Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2020 στις 11.00
Μικροφωνική αλληλεγγύης στις καταλήψεις
Μικροφωνική αλληλεγγύης στις καταλήψεις
Σάββατο 17/10 - 11.00 π.μ. - «σκαλάκια Αστέρα», λόφος Στρέφη
Ακολουθεί το πολιτικό μας σκεπτικό:
ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ ΕΧΕΤΕ ΜΟΝΟ ΤΑ ΝΤΟΥΒΑΡΙΑ, ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΟΛΟΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΦΙΛΟΛΑΟΥ 99, ΣΤΗΝ ΤΕRRA INCOGNITA, ΣΤΗ ROSA NERA
Το τελευταίο κρατικό χτύπημα απέναντι στους κατειλημμένους χώρους αγώνα είναι η εκκένωση της κατάληψης Φιλολάου 99, στο Παγκράτι στις 25/09. Το απελευθερωμένο έδαφος της Φιλολάου στα 4 χρόνια ζωής του αποτέλεσε έναν τόπο συνάντησης, δημιουργίας και αντίστασης. Εκατοντάδες κόσμου πραγματοποίησαν πορεία την ίδια μέρα στους δρόμους του Παγκρατίου σαν μια άμεση απάντηση απέναντι στην κρατική καταστολή, τον κόσμο της ιδιοκτησίας, της εξατομίκευσης, της ήττας. Η επίθεση αυτή παίρνει τη σκυτάλη από την εισβολή της αστυνομίας στις 5 Σεπτέμβρη στην κατάληψη ROSA NERA στα Χανιά, ένα εγχείρημα που μετράει ήδη 16 χρόνια ζωής. H «αξιοποίηση» του κτιρίου περιλαμβάνει σχεδιασμούς για μετατροπή του σε ξενοδοχείο, στην ήδη ακραία επιβαρυμένη από τον τουρισμό πόλη των Χανίων. Προηγείται η εισβολή της αστυνομίας στις 23 Αυγούστου στην κατάληψη Libertatia, όπου και συλλαμβάνονται 12 άτομα, τα οποία πραγματοποιούσαν εργασίες ανοικοδόμησης στη στέγη του κτιρίου, μετά από την καταστροφή που είχε δεχθεί από φασίστες στα απόνερα συγκέντρωσης για το μακεδονικό. Στις 17 Αυγούστου εκκενώνεται ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ! η κατάληψη Terra Incognita, ένα εγχείρημα που από το 2004 έχει έντονη ενεργή πολιτική δράση τόσο στον χώρο της Θεσσαλονίκης όσο και πανελλαδικά. Μια πληθώρα δράσεων αλληλεγγύης έχει ξεπηδήσει από τότε με πορείες, δράσεις προπαγάνδισης και στοχοποίησης υπευθύνων, συνελεύσεις αλληλεγγύης στην υπόλοιπη επικράτεια, συγκροτώντας ένα μήνυμα αντίστασης απέναντι στη συντονισμένη κρατική επίθεση που δεχόμαστε τόσο ως χώρος αλλά και ως κομμάτι των από τα κάτω που βιώνει τη γενικευμένη φτωχοποίηση και καταστολή.
Οι επιχειρήσεις αυτές εντάσσονται σε ένα γενικευμένο πλάνο καταστολής που δρα πολυεπίπεδα. Από τη μια στοχεύει στην εξάλειψη των τόπων συγκρότησης των πιο ριζοσπαστικών κομματιών και του αναρχικού χώρου, προσπαθώντας να αποδυναμώσει τις απαντήσεις και τη συμμετοχή στους αγώνες ενάντια στη λεηλασία των ζωών μας. Από την άλλη χαϊδεύει τα αυτιά των ψηφοφόρων της κυβέρνησης και του υπόλοιπου συντηρητικού κοινωνικού φάσματος, επιδεικνύοντας την καταστολή και την καραμέλα της ασφάλειας ως το μόνο έργο που έχουν- διαχρονικά- να επιδείξουν.*
Ένας όμως βασικότατος στόχος είναι η επίθεση απέναντι στο όπλο της κατάληψης ως πρακτικής αγώνα και αμφισβήτησης του κυρίαρχου κάθε φορά πλαισίου. Τόσο ως μέσο αντίστασης στη λογική της κερδοφορίας, της ιδιοκτησίας, του εξευγενισμού των γειτονιών μας. Αλλά και ως πολιτικό εργαλείο που χρησιμοποιούμε στο πλαίσιο εργατικών, φοιτητικών και λοιπών διεκδικήσεων. Η έμμεση και άμεση καταστολή των μαθητικών καταλήψεων που έχουν σαρώσει το σύνολο του ελλαδικού χάρτη, από τις αρχές της σχολικής χρονιάς αποδεικνύουν αυτό ακριβώς το πράγμα. Οι απειλές για επεμβάσεις εισαγγελέα, οι «εξαγριωμένοι» γονείς που επιτίθενται σε καταληψίες, η κλήση μαθητών με τους γονείς τους στη ΓΑΔΑ, η «φιλική» παρουσία μπάτσων πάσης φύσεως έξω από τα σχολεία, πάνε χέρι-χέρι με τη μιντιακή προπαγάνδα ενάντια στους αγώνες των μαθητών. Αγώνες οι οποίοι εστιάζουν στις αντιφάσεις των μέτρων «προστασίας» εντός των τάξεων, σε αιτήματα βελτίωσης των συνθηκών εκπαίδευσης, πέρα από τα επικοινωνιακά παιχνίδια του Υπουργείου, κόντρα στις υπουργικές αποφάσεις για τηλεκπαίδευση που αποκλείει τους καταληψίες, αλλά και όσους-ες λόγω ταξικών φραγμών δεν έχουν πρόσβαση σε υπολογιστικά κ.λπ. μέσα, με τις σοβαρές ενστάσεις για τα προσωπικά δεδομένα των ανηλίκων να έχουν προσπεραστεί εν μια νυκτί.
Σε συνθήκες υγειονομικής και συστημικής κρίσης, στρώνεται λοιπόν το έδαφος για τη διεύρυνση της επίθεσης των από τα πάνω σε μεγαλύτερα κομμάτια του κοινωνικού συνόλου. Γινόμαστε μάρτυρες της αυξημένης καταστολής με πιο πρόσφατο παράδειγμα το χουντικής προέλευσης νομοσχέδιο για την απαγόρευση των διαδηλώσεων. Γινόμαστε μάρτυρες των «μαθηματικών» στις στατιστικές της πανδημίας. Των αντικρουόμενων ασκήσεων πειθάρχησης στο όνομα του περιορισμού του ιού. Τις επιθέσεις σε δημόσιους χώρους, τις εξώσεις μεταναστών από τα σπίτια τους (κατειλημμένα ή μη), τη συνεχή παρουσία μπάτσων κάθε είδους που κατέλαβαν τις γειτονιές μας, και την αδιάλειπτη συνθήκη ελέγχου στο σύνολο του κέντρου. Ζεστό χρήμα κύλησε στους φίλους των ΜΜΕ- χωρίς να σημαίνει ότι οι «νόμιμες» μίζες περιορίστηκαν εκεί- εξασφαλίζοντας την καθοδήγηση της κοινής γνώμης. Εξασφαλίζοντας τον αποπροσανατολισμό της από την έλλειψη στελέχωσης των νοσοκομείων και των δομών υγείας με ανθρώπινο δυναμικό αλλά και εξοπλισμό. Ντύνοντας επικοινωνιακά -μαζί με τις ομάδες marketing της κυβέρνησης- τα πρωτοφανή μέτρα καταλήστευσης των εργασιακών κεκτημένων ζητώντας να ΣΥΝ-ΕΡΓΑΣΤΟΥΜΕ με τα αφεντικά μας για την εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης μας για λιγότερα λεφτά. Αποσιωπώντας τις απαίσιες συνθήκες διαβίωσης που εντείνονται σε μια συνθήκη κρίσης, για όσους και όσες βρίσκονται έγκλειστοι σε στρατόπεδα και φυλακές (οι 2 μέρες συνεχόμενης φωτιάς στη Μόρια, με πάνω από 3500 άτομα να βρίσκονται εγκλωβισμένα κυριολεκτικά στο τίποτα, δεν είναι παρά η επόμενη σελίδα των βασανιστηρίων αυτού του κόσμου).
Όλα αυτά συμβαίνουν για την κερδοφορία του χρεοκοπημένου συστήματος του καπιταλισμού και των εξουσιαστών μας. Διαχρονικό ρόλο σε αυτό διαδραματίζει η καταλήστευση του φυσικού περιβάλλοντος. Στο όνομα της «ανάπτυξης» τα βουνά έχουν γεμίσει αιολικά και θάλασσες που θα μαυρίσουν από το πετρέλαιο για την κερδοφορία των πολυεθνικών. Όσο για τους ελληνοτουρκικούς διαξιφισμούς για τη διευθέτηση της οικονομικής εκμετάλλευσης των ενδιάμεσων θαλάσσιων εδαφών τους, αποτελούν το μόνιμο θέμα των ημερών. Οι εκατέρωθεν κυβερνήσεις επιδίδονται στις γνωστές κινήσεις και δηλώσεις εντυπώσεων ενώ παράλληλα μοιράζουν την πίτα της εκμετάλλευσης. Τα γεωπολιτικά παιχνίδια στις πλάτες των από τα κάτω και του φυσικού πλούτου που παίζονται στο Αιγαίο, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι μεταφράζονται σε δολάρια πετρελαίου, πλωτά σύνορα και βάρκες του λιμενικού που βυθίζουν τις βάρκες της ελπίδας των εκτοπισμένων, σε κονδύλια και μίζες για εξοπλισμούς και υποβρύχια, φουντώνοντας εθνικισμούς εκατέρωθεν των συνόρων.
Για όλους λοιπόν τους λόγους του κόσμου, καθεμία και καθένα από μας, ατομικά και συλλογικά, οφείλει να ανασυνταχθεί και να διαλέξει θέση μάχης, με δημιουργική φαντασία, αλλά και επιμονή στη διεκδίκηση των κεκτημένων που αίρονται. Τον δρόμο, τις δομές, τις καταλήψεις, τα δίκτυα αλληλεγγύης μας, τις γειτονιές μας. Από τις εξεγέρσεις της μαύρης κοινότητας στις ΗΠΑ, μέχρι το κέντρο της Αθήνα προτάσσουμε τον αγώνα ενάντια στο καπιταλιστικό μοντέλο της νομιμοποιημένης μιζέριας και της εξατομίκευσης. Ενάντια σε πάσης φύσεως εκμετάλλευση, σε κάθε είδους εξουσία.
ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ, Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΟΡΓΗ ΣΙΓΟΒΡΑΖΕΙ ΚΑΙ Η ΕΚΡΗΞΗ ΤΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΡΗΣΙΜΗ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΩΝ ΓΙΑ ΖΩΗ
ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΑΛΗΨΙΕΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ
ΣΙΝΙΑΛΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΕΚΤΟΠΙΣΜΕΝΟΥΣ/ΕΣ ΣΤΗ ΜΟΡΙΑ
Κατάληψη Δερβενίων 56
* Το κεκτημένο της στοχοποίησης των μεταναστευτικών καταλήψεων και των πολλαπλών εκκενώσεων εντός Εξαρχείων, δεν ξεχνάμε να το αποδώσουμε στον ΣΥΡΙΖΑ, που κατά τη διάρκεια της δικής του λαμπρής θητείας έστρωσε τον δρόμο για αυτές τις εισβολές (παραδείγματα εκκενώσεων GARE, Τζαβέλα, Σολωμού, Μπουμπουλίνας κ.λπ.)
Η Κατάληψη Δερβενίων 56 αποτέλεσε απελευθερωμένο έδαφος του κινήματος με πολύμορφη συμμετοχή στους αγώνες από τον Σεπτέμβρη του 2015. Εν μέσω απαγόρευσης κυκλοφορίας το Μάρτη του 2020, παρέμεινε ανοιχτή, συνεχίζοντας τις πολιτικές της διαδικασίες, ξεκινώντας παράλληλα δομή αλληλοβοήθειας, με στόχο την κάλυψη των αναγκών των από τα κάτω, παρά τις επανειλημμένες πιέσεις που δέχτηκε από κάθε είδους δυνάμεις καταστολής. Στο πλαίσιο της ευρύτερης επικοινωνιακής διαχείρισης της γειτονιάς των Εξαρχείων, μιας γειτονιάς που αποτελεί πεδίο ανάπτυξης αγώνων του κινήματος διαχρονικά, το κράτος εκκένωσε το εγχείρημά μας στις 26/06/2020, στοχεύοντας όχι μόνο στο κτίριο αλλά σε όσα και όσους υπήρξαμε, δράσαμε, αγωνιστήκαμε εκεί μέσα. Με το βλέμμα μας στραμμένο στους αγώνες που προκύπτουν από τις ΗΠΑ μέχρι τη Θεσσαλονίκη, την Κρήτη, τις δικές μας γειτονιές, δεσμευόμαστε πως θα παλέψουμε, θα παραμείνουμε εδώ και θα συμβάλλουμε από την πλευρά μας στις κοινωνικές εκρήξεις του αύριο. Έχουμε ακόμα πολλά να συνεισφέρουμε στην Υπόθεση του ταξικού και κοινωνικού ανταγωνισμού από το δικό μας μετερίζι. Με όραμα έναν κόσμο χωρίς καταπίεση και εκμετάλλευση, χωρίς διαχωρισμούς βάσει φύλου, φυλής, σεξουαλικότητας. Έναν κόσμο που αξίζει να βιώνεται. Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να παλέψουμε ενάντια σε κράτος και αφεντικά, ενάντια σε όποιον έχει συμφέρον από τη διατήρηση της ανισότητας και της αδικίας.
πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1607741/
πηγή : email που λάβαμε στις 13 Οκτωβρίου 05h