Τετάρτη 13 Μαρτίου 2019 στις 9.00 πμ

7 καλέσματα : 1 2 3 4 5 6 7

[Αθήνα] Συγκέντρωση αλληλεγγύης σε ολικό αρνητή στράτευσης που δικάζεται

Δεν πολεμάμε για ΑΟΖ, θρησκείες και πατρίδες. Πόλεμος κοινωνικός-ταξικός-αντικρατικός

Η άρνηση του εθνικισμού, της μισαλλοδοξίας και του μιλιταρισμού αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του αγώνα ενάντια στα κράτη, το κεφάλαιο, τους στρατούς και τους πολέμους.

Δεν πολεμάμε για ΑΟΖ, θρησκείες και πατρίδες-πόλεμος κοινωνικός-ταξικός-αντικρατικός.

Αλληλεγγύη στους ολικούς αρνητές στράτευσης που δικάζονται στο στρατοδικείο του Ρουφ το επόμενο διάστημα

6 Φλεβάρη 2019, 9πμ, Κωνσταντίνος Γουτσινιώτης και Στράτος Μωυσής

18 Φλεβάρη 2019, 9πμ, Παύλος Χριστόπουλος

13 Μάρτη 2019, 9πμ, Μπάμπης Τσιλιανίδης

Αναρχικές/αντιεξουσιαστικές/ελευθεριακές συλλογικότητες και σύντροφοι/ισσες από Ξάνθη, Θεσσαλονίκη, Λάρισα, Γιάννενα, Κέρκυρα, Αθήνα, Πάτρα, Ηράκλειο


1 2 3 4 5 6 7

Αλληλεγγύη στους ολικούς αρνητές στράτευσης Κωνσταντίνο Γουνιτσιώτη και Στράτο Μωυσή

Παράλληλα με τις αφισοκολλήσεις, στις ανατολικές συνοικίες της Θεσσαλονίκης, της διασυλλογικής αφίσας, κρεμάστηκαν πανό σε πάρκα, πλατείες, σχολεία και κεντρικές διασταυρώσεις των περιοχών μας ενόψει της πρώτης μέρας στρατοδικείων του επόμενου διαστήματος και πιο συγκεκριμένα των συντρόφων Στράτου Μωυσή και Κωνσταντίνου Γουνιτσιώτη, που θα γίνει στις 6 Φεβρουαρίου στο Ρουφ.

Καλά όλα τα άλλα, αλλά στρατό γιατί δεν πάτε;»

«άμα δεν είσαι προσεκτικός, οι εφημερίδες θα σε κάνουν να μισείς αυτούς

που καταπιέζονται και να αγαπάς αυτούς που καταπιέζουν»

Malcom X

Επειδή ο εθνικός στρατός, όσες φορές χρειάστηκε αλλά και όσες χρειαστεί στο μέλλον, θα επιβάλει -με εντολή των αφεντικών- την εθνική ενότητα, με πραξικοπήματα, καταστέλλοντας ή σφάζοντας όσους και όσες αγωνίζονται ενάντια στην εκμετάλλευση και την καταπίεση, απεργούς, αντάρτες, κομμουνιστές, αναρχικούς, κάθε άνθρωπο που μπορεί να δει ότι οι πραγματικοί του εχθροί είναι μέσα από τα σύνορα.

Επειδή ο εθνικός στρατός αποτελειώνει ότι δεν κατάφερε να καταστείλει το σχολείο, η εκκλησία, τα Μ.Μ.Ε. και συνθλίβει τα μυαλά νέων ανθρώπων μέσα από τις εντολές, τα καψόνια, τα ρατσιστικά και σεξιστικά κηρύγματα, την τυφλή υπακοή στους «ανωτέρους».

Επειδή ο εθνικός στρατός βρίσκει αναγκαιότητα ύπαρξης μέσα από ιστορικά ψέματα και ηλίθια μίση που προωθούνται στους καταπιεσμένους της κάθε χώρας για τους αντίστοιχους κάποιας άλλης, πλασάροντας την ομοψυχία μεταξύ πλούσιων και φτωχών, εξουσιαστών και εξουσιαζόμενων, αφεντικών και εργατών απέναντι σε έναν αόριστο εξωτερικό εχθρό.

Επειδή ο εθνικός στρατός δεν έχει σταματήσει στιγμή να έχει επεκτατικές βλέψεις για περιοχές της βαλκανικής χερσονήσου που το ντόπιο κεφάλαιο θα είχε ανάγκη για να επεκτείνει τις δραστηριότητές του, αλλά και επειδή, μέσω του ΝΑΤΟ (και σε λίγο καιρό μέσω του νέου φρούτου που ετοιμάζει η Ε.Ε., του ευρωστρατού) έχει συμμετάσχει σε αμέτρητες πολεμικές συρράξεις σε απομακρυσμένα και μη από τον Ελλαδικό χώρο σημεία, με αφορμές ανάξιες να κρύψουν τη βαθιά αιτία κάθε πολέμου, που δεν είναι άλλη από το κέρδος.

Επειδή οι στρατοί όλων των χωρών αποτελούν την πιο επικερδή επιχείρηση για τις βιομηχανίες όπλων, οι οποίες χρειάζονται και επενδύουν στους πολέμους για να πουλάν τα θανατηφόρα εμπορεύματά τους στα κράτη, την ίδια στιγμή που υπάρχει κόσμος που δεν έχει τα βασικά για να ζήσει, επειδή ξέρουμε πως μία από τις επιλογές του καπιταλισμού σε περιόδους κρίσης για να καταστρέψει τα άχρηστα προϊόντα του (αφού δεν μπορούν να πουληθούν σε ωφέλιμη τιμή) και να συνεχίζει ανεμπόδιστα την κερδοφορία από την παραγωγή νέων, και μάλιστα με νέους όρους εντατικοποιημένης εργασίας, είναι ο πόλεμος.

Επειδή εμείς δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα με τους καταπιεσμένους της Τουρκίας, της Αλβανίας, της Μακεδονίας, της Βουλγαρίας, της Ευρώπης και του κόσμου, αντίθετα έχουμε κοινό συμφέρον να πολεμήσουμε τους δυνάστες μας ενωμένοι, όπως ενωμένοι στέκονται και αυτοί απέναντι μας όταν σηκώνουμε κεφάλι.

Επειδή εμείς προσπαθούμε να κρατήσουμε τη μνήμη ζωντανή και δε ξεχνάμε τα εγκλήματα του στρατού τόσο εντός όσο και εκτός συνόρων (αιματοκύλισμα απεργιών τις πρώτες δεκαετίες του αιώνα, αποκεφαλισμοί στον εμφύλιο, τρομοκρατία σε αγωνιστές τις δεκαετίες 50 και 60, πραξικόπημα το 1967, επεκτατικές βλέψεις με βαρύ φόρο αίματος και για τις δύο πλευρές στις ελληνοτουρκικές συρράξεις του 1897 και του 1922, συμμετοχή στους πολέμους της Κορέας, στο Αφγανιστάν, στη Λιβύη και στήριξη στους πολέμους στη Γιουγκοσλαβία και στο Ιράκ.)

Επειδή εμείς δεν πειθαρχούμε σε κανέναν γαλονά, δεν προσκυνάμε καμιά σημαία, δεν τρώμε το κουτόχορτο της ανάγκης υπεράσπισης της εθνικής μας κυριαρχίας αλλά και τη ταυτόχρονη μπαρούφα ότι «ανήκομεν εις την Δύσιν».

Επειδή εμείς δεν είμαστε ειρηνιστές, αλλά βιώνοντας έναν διαρκή πόλεμο χαμηλής έντασης από το κράτος και το κεφάλαιο, έχουμε αποφασίσει να πολεμήσουμε με τους «από τα κάτω», για μια ζωή που να αξίζει να βιωθεί από όσους σήμερα πουλάν το χρόνο τους -και μάλιστα φτηνά- στα αφεντικά, από όσες βρίσκονται κλεισμένες σε φυλακές, ψυχιατρεία, στρατόπεδα κράτησης, από όσους αδυνατούν να επιβιώσουν μέσα σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, αλλά και από όσες αδυνατούν να καθορίσουν μόνες τους τις συνθήκες που θα ζήσουν σ' αυτόν τον κόσμο και βλέπουν κάθε τους δραστηριότητα να μεταφράζεται σε χρήμα και εμπόρευμα ή να καταστέλλεται βίαια από στρατούς και αστυνομίες.

Επειδή δεν αντέχουμε να γινόμαστε οι χρήσιμοι ηλίθιοι των αφεντικών στη δουλειά, των πολιτικών στις κάλπες, των στρατοκρατών στους πολέμους και επειδή μόνο η ένοπλη επανάσταση των καταπιεσμένων μπορεί να νοηθεί ως ο τελευταίος πόλεμος, ως ο πόλεμος που θα στείλει στο διάολο όλους τους πολέμους και τη βαρβαρότητα του συστήματος που τους έχει ανάγκη και τους γεννά, επειδή την ελευθερία μας θα την κερδίσουμε εκεί που καταργείται, στις κάνες των όπλων.

Με λίγα λόγια

Η συγκεκριμένη επιλογή/πρόταγμα αποκτά ακόμα μεγαλύτερη αξία στην σημερινή συγκυρία, όπου στις πλάτες των από τα κάτω, οι οποίοι έτσι και αλλιώς βιώνουν της συνέπειες της βαριάς επίθεσης του κεφαλαίου και του κράτους σε καιρό "ειρήνης", έρχεται να προστεθεί και η απειλή του πολέμου. Κάτι που φαίνεται από την άνοδο της εθνικής ρητορικής, των εθνικισμών και του μιλιταρισμού, την όξυνση των διακρατικών ανταγωνισμών, της -υψηλών τόνων- αντιπαράθεσης μεταξύ ελληνικού και τουρκικού κράτους για τις ΑΟΖ, την αύξηση της παρουσίας του ΝΑΤΟ στην περιοχή.

Στοιχεία που, ακόμα και αν δεν λάβει χώρα ένα πολεμικό επεισόδιο στην περιοχή, δρουν από μόνα τους καταστρεπτικά τόσο για την ίδια την ζωή των κατώτερων στρωμάτων της κοινωνικής και ταξικής πυραμίδας όσο και για τους αγώνες που τόσο χρειαζόμαστε για να μπορέσουμε να ανασάνουμε, για να μπορέσουμε να βαδίσουμε προς έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση.

Παράλληλα η ταξική φύση του στρατού γίνεται ακόμα πιο ορατή, με τα παιδιά όσων από τους κυρίαρχους δέχτηκαν πίσω λίγο από την βία (παρουσιάζονται ως θύματα τρομοκρατίας..) που προσφέρουν απλόχερα σε μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, να απαλλάσσονται από την θητεία, ενώ την ίδια στιγμή στην Κύπρο γλιτώνουν την υποχρεωτική στράτευση στα 18 οι γιοι των εφοπλιστών που έχουν βάση το νησί…

Σ' αυτήν την εποχή, όπως είναι επόμενο, οξύνεται και η καταστολή των ολικών αρνητών στράτευσης. Οι επαναλαμβανόμενες διώξεις και τα αλλεπάλληλα διοικητικά πρόστιμα των 6000 ευρώ - μιας και το αδίκημα της ανυποταξίας θεωρείται διαρκές - πολλαπλασιάζονται (σε μία περίπτωση είχαμε 4 φορές τη σύλληψη και επιβολή προστίμου σε ολικό αρνητή στράτευσης μέσα σε 2 χρόνια) ενώ τον επόμενο μήνα θα πραγματοποιηθούν δικαστήρια 4 ολικών αρνητών στράτευσης στο στρατοδικείο του Ρουφ.

Η αντιμιλιταριστική, αντικαπιταλιστική, αντικρατική πάλη εκδηλώνεται ενάντια στα έθνη, τους στρατούς, την μισθωτή εργασία, την πατριαρχία, κάθε μορφή εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Θα υπάρχει όσο υπάρχουν και οι αιτίες που την γεννούν. Στις 6 & 18 Φλεβάρη αλλά και στις 13 Μάρτη, στο στρατοδικείο του Ρουφ μαζί με τους συντρόφους που διώκονται, θα υπερασπιστούμε τη συνειδητή συμμετοχή μας σε αυτή.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΟΛΙΚΟΥΣ ΑΡΝΗΤΕΣ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ

ΣΤΡΑΤΟ ΜΩΥΣΗ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΓΟΥΝΙΤΣΙΩΤΗ, ΠΑΥΛΟ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟ, ΜΠΑΜΠΗ ΤΣΙΛΙΑΝΙΔΗ

6 & 18 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ ΚΑΙ 13 ΜΑΡΤΙΟΥ ΣΤΙΣ 09.00 ΣΤΟ

ΣΤΡΑΤΟΔΙΚΕΙΟ ΤΟΥ ΡΟΥΦ

ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΑΞΙΚΗ, ΟΧΙ ΕΘΝΙΚΗ

ΔΕΝ ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ. ΤΑ ΠΟΛΕΜΑΜΕ.

Συλλογικότητα αναρχικών από τα ανατολικά/ https://anatolika.espivblogs.net/

πηγή : https://anatolika.espivblogs.net/2019/02/05/a…


1 2 3 4 5 6 7

Συγκέντρωση στο στρατοδικείο

Στις 18 Φλεβάρη συγκεντρωνόμαστε στο στρατοδικείου του Ρουφ, όπου δικάζεται ο Ολικός Αρνητής Στράτευσης Παύλος Χριστόπουλος. Μετά από τις σκληρές ποινές (12 και 18 μήνες) στους Ολικούς Αρνητές Στράτευσης Κωνσταντίνο Γουτσινιώτη και Στράτο Μωυσή, που τους επιβλήθηκαν στις 18 του μήνα, ως εκδίκηση για την δυναμική στάση τους απέναντι στην στρατιωτική καταστολή, το αντιμιλιταριστικό κίνημα απαιτείται να δείξει ακόμα περισσότερο την ισχύ του.

Μήνυμα συμπαράταξης Ολικού Αρνητή Στράτευσης, για τον κοινό αντιμιλιταριστικό, αντιεθνικιστικό, αντιπολεμικό, αντι-αντιμεταναστευτικό αγώνα:

Συνυπογράφω εξολοκλήρου την κοινή δήλωση των τριών Αρνητών που δικάζονται αύριο 6/2 και 18/2. Οι σύντροφοι, με τη στάση τους και τον λόγο τους διαυγάζουν στο ακέραιο την αλληλουχία των επίκαιρων αναγκαιοτήτων αγώνα απέναντι στην κρατική κυριαρχία. Όπως έχω σημειώσει σε προηγούμενη φάση της μιλιταριστικής καταστολής, η θέση των Ολικών Αρνητών είναι στην πρώτη γραμμή της διεθνιστικής αλληλεγγύης, στην πρώτη γραμμή του αγώνα ενάντια στο συνοριακό καθεστώς και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στην πρώτη γραμμή της αντιφασιστικής πάλης, στην πρώτη γραμμή της συλλογικής αντίστασης στην οικονομική τρομοκρατία, που στηρίζεται στα όπλα και τις φυλακές του κράτους, στην πρώτη γραμμή των εργατικών κινητοποιήσων, που χτυπιούνται με αστυνομικο-στρατιωτικούς μηχανισμούς κι επιστρατεύσεις. Στην ταξική στράτευση δεν χωράνε ελιτισμοί. Από μια τέτοια θέση μάχης η Ολική Άρνηση Στράτευσης αποτελεί παράδειγμα αφοπλισμού της κρατικής τρομοκρατίας και παράδειγμα ρήξης με την εξατομίκευση.

Χρόνο με το χρόνο οι Ολικοί Αρνητές πληθαίνουν και οι συλλογικές δηλώσεις επίσης. Η συνείδηση μιας κοινωνικής-συλλογικής ευθύνης ενυπάρχει στον πυρήνα της Άρνηση Στράτευσης. Αναπότρεπτα, αυτή η στάση θα νικήσει, παρά το επιμέρους κόστος. Η καταστολή εντείνεται, προσωποποιώντας εξοντωτικά το αντιμιλιταριστικό μέτωπο με αλλεπάλληλες διώξεις και πρόστιμα, όπως το τελευταίο διάστημα στoυς συντρόφους Δημήτρη Δημτσιάδη και Μπάμπη Τσιλιανίδη, που δικάζεται στις 13/3 στο στρατοδικείο Θεσσαλονίκης. Ωστόσο, η Ολική Άρνηση δυναμώνει, νικάει ήδη σιγά σιγά. Δεν θα μπορούσε να επικρατεί για πάντα η αδιαφορία, η εξατομίκευση, η παθητικότητα. Ο κόσμος της ελευθερίας και της κοινότητας δεν καταστέλεται.

Ο αντιμιλιταριστικός αγώνας δεν είναι μια θεματική. Αποτελεί εκ' των ουκ άνευ του αντικαπιταλιστικού κινήματος, εκ' των ουκ άνευ της κοινωνικής αυτοδιεύθυνσης. Στις 6 και στις 18 του Φλεβάρη και στις 13 του Μάρτη πρέπει να είμαστε όλοι στα στρατοδικεία.

ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΚΑΘΕ ΥΠΗΡΕΣΙΑ Ή ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

ΝΑ ΠΑΥΣΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΟΙ ΣΥΝΕΧΕΙΣ ΔΙΩΞΕΙΣ ΤΩΝ ΟΛΙΚΩΝ ΑΡΝΗΤΩΝ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ

ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΑ ΤΟ ΤΙΜΩΡΗΤΙΚΟ ΧΑΡΑΤΣΙ (ΕΞΑΧΙΛΙΑΡΟ)

Δημήτρης Χατζηβασιλειάδης (4/2/2019)

« ... σήμερα απαιτείται ο αγώνας ενάντια στον στρατό να είναι ενεργητικός, να συνδεθεί με το σύνολο του ταξικού-κοινωνικού κινήματος, να δώσει μαχητική ώθηση στα ανοιχτά μέτωπα πάλης. Να δυναμώσουμε την προλεταριακή-κοινωνική αντίσταση και την συνοργάνωσή της, ν'απλωθεί ο εξεγερσιακός-αντικρατικός αντιμιλιταρισμός για να σπάσουν στους δρόμους τα μισθοφορικά τείχη. »

Αναρχική Συλλογικότητα για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση

πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1595741/


1 2 3 4 5 6 7

Αλληλεγγύη στον ολικό αρνητή στράτευσης Μπάμπη Τσιλιανίδη

Δεν πολεμάμε για κανέναν θεό, κράτος, πατρίδα…

Πολεμάμε εναντίον τους

Βιώνουμε τη συγκυρία μιας ζοφερής, γαλανόλευκης πραγματικότητας, χαρακτηρισμένη από εθνικά ιδεώδη, πατριωτικό και θρησκευτικό παροξυσμό με μπόλικη εθνικιστική ρητορεία. Ιδιαίτερα σε μια περίοδο, σαν αυτή που διανύουμε όπου το σενάριο πολέμου είναι όλο και πιο ρεαλιστικό, το κράτος έχει ανάγκη να ακολουθεί συγκεκριμένη πολιτική που φέρει πολύ βασικές, για το ίδιο, κινήσεις. Προστασία της πατρίδας από κάποιον εξωτερικό εχθρό, κρατικές συμμαχίες για την προάσπιση συμφερόντων και κερδών από ενεργειακές πηγές, διαχείριση των μεταναστευτικών ροών, καταστολή του εσωτερικού εχθρού, εθνική ενότητα και ανάδειξη του σε ισχυρή περιφερειακή δύναμη στα Βαλκάνια. Απαραίτητη προϋπόθεση όλων αυτών, είναι η ενίσχυση του εθνικού στρατού-μιας δομής της εξουσίας που είναι χτισμένη στις αρχές του εθνικισμού και της πατριαρχίας, της ιεραρχίας, του πατριωτισμού και της κανονικότητας. Ένας θεσμός που αποκλείει ή τιμωρεί οποιονδήποτε μn συμμορφωμένο ή συμβατό με τις κυρίαρχες κοινωνικές επιταγές. Τη στιγμή που βρίσκεται σε διαρκή ετοιμότητα για να σφαγιάσει ολόκληρους πληθυσμούς στο όνομα του κράτους και του κεφαλαίου.

Από μόνη της η κλήση για κατάταξη στο στρατό, είναι μία πολύ βίαιη διαδικασία, καθώς σου ζητείται να γίνεις μέρος μιας εξουσιαστικής δομής, όπου στην πλειοψηφία αποτελείται από πατριώτες, φασίστες, καταπιεστές. Με λίγα λόγια να εκπαιδευτείς στην υποταγή, να είσαι έτοιμος να σηκώσεις όπλο απέναντι σε άλλους ανθρώπους. Από την άλλη ας σκεφτεί ο καθένας μας τί αναπαράγει όταν επιλέγει να παίξει το θέατρο του Ι5, υπηρετώντας τα κυρίαρχα κοινωνικά πρότυπα για τους ψυχικά ασθενείς ανθρώπους ή όσους η κανονικότητα ορίζει ως «τρελούς» άρα ανίκανους. Η συνειδητή για εμάς επιλογή της ολικής άρνησης στην ένταξη σε οποιονδήποτε εθνικό στρατό και σύστημα που αυτός υπηρετεί είναι το σημείο που έρχεται σε ρήξη με τον εγκληματικό αυτό θεσμό. Και η σημασία της αποτυπώνεται και στην ποινική διάσταση του κόστους καθώς αποτελεί ποινικό αδίκημα και τιμωρείται με συνεχείς διώξεις και διοικητικά πρόστιμα (ακόμα και αν το κράτος υπεραμύνεται μεταφράζοντας την σε δειλία, τεμπελιά και καθόλου λεβεντιά!!!)


Για εμάς, που ο στρατός είναι ένας ακόμη θεσμός που φέρει ό,τι εχθρευόμαστε, η ολική άρνηση στράτευσης ως κομμάτι του ευρύτερου αγώνα, είναι ακόμη μια επαναστατική επιλογή που συγχρονίζεται με τον πολύμορφο αγώνα ενάντια σε οτιδήποτε μας καταπιέζει.Είναι ένα βήμα πιο κοντά στην καταστροφή των κρατών και των συνόρων,των εθνών και των πατρίδων και κατ' επέκταση όλου του εξουσιαστικού οικοδομήματος. Είναι ένα βήμα πιο κοντά στην οικοδόμηση μιας κοινωνίας ισότητας, αυτοδιάθεσης και αλληλεγγύης. Και όσο αποφασισμένοι/ες είμαστε να μη στρατευθούμε στο πλευρό του, άλλο τόσο λυσσασμένα αποφασισμένοι/ες είμαστε να πολεμήσουμε εναντίον του.

Τον τελευταίο περίπου μήνα, 3 αναρχικοί ολικοί αρνητές στράτευσης, ο Κωσταντής Γουνιτσιώτης (ποινή 12 μήνες), ο Μωϋσής Στράτος (18 μήνες) και ο Παύλος Χριστόπουλος (18 μήνες) ήρθαν αντιμέτωποι για ακόμη μία φορά με την εκδικητική στρατιωτική καταστολή. Την Τετάρτη 13/3 στις 9 στο στρατοδικείο του Ρουφ στην Αθήνα, εκδικάζεται η υπόθεση ενός ακόμη συντρόφου, του ολικού αρνητή στράτευσης Μπάμπη Τσιλιανίδη, ο οποίος δικάζεται για δύο διαφορετικές περιόδους ανυποταξίας την ίδια μέρα.

Στεκόμαστε αλληλέγγυες/οι στους ολικούς αρνητές στράτευσης και σε όσους/ες διώκονται συνεχώς επειδή αμφισβητούνε τα κράτη, τις πατρίδες και τους στρατούς.


Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον ολικό αρνητή στράτευσης Μπάμπη Τσιλιανίδη

Τετάρτη 13 Μαρτίου 9:00-Στρατοδικείο Ρουφ Αθήνα

Κατάληψη Terra Incognita

πηγή : http://terraincognita.squat.gr/2019/03/12/Αλλ…


1 2 3 4 5 6 7

Διασυλλογικό κείμενο αντιπληροφόρησης για τα στρατοδικεία των ολικών αρνητών στράτευσης τον Φεβρουάριο στο Ρουφ

Τα τρία στρατοδικεία ολικών αρνητών στράτευσης -Κωνσταντίνου Γουνιτσιώτη, Στράτου Μωυσή και Παύλου Χριστόπουλου- στο Ρουφ μέσα σε διάστημα μόλις 12 ημερών (6 & 18 Φεβρουαρίου) εντάσσονται στο πλαίσιο μίας ευρύτερης συστημικής όξυνσης των εθνικών ιδεωδών και του μιλιταρισμού. Ο λόγος, οι δράσεις και η συλλογική στάση όσων αρνούνται τόσο τον πολιτισμό της αρβύλας όσο και τη στρατιωτική καταστολή, αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της αλληλεγγύης μεταξύ των καταπιεσμένων, των κοινωνικών αντιστάσεων, της ανυπακοής ενάντια σε κράτη, αφεντικά, πατριαρχία και όλα τα ιδεολογήματά τους. Στο πλαίσιο αυτό άλλωστε, οι τρεις διωκόμενοι ολικοί αρνητές στράτευσης τοποθετήθηκαν από κοινού δημόσια με συλλογικό κείμενο εν όψει των στρατοδικείων τους, ενώ με συλλογικές αποφάσεις επιλέχθηκε οι τρεις υποθέσεις να ενοποιηθούν καθώς -πέραν της αμφισβήτησης του θλιβερού θιάσου των στρατοδικών- όπως διατυπώθηκε εκ των προτέρων δημόσια από τους διωκόμενους: «δεν θεωρούμε τις διώξεις μας «εξατομικευμένες» (όπως ορίζει το δίκαιο), αλλά ως μια ενιαία κατασταλτική κίνηση από την πλευρά του κράτους και του στρατού και ενιαία τις αντιμετωπίζουμε. Δεν υπάρχουν τρεις διώξεις. Η δίωξη είναι μία και είναι διαρκής και απευθύνεται σε όλους και όλες που δεν θέλουν να χωρέσουν στην γαλανόλευκη κανονικότητα και τον χακί εκβιασμό της.»

Το πρωί της Τετάρτης 6 Φεβρουαρίου στο στρατοδικείο Ρουφ (ημέρα εκδίκασης της ανυποταξίας των δύο εκ των τριών ολικών αρνητών στράτευσης), έπειτα από μία σειρά εκδηλώσεων και κινήσεων αλληλεγγύης και αντιπληροφόρησης στο κέντρο και τις γειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά (1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9), πραγματοποιήθηκε πορεία από το μετρό του Κεραμεικού και συγκέντρωση αλληλεγγύης στους ολικούς αρνητές στράτευσης, η οποία πλαισιώθηκε από περίπου 100 συντρόφους/ισσες που βρίσκονταν στην είσοδο, αλλά και εντός του στρατοδικείου. Σε μία γεμάτη από αλληλέγγυους/ες αίθουσα του στρατοδικείου, η συλλογική στάση των 3 διωκόμενων συντρόφων αμφισβήτησε έμπρακτα τόσο την στρατιωτική καταστολή όσο και τους ρόλους των «μαρτύρων» και των «κατηγορουμένων». Με συλλογικές και αλληλοσυμπληρούμενες πολιτικές τοποθετήσεις -αντί «μαρτυρικών καταθέσεων» και «απολογιών»- κατά την εκδίκαση της πρώτης υπόθεσης αποδόμησαν τα εθνικά/πατριαρχικά ιδεολογήματα, τον ρόλο και τη φύση του στρατού και του μιλιταρισμού ενάντια στους «από κάτω» και τις κοινωνικές αντιστάσεις, ανέδειξαν τα πραγματικά διακυβεύματα της στρατιωτικής καταστολής τόσο διαχρονικά όσο και στην τρέχουσα περίοδο της όξυνσης των πολεμικών λόγων και διεργασιών, αρνήθηκαν την εξατομίκευση των συνεχών πολιτικών διώξεων ολικών αρνητών στράτευσης ενοποιώντας με τη συλλογική παρουσία τους τις τρεις υποθέσεις τους σε μία. Στο τέλος της τελευταίας τοποθέτησης και πριν ξεκινήσει η αγόρευση της στρατιωτικής εισαγγελέα, οι τρεις διωκόμενοι ολικοί αρνητές μαζί με τον αλληλέγγυο κόσμο αποχωρήσαμε συλλογικά από το στρατοδικείο φωνάζοντας αντιμιλιταριστικά συνθήματα και πραγματοποιήσαμε ξανά πορεία αλληλεγγύης, καταλήγοντας στο μετρό του Κεραμεικού. Αρνηθήκαμε να παρακολουθήσουμε τη συνέχιση μιας κακοστημένης θεατρικής παράστασης που θα κατέληγε σε προαποφασισμένη καταδίκη, καθώς και τη «νέα» διαδικασία θεσμικής παρωδίας που θα ακολουθούσε αμέσως μετά για το δεύτερο στρατοδικείο, στο οποίο θα δικαζόταν ως «κατηγορούμενος» ο ένας από τους δύο «μάρτυρες».

Αξίζει να σημειωθεί ότι η συλλογική παρουσία στο στρατοδικείο όχι μόνο έθεσε τους όρους της πολιτικής αντιπαράθεσης με τις ιεροτελεστίες και τα θέσφατα του στρατοδικείου, αλλά απέτρεψε επίσης μία νέα κατασταλτική μεθόδευση της τελευταίας περιόδου της αριστερής διακυβέρνησης (όπως συνέβη πρόσφατα σε αντίστοιχες υποθέσεις συντρόφων στη Θεσσαλονίκη), κατά την οποία οι διωκόμενοι ολικοί αρνητές συλλαμβάνονται επί τόπου στην ίδια τους τη δίκη προκειμένου να ασκηθεί εκ νέου δίωξη για την αμέσως επόμενη «περίοδο ανυποταξίας» από αυτήν που εκδικάζεται και κατ' επέκταση την επιβολή νέου προστίμου 6 χιλιάδων ευρώ. Αυτός ο νέος κατασταλτικός πειραματισμός αποτυπώνει ξεκάθαρα την εκδικητικότητα και τον πολιτικό σχεδιασμό του στρατιωτικού μηχανισμού για συνεχείς και επαναλαμβανόμενες διώξεις απέναντι σε όσους αρνούνται να τον υπηρετήσουν (όπως συνέβαινε στο πρόσφατο παρελθόν με τα συνεχή εντάλματα σύλληψης και τα αυτόφωρα σε ολικούς αρνητές στράτευσης για το πλημμεληματικό κατά τα άλλα «αδίκημα» της ανυποταξίας). Ωστόσο, η σύλληψη ενός εκ των δύο «κατηγορουμένων» που εξ αρχής μεθοδευόταν «διακριτικά» μέσω νευμάτων μεταξύ στρατιωτικής εισαγγελέα και αστυνομίας, εν τέλει δεν εκτελέστηκε λόγω των απρόβλεπτων μεταβλητών που έθετε η συλλογική παρουσία των αλληλέγγυων. Έτσι, αμέσως μετά τη συλλογική αποχώρηση ολικών αρνητών και αλληλέγγυων, στρατοδίκες και μπάτσοι επιδόθηκαν σε έναν δημόσιο κωμικοτραγικό διάλογο αναζήτησης ευθυνών για την αποτυχία τους. Η έδρα του στρατοδικείου συνέχισε το θλιβερό μακιαβελικό της μονόπρακτο σε μία σχεδόν άδεια αίθουσα, καταδικάζοντας τους ολικούς αρνητές στράτευσης Κωνσταντίνο Γουνιτσιώτη και Στράτο Μωυσή σε ποινές 12 και 18 μηνών αντίστοιχα, με 3ετή αναστολή.

Με δεδομένη την ξεκάθαρη, συνολική και συλλογική τοποθέτηση των τριών διωκόμενων ολικών αρνητών στράτευσης στις 6 Φεβρουαρίου ενάντια στον στρατιωτικό μηχανισμό, την καταστολή και τις επαναλαμβανόμενες διώξεις, το διακύβευμα της 18ης Φεβρουαρίου (ημέρα εκδίκασης της ανυποταξίας του τρίτου ολικού αρνητή στράτευσης) πέρασε από την αλληλεγγύη στους διωκόμενους ολικούς αρνητές στράτευσης στον αντιμιλιταρισμό των αντιστεκόμενων και πέρα από τα στενά όρια της άρνησης της υποχρεωτικής θητείας, κάτι που αποτέλεσε άλλωστε και βασικό σημείο της τοποθέτησης των τριών συντρόφων στο προηγούμενο στρατοδικείο. Με συλλογικούς όρους, οι τρεις διωκόμενοι σύντροφοι αρνήθηκαν συνειδητά να νομιμοποιήσουν με την παρουσία τους μία εκ των πραγμάτων καταγέλαστη διαδικασία, ακόμα και για τους λάτρεις του νόμου και της τάξης. Δεκάδες αλληλέγγυοι/ες βρέθηκαν ξανά μέσα και έξω από την αίθουσα. Τον λόγο αυτή τη φορά ενάντια στον μιλιταρισμό, τον εθνικισμό και τη στρατιωτική καταστολή πήραν δύο συντρόφισσες, οι οποίες ανέδειξαν επιπλέον τον κομβικό ρόλο του στρατού στις πατριαρχικές σχέσεις, την αντρική κυριαρχία, τη σεξιστική βία και τις έμφυλες διακρίσεις, ξεκαθάρισαν ότι η ολική άρνηση στράτευσης είναι κομμάτι της ευρύτερης άρνησης της πατριαρχίας και του αγώνα ενάντια στους έμφυλους διαχωρισμούς. Οι συντρόφισσες, ως ολικές αρνήτριες στράτευσης, δήλωσαν ότι αρνούνται όχι μόνο να υπακούσουν στις διαταγές και τους εκβιασμούς της «υποχρεωτικής θητείας» -όποτε κι αν αυτό ζητιόταν ή ζητηθεί- αλλά και να δεχτούν τη δήθεν κανονικότητα του μιλιταρισμού που, εκτός των τειχών της δύσης, βυθίζει ολόκληρους πληθυσμούς στα σκοτάδια των πολέμων και των εθνοκαθάρσεων και εντός των τειχών των σύγχρονων μητροπόλεων εθίζει στο φόβο και την υποταγή στην κρατική βία, φωλιάζοντας σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας και των κοινωνικών σχέσεων. Όπως έκαναν και οι τρεις διωκόμενοι ολικοί αρνητές στράτευσης στις 6 Φλεβάρη, αρνήθηκαν να νομιμοποιήσουν τόσο το στρατοδικείο όσο και τον στρατιωτικό μηχανισμό συνολικά, αντιστρέφοντας τους ρόλους «κοινού» και «έδρας», «κατηγορούμενου» και «κατήγορου» και βάλλοντας ενάντια στους φυσικούς φορείς όλων των μεθοδεύσεων καταστολής που έχουν εφεύρει στρατολογίες και στρατοδίκες εδώ και σχεδόν 30 χρόνια, από την εμφάνιση των πρώτων αναρχικών ολικών αρνητών στράτευσης. Φυσικά, χωρίς καμιά έκπληξη από πλευράς μας, η έδρα καταδίκασε τον ολικό αρνητή στράτευσης Παύλο Χριστόπουλο με 18 μήνες φυλάκισης με 3ετή αναστολή ξεπερνώντας τα όρια της εκδικητικότητας, όπως και στις δύο προηγούμενες υποθέσεις, αφού το ανώτατο όριο της ποινής είναι 24 μήνες.

Τα στρατοδικεία των τριών συντρόφων δεν αποτέλεσαν κάποιου είδους κορύφωση, αλλά μια ακόμα στιγμή για τη διάχυση κοινωνικά αντιμιλιταριστικού λόγου και δράσεων πάνω στα διακυβεύματα της περιόδου, για τη συλλογικοποίηση των αρνήσεων και της στάσης των διωκόμενων στο στρατοδικείο ενάντια σε κράτη, έθνη, στρατούς και πατριαρχία, ενάντια στον πολιτισμό των στρατοπέδων και των διαταγών, για έναν κόσμο ελευθερίας και αλληλεγγύης. Συγχρόνως, ανέδειξαν ότι οι συλλογικοί αγώνες μπορούν να μετατρέψουν το πλέον στημένο και κακόγουστο θεσμικό θέατρο σε ανοιχτό πεδίο αντιπαράθεσης. Σε μία εποχή όπου τα εθνικά ιδεώδη, ο μιλιταρισμός και η πολεμική διαδικασία αναδύονται για να διαχωρίσουν και να επιτεθούν στους «από κάτω» μέσω εθνικοπατριωτικών ιδεολογημάτων αριστερής και δεξιάς προέλευσης, η αλληλεγγύη και οι ακηδεμόνευτοι αγώνες θα ανοίγουν ρωγμές στους σχεδιασμούς της εξουσίας και τον πόλεμο των κυρίαρχων.

Η επόμενη πράξη θα λάβει χώρα στον ίδιο χώρο παραστάσεων, γνωστό και ως στρατοδικείο ΡΟΥΦ, την Τετάρτη 13 Μάρτη, όπου και εκδικάζεται η υπόθεση του ολικού αρνητή στράτευσης Μπάμπη Τσιλιανίδη, για δύο διαφορετικές περιόδους ανυποταξίας.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ, ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΦΑΝΤΑΡΟΣ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ

ΟΛΙΚΗ ΑΡΝΗΣΗ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ ΣΤΑ ΚΡΑΤΗ, ΤΑ ΕΘΝΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΤΡΑΤΟΥΣ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΟΛΙΚΟ ΑΡΝΗΤΗ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ

ΜΠΑΜΠΗ ΤΣΙΛΙΑΝΙΔΗ, ΣΤΡΑΤΟΔΙΚΕΙΟ ΡΟΥΦ, 13/3, 9π.μ.

Πρωτοβουλία για την ολική άρνηση στράτευσης (Αθήνα)

Αυτοδιαχειριζόμενο κατειλημμένο έδαφος, Αγρός (Πάρκο Τρίτση)

Χώρος ραδιουργίας και ανατροπής, Θερσίτης (Ίλιον)

Κατάληψη Σινιάλο (Αιγάλεω)

Αυτοοργανωμένος χώρος έκφρασης, αλληλεγγύης και σύγκρουσης, Πάροδος (Νίκαια)

Αυτοοργανωμένος χώρος αλληλεγγύης και ρήξης, Ρεσάλτο (Κερατσίνι)

Αναρχικές/οί από τις δυτικές συνοικίες της Αθήνας και τον Πειραιά

πηγή : http://anarxiko-resalto.blogspot.com/2019/03/…


1 2 3 4 5 6 7

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον ολικό αρνητή στράτευσης Μ. Τσιλιανίδη, Τέταρτη 13 Μαρτίου, 9πμ, στο στρατοδικείο του Ρουφ

Αγώνας ενάντια στον εθνικισμό, τη μισαλλοδοξία και τον πόλεμο… ενάντια στα κράτη, τα αφεντικά και τους μηχανισμούς τους

*κείμενο-κάλεσμα που γράφτηκε για μια σειρά από δίκες σε ολικούς αρνήτες στράτευσης.

Αλληλεγγύη στους ολικούς αρνητές στράτευσης που δικάζονται στο στρατοδικείο του Ρουφ

Μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα τέσσερις ολικοί αρνητές στράτευσης δικάζονται για την επιλογή τους να μην καταταγούν στις τάξεις του ελληνικού στρατού. Οι Κωνσταντίνος Γουνιτσιώτης, Στράτος Μωυσής, Παύλος Χριστόπουλος και Μπάμπης Τσιλιανίδης δικάζονται στις 6 Φλεβάρη και 18 και στις 13/3 στη στρατολογία του Ρουφ.

Οι ολικοί αρνητές στράτευσης προχώρησαν στην πράξη της ανυποταξίας κινούμενοι από πολιτικά κίνητρα ενάντια στο στρατό, ένα θεσμό που ανέκαθεν εξυπηρετούσε και εξασφάλιζε τα συμφέροντα των αφεντικών και της εκάστοτε εξουσίας, κόντρα στα συμφέροντα των εκμεταλλευόμενων και καταπιεζόμενων αυτής της κοινωνίας. Ενάντια σε έναν θεσμό που στο εσωτερικό συμβάλλει στην κατήχηση στα ιδανικά του έθνους-κράτους, στην εμφύσηση του εθνικιστικού μίσους, στην επέκταση του μιλιταρισμού στο κοινωνικό πεδίο και ο οποίος βρίσκεται πάντα στην εφεδρεία για την καταστολή ταξικών και κοινωνικών διεκδικήσεων, για την καταστολή κοινωνικών εξεγέρσεων. Ενάντια σε ένα μηχανισμό που στο εξωτερικό συμβάλλει ενεργά σε επιχειρήσεις καταστροφής περιοχών της καπιταλιστικής περιφέρειας με σκοπό τη λεηλασία των φυσικών πόρων και την εκμετάλλευση των κατά τόπους πληθυσμών κατά πως συμφέρει τα ισχυρά κράτη αυτού του κόσμου. Ένας μηχανισμός που στο παρελθόν έχει εξοντώσει αλλοεθνείς και αλλόθρησκους πληθυσμούς για να διευρύνει την κρατική κυριαρχία και να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Για αυτή τους την άρνηση οι ολικοί αρνητές στράτευσης τιμωρούνται με έναν διπλό και ιδιαίτερα εκδικητικό μηχανισμό καταστολής. Πέραν των ποινικών διώξεων και στρατοδικείων, συχνά επαναλαμβανόμενων καθώς το «έγκλημα» της άρνησης της θητείας είναι διαρκές, γίνονται δέκτες και σκληρής οικονομικής καταστολής με επιβολή προστίμων 6,000 ευρώ (και αυτών σε πολλές περιπτώσεις επαναλαμβανόμενων). Επακόλουθες είναι οι κατασχέσεις λογαριασμών και άλλων περιουσιακών στοιχείων και η κατάσταση οικονομικής ασφυξίας που δημιουργούν. Δε λείπουν επίσης οι πιέσεις με τηλεφωνήματα για παραλαβή χαρτιών κατάταξης, παραινέσεις απο τους στρατολόγους για «τακτοποίηση» των στρατιωτικών «υποχρεώσεων», τηλεφωνήματα σε χώρους εργασίας ή ακόμη και επισκέψεις μπάτσων στα σπίτια συντρόφων και αυτόφωρες συλλήψεις. Όλα με σκοπό να κάμψουν τους ολικούς αρνητές και να αποτρέψουν άλλους από την επιλογή της ρήξης με τον πιο βίαιο και δολοφονικό θεσμό του κράτους.

Διανύουμε μια περίοδο όπου ο εθνικισμός, η μισαλλοδοξία, ο ρατσισμός και ο φασισμός έχουν αναβιώσει μέσα στην κοινωνία. Αφορμή υπήρξε το Μακεδονικό ζήτημα και τα συλλαλητήρια που πραγματοποιήθηκαν σε όλο τον ελλαδικό χώρο και δώσανε την ευκαιρία σε κάθε είδους πολεμοχαρή, συντηρητική, εθνικιστική και φασιστική γκρούπα να βγει από το περιθώριο και να διεκδικήσει δημόσιο χώρο. Μέσα σε αυτή τη συνθήκη η κυβέρνηση της αριστεράς επιχειρεί να παρουσιάσει τη συμφωνία των Πρεσπών «ως υπόδειγμα ειρηνικής επίλυσης διαφωνιών και προώθησης της ηρεμίας στην περιοχή». Όμως, γνωρίζουμε, πολύ καλά, ότι η συμφωνία των Πρεσπών αποτελεί μια υπαγορευμένη συμφωνία, ώστε να επιτευχθεί η διεύρυνση της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και να ισχυροποιηθεί η θέση τους στα βαλκάνια έναντι της Ρωσίας. Η ΕΕ και το ΝΑΤΟ αποτελούν δύο υπερκρατικούς μηχανισμών οικονομικής και στρατιωτικής επιβολής. Η Ελλάδα ως μέλος των δύο αυτών μηχανισμών (με όποιο πολιτικό διαχειριστή κι αν έχει στο τιμόνι δεξιό ή αριστερό) συμμετέχει στους σχεδιασμούς, τις επιδιώξεις τους, έχει συνδέσει τα συμφέροντά της με αυτά του δυτικού μπλοκ εξουσίας και παίρνει ενεργά μέρος στους ανταγωνισμούς με άλλα μπλοκ εξουσίας. Την ίδια περίοδο που σπεύδει να διευκολύνει τη διεύρυνση της συμμαχίας, μετατρέπει τον τόπο σε ένα μεγάλο στρατόπεδο νατοϊκών και αμερικανικών βάσεων. Σε αυτήν την κατεύθυνση ενισχύει τις υπάρχουσες αμερικανο-νατοϊκές στρατιωτικές βάσεις (Σούδα, Άραξος) ή εγκαθιστά νέες. Η Αλεξανδρούπολη μετατρέπεται σε λιμάνι για τα νατοϊκά στρατεύματα που βρίσκονται στα βαλκάνια, ενώ στην πόλη της Λάρισας από τον Μάιο του 2018 έχει μεταφερθεί μια μονάδα μη επανδρωμένων αεροσκαφών (τύπου «MQ-9 Reaper») των αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων. Ταυτόχρονα το ελληνικό κράτος υπογράφει συμφωνία με την Τουρκία για την αποτροπή της μετανάστευσης και τις επαναπροωθήσεις, ενώ οι φρεγάτες της FRONTEX συνεχίζουν να κυνηγάνε μετανάστες στα θαλάσσια σύνορα και σε συνεργασία με το πολεμικό ναυτικό να μετατρέπουν το αιγαίο σε ένα απέραντο νεκροταφείο.

Καθοριστικές για την διαμόρφωση της κατάστασης όσον αφορά το «μακεδονικό ζήτημα» είναι οι επιδιώξεις τόσο του ελληνικού κεφαλαίου, για περαιτέρω επέκταση στην γείτονα χώρα, όσο και του ελληνικού κράτους για την προστασία και προώθηση των οικονομικών του συμφερόντων και την ηγεμονία στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων αλλά και της νοτιο-ανατολικής Μεσογείου. Ολόκληρη η ρητορική της κυβερνώσας Αριστεράς γίνεται πάνω στην αποκατάσταση του ελληνικού κράτους ως κυρίαρχη δύναμη στα Βαλκάνια, την επανόρθωσή του στην τοπική-διεθνή τάξη πραγμάτων στη νοτιοανατολική μεσόγειο, ως ισότιμο πάλι παίκτη μετά από την «περιπέτεια» των μνημονίων. Η αριστερή κυβέρνηση ανοικτά δηλώνει πως αναγνωρίζει ως εχθρό και απειλή την Τουρκία με διακύβευμα αυτή τη φορά, τα κέρδη από την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων των ΑΟΖ της Κύπρου και της νοτιo-ανατολικής Μεσογείου ευρύτερα. Στο βωμό, λοιπόν, του εθνικού συμφέροντος συνάπτονται στρατιωτικές συμμαχίες με χούντες και κράτη απαρτχάιντ (Αίγυπτος-Ισραήλ) και πραγματοποιούνται δηλώσεις ετοιμότητας για ανάληψη οποιασδήποτε στρατιωτικής δράσης για την υπεράσπιση των κερδών των ισχυρών. Κέρδη λοιπόν για το κεφάλαιο ΚΑΙ στρατιωτικές δαπάνες, οικονομική εκμετάλλευση και πόλεμος για τους εκμεταλλευόμενους. Και όλα αυτά, ενώ συνεχίζεται η επίθεσή στα εκμεταλλευόμενα και καταπιεζόμενα κομμάτια της κοινωνίας, ολοκληρώνοντας και παγιώνοντας τις πολιτικές των τελευταίων ετών.

Μέσα σε αυτή τη συγκυρία εθνικιστικής έξαρσης και με τα τύμπανα του πολέμου να ηχούν όλο και πιο δυνατά οι ολικοί αρνητές στράτευσης διατρανώνουν την εναντίωσή τους στα κράτη και τους στρατούς τους και αρνούνται να υπηρετήσουν τους καταπιεστές τους. Ως εκ τούτου δε μπορούν παρά να μας βρουν αλληλέγγυους.

Δεν είμαστε διατεθειμένοι/νες να ακολουθήσουμε τα κελεύσματα του κράτους και των αφεντικών για εθνική ενότητα και για υποταγή και συμμετοχή στους δολοφονικούς μηχανισμούς του. Γνωρίζουμε πολύ καλά την ταξική και κοινωνική μας θέση για να συμπαραταχθούμε μαζί με τους εκμεταλλευτές και καταπιεστές μας. Δεν πρόκειται να υπηρετήσουμε τους σχεδιασμούς κράτους και αφεντικών.

Απέναντι στην σφαγή μεταξύ των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων που έτυχε να γεννηθούν στην άλλη πλευρά των συνόρων, να αντιτάξουμε τον κοινό αγώνα ενάντια σε πατρίδες, θρησκείες, κράτη και κάθε επίπλαστο διαχωρισμό. Ο μόνος πόλεμος στον οποίο είμαστε διατεθειμένοι/ες να συμμετέχουμε είναι ενάντια στην καταπίεση και την εκμετάλλευση, για την ανατροπή της κρατικής και καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Να στήσουμε αναχώματα ενάντια στους εθνικισμούς, τον φασισμό, την μισαλλοδοξία και τον πόλεμο.

Να αγωνιστούμε για έναν κόσμο χωρίς σύνορα, κράτη και πολέμους. Χωρίς πατριαρχία και εξουσία.

Να αγωνιστούμε για την κοινωνική επανάσταση και την κοινωνική απελευθέρωση, για την αναρχία και τον κομμουνισμό.

Αλληλεγγύη στους ολικούς αρνητές στράτευσης που δικάζονται στο στρατοδικείο του Ρουφ

Τετάρτη 13 Μάρτη 2019, 9πμ, Μπάμπης Τσιλιανίδης

αναρχική συλλογικότητα Vogliamo tutto e per tutti

πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1596276/


1 2 3 4 5 6 7

Συγκέντρωση αλληλεγγύης με τους Ολικούς Αρνητές Στράτευσης

στο στρατοδικείο Ρουφ Τετάρτη 13 Μάρτη 9πμ,

όπου δικάζεται ο πολλαπλά διωκόμενος σύντροφος Μπάμπης Τσιλιανίδης.

ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΚΑΘΕ ΥΠΗΡΕΣΙΑ Ή ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

ΝΑ ΠΑΥΣΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΟΙ ΣΥΝΕΧΕΙΣ ΔΙΩΞΕΙΣ ΤΩΝ ΟΛΙΚΩΝ ΑΡΝΗΤΩΝ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ

ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΑ ΤΟ ΤΙΜΩΡΗΤΙΚΟ ΧΑΡΑΤΣΙ (ΕΞΑΧΙΛΙΑΡΟ)

Κατάληψη Gare