Παρασκευή 22 Μαρτίου 2019 στις 18.00

2 καλέσματα : 1 2

Συγκέντρωση-μικροφωνική με αφορμή τα περιστατικά βιασμών στα Εξάρχεια

Με αφορμή τα περιστατικά βιασμών στα Εξάρχεια

Το τελευταίο διάστημα, στο πλαίσιο της συνεχιζόμενης επέκτασης των δικτύων ναρκομαφιών και του παρακράτους στα στενά των Εξαρχείων, ολοένα και πληθαίνουν τα περιστατικά αντικοινωνικής βίας στη γειτονιά. Ξυλοδαρμοί, παραβιαστικές συμπεριφορές, ομοφοβικές επιθέσεις σε τρανς άτομα, επιθέσεις με σιδηρολοστούς, πυροβολισμοί, μαχαιρώματα ακόμα και έξω από παιδικούς σταθμούς, με αποκορύφωμα αυτών, περιστατικά βιασμού. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση αιχμαλωσίας και κακοποίησης γυναίκας για μέρες σε διαμέρισμα των Εξαρχείων το περασμένο καλοκαίρι. Μας γεμίζει οργή ότι δεν μας εκπλήσσει πως κάτι τέτοιο συνέβη στα Εξάρχεια.

Για όλες εμάς σήμερα, που ζούμε, εργαζόμαστε, μεγαλώνουμε τα παιδιά μας και δραστηριοποιούμαστε στη γειτονιά των Εξαρχείων, η απάντηση στη βία και το ζόφο που ζούμε καθημερινά δεν μπορεί παρά να είναι οι κοινοί αγώνες όλων όσων αντιλαμβάνονται την αναγκαιότητα της μάχης για την υπεράσπιση μιας περιοχής, που ολοένα αποκτά χαρακτηριστικά δυστοπίας. Μας φαίνεται αδιανόητο το γεγονός ότι φοβόμαστε να περπατήσουμε μόνες στους δρόμους, τους ίδιους δρόμους όπου μέχρι πρόσφατα όσο οπουδήποτε αλλού στην πόλη, περπατάγαμε χωρίς να κοιτάμε πίσω μας, ενώ έχουν γίνει καθημερινότητα οι διάλογοι ανάμεσα μας, «μην περάσεις από Θεμιστοκλεόυς το βράδυ», «στη Στουρνάρη κάνουν φέρμες», «παίζουν κάτι παρεάκια που κοιτάζουν περίεργα στο πάρκο», «πάρε τηλέφωνο όταν φτάσεις σπίτι». Όσο αναπαράγεται αυτή η κουλτούρα του φόβου ανάμεσα μας, τόσο οδηγεί στην εσωτερίκευση και την ιδιώτευση, τον περιορισμό της κίνησης μας και εν τέλει στην παραίτηση μας από το συλλογικό. Σε καμία περίπτωση δεν είμαστε διατεθειμένες να το ανεχτούμε.

Τα Εξάρχεια είναι μια γειτονιά με ανέκαθεν προοδευτικά, αντιρατσιστικά χαρακτηριστικά, που αγκάλιασε τα πολλαπλά προσφυγικά κύματα και έχτισε για αυτούς μια ζώνη προστασίας. Η πολιτική ιστορία της γειτονιάς είναι γνωστή. Είναι γνωστές οι εκατοντάδες κινήσεις αλληλεγγύης, τα στέκια και οι καταλήψεις, οι κοινωνικοί χώροι, οι μάχες που έχουν δοθεί για να κρατηθεί μακριά η αστυνομία. Όλες εμείς, αναγνωρίζουμε ως έναν κοινό παρανομαστή μας τα Εξάρχεια, μια πολιτική χωροταξία όπου μέσα από τις διαφορετικές μας διαδρομές ωρίμασαν οι νεανικές μας συνειδήσεις και συγκροτήθηκαν οι ταυτότητες μας ως αγωνιστικά υποκείμενα. Εδώ ζυμωθήκαμε σε συνελεύσεις, στα αμφιθέατρα, εδώ φτιάξαμε τα πρώτα σωματεία βάσης, εδώ ζήσαμε την εξέγερση του Δεκέμβρη. Υπήρξαν το κοινό σημείο αναφοράς σε αμέτρητες στιγμές αγώνα, όπου μέσα από μικρές και μεγάλες μάχες διεκδικήσαμε και κερδίσαμε πλάι με τους συντρόφους μας την ιστορική μας θέση στο κίνημα. Και δεν θα τη χαρίσουμε σε κανέναν. Υπό αυτή την έννοια, δεν αντιλαμβανόμαστε τη δράση μας ξεκομμένη από το σύνολο των αγώνων που δίνονται ενάντια στην κοινωνική βαρβαρότητα, στις ταξικές ανισότητες, το ρατσισμό, το φασισμό, ενάντια στην εξαθλίωση και τη βαθιά αλλοτρίωση στην οποία καταδικάζει καθημερινά ο καπιταλισμός και το κράτος.

Σήμερα στα Εξάρχεια διαμορφώνεται ολοένα μια συνθήκη κοινωνικής αποσάθρωσης. Μιας αποσάθρωσης που αποτελεί έκφραση της ωμής βίας της βαρβαρότητας του καπιταλισμού και του πολέμου, όψη μιας πολιτικής διαχείρισης των πληθυσμών από τα κράτη και τις εξουσίες. Όψη μιας πολιτικής που θέλει τους μετανάστες 'γυμνές ζωές', εγκλωβισμένους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, αλλά και εξαθλιωμένους, αναλώσιμους- λαντζέρηδες των ναρκομαφιών.

Στρατηγικές που έχουν ως προϋπόθεση για τη διαιώνιση τους, τη διάλυση του κοινωνικού ιστού, με σκοπό την υποβάθμιση της περιοχής, την αλλοίωση του χαρακτήρα της, την ενσωμάτωση και τελικά την μετατροπή των Εξαρχείων σε μια 'εναλλακτική', αστική ζώνη, με ακριβά σπίτια και airbnb, που το μόνο που θα θυμίζει τον αγώνα μας θα είναι τα πανεπιστήμια τριγύρω.

Σε αυτούς τους σχεδιασμούς προτάσσουμε τους κοινούς αγώνες γυναικών και αντρών, ντόπιων και μεταναστών, κατοίκων και ανθρώπων που έχουν τα Εξάρχεια ως σημείο αναφοράς. Εν τέλει όσων αντιλαμβάνονται ότι σε αυτόν τον αγώνα το διακύβευμα δεν αφορά μόνο την παρακαταθήκη μας, αλλά και η ίδια μας υπόσταση στο μέλλον.

ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΤΗΡΙΟ

ΔΕΝ ΘΑ ΧΑΡΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΤΟΥΡΙΣΤΑ ΠΟΥ ΖΕΙ ΤΟ ΜΥΘΟ ΤΟΥ

ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΜΑΦΙΟΖΟ

ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΒΙΑΣΤΗ

ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΤΗ ΜΑΧΗ ΓΙΑ ΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗΣ

-'Η ΑΥΤΟΙ 'Η ΕΜΕΙΣ-

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ- ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22/3, 6ΜΜ, ΠΛ. ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ

ΠΟΡΕΙΑ, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29/3, 6ΜΜ ΠΛ. ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ

Πρωτοβουλία συντροφισσών από τα Εξάρχεια

«Αν δεν βρέξει απόψε, ο κόσμος θα πάρει φωτιά από τα τριαντάφυλλα

Αν τυχόν και καώ, ίνες είναι και ρίζες το χώμα μου για την πύρινη μάζα του ήλιου

Για κάθε στοιχείο και φωτιά- Αν τυχόν και καώ, να φυτέψετε τη στάχτη μου»

πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1596520/


Καμία σιωπή - ανοχή στους βιασμούς, στον κοινωνικό κανιβαλισμό, στην εξουσιαστική βία

Kείμενο - Κάλεσμα Πρωτοβουλίας συντροφισσών από τα Εξάρχεια

Μας γεμίζουν οργή τα περιστατικά βιασμών που συνέβησαν, τον τελευταίο καιρό, στα Εξάρχεια, τα οποία έρχονται ως συνέχεια αμέτρητων άλλων περιστατικών αντικοινωνικής βίας, όπως ξυλοδαρμοί, μαχαιρώματα, σεξιστικές επιθέσεις, κλοπές κ.α., στα οποία έχουμε αναφερθεί και συνάμα εναντιωθεί πολλές φορές, στο πλαίσιο του αγώνα που διεξάγουμε για τη γειτονιά.

Τα περιστατικά αυτά αναδεικνύουν, με το χειρότερο τρόπο, το ζοφερό περιβάλλον που έχει διαμορφωθεί σε μεγάλο βαθμό στην περιοχή, και ειδικά τα τελευταία χρόνια της κρίσης. Ένα περιβάλλον εκφυλισμού, που επικρατεί ο νόμος της ζούγκλας και η λογική της εξουσιαστικής επιβολής του "ισχυρού πάνω στον αδύναμο".

Αυτή η συνθήκη έχει επιβληθεί από τις ναρκομαφίες και πλήθος συμμοριών που λυμαίνονται την περιοχή, στο βωμό του κέρδους καθώς και αποτελεί μέρος του συνολικού σχεδιασμού του κράτους, το οποίο τη διαμορφώνει και την αξιοποιεί στοχεύοντας στην οριστική αλλοίωση των κοινωνικών, ταξικών, αγωνιστικών χαρακτηριστικών των Εξαρχείων. Αποτελεί μέρος του κατασταλτικού σχεδιασμού του, για τη συντριπτική επέμβαση στην περιοχή, τον ολοκληρωτικό έλεγχο του κέντρου της πόλης και την απρόσκοπτη καπιταλιστική ανάπτυξη.

Μπροστά σε αυτή τη συνθήκη, θεωρούμε πως το κίνημα δεν πρέπει να σιωπά και να ανέχεται άλλο το γενικευμένο εκφυλισμό της γειτονιάς. Πρέπει να απαντήσουμε συλλογικά, να περιφρουρήσουμε τις δομές του κινήματος, την ιστορία, τους αγώνες και τις μάχες που δόθηκαν και δίνονται στην περιοχή. Να μην συνηθίσουμε την εξουσιαστική βία και τον κανιβαλισμό σαν de facto καθημερινότητα.

Να βρούμε τις συνδέσεις και τα πατήματα, με τους εργαζομένους και τους κατοίκους, ντόπιους και μετανάστες, και όλοι μαζί συλλογικά να δώσουμε απαντήσεις στα προβλήματα της γειτονιάς. Να στήσουμε αναχώματα απέναντι στο φόβο και να αντεπιτεθούμε σε κάθε βιαστή, κοινωνικό κανίβαλο, ναρκέμπορο, στέλνοντας το μήνυμα ότι δεν έχουν χώρο στην περιοχή και ότι θα μας βρουν μπροστά τους.

Να βάλουμε το λιθαράκι μας έτσι ώστε η γειτονιά των Εξαρχείων να αποτελέσει παράδειγμα κοινωνικής και ταξικής αυτοοργάνωσης. Ο κόσμος του αγώνα και της αλληλεγγύης οφείλει να υπερασπιστεί τις αξίες του. Να δώσει αυτή τη μάχη και να νικήσει.

ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΝΑΡΚΟΜΑΦΙΕΣ, ΤΙΣ ΑΝΤΙΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΣΥΜΜΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΟΥΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ.

ΚΑΜΙΑ ΣΙΩΠΗ-ΑΝΟΧΗ-ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ μπροστά στους βιασμούς γυναικών.

ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ-ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ απέναντι στη βαρβαρότητα και τον κοινωνικό κανιβαλισμό.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στην πλατεία Εξαρχείων, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22 ΜΑΡΤΗ, 6μμ

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ από την πλατεία Εξαρχείων, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29 ΜΑΡΤΗ, 6μμ

Συνέλευση για την επανοικειοποίηση των Εξαρχείων

πηγή : https://taksiki-antepithesi.espivblogs.net/ar…