kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Συγκέντρωση Αλληλεγγύης στον αναρχικό κρατούμενο Γ. Δημητράκη

Αν οι αθώοι αξίζουν την αλληλεγγύη μας τότε οι ένοχοι ακόμα περισσότερο - Συγκέντρωση στις φυλακές Δομοκού 6/10

Αν οι αθώοι αξίζουν την αλληλεγγύη μας τότε οι ένοχοι ακόμα περισσότερο

"Νοιώθω σαν να χτυπάμε τα κεφάλια μας στα σίδερα. Πολλά κεφάλια θα σπάσουν. Μα κάποια στιγμή, θα σπάσουν και τα σίδερα" Ν. Καζαντζάκης

Στις 12/6/2019 συλλαμβάνονται οι αναρχικοί σύντροφοι Γ.Δημητράκης, Κ.Σακκάς και Δ.Συριανού κατηγορούμενοι για την απαλλοτρίωση της χρηματαποστολής που ανεφοδίαζε το ΑΤΜ του ΑΧΕΠΑ στην Θεσσαλονίκη. Η στοχευμένη απαλλοτρίωση των χρημάτων της τράπεζας αποτελεί μια επιλογή που διάφοροι αγωνιστές στην ιστορία του παγκόσμιου επαναστατικού κινήματος έχουν επιλέξει για διαφορετικούς λόγους ο καθένας αλλά με κοινή πολιτική θέαση τον μισητό και ειδεχθή ρόλο της τράπεζας στην κοινωνία.

Οι σύντροφοι μεταφέρονται στα κρατητήρια της ΓΑΔΘ οπού μαζί με δεκάδες ακόμα κρατούμενους βιώνουν από την πρώτη στιγμή την εκδικητικότητα του συστήματος. Οι συνθήκες κράτησης αποτυπώνουν τον τρόπο που οι κρατούντες αντιλαμβάνονται τους ομήρους τους.

Βρώμικες τουαλέτες, κοριοί στους τοίχους που τσιμπάνε τους εγκλείστους, άθλιο φαΐκαι απουσία κάθε ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Είχε προηγηθεί η πολύωρη κράτηση σε όρθια στάση και με κουκούλεςστα κεφάλια των δύο συντρόφων. Μια πρακτική που τείνει να παγιωθεί κατά συντρόφων και στοχεύει στο να καμφθεί από την πρώτη στιγμή το φρόνημα και η δυναμική των αγωνιστών.

Μετά από μια εβδομάδα κράτησης οι σύντροφοι προφυλακίζονται στις φυλακές Κομοτηνής ( Γιάννης) και Νιγρίτας Σερρών (Κώστας) μετά από διαταγή του εισαγγελέα, ενώ η συντρόφισσα Δήμητρα Συριανού αφήνεται "ελεύθερη" με σκληρούς περιοριστικούς όρους. Ο σύντροφος Γιάννης Δημητράκης προφυλακίζεται στο πειθαρχείο της φυλακής Κομοτηνής σε συνθήκες άθλιες για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια βρισκόμενος σε ένα ιδιότυπο καθεστώς διπλής ομηρίας. Σε μια φυλακή μέσα σε μια φυλακή. Τα πειθαρχεία αποτελούν χώρους τιμωρίας του κρατούμενου και παράλληλης εξόντωσης του. Χώροι αποκομμένοι από τον γενικό πληθυσμό της φυλακής, χωρίς παράθυρα και χωρίς την δυνατότητα δραστηριοτήτων ψυχαγωγίας για το πέρασμα του χρόνου του κρατούμενου.Τσιμεντένια κλουβιά που πολλαπλασιάζουν την αισθητηριακή απομόνωση και την βιολογική εξουδετέρωση του έγκλειστουαφού του στερούν το δικαίωμαστην κοινωνικοποίηση, στον αθλητισμό, στο διάβασμα, στην εργασίαεντός της φυλακής.

Η προφυλάκιση του συντρόφου μαζί με άλλους πέντε κρατούμενους στον χώρο του πειθαρχείου και σε απόσταση 747 χλμ μακριά από τους οικείους του ήταν μια πολεμική πράξη του κράτους εναντίων του. Όπως και η προφυλάκιση του συντρόφου Κ.Σακκά στις φυλακές Νιγρίτας Σερρών 588 χλμ μακριά από τον τόπο κατοικίας του σε μια φυλακή μάλιστα που τον Μάρτη του 2014 η σωφρονιστική μαφία δολοφόνησε με φριχτά βασανιστήρια τον κρατούμενο Καρέλι που ξεψύχησε αβοήθητος στο κελί του ως αντίποινα για τη δολοφονία του βασανιστή - δεσμοφύλακα Τσιρώνη.

Δύο μήνες μετά την προφυλάκιση του στην Κομοτηνή ο σύντροφος μετάγεται στην φυλακή Δομοκού. Η προφυλάκιση συντρόφων σε τόσο απομακρυσμένες φυλακές ουσιαστικά στερεί το δικαίωμα του επισκεπτηρίου στους οικείους τους εξαιτίας του μεγάλου οικονομικού κόστους που έχουν να καταβάλλουν ενώ η ψυχολογική εξάντληση και οι μεγάλες αποστάσεις λειτουργούν επιβαρυντικά στην αμεσότητα και στην διευκόλυνση της επικοινωνίας μεταξύ του έγκλειστουμε τον έξω κόσμο.

Παράλληλα λειτουργεί περιοριστικά και στο δικαίωμα της επαφής του κρατούμενου με τον δικηγόρο του στερώντας έτσι την προετοιμασία της νομικής του υπεράσπισης κατά τη διάρκεια της επερχόμενης δίκης.

Η μεταφορά των φυλακισμένων κοντά στους τόπους διαμονής τους αποτελεί πάγιο αίτημα των πολιτικών κρατούμενων και των φυλακισμένων αγωνιστών σε όλο τον κόσμο. Ενδεικτικά μόνο να αναφέρουμε τους αγώνες των Βάσκων πολιτικών κρατούμενων που πραγματοποιήθηκαν με αφορμή τα 294 αυτοκινητιστικά ατυχήματα που θέρισαν τη ζωή σε 16 συγγενείς και φίλους που συμμετείχαν στην τιτάνια προσπάθεια να μην μείνει ούτε ένας κρατούμενος χωρίς το εβδομαδιαίο επισκεπτήριο.

Είναι δεδομένο σύμφωνα με τις εξαγγελίες της Ν.Δ πριντις εκλογές ότισύντομα οι πολιτικοί κρατούμενοι και οι φυλακισμένοι αγωνιστές θα βρεθούνε ακόμα περισσότερο στο στόχαστρο της νέας κυβέρνησης.

Αφού η καπιταλιστική ανάπτυξη, προϋποθέτειτην πάταξη των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων, το τσάκισμα των απεργιών και των εργατικών αγώνων, το τέλος της μαχητικής αντίστασης και της ένοπλης αντι-βίας, την επίθεση στις καταλήψεις αγώνα και στις προσφυγικές δομές.Την εκδίωξη των αγωνιστών και των προσφύγων από την περιοχή των Εξαρχείωνκαι την βίαιη επανακατάληψη της γειτονιάς από τις κρατικές συμμορίες.

Έτσι, η επίθεση στους φυλακισμένους αγωνιστές και στο σύνολο των κρατούμενων εντάσσεται σε μια ευρύτερη στρατηγική ποινικοποίησης της φτώχειας και των κοινωνικών αντιστάσεων που με πρόσχημα την εφαρμογή του δόγματος "νόμος και τάξη" διεξάγεται με ιδεολογικούς όρους απέναντι σε κάθετι πιο οργανωμένο ή αυθόρμητο που απειλεί το κρατικό μονοπώλιο στη βία και την καπιταλιστική ασυδοσία.

Στρέφεται πρώτα από όλα απέναντι στους ίδιους τους κρατούμενους και από την άλλη λειτουργεί παραδειγματικά και ωςαπειλή για όσους σκοπεύουν να αγωνιστούν ενάντια στην καπιταλιστική ανάπτυξη και στην λεηλασία της ανθρώπινης και περιβαλλοντικής ζωής.

Οι σύντροφοι Γιάννης Δημητράκης και Κώστας Σακκάς έχοντας ζήσει στο πετσί τους την λύσσα τους συστήματος εναντίων τους δεν είναι μόνοι. Όπως δεν βρέθηκαν μόνοι τους όταν δεχόντουσαν τις σφαίρες των μπάτσων, όταν φυλακίζονταν ξανά με πολυετείς καθείρξεις, όταν εξεγείρονταν στις φυλακές, όταν φυγοδικούσαν στην προσπάθεια τους να επανακτήσουν την ζωή.

Όπως δεν ήταν μόνοι όταν βρέθηκαν σε πολυήμερες απεργίες πείνας, όταν μαχόντουσαν με τους φασίστες και την σωφρονιστική μαφία στις φυλακές ή πρόσφατα όταν βρέθηκαν αιχμάλωτοι στα κρατητήρια της ΓΑΔΘ οπού εκατοντάδες φίλοι και σύντροφοι συγκεντρώθηκαν έξω από την ασφάλεια και τα δικαστήρια.

Έτσι και τώρα καλούμε όλους του συντρόφους και τις συντρόφισσες να στηρίξουν με τη συμμετοχή τους την συγκέντρωση αλληλεγγύης στις φυλακές Δομοκού οπού μετήχθη πρόσφατα ο αναρχικός Γ.Δημητράκης δείχνονταςέμπρακτα με αυτόν τον τρόπο στο Κράτος ότικανένας σύντροφος και καμία συντρόφισσα δεν είναι μόνη.

Αλληλεγγύη στους συντρόφους Γ.Δημητράκη, Κ.Σακκά, Δ.Συριανού

Άμεση Μεταφορά των συντρόφων στις φυλακές Κορυδαλλού

Συγκέντρωση στις φυλακές Δομοκού, Κυριακή 6 Οκτωβρίου στις 15:30

Συνέλευση αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές

πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1600202/

ΟΙ ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΕΥΣΕΙΣ ΔΕ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΕΣ

«Στ' όνομα των ανθρώπων που σαπίζουν στη φυλακή, στ' όνομα των εξορισμένων γυναικών, στ' όνομα όλων των συντρόφων μας που μαρτύρησαν και σφαγιάσθηκαν για να μη δεχτούν τον ίσκιο. Πρέπει να στραγγίξουμε την ορμή και να σηκώσουμε το ξίφος για να φυλάξουμε την ιερή εικόνα των αθώων, που κυνηγήθηκαν παντού και που θα θριαμβεύσουν.» - Πωλ Ελυάρ

Στις 12/6, συλλαμβάνονται οι αναρχικοί σύντροφοι Γ. Δημητράκης, Κ.Σακκάς και Δ. Συριανού για απόπειρα απαλλοτρίωσης της χρηματαποστολής στο ΑΧΕΠΑ. Σχεδόν αμέσως γνωστοποιούνται τα στοιχεία των δύο πρώτων και τα Μ.Μ.Ε. σε πλήρη συνάρτηση με την αντιτρομοκρατική υπηρεσία, ξεκινούν την προπαγάνδα σε μια προσπάθεια σύνδεσης της υπόθεσης με την «τρομοκρατία» με σκοπό τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης απέναντι στους συλληφθέντες και την στοιχειοθέτηση αναβαθμισμένων κατηγοριών.

Η ταλαιπωρία των δύο αναρχικών «ληστών» της χρηματαποστολής προς το ΑΧΕΠΑ δεν τελειώνει με τη σύλληψη και την προφυλάκιση τους, αφού ο ρεβανσισμός του κράτους πάνω σε αγωνιστές δεν έχει όρια, αλλά αντίθετα αυξάνει.
Οι αναρχικοί Κ.Σακκάς και Γ.Δημητράκης αρχικά κρατούνται στις φυλακές της Νιγρίτας Σερρών και στις φυλακές της Κομοτηνής αντίστοιχα, ενώ ο Γ. Δημητράκης βρίσκονταν στο πειθαρχείο για αρκετούς μήνες σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης με μόνη «εξήγηση» πως η φυλακή δεν έχει χώρο για άλλους κρατούμενους στους θαλάμους. Αργότερα, η μεταγωγή του πρώτου στις φυλακές Κορυδαλλού ενώ του δεύτερου μετά από την στις φυλακές Δομοκού, όπου κρατείται μέχρι σήμερα μακριά από τα συγγενικά του πρόσωπα, δείχνει για άλλη μια φορά ότι το κράτος δεν διστάζει να αυτοαναιρεί το ίδιο του το θεσμικό πλαίσιο κατά το συμφέρον, προκειμένου να εκδικηθεί τους κοινωνικούς αγωνιστές. Οι φυλακές Δομοκού όπου κρατείται ο σύντροφος Γ. Δημητράκης είναι πολλά χιλιόμετρα μακριά από τον τόπο κατοικίας του και τον κοινωνικό του περίγυρο. Αυτό λειτουργεί από τη μία ως πρακτική απομόνωσης του από τους ανθρώπους του και από την άλλη εμποδίζει την άμεση επαφή και επικοινωνία τους με τους συνηγόρους του. Παράλληλα, δίνει ένα σαφές παράδειγμα της ειμαρμένης των επαναστατών που πέφτουν στα χέρια της κυριαρχίας. Τα επιτελεία της αντιτρομοκρατικής, το υπουργείο δικαιοσύνης, εν τέλει όλοι οι κρατικοί φορείς εμπαίζουν τους αναρχικούς αγωνιστές, νομίζοντας πως η πίστη τους θα λυγίσει.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι η «αντιτρομοκρατική» παρακολουθούσε μήνες πριν την κίνηση των δήθεν ελεύθερων τότε Κ.Σακκά και Γ.Δημητράκη έχοντας άριστη γνώση για την ώρα και τον τόπο της ληστείας. Το γεγονός ότι δεν την απέτρεψε φανερώνει πως χρειαζόταν ένα άλλοθι για να στείλει στα κελιά της κρατικής «δικαιοσύνης» τους αναρχικούς αγωνιστές για τα πολιτικά τους φρονήματα και την εμπλοκή τους στο επαναστατικό κίνημα, άρα συνειδητά άφησε να εκτυλιχθεί η αναγκαία πράξη με όσους κινδύνους αυτή φέρει για τις ανθρώπινες ζωές που εμπλέκονται ή βρίσκονται τυχαία στο σκηνικό, οι οποίες μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα μπροστά στην κρατική ρεβανσιστική λύσσα. Το μόνο που διασφάλισε την μη εκτροπή της κατάστασης ήταν το γεγονός ότι οι ίδιοι οι σύντροφοι, λόγω του ηθικού και αξιακού τους κώδικα ως αναρχικοί, έθεσαν ως προτεραιότητα το να μην κινδυνέψει κανένας περαστικός και όχι τη διαφυγή τους.

Είναι σαφές πλέον ότι η νέα αυτοαποκαλούμενη φιλελεύθερη κυβέρνηση εφαρμόζει αδίστακτα ακροδεξιά βασανιστήρια και επιχειρεί να γίνει η εγγυήτρια δύναμη του νόμου και της τάξης, δηλαδή του νόμου του ισχυρού κεφαλαιοκράτη και της άρχουσας τάξης που δρα ως οδοστρωτήρας των κοινωνικών αντιστάσεων. Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι οι κεφαλαιοκράτες δεν έχουν ηθικούς ενδοιασμούς ή έστω ηθικές έγνοιες, αφού για να εγκαθιδρύσουν κάποια «τάξη» δε διστάζουν να ξεσπιτώνουν εκατοντάδες προσφυόπουλα, να τα μεταφέρουν ύστερα σε απάνθρωπα φλεγόμενα στρατόπεδα συγκέντρωσης και ύστερα να περηφανεύονται γι'αυτό το κατόρθωμα στα δελτία ειδήσεων: όλα για την καλύτερη δυνατή εξυπηρέτηση των επενδυτών που θα ρίξουν χρήμα στην (εξ)αγορά των Εξαρχείων. Τι άλλο γυρεύει εξάλλου το κράτος όταν εδώ και καιρό έχει αμολήσει τα μαντρόσκυλα να ρημάξουν τις κατειλημμένες δομές αλληλεγγύης στα Εξάρχεια;

Όλες οι κινήσεις της αντιτρομοκρατικής και του κράτους βρίσκονται σε άριστη αρμονία με το ευρύτερο κατασταλτικό σχέδιο της κυριαρχίας απέναντι στο αναρχικό κίνημα, που επιχειρεί να τους αντιμετωπίσει εγκαθιδρύοντας ένα ειδικό καθεστώς εξαίρεσης για τους έγκλειστους αγωνιστές, εφαρμόζοντας ειδικές ποινικές διατάξεις και στοχεύοντας στην φυσική, ηθική και συναισθηματική εξόντωση όσων πέφτουν στα χέρια του, τον εκφοβισμό και παραδειγματισμό των υπολοίπων και φυσικά την ποινικοποίηση και εγκληματοποίηση του συνόλου του αναρχικού αγώνα.

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι με τους συντρόφους μας απέναντι στην εκδικητικότητα και τις κρατικές μεθοδεύσεις. Δυναμώνουμε με πίστη στην οργάνωση το κοινωνικό - ταξικό κίνημα που θα δώσει την οριστική απάντηση με το γκρέμισμα κάθε λογής φυλακής. Τον δρόμο της κοινωνικής επανάστασης να τον βαδίσουμε οι καταπιεσμένοι από κοινού μέχρι η κρατική πολιτική θανάτου να διαλυθεί και στον θρόνο της κυριαρχίας να χτίσουμε έναν κόσμο χειραφετημένο, αλληλέγγυο, ελεύθερο.

Στηρίζουμε τη συγκέντρωση αλληλεγγύης στο σύντροφο Γ. Δημητράκη, στις φυλακές Δομοκού την Κυριακή 6/10 στις 15:30.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΜΟΝΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ Γ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΗ, Κ.ΣΑΚΚΑ, Δ.ΣΥΡΙΑΝΟΥ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΟΠΛΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΒΙΑ ΣΤΗ ΒΙΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

Συλλογικότητα για τον Κοινωνικό Αναρχισμό Μαύρο και Κόκκινο, μέλος ΑΠΟ