Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2014 στις 11.00
Απεργιακή συγκέντρωση ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας
Ανακοίνωση του Συντονιστικού δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα "απελευθερωμένα" ωράρια για την πανελλαδική απεργία την Κυριακή 2 Νοέμβρη στο εμπόριο [απεργιακή συγκέντρωση: 11πμ, Ερμού & Κορνάρου]
[η ανακοίνωση σε pdf εδω:https://bookworker.files.wordpress.com/2014/10/keimeno_apergia_2_11_synt-drasis.pdf ]
Κυριακή 2 Νοέμβρη 2014 :: α π ε ρ γ ί α στον κλάδο του εμπορίου
>> απεργιακή συγκέντρωση: 11πμ, Ερμού & Κορνάρου
Μια απεργία που οργανώνεται από όλους εμάς και για όλους εμάς
που βιώνουμε από πρώτο χέρι τι σημαίνει το να σου επιβάλλουν να δουλεύεις τις Κυριακές,
που ως κομμάτια του κόσμου της εργασίας βιώνουμε την αδυσώπητη επίθεση στα εργατικά μας συμφέροντα και δικαιώματα, στη ζωή και την αξιοπρέπειά μας
Μια ακόμα μάχη από την οποία δεν πρέπει να λείψει καμία και κανείς μας!
Εδώ κι ένα χρόνο περίπου δίνουμε, από την σκοπιά των εργατικών συμφερόντων, έναν επίμονο και δυναμικό αγώνα ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας.
Παράλληλα με τη συνεχή υποτίμηση της εργατικής μας δύναμης και την όξυνση της εκμετάλλευσης που βιώνουμε ως εργαζόμενοι τόσο στον κλάδο του εμπορίου (με τις μειώσεις μισθών, τις ατομικές συμβάσεις, τις απολύσεις, τα σπαστά ωράρια, την εκ περιτροπής εργασία, την ορθοστασία, την εργοδοτική τρομοκρατία,…) όσο και παντού, αρχικά, μέσα στο καλοκαίρι του 2013 νομοθετήθηκε το άνοιγμα των καταστημάτων για 7 Κυριακές το χρόνο, ενώ με υπουργική απόφαση μέσα στο καλοκαίρι του 2014 φτάσαμε στο «πιλοτικό» άνοιγμα των καταστημάτων σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη κι άλλες περιοχές για όλες τις Κυριακές του χρόνου.
Ο στόχος τους ήταν και εξακολουθεί να είναι διπλός. Από τη μια, προς όφελος του συνόλου των εργοδοτών, να τσακίσουν ό,τι έχει απομείνει από τις εργατικές κατακτήσεις και δικαιώματα για τους εργαζομένους που βρίσκονται πίσω από τις λουσάτες βιτρίνες, υπό ένα καθεστώς εκμετάλλευσης κι εργοδοτικής τρομοκρατίας που ολοένα και εντείνεται. Και από την άλλη, να ξαναμοιραστεί η πίτα της αγοράς προς όφελος των μεγάλων εμπορικών ομίλων και πολυεθνικών. Μέσα σε αυτή τη συνθήκη, επιβάλλουν η ζωή μας ως εργαζόμενοι, ο όποιος ελεύθερος χρόνος μας και η δυνατότητά μας να βρισκόμαστε με τους δικούς μας ανθρώπους, αλλά και συνολικά η κοινωνία να υποταχθούν ολοκληρωτικά στις περιβόητες ανάγκες της αγοράς.
Απέναντι σε όλη αυτή τη μεθόδευση λοιπόν απαντάμε με αγώνα που γίνεται στην πράξη κι όχι στα λόγια. Και γι' αυτό φέρνει ήδη αποτελέσματα!
Οι αντίστοιχοι αγώνες που εκδηλώνονταν στον κλάδο του εμπορίου κατά τα προηγούμενα χρόνια με αιχμή είτε το ωράριο, είτε και την Κυριακάτικη αργία, έρχονται να αποκτήσουν μια ιδιαίτερα μεγάλη δυναμική κατά τον τελευταίο χρόνο. Μάλιστα στις αρχές του 2014 προχωρήσαμε στη δημιουργία του Συντονιστικού δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα "απελευθερωμένα" ωράρια, το οποίο αποτελεί μια συνεχής διεργασία οργανωμένου από τα κάτω και συντονισμένου με οριζόντιες διαδικασίες αγώνα, όπου συλλογικά εγχειρήματα αγώνα, όπως εργατικά σωματεία τόσο από τον ευρύτερο κλάδο του εμπορίου όσο κι από άλλους κλάδους, συλλογικότητες εργαζομένων κι ανέργων, συνελεύσεις γειτονιάς, διάφορες συλλογικότητες του ταξικού και κοινωνικού κινήματος, συμμετέχουν και συντονίζουν τη δράση τους.
Οι απεργιακές Κυριακάτικες κινητοποιήσεις και το σύνολο των παρεμβάσεων που πραγματοποιήθηκαν από τον Απρίλη και για όλο σχεδόν το καλοκαίρι, κυρίως στο κέντρο της Αθήνας (με επίκεντρο την Ερμού), αλλά και σε αρκετές γειτονιές και άλλες περιοχές της Ελλάδας, δεν άφηναν κανένα περιθώριο να θεωρηθεί ότι ο αγώνας γινόταν απλώς για την τιμή των όπλων.
Επρόκειτο για κινητοποιήσεις οι οποίες σηματοδοτήθηκαν σε σημαντικό βαθμό και από τη συμμετοχή των ίδιων των εργαζομένων από τα καταστήματα. Υπήρξαν καταστηματάρχες που ενώ εκμεταλλευόμε-νοι αρχικά τη ρύθμιση για τις 52 Κυριακές άνοιγαν τις Κυριακές, έπειτα από τις κυριακάτικες παρεμβάσεις, τις απεργιακές περιφρουρήσεις, τα μπλοκαρίσματα, αλλά και την πίεση που ασκήθηκε από τους ίδιους τους εργαζόμενους, κατέληξαν να τα κρατούν κλειστά για τις υπόλοιπες Κυριακές. Αντί να διαμορφωθεί η Ερμού τις Κυριακές σε πεδίο θριάμβου της κατανάλωσης και της εξατομίκευσης, διαμορφώθηκε σε ένα έδαφος όπου ρίζωσε σε ένα σημαντικό βαθμό η αυτοοργάνωση των εργαζομένων, η ταξική αλληλεγγύη, η συλλογική αντίσταση, η έμπρακτη αμφισβήτηση της παντοκρατορίας των κυβερνώντων και των αφεντικών. Ως θετικό αποτέλεσμα του αγώνα δεν μπορούμε παρά να θεωρήσουμε ακόμα και το ότι σε πολλά καταστήματα άνοιξε η κουβέντα μεταξύ συναδέλφων για το πώς οργανωνόμαστε και πως αντιστεκόμαστε, τόσο για τις Κυριακές, όσο και για το σύνολο της επίθεσης που δεχόμαστε ως εργαζόμενοι.
Ήδη μέσα από τις κινητοποιήσεις αυτές και τις σχετικές συζητήσεις μεταξύ εργαζομένων από το εμπόριο έχουν προκύψει και δρουν ως μια νέα εργα-τική συλλογικότητα και οι «εργαζόμενοι-ες από τον κλάδο του εμπορίου»[http://orthostasia.wordpress.com], η συμμετοχή στην οποία είναι ανοιχτή για όλους τους συναδέλφους του κλάδου.
Κι ενώ κατά τον περασμένο Σεπτέμβρη, παράλληλα με τις συνεχείς δράσεις μας, συζητούσαμε για την περαιτέρω ενδυνάμωση του αγώνα, με προσωρινή απόφαση του ΣτΕ σταματά το «πιλοτικό» μέτρο λειτουργίας καταστημάτων για όλες τις Κυριακές. Πρόκειται για εξέλιξη πίσω από την οποία βλέπουμε ξεκάθαρα και τον αγώνα μας που δώσαμε ως σήμερα. Ωστόσο,δεν επαναπαυόμαστε, καθώς η απόφαση του ΣτΕ είναι προσωρινή (ήδη λίγες ημέρες μετά την απεργία μας, στις 7 Νοέμβρη, θα συζητείται η τελική απόφαση). Αλλά και ο νόμος για τις 7 Κυριακές τον χρόνο με ανοιχτά τα μαγαζιά παραμένει σε ισχύ. Και πέρα από το ότι από μόνο του αυτό συνιστά σημαντικό πλήγμα στα δικαιώματα και τη ζωή μας, σε κάθε περίπτωση λειτουργεί σαν ένα σταθερά «ανοιχτό παράθυρο» και για ακόμα περισσότερες Κυριακές με τα μαγαζιά ανοιχτά.
Είναι στο χέρι μας να ενισχύσουμε τον αγώνα αυτό. Πρωτίστως οι εργαζόμενοι του κλάδου αλλά και το σύνολο των εργαζομένων, να βάλουμε φρένο σε μια βασική, όπως φαίνεται, επιδίωξη του κεφαλαίου.
Πρόκειται για έναν αγώνα που βρέθηκε αντιμέτωπος με την κρατική καταστολή τόσο με την επίθεση στα απεργιακά μας μπλόκα τον περασμένο Απρίλη, όσο και τις διαρκείς απειλές για συλλήψεις και μηνύσεις. Για έναν αγώνα που αντιμετώπισε και την κατασυκοφάντηση από τα καθεστωτικά ΜΜΕ, η οποία πλέον θεωρείται εξ αρχής δεδομένη για όλους τους πραγματικά ενοχλητικούς για τα συμφέροντα των αφεντικών εργατικούς αγώνες.
Να δώσουμε στην απεργία το πραγματικό νόημά της. Να συζητήσουμε γι' αυτήν με τους συναδέλφους μας, για την αναγκαιότητά της, για το πώς θα την οργανώσουμε εμείς οι ίδιοι, χωρίς να αναμένουμε ότι κάποιοι άλλοι θα αναλάβουν το έργο αυτό για λογαριασμό μας.
Καλούμε όλες τις συναδέλφισσες και όλους τους συναδέλφους από τον κλάδο του εμπορίου να ενισχύσουμε έμπρακτα τον αγώνα. Να απεργήσουμε όλες και όλοι την Κυριακή 2/11. Να σπά-σουμε το κλίμα του φόβου και της εργοδοτικής τρομοκρατίας. Όπως το επιχειρήσαμε και το καταφέραμε μέσα και από τις κινητοποιήσεις του καλοκαιριού.
Αλλά και για όλους εμάς που δουλεύουμε σε άλλους κλάδους ή που είμαστε άνεργοι, νεολαίοι ή και συνταξιούχοι, το ζήτημα της κατάργησης της Κυριακάτικης αργίας δεν είναι κάτι έξω από τη ζωή μας και από τους αγώνες που δίνουμε ή που καλούμαστε να δώσουμε.Είναι ξεκάθαρο ότι πολύ γρήγορα η επιλογή μας να ψωνίζουμε τις Κυριακές θα συντελέσει καταλυτικά στο να καταλήξουμε να δουλεύουμε κι εμείς και τις Κυριακές! Και όχι φυσικά στο να λυθεί το πρόβλημα της ανεργίας, όπως οι «από πάνω» υποκριτικά διατείνονται. Είναι ξεκάθαρο επίσης, ότι αυτό που μας λείπει δεν είναι οι επιπλέον ώρες για να ψωνίσουμε. Σε μια περίοδο που η ανεργία χτυπά κόκκινο, οι μισθοί και οι συντάξεις πετσοκόβονται και η καθυστερημένη (ή και η μη) καταβολή μισθών γίνεται καθεστώς, αυτό που πραγματικά μας λείπει είναι τα χρήματα για να ψωνίσουμε. Και βέβαια μας λείπει κι ο χρόνος για να Ζήσουμε! Επίσης,οφείλουμε να σταθούμε ταξικά κι έμπρακτα αλληλέγγυοι στο πλευρό των εργαζομένων στα καταστήματα και στον αγώνα τους. Είναι ανάγκη να αντιληφθούμε ότι η επίθεση που δέχονται οι συνάδελφοι μας στο εμπόριο είναι κομμάτι της συνολικής επίθεσης που δεχόμαστε όλοι εμείς οι «από κάτω». Και ότι μόνο παλεύοντας όλοι μαζί θα μπορέσουμε να την αντιμετωπίσουμε. Και στο κάτω-κάτω δεν είναι δυνατό από τη μια να σιχτιρίζουμε και να καταδικάζουμε στα λόγια τους κυβερνώντες, τα καθεστωτικά ΜΜΕ, τις τράπεζες, τα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών και από την άλλη με τη στάση μας (πχ ψωνίζοντας τις Κυριακές) να παίζουμε το «παιχνίδι» όλων αυτών στις πλάτες των εργαζομένων.
ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ - ΔΕΝ ΨΩΝΙΖΟΥΜΕ
ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ
ΟΥΤΕ 52, ΟΥΤΕ ΚΙ 7
ΚΑΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ
ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΣΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ
Κυριακή 2 Νοέμβρη 2014 :: απεργία στον κλάδο του εμπορίου
απεργιακή συγκέντρωση: 11πμ, Ερμού & Κορνάρου
Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα "απελευθερωμένα" ωράρια
πηγή : http://bookworker.wordpress.com/2014/10/29/keimeno_synt-drasis_apergia_2_11_14/
Συνεχίζεται η καμπάνια ενημέρωσης και δράσης της Εργατικής Λέσχης Ν. Ιωνίας στα καταστήματα της περιοχής μας
Η καμπάνια ενημέρωσης γίνεται σε συνεργασία με το συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας και τις ελαστικές σχέσεις εργασίας στο χώρο του εμπορίου.
Ποτέ δουλειά την Κυριακή - Απεργούμε Κυριακή 2 Νοέμβρη
Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΕΙ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑΤΑ.
Η προσπάθεια καθιέρωσης της «κυριακάτικης εργασίας» στο εμπόριο συνεχίζεται. Η Κυριακή 2 Νοεμβρη είναι η επόμενη όπως ορίζεται από το Υπουργείο Ανάπτυξης και τον Εμπορικό Σύλλογο Αθήνας που θα λειτουργούν τα καταστήματα. Είναι πιθανό να συνδυαστεί και με μια "ενδιάμεση φθινοπωρινή εκπτωτική περίοδο", όπως είχε γίνει και πέρυσι για να τσιμπήσουν οι πιθανοί πελάτες και να βγουν να κοιτούν βιτρίνες!
Οι 7 Κυριακές τον χρόνο που θα μπορούν να λειτουργούν τα καταστήματα παραμένουν ενώ η απόφαση του ΣτΕ που αναστέλλει το μέτρο των 52 Κυριακών είναι προσωρινή.
Οι μεγαλοκαταστηματάρχες και τα πολυκατα-στήματα πρωτοστατούν σε αυτή την κατεύθυνση. Ήδη, πολλές επιχειρήσεις δε δίνουν τα αυτονόητα για την κυριακάτικη εργασία (1 ρεπό και 75% προσαύξηση). Και δε μένουν εκεί: Για να εξασφαλίσουν φτηνότερη εργασία αλλά και για να αποσυμπιέσουν τη δυσαρέσκεια των εργαζομένων, επιβάλλουν περαιτέρω την ελαστική εργασία: αλυσίδες καταστημάτων καλούν εργαζόμενους που απασχολούν σε άλλες περιοχές, ως «εθελοντές» στο κέντρο της Αθήνας, παρουσιάζοντας την κυριακάτικη εργασία σαν . . . προνόμιο!!! Άλλοι, πάλι, προσλαμβάνουν 4ωρους «ενοικιαζόμενους» εργαζόμενους μόνο για την Κυριακή, πληρώνοντάς τους με ψίχουλα . . .
Εδώ και 3 μήνες, εργαζόμενοι στον κλάδο του εμπορίου, παρά την απουσία συνδικαλιστικής κάλυψης, αλλά με τη στήριξη του Συντονιστικού δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια, συλλογικοτήτων, συνελεύσεων γειτονιάς, σωματείων, εργαζομένων από άλλους κλάδους και ανέργων αγωνίζονται και υπερασπίζονται έμπρακτα το δικαίωμα στον ελεύθερο χρόνο. Οργανώνονται ενημερωτικές παρεμβάσεις, απεργιακές περιφρουρήσεις και αποκλεισμοί καταστημάτων στο κέντρο της Αθήνας.
Και τα πρώτα αποτελέσματα άρχισαν να φαίνονται. Ο φόβος και η απομόνωση σιγά-σιγά σπάνε δίνοντας τη θέση τους στην επικοινωνία και τη συμμετοχή, δηλαδή το πρώτο βήμα για την επίτευξη του στόχου των εργαζομένων: τη διατήρηση του δικαιώματος στην αργία, την ξεκούραση και τον ελεύθερο χρόνο.
Γι αυτό και ως Εργατική Λέσχη Νέας Ιωνίας, νιώθουμε την ανάγκη να στηρίξουμε και να συνεχίσουμε τον αγώνα αυτό.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους στον κλάδο του εμπορίου να έρθουν σε επαφή, πρώτα μεταξύ τους, μετά με εργαζόμενους άλλων κλάδων αλλά και ανέργους, να ενημερωθούν, να συζητήσουν, να συμμετέχουν και να κατανοήσουν ότι η οργάνωση και η συλλογική δράση μπορούν να φέρουν θετικό αποτέλεσμα.
Συμμετέχουμε:
- Την Τετάρτη 22/10 στην Διαδήλωση ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα & την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας (συγκέντρωση στις 6μμ Χαυτεία - Σταδίου & Αιόλου)
- Την Κυριακή 2/11 στην Απεργία του κλάδου του εμπορίου και στηρίζουμε τις κινητοποιήσεις
πηγή : http://ydragogeio.gr/%CE%BA%CE%B1%CE%BC%CF%80%CE%AC%CE%BD%CE%B9%CE%B1-%CE%B5%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B4%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%B7%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CF%81/
Εργαζόμενοι / εργαζόμενες από τον κλάδο του εμπορίου
πηγή: http://orthostasia.wordpress.com/2014/10/20/%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%B5%CF%84%CE%BF%CE%B9%CE%BC%CE%AC%CE%B6%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%B1/
Εργατική Διαδήλωση 22/10 - Απεργία 2/11
O αγώνας των εμποροϋπαλλήλων ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, εδώ και αρκετούς μήνες, είναι κομβικής σημασίας για τον κλάδο του εμπορίου και την επιβίωση των εργαζομένων, αλλά και για όλη την εργατική τάξη.
Αυτός ο αγώνας διεξάγεται κάτω από δύσκολες συνθήκες. Η κυβέρνηση, που προασπίζει τα συμφέροντα των αφεντικών, τα κέρδη των πολυεθνικών και των μεγάλων ομίλων, έχει εξαπολύσει ένα απίστευτο κύμα λασπολογίας ενάντια στις κινητοποιήσεις των εμποροϋπαλλήλων και των αλληλέγγυων σε αυτούς. Την ίδια στιγμή, στο όνομα της «ανάπτυξης», πάνω από 500.000 εργαζόμενοι στο εμπόριο συνθλίβονται καθημερινά βιώνοντας τη συρρίκνωση μισθών, την απληρωσιά, την ελαστικοποίηση του εργάσιμου χρόνου, την εντατικοποίηση της εργασίας και τους κάθε είδους εκβιασμούς…
Οι εμποροϋπάλληλοι, μαζί με το Συντονιστικό Δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα απελευθερωμένα ωράρια (αποτελούμενο από ταξικά σωματεία, εργατικές συλλογικότητες, συνελεύσεις γειτονιάς), κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα μέτωπο πάλης με κεντρικό αίτημα την κατάργηση της αθλιότητας που λέγεται δουλειά την Κυριακή. Ακόμα και χωρίς τη συνδικαλιστική κάλυψη για απεργία από την Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων κινήθηκαν επίμονα και σταθερά καθ' όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού με αποκλεισμούς καταστημάτων, παρεμβάσεις, συζητήσεις και αυτοοργανωμένες δράσεις. Αρνήθηκαν το νέο καθεστώς και κατάφεραν να παίξουν κεντρικό ρόλο στην προσωρινή απόφαση που καταργεί τη λειτουργία των καταστημάτων τις 52 Κυριακές του χρόνου.
Επειδή η εργατική τάξη στο σύνολό της χτυπιέ-ται αμείλικτα από το αστικό μπλοκ, αγώνες σαν αυτόν που δίνουν οι εμποροϋπάλληλοι πρέπει να αγκαλιάζονται και να στηρίζονται από κάθε εργάτη και εργάτρια, κάθε άνεργη και άνεργο, από το σύνολο της Τάξης μας, ως μέρος της πάλης Τάξης Εναντίον Τάξης.
Ας δώσουμε δύναμη στον αγώνα των εμποροϋπαλλήλων!
Ομάδες Άνεργων-Εργαζομένων στους Δρόμους για την προλεταριακή αλληλεγγύη
πηγή: http://efimerida-oaed.espivblogs.net/2014/10/15/%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CE%AE%CE%BB%CF%89%CF%83%CE%B7-2210-%CE%B1%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%AF%CE%B1-211-%CE%B1%CF%86%CE%AF%CF%83%CE%B1/
Σας καλούμε σε ανοιχτή συζήτηση με θέμα την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και για τον συντονισμό της δράσης μας, τη Δευτέρα 20/10/2014 στην Πλατεία Παναγούλη στις 18:00.
Συμμετέχουμε στο συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα "απελευθερωμένα" ωράρια.
Στηρίζουμε και καλούμε στη διαδήλωση την Τετάρτη 22 Οκτώβρη στις 6μμ στα Χαυτεία (Σταδίου και Αιόλου).
Την Κυριακή 2/11 στηρίζουμε την απεργία στον κλάδο εμπορίου.
ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΜΠΡΑΧΑΜΙΟΥ
Απόφαση Συνέλευσης ΤΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ Ανατολικής Αττικής
Έγινε το Σάββατο 11/10/2014 συνέλευση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ανατολικής Αττικής και συζήτησε για τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις καθώς και τα καθήκοντα της αυτοτελούς πολιτικής παρέμβασής μας , συνολικά αλλά και ιδιαίτερα στην ανατολική Αττική. Η συζήτηση έγινε στη βάση των αποφάσεων του Π.Σ.Ο του Ιούλη και της τελευταίας Κ.Σ.Ε .
Τη συζήτηση απασχόλησαν θέματα όπως: Η όξυνση των πολεμικών συγκρούσεων στην περιοχή (Ουκρανία, Κομπάνι κλπ), η μη διαφαινόμενη διέξοδος από την καπιταλιστική κρίση, η μονιμοποίηση των μνημονίων μέσω των «νόμων» της ΕΕ, η κλιμάκωση της επίθεσης της κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου, η πολιτική αστάθεια και οι κυβερνητικές προσπάθειες μέσω και της προεδρικής εκλογής, η συστημική μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ, η «αναχώρηση» του ΚΚΕ από την ανάγκη άμεσης πολιτικής πάλης για την ανατροπή, η αναντιστοιχία της κατάστασης του μαζικού κινήματος και των δυνάμεων της αντικαπιταλιστικής αριστεράς με τις απαιτήσεις της αναμέτρησης με όλα αυτά κλπ
Αποφασίστηκε για την πολιτική και κινηματική μας παρέμβαση:
Να ενισχύσουμε
1) τη μάχη για την υπεράσπιση της Κυριακάτικης αργίας στο εμπόριο και το «μπλοκάρισμα» την Κυριακή 02/11.
2) την πρωτοβουλία διαγραφής του χρέους που έχει εξαγγείλει το Π.Σ.Ο, με συγκεκριμένη δουλειά (εξορμήσεις, υλικό κλπ)
3) τη διαδήλωση , (στις 06/11 αποφασίστηκε από την ΚΣΕ) , ενάντια σε κυβέρνηση και Ε.Ε , με αφορμή τον ερχομό της ΤΡΟΪΚΑ τότε. Για την πρωτοβουλία και για τη διαδήλωση θέτουμε ζήτημα να αποφασίσουν και μαζικοί κοινωνικοί φορείς(σωματεία , γειτονιές , λέσχες , δημοτικά - περιφερειακά σχήματα κ.α).
Ιδιαίτερα για την περιοχή
1) Εκφράστηκε η ανάγκη συγκρότησης εργατικής παρέμβασης σε χώρους δουλειάς (π.χ. Κορωπί), στήνοντας εργατική πρωτοβουλία, με συγκεκριμένο σχέδιο , στόχους και μορφές
2) Να παρθούν ευρύτερες πρωτοβουλίες διαλόγου, κοινών αγωνιστικών παρεμβάσεων , θεματικών , υλικών κλπ (με ορισμό υπεύθυνων σ/φων ανά θέμα) όπως :
· διαχείριση απορριμάτων
· ξεπούλημα παραλιών και δημόσιας γης (ολυμπιακό ακίνητο ιππασίας και ιπποδρομίου στο Μαρκόπουλο) ,
· εκπαίδευση - μεταφορές κλπ
· αντιφασιστικό
· ανεργία - Ειδική Οικονομική Ζώνη με δουλικές εργασιακές συνθήκες και μισθούς «γαλέρας» ,
· διάλυση των δημόσιων - δωρεάν κοινωνικών υπηρεσιών και ιδιωτικοποίησής τους και
· καθολική ανυπαρξία , σε όλη την ανατ. Αττική , δημόσιων και φθηνών συγκοινωνιών με δωρεάν τη μετακίνηση για τους ανέργους και όλους τους άπορους.
3) Να προγραμματίσουμε εκδήλωση για τις εξελίξεις με Ουκρανία, Κομπανί κλπ
πηγή: http://www.antarsya.gr/node/2540
Ανακοίνωση-κάλεσμα του ΣΥΒΧΑ στην πανελλαδική απεργία στον κλάδου του εμπορίου Κυριακή 2/11 [συγκέντρωση: 11πμ, Ερμού & Κορνάρου]
>> η ανακοίνωση σε pdf ::https://bookworker.files.wordpress.com/2014/10/keimeno_syvxa_apergia_2_11.pdf
Όλες και όλοι στην πανελλαδική απεργία στον κλάδο του εμπορίουΚυριακή 2/11 ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας[συγκέντρωση: 11πμ, Ερμού & Κορνάρου]
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Μια από τις κεντρικές πτυχές της συνολικής δραστηριοποίησης του Συλλόγου μας για την προάσπιση των εργατικών συμφερόντων και δικαιωμάτων μας, της ζωής και της αξιοπρέπειάς μας, απέναντι στην πολυμέτωπη και ασύδοτη επίθεση που ως εργαζόμενοι δεχόμαστε, είναι και ο αγώνας ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας.
Πολλοί από εμάς έχουμε βιώσει από πρώτο χέρι, με άμεση σωματική και ψυχολογική επίπτωση, τι σημαίνει το να σου επιβάλλουν να δουλεύεις κυριακάτικα. Κάποιοι μάλιστα έχουμε βιώσει και το τι σημαίνει να δουλεύεις και επί 2-3 εβδομάδες κυριολεκτικά χωρίς σταματημό (βλ. Δεκέμβρης '13)! Την ίδια ώρα όμως πολλοί από εμάς έχουμε βιώσει και το τι σημαίνει να αντιστέκεσαι, μέσα από απεργίες και με διάφορα άλλα μέσα αγώνα, σε αυτήν την επιβαλλόμενη κατρακύλα στον σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα.
Την Κυριακή 2 Νοέμβρη προχωράμε σε μια ακόμα απεργία, η δυναμική της οποίας θα παίξει ένα καθοριστικό ρόλο στην έκβαση του αγώνα μας. Είναιμια ακόμα απεργία οργανωμένη από όλους εμάς και για όλους εμάς τους ίδιους που βιώνουμε την επιβολη της δουλειάς την Κυριακή. Όλους εμάς που καθημερινά βιώνουμε το τί σημαίνει εντατικοποίηση της δουλειάς και ορθοστασία (καθώς και την επακόλουθη ολοκληρωτική σωματική καταπόνηση και διάφορα σχετικά προβλήματα υγείας). Όλους εμάς που βιώνουμε την εργοδοτική τρομοκρατία και ασυδοσία, τη μη έγκαιρη και πλήρη καταβολή μισθών, τις απλήρωτες υπερωρίες, την εκ περιτροπής εργασία, τις απολύσεις,…
Πρόκειται για ένα καθόλα δίκαιο αγώνα. Για έναν αγώνα που όπως αποδεικνύεται έρχεται ως απάντηση σε μια βασική επιδίωξη μεγάλης μερίδας των εργοδοτών (και του κλάδου μας) και των κυβερνώντων. Για έναν αγώνα στο πλαίσιο του οποίου, μαζί με πολλά άλλα αντιστεκόμενα κομμάτια του κόσμου τις εργασίας, έχουμε δώσει πολλές και δυναμικές μάχες.
Πρόκειται για έναν ακόμα αγώνα που πρέπει να τον δώσουμε ολοένα και περισσότεροι συνάδελφοι από κοινού. Όλοι μας, είτε εργαζόμαστε σε βιβλιοπωλείο, είτε σε αποθήκη, είτε σε γραφεία, είτε σε οποιοδήποτε άλλο πόστο. Άλλωστε, γνωρίζουμε καλά ότι εφόσον καθιερωθεί η δουλειά την Κυριακή στα βιβλιοπωλεία, αρκετά σύντομα θα αναγκαζόμαστε όλοι μας να δουλεύουμε τις Κυριακές. Και στο κάτω-κάτω οφείλουμε να μην αφήσουμε κανέναν μόνο του απέναντι στις όποιες ορέξεις των αφεντικών. Και ξέρουμε καλά ότι η βασισμένη στις δικές μας πλάτες οργάνωσή μας στους χώρους δουλειάς, η συλλογική αντίστασηκαι η ταξική αλληλεγγύη είναι τα βασικά όπλα μας απέναντι στην επίθεση που δεχόμαστε από τον κόσμο της εργοδοσίας.
Ήδη η πρόσφατη -έστω και προσωρινή- απόφαση του ΣτΕ για παύση της εφαρμογής του «πιλοτικού» μέτρου των ανοιχτών καταστημάτων για τις όλες τις Κυριακές είναι μια εξέλιξη πίσω από την οποία βλέπουμε και τους καρπούς του επίμονου και μακροχρόνιου αγώνα μας. Ωστόσο, όπως σημειώναμε και σε σχετική ανακοίνωσή μας λίγους μήνες πριν, δεν υπάρχει κανένα περιθώριο εφησυχασμού. Η απόφαση αυτή είναι προσωρινή (στις 7 Νοέμβρη θα ληφθεί η οριστική και αυτός είναι ένας ακόμα λόγος για να δυναμώσουμε την απεργία μας λίγες ημέρες πριν). Οπότε, μπορεί πολύ άμεσα να μας επιβληθεί η δουλειά για κάθε Κυριακή! Αλλά και από την άλλη, το εν ισχύ μέτρο των 7 Κυριακών του χρόνου (στο πλαίσιο του οποίου θα λειτουργεί η αγορά και στις 2/11 και στις 14/12 και -φυσικά στην καθιερωμένη από δεκαετίες Κυριακή- στις 21/12) πέρα από το ότι από μόνο του συνιστά σημαντικό πλήγμα στα δικαιώματα και τη ζωή μας, αφήνει πάντα ανοιχτό το «παράθυρο» και για ακόμα περισσότερα Κυριακές με τα μαγαζιά ανοιχτά.
Συμμετέχοντας στο Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια (στη συγκρότηση του οποίου και ως Σύλλογος πρωτοστατήσαμε) σας καλούμε όλους και όλες να δώσουμε δυναμικό παρών σε μια ακόμα κομβική κινητοποίησή μας:
στην πανελλαδική απεργία στον κλάδο του εμπορίου την Κυριακή 2 Νοέμβρη 2014 (με απεργιακή συγκέντρωση στις 11πμ στη συμβολή Ερμού και Κορνάρου), οπότε και θα επιδιωχθεί και πάλι να ανοίξουν πολλά βιβλιοπωλεία, όπως και τα εμπορικά καταστήματα σε όλη την ελληνική επικράτεια.
Να απεργήσουμε όλοι όσοι κληθούμε για δουλειά την ημέρα εκείνη. Συζητώντας το άμεσα με τους συναδέλφους μας στο χώρο δουλειάς μας, επιδιώκοντας να απεργήσουμε από κοινού, να γίνουμε όσο το δυνατό πιο πολλοί οι εργαζόμενοι που θα είμαστε μέρος του κοινού αγώνα όλων μας. Όλοι οι εργαζόμενοι στον κλάδο του βιβλίου να συμμετέχουμε στη συγκέντρωσή μας. Να βρεθούμε στο πλάι των απεργών συναδέλφων μας, μαζί με όλο τον αγωνιζόμενο κόσμο της εργασίας. Να βάλουμε τέλος στο αίσχος της κατάργησης της Κυριακάτικης αργίας, όπως και στη συνολική επίθεση που ως εργαζόμενοι δεχόμαστε.
Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου - Χάρτου Αττικής
Λόντου 6, Εξάρχεια, 10681, Αθήνα | τηλ: 210-3820537
sylyp_vivliou@yahoo.gr | http://bookworker.wordpress.com
πηγή: http://bookworker.wordpress.com/2014/10/29/%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CE%AF%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7-%CE%BA%CE%AC%CE%BB%CE%B5%CF%83%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%85%CE%B2%CF%87%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%B1%CE%BD/
Κυριακή 2/11, απεργία στο εμπόριο: είναι υπόθεση όλων μας!
Η πρόσφατη θεσμοθέτηση της κυριακάτικης εργασίας στη χώρα, πρώτα για επτά Κυριακές τον χρόνο, μετά για πενήντα δύο και στη συνέχεια ξανά για επτά (με ποικίλες διακυμάνσεις ανά περιοχή), θα μπορούσε να ιδωθεί από αρκετές οπτικές γωνίες. Αξίζει να αναφέρουμε συνοπτικά κάποιες από αυτές, για να γίνει σαφέστερο πώς και γιατί η πλήρης και οριστική κατάργηση αυτού του τερατώδους θεσμού μάς αφορά όλους και όλες, εντός και εκτός εμπορίου.
Μπορεί λοιπόν να θεωρήσει κανείς την υποχρεωτική δουλειά την Κυριακή:
α) Ως ακριβό δώρο των κυβερνώντων στα μεγάλα πολυκαταστήματα, που ελπίζουν να επωφεληθούν από τη μαζική κατανάλωση σε μέρες αργίας, εξωθώντας στο κλείσιμο ή στην «επιβίωση με κάθε κόστος» (μη καταβολή υπερωριών, μη καταβολή του πρόσθετου 75% επί του ημερομισθίου για εργασία την Κυριακή, όχι ρεπό, μη καταβολή αποζημιώσεων σε περίπτωση απόλυσης κ.λπ.) τα μικρότερα μαγαζιά, τα οποία δυσκολεύονται να ανταποκριθούν στο κόστος που περιλαμβάνει η επέκταση της λειτουργίας τους τις Κυριακές. Είναι χαρακτηριστικό ότι η περίφημη «μεσαία τάξη» των εμπόρων/καταστηματαρχών έχουν δηλώσει ότι γενικά είναι αρνητικοί απέναντι στην κυβερνητική ρύθμιση, προσπαθούν ωστόσο, εκόντες άκοντες, να την περιορίσουν στα μέτρα που τους συμφέρουν («επτά Κυριακές το πολύ»…), και αρκούνται κατά τα λοιπά να μετράνε μήνα με τον μήνα τη ραγδαία «πτώση του τζίρου» τους.
β) Ως ένα κρίσιμο στάδιο στην εν εξελίξει διαδικασία πειθάρχησης και υποτίμησης όλων των εργαζομένων, άρρηκτα συνδεδεμένο με εξελίξεις όπως η καταβαράθρωση του βασικού μισθού, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, η επέκταση και υπόθαλψη της απλήρωτης εργασίας, η μαζική ανεργία και η συντήρηση/αντιμετώπισή της με πάμφθηνες και ανοχύρωτες μορφές προσωρινής και ελαστικής εργασίας-«μαθητείας», η σχεδιαζόμενη αναθεώρηση της συνδικαλιστικής νομοθεσίας (με κατοχύρωση του δικαιώματος ανταπεργίας από μέρους των εργοδοτών και γενική κατάργηση των ατομικών και συλλογικών συνδικαλιστικών δικαιωμάτων), κ.ο.κ.
γ) Ως Αναγκαία Αναπτυξιακή Παρέμβαση χάριν της Σωτηρίας Υμών, τουτέστιν: οι τουρίστες να έρχονται να ψωνίζουν όποτε θέλουν, και όλοι μαζί θα τα ξαναφάμε κάποτε. Εύκολα αναγνωρίζουμε εδώ την επίσημη -και απροκάλυπτα λούμπεν- δικαιολόγηση του μέτρου, την ίδια άλλωστε που πουλάει στην κοινή γνώμη αρχαίους τάφους ή/και ναυάγια ή/και Μάρμαρα, μαζί με την απαραίτητη «εθνική υπερηφάνεια», ελπίζοντας στα σοβαρά να τα εξαργυρώσει άμεσα όλα αυτά σε καντίνες, σουβλατζίδικα και ουρές από πεινασμένους καταναλωτές που θα σερβίρονται από πάμφθηνα γκαρσόνια.
Προφανώς τα παραπάνω δεν αφορούν μόνο τους εργαζόμενους στο εμπόριο, ούτε μόνο τους μισθωτούς υπαλλήλους. Όταν το ζητούμενο είναι να φτιαχτούν εργαζόμενοι απομονωμένοι, χωρίς συλλογικά δικαιώματα, απολύτως εξαρτημένοι από τις βουλές των αφεντικών τους, η καμπάνα χτυπάει για όλους μας. Προφανώς επίσης τα παραπάνω δεν αφορούν καθόλου την ημέρα της Κυριακής ως τέτοια. Σε όσους σκέφτονται ότι σε κλάδους όπως ο δικός μας χιλιάδες άνθρωποι δουλεύουν κανονικά τις Κυριακές, τις αργίες, τα Χριστούγεννα ή ανήμερα τον Δεκαπενταύγουστο, ας υπενθυμίσουμε απλώς ότι ο αντίκτυπος της κατάργησης της κυριακάτικης αργίας δεν θα πέσει στα δικά μας κεφάλια ως «δουλειά την Κυριακή», αλλά -για παράδειγμα- ως υποχρεωτική δουλειά δεκαπέντε ωρών τη μέρα, κάθε μέρα, για να βγει ένα βασικό μεροκάματο με αμοιβή 2 ευρώ την ώρα ή 1 λεπτό τη λέξη.
Για τους λόγους αυτούς, ο Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών, ανταποκρινόμενος στο κάλεσμα του «Συντονιστικού δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα "απελευθερωμένα" ωράρια», που εδώ και μήνες δίνει έναν υποδειγματικό αγώνα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εμποροϋπαλλήλων, καλεί τα μέλη του και όλους τους συναδέλφους στην απεργιακή συγκέντρωση της Κυριακής 2 Νοεμβρίου, ώρα 11 π.μ., στη συμβολή των οδών Ερμού και Κορνάρου, στο κέντρο της Αθήνας (χάρτης).
ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ
Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών
πηγή: http://www.smed.gr/2014/10/211.html
Προκήρυξη για την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τον εργασιακό μεσαίωνα
Προκήρυξη για την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τον εργασιακό μεσαίωνα
Eδώ και αρκετούς μήνες, εργοδότες - επιχειρήσεις προσπαθούν να εφαρμόσουν πιλοτικά το μέτρο των 52 «εργάσιμων Κυριακών» στο χώρο του εμπορίου αλλά βρίσκουν εμπόδιο τις δυναμικές κινητοποιήσεις που διεξάγουν οι εμποροϋπάλληλοι και μαζί τους το Συντονιστικό Δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα απελευθερωμένα ωράρια (αποτελούμενο από εργατικά σωματεία, συλλογικότητες εργαζομένων - ανέργων και συνελεύσεις γειτονιών). Στις 11/9 το ΣτΕ βάζει προσωρινά φρένο στις 52 Κυριακές. Ο αγώνας όμως δεν τελειώνει εδώ. Αφενός μεν γιατί η απόφαση μπορεί να αλλάξει από την μια μέρα στην άλλη, αφετέρου δε γιατί οι 7 εργάσιμες Κυριακές που ισχύουν σήμερα λειτουργούν ως παραθυράκι για να ξανανοίξει το ζήτημα της κατάργησης της Κυριακάτικης αργίας. Αντιθέτως ο αγώνας κλιμακώνεται με εξορμήσεις ενημέρωσης, αποκλεισμούς καταστημάτων και απεργίες μέχρι και την κατάργηση του μέτρου που λέγεται «Δουλειά την Κυριακή».
Α) ΓΙΑΤΙ ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ
Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας στο εμπόριο εντάσσεται σε μια γενικότερη τάση ξεχειλώματος των ωραρίων και εντέλει επιδείνωσης των συνθηκών εργασίας. Ο εν δυνάμει εργάσιμος χρόνος των υπαλλήλων στο εμπόριο επεκτείνεται ακόμη περισσότερο με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την προσωπική τους ζωή. Ο εργαζόμενος μετατρέπεται λοιπόν σε ένα σύγχρονο είλωτα ο οποίος υποχρεώνεται ανά πάσα στιγμή να είναι διαθέσιμος στις απαιτήσεις του αφεντικού του. Εμπεδώνεται έτσι η αντίληψη ότι οι δικές του ανάγκες, οι δικές του επιθυμίες και οι δικοί του ρυθμοί ζωής ταυτίζονται με αυτούς του εργοδότη και της εθνικής οικονομίας. Ήδη σε κάποιους δήμους έχει εφαρμοστεί το μέτρο της "λευκής νύχτας" όπου τα μαγαζιά μένουν ανοικτά έως αργά το βράδυ "για να τονωθεί η ζήτηση και να ζωντανέψει η πόλη" ΄όπως ισχυρίζονται. Λες και ζωντάνεμα μιας πόλης είναι οι γυαλιστερές βιτρίνες, η κουλτούρα της κατανάλωσης, τα κουρασμένα χαμόγελα των υπαλλήλων και όχι η δημιουργική δραστηριότητα των ανθρώπων της.
Θεωρούμε επομένως ότι η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας δε σηματοδοτεί μόνο ακόμη μια (βαρετή) μέρα στη δουλειά αλλά κυρίως ένα ακόμη βήμα στην πειθάρχηση των εργαζομένων και στην υποτίμηση της ίδιας της ανθρώπινης ύπαρξης που γίνεται μπαλάκι στα χέρια των ελίτ. Και είναι αλήθεια ότι ο φόβος της απόλυσης πλανάται πάνω από όσους δε συναινούν στις εργοδοτικές επιταγές.
Β) ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ
Η ρητορική του κράτους και της εργοδοσίας θέλει η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας στο εμπόριο να είναι απαραίτητη ώστε να τονωθεί η αγορά, να έλθουν επενδύσεις και να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας. Ας αναρωτηθούμε όμως ποιός πράγματι κερδίζει από αυτό. Έτσι κι' αλλιώς η μισθωτή εργασία αποτελεί μια εκμεταλλευτική συνθήκη από την οποία καλό θα ήταν να απαλλαγεί κάποτε η κοινωνία. Τα όποια κέρδη επομένως έρθουν θα πάνε στις τσέπες των αφεντικών ενώ οι υπάλληλοι θα συνεχίσουν να αμείβονται με τους εξευτελιστικούς μισθούς του μνημονίου. Και θα πρέπει να πουν και ευχαριστώ που τους δίνεται η δυνατότητα να κάνουν ένα ακόμη ταπεινωτικό μεροκάματο. Ακόμη κι' αν κάποιοι βρουν δουλειά μόνο την κυριακή θα πρόκειται για απασχόληση δίχως ουσιαστικό οικονομικό αντίκρισμα με αμοιβή που θυμίζει χαρτζιλίκι.
Και ας αναρωτηθούμε επίσης πόσους ακόμη συμβιβασμούς πρέπει να κάνουμε ώστε να έρθει η περιβόητη ανάπτυξη. Πόσο ακόμη πρέπει να ξεζουμιστούμε ώστε να ανέβουν οι δείκτες και να ικανοποιηθούν οι αγορές ενώ εμείς θα συνεχίζουμε να ζούμε στη μιζέρια και τη καχεξία. Εξάλλου για τον περισσότερο κόσμο εκείνο που λείπει πραγματικά δεν είναι μία ακόμη μέρα για να ψωνίσει αλλά ο χρόνος και τα χρήματα για να ζήσει.
Γ) ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΚΑΙ Η ΣΕΙΡΑ ΜΑΣ
Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας είναι κομμάτι της συνολικής επίθεσης στην εργασία, της εντεινόμενης πρόθεσης εργοδοτών και εξουσίας να άρουν κάθε περιορισμό που τους έχει τεθεί ύστερα από αγώνες ώστε να μπορούν να ρυθμίζουν τις σχέσεις εργασίας δίχως να δίνουν λογαριασμό σε κανένα. Για αυτό και είναι ουτοπικό να πιστεύουμε ότι αφορά μόνο τους υπαλλήλους στο εμπόριο. Αν δε τους σταματήσουμε τώρα, στο μέλλον θα ακολουθήσουν πολλές άλλες κατηγορίες εργαζόμενων, κυρίως στον ιδιωτικό τομέα (τράπεζες, εταιρίες, ιδιωτικά εκπαιδευτήρια). Είναι ενδεικτικό ότι τα καταστήματα του ΟΤΕ, ύστερα από την ιδιωτικοποίησή του, παραμένουν ανοικτά ως το βράδυ. Γιατί όχι και την κυριακή ?
Υπουργείο, εργοδότες και ΜΜΕ ισχυρίζονται ότι μας διευκολύνουν ως καταναλωτές. Πρόκειται όμως για επιχείρημα παγίδα. Καταναλωτές, εργαζόμενοι ή άνεργοι είναι ρόλοι στους οποίους όλοι εναλλασσόμαστε. Ο διαχωρισμός αυτός είναι τεχνητός και στην πραγματικότητα χρησιμεύει στους εργοδότες για να μας χειραγωγήσουν προς όφελος τους.
Δ) ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΩΣ ΕΡΓΑΤΕΣ
ΚΑΙ ΟΧΙ ΩΣ ΠΕΛΑΤΕΣ Η ΑΦΕΝΤΙΚΑ
Ως κάτοικοι της πόλης (εργαζόμενοι,άνεργοι,φοιτητές,μαθητές) πιστεύουμε ότι μόνο αν αντιληφθούμε την κοινότητα των αναγκών και των συμφερόντων μας θα μπορέσουμε να αντισταθούμε στο ζοφερό μέλλον που μας ετοιμάζεται. Για αυτό το λόγο συμπαραστεκόμαστε στις κινητοποιήσεις των υπαλλήλων εμπορίου και στις απεργίες που πραγματοποιούν τις κυριακές και οι οποίες οργανώνονται από ένα Συντονιστικό δράσης στο οποίο συμμετέχουν όχι μόνο πρωτοβάθμια σωματεία αλλά και συνελεύσεις κατοίκων από διάφορες γειτονιές. Καλούμε όλους να χρησιμοποιήσουν την επιλογή που έχουν και να μη ψωνίσουν την κυριακή δείχνοντας έτσι έμπρακτη αλληλεγγύη σε έναν αγώνα αυτο-οργανωμένο και ακηδεμόνευτο από κόμματα. Εμείς θα είμαστε δίπλα στους εργαζόμενους στο εμπόριο σε ένα αγώνα που θεωρούμε κοινό καθώς αναγνωρίζουμε ένα κομμάτι από τη δική μας συνθήκη στο δικό τους παρόν. Και το μέλλον τους θα είναι και δικό μας.
Απεργία στον κλάδο του εμπορίου
Κυριακή 2 Νοέμβρη
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ: 11πμ Ερμού & Κορνάρου
ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ: 9πμ Μετρό Νομισματοκοπείο
(από την μεριά του Βασιλόπουλου)
κάλεσμα : Ανοιχτή συνέλευση κατοίκων Αγ. Παρασκευής
πηγή : http://anoixtisyneleysiagparaskevis.blogspot.com/2014/10/52-7.html