Δευτέρα 21 Οκτωβρίου 2019 στις 18.00

Άνοικτή Συνέλευση Αλληλεγγύης

λόγω απειλής εκκενώσεων - κατεδαφίσεων καταλήψεων στέγης στην άνω πόλη καλούμε σε ανοικτή συνέλευση στην οποία θα υπάρξει ενημέρωση για τα δεδομένα καθώς και συζήτηση για άνοιγμα του ζητήματος με προπαγάνδιση, δράσεις κτλ.

Σπίτι που γκρεμίζεται…Αντίσταση και Αλληλεγγύη που υψώνεται

Στην «αχανή έρημο της ελληνικής κρίσης» ο τουρισμός, υπηρετώντας πάντα το κέρδος, παρουσιάζεται από τους ειδικούς (κρατικοί και δημόσιοι φορείς, οικονομικοί αναλυτές) άλλοτε ως σανίδα σωτηρίας και άλλοτε ως η βασική βιομηχανία της εθνικής οικονομίας, με αποτέλεσμα να τρυπώνει παντού και να κατασπαράζει μέχρι και φυσικά τοπία στο πέρασμα του. Η Θεσσαλονίκη έχει μπει και αυτή με τη σειρά της τα τελευταία χρόνια σε μια ανοδική τροχιά ανάπλασης και ανάπτυξης, υπό κερδοσκοπικούς όρους. Φυσικά, η περιοχή της Άνω Πόλης δε θα μπορούσε να λείπει από τα επενδυτικά πλάνα των εμπλεκόμενων φορέων (κρατικών και ιδιωτικών στο τομέα του τουρισμού), καθώς αποτελεί το παραδοσιακό κομμάτι της πόλης «που πρέπει να αναδειχθεί»…Ως μόνιμες κάτοικοι αυτής της περιοχής αλλά και γενικότερα αυτής της πόλης δεν μπορούμε να αδιαφορήσουμε και να μείνουμε άπραγοι σε ορισμένες αλλαγές που βιώνουμε τον τελευταίο καιρό..

Κινούμενες στον αστικό ιστό της πόλης παρατηρούμε συνεχώς νέα έργα να ξεπροβάλλουν, όπως πεζοδρομήσεις και ασφαλτοδρομήσεις, αύξηση των μέσων ελέγχου και επιτήρησης, ανάπλαση των ανατολικών τειχών με τη δημιουργία πεζόδρομου και χώρων πρασίνου κατά μήκος αυτών. Τα έργα αυτά, ακολουθώντας πιστά τα ευρωπαϊκά τουριστικά πρότυπα πόλεων, στοχεύουν να της προσδώσουν μητροπολιτικό χαρακτήρα, ώστε να μπορεί να αποτελέσει μελλοντικά πεδίο περαιτέρω κερδοσκοπικών επενδύσεων. Το σύνολο των αναπτυξιακών αυτών ενεργειών επηρεάζει άμεσα τους κατοίκους των εκάστοτε περιοχών, καθώς ως προτεραιότητα δεν τίθενται οι ανάγκες και επιθυμίες τους αλλά η διαμόρφωση των περιοχών ως πόλο έλξης επιχειρηματιών, εταιρειών, ιδιοκτητών, αφεντικών και τουριστών. Η στέγαση, ως βασική ανάγκη, πλήττεται πρωταρχικά: τα ενοίκια ανεβαίνουν, σπίτια ανακαινίζονται και προορίζονται κατά βάση για τουρίστες (το γνωστό σε όλες μας πια airbnb), με αποτέλεσμα όλο και περισσότεροι κάτοικοι, φίλες και γνωστοί μας να βγαίνουν από τα σπίτια τους και όχι από την κρίση.

Στην Άνω Πόλη…

…στη θέση παλιών άδειων σπιτιών, που έμεναν χωρίς ζωή και η φθορά του χρόνου και των καιρικών συνθηκών τα ρήμαζε, τώρα αντικρίζουμε συντρίμμια και ισοπεδωμένα οικόπεδα. Για τα εναπομείναντα «παλιά» καστρόπληκτα σπίτια κατά μήκος των τειχών στην οδό Έβρου προβλέπεται σύμφωνα με ρυμοτομικό σχέδιο, που υπάρχει από το 1933 για τη περιοχή, η κατεδάφισή τους και η διαμόρφωση στη θέση αυτών «ζώνης πρασίνου». Κάποια από τα καστρόπληκτα σπίτια δεν είναι άδεια, άψυχα και κλειδωμένα αλλά τελούν υπό κατάληψη από άτομα, τα οποία συντηρούν τα ντουβάρια τους, χτίζοντας σχέσεις μέσα σ' αυτά. Μπήκαν, όμως, στο στόχαστρο με αφορμή τον εμπρησμό και την μετέπειτα κατεδάφιση άλλου καστρόπληκτου σπιτιού, με αποτέλεσμα την εκ νέου ενεργοποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου. Ωστόσο, δεν είναι η πρώτη φορά που στοχοποιούνται, καθώς έχουν γίνει ξανά προσπάθειες στο παρελθόν (1997, 2011) να υλοποιηθεί το ρυμοτομικό σχέδιο, που αναχαιτίστηκαν ως ένα βαθμό από τοπικές αντιστάσεις και πρωτοβουλίες κατοίκων και ατόμων του ευρύτερου ανταγωνιστικού κινήματος.

Η «αισθητική» ανάδειξη και τουριστική ανάπτυξη της περιοχής αποτελούν μια διάσταση της πραγματικότητας, καθώς ως παράλληλη στόχευση τίθεται και η επίθεση σε αυτά καθ' αυτά τα κατηλλειμένα σπίτια μέσα σε ένα ευρύτερο πλαίσιο εντεινόμενης καταστολής από τη πλευρά της εξουσίας ως προς χώρους αγώνα, δομές αντίστασης και κινήματα ανά τον ελλαδικό χώρο. Οι 27 εκκενώσεις πολιτικών και στεγαστικών καταλήψεων επί της απερχόμενης κυβέρνησης, το «καθάρισμα» της γειτονιάς των Εξαρχείων με κατασταλτικές επιχειρήσεις εκκενώσεων καταλήψεων, η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, η και η επανασύσταση της ομάδας Δέλτα είναι μερικά μόνο παραδείγματα που επιβεβαιώνουν την κλιμάκωση της καταστολής και τις υποσχέσεις της νέας κυβέρνησης για πάταξη της "ανομίας" και εγκληματικότητας μέσα από την ισχυροποίηση του δόγματος νόμος-τάξη-ασφάλεια.

Δεν θεωρούμε ότι τα εγχειρήματα μας συνιστούν μια εναλλακτική μορφή ύπαρξης, αλλά μια ενεργή μορφή αμφισβήτησης δεδομένων αξιών στην κυρίαρχη λογική, όπως η ιδιοκτησία, οι σχέσεις οικονομικής συναλλαγής, η εμπορευματοποίηση βασικών αναγκών (η στέγη, το νερό και το ρεύμα). Επιθυμούμε γειτονιές που μπορούν να αποτελούν τόπους συνάντησης. πεδία αγώνα, συλλογικών αρνήσεων και αντιστάσεων, χτίζοντας αδιαμεσολάβητες σχέσεις αλληλεγγύης. Μέσα από αυτή τη διεκδίκηση των σπιτιών μας εναντιωνόμαστε σε βλέψεις που θέλουν κάποια διατηρητέα να στέκονται ως ψήγμα ανάμνησης του προσφυγικού παρελθόντος, μετατρέποντάς τα σε άψυχους χώρους περιήγησης τουριστών ή/και στέγασης κρατικών δημόσιων υπηρεσιών. Ακόμη, σε βλέψεις που επιδιώκουν να αναδείξουν τα βυζαντινά τείχη με τη λογική του κέρδους για τους από πάνω, δίνοντας σαφώς μία ελληνοκεντρική ερμηνεία της ιστορίας της άνω πόλης. Για τους λόγους αυτούς, δε θέλουμε πάρκινγκ και τουριστικά θέρετρα αλλά καστρόπληκτα και άδεια σπίτια να μετατρέπονται σε εστίες του δικού μας αγώνα.

Στις 08/08 και 30/09 υπάλληλοι της πολεοδομίας προσέγγισαν τα κατειλημμένα καστρόπληκτα σπίτια, απαιτώντας να κάνουν μετρήσεις και να τραβήξουν φωτογραφίες. Οι ίδιοι μάλιστα επιδεικνύοντας υπερβάλλοντα ζήλο για να «κάνουν απλά τη δουλειά τους», κατήγγειλαν ψευδώς ότι απειλήθηκαν. Παρότι, οι προσπάθειες τους εμποδίστηκαν από καταληψίες και κατοίκους, οι εκδόσεις άδειας των κατεδαφίσεων των συγκεκριμένων σπιτιών έχουν προχωρήσει χωρίς να τηρηθούν οι εξ αυτών ορισμένες νομότυπες/ προβλεπόμενες διαδικασίες. Αυτή τη στιγμή υπάρχει η άμεση απειλή εκκένωσης και κατεδάφισης των σπιτιών. Από τη πλευρά μας, έχουμε αποφασίσει να παραμείνουμε στα σπίτια υπερασπιζόμενες την πρακτική της κατάληψης στέγης, να μπλοκάρουμε τις κατεδαφίσεις και να συνεχίσουμε να απαλλοτριώνουμε έμπρακτα και καθημερινά το χώρο και το χρόνο που χρειαζόμαστε για να αντιστεκόμαστε και να πραγματώνουμε τις ανάγκες και επιθυμίες μας.

Όλα τα παραπάνω, για εμάς, είναι αλληλένδετα και εντάσσονται σε ένα σύνολο πρακτικών, που στόχο έχουν να μετατρέψουν τις πόλεις και τις γειτονιές μας τόσο σε φιλήσυχα, χωρίς εστίες αντίστασης και συλλογικής μνήμης, μέρη όσο και σε απρόσωπους και αποστειρωμένους τόπους δουλείας, παραγωγής και κατανάλωσης. Όλο και περισσότερες περιοχές, δηλαδή, αναπλάθονται σύμφωνα με κριτήρια και πρότυπα ελκυστικά για τους τουρίστες, διευκολύνοντας, έτσι, την διακίνηση και κατανάλωση, από μεριάς τους, προϊόντων και υπηρεσιών. Έτσι, δημοτική αρχή, δημόσιες υπηρεσίες καθώς και ιδιωτικοί φορείς, όπως κτηματομεσιτικά και αρχιτεκτονικά γραφεία, εταιρείες κατασκευών και κατεδαφίσεων, ιδιοκτήτες γης και επιχειρηματίες ενεργούν, ο καθένας με το τρόπο του αλλά και όλοι μαζί συντονισμένα, προς αυτή την κατεύθυνση, προσδοκώντας να αποκομίσουν το μερίδιο τους από το υποσχόμενο κέρδος.

Προς τους εργολάβους, τη δημοτική αρχή, τους μεσίτες, και τους πάσης φύσεως εξουσιαστές που διψάν για πολυτελείς κατοικίες, τουρίστες και ησυχία-τάξη-ασφάλεια στη γειτονιά, δηλώνουμε πως είμαστε εδώ, τους υπενθυμίζουμε το μερίδιο ευθύνης που αναλογεί στις αποφάσεις τους και τις συνέπειες που μπορεί αυτές να επιφέρουν και πως στα σχέδιά τους θα μας βρουν απέναντί τους.

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις - Να μπούμε στα άδεια σπίτια

10-100-1000αδες καταλήψεις ενάντια σε ένα κόσμο οργανωμένης σήψης

Συνέλευση Καταλήψεων Στέγης Άνω Πόλης

πηγή : email που λάβαμε στις 18 Οκτώβριος 00h