Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2019 στις 12.00
Συγκέντρωση-πορεία ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και την καταστολή
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ ΕΣΤΙΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ
Η νέα νεοφιλελεύθερη διαχείριση, λαμβάνοντας τη σκυτάλη από την προηγούμενη σοσιαλδημοκρατική, έρχεται να υλοποιήσει μία επιθετική πολιτική αναδιάρθρωσης σε όλα τα κοινωνικά πεδία. Το ολομέτωπο χτύπημα και η καταστολή των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση ώστε η νέα κυβέρνηση να καταφέρει να πραγματώσει το αντικοινωνικό της πρόγραμμα, δηλαδή τις περεταίρω ιδιωτικοποιήσεις, λεηλασία της φύσης και των κοινωνιών στο πλαίσιο μιας συνολικής νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Κομμάτι αυτής της πολιτικής αποτελεί και η προσπάθεια μετασχηματισμού της κοινωνικής συνθήκης, συγκεκριμένα η επιβολή του ελέγχου και της πειθάρχησης, η επιβολή συνθηκών νεκροταφείου και η ολοκληρωτική καθυπόταξη της κοινωνίας.
Σε αυτό το πλαίσιο, η κυβέρνηση έχει ήδη εξαγγείλει την αναδιάρθρωση του πανεπιστημίου και της εκπαίδευσης συνολικά που βασίζεται στη διαχρονική επιδίωξη κράτους και κεφαλαίου για την ολοκλήρωση της σύνδεσης του συστήματος εκπαίδευσης στην αγορά. Η αναδιάρθρωση του πανεπιστημίου που πρόκειται να εφαρμοστεί στοχεύει να απελευθερώσει τις ιδιωτικοποιήσεις και συνολικά να προωθήσει την ιδιωτική εκπαίδευση, όπως φαίνεται και από τις προθέσεις της πολιτικής διαχείρισης αναφορικά με την αναθεώρηση του άρθρου 16 για την ίδρυση μη κρατικών και ιδιωτικών πανεπιστημίων και από τη συρρίκνωση της δημόσιας εκπαίδευσης μέσω συγχωνεύσεων. Η πλήρης ιδιωτικοποίηση και εισαγωγή του κεφαλαίου μέσα στις σχολές σημαίνει περεταίρω στροφή της έρευνας και της παραγωγής του πανεπιστημίου με βάση τα συμφέροντα του ίδιου αλλά και του κράτους. Από την άλλη, η επίθεση στους φοιτητές και τις φοιτήτριες εκφράζεται και μέσα από την όξυνση των ταξικών φραγμών και την εντατικοποίηση. Τα κόστη φοίτησης ολοένα και περισσότερο πέφτουν στις πλάτες τους, οι βασικές ανάγκες της σίτισης, της στέγασης και της μεταφοράς υποβαθμίζονται που σε συνδυασμό με το κόστος διαβίωσης αποτελούν εκβιασμό που ωθεί την πλατιά κοινωνική βάση στην "τεχνική εκπαίδευση", που με επιτυχία έστρωσε η διαχείριση ΣΥΡΙΖΑ, και την επισφαλή εργασία. Επαναφέρεται το "ν+2" και οι διαγραφές φοιτητών/ριων επιβάλλοντας την εντατικοποίηση των σπουδών στα πλαίσια της επίτασης του ελέγχου και της πειθάρχησης μέσα στις σχολές και εντείνοντας τον κανιβαλισμό και τον ανταγωνισμό μεταξύ των φοιτητριών και των φοιτητών. Όλα τα παραπάνω ντύνονται με έναν ιδεολογικό μανδύα, μία ρητορική περί "εκσυγχρονισμού" και ανάπτυξης του πανεπιστημίου, ενώ στην πραγματικότητα δεν σημαίνουν τίποτα περισσότερο από την εκτόπιση της πλατιάς κοινωνικής βάσης από την εκπαίδευση.
Σε πλήρη σύμπλευση με τις πολιτικές αναδιάρθρωσης που παράγει η κυβέρνηση, έρχεται η καταστολή και από κοινού επιχειρούν να θωρακίσουν θεσμικά και νομικά το κράτος τόσο απέναντι στο αναρχικό κίνημα που αντιμετωπίζει το καθεστώς εξαίρεσης όσο και στο φοιτητικό συνδικαλιστικό κίνημα. Η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι και βήμα εκκίνησης της κατασταλτικής εκστρατείας του κράτους απέναντι στις κοινωνικες και ταξικές αντιστάσεις όλων των καταπιεσμένων συνολικά. Προηγήθηκε της αστυνομικής εισβολής και στρατοπέδευσης στην περιοχή των Εξαρχείων και προέτοιμάζει το έδαφος για τους επόμενους ανταπεργιακούς, αντισυνδικαλιστικούς και αντικοινωνικούς νόμους. Για να φέρει εις πέρας το κράτος τη στρατηγική για την επικράτησή του σε όλους τους δημόσιους χώρους, η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου αποτελούσε απαραίτητη προϋπόθεση. Γιατί το Πολυτεχνείο, η Νομική, το Χημείο, η ΑΣΟΕΕ, τα Προπύλαια αποτελούσαν ανέκαθεν σημεία αναφοράς και συσσπείρωσης, καταφύγια και ορμητήρια των αγωνιζόμενων αλλά και εργαστήρια όπου επωάζονταν η κοινωνική αμφισβήτηση και εξέγερση. Όχι μόνο για τις σχολές, αλλά και τα σχολεία, τις πλατείες, τους δρόμους, τις γειτονιές, το κέντρο της πόλης, το μόνο που μπορεί να μπλοκάρει την καταστολή είναι η νοηματοδότησή τους ως τόπους άνθησης των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων. Όλες και όλοι εμείς που αποτελούμε την κοινωνική βάση μπορούμε να μετατρέψουμε τους χώρους που κινούματε, φοιτούμε και εργαζόμαστε σε κέντρα κοινωνικοποίησης μακριά από την κυρίαρχη ρητορική, σε κέντρα ζύμωσης, οργάνωσης και αγώνα. Μόνο η παρουσία και οι αγώνες μας που κάνουν την καρδιά των χώρων να χτυπά τους καθιστά χώρους ασύλου από το κράτος και την καταστολή. Κανένας νόμος, καμία κυβέρνηση και κανένας θεσμός δεν μπορούν να το καταργήσουν ή ακόμη και να το εδραιώσουν αφού αποτελεί κοινωνική και ταξική κατάκτηση.
Η κατασταλτική εκστρατεία του κράτους, της οποίας κομμάτι είναι η καταστολή των αντιστάσεων στις σχολές, έχει ήδη μπει σε εφαρμογή και σε πρώτη φάση στοχεύει το αναρχικό κίνημα που αντιμετωπίζει το καθεστώς εξαίρεσης, τα Εξάρχεια της αντίστασης και της αλληλεγγύης, τις καταλήψεις και τους αυτοοργανωμένους χώρους αγώνα, τους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Ήδη από τον πρώτο καιρό διακυβέρνησης η νέα πολιτική διαχείριση έχει εκκενώσει πλήθος καταλήψεων στα Εξάρχεια και εκμεταλλευόμενη τη μιντιακή προπαγάνδα που ταυτίζουν την περιοχή με ναρκομαφίες και αντικοινωνική δραστηριότητα, συνθήκες που το ίδιο το κράτος διαμόρφωσε και αποσάθρωσαν τη γειτονιά, αντλεί κοινωνική νομιμοποίηση για την εισβολή της αστυνομίας και το χτύπημα των αγωνιστών/ριων, των φτωχών, των προσφύγων των μεταναστών/ριών, όσων αντιστέκονται, όσων δεν υποτάσσονται και δεν συνθηκολογούν.
Ακόμη και το καλοκαίρι, εκεί που το κράτος πίστευε πως θα περάσει το νομοσχέδιο του ασύλου με τους δρόμους άδειους, αντ' αυτού μας βρήκε στο κέντρο της πόλης να δίνουμε μία πρώτη απάντηση. Από τότε μέχρι και σήμερα πραγματοποιούνται διαδηλώσεις με διεθνή απήχηση, με αιχμή την καταστολή, σε κάθε ειδικό πεδίο που αυτή εκφράζεται και χιλιάδες εργάτες/τριες, νέοι και νέες, φοιτητές/τριες, πρόσφυγες και μετανάστες/τριες βρίσκονται μαζί στους δρόμους, τις πλατείες, τις γειτονιές και το κέντρο της πόλης και σπάνε τον φόβο, την υποταγή και την ηττοπάθεια, δηλώνοντας στο κράτος και στην καταστολή NO PASARAN!
Απέναντι στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και την καταστολή των αντιστάσεων μέσα στο πανεπιστήμιο, να μετατρέψουμε τις σχολές σε κέντρα οργάνωσης και αγώνα και να βρεθούμε στο δρόμο με ακόμη μεγαλύτερη αποφασιστικότητα, επιμονή και συνέπεια. Απέναντι στη συνολική επίθεση από τα πάνω, είναι απαραίτητη η σύνδεση των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων, η δημιουργία οριζόντιων μετώπων που θα χτίσουν πραγματικά αναχώματα απέναντι στην επέλαση κράτους και κεφαλαίου και η αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων και των εκμεταλλευόμενων. Οι από τα κάτω απεργίες, διαδηλώσεις, συγκεντρώσεις, οι συγκρούσεις και συνολικά οι αγώνες που αναπτύχθηκαν και επέζησαν μέσα στο προηγούμενο διάστημα, είναι η μαγιά των αγώνων που καλούμαστε να αναπτύξουμε. Η διαδήλωση του Σαββάτου 14/9 απέναντι στην καταστολή, που έδειξε στον δρόμο πως συνδέονται οι αντιστάσεις, δίνει έμπνευση για το βάθεμα αυτής της σύνδεσης των αγώνων των νεολαίων, των εργατών/ριών, των από τα κάτω συνολικά. Απέναντι στη βαρβαρότητα κράτους και κεφαλαίου, που δεν μπορούν να δώσουν απάντηση στις πραγματικές μας ανάγκες και τους πραγματικούς μας πόθους, απέναντι στη φτώχεια, την εξαθλίωση, την καταπίεση και την καταστολή, να αγωνιστούμε συλλογικά και από τα κάτω ενάντια στους δυνάστες μας και να οργανώσουμε την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση. Χωρίς να έχουμε αυταπάτες για τον ρόλο των θεσμών, χωρίς να προσφέρουμε καμία συναίνεση στην διαχείριση των ζωών μας, να μην κάνουμε ούτε βήμα πίσω στα κεκτημένα μας. Να βάλουμε μπροστά την ταξική αλληλεγγύη, την κοινωνική αυτοοργάνωση και την μαχητική αντίσταση για το γκρέμισμα του κόσμου της εκμετάλλευσης και τη δημιουργία ενός κόσμου Ισότητας, Ελευθερίας και Αλληλεγγύης.
ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΤΟΝ ΕΧΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ
ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ - ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ - ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ
ΚΑΜΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ - ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ
NO PASARAN!
[Συγκέντρωση - Πορεία: Παρασκευή 11/10, Προπύλαια, 12:00]
αναρχική φοιτητική συνέλευση Αροδαμός