Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2018 στις 18.00
Αντιφασιστική συγκέντρωση-πορεία
ΟΙ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΙ ΓΕΝΝΟΥΝ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΑ
ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΛΥΣΣΑ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ
Στις 18 Σεπτέμβρη 2013 ο χρυσαυγίτης Γ. Ρουπακιάς με την υποστήριξη τάγματος
εφόδου ομοϊδεατών του, δολοφονεί στο Κερατσίνι τον μουσικό Παύλο Φύσσα. Τα
πάντα εκτελέστηκαν με κινήσεις που συντονίζονταν από υψηλόβαθμα στελέχη του
νεοναζιστικού μορφώματος της χ.α., αλλά και με την ανοχή και την κάλυψη μπάτσων
της ομάδας διας. Ο Φύσσας, γιος εργάτη στην ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη του
Περάματος, καθώς και ο ίδιος εργαζόμενος εκεί, ήταν στοχοποιημένος για την
αντιφασιστική του δράση.
Ο Ρουπακιάς συλλαμβάνεται και τον Απρίλιο του 2015 ξεκινάει το δικαστήριο, που
όσο διαρκεί, βγαίνουν όλο και περισσότερα στοιχεία για την εγκληματική δράση της
χ.α. και την αγαστή συνεργασία της με την ελ.ασ. Παράλληλα διάφορα φασιστοειδή
δείχνουν τη «γενναιότητά» τους επιτιθέμενοι με ρόπαλα σε μετανάστες μαθητές στο
Ωραιόκαστρο αλλά και σε 9χρονο κορίτσι στη Μυτιλήνη.
Καθόλη τη διάρκεια της κρίσης ο ρατσιστικός και εθνικιστικός οχετός σε όλες τις
εκφάνσεις του (αστυνομία, πολιτικοί, δημοτικοί σύμβουλοι, «επιτροπές πολιτών» και
λοιποί…) επιτίθεται σε πρόσφυγες, μετανάστες/στριες και αγωνιστές/στριες,
διψώντας για την αποκατάσταση της τάξης και της ασφάλειας της αγοράς, καθώς και
για την επιβολή ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος που θα βασίζεται στην καταστολή
για να εξασφαλίζονται τα προνόμια και τα κέρδη των πλουσίων.
Σήμερα ο εθνικισμός επιχειρεί να βγεί πάλι στο προσκήνιο τόσο στην Ευρώπη όπως
π.χ. στη Γερμανία και τη Σουηδία ως τρανταχτά παραδείγματα μέσω του
μεταναστευτικού, όσο και στην Ελλάδα μέσω του «μακεδονικού ζητήματος».
Οι κεντρικές και περιφερειακές εθνικιστικές συγκεντρώσεις που σιγοντάρονται από
την ν.δ., τα μμε, την εκκλησία, την αστυνομία και την ευρύτερη ακροδεξιά
αποσκοπούν στην ανασυγκρότηση του ελληνικού αστικού μπλόκ με την επικράτηση
της εθνολαϊκής-πατριωτικής ατζέντας. Τα συνεχόμενα σενάρια για νέο «εθνικό
ακροδεξιό πόλο» δεν αφορούν μόνο την επόμενη αλλαγή κυβερνόντων. Ανάγκη του
συστήματος είναι ένας αναβαπτισμένος ακροδεξιός πολιτικός πόλος που να σηκώνει
την εθνικιστική και ρατσιστική ατζέντα ως αντίβαρο στη «δημοκρατική Ευρώπη».
Γνωρίζουμε επίσης πως κανένα κράτος, κανένας κρατικός μηχανισμός ή διαχειριστής
της εξουσίας δεν είναι σε θέση, αλλά ούτε και επιθυμεί να βάλει ανάχωμα ενάντια
στον εθνικισμό, εξάλλου τα ίδια έθνη-κράτη δομήθηκαν πάνω σε μια
κατασκευασμένη εθνική αφήγηση. Το απανταχού κεφάλαιο στηρίζεται κυρίως από
την εκάστοτε κρατική διαχείριση, ενώ οι εθνικοί εχθροί και οι κατασκευασμένοι
εθνικοί μύθοι χρησιμεύουν στο να αναπαράγεται μια δήθεν ενότητα, ομοιογένεια
αλλά και διαταξική συνεργασία για το δήθεν καλό του έθνους και να επιχειρείται με
τον τρόπο αυτό να θαφτεί η σκληρή ταξικότητα της κοινωνίας που ζούμε.
Τα εθνικιστικά συλλαλητήρια χρησιμεύουν και για την εκ νέου πολιτική και
κοινωνική νομιμοποίηση των ταγμάτων εφόδου. Οι επιθέσεις στους κατειλημμένους
και αυτοοργανωμένους χώρους, όπως ο εμπρησμός της κατάληψης Λιμπερτάτια στη
Θεσσαλονίκη, και οι επιθέσεις στο ελεύθερο αυτοδιαχειριζόμενο θέατρο «Εμπρός»
και στην κατάληψη «πικπα» στην Αθήνα, καθώς και τα πογκρόμ στους μετανάστες
στη Μυτιλήνη και αλλού είναι απόρροια αυτών των φασιστικών κινητοποιήσεων. Δεν
ξεχνάμε από τι αποτελούνται τα τάγματα εφόδου. Από εθελοντές που συμμετείχαν
στις σφαγές αμάχων στη Σρεμπρένιτσα το 1995, από μισανθρώπους που βουλιάζουν
βάρκες στο Αιγαίο, από βουλευτές που ψηφίζουν νόμους ευνοϊκούς για το
εφοπλιστικό κεφάλαιο, από μπράβους που κάνουν πλάτες στους μαφιόζους της
νύχτας, από χριστιανοταλιμπάν που σιγοντάρουν τις σφαγές των Κούρδων
ελευθεριακών αγωνιστών στο Αφρίν απ' τους ισλαμοφασίστες.
Απέναντι στο νέο εθνικιστικό παραλήρημα, στις ρητορικές μίσους για τους
γειτονικούς μας λαούς, στη διασπορά του διχασμού των εκμεταλλευομένων όλης της
γης με βάση το χρώμα, το φύλο, τη φυλή απαντάμε με ένταση του αγώνα. Αγώνα
ενάντια στο φασισμό και το σύστημα που τον γεννά και τον εκτρέφει. Αγώνα ενάντια
στο φιλοπόλεμο κλίμα που σπέρνουν τα κράτη για να σπάσουν τα κοινά συμφέροντα
των καταπιεσμένων. Αγώνα τόσο σε παγκόσμιο επίπεδο, όσο και σε τοπικό,
στηρίζοντας και συμμετέχοντας στις δράσεις των κινημάτων από τα κάτω.
Ο Παύλος Φύσσας είναι ζωντανός σε κάθε κινητοποίηση, δράση, σε κάθε στιγμή του
αγώνα. Πέντε χρόνια μετά δεν ξεχνάμε, δεν συγχωρούμε, δεν αφήνουμε σπιθαμή γης
στους φασίστες όλων των ειδών. Αγωνιζόμαστε με πυξίδα τη ζωή ενάντια στο θάνατο
και τη μισαλλοδοξία.
• Οι εθνικισμοί δεν είναι συμφέρον των λαών αλλά των
αφεντικών, των κρατιστών και όσων τους προστατεύουν.
• Οι εθνικισμοί γεννούν νεκροταφεία. Οι άνθρωποι δεν είναι
κρέας για οβίδες.
• Αλληλεγγύη μεταξύ των λαών. Ο εχθρός είναι στις τράπεζες
και τα υπουργεία.
• Να κλείσουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης
μεταναστριών/στών.
• Δύναμη στην οικογένεια Φύσσα.
Aντιφασίστριες - Αντιφασίστες
Σεπτέμβριος 2018
Βόλος
πηγή : email που λάβαμε στις 17 Σεπτέμβριος 23h
Ούτε στο Κερατσίνι, Ούτε στο Βερολίνο, Ούτε στη Ρώμη, Ούτε στο Παρίσι
Να φράξουμε το δρόμο στην άκρα δεξιά & το φασισμό! ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ!
Τρίτη, 18/9 6μμ, πλ. Αγ. Νικολάου, Βόλος
Στις 18 Σεπτέμβρη του 2013 ο 34χρονος αντιφασίστας ράπερ Παύλος Φύσσας δολοφονήθηκε από οργανωμένο τάγμα εφόδου των ναζί της Χρυσής Αυγής.
5 χρόνια μετά όχι μόνο δεν έχουμε ξεμπερδέψει με τους ναζί στην Ελλάδα, αλλά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την άνοδο του φασισμού και της άκρας Δεξιάς στην Ευρώπη και τον κόσμο.
Οι φασίστες επενδύουν στην κοινωνική απελπισία την οποία γεννά η κρίση του καπιταλισμού και η φτώχεια την οποία επιβάλουν οι καπιταλιστικές κυβερνήσεις.
Η εκτόξευση του ακροδεξιού AfD στη θέση του δεύτερου κόμματος στη Γερμανία, η συμμετοχή των φασιστών της Λίγκας του Βορρά στην κυβέρνηση της Ιταλίας, η εκλογική άνοδος της Λεπέν στη Γαλλία πρέπει να σημάνουν συναγερμό για το εργατικό κίνημα στην Ευρώπη. Η άνοδος του Τραμπ στο Λευκό Οίκο αποτελεί ήδη μια τεράστια απειλή για την ειρήνη στον κόσμο και πρωτίστως για τη ζωή και την ελευθερία της εργατικής τάξης στις ΗΠΑ.
Σήμερα στο στόχαστρο της άκρας Δεξιάς είναι οι πρόσφυγες, οι απόκληροι του πολέμου και της φτώχειας. Προσπαθούν να στρέψουν τους φτωχούς ενάντια σε άλλους φτωχούς που έχουν διαφορετική καταγωγή, χρώμα δέρματος ή θρησκεία, προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου.
Η ταξική πόλωση την οποία τροφοδοτεί η καπιταλιστική κρίση γεννά τους όρους μιας ανοιχτής πολιτικής αναμέτρησης και οι φασίστες αποτελούν την εμπροσθοφυλακή της καπιταλιστικής αντεπανάστασης για αυτήν ακριβώς τη μελλούμενη αναμέτρηση.
Υπεύθυνες για την άνοδο της άκρας δεξιάς είναι οι καπιταλιστικές κυβερνήσεις της ΕΕ που επιβάλουν τα μέτρα κοινωνικού κανιβαλισμού μέσα από περικοπές και διάλυση του κράτους πρόνοιας, μαζί και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα η οποία διατυμπανίζει την έξοδο από τα Μνημόνια αλλά δεν δίνει πίσω το κλεμμένο από τα Μνημόνια εισόδημα των εργαζομένων. Υπεύθυνοι είναι αυτοί που χύνουν το δηλητήριο του εθνικισμού οργανώνοντας συλλαλητήρια για μια Μακεδονία μόνο ελληνική και προετοιμάζουν αυριανά πολεμικά σφαγεία.
Η πορεία της δίκης της Χρυσής Αυγής και η απελευθέρωση όλων των υπευθύνων για τα εγκλήματα του φασιστικού κόμματος υπογραμμίζουν πως το σύστημα γεννά το φασισμό και οι κυβερνήσεις με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τον υποθάλπουν και τον τροφοδοτούν με τις πολιτικές τους. Απαιτούμε και παλεύουμε για την καταδίκη της φασιστικής εγκληματικής οργάνωσης, αλλά δεν μένουμε εκεί.
Δεν μπορούμε να περιμένουμε ότι θα κλείσουν τους λογαριασμούς μας με τους φασίστες ούτε οι συγκυβερνώντες με την Παπακώστα που βαφτίζει τους πρόσφυγες "κατσαρίδες", ούτε φυσικά μια κυβέρνηση της Δεξιάς με τους τσεκουροφόρους Βορίδηδες στην πρώτη γραμμή που θέλουν "να ξεμπερδεύουν μια για πάντα με την Αριστερά".
Το εργατικό κίνημα και οι οργανώσεις του με τη νεολαία στην πρώτη γραμμή πρέπει να παλέψουν για τη συντριβή του αυγού του φιδιού του ναζισμού και του φασισμού μέσα από ένα Ενιαίο Εργατικό Μέτωπο.
Ενάντια στην Ευρώπη-Φρούριο, φυλακή των λαών της, που αναπτύσσει στην αποσύνθεσή της τον εθνικισμό μόνο η εργατική τάξη μπορεί να δώσει διέξοδο στην κοινωνική απελπισία επιβάλλοντας ένα πρόγραμμα απαλλοτρίωσης των απαλλοτριωτών, μια σοσιαλιστική επαναστατική διέξοδο με την εργατική τάξη στο τιμόνι για το χτίσιμο μιας Κόκκινης Ευρώπης Σοσιαλιστικής και στέλνοντας τους φασίστες μια και καλή στον σκουπιδοτενεκέ της ανθρώπινης Ιστορίας χτίζοντας μια κοινωνία χωρίς διακρίσεις, ταπείνωση, τάξεις και σύνορα, τον ελευθεριακό κομμουνισμό.
Η 18η Σεπτέμβρη πρέπει να γίνει σημείο αναφοράς της αντιφασιστικής πάλης, ημέρα μνήμης και αγώνα. Πρέπει να γίνει και μια ημέρα γιορτή της ελευθερίας και της αλληλεγγύης των από τα κάτω, πέρα από χώρα καταγωγής, φύλο ή φυλή.
O Παύλος Φύσσας Zει! Όλοι στην πάλη για ένα κόσμο ελευθερίας, ζωής και της αλληλεγγύης ενάντια στο ζόφο, το θάνατο και τη σκλαβιά.
ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ
πηγή : email που λάβαμε στις 15 Σεπτέμβριος 16h