Πέμπτη 28 Μαίου 2020 στις 21.30
Συγκέντρωση για τον κορονοϊό και τη νέα κανονικότητα
ΤΟ ADMACHINA.GR ΣΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΑΤΤΙΚΗΣ ΠΕΜΠΤΗ 28.05.2020
Την ερχόμενη Πέμπτη, 28.05.2020, κι ώρα 21.30, στην πλατεία Ηρακλείου Αττικής, το admachina.gr διοργανώνει την πρώτη του δράση και μοιράζει κείμενο θέσεων για τον κορονοιό και τη νέα κανονικότητα.
Εν συνεχεία θα αράξουμε στην πλατεία κι όποιος θέλει είναι ευπρόσδεκτος να κάτσει μαζί μας.
Το κείμενο με ενσωματωμένες εικόνες σε pdf θα το βρείτε στο: https://drive.google.com/open?id=1_AO68ozrrMQ…
Ακολουθεί κι εδώ σκέτο το κείμενο:
ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ: ΕΝΑ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΦΟΒΟΥ
Η κρατική προπαγάνδα, με όπλο τουλάχιστον 41 εκατομμύρια ευρώ (11 για το μένουμε σπίτι, 9 για το μένουμε ασφαλείς, 21 δόση αδειοδότησης καναλιών χάρισμα), εφαρμόζοντας την πολιτική σοκ και δέος, εισήγαγε την έννοια του δυνητικού ασθενή (¨καθένας μας να νοιώθει ως ασθενής κι ας μην είναι¨) για να πετύχει εν μια νυκτί τον αντισυνταγματικό περιορισμό της ελευθερίας κίνησης με την καραντίνα υγιών.
Η κυβέρνηση τεχνοκρατών με άπειρα διαγγέλματα μας μίλησε ευθέως για τη νέα κανονικότητα στη μετά κορονοιού εποχή: "νέα κοινωνική ταυτότητα", ¨νέο κοινωνικό συμβόλαιο¨, ¨τα μέτρα να μας γίνουν δεύτερη φύση¨, ¨δεν υπάρχει επιστροφή¨, ¨υπευθυνότητα είναι η υπακοή¨, ¨να γίνουμε πειθαρχημένοι στρατιώτες¨, ήταν μερικές μόνο από τις ατάκες που ξεδιάντροπα ξεστόμισαν τα κυβερνητικά χείλη, κηρύσσοντας μια μόνιμη κατάσταση έκτακτης ανάγκης διεπόμενη από άκρατο μιλιταρισμό κι ολοκληρωτισμό.
Ο ολοκληρωτισμός αυτός μπορεί να επιβάλλεται άνωθεν με αντισυνταγματικά διατάγματα και περιορισμούς, ιδανικά όμως με βιοπολιτική διαχείριση του πληθυσμού και με αυτοπειθαρχία-αυτοκαταστολή.
Όχημα για την επιβολή του ολοκληρωτισμού γίνεται η ιατρική, η οποία ανάγεται από επιστήμη παρατήρησης, σε νέα θρησκεία, απογυμνώνει τη ζωή σε μια απλή βιολογική επιβίωση, καθιερώνει τη μόνιμη κι υποχρεωτική κατάσταση ανάγκης κι αξιολογεί την επιβίωση, ως υγειονομική υποχρέωση, αναδεικνύοντας ως αποκλειστικό σκοπό της ζωής την ανάρρωση, η οποία όμως ποτέ δεν είναι μόνιμη, αλλά προσωρινή.
Η βάση προκειμένου να επιτευχθεί ο νέος ολοκληρωτισμός ήταν οι ήδη εγκατεστημένες από καιρό στους υπηκόους αρχές της μισανθρωπίας (οι μετανάστες ως μολυσματικοί, οι ηλικιωμένοι ως ¨παρωχημένες¨ μορφές ζωής), του ατομισμού, της μέτρησης και της επίδοσης. Ο χίπστερ μικροαστός αναδεικνύεται ως ο νέος νομιμόφρων υπήκοος του κράτους, καθώς είναι αρκούντως ¨πειθαρχημένος¨ κι εντελώς άδειος.
Η τεχνολογία, εδραζόμενη στις ήδη εγκατεστημένες μεταξύ των υπηκόων ¨κοινωνικές αποστάσεις¨, έρχεται ως αντικείμενο λατρείας να αντικαταστήσει κι υποκαταστήσει με μηχανές κάθε ανθρώπινη συναλλαγή ή επαφή (τηλεκπαίδευση, τηλεργασία κλπ), με σκοπό την απόλυτη καταγραφή, υπαγόρευση κι οργάνωση των ανθρώπινων σχέσεων.
Ο ιός ως εργαλείο επιτάχυνσης φιλοδοξεί να πετύχει ραγδαία τη ριζική αναδιάρθρωση του καπιταλισμού. Αυτό δεν είναι καινούργιο. Όποτε ο καπιταλισμός αντιμετωπίζει αντιφάσεις, η κυρίαρχη τάξη αρχίζει τους υπαινιγμούς περί θανάτου και του τέλους του κόσμου για να διαχειριστεί και πετύχει την αναγκαία (γι αυτήν) αναδιάρθρωσή του.
Η δημιουργική καταστροφή σχέσεων και πραγμάτων έγινε δύο φορές τον προηγούμενο αιώνα. Ο πόλεμος είναι ένας σπασμός. Όχι μόνο τα υλικά, αλλά και ο τρόπος που σχετίζονται οι άνθρωποι διαλύεται και ανασυντίθεται, οι νέες σχέσεις που θα προκύψουν αναλαμβάνουν την ανοικοδόμηση των ερειπίων. Η διαδικασία διάλυσης και ανασύνθεσης είναι σαρωτική και αναγκαστικά μιλιταριστική, χωρίς να νοιάζεται για παροδικές οικονομικές ζημίες και προσωρινά χαμένα κέρδη.
Η τωρινή ανάγκη του καπιταλισμού είναι να ψηφιοποιήσει τις ζωές μας. Η επιστροφή στην ¨κανονικότητα¨ περιλαμβάνει κοινωνικές αποστάσεις, έλεγχο της εργασίας δια της ψηφιοποίησης, τρομοκρατία και φυσικά αντιεργατικές ρυθμίσεις (ευέλικτα ωράρια, μείωση μισθών, δυνατότητα μαζικών απολύσεων κλπ). Έτσι η πολιτική υποτίμηση της ζωής σε απλή βιολογική συνθήκη θα διασφαλιστεί και πραγματιστικά με νέα «μνημόνια» και μισθούς της πείνας.
Περιλαμβάνει επίσης ορολογική χαρτογράφηση (υποχρεωτική νοσηλεία και εμβολιασμό ακόμα και πιθανώς νοσούντων, περιορισμό ηλικιωμένων, υγειονομικό διαβατήριο, συσσώρευση και διαχείριση data κλπ), απεριόριστο έλεγχο, κατάργηση της πολιτικής κι υπαγωγή των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων στη διακριτική ευχέρεια ενός ισχυρού κράτους.
Η φάση αυτή περιλαμβάνει επίσης καταγραφή, έλεγχο και διαχείριση κάθε ανθρώπινης συμπεριφοράς. Οι εμποτισμένοι με τον ήδη εδραιωμένο μέσα τους μικροαστισμό αυτοπειθαρχούν στις εγκατεστημένες ιεραρχίες ως γνήσιοι υπήκοοι.
Για όσους «δεν τους κάθεται καλά» η επιβολή, απαραίτητο εργαλείο είναι ένας μακιγιαρισμένος με σύγχρονα υλικά δεσποτισμός, μια πιο ολοκληρωτική εκδοχή του καπιταλισμού και με πολύ περισσότερο στιβαρό ¨κράτος¨ στο κέντρο του, απαίτηση εξάλλου των υπηκόοων.
Η στιγμή που ο Τσιόδρας ανακοινώνει ότι μέτραγε στους νεκρούς ΑΠΟ κορονοϊό, ανθρώπους που πέθαναν από άλλη αιτία και που παρεμπιπτόντως διαγνώστηκαν (προ ή μετά θάνατο) ΜΕ κορονοϊό, είναι το τέλος της πρώτης φάσης. Το καθεστώς, δια του frontman του, παραδέχτηκε ειναιένα μέρος της απάτης που έστησε.
Είχε βέβαια φροντίσει να αποκρούσει κάθε αντίδραση με την περιβόητη "ισοπέδωση της καμπύλης" (flatten the curve) και την ανεπάρκεια των συστημάτων υγείας, ασχέτως αν τελικά δεν χρησιμοποιήθηκαν ποτέ παραπάνω από 100 κλίνες ΜΕΘ ταυτοχρόνως.
Το επιχείρημα δε περί μαθηματικών μοντέλων εκθετικής αύξησης σε περίπτωση μη καραντίνας εκτός του ήταν υποθετικό, αμφισβητήθηκε από πλήθος ¨αντιφρονούντων¨ ειδικών που έκαναν ευθέως λόγο για αύξηση των θυμάτων λόγω της καραντίνας.
Το κύριο ζητούμενο δεν ήταν η αντιμετώπιση του ιού, αλλά η μεθοδευμένη πρόκληση πανικού που στήθηκε με αφορμή τον covid 19. Ακριβώς όπως για την εισβολή στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ, αφορμή ήταν οι δίδυμοι πύργοι και τα ανύπαρκτα όπλα του Σαντάμ.
Εάν στο μέλλον αποκαλυφθεί ότι ο ιός είναι όντως συγκρίσιμος ως προς τη μεταδοτικότητα και τη θνησιμότητα με την κοινή γρίπη, όπως πολλά στοιχεία κι επιστήμονες ήδη υποστηρίζουν, ποιος θα μας επιστρέψει όσα χάσαμε και μετά βεβαιότητας θα χάσουμε;
Το μάτριξ είναι έλεγχος. Κανένα όμως σύστημα ελέγχου δεν μπορεί να διαχειριστεί το σύνολο της ανθρώπινης δραστηριότητας. Είναι στο χέρι μας να βρούμε, ατομικά και συλλογικά, τα σφάλματα, τις ¨τρύπες¨ του συστήματος και να αντιμετωπίσουμε τη νέα κανονικότητα με νέες αρνήσεις.
πηγή : http://admachina.gr/