Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2020 στις 18.00
Συγκέντρωση-πορεία για την επέτειο της δολοφονίας του Ζακ/της Zackie
Η Καμία Ανοχή στηρίζει και συμμετέχει στο κάλεσμα για συγκέντρωση - πορεία την Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου, στην επέτειο των δύο ετών από τη δολοφονία του Ζακ/ της Zackie Oh
Εδώ θα βρείτε το κάλεσμα για πορεία από τον Αντιφασιστικό - Αντιπατριαρχικό Σεπτέμβρη στη Θεσσαλονίκη https://www.facebook.com/events/7936543247227…
Ακολουθεί το κάλεσμα της Ανοιχτής Συνέλευσης για τον Ζακ/ Zackie στην Αθήνα
Νο Zackie, No Peace.
Στις 21 Σεπτεμβρίου συμπληρώνονται δύο χρόνια από τότε που ο φίλος μας ο Ζακ, η αδερφή μας η Zackie δολοφονήθηκε άγρια από ιδιοκτήτες και αστυνομικούς στην οδό Γλάδστωνος μπροστά σε δεκάδες καλωδιωμένα φαντάσματα που δεν έκαναν τίποτα για να αποτρέψουν αυτή τη βαρβαρότητα, που απλώς βιντεοσκοπούσαν ή ακόμα και επικροτούσαν τη βία που διαπράττονταν μπροστά τους. Η ανοχή στη φρίκη και η κοινωνική αδιαφορία για το πεσμένο σώμα, για μας είναι συνενοχή. Η οργή μας παραμένει αμείωτη για τη ρατσιστική δολοφονία, την προσπάθεια συγκάλυψης, τη συνεχή απόπειρα ενοχοποίησης του νεκρού φίλου μας, την απροκάλυπτη αργοπορία απονομής δικαιοσύνης.
Ο Ζακ, υπερήφανο μέλος της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, οροθετικός, non binary, drag queen, αντιφασίστας και μαχητής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δολοφονήθηκε από όλα αυτά που πολεμούσε όσο ζούσε. Ο κοινωνικός εκφασισμός, η αστυνομική βία και η καταστολή, η κουλτούρα του λιντσαρίσματος έδωσαν τη χαριστική βολή. Ενώ ο μεταθανάτιος τραμπουκισμός και η συκοφάντηση του στη μιντιακή αρένα, το δολοφόνησαν ξανά.
Δύο χρόνια μετά, η ζωή υπό την πανδημία έχει φέρει πολλά ΛΟΑΤΚΙ+ υποκείμενα από εμάς σε επιπρόσθετη καταπίεση και κακοποίηση λόγω του εγκλεισμού σε περιβάλλοντα άκρως κακοποιητικά. Αυτά τα περιβάλλοντα που σε κάθε ευκαιρία θα μας δολοφονούσαν και δολοφόνησαν τα αδέρφια μας. Ωστόσο, είμαστε στο δρόμο ασταμάτητα για να εκφράσουμε την οργή και τη θλίψη μας για τις δολοφονίες, το ρατσισμό, την ομοφοβία και την τρανσφοβία, να υπερασπιστούμε το δικαίωμα μας να ζούμε όντας οι υπερήφανες εαυτές μας, να διατρανώνουμε "sluts do it better", χωρίς φόβο και ντροπή.
Δύο χρόνια μετά, όλοι οι δολοφόνοι - αφεντικά και αστυνομικοί - κυκλοφορούν ελεύθεροι και ανενόχλητα σκορπούν το ρατσιστικό τους δηλητήριο εις βάρος του δολοφονημένου αδερφού μας και του κινήματος αλληλεγγύης. Ενας εξ αυτών μάλιστα δε δίστασε να ξυλοκοπήσει αλληλέγγυα δημοσιογράφο και να απειλήσει ανοιχτά μέλη του κινήματος. Παρέα με το δολοφόνο του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, το δολοφόνο του Παύλου Φύσσα, τους βασανιστές του Βαγγέλη Γιακουμάκη, τους δολοφόνους του Σαχζάτ Λουκμάν, τους βιαστές και τους γυναικοκτόνους, τους ναζί της εγκληματικής συμμορίας και τους θεσμικούς τους προστάτες προκαλούν τρόμο, ασχημαίνουν την πραγματικότητα και περιορίζουν τον ορίζοντά μας.
Γνωρίζουμε καλά ότι η πρόθεση των φορέων εξουσίας ήταν να θαφτεί αυτή η απώλεια πιο βαθιά απ'το νεκρό σώμα της αδερφής μας. Έκαναν ό,τι μπορούσαν για να αποκρύψουν τις ευθύνες, να στιγματίσουν το θύμα, όπως γίνεται από κάθε φορέα συστημικής καταπίεσης που μας αντιμετωπίζει ως αναλώσιμα. Δεν τα κατάφεραν, όμως, γιατί χιλιάδες άνθρωποι αντιδράσαμε και δεν αποδεχτήκαμε τη φρίκη ως «κανονικότητα». Το αίτημα για απόδοση δικαιοσύνης έγινε παγκόσμια καμπάνια, ένα αίτημα που στις 21 Οκτωβρίου θα μας βρει όλα στις δικαστικές αίθουσες. Ξέρουμε καλά ότι έγιναν πολλές προσπάθειες αυτή η υπόθεση να μη φτάσει σε δίκη, πρωτοφανείς κωλυσιεργίες και πρωτάκουστη καθυστέρηση. Ξέρουμε, επίσης, ότι το κατηγορητήριο δεν είναι αυτό που αντιστοιχεί στην πραγματικότητα αλλά πολύ ηπιότερο. Θα είμαστε εκεί, όμως. Με τα τακούνια, τις πολύχρωμες φωνές μας και τα τραύματα μας ορθάνοιχτα.
Την ίδια στιγμή η αστυνομική βία και καταστολή μεγεθύνεται με τη στρατιωτικοποίηση ολόκληρων περιοχών, τις εκκενώσεις αυτοοργανωμένων δομών, τις διώξεις εις βάρος προσφυγισσών/ων, τις σχεδόν καθημερινές μισογυνικές και ΛΟΑΤΚΙφοβικές επιθέσεις από άνδρες της Αστυνομίας σε υποκείμενα που δεν εκπληρώνουν το φαντασιακό της «αρρενωπότητας» με πολύ χαρακτηριστικά περιστατικά που έχουν καταγγελθεί δημόσια όπως τα πογκρόμ των αστυνομικών εναντίον τρανς σεξεργατ(ρι)ών στη Θεσσαλονίκη, τις λεκτικές, ψυχολογικές και σωματικές ΛΟΑΤΚΙφοβικές επιθέσεις εναντίον του Γιώργου/Τζωρτζ Κουνάνη και του συντρόφου του από διμοιρίες Αστυνομικών και ΜΑΤατζήδων στην Ακρόπολη και στο Σύνταγμα, τη λεκτική και σωματική ΛΟΑΤΚΙφοβική επίθεση στον Νίκο Σοφιανό και τον σύντροφό του από ΜΑΤατζήδες στα Εξάρχεια, τη λεκτική ΛΟΑΤΚΙφοβική επίθεση και τη σύλληψη του Ηλία Γκιώνη από ΜΑΤατζήδες στα Εξάρχεια. Ενώ δεν ξεχνάμε το δολοφονικό βασανισμό του Βασίλη Μάγγου, τους συνεχείς ξυλοδαρμούς διαδηλωτών/τριων, τις στημένες συλλήψεις και παρενοχλήσεις πολιτών. Όλα με τη συνένοχη ανοχή της φυσικής και πολιτικής ηγεσίας της Αστυνομίας από όλες τις κυβερνήσεις, πιόνια ενός συστήματος βίας και καταπίεσης εις βάρος της ίδιας μας της ύπαρξης.
Σ' ένα περιβάλλον που η ''κανονικότητα'' είναι η συστημική βία και καταπίεση που θέλει όλα όσα δε γεμίζουμε το ελληνόφωνο, λευκό, χριστιανικό, ετεροφυλόφιλο, cis, αρρενωπό, μη ανάπηρο, μη χοντρό κουτάκι είτε να υποτασσόμαστε είτε να μην υπάρχουμε. Όπου ''κανονικότητα'' είναι η στοχοποίηση και κακοποίηση ατόμων που κάνουν χρήση ψυχοδραστικών ουσιών, οι φασιστικές - ρατσιστικές επιθέσεις, η έμφυλη βία, η διάχυτη ΛΟΑΤΚΙφοβία, ο κοινωνικός αυτοματισμός και ο κανιβαλισμός, μετράμε καθημερινά τραυματισμένα, βιασμένα, κακοποιημένα, εξοντωμένα σώματα γιατί ''αξιολογήθηκαν'' ως σώματα δίχως σημασία. Σε αυτό το περιβάλλον/σύστημα είμαστε αποφασισμένα να μη γίνουμε ο κόσμος που απλά κοιτάζει. Είμαστε εδώ για να δώσουμε λέξεις στην κραυγή μας, να μην ξεχάσουμε αυτά που μας πονάνε και να μη σταματήσουμε να κάνουμε φασαρία γι' αυτά που μας καίνε. Ανακαταλαμβάνουμε τον δημόσιο χώρο από τους κακοποιητές μας και δη στην Ομόνοια που όποιο άτομο δεν είναι "δικός τους", θεωρείται «μίασμα».
Είμαστε αλληλέγγυα στο κίνημα Black Lives Matter και σε κάθε κίνημα χειραφέτησης των καταπιεσμένων υποκειμένων. Εκφράζουμε τη συμπαράσταση μας στις οικογένειες των θυμάτων και στους επιζωντες της ναζιστικής βίας της Χρυσής Αυγής. Θα είμαστε δίπλα τους σε κάθε βήμα. Αγωνιζόμαστε για να δικαιωθούν οι μνήμες όλων των δολοφονημένων αδερφών μας. Όσα έχουμε καταφέρει να επιβιώσουμε, ξέρουμε πως ο αγώνας για δικαιοσύνη και ισονομία είναι επίπονος και μακρύς αλλά θα τον πάμε μέχρι τέλους.
«Με αγάπη και γκλίτερ», όπως μας έμαθε η Zackie, να ξορκίσουμε την κακοποίηση και τον θάνατο.
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ - ΠΟΡΕΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ 20 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
Προσυγκέντρωση στις 18:00 στη Γλάδστωνος. Θα ακολουθήσει στις 19.00 πορεία στο Σύνταγμα
*Σεξιστικές, παραβιαστικές, εξουσιαστικές, ομοφοβικές, τρανσφοβικές συμπεριφορές δε θα γίνουν αποδεκτές
*Θέλουμε όλα να νιώθουμε ασφαλή στην κινητοποίηση. Γι' αυτό σας παροτρύνουμε να φοράτε μάσκες στις οποίες θα γράψετε ένα δικό σας μήνυμα για τον Ζακ. Κρατάμε αποστάσεις προστατεύοντας τα πιο ευάλωτα αδέρφια μας. Επίσης, αποφεύγουμε τα πλαστικά μιας χρήσης και συλλέγουμε τα αποτσίγαρά μας. Όσα φέρετε γκλίτερ, προτρέπουμε να είναι βιοδιασπώμενο ώστε να μη ρυπαίνουμε τον υδροφόρο ορίζοντα και το περιβάλλον με το καταστροφικό μικροπλαστικό.
Ανοιχτή συνέλευση για τον Ζακ/ Zackie
Αφίσα: Zirlar Mord Omegon
NO ZACKIE NO PEACE/ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ZAK/ZACKIE ΚΥΡΙΑΚΗ 18.00 ΓΛΑΔΣΤΩΝΟΣ/ΠΑΤΗΣΙΩΝ
ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ZACKIE ΚΥΡΙΑΚΗ 18.ΟΟ ΓΛΑΔΣΤΩΝΟΣ/ΠΑΤΗΣΙΩΝ.
ΑΛΛΑΓΗ ΗΜΕΡΑΣ
Εξαιτίας της ισχύος των νέων περιοριστικών μέτρων για υγειονομικούς λόγους, από τη Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου, και επειδή μας ενδιαφέρει να αισθάνονται όλα τα άτομα ασφαλή, η συγκέντρωση-πορεία για την επέτειο της δολοφονίας του Ζακ/της Zackie μεταφέρεται για την Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου στις 6 το απογευμα στη Γλαδστωνος/Πατησίων.
Φοράμε μάσκες, προσέχουμε το ένα το αλλο και όλα μαζί δυναμώνουμε τη φωνή μας, απαιτώντας δικαιοσύνη.
Να κάνουμε το πένθος μας οργή και την οργή μας διεκδίκηση!
Δυο χρόνια μετά κι ο αγώνας για τη δικαίωσή της επιμένει, όχι ως δικαίωση της μνήμης της, αλλά ως ανάσα σε όλους/ες εμάς που ζούμε χωρίς εκείνους που σκότωσε η κανονικότητα, χωρίς εκείνες που σκότωσε η πατριαρχία τα τελευταία χρόνια.
Ο μήνας Σεπτέμβρης έρχεται κάθε χρόνο ως ρητή υπενθύμιση της ανάγκης για διαρκή αγώνα απέναντι στο φασισμό, για κοινωνική αντίσταση, μέχρι να επικρατήσει η δικαιοσύνη. Η υπενθύμιση αυτή, δεν προκύπτει από κάποιο εθιμοτυπικό ραντεβού ή ένα σημειωμένο ημερολόγιο αλλά από την ίδια την πραγματικότητα που μας φέρνει αντιμέτωπες με δολοφονίες δικών μας ανθρώπων, μας φέρνει αντιμέτωπους με δολοφονίες κάποιων από μας.
Στις 21 Σεπτέμβρη, συμπληρώνονται δύο χρόνια από τη δολοφονία της Zackie Oh. Δυο χρόνια μετά, κι ακόμα δεν έχουμε συμφιλιωθεί. Δυο χρόνια μετά κι ακόμα δεν έχουν φύγει τα ίχνη από το αιμόφυρτο σώμα της που λιντσαρίστηκε στην οδό Γλάδστωνος, στο κέντρο της Αθήνας. Δυο χρόνια μετά κι ο αγώνας για τη δικαίωσή της επιμένει, όχι ως δικαίωση της μνήμης της, αλλά ως ανάσα σε όλους/ες εμάς που ζούμε χωρίς εκείνους που σκότωσε η κανονικότητα, χωρίς εκείνες που σκότωσε η πατριαρχία τα τελευταία χρόνια. Ανάσα εν τέλει για όλα εμάς που καταπιεζόμαστε καθημερινά από την πατριαρχική κοινωνία και την επιβολή της κανονικότητας.
Δυστυχώς, η δολοφονία του Ζακ δεν είναι ήρθε ούτε σαν κεραυνός εν αιθρία, ούτε ως παράδοξο, αλλα ως αποτέλεσμα της κανονικότητας τους. Μιας κανονικότητας μέσα στην οποία δεν χωράνε όσα εκφεύγουν των έμφυλων προτύπων, των στερεοτυπικών ετεροκανονικών συμπεριφορών, και του ετερόφυλου σεξουαλικού προσανατολισμού. Η καταπίεση όσων δεν ταυτίζονται με τα κυρίαρχα μάτσο πρότυπα έφτασε στην περίπτωση του Ζακ στην κυριολεκτικά εξόντωση του. Δεν είναι όμως μεμονωμένο φαινόμενο: ο διαρκής εκφοβισμός των γυναικών και lgbtqi+ υποκειμένων στον δημόσιο χώρο, η έμφυλη και ομοφοβική τρανσφοβική βία -που την περίοδο της καραντίνας κατέστησε το σπίτι για πολλά άτομα χώρο βασανισμού τους-, η επιβολή επί των σωμάτων μας και η προσβολή της αυτοδιάθεσης μας (πχ περιορισμοί επί των αμβλώσεων, βιασμοί, revenge porn) είναι μόνο κάποιες από τις εκφάνσεις της πατριαρχίας που καθημερινά βιώνουμε. Σε πείσμα όσων όμως μας θέλουν φοβισμένες και φιμωμένες δεν θα λουφάξουμε θα πεισμώσουμε και θα αγωνιστούμε για μην επιτρέψουμε άλλον Ζακ.
Τα ΜΜΕ συγκάλυψαν το θάνατο του Ζακ Κωστόπουλου, φυλώντας τα αφεντικά τους από την οργή. Σταθερά με την πλευρά της εξουσίας, αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη ώστε να μην εκτεθεί η αστυνομία κι οι σχέσεις της με το φασισμό. Στη δολοφονία της Zackie, όπως και στου Παύλου Φύσσα που επίσης δολοφονήθηκε από φασίστες στις 18 Σεπτέμβρη επτά χρόνια πριν, τα ΜΜΕ εγείρουν αυτά τα αντανακλαστικά που θα δικαιολογήσουν τους θύτες, και θα ζητήσουν ευθύνη απ' τα θύματα. Τα αστικά ΜΜΕ πάγια έχουν βαθιά ιδεολογικό ρόλο στην καθιέρωση και συντήρηση του κυρίαρχου και όχι μόνο μέσω της "ενημέρωσης", αλλά και μέσω της "ψυχαγωγίας" με προγράμματα δομικά συγκροτημένα ως φυτώρια μικροαστισμού και εμποτισμού πατριαρχικών συμπεριφορών.
Φέτος που στις 21 Οκτωβρίου ξεκινάει η δίκη των 4 αστυνομικών, του μεσίτη και του κοσμηματοπώλη που δολοφόνησαν τον Ζακ οφείλουμε να κάνουμε την παρουσία μας ακόμα πιο έντονη στο δρόμο αλλά και στις δικαστικές αίθουσες. Δολοφόνησαν τον Ζακ αλλά δεν παραπέμπονται για αυτό. Δεν παραπέμπονται για την ψυχρή δολοφονία του, αλλά για θανατηφόρα σωματική βλάβη, καθιστώντας ήδη σαφές πριν καν από την εκκίνηση της δίκης ότι επιδίωξη του συστήματος είναι η προστασία των δολοφόνων του. Η προσπάθεια συγκάλυψής τους άλλωστε ήταν φανερή από την πρώτη στιγμή μέσα από την αδιαφορία και την κωλυσιεργία εισαγωγής της υπόθεσης σε δίκη. Να φωνάξουμε δυνατά στους νοικοκυραίους και τους κυρ Παντελήδες, στην αστυνομία, στο κράτος και στα συστημικά media, σε όσους ανέχονται,συγκαλύπτουν και ξεπλένουν σεξιστικές, όμο/τρανσφοβικές καταπιεστικές μέχρι και δολοφονικές συμπεριφορές ότι δε θα θρηνήσουμε άλλα θύματα εξαιτίας τους και ότι πάντα κόντρα στην "κανονικότητά" τους θα προτάσσουμε την ελευθερία και τη χειραφέτηση.
Εμείς, και φέτος το Σεπτέμβρη κάνουμε το πένθος μας οργή και την οργή μας διεκδίκηση για δικαιοσύνη.
Συμμετέχουμε στην πορεία της 20ης Σεπτέμβρη στις 19.00 στην Αθήνα, με προσυγκέντρωση στις 18.00 στη Γλάδστωνος, τηρώντας όλα τα μέτρα ατομικής προστασίας και στηρίζουμε τα πανό της φεμινιστικής ομάδας κιουρί-at, της συνέλευσης 8ης Μάρτη και της Πρωτοβουλίας Justice for Zackie.
Στη Θεσσαλονίκη, τη Δευτέρα 21 Σεπτέμβρη στις 18.30 στο άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Η Zackie ζει!
Συνάντηση για μια Αντικαπιταλιστική και Διεθνιστική Αριστερά
Ανακοίνωση και καλέσματα της Α.Π.Ο. στις πορείες για τα 2 χρόνια από τη δολοφονία του Ζακ
Ενάντια στην Κρατική, Kαπιταλιστική, Πατριαρχική Βαρβαρότητα, την Καταστολή και τον Κοινωνικό Εκφασισμό
2 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ… ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ - ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΖΑΚ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ / ZACKIE OH!
ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ:
Αθήνα: ΚΥΡΙΑΚΗ 20 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ, 18:00, ΣΤΗΝ ΓΛΑΔΣΤΩΝΟΣ
Πάτρα: ΔΕΥΤΕΡΑ 21 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ, 18:30, ΠΛΑΤΕΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Θεσσαλονίκη: ΔΕΥΤΕΡΑ 21 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ, 18:30, ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
21 Σεπτέμβρη 2018: ο Ζακ Κωστόπουλος δολοφονείται μέρα μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας, στην Ομόνοια. Εγκλωβισμένος μέσα σε ένα κοσμηματοπωλείο όπου έχει καταφύγει κυνηγημένος, ενώ λίγο νωρίτερα φώναζε στο δρόμο «βοήθεια», λιντσάρεται από το αφεντικό-ιδιοκτήτη του μαγαζιού κι έναν φασίστα που διατηρεί κτηματομεσιτικό γραφείο στην περιοχή. Οι δυο τους τον κλωτσούν με μανία στο κεφάλι, την ώρα που εκείνος προσπαθεί ανήμπορος να απεγκλωβιστεί, ενώ γύρω τους βρίσκεται πλήθος κόσμου. Η αστυνομία καταφθάνει για να ολοκληρώσει το έγκλημα - τον χτυπά αιμόφυρτο και πεσμένο στο έδαφος, τον συλλαμβάνει, του φορά χειροπέδες και τον σέρνει στο δρόμο. Στο νοσοκομείο οδηγείται δεμένος και νεκρός.
Στο πρόσωπο του Ζακ βλέπουν έναν φτωχό, έναν αποκλεισμένο, έναν παρία, έναν χρήστη, έναν ενδεχόμενο κλέφτη - μια ζωή που το κρατικό καπιταλιστικό και πατριαρχικό σύστημα προγράφει επανειλημμένα ως «απειλή» για την τάξη και την ασφάλεια, μια ζωή που την κοστολογεί ως αμελητέα, που μεθοδικά νομιμοποιεί την εξόντωσή της. Οι δολοφόνοι του Ζακ δε διστάζουν να τον δικάσουν και να τον καταδικάσουν σε θάνατο «παίρνοντας το νόμο στα χέρια τους», κινούμενοι στα πλαίσια των κυρίαρχων προσταγών ως παρακρατικοί λακέδες -ένας κλεπταποδόχος-ενεχειροδανειστής που τρέφεται από την απελπισία των άλλων, ένας δηλωμένος φασίστας και οι ένστολοι δολοφόνοι και βασανιστές της ΕΛΑΣ.
Γιατί η βία που άσκησαν έχει την κάλυψη του επίσημου νόμου, τη στήριξη της θεσμισμένης βαρβαρότητας του καθεστώτος: τη δαιμονοποίηση της φτώχειας, το κυνήγι και την τιμωρία του αδύναμου στην ταξική και κοινωνική ιεραρχία, την ιερότητα της ιδιοκτησίας, έτσι ώστε να διασφαλίζονται τα συμφέροντα της κυριαρχίας και η κοινωνική αναπαραγωγή της. Και αυτή η οργανωμένη από τα πάνω βία της Εξουσίας είναι που τους επιτρέπει να σκοτώνουν αποθρασυμένοι, διότι κινούνται στα πλαίσια των κυρίαρχων προσταγών ως παρακρατικοί λακέδες.
Είναι το ίδιο το κρατικό-καπιταλιστικό-πατριαρχικό σύστημα που υποδεικνύει ως στόχους τους αντιστεκόμενους και όσους χαρακτηρίζει πλεονάζοντες πληθυσμούς την εποχή της βαθιάς κρίσης του, καταστέλλοντας, καλλιεργώντας το φόβο και προωθώντας τον κοινωνικό εκφασισμό: ρατσιστικά πογκρόμ με την κάλυψη της αστυνομίας με αποκορύφωμα τις δολοφονίες του Σαχτζάτ Λουκμάν και του Παύλου Φύσσα από τους Ναζί της Χρυσής Αυγής, στρατόπεδα συγκέντρωσης και πνιγμοί μεταναστών και προσφύγων στα σύνορα, θάνατοι κρατουμένων στις φυλακές και τα αστυνομικά τμήματα, εργατών και εργατριών στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς, διαπόμπευση και εγκλεισμός οροθετικών γυναικών, εκκενώσεις καταλήψεων, εξαπόλυση κατασταλτικής εκστρατείας ενάντια στους αναρχικούς και ευρύτερα όσους αγωνίζονται, συνεργασία με κάθε είδους μαφίες και ναρκομαφίες ταυτόχρονα με τις πολιτικές εξαθλίωσης και καταστολής των χρηστών.
Η συμπλήρωση των δυο χρόνων από τη δολοφονία του Ζακ, ενόψει και της έναρξης της δίκης των δολοφόνων του που έχει οριστεί στις 21 Οκτώβρη, έρχεται μέσα σε ένα περιβάλλον έξαρσης της πανδημίας του covid19 και όξυνσης της κρατικής και καπιταλιστικής επίθεσης στην κοινωνία. Από την έναρξη ενός νέου γύρου λεηλασίας της κοινωνικής βάσης με κυριότερες αιχμές την περαιτέρω υποτίμηση της εργασίας, την έμπρακτη κατάργηση της κοινωνικής ασφάλισης, τη συνέχιση των ιδιωτικοποιήσεων, μέχρι την αναδιάρθρωση του εκπαιδευτικού συστήματος και την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης. Από την μονιμοποίηση του Καθεστώτος Έκτακτης Ανάγκης μέσα από την καταστολή και την καθυπόταξη των κοινωνικών και ταξικών κινημάτων και ιδιαίτερα των αναρχικών- αντιεξουσιαστών, τις εκκενώσεις κατειλημμένων χώρων αγώνα, την αστυνομική κατοχή ολόκληρων περιοχών μέχρι την απαγόρευση διαδηλώσεων και τη γενικότερη αναβάθμιση του νομικού οπλοστασίου σε βάρος αγωνιστών. Από τη διεύρυνση του πολέμου ενάντια στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, την προσπάθεια δαιμονοποίησής τους, την εξαφάνιση τους από το δημόσιο πεδίο, τον εγκλεισμό τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης μέχρι την λεηλασία του φυσικού κόσμου μέσα από την ενεργοποίηση των μηχανών της καπιταλιστικής ανάπτυξης που θα ρημάξουν τοπικές κοινωνίες, βουνά, ποτάμια, θάλασσες, λίμνες, δάση στο όνομα του κέρδους και της πλήρους επιβολής πάνω στον άνθρωπο και τη φύση.
Η κρατική καταστολή σήμερα αποτελεί κυρίαρχο συστατικό της κρατικής στρατηγικής. Αυτή η πολεμική επιχείρηση ενάντια σε όσους αγωνίζονται είναι μέρος της συστηματικής προσπάθειας δεκαετιών από την πλευρά του ελληνικού κράτους να καθυποτάξει τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις και να επιβάλλει την υποταγή.
Οι δολοφόνοι του Ζακ, η αστυνομία, το δικαστικό σύστημα, τα ΜΜΕ που έσπευσαν να συγκαλύψουν και να δικαιολογήσουν το φόνο, κατασκευάζοντας συναίνεση, παραπληροφορώντας, παρουσιάζοντάς τον ως επικίνδυνο, σκυλεύοντας τη ζωή του και την ταυτότητά του ως οροθετικού, μέλους της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας και ακτιβιστή, καθώς και όσοι επικροτούν την εξουσιαστική βαρβαρότητα, ταυτιζόμενοι με τα συμφέροντα των ισχυρών, αντιπροσωπεύουν στην πραγματικότητα ο, τι πιο αντικοινωνικό έχει να επιδείξει η σήψη του κόσμου της Εξουσίας.
Στον αντίποδα, οι χιλιάδες που διαδήλωσαν ενάντια στη δολοφονία του Ζακ διεκδικώντας ορατότητα στο δημόσιο χώρο και βάζοντας φραγμό στην κανιβαλική ρητορική, όσοι και όσες με οποιοδήποτε τρόπο αρνούνται να συναινέσουν και να υποταχθούν στο κυρίαρχο πρόταγμα του κοινωνικού κανιβαλισμού, οι χιλιάδες κόσμου που βρίσκονται στους δρόμους να υπερασπιστούν όσα τους ανήκουν, όλοι αυτοί που διαδήλωσαν σε Χανιά και Θεσσαλονίκη για τις κατασταλτικές επιθέσεις του κράτους απέναντι στις καταλήψεις, όλοι αυτοί που σε πείσμα των επιταγών ξαναχτίζουν τη libertatia 3 χρόνια μετά τον εμπρησμό της από τους φασίστες, όλοι αυτοί που βάζουν αναχώματα στην κρατική καταστολή και παλεύουν για την αντεπίθεση στο καθεστώς εκμετάλλευσης και υποταγής, αντιπροσωπεύουν ό,τι πιο ελπιδοφόρο έχει να επιδείξει αυτή η κοινωνία: την αλληλεγγύη, την εξέγερση, την προοπτική της κοινωνικής επανάστασης, για έναν κόσμο που θα χωρά πολλούς κόσμους.
Ως αναρχικοί αγωνιζόμαστε για την όξυνση των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων, με στόχο την ανατροπή των πολιτικών και οικονομικών αφεντικών που ευθύνονται για την εκμετάλλευση, την καταπίεση, τη φτώχεια, την εξαθλίωση, τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Με όπλο μας την αλληλεγγύη, στεκόμαστε ενάντια στους πλαστούς διαχωρισμούς και το φόβο που διαρκώς αναπαράγει η εξουσία. Αγωνιζόμαστε για το ξεπέρασμα του επιβεβλημένου τρόπου οργάνωσης της κοινωνίας από το κράτος και το κεφάλαιο.
ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ
Αναρχική Πολιτική Οργάνωση / Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων
apo.squathost.com | anpolorg@gmail.com
FB: anpolorg | Twitter: anpolorg