Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2018 στις 9.00 πμ
[Αθήνα] Συγκέντρωση στη δίκη των μπάτσων βασανιστών
6 χρόνια πριν οι ένστολοι φασίστες του κράτους τους μας εκδικήθηκαν βασανίζοντας μας και κατά τη σύλληψη αλλά και κατά τη διάρκεια παραμονής μας στα μπουντρούμια της δημοκρατίας στη ΓΑΔΑ. Από την πρώτη στιγμή εκείνο το βράδι ήταν ξεκάθαρο ποιούς είχαμε απέναντί μας. Οι δηλώσεις του τύπου "δε θα ξανακάνετε αντιφασιστική μοτοπορεία στον Άγιο Παντελεήμονα, θα πεθάνετε όπως οι παπούδες σας στο Γράμμο και το Βίτσι" , οι αναφορές σε νεκρούς συντρόφους μας και οι απειλές ότι θα έχουμε την ίδια μοίρα με αυτούς ήταν μια πρώτη παραδοχή εκ μέρους τους. Η συνέχεια ήρθε απλα να επικυρώσει την πολιτική ταυτότητα των μπάτσων καθώς και τον ρόλο που είχαν αναλάβει στις 30 Σεπτέμβρη, βιντεοσκοπώντας πρόσωπα, ασκώντας σωματική βία και απειλώντας ότι όλα αυτά θα τα αποκτήσει η Χ.Α. Επί 19 ώρες επιβαιβεωνόμασταν για την κίνησή μας που τόσο ενόχλησε την "προστατευμένη" τους περιοχή. Φυσικά και δεν είμαστε οι πρώτοι ούτε και οι μοναδικοί που βρέθηκαν στα χέρια κράτους - παρακράτους. Δεκάδες αγωνιστές είτε στο δρόμο, είτε μες στα κρατητήρια της ΓΑΔΑ, είτε μες στις φυλακές έχουν βασανιστεί από τους προστάτες του κράτους και του κεφαλαίου. Το θέμα των βασανιστηρίων των 15 έλαβε μεγαλύτερη διάσταση έπειτα από την δημοσίοποίηση του από δημοσιογράφο της Guardian. Έγινε θέμα στη Βουλή έπειτα από δηλώσεις του τότε υπουργού δημόσιας τάξης Δένδια περί ανύπαρκτων βασανιστηρίων και απειλές με μηνύσεις στην εφημερίδα της Guardian.
14 εκ των συλληφθέντων προβήκαμε σε μηνύσεις κατά κάθε είδους μπάτσο που κακοποίησαν συντρόφους-ισσες τόσο κατά την σύλληψή μας όσο και στον 6ο όροφο της ΓΑΔΑ. Δεν έχουμε αυταπάτες για τον ρόλο της αστικής δικαιοσύνης και ούτε περιμένουμε να απαρνηθεί τον ταξικό της ρόλο. Αντιληφθήκαμε την κίνησή μας αυτή ως ένα ακόμη φραγμό απέναντι σε φασίστες και κράτος που επιχειρούσε και ακόμα επιχειρεί να τους ξελύνει και να απροσανατολίσει την κοινωνία από την άρρηκτη σχέση μαζί τους. Η δίκη αυτή θα είναι ένα πεδίο αντιπαράθεσης με τον φασισμό και το σύνολο του κρατικού μηχανισμού που τον γεννάει. Θα αποτελέσει αναπόσπαστο κομμάτι του αγώνα ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο για την κοινωνική και ταξική απελευθέρωση.
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ - ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ - ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ
ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ
Δίκη 29 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ στις 09.00 κτίριο 9, σχολή ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ
Συνέλευση κατηγορουμένων της 3ης Αντιφασιστικής Μοτοπορείας
25 Νοέµβρη 1960: Τρεις αντιδικτατορικές αγωνίστριες, οι αδερφές Πάτρια, Μινέρβα και Μαρία Τερέζα Μιραµπάλ δολοφονούνται από άντρες των δυνάµεων ασφαλείας του δικτάτορα Τρουχίγιο στον Άγιο Δοµίνικο. Τριανταένα χρόνια αργότερα, η 25η Νοέµβρη καθιερώνεται ως παγκόσµια ηµέρα εξάλειψης της βίας κατά των γυναικών.
Η έµφυλη βία είναι καθεστώς όσο υπάρχει κράτος και καπιταλισµός
Δεν υπάρχει µεγαλύτερη υποκρισία από το να µιλούν για εξάλειψη της έµφυλης βίας οι ίδιοι οι θεσµοί (όπως η Γενική Γραµµατεία Ισότητας των Φύλων του Υπουργείου Εσωτερικών) ενός συστήµατος που την επιβάλλει: Μέσα από τους νόµους και τους µηχανισµούς τους - την αστυνοµία, τα δικαστήρια, τις φυλακές, την ταξική εκµετάλλευση, τον εγκλεισµό µεταναστριών και προσφύγων σε στρατόπεδα.
Δεν υπάρχει τίποτα πιο εξοργιστικό από το να εµφανίζονται ως πολέµιοι της έµφυλης βίας οι εκπρόσωποι µιας κυβέρνησης που ευθύνεται για τη λυσσαλέα επίθεση των ΜΑΤ στις διαδηλώτριες και τους διαδηλωτές των αναρχικών µπλοκ στην πορεία του Πολυτεχνείου, µε ρίψη χηµικών, άγριους ξυλοδαρµούς και συλλήψεις, καθώς και για τη χρήση αύρας και την αστυνοµοκρατία στην περιοχή των Εξαρχείων. Και όλα αυτά, µε τις πολιτικές προϊστάµενες της αστυνοµίας (Γεροβασίλη και Παπακώστα), να δίνουν συγχαρητήρια στους ένστολους δολοφόνους «για την αυτοσυγκράτηση που επέδειξαν».
Πώς να µιλήσει κανείς για βία κατά των γυναικών αποσιωπώντας ότι οι αγωνιζόµενες βρίσκονται αντιµέτωπες µε την κρατική καταστολή, µε την αστυνοµική κτηνωδία ή την απειλή της, µε την τροµοκρατία των αφεντικών; Αντιµέτωπες µε µια βία που πάντα έχει επιπλέον σεξιστικό πρόσηµο, αποσκοπώντας να εξευτελίσει, να τιµωρήσει και να συµµορφώσει γυναίκες που και ως τέτοιες τόλµησαν να εξεγερθούν, να αµφισβητήσουν τα πατριαρχικά στερεότυπα και να σταθούν απέναντι στην αδικία; Πώς να αποσιωπήσει κανείς ότι η κρατική βία ενάντια στις αγωνιζόµενες γυναίκες είναι κοµµάτι της συστηµικής βίας που αποσκοπεί στην κοινωνική υποδούλωση και στοχεύει όλους όσους παλεύουν για την ανατροπή της;
Πώς να µιλήσει κανείς γι' αυτή τη βία αποσιωπώντας ότι δεν πρόκειται για µεµονωµένα περιστατικά, αλλά για συστατικό στοιχείο ενός πατριαρχικού εξουσιαστικού και καπιταλιστικού συστήµατος, οργανωµένου για να επιβάλλει την ανισότητα και την ανελευθερία; Ενός συστήµατος που στους καιρούς της κρίσης του, για να µείνει αλώβητο επενδύει ακόµα περισσότερο στον κοινωνικό κανιβαλισµό, προωθώντας τη βία του ισχυρού απέναντι στον «αδύναµο» µε βάση την ταξική, έµφυλη και ρατσιστική ιεραρχία. Πρόκειται για µια λειτουργία που έχει ως αποτέλεσµα την αναπαραγωγή της εξουσιαστικής βίας στο κοινωνικό σώµα, την αποχαλίνωση του κοινωνικού εκφασισµού µε τις ευλογίες της έννοµης τάξης, όπως συνέβη µε τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου / Zackie Oh, την ένταση και την αύξηση των έµφυλων διακρίσεων και της κακοποίησης γυναικών.
Πώς να µιλήσουν για αυτή τη βία οι εκπρόσωποι του συστήµατος που την διαιωνίζει και τη νοµιµοποιεί;
Αστυνοµική και θεσµική βία
«Είστε µία υπηρεσία αδικηµένη. Και επειδή ο ρόλος σας είναι λεπτός, η αλήθεια είναι ότι πολλές φορές βάλλουν εναντίον σας χωρίς να το αξίζετε»
Όλγα Γεροβασίλη, απευθυνόµενη στα ΜΑΤ, 8/11/2018
Χιλιάδες γυναίκες καθηµερινά αρνούνται το ρόλο του θύµατος, στέκονται αλληλέγγυες η µία δίπλα στην άλλη, χτίζουν µέσα από την ατοµική και συλλογική τους εξέγερση την προοπτική ενός κόσµου πραγµατικής ισότητας και ελευθερίας. Μέσα από τη συµµετοχή στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, σε απεργίες και διαδηλώσεις, σε αντιφασιστικές κινητοποιήσεις και δράσεις, σε καταλήψεις, σε συλλογικότητες, σε συνελεύσεις, σε κάθε έκφραση αµφισβήτησης του κυρίαρχου, εκείνο που εκφράζεται δεν είναι ότι είµαστε αγωνίστριες παρόλο που είµαστε γυναίκες - αλλά, αντιθέτως, επειδή είµαστε και γυναίκες. Γιατί για να ζήσουµε, χρειάστηκε από τα πρώτα µας βήµατα να συγκρουστούµε µε τους ρόλους που µας περίµεναν. Είµαστε δυνατές γιατί είµαστε ο καρπός αυτής της καθηµερινής σύγκρουσης. Και είµαστε αλληλέγγυες γιατί δεν µας ενώνει µόνο η κοινή καταπίεση, αλλά και η αντίσταση.
Η καταστολή επιστρατεύεται για να τσακίσει αυτή την εξέγερση, για να καταπνίξει την προοπτική της αληθινής χειραφέτησης και να επιβάλλει το φόβο και την πειθάρχηση, όπως επιστρατεύεται ενάντια σε κάθε απόπειρα αποτίναξης της εξουσιαστικής βαρβαρότητας. Οι γυναίκες που αγωνίζονται βρίσκονται επιπλέον αντιµέτωπες µε πρακτικές σεξιστικής µεταχείρισης, ξυλοδαρµών, προσβολών και απειλών µε βάση το φύλο. Πρακτικές των σωµάτων ασφαλείας που θεωρούνται δεδοµένες ή και «αυτονόητες», είτε στο πλαίσιο της «νόµιµης βίας» του καθεστώτος απέναντι σε όλους όσους αντιστέκονται είτε γιατί θεωρείται κατοχυρωµένη η υποτίµηση των γυναικών. Πρακτικές που αποτελούν ταµπού ακόµα και για οργανώσεις οι οποίες καταγγέλλουν άλλες µορφές έµφυλης βίας• πρακτικές που συστηµατικά αποκρύβονται και σιωπηρά επικροτούνται από τους φορείς εξουσίας, αφού εξασφαλίζουν την ατιµωρησία των υπεύθυνων.
Δεν πρόκειται να σιωπήσουµε!
Στις 29 Νοέµβρη δικάζονται οι αστυνοµικοί της οµάδας ΔΕΛΤΑ για τα βασανιστήρια σε βάρος των 15 συλληφθέντων της αντιφασιστικής µοτοπορείας, που είχε γίνει σε γειτονιές της Αθήνας το 2012, σε ένδειξη αλληλεγγύης στους µετανάστες και ενάντια στις ναζιστικές παρακρατικές συµµορίες. Οι συντρόφισσες και οι σύντροφοι οι οποίοι συνελήφθησαν τότε χτυπήθηκαν άγρια στο δρόµο και στη συνέχεια για ώρες µέσα στην Ασφάλεια, όπου οι ένστολοι φασίστες έσβηναν πάνω τους τσιγάρα και τους απειλούσαν µε κάθε τρόπο, µεταξύ άλλων φωτογραφίζοντάς τους παράτυπα και δηλώνοντας ότι τα στοιχεία τους θα παραδοθούν στη Χρυσή Αυγή (σε αυτούς που δολοφόνησαν λίγους µήνες αργότερα τον Παύλο Φύσσα, υπό το βλέµµα άλλων αστυνοµικών). Ανάµεσά τους, οι συντρόφισσες συγκέντρωναν το σεξιστικό µένος των βασανιστών, χλευάζονταν και δέχονταν σωµατική βία.
Σε αυτή τη δίκη, που θα σταθούν απέναντι στους βασανιστές τους, βάζοντας φραγµό στη σιωπή και τη νοµιµοποίηση της κρατικής βίας, θα βρεθούµε και πάλι στο πλευρό τους, ως αγωνιζόµενες, ως αναρχικές και ως γυναίκες.
Γιατί η πατριαρχική βία του κράτους και των αφεντικών δεν αποτελεί παρεκτροπή ούτε αποµεινάρι του παρελθόντος, όπως διατείνονται οι κυβερνώντες. Είναι παρούσα στις απολύσεις εγκύων γυναικών, στα µεροκάµατα της πείνας, στη διαρκή εργασιακή ανασφάλεια, στη σεξουαλική παρενόχληση στους χώρους δουλειάς. Είναι παρούσα µε τη µορφή της καταστολής στις διαδηλώσεις, όπως στην πορεία του Πολυτεχνείου, µε τους ξυλοδαρµούς, τις συλλήψεις και τις δίκες αγωνιστριών. Είναι παρούσα στο λιντσάρισµα του οροθετικού, γκέι ακτιβιστή Ζακ Κωστόπουλου / Ζackie Oh! µε τη συνδροµή των αστυνοµικών του Α.Τ. Οµόνοιας. Στη δαιµονοποίηση, τους αποκλεισµούς, την περιθωριοποίηση των φτωχών, στις ρατσιστικές διακρίσεις σε βάρος των ΛΟΑΤΚΙατόµων. Είναι παρούσα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης για πρόσφυγες, µετανάστες και µετανάστριες, στον τραµπουκισµό ηλικιωµένης πρόσφυγα στη Μόρια, στις τρεις µετανάστριες που βρέθηκαν πρόσφατα δολοφονηµένες στις όχθες του Έβρου, στις αµέτρητες γυναίκες, παιδιά και άντρες που πνίγονται στο Αιγαίο. Είναι παρούσα στα δικαστήρια που καταδικάζουν την 22χρονη Π.Α. σε χρόνια φυλάκισης επειδή αντιστάθηκε στον επίδοξο βιαστή της και αθωώνουν τα κυκλώµατα trafficking, όπως στην πρόσφατη περίπτωση του ιδιοκτήτη της επιχείρησης «Χωριάτικο», ή στην περίπτωση των βιαστών της Ξάνθης. Η κρατική βία είναι παρούσα στην εξοντωτική ποινή της 53χρονης γυναίκας που καταδικάστηκε σε δεκαετή κάθειρξη µόνο και µόνο επειδή παραποίησε το απολυτήριο δηµοτικού για να µπορέσει να επιβιώσει δουλεύοντας ως καθαρίστρια. Είναι παρούσα στις ίδιες φυλακές που βρήκε το θάνατο η Κατερίνα Γκουλιώνη, παλεύοντας για την κατάργηση των εξευτελιστικών κολπικών ελέγχων. Είναι παρούσα στην πολιτική των υπουργών και των κρατικών υπηρεσιών που ευθύνονται για τη διαπόµπευση και τον εγκλεισµό 27 οροθετικών γυναικών, οδηγώντας, µεταξύ άλλων, στην αυτοκτονία µίας εξ αυτών. Και η λίστα δεν έχει τελειωµό…
Η υπόθεση της γυναικείας χειραφέτησης ή θα είναι κοµµάτι του ευρύτερου αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση ή θα αφοµοιώνεται από την πατριαρχία, το κράτος και τον καπιταλισµό ως µέσο εξωραϊσµού τους
Η αναρρίχηση γυναικών σε θέσεις εξουσίας (µε πιο επίκαιρα παραδείγµατα εκείνα της υπουργού εργασίας Αχτσιόγλου, καθώς και της υπουργού και της υφυπουργού δηµόσιας τάξης Γεροβασίλη και Παπακώστα - η οποία µάλιστα επανέφερε σε συνέντευξή της το δόγµα της µηδενικής ανοχής απέναντι στους αγωνιζόµενους) είναι το θλιβερό αποτέλεσµα της καπηλείας και της προσπάθειας αφοµοίωσης από τα πάνω των γυναικείων αγώνων. Ταυτόχρονα είναι ένα αποτυχηµένο µέσο εξωραϊσµού του χρεοκοπηµένου εξουσιαστικού συστήµατος που, µέσα στη σήψη του, επιτίθεται µε ακόµα µεγαλύτερη αγριότητα σε όσες και όσους αγωνίζονται και αντιµετωπίζει τα πληβειακά στρώµατα της κοινωνίας ως πλεονάζοντες και προς εξόντωση πληθυσµούς.
Πίσω από τους βολικούς για την κυριαρχία µύθους, που διαστρεβλώνουν την υπόθεση της γυναικείας χειραφέτησης, παρουσιάζοντάς την ως αίτηµα ισότητας στη διαχείριση της εξουσίας ή επιδίωξη προνοµίων στο πλαίσιο ενός εκµεταλλευτικού καθεστώτος, κρύβεται η ιστορία αιµατηρών, µαχητικών γυναικείων αγώνων από τα κάτω. Είµαστε πολλές και ερχόµαστε από µακριά. Είµαστε άνεργες, εργάτριες, φοιτήτριες, µητέρες. Είµαστε αναρχικές, αντιφασίστριες, εξεγερµένες. Γεννηθήκαµε από τις εµπρήστριες της γαλλικής Κοµµούνας, από τις µετανάστριες ράφτρες απεργούς στις ΗΠΑ του 19ου αιώνα, από την αντίσταση των ιθαγενών γυναικών απέναντι στους κατακτητές, από τις Μujeres Libres της ισπανικής επανάστασης. Οι γιαγιάδες µας πήραν τα όπλα απέναντι στους φασίστες και τους ταγµατασφαλίτες, και µας µεγάλωσαν µε ιστορίες αξιοπρέπειας των πεινασµένων και των εξόριστων. Οι µανάδες µας ήταν εκείνες που στάθηκαν απέναντι στη χούντα, έγραφαν για µας συνθήµατα στους τοίχους και τραγουδούσαν σε κελιά. Οι αδερφές µας είναι Ζαπατίστας στα βουνά της Τσιάπας, αντάρτισσες στο Κουρδιστάν, αναρχικές και κοµµουνίστριες στην Τουρκία, πετούν πέτρες και ορµούν µε γυµνά χέρια στους στρατιώτες στην Παλαιστίνη. Είναι µαύρες στην Αµερική, ιθαγενείς Μαπούτσε στη Χιλή και την Αργεντινή. Σε όλο τον κόσµο στέκονται απέναντι σε κυβερνήσεις, στρατούς και αστυνοµίες. Μαζί τους συναντιόµαστε σε µια υψωµένη γροθιά κι ένα βλέµµα αλληλεγγύης, που οπλίζει την αποφασιστικότητά µας να καταστρέψουµε κάθε µορφή καταπίεσης ανθρώπου από άνθρωπο, για να οικοδοµήσουµε µαζί έναν κόσµο ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας.
ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ:
- ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΜΦΥΛΗΣ ΒΙΑΣ: Σάββατο 24 Νοεµβρίου, Καπνικαρέα, 12 µ.µ.
- ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΤΩΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ ΜΟΤΟΠΟΡΕΙΑΣ: Πέµπτη 29 Νοεµβρίου, δικαστήρια Ευελπίδων, 9 π.µ.
ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΞΙΚΟ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ, ΑΓΩΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ, ΓΙΑ ΤΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ!
Πέµπτη, 22 Νοέµβρη '18
Αναρχικές συντρόφισσες ενάντια στην πατριαρχία
πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1593305/
ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ
6 Χρόνια πρίν η αντιφασιστική μοτοπορεία στην ευρύτερη περιοχή του κέντρου της Αθήνας ενάντια στα φασιστικά πογκρόμ, δέχτηκε άγρια επίθεση από τις δυνάμεις των Δέλτα και οδήγησε στη σύλληψη 15 αγωνιστών. Η βία των μπάτσων δεν περιορίστηκε μόνο στη σύλληψη, αλλά και συνεχίστηκε με βασανισμούς μέσα στη ΓΑΔΑ.
Οι Δέλτα σαν γνήσιοι απόγονοι των ταγματασφαλιτών απειλούσαν ''τώρα που μάθαμε ποιοί είστε θα σας θάψουμε όπως τους παππούδες σας στο Γράμμο και στο Βίτσι'', έκαναν υποτιμητικές αναφορές στους νεκρούς συντρόφους (Λάμπρο Φούντα, Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο και Μιχάλη Καλτεζά) απειλούσαν τους συλληφθέντες ότι θα έχουν την ίδια μοίρα με αυτούς. Σεξιστικά σχόλια συνοδευόμενα από ολονύχτια χτυπήματα, τραβήγματα μαλλιών, καψίματα, τράβηγμα φωτογραφιών, στέρηση νερού, ύπνου αλλά και το απροκάλυπτο "θα δώσουμε τις φωτογραφίες και τις διευθύνσεις σας στα αδέρφια μας τους χρυσαυγίτες" δηλαδή σε αυτούς που λίγο καιρό αργότερα δολοφόνησαν τον Πάυλο Φύσσα με τις πλάτες τις αστυνομίας, όλα αυτά αποδεικνύουν τη πολιτική τους ταυτότητα. Οι Δελτάδες δεν έδρασαν μόνοι τους. Έδρασαν με την πολιτική κάλυψη του Δένδια και όλης της κυβέρνησης.
Στις 29 Νοέμβρη ξεκινάει η δίκη των βασανιστών Δελτάδων σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης, όξυνσης των κοινωνικών αντιθέσεων και γαιωπολιτικών ανακατατάξεων, η κυβέρνηση Σύριζα-ΑΝΕΛ πλήρως ενσωματωμένη στο ευρω-ατλαντικό όχημα, συνεχίζει το έργο των προηγούμενων κυβερνήσεων. Η μηδενική ανοχή, που πρόσφατα επανακύρηξαν οι υπουργοί δημόσιας τάξης Γεροβασίλη και Παπακώστα, αποτυπώνεται στην αστυνομική βία, στη διαστρεύλωση της αλήθειας και στον κανιβαλισμό των ΜΜΕ.
Είναι μια περίοδος όπου οι Δελτάδες- βασανιστές προκαλούν αντιπαράθεση λεκτική και σωματική με τους συλληφθέντες της αντιφασιστικής μοτοπορείας και τους αλληλέγγυους, στο προαύλιο του ειρηνοδικείου στη Δέγλερη ( 12/11/18).Μια περίοδος όπου τα ΜΑΤ χτυπούν με λύσσα και συλλαμβάνουν διαδηλωτές στη λεωφόρο Αλεξάνδρας την 17η Νοέμβρη, χωρίς την παραμικρή αφορμή, χωρίς ίχνος προσχήματος. Οι μαινόμενοι ματατζήδες συμπεριφέρονται σαν κανονικοί ταγματασφαλίτες. Οι συλλήψεις συνεχίζονται και στην ευρύτερη περιοχή του Πολυτεχνείου.
Μια περίοδος που, ύστερα από 40 χρόνια, επανεμφανίζονται μπροστά στην πύλη του Πολυτεχνείου αύρες. Οι αύρες που πάτησαν τον Κουμή και την Κανελλοπούλου, οι αύρες του μετεμφυλιακού κράτους της δεξιάς.
Μια περίοδος που οι δολοφόνοι του Ζακ Κωστόπουλου, κυκλοφορούν ελεύθεροι χωρίς ίχνος δικαιολογίας εκ μέρους του λεγόμενου «κράτους δικαίου».
Δεν μας φοβίζουν. Μας εξοργίζουν. Απαντάμε με μαζική παρουσία στα δικαστήρια την ημέρα που δικάζονται οι βασανιστές μπάτσοι.
ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΕ ΜΑΣ, ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ, ΤΟΥΣ ΦΤΩΧΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΕΝΟΥΣ
Πέμπτη 29/11/18, ώρα 8.30πμ, στο κτίριο 9 της οδού Ευελπίδων.
ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ -ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ - ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ
Συνέλευση αλληλεγγύης για την υπόθεση της αντιφασιστικής μοτοπορείας της 30ης /9/2012
πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1593484/
Καμία Δίωξη Στους Συλληφθέντες Της Αντιφασιστικής Μοτοπορείας Του 2012 | ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΠΕΜΠΤΗ 29 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΣΤΙΣ 09:00 ΣΤΗΝ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ, ημέρα της δίκης των μπάτσων βασανιστών των συλληφθέντων της αντιφασιστικής μοτοπορείας
ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ ΜΟΤΟΠΟΡΕΙΑΣ
Στις 30 Σεπτέμβρη του 2012 πραγματοποιείται μαζική αντιφασιστική μοτοπορεία στην ευρύτερη περιοχή της Πλατείας Αμερικής και του Αγίου Παντελεήμονα, ενάντια στις συνεχείς άγριες ρατσιστικές επιθέσεις κατά μεταναστών, που λαμβάνουν χώρα εκείνο το διάστημα από ομάδες φασιστών, με την κάλυψη της ΕΛ.ΑΣ. Ομάδα φασιστοειδών γνωστή για την δράση τους στην περιοχή, εντοπίστηκε και απωθήθηκε από την αντιφασιστική μοτοπορεία και ακολούθησε γενικευμένη και λυσσαλέα επιχείρηση από την αστυνομία, με σκοπό την διάλυσή της. Αποτέλεσμα της επίθεσης είναι η σύλληψη 15 αντιφασιστών/τριών, οι οποίοι βασανίζονται από την ώρα της σύλληψής τους και για ώρες στην ΓΑΔΑ, καθώς και η σύλληψη 6 ακόμα συντρόφων που κατηγορούνται με βάση τους αριθμούς πινακίδων οχημάτων που εγκαταλείφθηκαν κατά την διάρκεια της κινητοποίησης.
Στις 12 Νοεμβρίου ξεκινάει η πρώτη δίκη της αντιφασιστικής μοτοπορείας με 21 συντρόφους κατηγορούμενους ενώ ακολουθεί στις 29 Νοεμβρίου η δίκη που αφορά την υπόθεση για τα βασανιστήρια που υπέστησαν οι 15 συλληφθέντες στην ΓΑΔΑ.Οι δύο αυτές δίκες πραγματοποιούνται σε μια περίοδο γενικευμένης συστημικής κρίσης, όπου κράτος και κεφάλαιο εντείνουν τον πόλεμο που έχουν κηρύξει στους από τα κάτω, αποσκοπώντας στην περαιτέρω φτωχοποίηση και εξαθλίωσή τους. Μια συνθήκη η οποία αναπόφευκτα σηματοδοτεί την βίαιη καταστολή των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων που αποτελούν ανάχωμα στην επέλαση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Αρωγοί κράτους και κεφαλαίου στις κατασταλτικές αυτές στοχεύσεις, αποτελούν οι φασίστες, οι οποίοι λειτουργώντας ως εφεδρεία του συστήματος και παίζοντας τον αντεπαναστατικό και παρακρατικό τους ρόλο εξαπολύουν πογκρόμ εναντίον μεταναστών και επιτίθενται σε καταλήψεις και εστίες αγώνα έχοντας φυσικά και την αμέριστη κάλυψη των αστυνομικών δυνάμεων.
Απέναντι σε κράτος και φασίστες, ο αντιφασιστικός αγώνας, αυτοοργανωμένα και έξω από θεσμούς και κόμματα, θέτει ισχυρό φραγμό στην επιβολή των φασιστικών συμμοριών στις γειτονιές, στους χώρους εργασίας, στους δρόμους, στις πλατείες. Γι ΄ αυτόν τον λόγο η αντιφασιστική μοτοπορεία, ως αναπόσπαστο κομμάτι του αντιφασιστικού αγώνα, χτυπήθηκε και διαλύθηκε με τόση μανία. Η άγρια επίθεση από την ομάδα ΔΕΛΤΑ και οι βασανισμοί που ακολούθησαν σκοπό είχαν, τόσο να τρομοκρατήσουν τον κόσμο του αγώνα, όσο και να ανακόψουν την αντιφασιστική δράση και να κάμψουν την αντίσταση απέναντι στους φασίστες και τους κρατικούς τους εντολοδόχους.
Ως Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική και Ταξική Χειραφέτηση στηρίζουμε το δημόσιο κάλεσμα της Συνέλευσης Κατηγορουμένων της Αντιφασιστικής Μοτοπορείας στις δύο επερχόμενες δίκες για να ενισχυθεί έτσι ο αντιφασιστικός-αντικρατικός αγώνας και λόγος. Χωρίς να στηριζόμαστε στην αυταπάτη ότι ο φασισμός των επίσημων κρατικών ή ανεπίσημων παρακρατικών ταγμάτων εφόδου μπορεί να καταπολεμηθεί στις δικαστικές αίθουσες, αλλά μόνο στον δρόμο του αγώνα. Η παρουσία του κινήματος σε αυτή την δίκη θα αποτελέσει ακόμα ένα πεδίο αντιπαράθεσης με την κρατική καταστολή και τις φασιστικές συμμορίες. Ο αντιφασιστικός αγώνας είναι κομμάτι του συνολικότερου αγώνα ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο. Ο αντιφασισμός των από τα κάτω, ξεπερνά την ανάθεση, τη θεσμική διαμεσολάβηση, τον δήθεν καθεστωτικό «αντιφασισμό». Διεξάγεται αυτοοργανωμένα, οριζόντια, μαχητικά στους δρόμους, στους χώρους εργασίας, στις γειτονιές, στα σχολεία, τις σχολές.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΠΕΜΠΤΗ 29 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΣΤΙΣ 09:00 ΣΤΗΝ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ, ημέρα της δίκης των βασανιστών των συλληφθέντων της αντιφασιστικής μοτοπορείας
Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική και Ταξική Χειραφέτηση
Πέμπτη 29/11: όλοι/ες στα δικαστήρια Ευελπίδων
Στηρίζουμε - συμμετέχουμε
στη συγκέντρωση την ημέρα της δίκης των βασανιστών των συλληφθέντων της αντιφασιστικής μοτοπορείας του 2012.
Πέμπτη 29 Νοέμβρη στις 09.00 δικαστήρια Ευελπίδων
Την ίδια μέρα στο κτίριο 7 στην Ευελπίδων δικάζονται οι συλληφθέντες της φετινής πορείας του Πολυτεχνείου και θα είμαστε εκεί να στηρίξουμε τους συντρόφους μας.
Pasamontaña
Κάλεσμα Στήριξης των Συλληφθέντων της 3ης Αντιφασιστικής Μοτοπορείας στη Δίκη των βασανιστών της Ομάδας Δ (Ευελπίδων 29/11)
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ - ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΩΝ ΤΗΣ 3ΗΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ ΜΟΤΟΠΟΡΕΙΑΣ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΤΩΝ ΒΑΣΑΝΙΣΤΩΝ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΔΕΛΤΑ: ΠΕΜΠΤΗ 29 ΝΟΕΜΒΡΗ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ (ΚΤ. 9 ΑΙΘ.4) ΣΤΙΣ 9ΠΜ
Ακολουθεί το κείμενο με το οποίο καλούσαμε στη Συγκέντρωση Αλληλεγγύης στη δίκη των συλληφθέντων συντρόφων-συντροφισσών της 3ης Αντιφασιστικής Μοτοπορείας στις 12/11/18, η οποία και αναβλήθηκε για το Μάρτιο του 2019.
- Στις 30 Σεπτέμβρη του 2012 πραγματοποιείται αντιφασιστική μοτοπορεία στον άξονα της οδού Πατησίων και τις γύρω περιοχές. Πέντε μέρες πριν, είχε πραγματοποιηθεί φασιστική επίθεση στα γραφεία της τανζανικής κοινότητας και σε μετανάστες στην πλατείας Αμερικής. Στην περιοχή είχε συσταθεί ρατσιστική "επιτροπή κατοίκων" με πρότυπο την αντίστοιχη του Αγ. Παντελεήμονα, ενώ ήδη είχαν δημιουργηθεί ομάδες που προχωρούσαν σε επιθέσεις. Μια από αυτές ήταν και ο εμπρησμός ενός μπαρ, του οποίου ο ιδιοκτήτης ήταν από το Καμερούν, από τους φασίστες Παπαβασιλείου (προσωπικό φίλο του Ρουπακιά) και Περρή, οι οποίοι -σύμφωνα με τους ίδιους- "αστυνόμευαν την περιοχή σε ομάδες των πέντε". Στις 30 Σεπτέμβρη οι φασίστες Παπαβασιλείου και Περρής επιτίθενται σε συντρόφους της μοτοπορείας. Αυτή η κίνηση των φασιστών με την αυτονόητη αμυντική απόκρουση από την μεριά της πορείας ήταν και η αφορμή για την επίθεση που δέχτηκε από την ομάδα ΔΕΛΤΑ, η οποία εμβόλισε την πορεία πέντε φορές κατά την επιστροφή της στα Εξάρχεια, συλλαμβάνοντας συνολικά 15 συντρόφους και συντρόφισσες. Μετά από λίγες εβδομάδες, στη δικογραφία προστέθηκαν ακόμα 6 σύντροφοι με βάση τους αριθμούς των πινακίδων από τις μηχανές τους.
Κατά τη 19ωρη παραμονή των συντρόφων και των συντροφισσών στη ΓΑΔΑ, στο "τμήμα προστασίας του πολιτεύματος" και παρουσία αξιωματικών, βασανίζονται άγρια από τους εγκληματίες της ΔΕΛΤΑ. Μέχρι την αποκάλυψη των βασανιστηρίων από την βρετανική εφημερίδα Guardian, τα καθεστωτικά ΜΜΕ επιβάλλουν ένα τοίχος σιωπής. Παρά την αστυνομική βία και την απειλή της προφυλάκισης όλοι οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες υπερασπίζονται πολιτικά τη συμμετοχή τους στην αντιφασιστική μοτοπορεία.
- Τα βασανιστήρια στους αντιφασίστες και τις αντιφασίστριες το 2012 δεν ήταν μια απλή παρεκτροπή κάποιων αστυνομικών. Ήταν μέρος του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης που έχει επιβάλλει το μνημονιακό πολιτικό προσωπικό, και με τον πιο άγριο τρόπο τα πρώτα χρόνια μετά το 2010, με στόχο την κοινωνική εμπέδωση του φόβου, αλλά και τη περιθωριοποίηση, ποινικοποίηση και καταστολή της επαναστατικής δράσης, καθώς και της ταξικής πάλης.
- Τα γεγονότα της μοτοπορείας απέδειξαν με τον πιο σαφή αλλά και ωμό τρόπο την οργανική και στενή σύνδεση κράτους και παρακράτους. Μια ιστορική σχέση που -χωρίς φτιασιδώματα- αποτυπώθηκε στις 4 Ιουλίου του 2013, ένα χρόνο περίπου μετά τα βασανιστήρια στους αντιφασίστες, όταν - παρουσία του αρχηγού της ΕΛΑΣ- ο γγ της κυβέρνησης Τ. Μπαλτάκος κάλεσε τους αστυνομικούς της ΔΙΑΣ, αλλά κυρίως της ομάδας ΔΕΛΤΑ να έρθουν ένστολοι στο αμφιθέατρο της ΓΑΔΑ, ώστε να συζητήσουν (με αφορμή τα βιβλία του) για την "Κρυπτεία", μια διαδικασία διαπαιδαγώγησης των αρχαίων Σπαρτιατών μέσα από τη δολοφονία ειλώτων.
- Έξι χρόνια μετά, τη Δευτέρα, 12 Νοέμβρη, δικάζονται οι 21 σύντροφοι και συντρόφισσες, με (ψευδο)μάρτυρες τους φασίστες της περιοχής και την κρατική συμμορία της ομάδας ΔΕΛΤΑ. Σήμερα οι σποραδικές συλλήψεις κάποιων φασιστών δεν πρέπει να δημιουργήσουν καμία αυταπάτη, κανέναν εφησυχασμό. Η ευνοϊκή αστυνομική και δικαστική μεταχείριση τους, καθώς και η επικίνδυνη και τυχοδιωκτική πολιτική νομιμοποίησης της ΧΑ από το ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με την άνοδο του εθνικισμού, την παγκόσμια οικονομία που αδυνατεί να ανακάμψει επαρκώς και μια πιθανή νέα αστάθεια στο αστικό πολιτικό τοπίο μπορεί να αναδείξει τη ΧΑ ξανά σαν μια χρήσιμη εφεδρεία. Για αυτό σήμερα ο οργανωμένος και μαχητικός αντιφασισμός, που θα συγκεντρώνει την αναγκαία μαχητική ισχύ (ιδεολογική, πολιτική, στρατιωτική) στους αποφασιστικούς χρόνους και χώρους, πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα ολόκληρου του κινήματος. Γιατί σήμερα, με το φασισμό να σηκώνει και πάλι απειλητικά κεφάλι στην Ελλάδα, την Ευρώπη και όλο τον κόσμο, όπως έγραφε και η Συνέλευση των κατηγορουμένων αντιφασιστών-αντιφασιστριών της 3ης Αντιφασιστικής Μοτοπορείας "η πολιτική, ηθική και οικονομική στήριξη των κατηγορουμένων και μέσα από αυτήν η πολιτική υπεράσπιση του δικαιώματος και της υποχρέωσής μας στην αντιφασιστική και ταξική αυτοάμυνα είναι ακόμα αναγκαία".
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 21 ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΡΙΕΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ ΜΟΤΟΠΟΡΕΙΑΣ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ: ΠΕΜΠΤΗ 29 ΝΟΕΜΒΡΗ 2018,
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ (ΚΤΙΡΙΟ 9) 9π.μ
Στις 30 Σεπτέμβρη του 2012 πραγματοποιείται σε γειτονιές του κέντρου της Αθήνας αντιφασιστική μοτοπορεία η οποία χτυπιέται από τις κατασταλτικές δυνάμεις. Δεκαπέντε αντιφασίστες και αντιφασίστριες συλλαμβάνονται στην ευρύτερη περιοχή και βασανίζονται κατόπιν μέσα στη ΓΑΔΑ. Έξι ακόμα αντιφασίστες θα κατηγορηθούν αργότερα στο πλαίσιο της ίδιας δίωξης. Έξι χρόνια μετά οι 21 αγωνιστές δικάζονται σε πρώτο βαθμό στις 12 Νοέμβρη αντιμέτωποι με κατηγορίες κακουργηματικού χαρακτήρα. Μερικές μέρες αργότερα, στις 29 Νοέμβρη, αναμένεται να ξεκινήσει και η δίκη των βασανιστών της ομάδας ΔΕΛΤΑ ύστερα από μήνυση που κατέθεσαν εναντίον τους σύντροφοι και συντρόφισσες.
Η μοτοπορεία αυτή αποτέλεσε μέρος μίας μεγάλης σειράς αντιφασιστικών κινητοποιήσεων οι οποίες στο πλαίσιο του ευρύτερου αντιφασιστικού και αναρχικού αγώνα επιχείρησαν και πέτυχαν να ανακόψουν την εξάπλωση των ναζιστών της Χρυσής Αυγής, να αναδείξουν κοινωνικά την κρατική συμβολή στην συγκρότηση του σύγχρονου φασιστικού παρακράτους και να αφυπνίσουν συνειδήσεις για την αναγκαιότητα της πολιτικής και κοινωνικής αυτοάμυνας απέναντι στους κρατικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς.
Ειδικότερα, η μοτοπορεία της 30ης Σεπτέμβρη με μαζική συμμετοχή κινήθηκε στην περιοχή της πλατείας Αμερικής όπου τις προηγούμενες μέρες πραγματοποιήθηκε φασιστικό πογκρόμ κατά μεταναστών από μερικές δεκάδες νεοναζί με την κάλυψη της ΕΛ.ΑΣ. Μερικοί από αυτούς κινούνται κατά της μοτοπορείας, αποκρούονται και ακολουθεί γενικευμένη επίθεση από τις δυνάμεις καταστολής με γκλομπ, χειροβομβίδες κρότου λάμψης και δακρυγόνα. Οι συλληφθέντες οδηγούνται στη ΓΑΔΑ όπου βασανίζονται για ώρες, με τον τότε υπουργό Δημ. Τάξεως Ν. Δένδια να στηρίζει δημόσια τόσο τη διάλυση της πορείας όσο και τους βασανισμούς που ακολούθησαν.
Η επίθεση της ομάδας ΔΕΛΤΑ για τη διάλυση της μηχανοκίνητης διαδήλωσης και οι βασανισμοί στη ΓΑΔΑ είχαν παραδειγματικό χαρακτήρα. Είχαν ως σκοπό να κάμψουν την αντίσταση τόσο απέναντι στους φασίστες όσο απέναντι και στους κρατικούς τους πάτρωνες. Η προώθηση του σύγχρονου ολοκληρωτισμού από το κράτος και το κεφάλαιο, η επίθεση στους κοινωνικά και ταξικά αδύναμους με σκοπό την πλήρη υποταγή τους και το ξερίζωμα των αντιστάσεων αποτελεί το γενικό πλαίσιο που κινητοποιεί τους κρατικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς οι οποίοι πίσω από τα δημοκρατικά προσωπεία δεν κρύβουν παρά τη βαρβαρότητα.
Τη βαρβαρότητα ενός καθεστώτος που σκορπά την εξαθλίωση και τον πόλεμο για να διαχειριστεί κατόπιν τα αποτελέσματά τους με στρατόπεδα συγκέντρωσης και την εγκαθίδρυση του Καθεστώτος Έκτακτης Ανάγκης. Που αξιοποιεί τις φασιστικές συμμορίες για να χτυπήσει όσους αγωνίζονται και να εκφοβίσει όσους έχουν κάθε λόγο να αντισταθούν. Που διατηρεί ανεξάρτητα από τους πολιτικούς διαχειριστές του την ίδια κατεύθυνση: Τη δημιουργία μιας κοινωνίας-κάτεργο.
Στη σημερινή συγκυρία βρισκόμαστε ξανά αντιμέτωποι με την επιχειρούμενη ανάδυση του εθνικισμού- που πριμοδοτείται με κάθε τρόπο από τα ΜΜΕ- με αφορμή το "Μακεδονικό". Μέσα από αυτή τη συνθήκη φασιστικές-παρακρατικές ομάδες επιχειρούν να επανεμφανιστούν δυναμικά στον δημόσιο χώρο, πάντοτε προστατευόμενες και συνεπικουρούμενες από την αστυνομία, και να διαχύσουν το ρατσιστικό τους δηλητήριο στον δημόσιο λόγο ώστε να κάνουν αυτό που πάντοτε έκαναν: να επιτίθενται στους αγωνιζόμενους και τους χώρους αγώνα και να τρομοκρατούν τα πιο αδύναμα κοινωνικά στρώματα όπως οι πρόσφυγες και οι μετανάστες. Ο εμπρησμός της κατάληψης Libertatia κατά τη διάρκεια "μακεδονικού συλλαλητηρίου", η επίθεση στον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο "Σχολείο", οι επανειλημμένες επιθέσεις στην κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37, η επίθεση στην κατάληψη πρώην ΠΙΚΠΑ στην Αθήνα, ο εμπρησμός της κατάληψης παλιού νεκροτομείο στην Αλεξανδρούπολη και οι αυξανόμενες ρατσιστικές επιθέσεις στους δρόμους μάς κάνουν φανερό πως ο αγώνας ενάντια στον φασισμό, η δημιουργία αναχωμάτων αλλά και η οργάνωση της αντίστασης σε κάθε κοινωνικό χώρο είναι αναγκαία κι απαραίτητη.
Απέναντι σε αυτό το καθεστώς οι καταπιεσμένοι και οι εκμεταλλευόμενοι έχουν ως μόνο δρόμο αυτόν της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης. Της κοινωνικής αυτοάμυνας και της δημιουργίας δομών ταξικής αλληλοβοήθειας. Της ανατροπής της κρατικής και καπιταλιστικής βαρβαρότητας για την οικοδόμηση της ελευθεριακής και αταξικής κοινωνίας της Αναρχίας και του Κομμουνισμού. Σε αυτό το δρόμο κανείς δεν είναι μόνος του…
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
ΚΑΙ ΤΙΣ ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ- ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΕΣ ΣΥΜΜΟΡΙΕΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ - ΤΑΞΙΚΗ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΙ ΑΓΩΝΑΣ
Αναρχική συλλογικότητα «Κύκλος της Φωτιάς» -
μέλος της ΑΠΟ (Αναρχική Πολιτική Οργάνωση - Ομοσπονδία συλλογικοτήτων)
πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1593472/