Συγκέντρωση για τα 12 χρόνια από τη δολοφονία του Π. Φύσσα

12 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ Π. ΦΥΣΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΦΑΣΙΣΤΙΚΑ ΤΑΓΜΑΤΑ ΕΦΟΔΟΥ ΤΗΣ Χ.Α.,

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ - ΔΕ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ

Συγκέντρωση: Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου, 19:00, Κεντρική Πλατεία

Στις 18 Σεπτεμβρίου συμπληρώνονται δώδεκα χρόνια από τη δολοφονία του αντιφασίστα αγωνιστή Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι, το 2013, από τον Γιώργο Ρουπακιά, μέλος των ταγμάτων εφόδου της Χρυσής Αυγής. Οχτώ μήνες πριν, τα ξημερώματα της 17ης Ιανουαρίου 2013, στο Περιστέρι είχε προηγηθεί και η δολοφονία του μετανάστη εργάτη Σαχζάτ Λουκμάν από τα φασιστικά τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής. Οι παραπάνω δολοφονίες ήταν η κορύφωση μιας σειράς επιθέσεων των φασιστών της Χ.Α. σε αγωνιστές, πρόσφυγες και μετανάστες, με τις ευλογίες του κράτους και των αφεντικών. Τα παραπάνω αποτέλεσαν έναυσμα για τη δημιουργία ενός μεγάλου και δυναμικού αντιφασιστικού κινήματος, που οδήγησε στο τσάκισμα των φασιστών της Χ.Α. και εν τέλει στην καταδίκη της ως εγκληματικής οργάνωσης στις 22 Οκτωβρίου του 2020.

Δώδεκα χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, ζούμε σε μια εποχή γενικευμένης κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος, με το φαινόμενο του φασισμού να λαμβάνει εξίσου γενικευμένα χαρακτηριστικά σε μία σειρά από χώρες. Η Ευρώπη-Φρούριο είναι εκείνη η οποία δείχνει ,πρώτα από όλα, στους/-ις μετανάστ(ρι)ες το πιο φρικαλέο της πρόσωπο, χτυπώντας τους και σκοτώνοντάς τους στα σύνορα ή ωθώντας τους στο κοινωνικό περιθώριο, σε camps - στρατόπεδα συγκέντρωσης. Την ίδια στιγμή στηρίζει το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ και την γενοκτονία των Παλαιστινίων. Αντίστοιχα η Ελλάδα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στην εφαρμογή της πολιτικής της Ε.Ε., με επαναπροωθήσεις, ναυάγια με εκατοντάδες νεκρούς (όπως είδαμε στην Πύλο), hot-spot σε ρόλο φυλακών για τους πρόσφυγες, ρατσιστικό κοινωνικό αυτοματισμό διά στόματος κυβερνήσεων. Τα παραπάνω επικυρώνονται και μέσα από το νέο αντίμεταναστευτικο νομοσχέδιο Πλεύρη που αυστηρό ποιεί το νομικό πλαίσιο και εντείνει την καταστολή.

Το αστικό πολιτικό σύστημα καλύπτει ολοένα και περισσότερο το κενό στα δεξιά του. Τα αντιδραστικά - αντικοινωνικοί νομοσχέδια (όπως το αντεργατικό νομοσχέδιο Γεωργιάδη για το 13ωρο, το αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και το αντιμεταναστευτικό νομοσχέδιο Πλεύρη), η κήρυξη των απεργιών ως παράνομες και η επίθεση σε αγώνες εργατών, η εγκληματική διαχείριση της πανδημίας COVID 19, που άφησε πίσω της πάνω από 30.000 νεκρούς, η διαρκής αύξηση του κόστους ζωής και η ακρίβεια, ο πόλεμος, η μετατροπή της χώρας σε μια απέραντη βάση του NATO και οι δολοφονίες προσφύγων και μεταναστών στα σύνορα του Έβρου και στον πάτο του Αιγαίου είναι μερικά μόνο παραδείγματα από την επίθεση του κράτους και της ακροδεξιάς κυβέρνησης της ΝΔ σε εκείνους που βρίσκονται στη βάση της κοινωνικής πυραμίδας.

Όσο η κρίση του καπιταλιστικού συστήματος οξύνεται, φασιστικές και παρακρατικές δυνάμεις λειτουργούν για λογαριασμό του κράτους, λειτουργώντας ως μακρύ χέρι της κυβέρνησης, και του κεφαλαίου, χτυπώντας τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες.

Πέντε χρόνια μετά την καταδίκη της Χρυσής Αυγής, γίνεται όλο και πιο φανερό πως ο αγώνας ενάντια στον φασισμό δεν τελειώνει σε καμία δικαστική αίθουσα και καμία καταδικαστική απόφαση. Πέντε χρόνια μετά, παρατηρούμε ότι ο φασισμός είναι και πάλι εδώ και προσπαθεί να επανέλθει στο προσκήνιο. Από την εκλογή όλο και περισσότερων ακροδεξιών σε άλλες χώρες, από την είσοδο όλο και πιο πολλών ακροδεξιών κομμάτων στη βουλή μέχρι την επανεμφάνιση διάφορων μικρών φασιστικών γκρουπών στον δρόμο, οι οποίες σιγά-σιγά προσπαθούν να διεκδικήσουν έδαφος στο κοινωνικό πεδίο και να διεισδύσουν στους μαθητές και στη νεολαία.

Ο φασισμός τσακίζεται στον δρόμο από τον κόσμο του αγώνα, τσακίζεται από μικρές μάχες που δίνουμε στην καθημερινότητά μας στο κοινωνικό πεδίο. Οι ταξικοί αγώνες των εργατών στην Cosco, την e-food, τη ΛΑΡΚΟ, τη Μαλαματίνα, των λιμενεργατών της ΠΕΝΕΝ, οι αγώνες ενάντια στους πλειστηριασμούς και τις εξώσεις, οι αγώνες των εκπαιδευτικών και των φοιτητών στα πανεπιστήμια και σε άλλα μέτωπα υπεράσπισης των γειτονιών και του περιβάλλοντος, οι αγώνες των υγειονομικών και η υπεράσπιση της δημόσιας δωρεάν υγείας μας δείχνουν τον δρόμο. Τέλος, οι αγώνες του κινήματος αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη και στον αδούλωτο λαό της. Να μην τους αφήσουμε να κερδίσουν έδαφος!

Να αγωνιστούμε για μια ζωή με υγεία, ελευθερία, αλληλεγγύη και αξιοπρέπεια, για την ανατροπή της ρατσιστικής, φιλοπόλεμης και δολοφονικής πολιτικής ΕΕ-ελληνικού κράτους!

Μαζικοί - μαχητικοί αγώνες και δράση κόντρα στην πείνα και τη φτώχεια, τον πόλεμο, τον αυταρχισμό και την καταστολή, τον φασισμό και τον ρατσισμό, τα καπιταλιστικά κέρδη, για μια άλλη κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, χωρίς διαχωρισμούς φύλου, φυλής και χρώματος, όπου οι λαοί θα υπερασπίζονται το ταξικό τους συμφέρον και όχι τους τεχνητούς ανταγωνισμούς!

ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ, ΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ, ΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ, ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ, ΠΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ ΤΗ ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΙΣΟΤΗΤΑΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ!

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ! ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΛΑΟ, ΘΑΝΑΤΟ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ!

Δίκτυο αλληλεγγύης και αγώνα Καρδίτσας