Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2020 στις 11.00
Απεργιακή μοτοπορεία
8 ΟΚΤΩΒΡΗ 2020 κάλεσμα σε ΑΠΕΡΓΙΑ COURIER - ΔΙΑΝΟΜΕΙΣ - ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ
Πώς και γιατί οδηγηθήκαμε στην απόφαση για απεργία;
Συνάδελφοι ταχυδιανομείς/ντελιβεράδες - ταχυμεταφορείς/κούριερ - υπάλληλοι εξωτερικών εργασιών, στις 8 Οκτώβρη 2020 θα απεργήσουμε ως ένα ακόμη «στοπ» στο «δρομολόγιο» του αγώνα για το δίκιο μας. Σχεδόν πριν ένα χρόνο, τον Απρίλη του 2019, συναντηθήκαμε συνάδελφοι, ντόπιοι και μετανάστες, σε μία απεργιακή μοτοπορεία που ως χείμαρρος κατέκλυσε το κέντρο της πόλης διεκδικώντας και φωνάζοντας για ΕΤΑΙΡΙΚΟ ΔΙΚΥΚΛΟ- ΜΕΣΑ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ- ΕΝΙΑΙΑ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ - ΕΝΣΗΜΑ ΒΑΡΕΑ ΚΑΙ ΑΝΘΥΓΙΕΙΝΑ κερδίσαμε την ψήφιση του νόμου 4611/2019. Αρκετοί συνάδελφοι «είδαν» εταιρικά μηχανάκια, κράνη, πληρωμένες βενζίνες, περισσότερα ένσημα και τους μισθούς τους να αυξάνονται κατά 100 ευρώ τον μήνα. Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, με τις πράξεις μας δείξαμε πως αν αγωνίζεσαι με συνέπεια και πείσμα, συλλογικά και οργανωμένα τότε παίρνεις νίκες, αλλά τίποτα δεν μας σταματά μέχρι κάθε συνάδελφος και συναδέλφισσα να παίρνει αυτά που δικαιούται, μέχρι να μην ξαναβαφτεί η άσφαλτος με αίμα συναδέλφου…
Συνάδελφοι, γνωρίζετε πολύ καλά πως το σωματείο δεν παίρνει απόφαση για απεργία «για να ρίξει μια ντουφεκιά και μετά τέλος στην επαναστατική γυμναστική». Η απεργία για εμάς είναι μια μακρόχρονη διαδικασία. Αντί να δίνουμε συνεντεύξεις, οργώνουμε τις πιάτσες και τα καταστήματα των ταχυμεταφορικών, μιλάμε, γνωριζόμαστε, ενημερώνουμε, ακούμε. Θέλουμε να μοιράζουμε την εφημερίδα στους χώρους εργασίας. Θέλουμε η απεργία να συζητιέται στις «πιάτσες», να «ζυμώνεται», να βάζει ο καθένας το λιθαράκι του, να διαδίδεται και να εμπλουτίζεται ο απεργιακός λόγος, να γνωρίζει όλη η κοινωνία πως οι κούριερ, οι διανομείς και οι υπάλληλοι εξωτερικών εργασιών απεργούν και διεκδικούν τα αυτονόητα. Αυτό το χρονικό διάστημα κρίναμε πως είναι σωστό να προκηρύξουμε 24ωρη απεργία. Παραθέτουμε τους λόγους που μας οδήγησαν σε αυτήν την απόφαση, ενώ στην υπόλοιπη ύλη της εφημερίδας θα διαβάσετε αναλυτικά για τις διεκδικήσεις και τις σκέψεις μας για την κατάσταση του επαγγέλματος.
1. Η πανδημία των αντεργατικών μέτρων θεραπεύεται με ταξικούς αγώνες
Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης που επιβλήθηκε, πέρα από τον περιορισμό βασικών συνταγματικών δικαιωμάτων, έφερε μια σειρά από αντεργατικά μέτρα με τις αλλεπάλληλες πράξεις νομοθετικού περιεχομένου (ΠΝΠ), που στο σύνολό τους στοχεύουν στην περαιτέρω απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων. Η 8ωρη 5νθημερη εργασία με αορίστου χρόνου συμβάσεις έχει μπει για τα καλά στον πάγκο του χασάπη, ο εκβιασμός της ανεργίας μεγαλώνει και η εντατικοποίηση τείνει να γίνει κανονικότητα. Παράλληλα, αποδυναμώθηκε ο ρόλος του Σώματος ΕΠιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) και ενισχύθηκαν τα περιθώρια της εργοδοτικής ασυδοσίας. Είναι ηλίου φαεινότερον πως η ολομέτωπη επίθεση στον κόσμο της εργασίας συνεχίζεται ακάθεκτη στο έκτακτο καθεστώς ώστε να περιορίσει ή να μην συναντήσει αντιστάσεις. Το επάγγελμα αποφασίζει να σηκώσει το γάντι, δεν θα κάνουμε τις πάπιες.
2. Κανείς δεν είναι αναλώσιμος
Οι «ήρωες του κορωνοϊού» εργαζόμασταν, όπως εργαζόμασταν και πριν. Σε αντίθεση με την εικόνα του εξωραϊσμού που παρουσίαζε η κυβέρνηση μέσα από τα ΜΜΕ, στην πραγματικότητα τόσο το επάγγελμα όσο και όλοι οι κλάδοι συνέχιζαν την εργασία τους κανονικά: χωρίς να τηρείται το παραμικρό μέτρο υγιεινής και ασφάλειας και χωρίς να γίνεται ο παραμικρός έλεγχος από τις αρμόδιες αρχές. Ενώ το αίτημα για βαρέα και ανθυγιεινά ένσημα επικαιροποιήθηκαν στο έπακρο μέσα στην έκτακτη ανάγκη που ζήσαμε αντ' αυτού το κράτος έκλεινε το μάτι στους εργοδότες να κάνουν ό,τι τους καπνίζει. Οι μεγάλες ταχυμεταφορικές, με την πλήρη ανοχή του κρατικού μηχανισμού σκαρφίστηκαν ένα σωρό τρόπους να βγάλουν τη δουλειά και απογείωσαν τα κέρδη τους. Σημασία είχε να γίνουν οι παραδόσεις με το μικρότερο δυνατό κόστος: αδήλωτες υπερωρίες, δουλειά με το κομμάτι, εργασία το σαββατοκύριακο, επιστράτευση ταξιτζήδων και εταιρειών ταξί, προσλήψεις με το σταγονόμετρο με τα ψίχουλα του βασικού… Ο κρατικός μηχανισμός αρκέστηκε να μας συμπεριλάβει σε ένα σποτ και να μας αναφέρει ως «τα παιδιά που κάνουν ντελίβερι». Ευχαριστούμε ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΙΔΙΑ- ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΠΙΑ- μα κυρίως ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΑΛΩΣΙΜΟΙ.
3. Απόπειρα για ανάκληση της εγκυκλίου με αριθμό πρωτοκόλλου 29613/1754 - 1ης Ιουλίου 2019
Συνάδελφοι, η κυβέρνηση μόλις ανέλαβε το τιμόνι του κράτους, αντί να ενισχύσει τους ελεγκτικούς μηχανισμούς και να κάνει μια σοβαρή προσπάθεια να περιορίσει την εργοδοτική ασυδοσία ως όφειλε, επέλεξε να θέσει υπό ανάκληση την εγκύκλιο 29613/1754. Η εγκύκλιος, που δημοσιεύτηκε την 1η Ιούλη 2019, ξεκαθαρίζει πως στο επίδομα χρήσης και συντήρησης δεν περιλαμβάνονται οι βενζίνες, οι οποίες πληρώνονται ξεχωριστά. Χωρίς να τηρήσει κανένα πρόσχημα, χωρίς καν να μας ενημερώσει, εμάς και όλους τους αρμόδιους φορείς για να κάτσουμε στο τραπέζι του διαλόγου. Ανακαλύψαμε το αίτημα της ανάκλησης της εν λόγω εγκυκλίου και διαμορφώσαμε ένα πλαίσιο και ζητήσαμε συνάντηση (Μάρτης 2020), που ακόμα δεν έχει πραγματοποιηθεί με ευθύνη του υπουργείου εργασίας. Έχουμε δημοσιοποιήσει στο διαδικτυακό μας τόπο όλα τα αντίστοιχα έγραφα. Άραγε αυτό το μέλλον επιφυλάσσει η κυβέρνηση για τους «ήρωες του κορωνοιού»;
4. Καθολική εφαρμογή του νόμου 4611/2019
Στο φύλλο της εφημερίδας μετά την απεργία γράψαμε «εταιρικό δίκυκλο & Μέσα Ατομικής Προστασίας: τα κερδίσαμε στα χαρτιά - να τα επιβάλλουμε και στην πιάτσα». Συνάδελφοι, η σωστή συντήρηση των δικύκλων καθώς και η παροχή Μέσων Ατομικής Προστασίας (κράνος, μπότες, γάντια, μπουφάν μηχανής, γάντια με κόκκαλο, παντελόνι με προστατευτικά) θα ελαχιστοποιήσουν και τα εργατικά ατυχήματα/δυστυχήματα. Στην ταχυδιανομή, αρκετοί εργοδότες συνεχίζουν να αυθαιρετούν και να μην παρέχουν εταιρικά δίκυκλα ή να μην πληρώνουν το επίδομα χρήσης και συντήρησης και τα έξοδα κίνησης (βενζίνες), συνεχίζουν να δαγκώνουν ένσημα, δώρα και επιδόματα. Εμείς πρέπει να τους κάτσουμε στον λαιμό ώστε να σταματήσουν τα δαγκώματα.
5. Ο κλάδος είναι ένα καζάνι που βράζει
Συνάδελφοι, οι επικίνδυνες συνθήκες εργασίας, η συνεχής και ανελέητη έκθεση στις καιρικές συνθήκες και στο χάος του δρόμου, η γενικότερη συνθήκη με τον κορωνοϊό, η βαθιά υποτίμηση που βιώνουμε, η εντατικοποίηση που μας σφυροκοπάει, μας φέρνει καθημερινά στα όριά μας. Όπου και αν έχουμε πάει για εξορμήσεις και μοίρασμα εφημερίδας, από τον Άγ. Στέφανο μέχρι τη Βούλα και από το Μενίδι μέχρι τον Γέρακα ακούμε την ίδια φωνή από διαφορετικά στόματα. Η φωνή μιλάει για την αδικία, την εντατικοποίηση και τα κάθε λογής δαγκώματα. Μιλάει για την ανάγκη να σηκώσουμε κεφάλι, να σταθούμε με αξιοπρέπεια, να σπάσουμε την σιωπή μας, να κάνουμε κάτι. Την ακούμε και τη βλέπουμε αυτήν τη φωνή, είμαστε και εμείς μέρος της. Φτάνουν τα αναθέματα, είναι καιρός να σηκώσουμε τα μανίκια μας και όχι τους ώμους μας…
Συνάδελφοι, στις 8 Οκτώβρη 2020 είναι η μέρα μας. Είναι η μέρα που φυσάει κόντρα. Είναι η μέρα που γινόμαστε η ατμομηχανή, το μοτέρ του κόσμου της εργασίας και τραβάμε μπροστά. Η μέρα που αφήνουμε τους φόβους, τη μοιρολατρία, τον ατομισμό, την υπομονή στον εργασιακό μας χώρο και εμείς κατεβαίνουμε συλλογικά στην απεργιακή μοτοπορεία. Κλείνουμε ένα ένα τα καταστήματα, νεκρώνουμε μία μία τις πιάτσες. Κατεβαίνουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, περιφρουρούμε την απεργία, στηρίζουμε την απεργιακή μοτοπορεία.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ ΣΤΟ ΜΑΤΙ ΤΟΥ ΚΥΚΛΩΝΑ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΔΡΟΜΟΥ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου
Ιούλης 2020
πηγή : https://sveod.gr/?p=2209
Απεργιακή μοτοπορεία σε Γούβα, Παγκράτι, Καισαριανή, Βύρωνα, Υμηττό (Ντελίβερι - Κούριερ)
VIDEO: https://www.youtube.com/watch?v=C6tgPEWp6as
Στις 19/9, συντρόφισσες και σύντροφοι, συνάδελφοι και συναδέλφισσες, από τις ανατολικές συνοικίες της Αθήνας αποφασίσαμε να προπαγανδίσουμε την επερχόμενη απεργιακή κινητοποίηση του Σωματείου Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλων. Κινηθήκαμε στις γειτονιές Γούβα-Παγκράτι-Καισαριανή-Βύρωνα-Υμηττό με το μοτοπορειάκι μας να ταράζει για λίγο τα νερά των καταστημάτων. Μιλήσαμε με τους συναδέλφους/ισσες, μοιράσαμε την εφημερίδα του σωματείου ΡΕΛΑΝΤΙ, γεμίσαμε τους δρόμους και τις πλατείες τρικάκια. Τα αιτήματα της απεργίας μας είναι τουλάχιστον αυτονόητα μα πέρα για πέρα μακρινά για πολλούς εργαζόμενους/ες. Αυτή η δυσαναλογία είναι που μας εξοργίζει και μέχρι να αντιστραφεί θα μας βγάζει στους δρόμους. Δε ζούμε για να δουλεύουμε και δε ρισκάρουμε τίποτα προκειμένου να φτάσει ένα σουβλάκι, μία πίτσα ή ένα δέμα έξω από μία πόρτα. Τα συμφέροντα της τάξης μας είναι πάνω από όλα και σε καμία περίπτωση δεν είναι κοινά με αυτά των αφεντικών.
H δράση στηρίχθηκε από την κατάληψη Φιλολάου 99 όπου παράλληλα με τη μοτοπορεία πραγματοποιήθηκε αφισοκόλληση αλληλεγγύης στην εκκενωμένη κατάληψη TERRA INCOGNITA, πατήθηκαν στένσιλ, κρεμάστηκαν πανό στις πλατείες και κολλήθηκαν αφίσες της απεργίας.
ΚΑΛΟΥΜΕ ΚΑΘΕ COURIER, ΝΤΕΛΙΒΕΡΑ, ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΣΤΙΣ 8/10 ΝΑ ΜΗ ΒΑΛΕΙ ΚΟΥΤΙ αυτή τη μέρα είναι δικιά μας και τίποτα δε θα διανεμηθεί. Δεν παραγγέλνουμε, μαγειρεύουμε!
8 Οκτωβρίου 11:00πμ συγκεντρωνόμαστε στο πεδίον του Άρεως και στηρίζουμε την απεργιακή μοτοπορεία.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
ΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΔΕΞΙΑ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΡΓΑΤΕΣ, ΟΧΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ
ΟΙ ΕΡΓΑΤΟΩΡΕΣ ΜΕ ΑΙΜΑ ΕΙΝΑΙ ΒΑΜΜΕΝΕΣ ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΚΑΜΜΕΝΕΣ
Πρωτοβουλία συντροφισσών/συναδέλφων από τα Ανατολικά
ΟΙ ΕΡΓΑΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΣΕ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΩΝ COURIER-DELIVERY-ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΣΤΙΣ 8/10
Tην Πέμπτη 8/10/20 η Συνέλευση Βάσης Εργαζόμενων Οδηγών Δικύκλου (ΣΒΕΟΔ) οργανώνει απεργία για τους οδηγούς δικύκλου, δηλαδή τους ταχυμεταφορείς (courier), τους ταχυδιανομείς (ντελιβεράδες) και τους υπαλλήλους εξωτερικών εργασιών. Οι διεκδικήσεις της απεργίας είναι: Αναγνώριση της ειδικότητας «επαγγελματίας οδηγός δικύκλου» ανεξαρτήτως κλάδου (π.χ. εταιρείες courier, ταχυφαγεία, εκδοτικοί οίκοι,…), ένταξη της ειδικότητας αυτής στα «βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα», καθολική εφαρμογή του νόμου 4611/2019 σύμφωνα με τον οποίο ο εργοδότης υποχρεούται να παρέχει στους εργαζομένους Μέτρα Ατομικής Προστασίας (κράνος, γάντια, προστατευτικά αξεσουάρ), εταιρικό Δίκυκλο ή επίδομα χρήσης και συντήρησης δικύκλου (τουλάχιστον 15% επί του βασικού μισθού) στην περίπτωση που ο εργαζόμενος χρησιμοποιεί το δικό του, έξοδα κίνησης (βενζίνες) καθώς και συμβάσεις αορίστου χρόνου 5νθήμερης/8ώρης απασχόλησης για όλους.
Η κίνηση αυτή έρχεται ως φυσική συνέχεια της πολυετούς πλέον αγωνιστικής κίνησης του ΣΒΕΟΔ αλλά και -πιο συγκεκριμένα- της απεργίας τον Μάη του 2019 όπου χιλιάδες απεργοί κατέκλυσαν τους δρόμους της Αθήνας διεξάγοντας μια μεγαλειώδη μοτοπορεία. Η απεργία αυτή εκτός όλων των άλλων κέρδισε και μια σημαντική μάχη αναγκάζοντας την τότε κυβέρνηση να ψηφίσει τον νόμο 4611. Ο ν.4611 (με τα όσα προβλέπει και έχουμε ήδη αναφέρει - βλ. περισσότερα στο site του ΣΒΕΟΔ) εξασφαλίζει νομικά τους εργαζόμενους (με την επιβολή προστίμων) απέναντι στη αυθαιρεσία των εργοδοτών. Από τότε μέχρι σήμερα η εφαρμογή του στους κατά τόπους εργασιακούς χώρους είναι ένας μοχλός πίεσης στις καθημερινές τους μάχες.
Η ΣΒΕΟΔ είναι ένα σωματείο που δίνει αγώνες σε ένα χώρο, όπου -όπως και σε πολλούς άλλους- τα αφεντικά έχουν επιβάλλει τους δικούς τους κανόνες, δημιουργώντας ένα παιχνίδι με άτυπους κανόνες οι οποίοι πάντα λειτουργούν υπέρ τους. Χαμηλοί μισθοί, ανυπαρξία συμβάσεων, αδήλωτη/υποδηλωμένη εργασία και απλήρωτες υπερωρίες συνοδεύονται από μια άνευ όρων εντατικοποίηση με μόνιμους κριτές τους πελάτες (και τις αξιολογήσεις τους στις διάφορες πλατφόρμες) και τα ηλεκτρονικά συστήματα εντοπισμού (πχ PDA) και συνοδευόμενη από τη μέγιστη ευελιξία πάντα με βάση τις ανάγκες της επιχείρησης. Σε αυτό το παιχνίδι ο εργαζόμενος θεωρείται περαστικός και αναλώσιμός. Δεν μπορεί να εξηγηθεί αλλιώς το καθημερινό ξεζούμισμα και η πλήρης αδιαφορία των αφεντικών για την ασφάλεια των εργαζομένων των οποίων τα εργατικά ατυχήματα και οι θάνατοι στην άσφαλτο θεωρούνται «ατομικά λάθη» και «μέρος της δουλειάς». Σε όλα τα παραπάνω τα τελευταία χρόνια ήρθε να προστεθεί η νέα μόδα των υπερευέλικτων μορφών εργασίας χωρίς σύμβαση, με μπλοκάκι και πληρωμή με το κομμάτι (Volt κλπ) και οι πλατφόρμες (πχ e-food) που λειτουργούν ως ενδιάμεσοι εργοδότες χτίζοντας ένα εργασιακό τοπίο πλήρους επισφάλειας και εντατικοποίησης. Φυσικά από τα σύγχρονα κάτεργα δεν γίνεται να λείπουν οι απειλές, οι εκδικητικές απολύσεις ακόμα και οι ξυλοδαρμοί με τη συνδρομή μπράβων όταν κάποιος/α τολμά να διεκδικήσει τα δεδουλευμένα του/της, να μη συμμορφωθεί σε παράλογες απαιτήσεις, να απεργήσει κλπ. Σε αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα η ύπαρξη ενός σωματείου που αποτελείται από ανθρώπους της δουλειάς, που πραγματοποιεί δεκάδες αγώνες και που έχει συνεχή παρουσία στους χώρους εργασίας έχει ωθήσει πολλούς εργαζομένους να βγουν από τον καθημερινό αγώνα δρόμου και επιβίωσης στον δρόμο του αγώνα και να αποτελέσουν ένα ισχυρό ανάχωμα στην ασυδοσία των αφεντικών.
Όλη η παραπάνω δυσχερής εργασιακή πραγματικότητα επιδεινώθηκε εν καιρώ πανδημίας και καραντίνας, όταν οι εργαζόμενοι/ες με δίκυκλο αποτέλεσαν μία από τις κατηγορίες των εργαζομένων που είδαν τον φόρτο εργασίας τους να αυξάνεται έχοντας ελλιπή μέτρα προστασίας απέναντι στον ιό. Εντωμεταξύ το κράτος έκανε τα στραβά μάτια στις αυθαιρεσίες, μείωσε τους ελέγχους, ενώ φόρτωσε το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος της ζημιάς της κρίσης για μια ακόμη φορά στον κόσμο της εργασίας (πχ. αναστολή συμβάσεων εργασίας με επίδομα-«ψίχουλα», πρόγραμμα «συν-εργασία»,…).
Είτε είμαστε εργαζόμενοι/ες στον κλάδο είτε όχι, αυτή η απεργία μας αφορά. Διότι οι συνθήκες που αντιμετωπίζουμε όλοι/ες μας δεν διαφέρουν, οι ανησυχίες και οι φόβοι μας είναι παρόμοιοι, οι αγώνες που πρέπει να δώσουμε ο καθένας από το μετερίζι του αλλά και όλοι/ες μαζί είναι κοινοί. Άλλωστε, κάθε μάχη ή νίκη σε ένα κλάδο ή χώρο δουλειάς είναι και μια μάχη-νίκη για όλο τον κόσμο της εργασίας. Γι' αυτό και είναι αναγκαία η κοινή και οριζόντια συντονισμένη δράση των διαφόρων ταξικών συλλογικοτήτων (εργατικά σωματεία, συλλογικότητες εργαζομένων/ανέργων,…). Επιπλέον, η απεργία αυτή μας αφορά διότι η μάχη για αυτήν δίνεται από ανθρώπους της τάξης μας, από συναδέλφους/συναδέλφισσες και όχι από ειδήμονες, γραφειοκράτες και εργατοπατέρες που χτίζουν πολιτική καριέρα. Διότι τα σωματεία βάσης (ένα από αυτά είναι και η ΣΒΕΟΔ) παλεύουν χρόνια τώρα για ακηδεμόνευτο, ταξικό και μαχητικό συνδικαλισμό. Η συμμετοχή, η στήριξη και η αλληλεγγύη μας σε αυτόν τον τόσο σημαντικό αγώνα για το σύνολο της τάξης μας είναι δεδομένες.
Στις 8/10 λοιπόν, Α Π Ε Ρ Γ Ι Α !
Όσοι και όσες δουλεύουμε ως courier-delivery-εξωτερικοί ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ
Όλοι και όλες ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ στην Απεργιακή Μοτοπορεία στις 11:00 στο Πεδίο Άρεως
Σε ένδειξη ταξικής αλληλεγγύης ΔΕΝ παραγγέλνουμε φαγητό και καφέ, ΔΕΝ στέλνουμε δέματα, ΔΕΝ παραγγέλνουμε από το ίντερνετ τις προηγούμενες μέρες
ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΒΕΟΔ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ: Τετάρτη 30/9, 19:30 στο ΥΠΟΣΤΕΓΟ [Αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Αργυρούπολης, 25ης Μαρτίου 38]
ΕΠΟΜΕΝΗ ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ/ΑΝΕΡΓΩΝ ΣΤΑ ΝΟΤΙΑ: Τετάρτη 7/10, 21:00 στο ΥΠΟΣΤΕΓΟ [Αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Αργυρούπολης, 25ης Μαρτίου 38]
Για πληροφορίες και επικοινωνία με τη Συνέλευση Βάσης Εργαζόμενων Οδηγών Δικύκλου: sveod.gr & info@sveod.gr
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ-ΑΝΕΡΓΩΝ ΣΤΑ ΝΟΤΙΑ
[prwterganenotia.wordpress.com | prwterganenotia@espiv.net]
πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1607442/
πηγή : email που λάβαμε στις 28 Σεπτεμβρίου 17h
Ο Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου - Χάρτου - Ψηφιακών Μέσων Αττικής στέκεται στο πλευρό των εργαζόμενων με δίκυκλο (courier - διανομείς - υπάλληλοι εξωτερικών εργασιών), οι οποίοι στις 8 Οκτώβρη κατεβαίνουν στο δρόμο του αγώνα για να διεκδικήσουν καλύτερες συνήκες εργασίας.
Το ομοιοεπαγγελματικό σωματείο ΣΒΕΟΔ έχει προκηρύξει απεργία με αιτήματα:- καθολική εφαρμογή του Ν. 4611/2019 :
α. εταιρικό μηχανάκι ή 15% (τουλάχιστον επί του βασικού μισθού) αποζημίωση χρήσης και συντήρησης δικύκλου
β. μέσα ατομικής προστασίας (κράνος, γάντια, μπουφάν, μπότες κλπ)- ένσημα βαρέα και ανθιυγεινά- ενιαία ειδικότητα- ενάντια στην απορρύθμιση της εργασίας
5νθήμερο/8ωρο με συμβάσεις αορίστου χρόνου
Τα αιτήματα αυτά είναι δίκαια και στοιχειωδώς αναγκαία γι' αυτή την κατηγορία εργαζομένων που δουλεύει σε δύσκολες συνθήκες, μέσα στο δρόμο πάνω σε δύο τροχούς και με πολύ μεγάλο κίνδυνο. Οι courier - διανομείς - υπάλληλοι εξωτερικών εργασιών μετρούν πολλά εργατικά «ατυχήματα» ακόμη και θανατηφόρα.
Ο ΣΥΒΧΨΑ παλεύει διαχρονικά να υλοποιηθούν αυτά τα αιτήματα και για τους εργαζόμενους/ες με δίκυκλο του δικού μας κλάδου. Στην Κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΣΣΕ) του Βιβλίου αυτά τα αιτήματα είχαν κατοχυρωθεί, αλλά οι εργοδότες με τη μνημονιακή διάλυση των ΣΣΕ αμφισβήτησαν στην πράξη αυτά τα δικαιώματα.
Ως σωματείο στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον αγώνα της ΣΒΕΟΔ.
Καλούμε σε στήριξη της απεργιακής συγκέντρωσης και μοτοπορείας την Πέμπτη 8 Οκτώβρη στις 11,00πμ στο Πεδίο του Άρεως
………………………………………………………………………………………………
Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου - Χάρτου - Ψηφιακών Μέσων Αττικής
8 του Οκτώβρη: Απεργία της ΣΒΕΟΔ | Συγκέντρωση & μοτοπορεία (11:00, Πεδίο του Άρεως)
Η Πρωτοβουλία Εργαζομένων & Ανέργων στην ιδιωτική εκπαίδευση στηρίζει το σωματείο Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου στην απεργία που οργανώνει την Πέμπτη 8 του Οκτώβρη. Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους/ις εργαζομένους/ες οδηγούς δικύκλου.
Απεργία ΣΒΕΟΔ 8/10. Κάλεσμα σε προσυγκέντρωση στην πλ. Χαλανδρίου
Την Πέμπτη 8/10 στηρίζουμε την απεργία που καλεί η Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου.
Απαιτούμε από κοινού την καθολική εφαρμογή του ν. 4611, ένσημα βαρέα ανθυγιεινά, 5ήμερο 8ωρο με συμβάσεις αορίστου χρόνου για όλες και όλους τους κούριερ, διανομείς και εξωτερικούς υπαλλήλους.
Καλούμε σε προ-συγκέντρωση στην πλατεία Χαλανδρίου στις 10:00πμ
ώστε να πορευτούμε μαζί στην απεργιακή μοτοδιαδήλωση στο Π. Αρεως.
Νομάδες
Κείμενο πολιτικής στήριξης της απεργίας στις 8/10
Στις 8/10 το πρωτοβάθμιο σωματείο της Σ.Β.Ε.Ο.Δ (Συνέλευση Βάσης Εργαζόμενων Οδηγών Δικύκλου) έχει κηρύξει απεργία για τους διανομείς, τους κούριερ και τους υπαλλήλους εξωτερικών εργασιών. Η κίνηση αυτή βρίσκεται σε συνέχεια των κινητοποιήσεων και των διεκδικήσεων του σωματείου και των εργαζομένων του κλάδου για την συμπερίληψη τους στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα, την κατοχύρωση ενιαίας ειδικότητας ως "επαγγελματία οδηγού δικύκλου", την καθολική εφαρμογή του ν. 4611 που ψηφίστηκε το 2019 και θεσπίζει την υποχρεωτική παροχή μέσων ατομικής προστασίας και εταιρικού δίκυκλου ή την καταβολή τουλάχιστον του 15% του βασικού μισθού για την συντήρηση ιδιωτικού δίκυκλου καθώς και την καταβολή των εξόδων κίνησης ξεχωριστά.
Ο κλάδος της διανομής έχει εξελιχθεί σε ένα ιδιαίτερο χρήσιμο γρανάζι για την οικονομία τόσο λόγω της άμεσης σύνδεσης του με τον διογκωμένο στην Ελλάδα κλάδο του επισιτισμού όσο και λόγω των πλεονεκτημάτων που παρέχει στα αφεντικά αναφορικά με την δυνατότητα για γρήγορη και ευρεία κίνηση των εμπορευμάτων. Με την ενίσχυση της διανομής κατ' οίκον μέσω της αύξησης των take-away καταστημάτων και την διάδοση των παραγγελιών μέσω ηλεκτρονικών πλατφορμών (E-food, Wolt κτλ) δίνεται πλέον σε ευρεία κλίμακα η δυνατότητα εξυπηρέτησης πελατών σε μεγάλη απόσταση και παράλληλα μειώνεται το κόστος για το κεφάλαιο. Λιγότεροι εργαζόμενοι μπορούν να εξυπηρετήσουν μεγάλο όγκο πελατών σε διάφορες περιοχές μειώνοντας με αυτό τον τρόπο και τα λειτουργικά έξοδα των επιχειρήσεων που προέρχονται από την ύπαρξη μεγάλων χώρων για τραπεζοκαθίσματα και παραρτημάτων μιας αλυσίδας σε διάφορες περιοχές. Μέσα σ' αυτή την πραγματικότητα που χαρακτηρίζεται από τους εντατικούς ρυθμούς εργασίας προς όφελος της αύξησης των κερδών των αφεντικών, οι εργαζόμενοι στον κλάδο της διανομής τόσο από μισθολογικής άποψης όσο και από την άποψη των εργατικών παροχών αποτελούν ένα από τα πλέον υποτιμημένα και επισφαλή κομμάτια της εργατικής τάξης.
Το εργασιακό καθεστώς που τους επιβάλλεται και οι αντιξοότητες της ίδιας τους της εργασίας δικαιολογούν σε απόλυτο βαθμό το δίκαιο αίτημα των εργαζομένων για βαρέα και ανθυγιεινά ένσημα. Εάν μελετήσουμε τους στατιστικούς δείκτες, οι εργαζόμενοι στην διανομή βρίσκονται ανάμεσα στις πρώτες θέσεις με τα περισσότερα εργατικά ατυχήματα. Η πίεση για αποδοτικότητα στον μικρότερο δυνατό χρόνο, οι εντατικοί ρυθμοί εργασίας λόγω της έλλειψης προσωπικού, η μη παροχή μέσων προστασίας από τις εταιρείες σε συνδυασμό με τις αντίξοες καιρικές συνθήκες που συναντούν συχνά στην διάρκεια της εργασίας τους είναι παράγοντες που πλήττουν μεταξύ άλλων και τον κλάδο των διανομέων έχοντας αποβεί σε πολλές περιπτώσεις μοιραίοι για την ζωή, την υγεία και την σωματική ακεραιότητα των εργαζομένων.Παρατηρώντας την μεγάλη εικόνα, μπορούμε να δούμε πως τα εργατικά ατυχήματα έχουν αυξηθεί κατά τα τελευταία χρόνια ως απόρροια και της γενικευμένης απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων που έφερε η διαχείριση της οικονομικής κρίσης. Εκατοντάδες είναι οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα ανά έτος που θυσιάζονται χάνοντας τις ζωές τους στο βωμό του καπιταλισμού, στο βωμό της κερδοφορίας των αφεντικών. Εκατοντάδες είναι και τα μη καταγεγραμμένα περιστατικά εργατικών ατυχημάτων ή δυστυχημάτων τα οποία μένουν στην αφάνεια και θάβονται είτε υπό τον φόβο και την απειλή της απόλυσης είτε λόγω της ευρείας επικράτησης της μαύρης εργασίας που δεν παρέχει καμία κάλυψη και κανένα δικαίωμα διεκδίκησης αποζημίωσης στον εργαζόμενο.
Επιπλέον ένα από τα κύρια προβλήματα που έχουν να αντιμετωπίσουν οι διανομείς είναι η επικράτηση των ευέλικτων μορφών εργασίας. Είναι γεγονός πως οι συμβάσεις μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης έχουν σημειώσει κατακόρυφη άνοδο εις βάρος των συμβάσεων πλήρους απασχόλησης κατά τα χρόνια της κρίσης. Ενδεικτικά είναι και τα νούμερα, σύμφωνα με τα οποία από το 21% το 2009 οι συμβάσεις εκ περιτροπής και μερικής απασχόλησης σκαρφάλωσαν στο 54% επί των συνολικών προσλήψεων. Η συνθήκη αυτή καταδεικνύει την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων που έχει κυριαρχήσει στην αγορά εργασίας με το χτύπημα στην πλήρη και μόνιμη απασχόληση προς όφελος της προσωρινής και της μερικής εργασίας με την ανασφάλεια, τους κουτσουρεμένους μισθούς και την κουτσουρεμένη ασφάλιση που αυτά συνεπάγονται. Το φαινόμενο των ευέλικτων μορφών εργασίας εμφανίζεται σε μεγαλύτερο ποσοστό στον κλάδο του επισιτισμού και κατά προέκταση στο delivery όπου παρατηρείται έντονη προσωρινότητα στην εργασία και κατ' ουσίαν μια διαρκής ανακύκλωση εργατικού δυναμικού και ανέργων κυρίως νεαρής ηλικίας που αναγκάζονται να κάνουν και παραπάνω από μια "ευέλικτη" δουλειά για να βγάλουν τα προς το ζην.
Είναι φανερό και από την καθημερινή μας εμπειρία πως στο σκηνικό της εργασιακής επισφάλειας και την ταξικής εκμετάλλευσης που επιβάλλει το ληστρικό σύστημα του καπιταλισμού, οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζονται από τα αφεντικά ως αναλώσιμοι, ως εξαρτήματα μιας μηχανής τα οποία όταν θα αχρηστευτούν θα τα αντικαταστήσουν με κάποια άλλα φθηνότερα και πιο αποδοτικά. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο διαμορφώνονται οι όροι και οι συνθήκες εργασίας. Οι χαμηλοί μισθοί, η αδήλωτη ή υποδηλωμένη εργασία, η εντατικοποίηση και η ανασφάλεια που προκαλούν τα υψηλά ποσοστά ανεργίας είναι στοιχεία που χαρακτηρίζουν την αγορά εργασίας εν συνόλω και όπως είναι αναμενόμενο συναντώνται και στον τομέα της διανομής.
Σ' αυτό το σημείο ανακύπτουν κάποια ερωτήματα με τα οποία ερχόμαστε αντιμέτωποι καθημερινά: πώς να διαμαρτυρηθείς για τις συνθήκες εργασίας σου όταν υπάρχει από πάνω σου η λαιμητόμος της απόλυσης, πώς να ζητήσεις αύξηση του μισθού σου όταν υπάρχουν χιλιάδες άνεργοι που είναι διατεθειμένοι να δουλέψουν με λιγότερα, πώς θα τα βγάλεις πέρα όταν τραυματιστείς σε εργατικό ατύχημα και δουλεύεις ανασφάλιστος; Στα ερωτήματα αυτά όπως έχει αποδειχθεί και από την ιστορική εμπειρία δεν μπορεί να υπάρξει καμία ατομική διέξοδος, δεν μπορεί να δοθεί καμία ατομική λύση που να προασπίζει και να προάγει τα ταξικά συμφέροντά μας. Οι όροι του αγώνα για την βελτίωση των συνθηκών εργασίας και οι συσχετισμοί δύναμης που καθορίζουν την επίτευξη ή όχι των διεκδικήσεων μας καθορίζονται από το επίπεδο της ταξικής πάλης. Λύσεις και απαντήσεις μπορούν να δοθούν μόνο με την πρόταξη των συλλογικών διεκδικήσεων των εργαζομένων, μόνο με την ταξική οργάνωση και τους ταξικούς αγώνες για την διεκδίκηση των δικαιωμάτων και την προάσπιση των συμφερόντων μας απέναντι στα αφεντικά και τους κρατικούς τους προστάτες.
Από την αρχή της εκδήλωσης της πανδημίας του covid-19 και τα μαζικά lockdown έως και σήμερα εκατομμύρια είναι οι εργαζόμενοι που δουλεύουν σε συνθήκες γαλέρας χωρίς κανένα ή με ελάχιστα μέτρα προστασίας. Η πανδημία λειτούργησε ως επιταχυντής οικονομικών και κοινωνικών εξελίξεων πυροδοτώντας μια νέα μεγάλη ύφεση και συνακόλουθα επιταχύνοντας την καπιταλιστική και κρατική αναδιάρθρωση που βρισκόταν ήδη σε ισχύ. Στον τομέα των εργασιακών, νέα αντεργατικά μέτρα ψηφίστηκαν και πρόκειται να ψηφιστούν στο άμεσο μέλλον για να επουλωθούν οι ζημίες της καπιταλιστικής οικονομίας. Τους τελευταίους μόνο μήνες, με διαδοχικές πράξεις νομοθετικού περιεχομένου η κυβέρνηση μεταξύ άλλων ενίσχυσε τις ελαστικές σχέσεις εργασίας με την νομοθέτηση της δυνατότητας εφαρμογής εκ περιτροπής εργασίας για το 50% των εργαζομένων μιας επιχείρισης, έδωσε το ελεύθερο στα αφεντικά να τροποποιούν το ωράριο των εργαζομένων κατά το δοκούν χωρίς να το δηλώνουν αφήνοντας ανεξέλεγκτη την αδήλωτη εργασία και τις απλήρωτες υπερωρίες, ανέστειλε την λειτουργία της επιθεώρησης εργασίας και μείωσε το δώρο Χριστουγέννων για τους εργαζόμενους που βρίσκονται σε αναστολή σύμβασης. Ταυτόχρονα, με νομοσχέδια όπως αυτό της απαγόρευσης των διαδηλώσεων, σχεδιάζει ήδη τα μέτρα προληπτικής αντιεξέγερσης που θα εφαρμόσει σε ένα πιθανό μαζικό κοινωνικό ξέσπασμα που θα πυροδοτηθεί από το ακόμη πιο έντονο υφεσιακό κύμα που έρχεται.
Οι εργαζόμενοι στον κλάδο της διανομής ήταν μέσα σ' αυτούς που συνέχισαν να δουλεύουν εν μέσω καραντίνας για μην σταματήσουν τα γρανάζια της οικονομίας να κινούνται, για να μην διακοπεί η κερδοφορία των αφεντικών. Ήταν μέσα σ' αυτούς που ο πρωθυπουργός ονόμασε "ήρωες της πανδημίας". Για να δούμε όμως, ποια ήταν η αντιμετώπιση των επονομαζόμενων "ηρώων"; Κατά την διάρκεια του lockdown και του μαζικού εγκλεισμού η εργασία των διανομέων εντατικοποιήθηκε σε μεγάλο βαθμό, καθώς μέσω της εργασίας τους ήταν αυτοί που κλήθηκαν να αναπληρώσουν σε ένα μέρος την βραχυκύκλωση της κατανάλωσης με τις κατ' οίκον μεταφορές εμπορευμάτων. Την ίδια στιγμή που ο φόρτος και οι ώρες εργασίας για τους διανομείς πολλαπλασιάζονται, οι μεγάλες ταχυμεταφορικές εταιρείες συμπεριλήφθηκαν στις πληττόμενες επιχειρήσεις απολαμβάνοντας όλα τα προνόμια που παρέχονται από το κράτος. Από την άλλη πλευρά, όχι μόνο καμία βελτίωση δεν είδαμε για τους διανομείς αλλά αντιθέτως σχεδιάζεται η ανάκληση της εγκυκλίου που προβλέπει την καταβολή των εξόδων κίνησης των οδηγών ξεχωριστά από το επίδομα χρήσης ιδιωτικού δίκυκλου. Η ταξική διαχείριση της νέας ύφεσης από την πλευρά του κράτους είναι φανερή. Το ποιοι θα κληθούν να αποσβέσουν τις ζημίες των αφεντικών και να καλύψουν τις τρύπες στον κρατικό προϋπολογισμό είναι γνωστό. Πόσο μάλλον σε κλάδους όπως ο τουρισμός και κατά προέκταση ο επισιτισμός και το delivery πάνω στους οποίους έχει επενδυθεί η ανάκαμψη της οικονομίας τα πράγματα για τους εργαζόμενους είναι ακόμα πιο σκούρα. Όπως είναι ευρέως γνωστό κάθε "ανάκαμψη" προϋποθέτει ταυτόχρονα και εργασιακές συνθήκες γαλέρας, προϋποθέτει εντατικοποίηση και φθηνότερη εργατική δύναμη.
Η επίθεση που δέχεται η εργατική τάξη στο σύνολο της είναι και θα εξακολουθήσει να είναι ολομέτωπη. Σ' αυτή την κρίσιμη συγκυρία που διανύουμε είναι απαραίτητο να αγωνιστούμε για την ανασυγκρότηση και την συσπείρωση της τάξης μας, για την προάσπιση των ταξικών μας συμφερόντων. Αναλογιζόμενοι τις αστοχίες του παρελθόντος, τις ελλείψεις και τις ανεπάρκειες μας θα πρέπει ως πολιτικά οργανωμένοι αναρχικοί και παράλληλα ως κομμάτι της τάξης των εκμεταλλευομένων να επεξεργαστούμε και να προάγουμε νέους τρόπους για την οργάνωση και την αναβάθμιση της ταξικής πάλης, νέες μεθόδους δράσης και παρέμβασης στους χώρους εργασίας, στους ταξικούς αγώνες και τα κινήματα. Θεωρούμε πως για ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας τόσο ο εργοδοτικός όσο και ο γραφειοκρατικός κομματικός συνδικαλισμός έχουν καταδείξει τον χαρακτήρα και τα αποτελέσματα τους. Η περιφρούρηση της Βουλής από ομάδες του ΠΑΜΕ στα μεγάλα εξεγερσιακά γεγονότα της πλατείας Συντάγματος, η εκκωφαντική σιωπή της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ σε ψηφίσεις μέτρων-σταθμών με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την ψήφιση των μέτρων για την δ' αξιολόγηση του χρέους (που συνοδεύτηκε με τις γνωστές "μεταμνημονιακές θριαμβολογίες"), οι πορείες που καλούν κάθε τόσο οι οποίες έχουν καταλήξει να είναι άνευροι περίπατοι στο κέντρο της Αθήνας είναι κάποια ενδεικτικά στιγμιότυπα για τον ρόλο των συγκεκριμένων συνδικαλιστικών φορέων.
Από την πλευρά μας, ως αναρχικοί δεν θα μπορούσαμε να μείνουμε αδιάφοροι μπροστά στις ταξικές διεκδικήσεις και τους ταξικούς αγώνες. Αναγνωρίζουμε την χρησιμότητα της ύπαρξης συνδικάτων τόσο λόγω της προώθησης μέσω αυτών του αγώνα για βελτιώσεις στην ζωή των εργαζομένων, όσο και λόγω της ταξικής αλληλεγγύης και συνειδητοποίησης που μπορούν να προωθήσουν αυτές οι ενώσεις μέσα στο σώμα των εργατών. Στηρίζουμε την διακριτή οργάνωση της εργατικής τάξης στους χώρους δουλειάς. Η στάση μας δεν θα μπορούσε άλλωστε να ήταν διαφορετική, καθώς προσδοκούμε και αγωνιζόμαστε για μια Κοινωνική Επανάσταση η οποία δεν μπορεί να είναι προϊόν μιας αποκομμένης και διαχωρισμένης από την κοινωνική βάση πολιτικής ελίτ, αλλά μόνο ο καρπός των αγωνιστικών διεργασιών ενός μαζικού κινήματος της τάξης των εργαζομένων και της νεολαίας που θα επαναστατήσει και θα αποδεσμευτεί από της αλυσίδες της μισθωτής σκλαβιάς. Ο νέος κόσμος που οραματιζόμαστε, η αταξική/ακρατική κοινωνία για την οποία παλεύουμε, χτίζεται στο κέλυφος του παλιού κόσμου, γκρεμίζοντας τον. Και χτίζεται από τον κόσμο της εργασίας, την νεολαία, την εκμεταλλευόμενη και καταπιεσμένη κοινωνία. Όπως έλεγε και η πρώτη επαναστατική ένωση των εργαζομένων, γνωστή ως Α' διεθνή, μέσα από την οποία ξεπρόβαλε και καθιερώθηκε ο οργανωμένος αναρχισμός: "η υπόθεση της απελευθέρωσης του προλεταριάτου, είναι υπόθεση του ίδιου του προλεταριάτου".
Εντούτοις, το εργατικό συνδικάτο, ως ένωση που συγκροτείται πάνω στα κοινά και άμεσα συμφέροντα των εργαζομένων και στοχεύει στην βελτίωση των όρων εργασίας τους, δεν μπορεί ακριβώς λόγω της φύσης του και των εγγενών περιορισμών του να θεωρηθεί επαναστατικό. Η οικονομική πάλη και ο συνδικαλισμός φτάνουν έως την διεκδίκηση και δεν αρκούν για τον επαναστατικό μετασχηματισμό της κοινωνίας. Δεν αρκεί ούτε η ταξική οργάνωση (από μόνη της) από την σκοπιά των ελευθεριακών/αναρχικών συνδικάτων όπως πρότασσε το παλαιότερο αναρχοσυνδικαλιστικό ρεύμα. Η διάκριση των επιπέδων οργάνωσης (αυτό που έχει οριστεί στην αναρχική θεωρία ως "οργανωτικός δυισμός") είναι η αναγκαία διάκριση των βαθμίδων οργάνωσης που είναι κομβικές για την ανάπτυξη ενός επαναστατικού κινήματος. Έχουμε την ανάγκη για ένα ακηδεμόνευτο από θεσμικούς φορείς, ρεφορμιστές και κομματικούς πάτρωνες εργατικό/ταξικό/κοινωνικό κίνημα, το οποίο να αλληλεπιδρά οργανικά με το επίσης αναγκαίο πολιτικό σκέλος του επαναστατικού κινήματος, τον οργανωμένο αναρχισμό. Η πολιτική οργάνωση των αναρχικών είναι καθοριστική για την παρέμβαση στους μαζικούς χώρους και το εργατικό κίνημα, είναι καθοριστική για την αύξηση της επιρροής του αναρχισμού. Ο ρόλος της θα πρέπει να είναι πρωταγωνιστικός, όχι όμως με όρους καθοδηγητικής πρωτοπορίας λενινιστικού τύπου. Κάθε αξίωση πολιτικής εκμετάλλευσης "απ' τα έξω" των αγώνων της εργατικής τάξης σηματοδοτεί την απομάκρυνση από τους ελευθεριακούς στόχους, είτε προέρχεται από αυτόφωτες κομματικές πρωτοπορίες, είτε από "μπλανκιστικές" ελίτ.
Στον παρόντα χρόνο, η οργανωμένη δράση των αναρχικών στον κόσμο της εργασίας θεωρούμε πως θα πρέπει να επισημαίνει την αναγκαιότητα διασύνδεσης των επί μέρους αγώνων των εργατών/τριων, την συνολικοποίηση τους προς μια στρατηγική επαναστατική κατεύθυνση, αφού όπως τονίσαμε και παραπάνω, η συνδικαλιστική δράση δεν είναι αρκετή για την ανάπτυξη ενός επαναστατικού κινήματος. Σημαντικός στόχος για εμάς είναι η πύκνωση της αναρχικής παρέμβασης στους χώρους εργασίας, η προαγωγή της ταξικής αλληλεγγύης και η στήριξη μας στους ταξικούς αγώνες του παρόντος και του μέλλοντος. Προς αυτή την κατεύθυνση, στηρίζουμε ταξικά και πολιτικά, την απεργιακή κινητοποίηση που καλείται από την ΣΒΕΟΔ στις 8/10.
Ζήτω η Εργατική Τάξη - Να πάρουμε στα χέρια μας την παραγωγή
Ζήτω η Κοινωνική Επανάσταση - Ζήτω ο Αναρχισμός
Πρωτοβουλία Αναρχικών Αγίων Αναργύρων-Καματερού