Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2018 στις 19.00
Αντιφασιστική πορεία
Ελλάδα του 2018. Μια χώρα η οποία βρίσκεται σε μια γενικευμένη κρίση τόσο υλική όσο και ιδεολογική. Όπως κάθε χώρα που βρίσκεται σε μια τέτοια κατάσταση έτσι και εδώ η εξαθλιωμένη κοινωνία στρέφεται εκεί που ιστορικά στρεφόταν πάντα, δηλαδή στην ξενοφοβία, τον ρατσισμό και το γενικότερο μίσος προς κάθε τι διαφορετικό. Με μια απλή αναδρομή τόσο στον προηγούμενο αιώνα όσο και στην σύγχρονη ιστορία μπορούμε να δούμε την γενικευμένη άνοδο του εθνικισμού παγκοσμίως. Από το κραχ του 1929 και την μετέπειτα άνοδο των φασιστικών καθεστώτων σε διάφορες χώρες (Γερμανία,Ιταλία,Ισπανία,Λιθουανία κ.α.), μέχρι την οικονομική κρίση του 2010 και την έξαρση του εθνικισμού σε διάφορες χώρες τις Ευρώπης κατα κύριο λόγο. Για να έρθουμε όμως και στον ελληνικό παράδειγμα και στο σήμερα, τα πράγματα έχουν ως εξής: Ο εθνικισμός σε αυτήν την χώρα ξεκίνησε να παίρνει μορφή με την Χρυσή Αυγή, που απο την αρχή της κρίσης άρχισε να δυναμώνει, μέχρι που μπήκε στην βουλή στις εκλογές του 2012. Στην συνέχεια φτάνουμε στο 2013 και στην δολοφονία του Π.Φύσσα, στην οποία έγινε έκδηλο το τι σημαίνει εθνικισμός (χωρίς βέβαια αυτό να τον μειώσει στο ελάχιστο).
Κάπου εδώ φτάνουμε στο σήμερα, οπου με αφορμή το προσφυγικό και το μακεδονικό, διάφοροι φασιστικοί θύλακες πέραν της Χ.Α. έκαναν την εμφάνιση τους. Οι πρακτικές, η ρητορεία και οι διαθέσεις τους παραμένουν οι ίδιες με μια μόνο διαφορά, την προσπάθεια τους να διαφοροποιήσουν τον εθνικισμό από τον φασισμό. Κάτι το οποίο είναι ξεκάθαρη στάχτη στα μάτια της κοινωνίας καθώς καμία απολύτως διαφορά δεν υπάρχει. Ο εθνικιστής είναι φασίστας και αυτό δεν αλλάζει. Είναι ο ίδιος που θα κάνει πογκρόμ σε μετανάστες, θα επιτεθεί σε κινηματικούς χώρους, θα κάψει καταλήψεις, θα επιτεθεί σε εργατικά σωματεία κ.τ.λ. Εν ολίγης, είναι αυτός που, φτιάχνοντας πλασματικούς εχθρούς, θα νομίζει πως λύνει τα προβλήματα του.
Ας αναλύσουμε όμως το τι είναι ο πλασματικός εχθρός και ποιος τελικά τον δημιουργεί. Αρχιτέκτονες αυτής της συνθήκης δεν είναι άλλοι απο το κράτος και οι διάφοροι αστικοί μηχανισμοί. Τι πιο προσοδοφόρο για αυτούς από μια φανατισμένη κοινωνία η οποία συσπειρώνεται γύρω από ένα εθνικό φαντασιακό και ένα πέπλο εθνικής ενότητας που επικεντρώνεται στον «κακό» μετανάστη ως υπαίτιο για όλα τα δεινά της. Με αυτόν τον τρόπο η αστική τάξη μπορεί να συνεχίσει να εκμεταλλεύεται τους ταξικά αδύνατους χωρίς την παραμικρή αντίδραση και ταυτόχρονα (σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό) τον μετανάστη και τον πρόσφυγα ο οποίος ακριβώς επειδή θεωρείται «παράνομος» δεν μπορεί να διακδηκείσει τα δικαιώματα του. Έτσι οι διάφοροι καιφαλαιοκρατες έχουν φθηνό εργατικό δυναμικό το οποίο δεν μπορεί να αντιδράσει στις άθλιες συνθήκες εργασίας του και στο πενιχρό μισθό του.
Αυτό βέβαια είναι απόρροια μιας ακόμη μεθόδευσης του κράτους και της αστικής τάξης οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για την μετανάστευση και την προσφυγιά εξ αρχής. Ο ιμπερεαλισμός του ελληνικού κρατους και άλλων είναι υπεύθυνος για τους πολέμους στην Συρία και στην Μ. Ανατολή, όπου με τον μανδύα της ειρηνευτικής δύναμης,σκορπούν όλεθρο στις χώρες αυτές αναγκάζοντας τους ανθρώπους να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους για ένα καλύτερο μέλλον και μια ανθρώπινη ζωή. Οι τρόποι παρέμβασης ποικίλουν και διαφοροποιούνται ανάλογα με τις κοινωνικοπολιτικές συγκυρίες και άλλες φορές θα είναι μιλιταριστική επέμβαση (Συρία,Λιβύη κ.τ.λ) είτε οικονομική εξόντωση και απομύζηση των οικονομικών πόρος της περιοχής (υποσαχάριες περιοχές).Στο τέλος όμως οι κερδισμένοι θα είναι οι διάφορες βιομηχανίες (όπλων,ενέργειας,ανακατασκευαστικές,διαφημιστικές κ.τ.λ).
Ακριβώς το ίδιο ισχύει και με ζητήματα όπως το Μακεδονικό, οπου βλέπουμε ξανά την κουστωδία και την φρενίτιδα της υπερήφανης Ελλάδας σε όλο της το μεγαλείο. Χιλίαδες άνθρωποι να διαδηλώνουν για ένα όνομα χωρίς να αντιλαμβάνονται, για ακόμη μια φορά, το παρασκηνιακό παιχνίδι. Πάλι ο εθνικισμός έχει την τιμητική του, καθώς αυτήν την φορά είναι ένα δυνατό χαρτί για τον ελληνικό ιμπεριαλισμό και τις βλέψεις του για παντοδυναμία στα βαλκάνια. Το κράτος (και προφανώς το κεφάλαιο) με την σειρά του ακολούθησε την πάγια τακτική του σε περιόδους σαν αυτή, η οποία είναι μια πατριωτική-εθνικιστική ρητορική από την οποία σίγουρα δεν έλειψε και ο χριστιανικός φονταμενταλισμός.
Τα άλλοθι τελειώσανε και δεν υπάρχει πλέον το κατεβαίνω στα συλλαλητήρια αλλα δεν είμαι φασίστας,καθώς στηρίζοντας τα, δίνεται χώρος σε εθνικιστικούς οχετούς πάσης φύσεως και χριστιανούς που αναπολούν τις ημέρες των σταυροφοριών να κερδίσουν χώρο στο δρόμο και να βγάλουν προς τα έξω το ξενοφοβικό μίσος τους. Ας σταματήσουμε να στρουθοκαμηλίζουμε. Το εθνικιστικό μπλόκ επιχειρεί να ανασυνταχθεί στο δρόμο, και οφείλουν όλοι να πάρουν θέση και να δράσουν. Ήμασταν και θα είμαστε απέναντι στον εθνικισμό και τον φασισμό κάθε φορά που προσπαθεί να σηκώσει κεφάλι. Δεν έχουμε κάτι να χωρίσουμε με τους λαούς του κόσμου. Δεν θεωρούμε τους εαυτούς μας ανώτερους, δεν διαχωρίζουμε τους ανθρώπους με βάση το χρώμα, το φύλο, τις σεξουαλικές προτιμήσεις, δε παλεύουμε για κανένα όνομα, για καμία πατρίδα, κανένα αφέντη, κανένα θεό. Παλεύουμε για ένα κόσμο χωρίς έθνη και σύνορα, χωρίς τάξεις, χωρίς κράτη και αφεντικά. Για μια κοινωνία ελεύθερη και χειραφετημένη. Ο πόλεμος ενάντια στο φασισμό, είναι πόλεμος ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο, μιας και οι τελευταίοι είναι αυτοί που τον ποτίζουν στους καταπιεσμένους, για να πετύχουν τον πλήρη προσανατολισμό τους. Αναπολόντας μνήμες απο το παρελθόν, ένα είναι σίγουρο: ο φασισμός δε δικάζεται, τσακίζεται στο δρόμο. Ο μαχητικός αντιφασισμός ήταν πάντοτε η λύση. Καμία ανοχή πλέον δεν θα υπάρξει σε οποιονδήποτε ασπάζεται φασιστικές νοοτροπίες. Είναι χρέος μας να τσακίσουμε κάθε λογής φασίστα, στους χώρους εργασίας, στα σχολεία, τα πανεπιστήμια, τους δρόμους, σε κάθε γειτονιά.
ΝΕΟΝΑΖΙ-ΦΑΣΙΣΤΕΣ-ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ
ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΡΗΜΕΝΕΣ
Συνέλευση Αναρχικών Λάρισας
Συγκέντρωση-Πορεία 5 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου
Διαβάστε σχετική ανακοίνωση του ΕΕΚ: http://www.eek.gr/index.php/announcements/581…
18/9, 7ΜΜ ΠΛ.ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟΥ, ΛΑΡΙΣΑ
Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα (ΕΕΚ Θεσσαλίας)
Κάλεσμα για αντιφασιστική πορεία-Λάρισα
ΜΕ ΜΠΑΤΣΟΥΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΙΑ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΦΙΛΙΑ,
ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΘΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ.
Στις 18 Σεπτέμβρη του 2013, ο Παύλος Φύσσας βρισκόταν με φίλους σε καφετέρια στο Κερατσίνι και λίγη ώρα μετά έπεσε νεκρός από το μαχαίρι του αμετανόητου Γιώργου Ρουπακιά. Αιτία του παραπάνω γεγονότος αποτέλεσαν οι αντιφασιστικές πεποιθήσεις και δράσεις του Παύλου, για τις οποίες είχε στοχοποιηθεί απο μέλη της Χρυσής Αυγής. ''Συνήθως ο μικρός Αλέξης μου θυμίζει πως η ελευθερία του λόγου ακριβά κοστίζει'' (αναφέρεται στο χρονικό της έκτης Δεκέμβρη). Ο παραπάνω στίχος από τον Παύλο ο οποίος φαίνεται γνώριζε πως οποι@δήποτε δε συμβαδίζει με τα θεσμικά καθιερωμένα πρότυπα χρήζει άμεσης καταστολής. Όποιος δυσανασχετεί με την παρουσία μπάτσων στη γειτονιά του, μετανάστες που βρίσκουν καταφύγιο στο δρόμο, όποια προτιμά να βάψει τους τοίχους με αντιφασιστικά συνθήματα, όποιος σηκώνει κεφάλι απέναντι στο αφεντικό του, παρέες κοριτσιών που θέλουν να αράζουν σε πλατείες νιώθοντας περήφανες, όχι γενναίες, τα αγόρια που φιλιούνται στο παγκάκι, καθίστανται όλ@ απειλή για τη δημόσια τάξη και τους προστάτες αυτής. Και ποιοί είναι αυτοί; Μπάτσοι, φασίστες, μπράβοι, σεκιουρητάδες, ρουφιάνοι, αφεντικά, σεξιστές, ομοφοβικοί, μικροαστοί, φιλήσυχοι πολίτες. Ως απόρροια, κάθε αντιστασιακή ενέργεια ή συμπεριφορά στέκεται εμπόδιο στη διασφάλιση της κανονικότητας και κρίνεται αναγκαίο να γίνει δακτυλοδεικτούμενη, έως ότου αποσιωποιηθεί. Έτσι, η δολοφονία του Παύλου δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό μιάς ''άτυχης'' στιγμής, αλλά αντικειμενική ένδειξη πως η κοινωνία έχει δηλητηριαστεί από τη μισαλλοδοξία, το ρατσισμό και το φασιστικό παραλήρημα. Οφείλουμε να υπογραμμίσουμε ότι ο φασισμός δεν εκφράζεται αποκλειστικά από τα φασιστικά κόμματα. Πιο συγκεκριμένα, η Χρυσή Αυγή αποτελεί μονάχα την κορυφή του παγόβουνου και φασιστικές εκφάνσεις και υποκείμενα εντοπίζονται σε όλα τα πλαίσια της καθημερινότητας, φυσικά και στο σχολικό. Όπως έχουμε λοιπόν ξαναπεί, η σχολική πραγματικότητα μας θυμίζει μικρογραφία της κοινωνίας στην οποία ζούμε και δραστηριοποιούμαστε. Ειδικότερα, ο σύλλογος καθηγητών/τριών λειτουργεί ως μπατσικό σώμα, επιβάλλοντας την ιεραρχία και το σωφρονισμό του, και αντιμετωπίζει τους μαθητές ως παθητικές ατομικότητες, επιχειρώντας μια ιδεολογική ομοιογένεια που αποσκοπεί στη μαζική παραγωγή πτυχιούχων και έννομων πολιτών. Από την άλλη, εντός μιάς σχολικής αίθουσας ο μετανάστης μαθητής ''υποβαθμίζει το νοητικό επίπεδο της τάξης'' και πρέπει να περιθωριοποιηθεί και η μαθήτρια με την κοντή φούστα είναι άξια χλευασμού, αφού δε σέβεται το χώρο που βρίσκεται. Βεβαίως, δε θα μπορούσαμε να παραλείψουμε και τους περιβόητους ενδοσχολικούς ρουφιάνους και τους συμμαθητές ή τις συμμαθήτριες μας που ονειρεύονται να υπηρετήσουν την ''ένδοξη'' πατρίδα τους στηρίζοντας τη βιομηχανία του πολέμου.
ΝΑ ΦΕΡΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ,
ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΑΙΘΟΥΣΕΣ ΚΑΙ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ.
ΟΥΤΕ ΘΕΟΙ ΟΥΤΕ ΑΦΕΝΤΕΣ,
ΞΥΛΟ ΣΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΧΛΕΠΑ ΣΤΟΥΣ ΛΕΒΕΝΤΕΣ.
Αντιφασιστική πορεία 18/9, Πλατεία Ταχυδρομείου 19:00
Αντιφασιστική Μαθητική Συνέλευση Λάρισας