τι; : πορεία θεματική : πατριαρχία

Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2019 στις 13.00

3 καλέσματα : 1 2 3

Πορεία ενάντια στη βία κατά των γυναικών

Ένα από τα πιο αποσιωποιημένα εγκλήματα στην ιστορία της ανθρωπότητας,αποτελεί η βία κατά των γυναικών. Εγκλήματα που συνέβαιναν και συμβαίνουν, δικαιολογούνταν και συνεχίζουν να δικαιολογούνται, ιατρικοποιώντας τις συμπεριφορές των ανδρών/δραστών στην καλύτερη περίπτωση. Κοινό τόπο ωστόσο αποτελούσε και αποτελεί η αντίληψη, που μπορεί πια να μην ομολογείται ανοιχτά αλλά που σίγουρα αρθρώνεται ότι «αυτή φταίει», «τα ήθελε και τα 'παθε», «προκάλεσε με την εμφάνιση της», «προκάλεσε με τη συμπεριφορά της», τι δουλειά είχε σε κείνο το μέρος» και τόσες άλλες βαθιά ριζωμένες πεποιθήσεις, που όλες έχουν ωστόσο τον ίδιο παρονομαστή. Τη γυναίκα ως αντικείμενο, ως κτήμα, ως αναπαραγωγή μηχανή, ως φθηνή εργατική μηχανή, ως η αναλώσιμη άλλη χωρίς πρόσωπο, χωρίς ταυτότητα, το αμαρτωλό μισητό θηλυκό πηγή όλων των κακών. Πηγή όμως όλων των κακών είναι το σύστημα που γεννά, θρέφει και αναπαράγει αυτά τα
εγκλήματα. Το κρατικό, καπιταλιστικό, πατριαρχικό σύστημα, ο πραγματικός δηλαδή τρομοκράτης, ο αδιαμφισβήτητος θύτης, ο οποίος προκειμένου να κυριαρχήσει, υποβίβασε αυτό που φοβόταν περισσότερο. Τη γυναίκα.

Φτάνει πια! Το φώναξαν χιλιάδες γυναίκες πριν από εμάς. Συνεχίζουμε να το φωνάζουμε και εμείς σήμερα. Το φωνάζουμε για την Ελένη, τον Ζακ, την Hevrin, την Άννα, την Leyla, την Μπιργκίτε, την Amara, την Μαρία, την Daye. Για αυτές που δεν έχουν τολμήσει ακόμα να το φωνάξουν αλλά κυρίως για αυτές που το έκαναν, ακόμα κι αν το πλήρωσαν ακριβά!

Ανταποκρινόμενες και στο κάλεσμα της οργάνωσης Kongra Star Diplomacy καλούμε, ως επιτροπή Αθήνας της καμπάνιας "Women Defend Rojava", στην πορεία ενάντια στη βία κατά των γυναικών, στις 23 Νοεμβρίου 2019 στην πλατεία Καπνικαρέας στη 1μ.μ.

Ενώνουμε τις φωνές μας, στηρίζοντας τον δίκαιο αγώνα της γυναικείας επανάστασης στη Βορειοανατολική Συρία, με τον αγώνα όλων των γυναικών σ' όλο τον κόσμο, ενάντια στη βία της πατριαρχίας, του κράτους και του κεφαλαίου.

ΓΥΝΑΙΚΑ, ΖΩΗ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΣΥΡΙΑ ΑΓΩΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Women Defend Rojava - Επιτροπή Αθήνας

Ακολουθεί το κείμενο κάλεσμα της οργάνωσης Kongra Star Diplomacy

Κάλεσμα προς όλες τις επαναστατημένες γυναίκες που παλεύουν για την ελευθερία.

Στις 25/11/1960 ο δικτάτορας Trujillo, ένα σύμβολο της συστημικής πατριαρχιας, δολοφόνησε τις αδερφές Mirabal. Η δικτατορία τις είχε ανακηρύξει εχθρούς της χώρας και τις δολοφόνησε, συνωμοτώντας. Η αντίστασή τους και έπειτα η δολοφονία τους συνέβαλε στον αγώνα ενάντια στο φασιστικό αυτό καθεστώς. Έξι μήνες μετά τη δολοφονία τους, ο λαός κατάφερε με τον αγώνα του να δώσει ένα τέλος στη δικτατορία. Οι αδερφές Miraball παραμένουν από τις μεγαλύτερες πηγές ελπίδας για τον αγώνα όλων των γυναικών στον κόσμο ενάντια στη βία της πατριαρχίας και τις οργανωμένες μορφές του φασισμού.

Σήμερα, η περιοχή μας έχει καταλήξει να είναι μια ζώνη ανταγωνισμού διεθνών ηγεμονικών δυνάμεων. Εμείς, ως γυναίκες της περιοχής αυτής αντιμετωπίζουμε την πιο σκληρή, βαριά και οργανωμένη μορφή βίας στην πολεμική ζώνη. Στη βόρεια και ανατολική Συρία, στον πόλεμο γενοκτονίας και κατάκτησης που ξεκίνησε η Τουρκία στις 9 Οκτωβρίου 2019, γυναίκες και παιδιά αντιμετώπισαν και συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν διάφορες μορφές επιθέσεων. Κατά την διάρκεια της επίθεσης αυτής έγινε χρήση απαγορευμένων χημικών όπλων, πραγματοποιήθηκαν βασανιστήρια, εκδιώξεις και δολοφονίες. Μια από τις μεγαλύτερες οικολογικές, πολιτικές, κοινωνικές, οικονομικές, δημογραφικές και πολιτιστικές τραγωδίες της ιστορίας πραγματοποιείται αυτήν την στιγμή στη Βορειανατολική Συρία. Στην ουσία, η βία που αντιμετωπίζουμε είναι η πιο οργανωμένη και συστηματική βία της ανδρικής ηγεμονίας με το πρόσωπο της δικτατορίας του Ερντογάν και της συμμορίας του. Βία που χρησιμοποιείται συστηματικά για την καταστολή της γυναικείας επανάστασης στη Ροζάβα. Οι γυναίκες παλεύουν οργανωμένα, ενάντια σ' αυτές τις άγριες επιθέσεις Οι γυναίκες που αντιστέκονται σε κάθε επίπεδο είναι εκείνες που χτίζουν την δημοκρατική και ελεύθερη κοινωνία.

Στις 12 Οκτωβρίου η αντιπρόεδρος του Syrian Future Party, Hevrin Xalef, δολοφονήθηκε μαζί με οχτώ ακόμα ανθρώπους. Το νεκρό της σώμα κακοποιήθηκε. Η Hevrin Xalef είναι μια από τις ηγετικές μορφές της γυναικείας επανάστασης, η οποία πάλεψε για την ενότητα και την ειρήνη των ανθρώπων.
Μέσα και από τον δικό της αγώνα, πραγματοποιήθηκε η δημιουργία ενός συστήματος ίσης εκπροσώπησης και συνπροεδρίας, μια νέα μορφή ζωής και πολιτικής με πρωτοπόρες, τις γυναίκες.

Στις 14 Οκτωβρίου η Dayê Aqide, ως μέλος της γυναικείας συνέλευσης για δικαιοσύνη πήγε στο Serekani για να υπερασπιστεί τη γη. Έχασε την ζωή της σε μια αυτοκινητοπομπή, όταν εναέριες δυνάμεις του τουρκικού κράτους έκαναν επίθεση. Η επίθεση ενάντια στην γυναίκα αυτή ήταν επίθεση στους δεσμούς και την αγάπη των γυναικών για τη γη τους.

Όπως και στο παρελθόν, οι γυναικείες μονάδες αυτοάμυνας YPJ, για άλλη μια φορά απέδειξαν την ηρωική τους αντίσταση ενάντια στο φασισμό του τουρκικού και ισλαμικού κράτους. Η μαχήτρια του YPJ, Αmara Renas ήταν μία από τις χιλιάδες συντρόφισσες που πολέμησαν τον ISIS. Στις 21 Οκτωβρίου δολοφονήθηκε, κατά την διάρκεια της αντίστασης της ενάντια στη συμμορία του ισλαμικού κράτους, που τώρα ενώθηκε με τις δυνάμεις του Ερντογάν. Το νεκρό της σώμα κακοποιήθηκε. Η επίθεση στη γυναίκα αυτή, ήταν μια επίθεση στην οργανωμένη αυτοάμυνα των γυναικών. Η Hevrin Xalef, η Dayê Aqide και η Amara Renas είναι τα νέα σύμβολα του αγώνα των γυναικών ενάντια στη συστημική, πατριαρχική βία.

Ως Kongra Star, αφιερώνουμε τις δράσεις μας, σ' αυτές τις συντρόφισσές μας, με αφορμή την παγκόσμια ημέρα ενάντια στη βία κατά των γυναικών, που θα πραγματοποιηθεί από τις 25 Νοεμβρίου και 10 Δεκεμβρίου.

Καλούμε όλες τις γυναίκες σε όλο τον κόσμο, να μνημονεύσουν αυτές τις τρεις θαρραλέες γυναίκες, οι οποίες συνεχίζουν τον αγώνα των αδερφών Μιραμπάλ. Καλούμε όλες τι γυναίκες του κόσμου να υποστηρίξουν την αντίσταση των μαχητριών γυναικών, μέχρι το τέλος όλων των δικτατορικών καθεστώτων.

Καλούμε όλες τις γυναικείες οργανώσεις και όλα τα φεμινιστικά κινήματα, τις γυναικείες ακαδημίες, τις καλλιτέχνες και όλες τις γυναίκες που αγωνίζονται παντού στον κόσμο, να γεμίσουν τους δρόμους στις 25 Νοεμβρίου, με τα χρώματα αυτών των τριών επαναστατριών γυναικών.
Χαιρετάμε όλες τις γυναίκες που αντιστέκονται και αγαπάνε την ελευθερία, όλες τις γυναίκες που φέρουν τις επαναστατικές ψυχές των μαχητριών μας.

Kongra Star Diplomacy

Μετάφραση: Women Defend Rojava Athens

#WomenDefendRojava
#DefendRojava
#RiseUp4Rojava
#antireport

πηγή : https://www.facebook.com/story.php?story_fbid…


1 2 3

Εξεγειρόμαστε!

Η 25η Νοεμβρίου, η Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, παραμένει εδώ και χρόνια η συλλογική μνήμη της έμφυλης βίας και μαζί η συλλογική μνήμη αγώνα.

Οι γυναίκες, οι θηλυκότητες, τα λοατκια+ υποκείμενα ζούμε καθημερινά κάτω από τη διπλή καταπίεση πατριαρχίας και καπιταλισμού και είναι η ίδια μας η βιωμένη εμπειρία που μας ωθεί στην εξέγερση.

Ως φεμινίστριες εξεγειρόμαστε ενάντια στην ενδοοικογενειακή βία - στη βία στις διαπροσωπικές σχέσεις.

Γιατί η οικογένεια και το στενό μας περιβάλλον αποτελούν το πρώτο πεδίο πειθάρχησης στον κοινωνικό μας ρόλο, το πρώτο μάθημα υπακοής. Ο χώρος που εφαρμόζονται οι πρώτες στρατηγικές τιμωρίας στην απειθαρχία μας. Εκεί που μαθαίνουμε ότι τα σώματα μας δε μας ανήκουν, ότι οι επιθυμίες μας είναι φτιαγμένες για να ακυρωθούν εντός των πατριαρχικών περιφράξεων. Η μήτρα μας γίνεται το σύμβολο της εθνικής συνοχής και της κοινωνικής ηθικής, και η αναπαραγωγή προβάλλεται ως ο μόνος τρόπος να ολοκληρωθούμε ως γυναίκες . Γι' αυτό το λόγο η άμβλωση δεν αντιμετωπίζεται ως μια αυτονόητη προσωπική επιλογή για το σώμα και τη ζωή μας αλλά ως ένα αφορισμένο και αμφισβητήσιμο δικαίωμα που κουβαλάει ντροπή. Μεγαλώνουμε με την αντίληψη ότι η απλήρωτη οικιακή εργασία είναι το καθήκον μας που αναβαφτίζεται σε «φροντίδα», απ' όπου πηγάζουν τα ανδρικά προνόμια και η δική μας σκλαβιά.

Ο Λόγος του πατέρα, η εξουσία του μέσα στο πλαίσιο της «αγίας ελληνικής οικογένειας» οριοθετεί την ύπαρξή μας και δίνει τη σκυτάλη στο σύζυγο, στον σύντροφο, στον άντρα. Ωστόσο, το μεγαλύτερο ποσοστό πράξεων έμφυλης βίας συμβαίνει πίσω από αυτές τις κλειστές πόρτες. Οι βιαστές, οι γυναικοκτόνοι, οι κακοποιητές έχουν τα κλειδιά του σπιτιού μας.

Και όσο και αν τα βράδια δεν κυκλοφορούμε ελεύθερες στους δρόμους, ξέρουμε καλά πως ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τις ζωές μας έρχεται από τους άντρες που γνωρίζουμε. Από τον πρώην σύντροφο που δεν δέχεται τον χωρισμό, από τον κολλητό μας που δεν γνωρίζει τη συναίνεση, από τον γκόμενο μας που ζήλεψε και τον «τύφλωσε το πάθος», από το «καλό παιδί» της γειτονιάς για το οποίο όλοι θα πέσουν από τα σύννεφα.

Ως φεμινίστριες εξεγειρόμαστε ενάντια στην εργοδοτική βία.

Γιατί η εκμετάλλευση από τον εργοδότη είναι διπλή για εμάς. Ως εργαζόμενες αμειβόμαστε λιγότερο για την ίδια δουλειά σε σχέση με τον cis άντρα συνάδελφο μας, πληττόμαστε περισσότερο από τις ελαστικές σχέσεις εργασίας που συχνά αποτελούν αναγκαστική επιλογή προκειμένου να ανταπεξέλθουμε στη «δεύτερη βάρδια», στην απλήρωτη οικιακή εργασία, βιώνουμε σεξουαλική παρενόχληση από τα αφεντικά και αν φτάσει στο σημείο του εκβιασμού «ή μου κάθεσαι ή απολύεσαι» ο νέος ποινικός κώδικας έχει φροντίσει να τον ρίξει στα μαλακά καθιστώντας το βιασμό με χρήση εργοδοτικής ισχύος πλημμέλημα. Σε δυο χρονάκια με αναστολή ορίζεται η ποινή για την παραβίαση της σεξουαλικής ελευθερίας, « γιατί μπορούσες να φύγεις», λέει. Πρέπει να φύγεις λέει και ο εργοδότης που σε απολύει για την εγκυμοσύνη. Κι ίσως και να πρέπει να αδυνατίσεις, να παχύνεις, να αλλάξεις ρούχα, διάθεση, να γυρίσεις πίσω τον χρόνο, να μείνεις πάντα νέα, εμφανίσιμη, με ευχάριστο χαρακτήρα.
Γιατί είμαστε οι μετανάστριες και οι φτωχές γυναίκες που καθαρίζουν τα σπίτια, φροντίζουν τους ηλικιωμένους και τα παιδιά, οργώνουν τα χωράφια σας, ανασφάλιστες και κακοπληρωμένες, εγκλωβισμένες συχνά σε συνθήκες εξευτελισμού, παραβίασης και σιωπής. Είμαστε αόρατες. Σπάνια θα μάθεις τα ονόματα μας, τις ιστορίες πόνου και κακοποίησης που χαράχτηκαν στα κορμιά μας.

Ως φεμινίστριες εξεγειρόμαστε ενάντια στην πατριαρχική κρατική βία

Οι γυναίκες, οι θηλυκότητες και τα λοατκια+ άτομα βιώσαμε διπλά τα αποτελέσματα της καπιταλιστικής κρίσης και του πολέμου που εξαπέλυσε το κεφάλαιο προκειμένου να την υπερβεί. Πάνω στα σώματα μας δοκιμάστηκαν οι στρατηγικές του σοκ, σε ένα σκληρό βιοπολιτικό παιχνίδι με την θανατοπολιτική να παραμονεύει σε κάθε στροφή. Η διάλυση και των τελευταίων πλευρών του κοινωνικού κράτους ήταν μία βίαιη κρατική επίθεση στα υποκείμενα που κλήθηκαν να αναλάβουν τις ευθύνες του απλήρωτες/α. Σηματοδότησαν το νομοθετικό κουτσούρεμα των δικαιωμάτων μας που επέτρεψε σε ευρωπαϊκό επίπεδο τις απολύσεις εγκύων και τη διάχυση της εθνικιστικιστικής ρατσιστικής πολιτικής που επιβάλλει τον έλεγχο στη μήτρα για την Ελληνίδα και το στρατόπεδο συγκέντρωσης για τη μετανάστρια και την προσφύγισσα.

Ο εμετός της τοξικής αρρενωπότητας και του κοινωνικού φασισμού εκτοξεύτηκε πάνω στις «ανάξιες ζωές» με τη συμμετοχή, την ανοχή και την ενθάρρυνση του κράτους. Έχουμε ανοιχτούς λογαριασμούς για τη δολοφονία του Ζακ/Zackie, στην οποία μπάτσοι και εκαβίτες συνέπραξαν, μίντια συγκάλυψαν και δικαστές άφησαν τους δολοφόνους να κυκλοφορούν ελεύθεροι. Έχουμε ανοιχτούς λογαριασμούς για τον βιασμό και τη δολοφονία της Ελένης, που όταν πήγε στην Αστυνομία να καταγγείλει το βιασμό της, την έστειλαν στο σπίτι της και στο θάνατο της. Έχουμε ανοιχτούς λογαριασμούς με τους μπάτσους που σε συνετίζουν να «μη χαλάσεις το σπίτι σου» και τους δικαστές που σου ανακοινώνουν ότι δε βιάστηκες.
Η συμπύκνωση της κρατικής έμφυλης βίας εκφράστηκε στο νέο Ποινικό Κώδικα, που πλευρές του κατάφερε να απαλείψει το φεμινιστικό κίνημα με έναν πεισματικό αγώνα για την κατοχύρωση της απουσίας συναίνεσης ως μόνη προϋπόθεση για τον ορισμό του βιασμού. Ωστόσο, στα ψιλά γράμματα του κρύβεται η διαβάθμιση του βιασμού σε κακούργημα και πλημμέλημα ανάλογα του ποιος τον ασκεί και με ποιο τρόπο, αναγνωρίζοντας, ως δικαίωση για τους θύτες, τον πυρήνα της έμφυλης βίας, που δεν είναι άλλος από την εξουσία. Έτσι είναι θεμιτό να βιάζονται τα σώματά μας στις φυλακές από τους δεσμοφύλακες, στα ιδρύματα από τους ανθρωποφύλακες, στα πανεπιστήμια από τους καθηγητές, στη δουλειά από τα αφεντικά.

Κι αφού το ατιμώρητο και το ακαταλόγιστο διαχέεται σε όλα τα στρώματα εξουσίας, δεν θα μπορούσε να λείπει από το γκλομπ του μπάτσου. Οι μαρτυρίες των γυναικών στη Χιλή για τις σεξουαλικές επιθέσεις και τους βιασμούς, ηχούν στα αυτιά μας καθημερινά καθώς αντιμετωπίζουμε από τα ΜΑΤ σεξιστικά βρισίδια, χυδαίες χειρονομίες, ξεγύμνωμα στη μέση του δρόμου, ξύλο, σεξουαλικές επιθέσεις και απειλές για βιασμό. Οι πρόσφατες καταγγελίες από διαδηλωτές και διαδηλώτριες είναι η κορυφή του παγόβουνου σε μια κακοφορμισμένη πληγή, ανοιχτή στα σώματα των μεταναστριών, των χρηστριών ουσιών, των γυναικών ρομά, των τρανς γυναικών, των σεξεργατριών.
Κι όπως η κρατική βία στον κοινωνικό πόλεμο και στις ένοπλες συρράξεις είναι η συνέχιση της καθημερινής πολιτικής του κεφαλαίου με άλλα μέσα, έτσι και η γενίκευση της σεξουαλικής βίας ως μέσο επιβολής εξουσίας είναι ο μεγεθυντικός φακός της παγκόσμιας καθημερινότητας των γυναικών και των θηλυκοτήτων κάτω από τη διπλή καταπίεση πατριαρχίας και καπιταλισμού
Ο καθημερινός κοινωνικός εκφασισμός και η αστυνομική βαρβαρότητα που ξεπρόβαλαν από τα σπλάχνα της εθνοπατριαρχίας πυροδότησαν το νέο κύμα των φεμινισμών σε όλη τη γη.

Από τη Χιλή μέχρι την Ινδία, από το Λίβανο μέχρι την Ισπανία, από τη Ροζάβα μέχρι την Αθήνα χορεύουμε και πολεμάμε.

Τα σώματα μας είναι τα δικά μας οδοφράγματα

Εξεγειρόμαστε!
Και ξέρουμε πως δεν είμαστε όλες/α στην ίδια θέση. Κάποιες έχουμε χαρτιά και κάποιες όχι. Κάποιες είμαστε cis και κάποιες trans, κάποιες με δουλειά και σταθερούς όρους εργασίας, και κάποιες άνεργες ή ελαστικά εργαζόμενες. Μας ενώνει το τραύμα μας, η ανάγκη να αγκαλιάσουμε η μια το άλλο, η επιθυμία μας για ζωή και ελευθερία, η απόφαση μας να σηκώσουμε κεφάλι και να ανατρέψουμε τους καταπιεστές μας.

Δίχως Συναίνεση Όλα είναι Βία Σε Φασίστες Σεξιστές Ανοχή Καμία

Ραντεβού το Σάββατο 23 Νοεμβρίου στη 1 το μεσημέρι στην Καπνικαρέα
Συγκέντρωση - Μικροφωνική - Πορεία
Και τη Δευτέρα 25 Νοεμβρίου, στις 7 το απόγευμα έξω από τη Βουλή.

Φεμινιστική Συλλογικότητα Καμία Ανοχή!

πηγή : https://www.facebook.com/KamiaAnohi/posts/752…


1 2 3

25η Νοέμβρη - Ημέρα αντίστασης και αγώνα ενάντια στην πατριαρχία, το κράτος και τον καπιταλισμό

25η Νοέμβρη - Ημέρα αντίστασης και αγώνα ενάντια στην πατριαρχία, το κράτος και τον καπιταλισμό

Η ΕΜΦΥΛΗ ΒΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ

H 25η Νοέμβρη, η οποία έχει οριστεί από τον ΟΗΕ, ως η παγκόσμια ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών είναι στην πραγματικότητα μια ακόμα εκδήλωση της κτηνωδίας του κρατικού και καπιταλιστικού συστήματος απέναντι σε αντιστεκόμενες γυναίκες: στις 25 Νοέμβρη του 1960 δολοφονήθηκαν μετά από άγρια βασανιστήρια τρεις αντιδικτατορικές αγωνίστριες, οι αδερφές Μινέρβα, Πάτρια και Μαρία-Τερέζα Μιραμπάλ, από τους άντρες της ασφάλειας του δικτάτορα Τρουχίγιο στον Άγιο Δομίνικο. Σήμερα, μέσα σε συνθήκες απόλυτης χρεοκοπίας του συστήματος που συνεπάγεται κλιμακούμενους αποκλεισμούς και αμέτρητη βία σε βάρος των φτωχών, των καταπιεσμένων, των αγωνιζόμενων, το περιεχόμενο της 25ης Νοέμβρη παραμένει πάντα επίκαιρο. Καθώς μας υπενθυμίζει πως, ανεξάρτητα από το προσωπείο της εξουσίας, η πατριαρχική βία συνιστά διαχρονικά συστατικό στοιχείο των κρατικών σχεδιασμών για την τρομοκράτηση των αγωνιζόμενων και την καθυπόταξη της κοινωνίας καθώς και την εξάλειψη κάθε οράματος για τη δημιουργία ενός κόσμου ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας. Σε αυτούς τους σχεδιασμούς, οι δυνάμεις και οι μηχανισμοί καταστολής επιστρατεύονται για να πειθαρχήσουν και να συμμορφώσουν μεταξύ άλλων όσες γυναίκες επέλεξαν και ως τέτοιες να αντισταθούν στην βαρβαρότητα της εξουσίας ή εκ των υστέρων για να τη νομιμοποιήσουν και διασφαλίσουν την ατιμωρία των υπεύθυνων. Επιπλέον, η σεξιστική βία ως μέθοδος των σωμάτων ασφαλείας αποτελεί δομικό στοιχείο της κρατικής καταστολής σε βάρος των αγωνιζόμενων, ως εργαλείο που αποσκοπεί στην τρομοκράτηση και την ταπείνωση.

Αυτό μαρτυρούν οι δεκάδες σεξιστικές επιθέσεις, παρενοχλήσεις και απειλές σε γυναίκες, μαθήτριες, εργαζόμενες, μετανάστριες στη γειτονιά των Εξαρχείων από το στρατό κατοχής των ΜΑΤ που έχει εγκατασταθεί στην περιοχή, οι ξυλοδαρμοί διαδηλωτών και διαδηλωτριών, φοιτητών και φοιτητριών, η πρακτική του ξεγυμνώματος προσαχθέντων και συλληφθέντων ακόμα και στη μέση του δρόμου, ο βασανισμός αναρχικών αγωνιστών, όπως στην περίπτωση του συντρόφου Λάμπρου Γούλα, οι απειλές βιασμού, η απαλλαγή και επιβράβευση μπάτσων-βασανιστών, όπως πρόσφατα συνέβη με τους μπάτσους που διώκονταν για τα βασανιστήρια σε βάρος των συλληφθέντων της αντιφασιστικής μοτοπορείας του 2012.

Η πατριαρχική βία είναι παρούσα ως αναπόσπαστο κομμάτι της κρατικής και καπιταλιστικής βαρβαρότητας: Στα δικαστήρια που φυλακίζουν γυναίκες που αντιστέκονται στον βιαστή τους και από την άλλη αθωώνουν τους βιαστές. Στον εγκλεισμό προσφύγων και μεταναστριών σε άθλιες συνθήκες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης οδηγώντας τες στον θάνατο, όπως πρόσφατα συνέβη με τη Farid Tajik, που μερικά λεπτά αφού γέννησε το παιδί της στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Μόρια, κάηκε ζωντανή μέσα σε ένα κοντέινερ. Στην εγκαθίδρυση ειδικού καθεστώτος εκμετάλλευσης των γυναικών στους χώρους δουλειάς, που εξώθησαν στον θάνατο τη Γκαϊανέ Κασαρτζιάν, μετανάστρια από την Αρμενία, όταν πήδηξε από το παράθυρο του νοσοκομείου, κατά τη διάρκεια της βάρδιας της ως αποκλειστική νοσοκόμα στο Νοσοκομείο της Νίκαιας, προσπαθώντας να διαφύγει τη σύλληψη για παράνομη εργασία και άρα την απέλασή της. Στην προώθηση και τη διάχυση του κοινωνικού εκφασισμού και κανιβαλισμού, που στρέφεται ενάντια σε όσους ορίζονται από τα πάνω ως «αδύναμοι» στην κοινωνική, ταξική και έμφυλη ιεραρχία, με αποτέλεσμα την αύξηση των ποσοστών βίας και κακοποίησης απέναντι σε γυναίκες και παιδιά, καθώς και τη στοχοποίηση των φτωχών, των «ξένων», των αποκλεισμένων. Δεν ξεχνάμε τον ρόλο των αστυνομικών της ομάδας ΔΙΑΣ στο λιντσάρισμα και τη δολοφονία του οροθετικού ακτιβιστή της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας Ζακ Κωστόπουλου/Zackie Oh και το ρόλο των δικαστικών στην απελευθέρωση των δολοφόνων του.

Ως αγωνιζόμενες, ως αναρχικές και ως γυναίκες, δεν έχουμε παρά να σταθούμε αλληλέγγυες η μία στην άλλη και όλες μαζί να οργανωθούμε και να αγωνιστούμε απ' άκρη σ' άκρη σε όλη τη γη, μαζί με όλους τους καταπιεσμένους αυτού του κόσμου, απέναντι στους καθημερινούς μας δυνάστες. Μέσα από τις μικρές και μεγάλες στιγμές αντίστασης - από την υπεράσπιση των καταλήψεων και την μεγάλη διαδήλωση της 14ης Σεπτέμβρη απέναντι στην κατασταλτική εκστρατεία του κράτους, από την απεργία πείνας των μεταναστριών στην Πέτρου Ράλλη και την συγκέντρωση γυναικών στα Εξάρχεια ενάντια στον αστυνομικό στρατό κατοχής, έως την αντίσταση των αντάρτισσων στην επαναστατημένη Rojava, και από τις γυναίκες

αγωνίστριες στην Τουρκία ως τις εξεγερμένες Ζαπατίστας και τους μαζικούς μαχητικούς αγώνες στη Χιλή. Να αγωνιστούμε για να ανατρέψουμε το σάπιο κόσμο της πατριαρχίας, του κράτους και του καπιταλισμού και να οικοδομήσουμε στα συντρίμμια του αυτόν της κοινωνικής ισότητας, της αξιοπρέπειας, της ελευθερίας και της δικαιοσύνης, αυτόν της γυναικείας χειραφέτησης, της κοινωνικής αυτοδιεύθυνσης, της αναρχίας και του ελευθεριακού κομμουνισμού.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΣΥΣΤΗΜΙΚΗ ΒΙΑ ΠΟΥ ΣΤΟΧΕΥΕΙ ΤΙΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ

ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓYΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ, ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ, ΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ, ΤΙΣ ΕΜΦΥΛΕΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ

ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ

Πάτρα: 25/11 Παράρτημα 18:00

Θεσσαλονίκη: 25/11 Καμάρα 18:00

Αθήνα: 23/11 Καπνικαρέα 13:00

Ομάδα ενάντια στην πατριαρχία - Αναρχική Πολιτική Οργάνωση

πηγή : https://apo.squathost.com/25η-νοέμβρη-ημέρα-α…