Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2018 στις 9.00 πμ
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στα δικαστήρια ενάντια στις διώξεις των πλειστηριασμών
Συγγέντρωση αλληλεγγύης στους διωκόμενους για την υπόθεση των πλειστηριασμων
ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΛΑΡΙΣΑΣ ΤΕΤΑΡΤΗ 28/11/2018 09:00πμ
Κείμενo από την κατάληψη Ντουγρού:
ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ
Τον περασμένο χειμώνα, και για ένα μεγάλο διάστημα, συμμετείχαμε ενεργά στον αγώνα ενάντια στους πλειστηριασμούς. Μοιράζαμε κείμενα, κολλούσαμε αφίσες και αναρτούσαμε πανό με τον λόγο μας, μπροστά από το δικαστικό μέγαρο Λάρισας, κάθε Τετάρτη στις 15:00. Εννέα άτομα συνολικά, δύο εκ των οποίων είναι σύντροφοι μας, κλήθηκαν από την αστυνομία για προανάκριση για την παρεμπόδιση των πλειστηριασμών στις 10/1/2017, με τις κατηγορίες: ''αντίσταση από κοινού κατ εξακολούθηση'. Η δίκη ορίστηκε στις 28/11/2018.
Την τελευταία δεκαετία, κράτος και κεφάλαιο έχουν κλιμακώσει τη γενικευμένη επίθεση τους στις καταπιεσμένες κοινωνικές ομάδες, με μειώσεις μισθών και συντάξεων, καταπάτηση εργασιακών δικαιωμάτων, υπερφορολόγηση, ιδιωτικοποιήσεις, πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας. Φυσικά το κράτος, όπως πάντα άλλωστε, απάντησε με βία, στις κοινωνικές αντιστάσεις. Οι διώξεις στην πόλη μας αλλά και αλλού, αποτελούν μέρος του σχεδίου καταστολής των αγώνων ενάντια στους πλειστηριασμούς. Το ελληνικό κράτος βλέποντας τις ολοένα και δυναμικότερες κοινωνικές αντιστάσεις ενάντια στους πλειστηριασμούς σε πολλές πόλεις της ελλάδας, κλιμάκωσε την καταστολή του, δημιουργώντας αρχικά την πλατφόρμα των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, και σε δεύτερο χρόνο, ψηφίζοντας τον νόμο για τις αυτεπάγγελτες διώξεις (πλέον και σε ιδιωτικούς χώρους). Σε πολλές περιπτώσεις, οι δυνάμεις καταστολής άσκησαν βία στα ειρηνοδικεία, χτυπώντας και ρίχνοντας χημικά με αποτέλεσμα τους τραυματισμούς διαδηλωτών. Οι αυτεπάγγελτες διώξεις δεν ήρθανε για εμάς από το πουθενά, ούτε αποτελούν ένα μεμονωμένο περιστατικό καταστολής ενός αγώνα. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι οι αγώνες στις Σκουριές, στη Λευκίμμη, στο Πήλιο και όπου σηκώνεται κεφάλι και συλλογικοποιούνται οι αντιδράσεις. Το κράτος, για να διαιωνίσει την κυριαρχία του και να διαφυλάξει τα κέρδη του κεφαλαίου, καταστέλλει, με όλα τα μέσα που διαθέτει στο πανίσχυρο οπλοστάσιο του, όποιον/α αντιστέκεται στους θεσμούς του, όποιον/α αμφισβητεί εξουσία του και την αστική νομιμότητα. Μπάτσοι, εισαγγελείς, δικαστές, συμβολαιογράφοι, φασίστες και πολιτικοί, συντελούν στην υποδούλωση των χαμηλών κοινωνικών στρωμάτων και την εξόντωση των αγωνιστ(ρι)ών.
Το έργο ίδιο και απαράλλαχτο. Κερδισμένες οι τράπεζες, χαμένοι εμείς. Μέχρι το τέλος του χρόνου, θα έχουν πραγματοποιηθεί 16.000 πλειστηριασμοί, ενώ το 2019 οι αριθμοί θα διπλασιαστούν. Το 80% των ακινήτων που πλειστηριάζονται, καταλήγουν στις τράπεζες, και το 20% σε ιδιώτες. Σημαντικό είναι να ειπωθεί, ότι τα ακίνητα πλειστηριάζονται, όχι στην αντικειμενική τους αξία, αλλά στη εμπορική, πράγμα που εξασφαλίζει υπερκέρδος για τις τράπεζες. Φυσικά, στα χρόνια της αφθονίας, τα σπίτια που αγοράστηκαν, ήταν υπερτιμημένα, διότι ήταν πολύ εύκολο να πάρει κάποιος δάνειο από τις τράπεζες. Αντίθετα πλέον, σε καιρούς οικονομικής κρίσης, τα μέτρα του κράτους για την εξόφληση του δημόσιου χρέους ήταν καθοριστικά για τη συνέχεια στο ζήτημα. Οι μισθοί μειώθηκαν, τα δάνεια τελείωσαν και οι δανειστές έμειναν "ξεκρέμαστοι", χωρίς να μπορούν να τα αποπληρώσουν με αποτέλεσμα το κράτος να βγάλει στο σφυρί τα σπίτια τους, εν ονόματι των τραπεζών. Το επόμενο βήμα θα είναι οι εξώσεις. Ο φόβος του κράτους βέβαια είναι να μην δημιουργηθούν μαζικά κινήματα αντίστασης όπως στην Ισπανία. Στη γειτονική χώρα, πριν λιγότερο από δέκα χρόνια, οι εξώσεις αποτελούσαν καθημερινό φαινόμενο και έπληξαν εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες. Βλέποντας το παράδειγμα αυτό λοιπόν και καθώς θυμόμαστε καλά τον περίφημο νόμο "φίμωτρο", ο οποίος ποινικοποιούσε τις κινήσεις αλληλεγγύης σε αυτούς που έχαναν τα σπίτια τους, κατανοούμε πως οι καταστάσεις δε διαφέρουν και πολύ.
Εμείς σαν καταληψίες εναντιωνόμαστε στην ιδιοκτησία αλλά αναγνωρίζουμε και υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα στη στέγη. Η στέγη, το νερό και το ρεύμα είναι κοινωνικά αγαθά και θεωρούμε αυτονόητη την ελεύθερη πρόσβαση όλων σε αυτά. Από εδώ και πέρα, είναι στο χέρι μας, να υπερασπιστούμε τις πολιτικές μας θέσεις, το δίκιο, τους εαυτούς μας. Να στρέψουμε το βλέμμα προς μια μαχητική κατεύθυνση, όπου οι αγώνες θα δίνονται καθημερινά στους δρόμους, εκεί που κερδίζονται οι μάχες για ένα καλύτερο αύριο εκεί που οι νόμοι τους "δικάζονται" επί της ουσίας, εκεί που γεννιέται η συλλογική αντίσταση, απέναντι στην γενικευμένη και συνεχόμενη υποτίμηση των ζωών μας, διεκδικώντας το δικαίωμα για μια αξιοπρεπή ζωή. Προτάσσουμε την αλληλεγγύη μεταξύ αυτών που βιώνουν τις ανισότητες και τις αδικίες του καπιταλιστικού συστήματος, στεκόμαστε απέναντι σε κράτος και κεφάλαιο, απέναντι σε κάθε εξουσία, ονειρευόμενοι/ες ένα κόσμο ισότητας και ελευθερίας.
ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ
ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΤΙΣ ΒΙΛΕΣ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΒΡΩΜΟΧΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΜΑΣ
Palmares:
Κείμενο ενάντια στις διώξεις των πλειστηριασμών από την αναρχική κατάληψη Palmares
ΠΛEΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΙ
Η βαρβαρότητα του ταξικά δομημένου κόσμου τους.
Τον Φεβρουάριο του 2018 λάβαμε μια κλήση από την Γενικη Αστυνομική Διέυθυνση Λάρισας για απολογία σχετικά με την παρέμβαση μας στις 10/1/2018 έξω από το δικαστικό μέγαρο Λάρισας.Μας ανάφεραν πως πρόκειται για παρεμπόδιση της διεξαγωγής των πλειστηριασμών.
Τον Σεπτέμβρη του 2018 λαμβάνουμε χαρτι για δικαστήριο με την κατηγορία ¨Αντίσταση από κοινού κατ' εξακολούθηση' μετα από διάταξη του εισαγγελέα. Η δίωξη ασκήθηκε αυτεπαγγελτα όπως μας ενημέρωσαν μετά από διαταγή και αναγνώριση από γνωστό ασφαλίτη της πολης μας.
Στην δικογραφία εμπλέκονται 7 άτομα από διάφορους πολιτικούς χώρους όπως και 2 συντροφοι-μελη των καταλήψεων.
Ερχόμαστε αναπόφευκτα λοιπόν τόσο για λόγους αλληλεγγύης όσο και κοινωνικής ευαισθητοποίησης στο να παράγουμε λόγο πάνω στο ζήτημα.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με μια συνοπτική εξιστόρηση του ζητήματος των πλειστηριασμών αλλά και των αντιδράσεων που εγέρθηκαν. Τον περασμένο χρόνο βρεθήκαμε μπροστά σε μια ακόμη επίθεση κράτους-κεφαλαίου στους από τα κάτω αυτής της κοινωνίας. Επόμενο ήταν λοιπόν να υψωθούν αναχώματα και να υπάρξει αντίσταση εναντίον της όλης κουστωδίας αυτής. Σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας πραγματοποιήθηκαν παρεμβάσεις στα κατά τόπους δικαστήρια τις μέρες πραγματοποίησης των πλειστηριασμών όσο και σε συμβολαιογραφικά γραφεία από διάφορα κομμάτια της αγωνιζόμενης κοινωνίας.
Καιρός όμως να μπούμε στην "ζώνη του λυκόφωτος" και να αναλύσουμε την ουσία των πλειστηριασμών. Θα πρέπει για να κατανοήσουμε το ζήτημα λίγο καλύτερα να πάμε κάποιες δεκαετίες πίσω (πάντα μιλώντας για το ελληνικό παράδειγμα) στις μέρες τις "αφθονίας" οπού τα στεγαστικά δάνεια έδιναν και έπαιρναν και γενικότερα επικρατούσε μια εικόνα ,επίπλαστης πραγματικά, οικονομικής ευημερίας. Κάπου εδώ φτάνουμε επαγωγικά σε ένα τρίγωνο που δημιουργήθηκε το οποίο αποτελούνταν από την εκάστοτε τράπεζα, το κράτος και τους δανειολήπτες ,το οποίο είχε ως αποτέλεσμα η τράπεζα να βγάζει υπεραξία από το δάνειο το οποίο έδωσε με τους εξής τρόπους: από την μία με τον τοκισμό του ποσού (που μετά την κρίση ήταν και αδύνατον να αποπληρωθεί) και δεύτερον με το τωρινό φαινόμενο των πλειστηριασμών. Να προσθέσουμε πως θεωρούμε δεδομένο πως γενικότερα το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο αλλά κυρίως οι τράπεζες θα πάρουν την μερίδα του λέοντος από τα ακίνητα που θα πουληθούν μετά τους πλειστηριασμούς. Σαφέστατα χαμένος της όλης υπόθεσης είναι ο καταναλωτής ο οποίος γίνεται πραγματική βορά του κεφαλαίου καθώς μέσο των μεθοδεύσεων κράτους και τραπεζών μένει χωρίς σπίτι.
Για τέλος, αφήσαμε τον ρόλο του κράτους στην όλη υπόθεση ο οποίος μπορεί να ήταν έμμεσος αλλά παράλληλα ήταν και καθοριστικός. Για να μην μπερδευόμαστε δεν μιλάμε για μια συγκεκριμένη κυβέρνηση αλλά για το ίδιο το κράτος ως θεσμό το οποίο έκανε αυτό που κάνει αέναα κάθε κράτος σε μια καπιταλιστική κοινωνία το οποίο είναι να εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου ποικιλοτρόπως. Αυτό μπορεί να είναι η νομοθετική του ιδιότητα ,το κοινωνικό του έρεισμα (αποπροσανατολισμός του λαού, λαϊκίστικες ρητορείες κ.α.) και εσχάτως η κατασταλτική του δύναμη. Επι του συγκεκριμένου όμως, το κράτος με το ρόλο του προστάτη των συμφερόντων της αστικής τάξης αρχικά όχι μόνο έδινε την δυνατότητα αλλά παρότρυνε κιόλας τον πολίτη στο να πάρει δάνειο έχοντας ως πρόσχημα τους τότε παχυλούς μισθούς. Σταδιακά λοιπόν άρχισε να παίρνει μέτρα για την εξόντωση της κοινωνίας (μείωση μισθών, απολύσεις, υπέρογκη φορολόγηση ,κατάργηση συλλογικών συμβάσεων κ.α.) τα οποία μας έφτασαν στην σημερινή κατάσταση. Αυτό βέβαια μόνο εξ απήνης δεν μας έπιασε καθώς αυτός είναι και ο χαρακτήρας του καπιταλισμού , με μια απλή ερμηνεία δηλαδή η περεταίρω φτωχοποίηση των από τα κάτω με στόχο την συσσώρευση πλούτου της "άρχουσας" τάξης.
Ας ξεκαθαρίσουμε όμως κάτι, εμείς δεν τασσόμαστε υπερ καμίας ιδιοκτησίας ούτε προασπιζόμαστε την υλιστική-καταναλωτική κουλτούρα του μέσου μικροαστού με τις τάσεις μεγαλομανίας (εξοχικά ,αμάξια, ακριβή ζωή).Ο ρόλος μας είναι ξεκάθαρος: υπερασπιζόμαστε το βασικό δικαίωμα του ανθρώπου στην στέγαση και εναντιωνόμαστε στο κράτος και στο κεφάλαιο. Πολεμάμε τις κατασταλτικές μεθοδεύσεις του κράτους και το νέο ιδιώνυμο που προσπαθεί να επιβάλει αρνούμαστε να δεχτούμε τον κανιβαλισμό που προωθεί ο καπιταλισμός και παλεύουμε για να "αποκτηνώσουμε" την κοινωνία αυτή. Τέλος καλούμε τους από τα κάτω και τους απόκληρους του συστήματος να αυτοοργανωθούνε και να παλέψουν για την ίδια τους την ζωή και τα αναφαίρετα δικαιώματα τους.
Ως καταληψίες τώρα αυτό που προτάσσουμε είναι η κατάληψη των σπιτιών και η άρνηση της επικείμενης έξωσης, να δείξουμε σε κάθε αρχή και σε κάθε αρμόδιο/α που μας θέλει εξαθλιωμένους πως θα αγωνιστούμε για αυτά που μας ανήκουν και για μια ανθρώπινη ζωή.
Αλληλεγγύη στους διωκόμενους συντρόφους.
ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΛΑΡΙΣΑΣ ΤΕΤΑΡΤΗ 28/11/2018 09:00
ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ