Δευτέρα 6 Ιουλίου 2020 στις 20.30
Προβολή-συζήτηση: Ο «Ασκός του Αιόλου»
Την Δευτέρα 6 Ιουλίου στις 8.30 στο παρκάκι της Ευελπίδων απέναντι από το στέκι της Λαϊκής μας συνέλευσης Γκύζη-Πολυγώνου Ι.Σούτσου 62 έχουμε την έκτη θερινή κινηματογραφική προβολή με το ντοκιμαντέρ <<ο ασκός του Αιόλου>> αλλά και συζήτηση ενημέρωση ενάντια στην προπαγάνδα της πράσινης ανάπτυξης με παρέμβαση μέλους της πρωτοβουλίας Αθηνών για την σωτηρία των Αγράφων
Ο «Ασκός του Αιόλου» (Windbag of Aeolus), σε σκηνοθεσία Νασίμ Αλάτρας, είναι ένα ντοκιμαντέρ που ερευνά το θέμα της Αιολικής ενέργειας στην Ελλάδα. Σκοπός του είναι να δώσει πληροφορίες στον μη μυημένο θεατή για τις ανεμογεννήτριες, τη λειτουργία τους και το ρόλο τους σε αυτό που ονομάζουμε «Πράσινη Ανάπτυξη».
Ο «Ασκός του Αιόλου» στόχο έχει να φωτίσει το μέγεθος της εμπλοκής εθνικών και πολυεθνικών εταιριών καθώς και του πολιτικού συστήματος της χώρας στην «Πράσινη Ανάπτυξη», να δώσει στοιχεία για το, τί είναι η Αιολική Ενέργεια και ποιός είναι ο περιβαλλοντικός, οικονομικός και πολιτικός ρόλος στις τοπικές κοινωνίες.
Με αφορμή την αλόγιστη διασπορά ανεμογεννητριών σε όλη τη χώρα και την ασύστολη χορήγηση αδειών σε πολυάριθμες εταιρείες εγκατάστασης αιολικών, η Ομάδα Παραγωγής του ντοκιμαντέρ επιδίωξε να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι αλλά και να καταγράψει την αλλοίωση του φυσικού περιβάλλοντος στις περιοχές αυτές, καθώς και να μεταφέρει στο κοινό με κάθε λεπτομέρεια τις ευρύτερες περιβαλλοντικές, κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες των λεγόμενων επενδύσεων «πρώτης προτεραιότητας». Ο Ασκός του Αιόλου ευελπιστεί να αποτελέσει ένα εργαλείο στα χέρια των κατοίκων όλων των περιοχών, που εδώ και δεκαετίες αγωνίζονται με πείσμα ενάντια στην υφαρπαγή και την ιδιοποίηση γης και φυσικών πόρων, για να εκφράσουν ευρύτερα την αντίθεσή τους στην καταστροφή των βουνών τους και για να φέρουν στο φως τα πραγματικά κίνητρα που τους κάνουν να εναντιώνονται στα μεγαθήρια και τις πολυεθνικές της «πράσινης τεχνολογίας» των ανεμογεννητριών.
Το ντοκιμαντέρ, είναι το αποτέλεσμα 2 χρόνων γυρισμάτων σε 16 περιοχές της Ελλάδας και άλλων δύο χρόνων επισταμένης δημοσιογραφικής έρευνας, αποκαλύπτει μια πραγματικότητα που παρέμενε επιμελέστατα κρυμμένη κάτω από τη σκόνη της αδιαφάνειας και της προπαγάνδας της πράσινης ανάπτυξης.