο όπλο τη λύσσα μας για απελευθέρωση από τους καταπιεστές μας, προτάσσουμε μαχητικούς φεμινιστικούς πυρήνες με αλληλεγγύη, στήριξη, φροντίδα, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χώρο εργασίας, σε κάθε σπίτι ενάντια στα καλούπια της θηλυκής μας υπόστασης, ενάντια στον ρόλο της "γυναίκας". Ο αγώνας ενάντια στην πατριαρχία είναι διαρκής, δεν πολεμάται σε αίθουσες δικαστηρίων, σε αστυνομικά τμήματα, δε φιμώνεται με Μίχους πίσω από τα κάγκελα, με διατάξεις νόμων περί ενδοοικογενειακής βίας. Όσες προσπάθειες κι αν κάνει το κράτος για να σβήσει την οργή μας, θα είμαστε συνεχώς εμπόδιο στη διατήρηση της τάξης και της ασφάλειας που ευαγγελίζεται. Να γίνουμε κοινωνική απειλή.
Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΒΙΑΖΕΙ ΚΑΙ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΣΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΠΟΤΕ ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΜΑΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ 31/03 13:00 ΡΟΛΌΙ ΝΕΑΠΟΛΗΣ
Ανάρες - Ομάδα Δράσης&Αλληλεγγύης