Πέμπτη 29 Αυγούστου 2019 στις 19.00
Μικροφωνική ενάντια στις κατεδαφίσεις
Σχετικά με όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα στην περιοχή της Άνω Πόλης
Ως μόνιμες/οι κάτοικοι σε αυτή τη γειτονιά, δεν μπορούμε να μην παρατηρήσουμε και να μείνουμε άπραγοι σε ορισμένες αλλαγές που συμβαίνουν στην Άνω Πόλη τον τελευταίο καιρό. Αλλαγές που αφορούν ένα διάστημα αρκετών χρόνων, αλλά που εντείνονται σε συχνότητα και παρεμβατικότητα τους καλοκαιρινούς μήνες. Η επιλογή της περιόδου αυτής δεν είναι τυχαία καθώς η απουσία της πλειονότητας του κόσμου μειώνει, ή έτσι ευελπιστούν κάποιοι, τη πιθανότητα αντίδρασης. Συγκεκριμένα, στη θέση παλιών άδειων σπιτιών, που έμεναν χωρίς ζωή και η φθορά του χρόνου και των καιρικών συνθηκών τα ρήμαζε, τώρα αντικρίζει κανείς τα συντρίμμια τους και ισοπεδωμένα οικόπεδα, με μπουλντόζες να έχουν επισπεύσει τη διαδικασία. Μια διαδικασία η οποία, έχουμε πολλούς λόγους να πιστεύουμε ότι όχι μόνο οργανώνεται υπόγεια, αλλά δεν πληροί και τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας. Η ίδια τακτική αλλαγών έφτασε, μάλιστα, σε σημείο να απειλήσει και σπίτια που τελούσαν υπό κατάληψη από συντρόφους και συντρόφισσες. Ακόμη, σε μέρη που η πρασινάδα ξέφευγε από τα «αποδεκτά» πρότυπα του αστικού τοπίου, οι υπεύθυνοι αποφάσισαν να τιμωρήσουν τα φυτά για το θράσος τους, ξεριζώνοντας τα, αφήνοντας πίσω σεληνιακά τοπία. Ταυτόχρονα, όλο και περισσότεροι κάτοικοι, φίλες και γνωστοί μας αναγκάζονται, έμμεσα (αύξηση ενοικίου) ή άμεσα (δημιουργία κατοικιών βραχυχρόνιας μίσθωσης-airbnb) να αφήσουν τα σπίτια που νοικιάζουν. Τέλος, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε την αυξημένη κινητικότητα από πλευράς μπάτσων υπό το πλαίσιο του δόγματος νόμος-τάξη-ασφάλεια.
Όλα τα παραπάνω, για εμάς, είναι αλληλένδετα και εντάσσονται σε ένα σύνολο πρακτικών, που στόχο έχουν να μετατρέψουν τις πόλεις και τις γειτονιές μας τόσο σε φιλήσυχα, χωρίς εστίες αντίστασης, και συλλογικής μνήμης μέρη όσο και σε εξωραϊσμένα και εύκολα εκμεταλλεύσιμα εμπορικά-τουριστικά προϊόντα. Όλο και περισσότερες περιοχές, δηλαδή, οικο-δομούνται τόσο χωρικά όσο και αξιακά σύμφωνα με κριτήρια και πρότυπα ελκυστικά για τους επισκέπτες-τουρίστες, διευκολύνοντας, έτσι, την διακίνηση και κατανάλωση, από μεριάς τους, προϊόντων και υπηρεσιών. Έτσι, δημοτική αρχή, δημόσιες υπηρεσίες καθώς και ιδιωτικοί φορείς, όπως κτηματομεσιτικά και αρχιτεκτονικά γραφεία, εταιρείες κατασκευών (και κατεδαφίσεων), ιδιοκτήτες γης και επιχειρηματίες ενεργούν, ο καθένας με το τρόπο του αλλά και όλοι μαζί συντονισμένα, προς αυτή την κατεύθυνση, προσδοκώντας να αποκομίσουν το μερίδιο τους από το προβλεπόμενο κέρδος.
Οι βλέψεις αυτές αποτελούν μια διάσταση της πραγματικότητας, καθώς ως παράλληλος στόχος τίθεται και η επίθεση σε αυτά καθ' αυτά τα κατηλλειμένα σπίτια μέσα σε ένα ευρύτερο πλαίσιο εντεινόμενης καταστολής από τη πλευρά της εξουσίας ως προς χώρους αγώνα, δομές αντίστασης και κινήματα ανά τον ελλαδικό χώρο. Αντιλαμβανόμενες ότι οι αλλαγές που περιεγράφηκαν δεν περιορίζονται μόνο σ' αυτή τη γειτονιά, στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες σε κάθε χώρο και δομή που βρίσκεται υπό καταστολή. Οι 27 εκκενώσεις πολιτικών και στεγαστικών καταλήψεων επί της απερχόμενης κυβέρνησης, οι εξαγγελίες της νέας για επίταση τέτοιων μεθοδεύσεων (βλ. «καθάρισμα» των Εξαρχείων, επίθεση από ΜΑΤ σε πορεία ενάντια στην τουριστικοποίηση και τη βραχυχρόνια μίσθωση στο Κουκάκι), η εκκένωση και κατεδάφιση της κατάληψης Μπρούκλυν στα Γιάννενα, αλλά και γενικά η επιθετική στάση του κράτους ως προς τους αγώνες και κατά τόπους κινήματα τα τελευταία χρόνια είναι μερικά μόνο παραδείγματα που επιβεβαιώνουν την κλιμάκωση της καταστολής.
Από την πλευρά μας, επιλέγουμε συνειδητά την πρακτική να μπαίνουμε στα άδεια σπίτια, ως έναν πρωταρχικό τρόπο να στεγάσουμε τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας. Δεν θεωρούμε ότι τα εγχειρήματα μας συνιστούν μια εναλλακτική μορφή ύπαρξης, αλλά μια ενεργή μορφή αμφισβήτησης δεδομένων αξιών στην κυρίαρχη λογική, όπως η ιδιοκτησία, οι σχέσεις οικονομικής συναλλαγής, η εμπορευματοποίηση βασικών αναγκών (η στέγη, το νερό και το ρεύμα). Επιθυμούμε γειτονιές που μπορούν να αποτελούν τόπους συνάντησης. πεδία αγώνα, συλλογικών αντιστάσεων και διεκδικήσεων, χτίζοντας αδιαμεσολάβητες σχέσεις αλληλεγγύης. Για το λόγο αυτό, δε θέλουμε πάρκινγκ και τουριστικά θέρετρα αλλά καστρόπληκτα και άδεια σπίτια να μετατρέπονται σε εστίες του δικού μας αγώνα.
Προς τους εργολάβους, τη δημοτική αρχή, τους μεσίτες, και τους πάσης φύσεως εξουσιαστές που διψάν για πολυτελείς κατοικίες, τουρίστες και μπάτσους στη γειτονιά δηλώνουμε πως και τον Αύγουστο είμαστε εδώ και πως στα σχέδιά τους θα μας βρουν απέναντί τους.
Αλληλεγγύη στις καταλήψεις - Να μπούμε στα άδεια σπίτια
Συνέλευση Καταλήψεων Στέγης Άνω Πόλης
πηγή : email που λάβαμε στις 23 Αύγουστος 17h