Πέμπτη 28 Μαίου 2020 στις 19.00

7 καλέσματα : 1 2 3 4 5 6 7

[Θεσσαλονίκη] Μικροφωνική αλληλεγγύης στους μετανάστες

Η πραγματικότητα που βίωναν όλα τα προηγούμενα χρόνια οι πρόσφυγες και οι μετανάστ(ρι)ές στη χώρα μας είναι γνωστή: ταξίδι μέσα στα κύματα ή στα άγρια νερά του Έβρου, (παράνομες) επαναπροωθήσεις από το λιμενικό στο Αιγαίο ή τον στρατό στον Έβρο αλλά και από τους διάφορους παρακρατικούς μηχανισμούς που επί χρόνια δρουν ανενόχλητοι, απουσία στέγασης ή διαμονή σε καταυλισμούς για τη συντριπτική πλειοψηφία αυτών που καταφέρνουν να μπουν στη χώρα μας, ελλιπής πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, μειωμένη πρόσβαση στο αυτονόητο ανθρώπινο δικαίωμα στο άσυλο μέσω μιας σειράς νόμων που την περιόρισαν ξανά και ξανά γελοιοποιώντας στην πράξη κάθε έννοια «ανθρώπινου δικαιώματος» και «διεθνών συμβάσεων», ρατσιστικές και ξενοφοβικές συμπεριφορές, οι οποίες γεννιούνται και θεριεύουν με κάθε τρόπο από τα καθεστωτικά ΜΜΕ, τα οποία έχουν αναλάβει να ενσταλάξουν το ρατσιστικό δηλητήριο στην κοινωνική βάση, επιθέσεις στον δρόμο, ξυλοδαρμοί και σκίσιμο εγγράφων από τα "όργανα της τάξης"», μηδενική πρόσβαση στην αγορά εργασίας, μηδενική πρόσβαση σε ουσιαστικά προγράμματα ένταξης και εκ των υστέρων… "τιμωρία", γιατί δεν μπόρεσαν να ενταχθούν (!), καθώς και έξοδος από κάθε προστατευτικό πλαίσιο που τους παρεχόταν, όταν αναγνωριστούν ως πρόσφυγες.

Ίσως κάποιοι σκεφτόμασταν ότι η πραγματικότητα αυτή δε θα μπορούσε να γίνει χειρότερη για τους χιλιάδες αυτούς ανθρώπους που αναγκάστηκαν να φύγουν από τη χώρα τους λόγω του πολέμου ή της εξαθλίωσης. Μετά, όμως, ήρθε ο Covid-19 και με φρίκη είδαμε την πραγματικότητα για τους πρόσφυγες και τους/τις μετανάστ(ρι)ες να γίνεται όλο και χειρότερη, όλο και πιο ασφυκτική, όλο και πιο απάνθρωπη. Δε μας εξέπληξε αυτό. Ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που η κυβέρνηση είδε στην κρίση του Covid-19 μια καταπληκτική ευκαιρία, για να περάσει νόμους και διατάγματα που είναι καταστροφικά για την κοινωνική βάση αλλά και για το περιβάλλον (νύχτα πέρασαν… η αναστολή εργασίας, η εκ περιτροπής εργασία που οδηγεί μέχρι και σε 50% μείωση του μισθού, η απελευθέρωση των απολύσεων, το νέο αντι-περιβαλλοντικό νομοσχέδιο που διαλύει κάθε έννοια προστασίας της φύσης, το νέο αντι-εκπαιδευτικό νομοσχέδιο, κομμένο και ραμμένο στις αναχρονιστικές απόψεις της Κεραμέως και της κυβέρνησης για το τι σημαίνει "παιδεία"), ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, λοιπόν, η κυβέρνηση είδε στον Covid-19 την ευκαιρία που έψαχνε, για να περάσει μέτρα και νόμους που υποβαθμίζουν περαιτέρω τις ήδη άθλιες συνθήκες για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες.

Ας δούμε, πρώτα απ' όλα, πώς "προστάτευσε" το ελληνικό κράτος τους μετανάστες και τους πρόσφυγες από τον Covid-19. Από την πρώτη κιόλας στιγμή, κανένα απολύτως μέτρο δε λήφθηκε για την αποσυμφόρηση των καταυλισμών. Χιλιάδες άνθρωποι, πολλοί από αυτούς με προβλήματα υγείας που τους καθιστούν αυτονόητα ευάλωτες από τον ιό ομάδες, αφέθηκαν στοιβαγμένοι μέσα σε κλειστά ή "ανοιχτά" κέντρα "φιλοξενίας". Η κυβέρνηση δε μερίμνησε ούτε καν για τη μεμονωμένη μεταφορά εκτός των κολαστηρίων των καρδιοπαθών, καρκινοπαθών ή πνευμονοπαθών προσφύγων. Αντιθέτως, από την πρώτη στιγμή η κυβέρνηση σχεδίασε την πολιτική της με άξονα την "προστασία των τοπικών κοινωνιών" από τους κατοίκους των δομών φιλοξενίας, αποδεχόμενη ότι με τις πολιτικές που ακολουθεί είναι δεδομένο ότι εκείνοι θα κολλήσουν. Οι μετανάστες, λοιπόν, αντιμετωπίστηκαν ως δυνάμει υγειονομικός κίνδυνος (και ναι, η γελοία κατασκευή του "υγειονομικού κινδύνου" επιστρατεύτηκε και πάλι… παρότι οι πρόσφυγες/μετανάστες, αποκλεισμένοι όπως είναι εντός των δομών, θα ήταν οι τελευταίοι που θα ήταν πιθανόν να φέρουν τον ιό). Μαντρώθηκαν μέσα στις δομές με μια σειρά αποφάσεων που έκαναν τις δομές από "ανοιχτές" σε "μερικώς κλειστές", απαγορεύοντας την έξοδο από αυτές μετά τις 19:00 (θα μας επιτρέψετε να αμφιβάλουμε πως η αιτία του μέτρου αυτού ήταν "υγειονομική", μιας και με βάση τα ως τώρα γνωστά για τον ιό δεδομένα "μάλλον"(!) αυτός δε διασπείρεται μόνο από τις 19:00 και μετά). Για να περιορίσει ακόμη παραπάνω την αλληλεπίδραση των μεταναστών και των ντόπιων η κυβέρνηση θεώρησε ως λογικό μέτρο να κόψει το επίδομα (το οποίο τους δίνεται με 100% ευρωπαϊκά χρήματα) σε όσους ζουν στα νησιά, έως ότου τοποθετηθούν ΑΤΜ μέσα στα καμπ, αλλά και "μικρά μαγαζάκια", για να ψωνίζουν τα είδη πρώτης ανάγκης (τα οποία, βέβαια, δεν υπάρχουν), ώστε οι άνθρωποι να μη βγαίνουν καθόλου από τα στρατόπεδα. Φυσικά, τα ΑΤΜ καθυστέρησαν βδομάδες ολόκληρες να τοποθετηθούν, με τους μετανάστες να μην έχουν κανένα οικονομικό βοήθημα το διάστημα αυτό και να επιβιώνουν μόνο με το συσσίτιο που δινόταν εντός των δομών. Στη Μόρια οι 25.000 "φιλοξενούμενοι" (!) αναγκάζονταν να περιμένουν 3 φορές την ημέρα επί 3 ώρες έκαστη φορά, για να λάβουν το συσσίτιο του καταυλισμού. Υποθέτουμε ότι δε χρήζει επισήμανσης ότι η επί 9 ώρες την ημέρα συμφόρηση 25.000 ανθρώπων σε μια ουρά, μάλλον δε φαντάζει ενδεδειγμένο υγειονομικό μέτρο. Στη συνέχεια τοποθετήθηκε 1 ΑΤΜ σε κάθε καταυλισμό, το οποίο πέρα από το ότι αποτελεί προφανέστατο σημείο συνωστισμού, πολύ συχνά ξεμένει και από μετρητά. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, έσκασε ακόμα μία αποκάλυψη-βόμβα. Μεγάλο μέρος εκ των 32 διοικητών καταυλισμών προσφύγων (φυσικά πρόκειται για φίλους και γνωστούς του Κυριάκου Μητσοτάκη, οι οποίοι διορίστηκαν… νύχτα με ΦΕΚ εξπρές) είναι ακροδεξιοί, άτομα που αντιτίθεντο στη δημιουργία των καταυλισμών, που καταφέρονταν εναντίον "της εγκατάστασης μεταναστών στην περιοχή τους" ή ακόμα και ανοιχτά ακροδεξιά άτομα με εκδοτική καριέρα σε ναζιστικούς εκδοτικούς οίκους. Φυσικά, μετά την αποκάλυψη αυτή το Υπουργείο Μετανάστευσης & Ασύλου φρόντισε με ανακοίνωση του όχι μόνο να τονίσει ότι καμία διερεύνηση δε θα γίνει, αλλά έσπευσε να καλύψει πολιτικά τους εν λόγω διοικητές, ακόμα και τον φασίστα διορισθέντα διοικητή της δομής αιτούντων άσυλο στον Πύργο, Χρήστο Τσιάχρη, την αποπομπή του οποίου ζήτησαν 2 κόμματα της αντιπολίτευσης.

Η χυδαία πολιτική περιορισμού των ανθρώπων εντός των καταυλισμών, περιμένοντας μέχρι να υπάρξει το πρώτο κρούσμα (κάτι που ήταν προφανέστατα θέμα χρόνου με την πολιτική που εφάρμοσαν), ώστε να θέσουν όλο τον καταυλισμό σε καραντίνα, έφερε άμεσα αποτελέσματα: οι καταυλισμοί της Ριτσώνας, της Μαλακάσας και του Κουτσόχερου, καθώς και η Δομή στο Κρανίδι μπήκαν σε καραντίνα.

Για τη Δομή στο Κρανίδι, συγκεκριμένα, πρέπει να αναφερθεί ότι η κυβέρνηση είχε κάθε χρόνο να λάβει μέτρα, όταν ενημερώθηκε ότι ένα μέλος του προσωπικού της δομής είχε νοσήσει λίγο νωρίτερα. Παρά την έγκαιρη ενημέρωση της, κανένα μέτρο δε λήφθηκε, καμία μέριμνα δεν υπήρξε για την απομάκρυνση ή απομόνωση των ευπαθών ομάδων και η ενίσχυση της Κινητής Μονάδας υγείας, που ζητήθηκε, δεν έγινε ποτέ πράξη. Και εδώ έρχονται τα ΜΜΕ - πάντα πιστά σκυλιά της κυβέρνησης, αλλά ακόμα παραπάνω από ποτέ άλλοτε μετά τα συνολικά 41 εκατομμύρια € που τους έδωσε "δωράκι" η κυβέρνηση εντός της καραντίνας- να συμπληρώσουν το τοπίο αθλιότητας: Σύντομα μαθαίνεται ότι κάποιες φιλοξενούμενες της δομής, προκειμένου να βγάλουν τα προς το ζην εκδίδονται στους ντόπιους της περιοχής. Αποτέλεσμα είναι ένα κύμα υστερίας. Όπως πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις, οι "φιλήσυχοι ντόπιοι λευκοί οικογενειάρχες" που εκμεταλλεύονταν νεαρές γυναίκες για λίγα ευρώ γίνονται τα θύματα, ενώ οι γυναίκες που δεν έχουν κυριολεκτικά τίποτα να πουλήσουν πέρα από τα ίδια τους τα σώματα γίνονται οι θύτες. "Δομή βίζιτας με ιό". "Αφγανές το έσκαγαν από το ξενοδοχείο και πουλούσαν το κορμί τους στα χωράφια." "Πόσοι κάτοικοι της περιοχής έχουν κολλήσει τον ιό;" διαβάσαμε στο άνευ προηγουμένου χυδαιότητας εξώφυλλο της Espresso, ενώ στραμπουλήγματα της γλώσσας και της λογικής, όπως "μετανάστριες ψώνιζαν κάτοικους της περιοχής" αντί για "ντόπιοι νοικοκυραίοι χριστιανοί ορθόδοξοι εκμεταλλεύονταν σεξουαλικά απελπισμένες γυναίκες" ξεπήδησαν από παντού.

Ακόμα πιο εξωφρενικά απάνθρωπη ήταν η στάση της κυβέρνησης, όταν ξέσπασε φωτιά στο Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης στο Βαθύ της Σάμου. Η χωρητικότητα του ΚΥΤ στο Βαθύ είναι κανονικά 648 άτομα, ενώ αυτήν τη στιγμή στοιβάζονται σε αυτό 6.869 άνθρωποι, οι οποίοι ζουν σε σκηνές ή παραπήγματα χωρίς πρόσβαση σε στοιχειώδεις εγκαταστάσεις υγιεινής. Η πρώτη εστία φωτιάς ξέσπασε στις 19:30, ενώ στις 21:00 και στις 22:00 ξέσπασαν άλλες δύο. Να σημειωθεί εδώ ότι με τη φωτιά να καίει ήδη επί μία ώρα, στις 20:30 οι μπάτσοι συνέχιζαν να απαγορεύουν στους μετανάστες να βγουν από το καμπ, προκειμένου να απομακρυνθούν εγκαίρως από τη φωτιά, επικαλούμενοι τα μέτρα περιορισμού που έχουν επιβληθεί για τον κορωνοϊό! Μετά από εντάσεις μεταξύ των μεταναστών και των μπάτσων, και μόνο αφότου και δεύτερη εστία φωτιάς ξέσπασε στα καμπ, επιτράπηκε η εκκένωση του.

Μέσα σε αυτήν τη γενική χυδαιότητα πρέπει να σημειωθεί και το γεγονός ότι η κυβέρνηση δεν προνόησε να ούτε καν αποσυμφορήσει τα προαναχωρησιακά κέντρα (ΠΡΟΚΕΚΑ), τις φυλακές δηλαδή όπου κρατούνται άτομα που βρίσκονται σε "διοικητική κράτηση", χωρίς να έχουν διαπράξει κανένα έγκλημα. Αποτέλεσμα ήταν να ξεσπάσει απεργία πείνας μεταναστών στο ΠΡΟ.ΚΕ.ΚΑ. της Μόριας στη Λέσβο, με τους κρατουμένους να απαιτούν την απελευθέρωση τους, προκειμένου να αποφύγουν τη διασπορά του ιού μέσα στη φυλακή. Οι μπάτσοι απάντησαν άμεσα με εξευτελισμό, εκφοβισμό και βία, περιγελώντας, ανακρίνοντας και χτυπώντας τους απεργούς πείνας, αφαιρώντας με τη βία την κλωστή από τα ραμμένα χείλη 4 απεργών πείνας, παρενοχλώντας και απειλώντας τους κρατούμενους, εξαναγκάζοντας τους να παύσουν την απεργία πείνας.

Τέλος, δε θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στην απάνθρωπη τακτική που ακολουθείται εδώ και 2 μήνες πλέον στη Λέσβο: οι νεο-εισερχόμενοι μετανάστες ακινητοποιούνται όπου βρεθούν και τοποθετούνται σε καραντίνα για 14 ημέρες… στο σημείο όπου τους σταμάτησαν! Οι άνθρωποι εξαναγκάζονται να μείνουν καθηλωμένοι στο σημείο που αρχικά εντοπίστηκαν, μόνοι τους, στη μέση του πουθενά, δίπλα σε δρόμους και χωρίς καμία κάλυψη από τα καιρικά φαινόμενα, χωρίς φαγητό ή κάποιου είδους υποδομή, χωρίς πρόσβαση σε ιατρική βοήθεια, σε ένα μαρτύριο που βαφτίζεται "καραντίνα".

Αυτή, λοιπόν, ήταν η "προστατευτική στάση" της κυβέρνησης για τους ανθρώπους αυτούς που έφτασαν στη χώρα μας ταλαιπωρημένοι και εξαθλιωμένοι, ως αποτέλεσμα των ιμπεριαλιστικών πολέμων, τους οποίους το ΝΑΤΟ, μέλος του οποίου είναι και η χώρα μας, σπέρνει σε κάθε μήκος και πλάτος της υφηλίου, αλλά και της εξαθλίωσης που έχει επιβληθεί σε μεγάλες περιοχές του πλανήτη μας, για να γεμίζουν οι τσέπες των δυτικών καπιταλιστών.

Πέραν, όμως, από το να τους αφήσει στη μοίρα τους και να μην τους παρέχει κανένα μέτρο προστασίας, η κυβέρνηση έκανε και ένα βήμα μπροστά και αποφάσισε ότι τώρα είναι η ώρα να διαμορφώσει ένα ακόμα πιο ασφυκτικό πλαίσιο για τους μετανάστες.


Ο νέος νόμος για το άσυλο, ο οποίος ψηφίστηκε για άλλη μια φορά φορά, δίχως να προηγηθεί καμία ουσιαστική διαβούλευση, στις 8/5, τροποποίησε σε ορισμένα σημεία τον πολύ πρόσφατα ψηφισμένο νόμο 4636/2019. Και οι δύο νόμοι έχουν ένα και μόνο άξονα: τον συνεχή και όλο και εντονότερο περιορισμό των δικαιωμάτων των αιτούντων διεθνή προστασία και την έλλειψη οποιασδήποτε μέριμνας για τις ευάλωτες ομάδες. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι για πρώτη φορά μετά το 1999 καταργείται η δυνατότητα των Επιτροπών Προσφύγων να παραπέμπουν υποθέσεις αιτούντων διεθνή προστασία στην αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Εσωτερικών, προκειμένου να διερευνηθεί η πιθανότητα έκδοσης άδειας διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους. Επιπλέον, η "διοικητική κράτηση" (δηλαδή η φυλάκιση) ορίζεται ως κανόνας για τους υπηκόους τρίτων χωρών, για τους οποίους έχει εκδοθεί απόφαση επιστροφής. Σταματούν να προτεραιοποιούνται οι ευάλωτοι αιτούντες άσυλο, ακόμα και οι ασυνόδευτοι ανήλικοι, με αποτέλεσμα, όταν πια εξεταστούν από την επιτροπή, συχνά να έχουν ενηλικιωθεί στο ενδιάμεσο και άρα να μην προστατεύονται από τον νόμο ως ανήλικοι. Τέλος, ειδικές επιβαρυντικές συνθήκες ορίζονται για τους αιτούντες διεθνή προστασία που διαμένουν (αναγκαστικά, μιας και τους έχει επιβληθεί "γεωγραφικός περιορισμός" στη μετακίνηση τους), οι οποίοι αφενός θα βλέπουν πλέον τις προσφυγές τους να ορίζονται σε πολύ σύντομη προθεσμία, κάτι το οποίο φυσικά οδηγεί στο να μην έχουν λάβει την αναγκαία νομική συνδρομή ως τότε, αφετέρου η προσφυγή τους θα εξετάζεται από μονομελές -και όχι τριμελές- όργανο. Ας μην μπούμε σε περαιτέρω λεπτομέρειες για αυτόν τον νόμο-έκτρωμα. Αρκεί να πούμε ότι ο εισηγητής του νόμου απροσχημάτιστα είπε στη Βουλή ότι ο στόχος της κυβέρνησης μέσω αυτού του νόμου είναι απλώς η αυστηριοποίηση της διαδικασίας και τίποτα άλλο. Επίσης, δε δίστασε να χρησιμοποιήσει τον όρο "εκκαθάριση" -και όχι "εξέταση"- των υποθέσεων. Η αισθητική του εισηγητή και το περιεχόμενο του νόμου ταυτίζονται.

Άλλωστε, ένα μήνα νωρίτερα ο Μηταράκης μας ενημέρωσε ότι είναι προτεραιότητα του Υπουργείου "ο δραστικός περιορισμός κάθε παράνομης εισόδου στη χώρα μας". Την ίδια στιγμή με τις δηλώσεις αυτές, βέβαια, κυκλοφόρησε και η έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας για τα γεγονότα στον Έβρο τους προηγούμενους μήνες με τον ελληνικό στρατό να "αμύνεται" στην "επίθεση" (!) των άοπλων ανθρώπων που έψαχναν ένα άσυλο για αυτούς και τις οικογένειες τους, αποτελώντας κόλαφο για την Ελλάδα. Η Διεθνής Αμνηστία κατέγραψε βία, πλιάτσικο και κακομεταχείριση προσφύγων/μεταναστών και στην ελληνική πλευρά των συνόρων. Καμία έρευνα δεν έχει διαταχθεί, φυσικά, από τις ελληνικές αρχές, με την κυβέρνηση να εξακολουθεί να αγνοεί τις καταγγελίες και τις μαρτυρίες και να μιλά για fake news. Να υπογραμμιστεί σ' αυτό το σημείο πως η έκθεση αναφέρει την ύπαρξη δύο νεκρών από πυρά και μιας αγνοούμενης, κάτι που, επίσης, η ελληνική πλευρά σταθερά έχει μέχρι και σήμερα αρνηθεί, παρά τα όσα περιγράφονται τόσο στην έκθεση αυτή, όσο και στο αναλυτικό ρεπορτάζ του γερμανικού περιοδικού Spiegel, το οποίο αποδίδει με σχετική βεβαιότητα στην ελληνική πλευρά την ευθύνη για τον θάνατο του Πακιστανού Μοχάμεντ Γκουλζάρ και τον τραυματισμό τουλάχιστον άλλων έξι ανθρώπων στις 4/3 από πραγματικά πυρά.

Και ο "ο δραστικός περιορισμός κάθε παράνομης εισόδου στη χώρα μας" δεν περιορίζεται για την αγαπητή μας κυβέρνηση μόνο σε νόμιμα μέσα. Μέσα στην καραντίνα δεκάδες ήταν οι καταγγελίες για παράνομες (!) επαναπροωθήσεις μεταναστών όχι μόνο στα σύνορα του Έβρου, αλλά και από τα κέντρα μεγάλων πόλεων, είτε με μεγάλες εφόδους σε σημεία που διέμεναν μετανάστες, οι οποίοι στη συνέχεια… εξαφανίστηκαν (!), είτε με επιχειρήσεις στους δρόμους των πόλεων, κατά τις οποίες μετανάστες απήχθησαν και στη συνέχεια βρέθηκαν … στην Τουρκία. Οι καταγγελίες για ανάλογες πρακτικές, ακόμα και εις βάρος ασυνόδευτων ανηλίκων, είναι δεκάδες.

Στο ίδιο κλίμα, άλλωστε, αυτό των "μη νόμιμων" μέσων είναι και η απροσχημάτιστη ανοχή της κυβέρνησης απέναντι στις ρατσιστικές εξάρσεις μερίδας ντόπιων κατοίκων απέναντι στους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Αυτούς τους μήνες είδαμε επιθέσεις "κατοίκων" σε λεωφορεία που μετέφεραν μετανάστ(ρι)ες, ακόμα και εμπρησμούς ολόκληρων ξενοδοχείων από το γνωστό εθνικιστικό συρφετό.

Όλες αυτές οι "κινητοποιήσεις", που πολλές φορές παίρνουν διαστάσεις κανονικών πογκρόμ, δεν είναι παρά η άλλη εκδοχή και το απαραίτητο συμπλήρωμα της αντιμεταναστευτικής πολιτικής που εφαρμόζει το ελληνικό κράτος. Το πραγματικά λυπηρό και εξοργιστικό για μας είναι ότι στο μέτωπο του μίσους που έχουν στήσει σε διάφορες περιοχές ανά την Ελλάδα τοπικοί άρχοντες (που αντλούν πολιτική υπεραξία), ντόπια αφεντικά (που φυσικά βάζουν τα κέρδη τους πάνω από κάθε ανθρώπινη ζωή) και οργανωμένοι φασίστες/νεοναζί (που νομιμοποιούν κοινωνικά την παρουσία τους και στρατολογούν κόσμο στις τάξεις τους) απέναντι σε ανθρώπους κατατρεγμένους και βασανισμένους, συμμετέχει δυστυχώς και κόσμος της κοινωνικής βάσης. Εργαζόμενοι και εργαζόμενες, δηλαδή, που αντί να υπερασπίζονται τους ανθρώπους της τάξης τους, ανεξαρτήτως έθνους και θρησκείας, συμμαχώντας μαζί τους, για να κινηθούν κόντρα στα συμφέροντα των αφεντικών και των κρατών, συστρατεύονται τελικά με τους ταξικούς τους εχθρούς. Είτε γιατί ελπίζουν ότι έτσι θα μείνει μεγαλύτερο κομμάτι γι' αυτούς από την πίτα που μοιράζουν τα αφεντικά τους (αποδεχόμενοι δουλικά τον ρόλο του υποτελούς), ακόμα κι αν χρειαστεί να πατήσουν επί πτωμάτων, είτε γιατί έχουν τυφλωθεί όντως τόσο πολύ από το -μεθοδικά εντυπωμένο και καλλιεργημένο από το σχολείο, τα ΜΜΕ κλπ- ιδεολόγημα της εθνικής ενότητας, ώστε καταλήγουν να "βλέπουν" την απειλή στο πρόσωπο ανθρώπων που παίζουν τη ζωή τους κορώνα-γράμματα, για να γλυτώσουν από τον πόλεμο και την εξαθλίωση και δεν την βλέπουν στο πρόσωπο των υμνητών του ναζισμού ή των αφεντικών τους που τους εκμεταλλεύονται νύχτα-μέρα, απλώς και μόνο γιατί οι τελευταίοι μιλούν την ίδια γλώσσα ή έχουν την ίδια θρησκεία με αυτούς…

Τους προηγούμενους μήνες είδαμε τα καθεστωτικά ΜΜΕ, υπό την πλήρη καθοδήγηση της αστικής τάξης και της κυβέρνησης, να αναπαράγουν το αφήγημα της "αθρόας εισβολής παράτυπων μεταναστών", ανάγοντας το ζήτημα σε υποτιθέμενη απειλή της εθνικής κυριαρχίας του ελληνικού κράτους. Η κορύφωση αυτής της κατευθυνόμενης ρητορικής υπήρξε φυσικά η ένταση που δημιούργησε εντέχνως το τουρκικό κράτος στον Έβρο μεταχειριζόμενο τους πρόσφυγες και τους μετανάστες (που απλώς προσπαθούν να δώσουν ένα τέλος στην οδύσσεια που περνάνε οι ίδιοι και τα παιδιά τους) για την εξυπηρέτηση των σκοπών του. Φυσικά, η ελληνική πλευρά δεν έχασε τη βολική ευκαιρία να "καταξιώσει" στην κοινή γνώμη τους πρόσφυγες/μετανάστες ως "εθνική απειλή", που χρήζει, άρα, στρατιωτικής διαχείρισης. (Και εδώ κάπου φάνηκε ξεκάθαρα ότι τα όρια μεταξύ της κρατικής και της ακροδεξιάς/φασιστικής ρητορικής θολώνουν, ενώ ο εθνικός στρατός συγχέεται -κυριολεκτικά- με τις παρακρατικές πολιτοφυλακές αγριάνθρωπων. Όλος αυτός ο εμετός, ζωγραφίστηκε με τα -πάντα κιτς- χρώματα ενός άλλου "εθνικού έπους". Κοντολογίς, πανηγύρι ηλιθίων και πανηγύρι κανιβάλων σε κοινή συσκευασία… )
Σε μια προσπάθεια πλήρους αποποίησης των ευθυνών τους, οι κυρίαρχοι και τα υποτακτικά σε αυτούς προπαγανδιστικά μέσα επιχειρούν να διασπείρουν τον ρατσισμό και να αναθερμάνουν τα συντηρητικά και εθνικιστικά αντανακλαστικά της κοινωνίας. Για ακόμα μια φορά οι ισχυροί και οι προνομιούχοι επιτίθενται στους παρίες και τους αδύναμους αποπροσανατολίζοντας την κοινή γνώμη, ενδυναμώνοντας τον σοβινισμό και τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Και εκ των υστέρων, αφού τον σπείρουν και τον θεριέψουν με κάθε μέσο, κάθονται τάχα σοκαρισμένοι, όταν οι φασίστες φωνάζουν σε βάρκες με εγκύους "Να πνιγείτε ρε. Εμείς σε γκαστρώσαμε;" ή όταν πυρπολούν ολόκληρα ξενοδοχεία. Και την επόμενη μέρα, από τα έδρανα της βουλής και τα τηλεοπτικά παράθυρα, κάνουν ό,τι μπορούν, ώστε να φουντώσουν κι άλλο το ρατσιστικό μένος που μόνοι τους έσπειραν.

Παράλληλα, δυσχερέστερες γίνονται οι συνθήκες, όχι μόνο για τους αιτούντες άσυλο, λόγω του νέου νόμου για το άσυλο, αλλά και για όλους τους αναγνωρισμένους πρόσφυγες, οι οποίοι μένουν τώρα χωρίς στέγαση, με βάση το ΦΕΚ 1199, το οποίο ορίζει ότι όσοι λαμβάνουν τη θετική απόφαση περί του αιτήματος ασύλου τους θα πρέπει να αφήσουν τις θέσεις στέγασης τους σε διαμερίσματα του προγράμματος ΕSTIA ή σε καταυλισμούς εντός ένα μήνα! Αυτό σημαίνει αφενός ότι όλοι οι αναγνωρισμένοι πρόσφυγες από εδώ και πέρα, χωρίς να έχουν ενταχθεί σε κανένα ουσιαστικό πλάνο ένταξης από το κράτος, ένα μόλις μήνα μετά την αναγνώριση τους και χωρίς να συνυπολογίζεται καμία ευαλωτότητα (όπως ανίατες ή δυσίατες ασθένειες, εγκυμοσύνη κ.α.). Σημαίνει, όμως, ότι και όσοι άνθρωποι με το προηγούμενο καθεστώς είχαν λάβει παράταση της φιλοξενίας τους λόγω σοβαρότατων ευαλωτοτήτων (μιλάμε εδώ για ανθρώπους καρκινοπαθείς, ανθρώπους με σοβαρότατα προβλήματα υγείας, έγκυες γυναίκες, θύματα βασανιστηρίου, θύματα έμφυλης βίας κ.α.) τώρα χωρίς καμία πρόβλεψη πετιούνται στον δρόμο στις 31/5.

Τέλος, χωρίς να είχαμε καμία ψευδαίσθηση για το αντίθετο, είναι πλέον εμφανές ότι τα μέτρα που υποτίθεται πως λήφθηκαν λόγω του Covid-19 ήρθαν για να μείνουν, μιας και την ίδια στιγμή που υπήρξε άρση της απαγόρευσης κυκλοφορίας, εκδόθηκε και το "Ενημερωτικό για μέτρα προστασίας και κυκλοφορία εκτός δομών φιλοξενίας", με το οποίο η Γενική Γραμματεία Υποδοχής Αιτούντων Άσυλο αποφασίζει και διατάζει (!) ότι μόνο για τους καταυλισμούς θα συνεχίσει να υπάρχει μερική απαγόρευση κυκλοφορίας από τις 7 το απόγευμα ως τις 7 το πρωί (!) και ότι, παρότι η μάσκα είναι υποχρεωτική σε συγκεκριμένους χώρους για τους Έλληνες πολίτες, είναι υποχρεωτική σε κάθε κλειστό χώρο (!) για τους (μιαρούς απ' ότι φαίνεται) μετανάστες! Και δεν περιορίζεται εκεί! Σε μία ανακοίνωση που αφορά τον κορωνοϊό και τα υποτιθέμενα μέτρα προστασίας από αυτόν… φροντίζει να "ενημερώσει" τους μετανάστες ότι η χρήση των μέσων μαζικής μεταφοράς "δεν είναι ΔΩΡΕΑΝ και θα πρέπει να γίνεται καταβολή του αντίστοιχου αντιτίμου-εισιτηρίου", γιατί αλλιώς "θα υπάρχουν οι ανάλογες κυρώσεις"!

Δε θα σταθούμε άπραγοι όσοι ένα τμήμα της τάξης μας υποτιμάται ξανά και ξανά, εξευτελίζεται, περιορίζεται και χτυπιέται με κάθε τρόπο. Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες είναι σάρκα από τη σάρκα των από τα κάτω και ως τέτοιους θα πρέπει να τους υπερασπιστούμε απέναντι σε κάθε μορφής αυθαιρεσία και βαρβαρότητα των κρατών και των καπιταλιστών. Οφείλουμε να σταθούμε αδιαπραγμάτευτα στο πλευρό των προσφύγων και των μεταναστών. Απαιτούμε να ανοίξουν άμεσα τα σύνορα και να απεγκλωβιστούν οι μετανάστες. Απαιτούμε την παροχή δημόσιας περίθαλψης και στέγης για όσους επιθυμούν να παραμείνουν στην Ελλάδα και τη χορήγηση των απαραίτητων εγγράφων για όσους επιθυμούν να μεταβούν σε λοιπές χώρες της Ευρώπης. Απαιτούμε να κλείσουν τώρα τα κολαστήρια-στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών και να αρθούν τα κωλύματα στις διαδικασίες χορήγησης ασύλου, οι κοινωνικοί αποκλεισμοί και η αποστέρηση εργασιακών και προνοιακών δικαιωμάτων από τους μετανάστες.

Ας συνταχθούμε ενεργά στην υπόθεση της κοινωνικής απελευθέρωσης, για να γράψουμε τον επικήδειο του κρατισμού και του καπιταλισμού, για να εγκαινιάσουμε την εποχή της χειραφετημένης ανθρωπότητας μέσα από την οικοδόμηση μιας αταξικής-ακρατικής κοινωνίας, της ελευθεριακής κομμουνιστικής κοινωνίας, η οποία θα βασίζεται στην ελευθερία, την ισότητα, την αλληλεγγύη και την αυτοοργάνωση, θέτοντας στο επίκεντρο την ικανοποίηση των κοινοτικών αναγκών και την ελεύθερη αυτοπραγμάτωση του κάθε ατόμου. Μπορούμε και οφείλουμε να φτιάξουμε έναν κόσμο για όλους και όχι για λίγους, αρκεί να βασιστούμε στις συλλογικές μας δυνάμεις.

ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ:
ΠΕΜΠΤΗ 28/5, 19:00, ΣΤΙΣ ΟΜΠΡΕΛΕΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΠΑΡΑΛΙΑΣ

Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης (μέλος της Αναρχικής Ομοσπονδίας)
email: lib_exthess@hoextmail.coexm
blog: libertasalonica.wordpress.com


1 2 3 4 5 6 7

ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Η προσπάθεια του κεφαλαίου να αυξήσει την κερδοφορία του, είτε μέσω πολέμων είτε μέσω της επιβολής συνθηκών ακραίας φτώχειας αναγκάζει εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, κυρίως από τις χώρες της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής, να μπουν σε μια βάρκα ρισκάροντας τη ζωή τους, αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον για αυτούς και τις οικογένειες τους στις χώρες της Ε.Ε. Όσοι προσπαθούν να εισέλθουν στην Ε.Ε. μέσω της Ελλάδας βρίσκονται αντιμέτωποι με κοινές περιπολίες εθνικού στρατού και Frontex, που, με τις ενέργειές τους για την «προστασία των συνόρων» από την είσοδο των μεταναστών, έχουν οδηγήσει σε θάνατο έναν τρομακτικό αριθμό εξ αυτών. Παρ'όλα αυτά ένα μεγάλο κομμάτι των μεταναστών καταφέρνει να εισέλθει στην ελληνική επικράτεια όπου και καταλήγει να εγκλωβίζεται.

Η διαχείριση των μεταναστών τόσο από το ελληνικό κράτος όσο και από την Ε.Ε κινείται στην ίδια κατεύθυνση. Η Ελλάδα λειτουργεί ως αποθήκη του πλεονάζοντος εργατικού δυναμικού - μεταναστών και η ΕΕ με τη σειρά της ανοίγει και κλείνει τα σύνορά κατά το δοκούν με βάση τις ανάγκες των αφεντικών για φθηνά εργατικά χέρια (χαρακτηριστικό είναι ότι εν μέσω πανδημίας έγιναν προσπάθειες αξιοποίησης των διαμενόντων σε camp σε αγροτικές εργασίες όπου υπήρχε έλλειψη), ενώ η αστική τάξη και το κράτος απολαμβάνουν τεράστια οικονομικά οφέλη τόσο από τη διαχείριση όσο και από την εξαθλίωση των μεταναστών.

Προκειμένου να εξυπηρετηθούν όμως αυτοί οι σκοποί, το κράτος πρέπει να διατηρεί τους μετανάστες πειθαρχημένους και πλήρως εξαρτημένους από αυτό. Γι' αυτό και κρατάει το μεγαλύτερο κομμάτι εξ αυτών σε καθεστώς παρανομίας, ενώ χτυπάει με μεγάλη σφοδρότητα όσους επιλέγουν να πάρουν τις ζωές τους στα χέρια τους ή να αγωνιστούν. Έτσι, έχουμε δει δεκάδες ξυλοδαρμούς αγωνιζόμενων μεταναστ(ρι)ών από μπάτσους (στη Μόρια και αλλού), εκκενώσεις αυτοοργανωμένων δομών στέγασης, και εξαγγελίες για τη δημιουργία κλειστών κέντρων κράτησης με fast track διαδικασίες. Προκειμένου όμως όλη αυτή η βία να ξεπλυθεί και να νομιμοποιηθεί κοινωνικά, προκειμένου να μπορεί να ξεζουμιστεί μια μετανάστρια για 1,5€ την ώρα, χρειάζεται η κοινωνία να αντιλαμβάνεται τους ανθρώπους αυτούς ως απειλή, κάτι που επιτυγχάνεται με την καλλιέργεια του ρατσισμού και συγκεκριμένων στερεότυπων που αναπαράγει η αστική τάξη μέσω της Εκκλησίας, των ΜΜΕ, του κράτους.

Παρά τους διαφορετικούς διαχειριστές του, το κράτος ακολουθούσε ανέκαθεν αντιμεταναστευτική πολιτική. Τον τελευταίο καιρό η πολιτική αυτή κλιμακώνεται, ενώ φασιστικές επιθέσεις έρχονται να συμπληρώνουν το παζλ της κρατικής στρατηγικής, η οποία συμπυκνώνεται στο «να κάνουμε τις ζωές των μεταναστών κόλαση, ώστε να σταματήσουν να έρχονται». Ας δούμε όμως με ποιους τρόπους κλιμακώθηκε η αντιμεταναστευτική πολιτική τις τελευταίες εβδομάδες:

Pushbacks - Επαναπροωθήσεις

Η ιστορία με τις παράνομες επαναπροωθήσεις δεν είναι άγνωστη. Οι ελληνικές αρχές απαγάγουν μετανάστες πριν αυτοί καταγραφούν κοντά στα σύνορα του Έβρου και στη συνέχεια, αφού συνήθως τους ληστέψουν και τους αφήσουν γυμνούς, τους πετάν από την απέναντι πλευρά των συνόρων. Το ελληνικό κράτος έχει πραγματοποιήσει αμέτρητα παράνομα pushbacks προς την Τουρκία τα τελευταία δύο χρόνια, κάτι που φυσικά αρνείται. Η Ευρώπη προφανώς σιωπά και οποιοσδήποτε καταγγέλλει τις επαναπροωθήσεις κατηγορείται ως «πράκτορας της προπαγάνδας του τουρκικού κράτους». Τον τελευταίο καιρό όμως, πέρα από την δραματική αύξηση των pushback, υπήρξαν καταγγελίες και για ανθρώπους οι οποίοι απήχθησαν ακόμα και από τα κέντρα μεγαλουπόλεων όπως η Θεσσαλονίκη, προκειμένου να εγκαταλειφθούν στα σύνορα του Έβρου. Στις 18 Μαΐου μάλιστα πραγματοποιήθηκε μία από τις πιο μαζικές επαναπροωθήσεις περίπου 100 μετανάστ(ρι)ών από το camp στην Ηγουμενίτσα, ενώ αντίστοιχη επιχείρηση έγινε και γύρω από τον καταυλισμό των Διαβατών αλλά και στο Παρανέστι, με καταγγελίες για νεκρό μετανάστη κατά τη διάρκεια της επιχείρησης.

Κορωνοϊός - Λήψη μέτρων

Είναι δεδομένο πως το κράτος έχει την δυνατότητα να χρησιμοποιεί τις διάφορες κρίσεις οποιουδήποτε τύπου προς όφελός του. Το ίδιο είδαμε να συντελείται μπροστά μας και με την έξαρση της πανδημίας του κορωνοϊού. Με πρόφαση την προστασία της δημόσιας υγείας, βιώσαμε το δόγμα «νόμος και τάξη» και την οικονομική αφαίμαξη των από τα κάτω να εντείνονται, κάτι που φυσικά δεν άφησε ανεπηρέαστους τους μετανάστες.

Παρά τις εξαγγελίες ενάντια στον συνωστισμό κατά τη διάρκεια της πανδημίας, οι μετανάστες συνεχίζουν να βρίσκονται εγκαταλειμμένοι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στοιβαγμένοι ο ένας πάνω στην άλλη με σχεδόν ανύπαρκτη πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη. Η ειδοποιός διαφορά είναι πως πλέον, με αφορμή τον κορωνοϊό, το κράτος βρήκε επιτέλους την ευκαιρία να περιορίσει την μετακίνηση τους, κάτι που υπήρχε σαν στόχος εδώ και μήνες. Σε συνέχεια προηγούμενου νομοσχεδίου που έδινε τη δυνατότητα στο κράτος να μην εξετάζει την χορήγηση ασύλου σε όσους θεωρεί «απείθαρχους» (αυτούς που σύμφωνα με το νόμο «δε συνεργάζονται» με τις εθνικές αρχές, χωρίς πουθενά να ορίζεται τι νοείται ως «μη συνεργασία»), ήρθαν και οι δηλώσεις Μηταράκη ότι το «σπάσιμο των μέτρων» («αναίτια μετακίνηση» όσο υπήρχε η απαγόρευση μετακινήσεων, σπάσιμο της καραντίνας, έξοδος από τα camp μετά τις 19:00) μπορεί να θεωρηθεί ως «μη συνεργασία» και άρα να δράσει ανασταλτικά για τη χορήγηση ασύλου. Χαρακτηριστική της κρατικής στρατηγικής που αναφέραμε, ήταν και η εικόνα της Υπηρεσίας Ασύλου την πρώτη μέρα λειτουργίας της μετά από σχεδόν ένα μήνα κλεισίματος λόγω της πανδημίας. Ελλιπής ενημέρωση στους ανθρώπους που κατά δεκάδες περίμεναν από τα μεσάνυχτα για να εξυπηρετηθούν και ελλείψεις σε διερμηνείς και στο υπόλοιπο προσωπικό είχαν σαν αποτέλεσμα την απίστευτη ταλαιπωρία και την αύξηση του κινδύνου από τον συνωστισμό για τους μετανάστες αλλά και τους εργαζόμενους.

Νέο Νομοσχέδιο για το άσυλο - Πρόγραμμα φιλοξενίας προσφύγων και φασιστικές επιθέσεις

Την περασμένη εβδομάδα ψηφίστηκε νομοσχέδιο που προκρίνει την εξέταση των αιτήσεων ασύλου των ασυνόδευτων παιδιών με ταχύρρυθμες διαδικασίες, ενώ ταυτόχρονα καταργεί τη δυνατότητα προτεραιοποίησης της εξέτασης των αιτημάτων ασύλου για τους ευάλωτους. Πέρα από τα παραπάνω, συρρικνώνει περαιτέρω τις προθεσμίες, ιδίως της προσφυγής, και θέτει παραπάνω δυσκολίες σε ότι αφορά την έκδοση άδειας διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους. Μια από τις σημαντικότερες όμως πτυχές του νομοσχεδίου αφορά τη διεύρυνση του καθεστώτος κράτησης σε όλο και περισσότερες περιπτώσεις, εντέχνως ασαφώς ορισμένες για να μπορεί να επιβάλλεται κατά βούληση.

Παράλληλα, στις 7 Απρίλη δημοσιεύτηκε κοινή υπουργική απόφαση που αφορά το πρόγραμμα ESTIA, μέσω του οποίου παρέχονται διαμερίσματα σε ευάλωτες περιπτώσεις αιτούντων άσυλο. Με βάση αυτήν, οι πρόσφυγες που μένουν σε σπίτια μέσω του συγκεκριμένου προγράμματος υποχρεούνται να αποχωρήσουν από το σπίτι τους εντός 30 ημερών από την στιγμή που λαμβάνουν τη θετική απάντηση στο αίτημα ασύλου τους. Με το μέχρι πρότινος καθεστώς υπήρχε δυνατότητα παράτασης στις εξαιρετικά ευάλωτες περιπτώσεις, όπως θύματα βασανιστηρίων ή ανθρώπων που έχουν πολύ σοβαρά προβλήματα υγείας, κάτι που πλέον καταργείται. Ταυτόχρονα με το διωγμό τους από το μέρος που τον τελευταίο καιρό θεωρούσαν σπίτι κόβεται και το επίδομα το οποίο δικαιούνταν ως αιτούντες άσυλο. Εν ολίγοις, το ελληνικό κράτος πετάει στο δρόμο χωρίς καμία μέριμνα τους πιο ευάλωτους ανθρώπους της τάξης μας, κόβοντας τους ακόμα και το επίδομα φτώχειας που λάμβαναν μέχρι σήμερα. Το μέτρο ισχύει και αναδρομικά, με τους ευάλωτους ανθρώπους που είχαν ήδη λάβει παρατάσεις, τώρα να πετιούνται στο δρόμο στις 31/5. Όλα αυτά την ίδια στιγμή που το κράτος κλείνει το μάτι στις επιθέσεις φασιστών, όπως ο εμπρησμός ξενοδοχείου στην Πέλλα όπου επρόκειτο να φιλοξενηθούν μετανάστες ή οι οργανωμένες επιθέσεις φασιστών με αλυσοπρίονα στο νησί της Κρήτης, που για άλλη μια φορά βαπτίστηκαν ως διαμαρτυρίες αγανακτισμένων πολιτών, και διορίζει ως διοικητές σε camp ανθρώπους που διαμαρτύρονταν ενάντια στη δημιουργία τους (στο Κλειδί Σερρών), ακόμα και συνεργάτες φιλοναζιστικών εκδόσεων (στον Πύργο Ηλείας).

Αδιαπραγμάτευτη η αλληλεγγύη μας

Για εμάς η αλληλεγγύη σε αυτούς τους ανθρώπους είναι αδιαπραγμάτευτη, ανεξάρτητα από το αν κατέληξαν εδώ για να γλιτώσουν από την εξαθλίωση που τους επέβαλε ή τις βόμβες που τους έριξε ο δυτικός κόσμος. Η αλληλεγγύη αυτή δεν εκπορεύεται από ανθρωπιστικά αντανακλαστικά, αλλά από την ταξική μας ανάλυση που αντικειμενικά τοποθετεί τους μετανάστες στον πάτο της εργατικής τάξης, καθώς είναι άνθρωποι χωρίς χαρτιά, χωρίς φωνή, χωρίς πρόσβαση στην κάλυψη πολύ βασικών αναγκών. Μια συνθήκη δηλαδή που αν και εκδηλώνεται με πολλαπλάσια σφοδρότητα στους μετανάστες, φαντάζει γνώριμη και στους ντόπιους προλετάριους.

Γι' αυτό λοιπόν οφείλουμε να σπάσουμε τους διαχωρισμούς που μας επιβάλλουν σε ντόπιους και ξένους. Να σταθούμε από κοινού απέναντι στην αντιμεταναστευτική πολιτική του Ελληνικού κράτους και της ΕΕ, αλλά και στο ίδιο το σύστημα εκμετάλλευσης που οδηγεί τους ανθρώπους στην εξαθλίωση και τον ξεριζωμό. Να δημιουργήσουμε κοινότητες αγώνα ενάντια στον πόλεμο, τον εθνικισμό, το ρατσισμό, τα σύνορα και φυσικά ενάντια σ'εκείνους που καλλιεργούν και έχουν όφελος απ'όλα τα παραπάνω. Να οργανωθούμε και να πετύχουμε τις ταξικές νίκες που τόσο έχουμε ανάγκη για την καθημερινή μας επιβίωση ,αλλά και για να ξαναπιστέψουμε πως όλες μαζί μπορούμε ως προλετάριοι να νικήσουμε και να δομήσουμε τη νέα κοινωνία χωρίς τάξεις, χωρίς στρατό, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και λεηλασία της φύσης. Τον κόσμο που όλα θα είναι για όλους.

-Κοινοί αγώνες ντόπιων - μεταναστ(ρι)ών εναντία στα σύνορα, τους πολέμους, τις διακρίσεις, την καταπίεση, την εκμετάλλευση

-Ελευθερία μετακίνησης προς την ηπειρωτική χώρα και την Ευρώπη | νομιμοποιητικά έγγραφα για όλους/ες

-Αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης, πρόσβαση σε σίτιση, στέγαση, περίθαλψη για όλους/ες ανεξαρτήτως φύλου, εθνικότητας, θρησκείας

Συλλογικότητα αναρχικών από τα ανατολικά / anatolika.espivblogs.net


1 2 3 4 5 6 7

Μικροφωνική-συγκέντρωση ενάντια στο νέο αντιμεταναστευτικό νομοσχέδιο

Ούτε κέντρα κράτησης ούτε φιλοξενίας, είμαστε με τις αόρατες αυτής της κοινωνίας

Στις 08/05 ψηφίστηκε στη βουλή το νέο αντιμεταναστευτικό νομοσχέδιο. Ένα νομοσχέδιο που αποτελεί συνέχεια των ήδη υπάρχοντων, με σκοπό τη μεγαλύτερη εξαθλίωση και εκμετάλλευση των μεταναστ(ρι)ών. Το νομοσχέδιο αυτό έρχεται ως συνέχεια των προεκλογικών υποσχέσεων της κυβέρνησης με στήριξη από την ευρωπαϊκή ένωση με αποτέλεσμα την ένταση της αντιμεταναστευτικής πολιτικής. Ξεκινώντας ένα νέο κυνήγι μαγισσών, με σκοπό τη μείωση του αριθμού των μεταναστών στην Ελλάδα, την αποσυμφόρηση των νησιών και την επιτάχυνση των διαδικασιών χορήγησης και απόρριψης ασύλου, δρομολογεί εκατοντάδες απελάσεις.

Εν μέσω της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης που έχει προκύψει λόγω του κορονοϊού ήδη οι μετανάστ(ρι)ες αντιμετωπίζονται ως πλεονάζων και αόρατος πληθυσμός. Για τα camp και τα κέντρα κράτησης ο συνωστισμός συνεχίζεται, τα μέσα υγιεινής είναι ελλιπή ενώ οι περιορισμοί στις μετακινήσεις τους (που προστέθηκαν εν μέσω της καραντίνας στους ήδη υπάρχοντες περιορισμούς) συνεχίζονται, αφού μέχρι και σήμερα από κάθε camp επιτρέπεται να απουσιάζει την ίδια στιγμή το 2% του καταγεγραμμένου πληθυσμού του, καθώς επίσης μετά και την αφαίρεση του δικαιώματος σε ΑΜΚΑ για τους αιτούντες ασύλου η δυνατότητα πρόσβασης τους σε υγειονομική περίθαλψη έχει περιοριστεί σε μεγάλο βαθμό.Τα βασικά σημεία του νέου νομοσχεδίου είναι τα εξής:

  • Σε άμεση κράτηση οδηγούνται οι αιτούντες ασύλου των οποίων οι προσφυγές απορρίπτονται, καθώς και όσων υπόκεινται σε διαδικασίες επιστροφής. Η «περίοδος κράτησης για σκοπούς επιστροφής» θα έχει διάρκεια ως και 12 μήνες. Η κράτηση μέχρι την απέλαση και η κράτηση κατά τη διάρκεια της εξέτασης του ασύλου θα υπολογίζονται ξεχωριστά με αποτέλεσμα τον μακροχρόνιο εγκλεισμό τους.
  • Αντικατάσταση των ανοιχτών camp στα νησιά με «κλειστά ελεγχόμενα κέντρα». Στους χώρους αυτούς θα γίνεται η καταγραφή και ταυτοποίηση των μεταναστών καθώς και η διαμονή αλλά και η κράτηση όσων θα έχει απορριφτεί η αίτηση τους εν αναμονή της επαναπροώθησης τους.
  • Ο νέος νόμος καταργεί επίσης τη δυνατότητα χορήγησης καθεστώτος ανθρωπιστικής προστασίας σε άτομα των οποίων η αίτηση ασύλου απορρίφθηκε. Αναδρομικά από 01/01/2021 δε θα μπορούν να ανανεώσουν για ανθρωπιστικούς λόγους τις αιτήσεις ασύλου όσοι έχουν ήδη λάβει άσυλο για ανθρωπιστικούς λόγους και θα πρέπει να λάβουν άλλη αιτιολογία.
  • Η υπηρεσία ασύλου θα μπορεί με δική της απόφαση να ορίζει την γλώσσα της συνέντευξης. Με βάση την χώρα προέλευσης θα μπορεί να εκτιμά ποια γλώσσα ομιλεί ή θα έπρεπε να μπορεί να ομιλεί (πχ αν η χώρα του ήταν παλιά γαλλική αποικία θα έπρεπε να γνωρίζει Γαλλικά) και θα την κάνει σε αυτή τη γλώσσα ασχέτως αν μπορεί ο αιτών/η αιτούσα ασύλου να επικοινωνήσει σε αυτή τη γλώσσα.
  • Αύξηση του αριθμού των υποθέσεων όπου οι προσφυγές θα εξετάζονται μόνο από μονομελή επιτροπή. Αυτό σημαίνει ότι όλες οι προσφυγές που υποβάλλονται, μεταξύ άλλων, από χιλιάδες αιτούντες άσυλου που διαμένουν στα νησιά του Αιγαίου (Σάμος, Χίος, Λέσβος, Λέρος και Κως) θα μεταβιβαστούν στην αρμοδιότητα της διαδικασίας μονομελούς επιτροπής.
  • Την ίδια στιγμή εμφανίστηκαν μυστικά κονδύλια στον προϋπολογισμό του Υπουργείου μετανάστευσης. Γιατί με κάποιο τρόπο θα πρέπει να μπορούν να καλυφθούν οι απαγωγές/επαναπροωθήσεις που πραγματοποιούνται τόσο από τα νησιά όσο και από τα καμπ και τα κέντρα κράτησης στην ηπειρωτική Ελλάδα.
  • Ταυτόχρονα ορίζονται από την κυβέρνηση διοικητές κάμπ που θα επιβλέπουν τόσο τη λειτουργία των κάμπ στα πλαίσια των κυβερνητικών εντολών όσο και την επίβλεψη των ΜΚΟ και των εργαζομένων σε αυτές.

Οι μετανάστες αποτελούν ένα από τα πιο εκμεταλλευόμενα κομμάτια αυτής της κοινωνίας παρέχοντας το εργατικό τους δυναμικό σε συνθήκες έννομης ή παράνομης δουλείας. Ζώντας διαρκώς σε ένα καθεστώς φόβου λόγω των πογκρόμ που εξαπολύουν εναντίον τους κράτος και παρακράτος, αλλά και της ίδιας της κοινωνικής τους περιθωριοποίησης. Η (όχι και τόσο) νέα στρατηγική διαχείρισης των μεταναστευτικών ροών αποκόβει τους/τις μετανάστ(ρι)ες από κάθε δυνατότητα νόμιμης ενσωμάτωσης στο υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο. Οι αλλαγές στις άδειες παραμονής, στις αιτήσεις ασύλου, η αδυναμία έκδοσης ΑΜΚΑ σε συνδυασμό με την εντεινόμενη καταστολή (εκκενώσεις καταλήψεων στέγης, συλλήψεις και εγκλεισμός σε στρατόπεδα συγκέντρωσης) δημιουργούν μια νέα συνθήκη επιβίωσης των μεταναστ(ρι)ών, καθώς δεν έχουν δικαίωμα στη νόμιμη εργασία, την εκπαίδευση, την περίθαλψη κτλ. Για όλους εμάς, που μετράμε μόνο νεκρούς στα πεδία των δικών τους πολέμων, ο αγώνας για μια κοινωνία ισότητας, αλληλεγγύης και αυτοδιάθεσης, όπου δε θα υπάρχουν ντόπιοι και ξένοι, όπου η λέξη πόλεμος θα είναι μια θλιβερή ανάμνηση του παρελθόντος , συνεχίζεται. Μέχρι τότε οφείλουμε να στηρίξουμε τους αγώνες των μεταναστ(ρι)ών. Μέχρι τα δικά μας αυτονόητα (ελεύθερες μετακινήσεις, εκπαίδευση, νοσηλεία …), να γίνουν δικά τους κεκτημένα. Τα σύγχρονα κολαστήρια δεν εξανθρωπίζονται αλλά καταστρέφονται.

Δεν υπάρχουν Έλληνες δεν υπάρχουν ξένοι, μόνο καταπιεστές και καταπιεσμένοι

Φωτιά στα κέντρα κράτησης

ΥΓ. Ξημερώματα 18/05/2020 εκκενώθηκε η κατάληψη μεταναστ(ρι)ων Θεμιστοκλέους 58. Οι μετανάστες στοιβάχτηκαν σε πούλμαν και μεταφέρθηκαν στη διεύθυνση αλλοδαπών και στη συνέχεια σε ήδη γεμάτες δομές ή για όσους δεν έχουν χαρτιά σε κέντρα κράτησης. Την ίδια στιγμή που το κράτος επιτίθεται σε κόσμο που βρίσκεται σε πλατείες με δικαιολογία την αποτροπή συνωστισμού και την υπεράσπιση της δημόσιας υγείας επιβεβαιώνεται ότι κάποιες/οι περισσεύουν.

ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ-ΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤ(ΡΙ)ΕΣ
Πέμπτη 28/5 19:00, στις ομπρέλες της Νέας Παραλίας

Κατάληψη Terra Incognita

πηγή : https://terraincognita.squat.gr/2020/05/27/Μι…


1 2 3 4 5 6 7

Ενάντια στην εθνικιστική προπαγάνδα - Αλληλεγγύη στους μετανάστες


Ο ελλαδικός χώρος εδώ και δεκαετίες αποτελεί σημείο από το οποίο κατατρεγμένοι από την Ασία και την Αφρική, περιοχές λεηλατημένες από τα πιο επιθετικά κομμάτια του κεφαλαίου, προσπαθούν να βρουν πέρασμα προς την Ευρώπη. Από το 2015 τα έντονα προσφυγικά/μεταναστευτικά ρεύματα έγιναν πηγή εκμετάλλευσης για το ελληνικό κράτος το οποίο τα χρησιμοποίησε ως μοχλό πίεσης για την εισροή επιδοτήσεων από την ΕΕ. Μεγαλοεργολάβοι, ΜΚΟ, στρατός, ιδιοκτήτες ακινήτων και κάθε λογής αρπακτικό τσέπωσε λεφτά από την μπίζνα με ανθρωπιστικό πρόσωπο. Θέσεις εργασίας άνοιξαν και μαζί με τα πενιχρά επιδόματα προς τους πρόσφυγες τόνωσαν την ενεργό ζήτηση στην ελληνική οικονομία.

Όλα αυτά βέβαια χωρίς να υπάρχει απολύτως κανένα πλάνο για να προσφερθούν παροχές στους πρόσφυγες για να ενταχθούν στη νέα τους πραγματικότητα. Το αντίθετο. Καμπ με σκηνές και κοντέινερ γέμισαν την επικράτεια όπου άνθρωποι στοιβάζονται αποκομμένοι από τον κοινωνικό ιστό χωρίς καμία βοήθεια ώστε να μάθουν τη γλώσσα και να επιχειρήσουν να ανεξαρτητοποιηθούν. Στα νησιά χιλιάδες άνθρωποι εγκλωβίζονται όντας όμηροι των πολιτικών παιχνιδιών ΕΕ, ελληνικού και τουρκικού κράτους.

Τα χρόνια όμως πέρασαν. Η κάνουλα των επιδοτήσεων άρχισε γρήγορα να κλείνει και σε συνδυασμό με την διάψευση των προσδοκιών των ψηφοφόρων για τις μαγικές λύσεις εντός καπιταλισμού που έταξε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ένα νέο εθνικό αφήγημα αναδύθηκε, το οποίο καβάλησε η τότε αντιπολίτευση ως κύμα που την ανέβασε στην εξουσία. Η ΝΔ προεκλογικά υπόσχεται να σφραγίσει (!) τα σύνορα, να χτίσει κλειστά κέντρα κράτησης μεταναστών και να απελάσει χιλιάδες ανθρώπους. Στον κυρίαρχο λόγο οι μετανάστες μετατράπηκαν σε εισβολείς με τη ρατσιστική ρητορεία - μέχρι πρότινος περιθωριακή - να γίνεται η επίσημη φωνή της πολιτείας.

Αν και πολλά από αυτά που η κυβέρνηση υποσχέθηκε αντίκεινται ακόμα και στο διεθνές δίκαιο οπότε τα πάγωσε τον πρώτο καιρό της διακυβέρνησής της, η επιδείνωση της οικονομίας επέβαλε την ανακάλυψη εθνικών επιτυχιών. Στο "έπος του Έβρου" ο στρατός με κάθε λογής παραστρατιωτικούς εθνοφύλακες και μη να συνδράμουν πυροβολεί, ξυλοκοπεί και βασανίζει πρόσφυγες που προσπάθησαν μαζικά να περάσουν τα σύνορα. Οι διαδικασίες αιτήσεων για αίτηση διεθνούς προστασίας παγώνουν ενάντια σε κάθε μορφή διεθνούς δικαίου. Δημιουργούνται κλειστά κέντρα και οι παράνομες επαναπροωθήσεις αυξάνονται σε μορφή επιδημίας. Ακόμα και άνθρωποι που μένουν χρόνια στην Ελλάδα απαγάγονται μέσα από πόλεις και στρατιώτες τους περνάνε κατά ομάδες μέσα από μονοπάτια προς την Τουρκία...

Οι διαδικασίες εξετάσεων των αιτήσεων ασύλου επισπεύδονται με πρόθεση να αποτρέπονται οι αιτούντες άσυλο να έχουν επαρκή χρόνο για να έχουν νομική προετοιμασία ενώ τα χρονικά όρια για την κατάθεση έφεσης συμπιέζονται ώστε να αποκλείονται από νομική βοήθεια για τα αιτήματα τους. Στα νησιά, όπου οι εγκλωβισμένοι έχουν υπερδιπλασιαστεί τους τελευταίους μήνες, εκδόθηκαν με τη λήξη της καραντίνας 1400 απορριπτικές αποφάσεις σε μια ημέρα με τους πρόσφυγες να έχουν 10 μέρες περιθώριο για την κατάθεση ένστασης.

Η κρίση του COVID-19 αντιμετωπίστηκε στο μεταναστευτικό υπό το ίδιο ρατσιστικό πρίσμα. Στα καμπ δεν υπήρχε το παραμικρό μέτρο ασφάλειας. Πρόσφυγες χωρίς βασικές συνθήκες υγιεινής όπως η στέγη ή η πρόσβαση σε ζεστό νερό στοιβάχτηκαν περιμένοντας πότε θα φτάσει κάποιο κρούσμα. Όταν σε καμπ παρουσιάστηκαν κρούσματα η απάντηση του κράτους ήταν η πλήρης απαγόρευση κυκλοφορίας και ο εγκλεισμός των ανθρώπων εντός αυτών. Ακόμα και σήμερα στους διαμένοντες σε καμπ κατ' εξαίρεση υπάρχουν περιορισμοί κυκλοφορίας.

Πέρα από το θεσμικό ρατσισμό αυτού τους μήνες είδαμε σε διάφορα μέρη της ελλαδικής επικράτειας κομμάτια των τοπικών κοινωνιών να μετατρέπονται σε αγριεμένο όχλο. Από εμπρησμούς ξενοδοχείων που προορίζονταν για να φιλοξενήσουν πρόσφυγες και εμπρησμούς σχολείων μέχρι την αποτροπή προσφύγων που έφταναν σε βάρκες από το να κατέβουν στην παραλία εν μέσω χυδαίων σχολίων, η απανθρωπιά βρίσκεται στο προσκήνιο και διεκδικεί κυρίαρχο ρόλο.
Και επειδή η απανθρωπιά αγαπάει το φασισμό και τη βλακεία όλος ο συρφετός φασιστικών γκρουπούσκολων έσπευσε να επωφεληθεί καλώντας αντιμεταναστευτικά συλλαλητήρια παντρεμένα με κάθε είδους ψεκασμένη θεωρία. Εμβόλια, τσιπάκια, 5G και κάθε απίθανη "απειλή για το έθνος" βρήκε στέγη κάτω από την ομπρέλα των φασιστών για να πλαισιώσει τον αντιμεταναστευτικό θίασο.

Και τώρα όμως όπως και πάντα είμαστε εδώ για να τους πούμε πως οι μετανάστες και οι πρόσφυγες ΔΕΝ είναι μόνοι. Είμαστε και θα είμαστε πάντα δίπλα στα κύματα των κατατρεγμένων που είναι απόνερα της καπιταλιστικής λεηλασίας του πλανήτη. Είμαστε και θα είμαστε πάντα απέναντι στα σκοτάδια που προσπαθούν να επιβάλουν οι σύγχρονοι μελανοχίτωνες. Είμαστε εδώ και θα αντισταθούμε στην ολοκληρωτική μορφή που παίρνει το κράτος απέναντι στους εκμεταλλευόμενους και τους καταπιεσμένους ντόπιους ή μη.

Με συνεχή και αδιαπραγμάτευτο αγώνα για την οργάνωση των από τα κάτω ντόπιων και μεταναστών. Ενάντια στους σχεδιασμούς των κυρίαρχων που θέλει τους μετανάστες/τριες είτε φθηνό εργατικό δυναμικό είτε περισσευούμενο. Ενάντια στην κρατική αφήγηση που θέλει τους μετανάστες/τριες υγειονομική "απειλή". Ενάντια στη βαθιά ριζωμένη στην ελληνική κοινωνία αντίληψη περί ανωτερότητας της ελληνικής φυλής, απέναντι στις φασιστικές επιθέσεις, εκκενώσεις και εμπρησμούς των εστιών τους. Είμαστε εδώ για να παλέψουμε μαζί τους και για τα αυτονόητα: για χαρτιά για όλους/ες, για ελεύθερη πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη, στέγαση κ.α αλλά και για να οραματιστούμε και να στοχεύσουμε μαζί σε ένα κόσμο ισότητας αλληλεγγύης και ελευθερίας.


Mικροφωνική αλληλεγγύης στους μετάναστες/τριες
την Πέμπτη 28 Μάη στις 19:00,
τόπος: ομπρέλες νέας παραλίας.


Αναρχική ομάδα Θεσσαλονίκης Πυρανθός - pyranthos.org


1 2 3 4 5 6 7

Μικροφωνική αλληλεγγύης στους μετανάστες

Η προεκλογική ρητορική της ΝΔ βασίστηκε στα ακροδεξιά ένστικτα του μέσου Έλληνα πατριώτη. Μετά το φιάσκο με την συνθήκη των Πρεσπών, το μόνο χαρτί που μπορεί να χρησιμοποιήσει η κυβέρνηση για να ικανοποιήσει το ακροδεξιό ακροατήριό της είναι αυτό της αντιμεταναστευτικής πολιτικής. Και έλαβε πολλά μέτρα σε αυτή την κατεύθυνση.

Το πρώτο βήμα έγινε με την παύση απόδοσης ΑΜΚΑ και με την παρακώλυση των διαδικασιών χορήγησης ασύλου. Τα κέντρα κράτησης έχουν διαμορφώθει σε σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπου μετανάστ(ρι)ες είναι στοιβαγμένοι ο ένας πάνω στην άλλη με σχεδόν ανύπαρκτη πρόσβαση σε ιατρικοφαρμακευτική περίθαλψη και συνθήκες διαβίωσης που αγγίζουν την πλήρη εξαθλίωση . Οι παράνομες επαναπροωθήσεις μεταναστ(ρι)ών συνεχίζονται, ενώ μετανάστ(ρι)ες απάγονται απο κέντρα μεγαλουπόλεων και εγκαταλείπονται στα σύνορα του Έβρου.

Η κατάσταση επιδεινώθηκε ακόμη περισσότερο με την πανδημία του κορονοϊού, καθώς πολλες/οι μετανάστ(ρι)ες που τώρα έφτασαν στην Ελλάδα δεν είχαν πρόσβαση σε καμία δομή φιλοξενίας, με αποτέλεσμα να κοιμούνται στις παραλίες υπό αντίξοες συνθήκες. Παράλληλα, σε όσους/ες ήδη βρίσκονταν εκεί δεν υπήρξε καμία μέριμνα για την προστασία της υγείας τους. Αντίθετα στοιβάζονται ο ένας πάνω στην άλλη, ενώ το μόνο μέτρο που λήφθηκε ήταν η περαιτέρω απομόνωσή τους και η απαγόρευση εξόδου από τα καμπ, μετατρέποντας τις δομές σε "μερικώς κλειστές" απαγορεύοντας την έξοδο από αυτές μετά τις 19:00. Αυτό το μέτρο από τη μια τρέφει το μίσος των ακροδεξιών και κρατάει τους μετανάστες μακριά από τους "καθαρόαιμους" Έλληνες, από την άλλη εξυπηρετεί τα συμφέροντα του περίγυρου της ΝΔ, καθώς η δημιουργία των νέων κέντρων ανατέθηκε σε εταιρίες που ανήκουν σε φίλους βουλευτών, ενώ διοικητές των καμπ διορίζονται φασίστες και ακροδεξιοί που είτε διαμαρτύρονταν στη δημιουργία camps (στο κλειδί Σερρών), είτε κάνουν καριέρα σε φιλοναζιστικές εκδόσεις (στον Πύργο Ηλείας).

Παράλληλα, τα φασιστικά πογκρόμ κατοίκων των νησιών ενάντια στη διεξαγωγή των κατασκευαστικών έργων των camps αλλά και η αστυνομία που τους προστάτευε, οδήγησε σε αισχρές εικόνες με "αγανακτισμένους" κατοίκους να διώχνουν βάρκες με εγκύους και παιδιά από τη στεριά, να προχωρούν σε εμπρησμούς δομών για πρόσφυγες και ψαράδες παιδικών παπουτσιών ενώ την ίδια στιγμή αυτοανακυρηγμένοι συνοριοφύλακες κυνηγούσαν μετανάστ(ρι)ες στον Έβρο . Επιπλέον, η κυβέρνηση αποφασίζει με το πρόσχημα της πανδημίας, να σταματήσει τα επιδόματα και να διώξει από τις δομές φιλοξενίας πρόσφυγες και μετανάστ(ρι)ες που έχουν ήδη πάρει άσυλο. Αν υπολογιστούν και οι εκκενώσεις καταλήψεων που φιλοξενούν μετανάστ(ρι)ες, ο αριθμός των αστέγων μεταναστ(ρι)ών έχει αυξηθεί κατακόρυφα, ενώ οι περισσοτεροι/ες στην πλειοψηφία τους είναι χωρίς χαρτιά.

Απέναντι σε αυτές τις πολιτικές εξαθλίωσης και υποβάθμισης ανθρώπινων ζωών, τόσο της κυβέρνησης όσο και της ΕΕ, που δημιουργώντας πολέμους και κρίσεις αναγκάζοντας εξαθλιωμένους ανθρώπους να ρισκάρουν την ίδια τους τη ζωή, μπαίνοντας σε τρύπιες βάρκες με όνειρο μια ελπίδα επιβίωσης για αυτούς και τις οικογένειες τους, προτάσσουμε την αδιαπραγμάτευτη αλληλεγγύη μας. Όσο η Ελλάδα παραμένει μια αποθήκη ανθρώπινων ψυχών και εργατικού δυναμικού που πλέον δεν χρειάζεται στις "ανεπτυγμένες" χώρες της ΕΕ, εμείς θα είμαστε ενεργά δίπλα σε κάθε καταπιεσμένο/η της τάξης μας, ενάντια σε κάθε είδους εθνικιστική και φασιστική ιδεοληψία που βάζει σύνορα και χωρίζει ανθρώπους σε κατηγορίες και φυλές.

Για έναν κόσμο χωρίς διαχωρισμούς, σύνορα, έθνη, φυλές, χτιζουμε κοινότητες αγώνα για μια κοινωνία ισότητας και αλληλεγγύης.

ΟΥΤΕ ΚΛΕΙΣΤΑ ΟΥΤΕ ΑΝΟΙΧΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ

ΑΝΟΙΧΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΓΙΑ ΟΛΕΣ/ΟΥΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΟΥ ΓΕΝΝΟΥΝ ΠΟΛΕΜΟΥΣ

ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ:
ΠΕΜΠΤΗ 28/5, 19:00, ΣΤΙΣ ΟΜΠΡΕΛΕΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΠΑΡΑΛΙΑΣ


Α.Σ.Pueblo

πηγή : email που λάβαμε στις 28 Μαΐου 01h


1 2 3 4 5 6 7

Mικροφωνική αλληλεγγύης στους μετανάστες

Εν μέσω της συγκυρίας με την πανδημία, βρεθήκαμε απέναντι σε μια πρωτόγνωρη κατάσταση. Περιορισμός -μερικός ή και ολικός- των μετακινήσεων μας, από παντού μηνύματα που μας προτρέπουν να παραμένουμε στα σπίτια μας, να κρατάμε αποστάσεις ασφαλείας από τους γύρω μας, πράγματα λίγο ή πολύ ,πλέον, γνωστά στην μεγαλύτερη μερίδα κόσμου. Το κράτος όμως είχε και έχει διαφορετικά σχέδια για τους κατατρεγμένους και της κατατρεγμένες , αυτούς που δεν έχουν την πολυτέλεια να έχουν μία στέγη πάνω από τα κεφάλια τους και αντιθέτως στοιβάζονται κάτω από ανύπαρκτες ,το λιγότερο, συνθήκες υγιεινής στα διάφορα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Όμως ούτε η περεταίρω πρακτική υποβάθμιση των ζωών των μεταναστ(ρι)ών ήταν αρκετή για αυτούς. Η τροποποίηση του (αντι)μεταναστευτικού νομοσχεδίου πέρασε με μικρά γράμματα στα δελτία των 8, αφήνοντας θολωμένα τα νερά μέσα στην πληθώρα των πληροφοριών με τις οποίες μας βομβαρδίζουν τόσο καιρό.

(Αντι)μεταναστευτικό νομοσχέδιο

Ήδη από την πρώτη μέρα που άρχισε και πάλι να δουλεύει το περιφερειακό κέντρο ασύλου της Λέσβου, απορρίφθηκαν περισσότερες από 1.400 αιτήσεις ασύλου. Οι αιτούντες που δεν έχουν πρόσβαση σε νομική βοήθεια είναι έρμαια της εκάστοτε επιτροπής καθώς αυτοί αυτοβούλως αποφασίζουν αν δικαιούνται ή όχι την δωρεάν παροχή νομικής βοήθειας. Επιπλέον, η ίδια επιτροπή μπορεί να θεωρήσει ότι αιτήσεις για άσυλο ανακαλούνται σιωπηρά από τους αιτούντες όταν δεν πληρούν κάποια θολά κριτήρια ή όταν κρίνουν πως είναι αβάσιμες και έχουν το ελεύθερο να εκδίδουν απορριπτικές αποφάσεις. Σε περιπτώσεις που τα άτομα κρατούνται σε στρατόπεδα, υπεύθυνοι για την μεταβίβαση των πληροφοριών σε σχέση με τις αιτήσεις τους, είναι οι ίδιοι οι προϊστάμενοι (είναι γνωστές οι απόψεις πολλών από αυτών απέναντι στους μετανάστες/ρίες με πρόσφατο παράδειγμα τον νέο διοικητή στο στρατόπεδο του Πύργου - Χρήστο Τσιάχρη- ο οποίος είναι συνεργάτης ναζιστικού εκδοτικού οίκου) αποδεικνύοντας ακόμα μια φορά τις στοχεύσεις του τροποποιημένου νομοσχεδίου. Ανθρωπιστικά κριτήρια δεν υπάρχουν πουθενά, δεν δικαιούνται άσυλο άτομα που προέρχονται από «ασφαλείς» χώρες ακόμα και αν οι λόγοι εγκατάστασης τους είναι οικονομικοί. Ειδικά κλιμάκια εξετάζουν την σειρά προτεραιότητας των αιτήσεων ανάλογα με τη χώρα καταγωγής . Παράλληλα, η παρουσία διερμηνέα γίνεται με τη χρήση μίας γλώσσας που θεωρούν ότι καταλαβαίνει ο/η αιτών/ούσα αγνοώντας προφανώς τις ιδιαιτερότητες που παρουσιάζουν οι διάλεκτοι χωρών της Αφρικής, για παράδειγμα.
Το νόημα είναι πως με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, μέσα από κάθε άρθρο, κάθε τροποποίηση , ουσιαστικά αυτό που νομιμοποιείται είναι η αυθαιρεσία των αρχών που αποφασίζουν με το έτσι θέλω να σβήσουν την ελπίδα για όσους αναζητούν μία καλύτερη ζωή κι ένα μέλλον που δεν θα είναι θολό και αβέβαιο. Το μόνο επιθυμητό αποτέλεσμα είναι να μπούνε ακόμα περισσότερα χρήματα στις τσέπες των λίγων, ανεξάρτητα με τον τρόπο που αυτό επιτυγχάνεται. Άλλωστε, η ίδια η κοινωνία δεν αποστρέφει επιδεικτικά το βλέμμα στη διαφθορά ή δείχνει με το δάχτυλο τους αδύναμους σε μια στρεβλή προσπάθεια να νιώσει ισχυρότερη πατώντας στη δυστυχία όλων των άλλων;

Επαναπροωθήσεις μεταναστ(ρι)ών

Εν συνεχεία, με τις απορριπτικές ή μη αποφάσεις για το άσυλο, τις τελευταίες εβδομάδες έχει αρχίσει και η πρακτική της επαναπροώθησης μεταναστ(ρι)ών στην Τουρκία. Ήδη τα παραδείγματα είναι πολλά και είμαστε μόνο στην αρχή. Υπάρχουν καταγγελίες για παράνομη μεταφορά μεταναστών από την Αμυγδαλέζα στο στρατόπεδο κράτησης της Δράμας κι από εκεί οι μετανάστες μεταφέρθηκαν μέχρι τα τούρκικα σύνορα όπου αφέθηκαν ημίγυμνοι αφού τους είχαν ήδη αποσπάσει ρούχα και κινητά. Αντίστοιχα, και στα Διαβατά με τη συνδρομή των μπάτσων, πρόσφυγες στοιβάχτηκαν σε βανάκια με άγνωστο προορισμό. Στο παράδειγμα του Μοχάμεντ Ραφίκ, ο οποίος κρατούνταν πάνω από 18 μήνες στο ΠΡΟΚΕΚΑ Παρανεστίου και κατέληξε νεκρός σε βάρκα που είχε αφεθεί στο ποτάμι του Έβρου από τις ελληνικές «αρχές» με σκοπό να φτάσει στην Τουρκία (ενώ του είχε δηλωθεί πως θα αφεθεί ελεύθερος να επιστρέψει στην οικογένεια του και στα καταστήματα που διατηρούσε στην Αθήνα) , έρχονται να προστεθούν καταγγελίες για σωστικές σχεδίες γεμάτες μετανάστ(ρι)ες που αφήνονται στο έλεος της θάλασσας από το ελληνικό λιμενικό και ήδη έχουν περισυλλεχθεί 6 σχεδίες από το τούρκικο λιμενικό.
Άτομα που κρατούνταν σε δομή δίπλα στην Αμυγδαλέζα εξαπατήθηκαν προκειμένου να υπογράψουν τα χαρτιά της απέλασης τους αφού τους είχε ειπωθεί ότι πρόκειται για την αίτηση του ασύλου τους. Εκτός των άλλων στα ίδια έγγραφα αναγράφονταν ψευδή στοιχεία.

Για ακόμα μια φορά, η επίδειξη δύναμης και όλων των σαδιστικών πρακτικών αστυνομίας, λιμενικού και λοιπών φορέων μας αηδιάζει και μας εξοργίζει.

Εκκένωση Θεμιστοκλέους 58 και εξώσεις

Το αίσχος όμως δεν σταματάει εδώ. Στις 18 Μαΐου εκκενώνουν την κατάληψη στέγης στη Θεμιστοκλέους 58 (στα Εξάρχεια). Εκεί διέμεναν στην πλειοψηφία γυναίκες και παιδιά. Μέτα την πολύωρη παραμονή τους στο κολαστήριο της Π. Ράλλη (όπου παρέμειναν προς κράτηση 12 άτομα χωρίς χαρτιά), οι υπόλοιποι αφέθηκαν ελεύθεροι. Οι οικογένειες αυτές βρέθηκαν το βράδυ της ίδιας μέρας στα στενά περιμετρικά της πρώην κατάληψης. Ο κόσμος της αλληλεγγύης έδειξε ξανά το πρόσωπο του μεταφέροντας τους προσωρινά στην πλατεία Εξαρχείων όπου άρχισαν να βρίσκονται μέρη και σπίτια για την προσωρινή φιλοξενία των πλέων άστεγων ατόμων. Οι δυνάμεις της καταστολής δεν είχαν τελειώσει όμως ακόμα μαζί τους. Αφού μεταφέρθηκαν ξαφνικά στο καμπ της Ελαιώνας, τους δόθηκαν 2 κοντέινερ για να στοιβαχτούν. Μετά την άρνηση τους να ζήσουν σε αυτές τις συνθήκες, επέστρεψαν στην πλατεία Εξαρχείων όπου βρέθηκε προσωρινή φιλοξενία από αλληλέγγυο κόσμο.
Για το τέλος του μήνα φημολογείται ότι θα λάβει χώρα το σχέδιο έξωσης 10,000 προσφύγων είτε αυτοί μένουν σε νοικιασμένα σπίτια, ξενοδοχεία ή καμπς καθώς έχει παρέλθει το διάστημα των 30 ημερών μετά την κατατεθειμένη αίτηση ασύλου τους. Πέρα όμως από τη στέγη, τα άτομα αυτά θα στερηθούν και το όποιο επίδομα λάμβαναν προκειμένου να επιβιώσουν και θα αφεθούν στη μοίρα τους καθώς δεν έχουν πραγματοποιηθεί κρατικές κινήσεις για ένταξη σε προγράμματα που θα βοηθούσαν -θεωρητικά- στην εύρεση εργασίας. Σε όλο αυτό δεν έχει καμία σημασία το ότι οι αιτήσεις ασύλου έχουν γίνει δεκτές. Είναι απλά ακόμα μια ευκαιρία για επίδειξη δύναμης των «αρίστων» και άλλη μια απόδειξη ότι όσα κι αν έχουν χάσει όλα αυτά τα άτομα, ποτέ δεν θα είναι αρκετά για να κορεστούν οι ορέξεις των αστών. Για τα μάτια της κυβέρνησης και των υποστηρικτών της παραμένουν πολίτες β' κατηγορίας. Ένα χαρτί ή και η απουσία χαρτιών δεν σημαίνουν τίποτα. Εκτός βέβαια, αν μιλάμε για ευρώ , δολάρια κτλ.

Προφανώς το μόνο που μετράει τελικά για την αντιμετώπιση που θα λάβει κάποιος από το ελληνικό κράτος είναι το πόσο προνομιούχος είναι. Είτε θα πρόκειται για ξένους επενδυτές, επιχειρηματίες ή και τουρίστες οι οποίοι θα συνεχίσουν να στηρίζουν τα συμφέροντα τους δεχόμενοι την ευνοϊκότερη μεταχείριση ενώ αν πρόκειται για ανυπεράσπιστους πρόσφυγες, αφήνονται στο έλεος των μαζών που νιώθουν ότι πλήττονται τα ανύπαρκτα συμφέροντα τους και βάζουν φωτιές σε ξενοδοχεία και ξερνάνε ξενοφοβία προκειμένου να καταφέρουν να φάνε τα αποφάγια που θα τους πετάξουν οι «δυνατοί» . Οι χειρισμοί τόσο της κυβέρνησης όσο και της αστυνομίας μας δείχνουν διαρκώς ποιοι είναι οι σκοποί τους. Το κέρδος είναι σημαντικότερο από κάθε ανθρώπινη ζωή. Εκτός από τις δικές τους. Ξεκινώντας από τις ευάλωτες, κοινωνικά, ομάδες στρώνουν το έδαφος για δραστικές λύσεις αντιμετώπισης των όποιων προβλημάτων υπάρχουν ή ενδέχεται να υπάρξουν στο μέλλον. Και είναι ακόμα η αρχή.
Όμως εμείς είμαστε και θα είμαστε στο πλάι των κάθε λογής κατατρεγμένων, προτάσσοντας την έμπρακτη αλληλεγγύη μας απέναντι στις εχθρικές πολιτικές τους.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗΣ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΝΔΟΧΩΡΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ ΤΟΥΣ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΜΦΟΡΗΣΗ ΤΩΝ ΔΟΜΩΝ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ

ΟΥΤΕ ΚΛΕΙΣΤΑ ΟΥΤΕ ΑΝΟΙΧΤΑ, ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ

ΧΑΡΤΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ/ΕΣ ΤΟΥΣ/ΤΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤ(ΡΙ)ΕΣ

ελεύθερος κοινωνικός χώρος Σχολείο


1 2 3 4 5 6 7

Με τις μετανάστριες είμαστε μαζί

Η πραγματικότητα των μεταναστών, ανθρώπων που έρχονται για να ξεφύγουν από πολέμους (προκαλούμενους και μη από τη Δύση), θεοκρατικά καθεστώτα, πολιτικές διώξεις ή απλώς λόγω των κοινωνικών αναγκών τους, συντίθεται διαχρονικά με όρους εχθρικούς και εκμεταλλευτικούς από το ελληνικό κράτος. Είναι, λοιπόν, αντίστοιχη της συνέχειας του κράτους, η επίθεση με όλα τα μέσα που διεξάγει τον τελευταίο μισό χρόνο ενάντια στις μετανάστριες, που αφήνουν κυριολεκτικά τα πάντα πίσω, ρισκάροντας συχνά τη ζωή τους για να φτάσουν στην Ελλάδα σαν προορισμό ή ενδιάμεσο σταθμό. Το κράτος, δασκαλεύοντας με θεωρίες περί εισβολών και ηρωικών υπερασπίσεων των συνόρων του έθνους-κράτους το κοινό του, φτιάχνοντας νομιμοποίηση και κλείνοντας το μάτι σε φασιστικές μερίδες, εξαντλεί τα όρια της υποτίμησης και ποινικοποίησης μιας κοινωνικής ομάδας, της οποίας οι ευκαιρίες για αξιοπρεπή ζωή δεν είναι και τόσες λιγότερες από του ντόπιου προλεταριάτου -ασχέτως με τις ψευδαισθήσεις πολλών. Ως εκ τούτου, ακολουθεί πρακτικές ολοκληρωτικής εξάρτησης και τιμωρητικής αντιμετώπισής τους.

Οι μετανάστες σαν εισβολείς

Στις 28/2 το τουρκικό κράτος (προφανώς για δικά του συμφέροντα) ανοίγει τα σύνορα για τους μετανάστες. Χιλιάδες μετανάστες προσέγγισαν τα σύνορα Τουρκίας - Ελλάδας, με σκοπό να περάσουν στην ελληνική επικράτεια αναζητώντας μια καλύτερη ζωή. Στο δημόσιο λόγο κυριάρχησαν δύο προσεγγίσεις: η μια αντιδραστική σκοταδιστική βλέπει τους μετανάστες σαν επικίνδυνους αλλόθρησκους εισβολείς, η άλλη, πιο ύπουλη, τούς παρουσιάζει σαν άβουλα πιόνια, πολεμικό εργαλείο στα χέρια του Ερντογάν, απανθρωποποιώντας τους, δικαιολογώντας έτσι τη στρατιωτικής αντιμετώπισής τους στα πλαίσια ενός <<υβριδικού>> πολέμου με την Τουρκία. Και οι δύο λογικές νομιμοποίησαν εν τέλει την πολιτική που ακολούθησε το ελληνικό κράτος. Για αρκετές μέρες, στρατός και ΜΑΤ κατέστελλαν όσους προσπάθησαν να περάσουν τα σύνορα, πετώντας δακρυγόνα, δέρνοντας, πυροβολώντας, δολοφονώντας. Όλο αυτό, συνοδευόμενο από μια ρητωρική σε όλα τα ΜΜΕ, από αριστερούς δεξιούς και <<ανεξάρτητους>> σχολιαστές, που βάφτιζε τους μετανάστες <<ασύμμετρη απειλή>>, θεωρώντας αναγκαία για το έθνος την καταστολή τους. Ό,τι ξέφευγε απ'τα σώματα ασφαλείας, έσπευδαν να το <<κανονίσουν>> εθελοντές πατριώτες, λέσχες κυνηγών και ένοπλοι παρακρατικοί. Σε αυτό το πλαίσιο, ο στρατός αναδείχθηκε ως ο καταλληλότερος μηχανισμός διαχείρισης των μεταναστών και εμπεδώθηκε πλήρως η βίαιη και κατασταλτική αντιμετώπιση τους. Μια ανάμνηση από εκείνες τις μέρες: ο πρωθυπουργός μας, σε προκλητικά αστοιχείωτη και ρατσιστική δήλωση, αναφέρεται στον κίνδυνο οι μετανάστες να μεταδώσουν κορονοϊό στους ντόπιους.

Οι μετανάστριες ως υγειονομική βόμβα

Το ξέσπασμα της πανδημίας και η κατάσταση έκτακτης ανάγκης που επέβαλε το κράτος, αποτέλεσε νέο ανάχωμα για τον αντιμεταναστευτικό πόλεμο. Με δεδομένο ότι η εξευτελιστική και βίαιη αντιμετώπιση των μεταναστριών πλέον χαίρει ευρείας αποδοχής και σιωπής, αρκεί να εμπεριέχει την απαραίτητη δόση φοβικότητας, ο κορονοϊός έγινε βούτυρο στο ψωμί του κράτους. Αφού ο μεταναστευτικός πληθυσμός χαρακτηρίστηκε ως υγειονομική βόμβα, ο εγκλεισμός (ή) και ο ασφυκτικός περιορισμός των μεταναστριών αποτέλεσε το πρώτο και το τελευταίο μέτρο όσον αφορά την ¨προστασία" τους. Η πρόσβασή τους στα απαραίτητα αγαθά και σε υγειονομική περίθαλψη έγινε πιο εξευτελιστική από ποτέ με ατελείωτες ουρές (ATM σε καμπ) και άδειες κυκλοφορίας σε ένα άτομο ανά οικογένεια, ενώ η οποιαδήποτε διεκδίκηση/διαμαρτυρία καταστάλθηκε με τη γνώριμη πια στρατιωτική αντιμετώπιση από την κρατική καταστολή (π.χ. Παρανέστι Δράμας, ΒΙΑΛ Χίος) και τιμώρηση με κατάργηση των αιτήσεων ασύλου, όσων τολμάν να διεκδικούν. Το μόνιμο καθεστώς εξαίρεσης των μεταναστών ήρθε να επικυρώσει η συνέχιση του καθεστώτος διπλού εγκλεισμού τους στα καμπ μέχρι 7/6, παρά την άρση της καραντίνας για τον υπόλοιπο πληθυσμό.

Μεταναστευτικό νομοσχέδιο

Μέσα σε όλα αυτά, το ελληνικό κράτος, άλλαξε το νομοθετικό πλαίσιο για το μεταναστευτικό. Εντελώς κυνικά, ο εισηγητής των τροποποιήσεων στη Βουλή, δήλωσε πως ο σκοπός τους είναι η αυστηροποίηση της διαδικασίας του ασύλου. Οι αλλαγές είναι πολλές, θα σταθούμε σε αυτές που κρίνουμε σημαντικότερες. Α) Κατάργηση ασύλου για ανθρωπιστικού λόγους και Β) ο γενικός λόγος απόρριψης, "εάν είναι προφανές από τις περιστάσεις της συγκεκριμένης περίπτωσης ότι ο αιτών παραμένει στο έδαφος της χώρας μόνο για οικονομικούς λόγους ή για να αποφύγει μια γενική κατάσταση έκτακτης ανάγκης"-άρα άσυλο μόνο σε περίπτωση που κάποια φέρει τραύματα πολέμου(;). Γ) απορρίπτονται οι αιτήσεις ασύλου για όσους κρίνονται <<μη συνεργάσιμοι>> με τις αρχές. η αλλαγή αυτή ποινικοποιεί περεταίρω του αγώνες των μεταναστών. Ουσιαστικά εκβιάζονται, ώστε να μην διεκδικούν, να μην αντιδρούν, να δέχονται υπάκουα την κρατική διαχείριση. Δ) απόρριψη της αίτησης θα σημαίνει ότι όποια την έκανε κρίνεται απελάσιμη. Αυτό θα συνεπάγεται και τον εγκλεισμό της για διάρκεια που μπορεί να φτάσει και τους 12 μήνες. Φυλάκιση δηλαδή επειδή απορρίφθηκε η αίτηση ασύλου της. Ε) Συντόμευση των διαδικασιών εξέτασης των αιτήσεων ώστε να επισπεύδεται ο εγκλεισμός και σε δεύτερο χρόνο η απέλαση. Fast track εξέταση των περιπτώσεων από μονομελείς επιτροπές. ΣΤ) Η γλώσσα που θα γίνονται οι διαδικασίες ασύλου ορίζεται από την υπηρεσία ασύλου αρκεί να είναι στις επίσημες της χώρας προέλευσης δίχως να είναι ανάγκη να την καταλαβαίνει η αιτούσα. αυτό δημιουργεί προβλήματα σε μετανάστριες από χώρες που πέραν της επίσημης γλώσσας μιλιούνται πολλές διάλεκτοι. Οι αλλαγές στο νομοθετικό πλαίσιο λύνουν τα χέρια του ελληνικού κράτους ώστε να μπορεί εύκολα και γρήγορα να μεταχειρίζεται τα σώματα των μεταναστριών, να τις κλείνει σε κέντρα κράτησης και φυλακές, να ποινικοποιεί τους αγώνες τους και να τους απελαύνει.

Επαναπροωθήσεις ή το κράτος ως απαγωγέας

Στην αντιμεταναστευτική εκστρατεία του το κράτος δεν αρκείται μόνο σε νόμιμα μέσα. Όσο και να φυλάει τα σύνορά του σε στεριά και θάλασσα, πυροβολώντας, πνίγοντας και δέρνοντας, φτωχούς και εξαθλιωμένους, κάποιοι καταφέρνουν και μπαίνουν στην επικράτειά του. Μην έχοντας άμεση ανάγκη από επιπλέον φθηνά εργατικά χέρια, προσπαθεί με τη σειρά του να διώξει μερικούς από την επικράτειά του. Η διαδικασία για να γίνει αυτό νόμιμα, όμως, που λέγεται απέλαση, είναι γραφειοκρατική και χρονοβόρα. Το ελληνικό κράτος, λοιπόν, επιλέγει να την παρακάμψει, επιδίδεται σε μία πρακτική γνωστή και ως επαναπροώθηση (pushback). Αυτή ακολουθείται επί χρόνια στον Έβρο. Μετανάστες τους οποίους βρίσκουν να έχουν περάσει τα σύνορα, πετιούνται κρυφά πίσω στην Τουρκία από τους Έλληνες συνοριοφύλακες. Η πρακτική αυτή συχνά συνοδεύεται από τη ληστεία των χρημάτων, των αντικειμένων, ακόμα και των ρούχων των μεταναστών. Τους τελευταίους μήνες, όμως, αυτή η πρακτική έχει γενικευτεί. Μετανάστριες απαγάγωνται κυριολεκτικά απ'την ΕΛ.ΑΣ. στα κέντρα των πόλεων (Αθήνα, Θεσσαλονίκη). Μετά από μέρες καταφέρνουν να επικοινωνήσουν με τους δικούς τους από την Τουρκία. Άλλοι εξαφανίζονται μυστηριωδώς από κλειστά κέντρα κράτησης (Παρανέστι, Διαβατά) και πάλι εντοπίζονται μετά από μέρες στην Τουρκία. Η πρακτική αυτή είναι ενδεικτική ότι το ελληνικό κράτος αντιμετωπίζει τους μετανάστες όχι σαν ανθρώπους με δικαιώματα, αλλά σαν περισσευούμενα- εχθρικά σώματα, προς διαχείριση.

Κοινοί αγώνες ντόπιων-μεταναστών

Παρά την ολομέτωπη επίθεση που δέχονται από κράτος και παρακράτος, οι μετανάστριες βρίσκουν σφυγμό και ανακτούν μέρος της καταληστευμένης ζωής και αξιοπρέπειάς τους μέσα από αγώνες με κάθε μέσο που διαθέτουν. Γι'αυτό και όλη αυτή την περίοδο, παρά το θάψιμο απ'την εθνικιστική προπαγάνδα, έχουν πραγματοποιήσει απεργίες πείνας (π.χ. Κόρινθος, ΠΡΟ.ΚΕ.ΚΑ Μόριας), πορείες διαμαρτυρίας, εξεγέρσεις και συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής (ΒΙΑΛ Χίος) για βελτίωση των συνθηκών ζωής τους. Γνωρίζουμε ότι η κατάσταση αποαναθρωποποίησης των μεταναστριών δε μπορεί να θεωρείται μια μακρινή εικόνα από τους ντόπιους εκμεταλλευόμενους, παρά μια μεγέθυνση του ζυγού που ασκεί στους ίδιους το κράτος και το κεφάλαιο. Απαντάμε στην εκμετάλλευση και την καταπίεση με κοινότητες αγώνα ντόπιων και μεταναστριών, με το να ζούμε και να αγωνιζόμαστε ΜΑΖΙ.

ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΚΡΑΤΗΣΗΣ

ΣΤΕΓΑΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΓΙΑ ΟΛΕΣ/ΟΥΣ

ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΟΙ ΕΠΑΝΑΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ/ΣΤΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ/ΡΙΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥΣ

Stop War On Migrants

πηγή : email που λάβαμε στις 28 Μαΐου 05h