kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Μικροφωνική Συγκέντρωση

Το βράδυ της Τετάρτης 16/9 πραγματοποιήσαμε παρέμβαση στην παραλία της Θεσσαλονίκης με σκοπό να δηλωθεί η παρουσία του αντιφασιστικού κινήματος σε έναν χώρο που οι φασίστες επιλέγουν συχνά για την δημόσια δραστηριοποίσή τους και να προπαγανδιστεί η πορεία για τον Παύλο Φύσσα την Παρασκευή. Από την αρχή σχεδόν της δράσης μας ακολουθούσαν μονάδες της αστυνομίας οι οποίες πληθαίναν με την ώρα, ενώ παράλληλα σβηνόντουσαν φασιστικά συνθήματα και σύμβολα, απομεινάρια της πρόσφατης συγκέντρωσης του κόμματος του Κασιδιάρη στο σημείο που είχαν παραμείνει άθικτα για μέρες. Όταν η παρέμβαση έφτανε στο τέλος της,δυνάμεις της καταστολής (διας,δελτα,οπκε,ματ) μας επιτέθηκαν αναιχαιτίζοντάς την πορεία μας βίαια, με αποτέλεσμα πολλά άτομα να τραυματιστούν και ορισμένα να χρειαστεί να μεταφερθούν στο νοσοκομείο.

Αρχικά μας ανακοινώθηκε η προσαγωγή μας για εξακρίβωση, στην πορεία της νύχτας όμως αυτή μετατράπηκε σε 51 συλλήψεις με κατηγορίες πλημελληματικού χαρακτήρα (διατάραξη κοινής ειρήνης, διακεκριμένη φθορά καλλιτεχνικού μνημείου, αντίσταση κατά της αρχής, οπλοκατοχή, πρόκληση απλής σωματικής βλάβης σε αστυνομικό, άρνηση δακτυλοσκόπησης) και την παράβαση του νέου νόμου για τις πορείες, που τελικά δεν συμπεριλήφθηκε στο κατηγορητήριο. Το μεσημέρι της Πέμπτης 17/9 στα δικαστήρια η εισαγγελέας εισήγαγε μια ακόμα κατηγορία, αυτή τη φορά κακουργηματικού βαθμού, την διακεκριμένη φθορά μνημείου ιδιαίτερα μεγάλης αξίας, η οποία προκάλεσε την περαιτέρω κράτησή μας και την επιβολή περιοριστικών όρων (παρόν στο τμήμα μηνιαία) και στις/στους 51 συλληφθείσες/ντες, μια ξεκάθαρα πολιτικά καθοδηγούμενη κίνηση που στόχευε στην αποδυνάμωση του αντιφασιστικού κινήματος στις μέρες της επετείου της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα και της εκδίκασης της υπόθεσης της χρυσής αυγής. Δεν είναι τυχαίο πως η κατηγορία αυτή βασίστηκε στην κατάθεση ενός καλοθελητή εφόρου αρχαιοτήτων,του Ιωάννη Κανονίδη, διορισμένου σε αυτή τη θέση με το που άλλαξε η κυβέρνηση, ο οποίος υποστήριξε πως το να βάφεις τοίχους χτισμένους το 2009 είναι το ίδιο με το να βάφεις τον Λευκό Πύργο. Αυτός ο άνθρωπος βέβαια, δεν δείχνει την ίδια ευαισθησία όταν υπάρχει πολιτικό και οικονομικό διακύβευμα, όπως πχ στην καταστροφή πλήθους αρχαΙολογικών ευρημάτων στα έργα του μετρό Θεσσαλονίκης, για τα οποία είναι επίσης αρμόδιος.

Σχετικά με τις συνθήκες κράτησής μας, ακολουθήθηκε η αναμενόμενη εκδικητική στάση των μπάτσων για 15 ώρες στο -2 της ΓΑΔΘ, όπου μέχρι το απόγευμα της Πέμπτης μας στερήθηκε η πρόσβαση σε φαγητό και νερό. Προηγήθηκε η πάγια τακτική του ολικού σωματικού ελέγχου που στοχέυει στην προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Η συνθήκη της πανδημίας έχει δημιουργήσει ένα κλίμα φόβου και εσωστρέφειας στην κοινωνία, το οποίο αποτελεί εργαλείο στα χέρια της κρατικής επίθεσης σε όσους και όσες αγωνίζονται. Ζούμε σε μια περίοδο έντονης καταστολής από τη μεριά του κράτους τόσο στην κοινωνία με την οικονομική και κοινωνική επίθεση στους από τα κάτω (μαθητές,μετανάστες,εργατικό κίνημα), όσο και στον κόσμο του αγώνα με εκκενώσεις κατειλημμένων χώρων και διώξεις/στοχοποιήσεις στους αγωνιστές, και μέσω των ΜΜΕ. Η ρουφιανιά των ΜΜΕ κορυφώθηκε με την στοχοποίση 2 συντρόφων από την κρατική τηλεόραση μέσω της Μαρίας Τραυλού, η οποία μέσα σε ένα παραλήρημα τρομοϋστερίας προδίκασε μια ανοιχτή ακόμα υπόθεση και έφτασε στο σημείο μέχρι και να φορτώσει αυθαίρετα νέες κατηγορίες ( το κείμενο των 2 συντρόφων για το περιστατικό: https://athens.indymedia.org/post/1607301/ ). Ο κρατικός μηχανισμός συνεχώς ανακυκλώνει φασιστικά μορφώματα, όπως αυτό του φασίστα Κασιδιάρη. Η καταδίκη της χρυσής αυγής στα πλαίσια της αστικής δικαιοσύνης, δεν αντικαθιστά την έμπρακτη καταπολέμηση του φασισμού στη δημόσια σφαίρα. Ο φασισμός τσακίζεται στο δρόμο και όχι από το σύστημα που τον γεννά και τον υποθάλπτει.

Η κατασταλτική αυτή απόπειρα του κράτους απαντήθηκε με ένα πολύμορφο κύμα αλληλεγγύης, από αντιφασίστες/ριες από τον ελλαδικό χώρο και το εξωτερικό. Η πολυπληθής και πολύωρη παρουσία αλληλέγγυου κόσμου στα δικαστήρια τις ημέρες που ακολούθησαν,η αυθόρμητη πορεία αργά το βράδυ της σύλληψής μας, η συλλογή ειδών ανάγκης για τους/τις κρατούμενους/ες και η μαζική στήριξη της αντιφασιστικής πορείας μνήμης για τον Παύλο Φύσσα την Παρασκευή 18/9 έδειξαν ότι το αντιφασιστικό κίνημα δεν φιμώνεται από σκευωρίες και διώξεις. Εμείς ως αντιφασίστριες/ες συνεχίζουμε να στεκόμαστε απέναντι στα κατασταλτικά σχέδια του κράτους, αλλά και της όποιας επιδίωξης των φασιστών για δημόσια ύπαρξη.

Δεν αφήνουμε σπιθαμή γης στον κόσμο της μισαλλοδοξίας, του ρατσισμού και του εθνικισμού να πραγματώσει τις δυστοπικές του βλέψεις.

Ο Παύλος ζει, τσακίστε τους ναζί.

Ούτε στη Σαλονίκη, ούτε πουθενά, τσακίστε τους φασίστες σε κάθε γειτονιά.

Μικροφωνική συγκέντρωση έξω απο την Εφορεία Αρχαιοτήτων Θεσ/νίκης 22/10 στο Επταπύργιο στις 11:00

Ανοιχτή συνέλευση αλληλεγγύης στους/ις 51 συλληφθέντες/είσες αντιφασίστες/τριες

πηγή : email που λάβαμε στις 16 Οκτωβρίου 14h

Η ΦΑΣΙΖΟΥΣΑ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΛΗΘΗΣ

Το βράδυ της Τετάρτης 16/9 πραγματοποιήθηκε στην παραλία της Θεσσαλονίκης αντιφασιστική παρέμβαση με σκοπό το σβήσιμο ναζιστικών συμβόλων και συνθημάτων που είχαν γραφτεί κατά την τελευταία ομιλία του Κασιδιάρη και με σκοπό την προπαγάνδιση της πορείας για τον Παύλο Φύσσα. Προς το τέλος της παρέμβασης αστυνομικές δυνάμεις περικύκλωσαν τους/τις 51 αντιφασίστ(ρι)ες και στη συνέχεια τους επιτέθηκαν με αποτέλεσμα πολλά άτομα να τραυματιστούν και δύο να καταλήξουν στο νοσοκομείο.

Στη συνέχεια ακολούθησε η προσαγωγή και κατόπιν η σύλληψη των 51 με κατηγορίες πλημελληματικού χαρακτήρα τουλάχιστον μέχρι το μεσημέρι της Πέμπτης 17/09 όταν στα δικαστήρια απαγγέλλεται μια νέα κατηγορία από την εισαγγελέα, αυτή της "διακεκριμένης φθοράς μνημείου ιδιαίτερα μεγάλης αξίας" η οποία διώκεται σε κακουργηματικό βαθμό. Σημαντικό ρόλο στην αναβάθμιση των κατηγοριών έπαιξε η γνωμοδότηση του Γιάννη Κανονίδη, προϊστάμενο της εφορίας αρχαιοτήτων. Συγκεκριμένα, οι μαρμάρινες πλάκες πέριξ του Λευκού Πύργου που τοποθετήθηκαν εκεί το 2008 κατά την υλοποίηση έργου ανάπλασης σύμφωνα με την εν λόγω δίωξη εξισώνονται με "μνημεία ιδιαίτερα μεγάλης αξίας".

Βέβαια, όπως φαίνεται η εκάστοτε "μεγάλη - ιστορική αξία" κρίνεται επιλεκτικά. Για παράδειγμα την ίδια στιγμή που ο Κανονίδης αναφέρεται στην ιστορικότητα μιας ύλης που έχει τοποθετηθεί το 2008, ο Δήμος Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με την εφορεία αρχαιοτήτων προγραμματίζει έργα ανάπλασης και ανάδειξης των βυζαντινών τειχών, μια ανάδειξη που ήδη πραγματοποιείται με το γκρέμισμα όλων των σπιτιών που εφάπτονται στη μία πλευρά του τοίχους (καστρόπληκτα). Σπίτια που αποτελούν κομμάτια της προσφυγικής μνήμης που αποτυπώνεται στην Άνω Πόλη, μιας ιστορικής μνήμης που φυσικά δεν συνάδει με τα στάνταρ του "ένδοξου και λαμπερού αρχαιοελληνικού και βυζαντινού παρελθόντος".

Ενός παρελθόντος που επιτάσσει την εθνική καθαρότητα η οποία συνδέεται με τα ακόλουθα στάδια: πρώτα την κάθαρση ενός πληθυσμού που φέρει "ξενόφερτα" στοιχεία και στη συνέχεια τον αφανισμό συμβόλων και σημείων μέσα στην πόλη που ανακαλούν μνήμες της παρουσίας αυτού. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η διαγραφή από την ιστορική μνήμη της πόλης του εβραϊκού στοιχείου, πρώτα όσον αφορά τον πληθυσμό με τη ναζιστική σφαγή των εβραίων και την πλήρη αποδοχή του από όλο τον νεο-εθνικοποιημένο ελληνικό πληθυσμό και κατά δεύτερο λόγο με πολεοδομικές παρεμβάσεις όπως την οικοδόμηση της Πανεπιστημιούπολης στη θέση των πλεόν κατεστραμμένων εβραϊκών νεκροταφείων. Το τουρκικό στοιχείο της πόλης είχε ήδη διωχθεί με την ανταλλαγή πληθυσμών το 1923 ενώ τα τζαμιά και οι μιναρέδες τους δεν προστατεύθηκαν από καμιά αρχαιολογική υπηρεσία.

Φυσικά δεν περιμέναμε τίποτα άλλο από μια τοπική αρχή η οποία υπερασπίζεται κυρίαρχες αφηγήσεις σε μια κατεύθυνση συνέχισης της ανθίζουσας καπιταλιστικής εξευγενισμένης μητρόπολης. Μιας μητρόπολης που τίποτα δεν έχει να χάσει από το σβήσιμο ανθρώπων αλλά που οι εμπνευστές της διώκουν άτομα για σβήσιμο φασιστικών συμβόλων, συμβόλων που ανακαλούν μνήμες μαζικών σφαγών. Μιας μητρόπολης που τουριστικοποιείται διαρκώς σύμφωνα με τις ανάγκες του σύνθετου και ευρύτερου εξουσιαστικού συμπλέγματος. Όποτε λοιπόν υπάρχει η ανάγκη να ξεριζωθεί κάποιο κομμάτι της ιστορίας χάριν ομοιογένειας και ελληνικότητας, η κυριαρχία βάζει μπρος τις μηχανές της και αποκαθαιρεί, ισοπεδώνει, εξαφανίζει. Όποτε θέλει να πουλήσει εναλλακτισμό και μουσειακά εκθέματα σε κάποιο "ψαγμένο" τουριστικό κοινό ενσωματώνει και εμπορευματοποιεί την πολυπολιτισμικότητα και κάθε ξένο προς αυτήν στοιχείο.

Τέλος, ο ίδιος ο έφορος δεν φαίνεται ιδιαίτερα ανιδιοτελής στις προθέσεις του. Από τη μία αποχαρακτηρίζει αρχαιολογικούς χώρους μπρος στη συνέχιση των έργων του μετρό, έργο που αναβαθμίζει την ταχύτητα κυκλοφορίας ανθρώπων - εμπορευμάτων στην πόλη, και από την άλλη κινεί διαδικασίες για απόδοση κακουργήματος έπειτα από παρέμβαση σε πέτρες πέριξ του Λευκού Πύργου. Η θέση του προφανώς και δεν προκύπτει από κάποια πολιτισμική ή ιστορική ευαισθησία αλλά από μια ξεκάθαρη για μας πολιτική θέση στο πλευρό των τελευταίων κατασταλτικών μεθοδεύσεων του Κράτους απέναντι στα αγωνιζόμενα κομμάτια.

Εμείς απέναντι στις δημοτικές αρχές, τους κάθε λογής εκτελεστές αυτών όσο και του κράτους συνεχίζουμε να προτάσσουμε πολύγλωσσες, πολυπολιτισμικές, πολύχρωμες γειτονιές, γεμάτες καταλήψεις, κέντρα αγώνα, σχέσεις αλληλεγγύης, ισότητας και ελευθερίας.
Απέναντι σε κάθε λογής φασίστα, μικροαστό, μπάτσο, νοικοκυραίο στεκόμαστε στο πλευρό των μεταναστ(ρι)ών, των μη ετεροκανονικών ατόμων, των οροθετικών γυναικών, όλων όσων αγωνίζονται ενάντια στη μιζέρια της καθημερινότητας που τους επιβάλλει η κυριαρχία.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΥΣ/ΤΙΣ 51 ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΕΣ/ΡΙΕΣ
ΟΥΤΕ ΣΤΗ ΣΑΛΟΝΙΚΗ ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ
ΕΦΟΡΟΙ, ΔΗΜΟΙ ΚΑΙ ΚΡΑΤΙΚΟΙ ΦΟΡΕΙΣ Η ΜΟΝΗ ΙΣΤΟΡΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΜΑΣ
Μικροφωνική συγκέντρωση έξω απο την Εφορεία Αρχαιοτήτων Θεσ/νίκης 22/10 στο Επταπύργιο στις 11:00

Συνέλευση υπεράσπισης καταλήψεων στέγης Άνω Πόλης
https://takastropliktamenoun.noblogs.org/
kataexlhpseisaexnopolis@exriseup.nexet

πηγή : email που λάβαμε στις 19 Οκτωβρίου 22h