Κυριακή 8 Μαρτίου 2020 στις 12.00

2 καλέσματα : 1 2

8η Μάρτη: Ημέρα αντίστασης και αγώνα!

8η Μάρτη: Ημέρα αντίστασης και αγώνα!

ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ «CAIRO678»: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 6 ΜΑΡΤΗ, 8μ.μ., Επί τα Πρόσω (Πατρέως 87)

ΠΟΡΕΙΑ: ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΜΑΡΤΗ, 12μ., ΠΛ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ

Η 8η Μάρτη καθιερώθηκε το 1910 ως η μέρα για να τιμηθούν οι γυναικείοι αγώνες. Υπάρχουν διάφορες εκδοχές σχετικά με τις απαρχές της ημέρας αυτής. Κάποιες από αυτές φαίνεται να είναι είτε η απεργία εργατριών ιματισμού το 1857 είτε μια διαδήλωση απεργών το 1908 στη Νέα Υόρκη. Η μαχητική απεργία και "η εξέγερση των 20.000" τον χειμώνα του 1910, η φωτιά της Triangle Waist με τις κλειδωμένες εργάτριες μέσα, η απεργία των κλωστοϋφαντουργών στο Λόρενς της Μασαχουσέτης το 1912 με τις γυναίκες να πρωτοστατούν δείχνουν όλα πως-όπως και να έχει- πρόκειται για μια εποχή κατά την οποία η Αμερική στιγματίστηκε από δυναμικές απεργίες και κινητοποιήσεις των πιο άγρια εκμεταλλευομένων κομματιών στα εργοστάσια και τις βιοτεχνίες, που ήταν στην πλειοψηφία τους οι γυναίκες εργάτριες και μετανάστριες. Γυναίκες που ήρθαν σε αντιπαράθεση με τους επιβεβλημένους έμφυλους ρόλους, οι οποίοι τις ήθελαν εξαρτημένες από τις οικογένειες και τους συζύγους.
Η καθεστωτική καθιέρωση μιας τέτοιας μέρας ως "η γιορτή της γυναίκας", επιχειρεί την απονοηματοδότηση κάθε μαχητικής διεκδίκησης, κάθε ιστορικής παρακαταθήκης και συλλογικής μνήμης που μπορεί να εμπνεύσει και να προωθήσει τον αγώνα για τη γυναικεία χειραφέτηση.Η προσπάθεια ενσωμάτωσης των διαφόρων κινημάτων και η αλλοίωση των χαρακτηριστικών τους είναι συνήθης πρακτική της κυριαρχίας για να αφομοιώσει κάθε προσπάθεια αντίστασης και να μειώσει τη ριζοσπαστικότητά της. Για εμάς, η 8η Μάρτη αποτελεί ημέρα αντίστασης και αγώνα και όχι μια "γιορτή" για τη γυναίκα, που στην πραγματικότητα το μόνο που κάνει είναι να επιβεβαιώνει και να αναπαράγει τους επιβεβλημένους έμφυλους ρόλους.


Η πατριαρχία αποτελεί ένα από τα θεµέλια του κόσµου της εξουσίας και βασικό στοιχείο κοινωνικής αναπαραγωγής του. Ως γυναίκες, πέρα από την εκμετάλλευση και την καταπίεση που επιβάλλεται συνολικά στους από τα κάτω, βιώνουµε την καταπίεση και στο πεδίο των έµφυλων διαχωρισµών, ως µια ακόμη μορφή καταπίεσης που απορρέει από τη δομή του κυρίαρχου συστήματος. Στην εποχή της όξυνσης της επίθεσης του κράτους και των αφεντικών, οι βασικοί πυλώνες συγκρότησης του κόσμου της εξουσίας επιχειρούν να μεταφέρουν τη σήψη του κρατικού, καπιταλιστικού και πατριαρχικού τρόπου οργάνωσης στην κοινωνία. Όσο βαθαίνει η κρίση, η επίθεση που δεχόμαστε σε όλα τα πεδία εντείνεται. Μαζί της εντείνονται και οι σύγχρονες εκδηλώσεις της πατριαρχίας, όπως η έξαρση της έµφυλης βίας και η εκμετάλλευση στους χώρους δουλειάς, οι συνθήκες που υφίστανται οι γυναίκες πρόσφυγες στο ταξίδι του ξεριζωµού, η περαιτέρω επίθεση που δέχονται οι γυναίκες διαδηλώτριες από τις δυνάμεις καταστολής καθώς και οι πρόσφατες γενικευμένες καμπάνιες κατά των αμβλώσεων και οι σχετικές κατά τόπους εκδηλώσεις, οι οποίες μόνο στόχο έχουν τον έλεγχο των σωμάτων μας και την ευρύτερη αντιδραστικοποίηση της κοινωνίας.
Τα παραδείγματα ειδικής αντιμετώπισης και καθημερινής, ωμής, θεσμικής ή μη βίας είς βάρος των γυναικών και πιο συγκεκριμένα, των εργατριών, των μεταναστριών, αλλά και όλων όσων ανήκουν στον πάτο της κοινωνικής και ταξικής ιεραρχίας, είναι αναρίθμητα. Η δολοφονία της Ελένης Τοπαλούδη σε παραλία της Ρόδου, η άγρια δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου μέρα μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας, οι διαρκείς απολύσεις εγκύων, οι διώξεις είς βάρος καθαριστριών λόγω κατάθεσης πλαστού απολυτηρίου δημοτικού, η Γκαϊανέ Κασαρτζιάν, μετανάστρια από την Αρμενία, που έχασε τη ζωή της, καθώς κατά τη διάρκεια της βάρδιάς της ως αποκλειστική νοσοκόμα στο Νοσοκομείο της Νίκαιας, πήδηξε από το παράθυρο του νοσοκομείου, προσπαθώντας να διαφύγει τη σύλληψη για παράνομη εργασία και άρα την απέλαση που θα την περίμενε σε μια τέτοια περίπτωση καθώς και την τραγική φιγούρα της Farid Tajik, που μερικά λεπτά αφού γέννησε το παιδί της κάηκε ζωντανή μέσα σε ένα κοντέινερ, μετά τα επεισόδια που ξέσπασαν λόγω των απάνθρωπων συνθηκών διαβίωσης στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Μόρια το περασμένο φθινόπωρο.
Όσο για τις γυναίκες αγωνίστριες είναι επίσης αμέτρητα τα παραδείγματα ειδικής μεταχείρισης και έμφυλης βίας που αντιμετωπίζουν καθημερινά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα άγριας βίας και καταστολής αποτέλεσε η διαχείριση της αστυνομίας στην απογευματινή πορεία της 6ης Δεκέμβρη στην Πάτρα, η οποία επιφύλασσε για εκείνη την μέρα διαφορετική μεταχείριση για τις γυναίκες διαδηλώτριες. Στο πλαίσιο της επίθεσης που εξαπολύθηκε με ξυλοδαρμούς και χημικά στους διαδηλωτές, άνδρες των ΜΑΤ χτύπησαν συντρόφισσες ασκώντας τους σεξιστική βία και απευθύνοντάς τους απειλές, προσβολές και χειρονομίες. Είναι σαφές πως οι σεξιστικές επιθέσεις και οι παρενοχλήσεις των μπάτσων απέναντι σε αγωνιζόμενες, έχουν ως στόχο, εκτός από την πειθάρχηση και την καταστολή της αντίστασης, να τις τιμωρήσουν και να τις εξευτελίσουν που και ως γυναίκες επέλεξαν να εξεγερθούν και να αγωνιστούν ενάντια στο κράτος, το κεφάλαιο και την καταστολή. Οι ομοφοβικές επιθέσεις από διμοιρίες των ΜΑΤ στην οδό Πατησίων στην Αθήνα, οι σεξουαλικές παρενοχλήσεις από τις διμοιρίες που έχουν στρατοπεδεύσει στην περιοχή των Εξαρχείων, οι σεξιστικές επιθέσεις και προσβολές, το ξεγύμνωμα και ο βασανισμός διαδηλωτών σε όλες τις μεγάλες διαδηλώσεις των τελευταίων μηνών αποτελεί εν συντομία εικόνα από το μέλλον που επιφυλάσσεται για όλους.
Κόντρα στην πατριαρχία και σε κάθε μορφή καταπίεσης που επιβάλλει το σύστημα, απαντάμε προτάσσοντας την αυτοοργανωμένη και αντιθεσμική δράση. Κρατάμε ζωντανή τη φλόγα των αγώνων του παρελθόντος και συνεχίζουμε συλλογικά και από τα κάτω για τους απελευθερωτικούς αγώνες του μέλλοντος. Μαθαίνουμε και αντλούμε έμπνευση από τους αγώνες των γυναικών σε όλο τον κόσμο, από τα βουνά του νοτιοανατολικού Μεξικού και τις γυναίκες Ζαπατίστας από τις συντρόφισσές μας στην άλλη πλευρά του Αιγαίου που αντιστέκονται στο φασιστικό-πατριαρχικό κράτος της Τουρκίας και από όλες τις γυναίκες που αντιστέκονται στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη.

OYTE BHMA ΠΙΣΩ! ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!

ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
ΓΙΑ ΤΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ, ΓΙΑ ΖΩΗ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

Ανοιχτή συνέλευση αγώνα ενάντια στην πατριαρχία (πρωτοβουλία γυναικών ενάντια στην πατριαρχία, συντρόφισσες και σύντροφοι)

πηγή : https://epitaprosw.espivblogs.net/2020/03/03/…


ΕΝΑΝΤΙΑ

ΣΤΟΥΣ ΜΥΘΟΥΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ που παρουσιάζουν τους αγώνες για τη γυναικεία χειραφέτηση ως αίτημα συνδιαχείρισης της κρατικής, καπιταλιστικής και πατριαρχικής βαρβαρότητας, για να αποσιωπήσουν την ιστορία αιματηρών αγώνων, απεργιών και εξεγέρσεων γυναικών από τα κάτω.

ΣΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ σε βάρος των εργαζόμενων, άνεργων και φτωχών γυναικών (τη μαύρη εργασία, τη μισθολογική ανισότητα, τις απολύσεις εγκύων, τις σεξιστικές παρενοχλήσεις, την υποτίμηση και τη δίωξη των μεταναστριών εργατριών

ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ και τη στοχοποίηση των αγωνιζόμενων γυναικών, τις σεξιστικές επιθέσεις της αστυνομίας με ξεγυμνώματα, ξυλοδαρμούς και εικονικούς βιασμούς σε βάρος διαδηλωτών και διαδηλωτριών.

ΣΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΞΟΝΤΩΣΗΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝΣτον εγκλεισμό γυναικών, αντρών και παιδιών σε απάνθρωπες συνθήκες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης όπως στη Μόρια ή στα κρατητήρια της Πέτρου Ράλλη, στην απαγόρευση μετακίνησης και την παρανομοποίηση που οδηγούν στο θάνατο, στις εκκενώσεις των καταλήψεων προσφύγων και μεταναστών και στον αποκλεισμό τους από την πρόσβαση στην υγεία και την εκπαίδευση.

ΣΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟ που τροφοδοτείται και νομιμοποιείται από τους θεσμούς με στόχο τον κατακερματισμό του σώματος των καταπιεσμένων, με την προώθηση του ρατσισμού και του σεξισμού, με τη στοχοποίηση όσων θεωρούνται «αδύναμοι» στην ταξική και κοινωνική ιεραρχία, τις δολοφονίες και τους βιασμούς γυναικών, όπως με τον μαρτυρικό θάνατο της Ελένης Τοπαλούδη στη Ρόδο.

ΣΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ που θέλουν τους καταπιεσμένους να αλληλοσπαράσσονται στο βωμό των συμφερόντων των αφεντικών και τα γυναικεία σώματα μηχανές αναπαραγωγής υπηκόων για το έθνος.

EΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ ΕΞΕΓΕΙΡΟΝΤΑΙ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ

ΑΠΟ ΤΗ ΜΟΡΙΑ ΩΣ ΤΗ ΡΟΤΖΑΒΑ, ΑΠΟ ΤΗ ΧΙΛΗ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΞΙΚΟ ΩΣ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ

ΑΓΩΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ 8 ΜΑΡΤΗ

ΑΘΗΝΑ: 12μ., ΠΛ. ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: 11π.μ., ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΠΑΤΡΑ: 12μ., ΠΛ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ

ομάδα ενάντια στην πατριαρχία-

Αναρχική Πολιτική Οργάνωση | Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων

Ακολουθεί η ανακοίνωση:

8 Μάρτη - Ημέρα Αντίστασης και Αγώνα

Πίσω από τους βολικούς για την κυριαρχία µύθους, που διαστρεβλώνουν την υπόθεση της γυναικείας χειραφέτησης παρουσιάζοντάς την ως αίτηµα "ισότητας" στη διαχείριση της εξουσίας, κρύβεται η ιστορία αιματηρών, μαχητικών αγώνων και εξεγέρσεων γυναικών από τα κάτω. Οι ρίζες της 8ης Μάρτη, ως ημέρας μνήμης των γυναικείων αγώνων και αντιστάσεων, βρίσκονται στις κινητοποιήσεις και τις απεργίες μεταναστριών εργατριών που ξέσπασαν στον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας στις ΗΠΑ στις αρχές του 20ού αιώνα. Αγώνες ριζοσπαστικοί και μαχητικοί, που ξεσπούσαν μέσα από τους κόλπους του πιο άγρια εκµεταλλευόµενου κοµµατιού της κοινωνίας, διεκδικώντας ανθρώπινες συνθήκες και ωράρια εργασίας, αξιοπρεπή μεροκάματα, ίση αντιμετώπιση με τους άντρες εργαζόμενους, τη συμμετοχή τους στα σωματεία και σεβασμό στο χώρο εργασίας.

Διανύοντας μία περίοδο όπου το κράτος και τα αφεντικά επιτίθενται με όλο και μεγαλύτερη σφοδρότητα στην κοινωνία, στη φύση, στον κόσμο της εργασίας, οι αγώνες του παρελθόντος αποτελούν έμπνευση και πηγή δύναμης για τους αγώνες του παρόντος, για την υπεράσπιση όσων έχουν κατακτηθεί στο χθες, για το στήσιμο των αναχωμάτων στην κρατική και καπιταλιστική επέλαση στο σήμερα, για την ανατροπή του κόσμου της εξουσίας τώρα, αύριο και για πάντα. Κομμάτι αυτών είναι και οι γυναικείοι ταξικοί αγώνες που στρέφονται ενάντια στις έμφυλες διακρίσεις στους χώρους εργασίας, ενάντια στην ταξική εκμετάλλευση σε βάρος εργαζόμενων, άνεργων και φτωχών γυναικών, με τη μαύρη εργασία, τις μισθολογικές ανισότητες, τις απολύσεις εγκύων, τις σεξιστικές παρενοχλήσεις, την υποτίμηση και δίωξη των μεταναστριών εργατριών, συνθήκη που εξώθησε στον θάνατο τη Γκαϊανέ Κασαρτζιάν, μετανάστρια από την Αρμενία, όταν πήδηξε από το παράθυρο του νοσοκομείου, κατά τη διάρκεια της βάρδιας της ως αποκλειστική νοσοκόμα στο Νοσοκομείο της Νίκαιας, προσπαθώντας να διαφύγει τη σύλληψη για παράνομη εργασία και άρα την απέλασή της.

Μέσα στις συνθήκες προϊούσας αποσύνθεσής του, το εξουσιαστικό πατριαρχικό καπιταλιστικό σύστημα επιτίθεται αναδεικνύοντας την ωμή βαρβαρότητα που πάντοτε το χαρακτήριζε, εντείνοντας την καταστολή και προωθώντας τον κοινωνικό κανιβαλισμό με στόχο αφενός τον κατακερματισμό του σώματος των καταπιεσμένων και την εξόντωση των πιο αδύναμων κομματιών στην ταξική και κοινωνική ιεραρχία, όπως καταδεικνύει το λιντσάρισμα και η δολοφονία του οροθετικού ακτιβιστή της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας Ζακ Κωστόπουλου/Zackie Oh, και αφετέρου την εξουδετέρωση των αντιστεκόμενων γυναικών και αντρών. Η έμφυλη βία έχει απογειωθεί σε συνθήκες κρίσης του συστήματος, κάτι που αναδεικνύεται μέσα από τους βιασμούς και τις δολοφονίες γυναικών, όπως με τον μαρτυρικό θάνατο της Ελένης Τοπαλούδη στη Ρόδο. Γιατί η πατριαρχική σεξιστική βία δεν είναι ένα φαινόμενο που πηγάζει αυθόρμητα, αλλά προωθείται, ασκείται και νομιμοποιείται θεσμικά. Οι βιασμοί, οι δολοφονίες, η κακοποίηση γυναικών, το trafficking, η δικαίωσή τους από τη δικαστική εξουσία και η ενοχοποίηση των «θυμάτων» είναι κομμάτι του κοινωνικού κανιβαλισμού, κομμάτι της κυριαρχίας και της διαίρεσης του κοινωνικού σώματος.

Ανεξάρτητα από το εκάστοτε προσωπείο της εξουσίας, η πατριαρχική βία συνιστά διαχρονικά συστατικό στοιχείο του κρατικού καπιταλιστικού συστήματος και ως τέτοιο επιστρατεύεται από τους μηχανισμούς καταστολής για να πειθαρχήσουν και να συμμορφώσουν μεταξύ άλλων όσες γυναίκες επέλεξαν και ως τέτοιες να αντισταθούν στην βαρβαρότητα της εξουσίας.

Ακόμα ένας τρόπος με τον οποίο το εξουσιαστικό πατριαρχικό καπιταλιστικό σύστημα επιτίθεται στοχεύοντας στον κατακερματισμό του σώματος των καταπιεσμένων είναι η διάχυση της μισαλλοδοξίας, του εθνικισμού και του φασισμού με στόχο την καθυπόταξη του «εσωτερικού εχθρού» κραδαίνοντας την απειλή εξωτερικών κινδύνων και προτάσσοντας την φαντασιακή κοινότητα εθνικών συμφερόντων κυρίαρχων και κυριαρχούμενων στη θέση της πραγματικής κοινότητας διεθνιστικών συμφερόντων της τάξης των εκμεταλλευόμενων, γυναικών και ανδρών. Στο όνομα της υπεράσπισης του γνωστού φασιστικού τριπτύχου «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια», ανασύρονται από το χρονοντούλαπο της ιστορίας απόψεις περί απαγόρευσης των εκτρώσεων που αναιρούν το δικαίωμα των γυναικών στην αυτοδιάθεση των σωμάτων τους και μετατρέπουν τη μητρότητα από επιλογή σε «ιερό καθήκον». Για τις γυναίκες των πληβειακών στρωμάτων, η εθνικιστική αφήγηση επιφυλάσσει τα χειρότερα: πίσω από τον καθαγιασμό του ρόλου της γυναίκας ως σεμνής και αφοσιωμένης μητέρας κρύβεται η θλιβερή πραγματικότητα της μετατροπής της σε φορέα γέννησης και ανατροφής ζωών που προορίζονται να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα του κρατικού και καπιταλιστικού μηχανισμού.

Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, ο αγώνας ενάντια στην πατριαρχία (η οποία σαφώς προϋπήρχε του καπιταλισμού, αλλά εδραιώθηκε -κι αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο- μαζί με την εγκαθίδρυση του θεσμού της οικογένειας, της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους), αυτός ο αγώνας δεν μπορεί να έχει καμιά απελευθερωτική προοπτική παρά μόνο εάν συνδέεται με τον ευρύτερο αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση, για τη δημιουργία ενός κόσμου ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας που θα χωρά πολλούς κόσμους.

Εμείς, ως αναρχικές, θεωρούμε πως η υπόθεση της γυναικείας χειραφέτησης είναι και θα είναι πάντα κομμάτι του αγώνα από τα κάτω ενάντια σε κάθε μορφή ταπείνωσης, ανισότητας και εξουσίας. Απέναντι σε αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα, προτάσσουμε την οργανωμένη και συγκροτημένη παρουσία στο δρόμο, στις γειτονιές, στους χώρους εργασίας. Στην κρατική, καπιταλιστική και πατριαρχική βαρβαρότητα, αντιτάσσουμε την αλληλεγγύη μεταξύ των αγωνιζόμενων γυναικών, την ταξική και διεθνιστική αλληλεγγύη μεταξύ των λαών, την οργανωμένη ταξική αντεπίθεση των εκμεταλλευόμενων γυναικών και ανδρών.

Η φλόγα της αντίστασης από την οποία «γεννήθηκε» η 8η Μάρτη παραμένει ζωντανή και θεριεύει μέσα στους αγώνες των εκμεταλλευόμενων και των καταπιεσμένων που ξεσπούν καθημερινά ανά τον κόσμο, με τις γυναίκες να συμμετέχουν στην πρώτη γραμμή. Γυναίκες, που παρά τα εμπόδια και τις δυσκολίες που ορθώνονται μπροστά τους, δεν σκύβουν το κεφάλι στην εξουσία του κρατικού, καπιταλιστικού και πατριαρχικού συστήματος. Εκείνες που δεν σταματούν να αγωνίζονται ενάντια στην εκμετάλλευση, την καταπίεση, την εξαθλίωση και τις έμφυλες διακρίσεις.

Χαιρετίζουµε τους αγώνες των γυναικών σε όλη τη γη: από την Τσιάπας και τη Χιλή ως τη Ροτζάβα και την Τουρκία, από τη Μόρια και την Πέτρου Ράλλη ως τα Εξάρχεια. Για την ανατροπή του κόσμου της πατριαρχίας, του κράτους και του καπιταλισμού, για τη δημιουργία μιας κοινωνίας ισότητας, αξιοπρέπειας, ελευθερίας, για την αναρχία και τον ελευθεριακό κομμουνισμό.

Από την Χιλή μέχρι την Τουρκία, Αγώνες Γυναικών για την Ελευθερία

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ

ΑΛΛΗΕΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ ΕΞΕΓΕΙΡΟΝΤΑΙ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ

Ομάδα ενάντια στην πατριαρχία

- Αναρχική Πολιτική Οργάνωση | Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων

πηγή : http://athens.indymedia.org/event/82053/