Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2021 στις 12.00
Συγκέντρωση Αλληλεγγύης στον Pablo Hasel
Συγκέντρωση Αλληλεγγύης στον Pablo Hasel, Σάββατο 20/2, 12.00, στο Ισπανικό Προξενείο (Λεωφόρος Νίκης 3)
Η Πρωτοβουλία Μουσικών-Καλλιτεχνών καλεί σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στον Ισπανό φυλακισμένο κομμουνιστή ράπερ Pablo Hasel, το Σάββατο 20 Φλεβάρη, στις 12.00, έξω από το Ισπανικό Προξενείο Θεσσαλονίκης (Λεωφόρος Νίκης 3).
Oύτε σε Ελλάδα ούτε σε Ισπανία πότε και πουθενά λογοκρισία!
ΛΕΤΥΕΡΙΑ ΣΤΟΝ PABLO HASEL!
LIBERTAD PABLO HASEL!
πηγή : https://www.facebook.com/Πρωτοβουλία-μουσικών…
πηγή : email που λάβαμε στις 17 Φεβρουαρίου 23h
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΝ PABLOHASEL
Και κάθε αγωνιζόμενο καλλιτέχνη
''Η άσκηση της φαντασίας είναι επικίνδυνη για όσους επωφελούνται από τον τρόπο που τα πράγματα είναι επειδή έχει τη δύναμη να δείξει ότι η παρούσα κατάσταση των πραγμάτων δεν είναι μόνιμη, δεν είναι καθολική, δεν είναι απαραίτητη.
[…]
Δεν θα γνωρίσουμε τη δική μας αδικία αν δεν μπορέσουμε να φανταστούμε πώς είναι η δικαιοσύνη. Δεν θα είμαστε ελεύθεροι, αν δεν φανταστούμε πώς είναι η ελευθερία. Δεν μπορούμε να απαιτήσουμε από κάποιον να προσπαθήσει να επιτύχει τη δικαιοσύνη και την ελευθερία που δεν είχε την ευκαιρία να φανταστεί ως εφικτές.''
UrsulaK. LeGuin
Η δύναμη της τέχνης να ενδυναμώνει τους καταπιεσμένους και να τρομοκρατεί τους καταπιεστές είναι συνδεδεμένη με την ιστορία της. Πολλά παραδείγματα καλλιτεχνών είναι γνωστά που τιμωρήθηκαν βάναυσα από την εξουσία για το θάρρος τους να αναδείξουν την αλήθεια, την οξυδέρκεια των έργων τους, την εύστοχη αμφισβήτηση, την ικανότητα να εμπνέουν. Αντίστοιχα πολλά όμως είναι τα παραδείγματα όπου αυτού του είδους η καταστολή αντί να οδηγήσει στην αποσιώπηση, τόνισε την αναγκαιότητα και την προσφορά των αγωνιστών καλλιτεχνών ακόμα περισσότερο. Μια τέτοια περίπτωση είναι αυτή του Pablo Hasel.
Ο ράπερ από την Καταλονία είχε καταδικαστεί και στο παρελθόν για ''ωραιοποίηση της τρομοκρατίας'' βάσει σχολίων του στο twitter, το 2014. Το 2019 του επιβλήθηκε ποινή με αναστολή τριών ετών. Όμως κρίθηκε εκ νέου ένοχος με την ίδια νομοθεσία για σχόλια του στο twitter και για ένα τραγούδι του. Το έγκλημά του σχετίζεται και πάλι με την ''τρομοκρατία'' και επιπλέον κατηγορείται για εξύβριση της μοναρχίας (γιατί στην Ισπανία αυτή η απαρχαιωμένη μορφή εξουσίας είναι ακόμα, σαν αταβιστικό φετίχ, ιερή και σημαντική). Το αποτέλεσμα είναι ότι πρέπει να εκτίσει ποινή 9 μηνών.
Αψηφώντας τις επιταγές της εξουσίας, ο Hasel, αντί να παραδοθεί, επέλεξε να οχυρωθεί μαζί με αλληλέγγυους/ες στο πανεπιστήμιο της Λέριδα. Μετά από σύγκρουση που διήρκεσε 24 ώρες, οι δυνάμεις καταστολής κατάφεραν να τον συλλάβουν νωρίς την Τρίτη 16/2. Την ώρα της σύλληψής του φώναξε: "Εχθροί του λαού, θα αγωνιστούμε για να κερδίσουμε. Θάνατος στο φασιστικό κράτος". Μέχρι και σήμερα η αντίδραση στην Καταλονία είναι ισχυρή: μεγάλες κινητοποιήσεις στην Βαρκελώνη, τη Λέριδα και άλλες πόλεις έχουν συνταράξει την Ισπανία, με τον κόσμο να ενώνεται κάτω από το σύνθημα FreePablo και να συγκρούεται επανειλημμένα με τις αστυνομικές δυνάμεις, οι οποίες προφανώς απαντούν όπως ξέρουν σε όλο τον κόσμο: με βάναυση και ανηλεή καταστολή.
Δυστυχώς, η παραπάνω περίπτωση μόνο μοναδική δεν είναι. Στην Ισπανία με βάση αυτή τη νομοθεσία, έχουν γίνει ήδη 76 διώξεις. Παρόμοια παραδείγματα υπάρχουν και στην Γερμανία. Και εδώ κάποιος μπορεί να αναρωτιέται πως είναι δυνατόν στην Ευρώπη, η οποία ευαγγελίζεται για τον εαυτό της ένα προφίλ προστατευτικό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελευθερίας του λόγου, η πολιτική έκφραση να δέχεται τέτοια φίμωση. Ενδεικτικά, μπορούμε να παραπέμψουμε στην άνοδο της ακροδεξιάς σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, στη μεταχείριση των μεταναστών στα σύνορα και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και στην εξαιρετικά επικερδή αγοραπωλησία πολεμικών εξοπλισμών.
Στρέφοντας το βλέμμα μας και στην Ελλάδα, ούτε μια εβδομάδα πριν κατατέθηκε στη βουλή αντίστοιχο σχέδιο νόμου προς ψήφιση. Αν και η παράγραφος β, που συνέδεε επιπλέον και τον τρομονόμο 187 Α και Β, ανακαλέστηκε και αφαιρέθηκε μετά από μαζικές αντιδράσεις και κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα, το πρώτο σκέλος συνεχίζει να παρέχει στο κράτος τη δυνατότητα ευνοϊκής ανάγνωσης του γράμματος του νόμου. Συγκεκριμένα αναφέρει ''Οι υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων δεν πρέπει: α) να εμπεριέχουν υποκίνηση σε βία ή μίσος εναντίον ομάδας ανθρώπων, ιδίως λόγω φύλου, φυλής, χρώματος, εθνοτικής καταγωγής, ιθαγένειας ή κοινωνικής προέλευσης, γενετικών χαρακτηριστικών, γλώσσας, θρησκείας ή πεποιθήσεων, πολιτικών φρονημάτων ή κάθε άλλης γνώμης…''. Ενώ φαινομενικά μοιάζει να προστατεύει, ας αναλογιστούμε α) πόσο έντονη είναι πραγματικά η πρόθεση του ελληνικού κράτους να κάνει οτιδήποτε πέρα από το να καταπιέζει μειονοτικές ομάδες (ίσως σύντομα να δούμε τη δημιουργία κάποιου ευφάνταστου σώματος ασφαλείας για αυτήν ακριβώς τη δουλειά) και β) αν ο νόμος αυτός θα εφαρμοστεί κυρίως σε ρατσιστικές και εθνικιστικές δηλητηριώδεις ρητορείες ή σε οποιονδήποτε και οποιαδήποτε αντιτίθεται σε αυτές. Όπως γράφει ο ίδιος ο Hasel σε μήνυμα που αποστέλλει μετά τη φυλάκισή του: ''Επιπλέον, έχουν απαγορεύσει και καταστείλει διαδηλώσεις με την δικαιολογία της Πανδημίας επιτρέποντας ταυτόχρονα την κυκλοφορία των φασιστών ή άλλων συναθροίσεων''. Καθόλου τυχαίο, καθώς στις 14/2 πραγματοποιήθηκε ναζιστική συγκέντρωση στην Ισπανία για να τιμήσουν την Κυανή Μεραρχία που υπηρέτησε τον Χίτλερ στον ΒΠΠ. Παρομοίως και στην Ελλάδα, στις 30 Ιανουαρίου, η Χρυσή Αυγή πραγματοποίησε ανενόχλητη συγκέντρωση στο μνημείο των Ιμίων, σε μια περίοδο όπου μια ανάρτηση πανό από τον κόσμο του αγώνα θεωρείται casusbelli και αντιμετωπίζεται με υπερμεγέθεις αστυνομικές επεμβάσεις. Το κράτος που ''καταδίκασε'' το φασιστικό αυτό μόρφωμα, έρχεται σε σύντομο χρόνο να επιβεβαιώσει και πάλι την πραγματική του σχέση μαζί του. Την ίδια στιγμή που φασίστες καταδικασμένοι για ποινικά αδικήματα, αποφυλακίζονται «εξπρές» ή τυγχάνουν ιδιαίτερης ευνοϊκής διαχείρισης από τον κρατικό μηχανισμό, οι αγωνιστές πολιτικοί κρατούμενοι τιμωρούνται εκδικητικά διεκδικώντας βασικά δικαιώματα όπως στην περίπτωση του αγωνιστή Δ. Κουφοντίνα που βρίσκεται σε απεργίας πείνας από τις 8 Γενάρη διασωληνομένος σε ΜΕΘ με κίνδυνο της ζωής του, διεκδικώντας την μεταγωγή του στις φυλακές Κορυδαλλού όπως επιτάσσει ο φωτογραφικός νόμος που ψήφισε η ίδια η κυβέρνηση. Γίνεται για μια ακόμη φορά εμφανές ότι οι φασίστες είναι ελεύθεροι να εκφράσουν το μίσος τους με τις ευχές του αστικού κράτους αλλά οι αντιφασίστες σε λίγο δε θα επιτρέπεται ούτε καν να αναφέρονται σε αυτό.
Δεν τρέφουμε καμία αυταπάτη σχετικά με τις επιλογές του κράτους και των συσχετιζόμενων φερέφωνων του, με σκοπό τη φίμωση όσων ανατρεπτικών φωνών εναντιώνονται σε ένα σάπιο σύστημα που βασίζεται στην εκμετάλλευση. Όσο υπάρχει κράτος και καπιταλισμός η «ελευθερία του λόγου», οι απαγορεύσεις, ο όρος «τρομοκρατία» θα καθορίζονται πάντα κατ' εντολή της άρχουσας τάξης, εις βάρος της κοινωνίας και των καταπιεσμένων και αγωνιζόμενων κομματιών της. Ας μη τους το επιτρέψουμε.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ PABLOHASEL
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΦΙΜΩΣΗΣ ΜΑΣ
Η ΤΕΧΝΗ ΕΙΝΑΙ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΩΝ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΑΒΒΑΤΟ 20/2, 12.00, ΣΤΟ ΙΣΠΑΝΙΚΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ (ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΝΙΚΗΣ 3)
Τοπικός συντονισμός Θεσσαλονίκης, Αναρχική Πολιτική Οργάνωση- Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων
Στην Ελλάδα, το Β' σκέλος του επίμαχου άρθρου 8 του νομοσχεδίου Λιβανίου ("τρομονόμος για καλλιτέχνες") αποσύρθηκε, σε μια θεατρινίστικη κίνηση της εξουσίας να δείξει πως θέλει να διαφυλάξει την ελεύθερη έκφραση, μετά την άμεση και ηχηρή κατακραυγή της από ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας. Το σκέλος διεύρυνσης του τρομονόμου αποσύρθηκε, προς το παρόν, αλλά θα ξαναέρθει από την πίσω πόρτα. Το ποινικό κομμάτι (προς το παρόν) υποβαθμίστηκε, όμως το πνεύμα του νομοσχεδίου παραμένει ως έχει.
Στην Ισπανία ο τρομονόμος για τους καλλιτέχνες ήδη εφαρμόζεται. Στις 15 Φεβρουαρίου 2021, ο κομμουνιστής ράπερ Pablo Hasel κλειδώθηκε μαζί με αλληλέγγυους στο πανεπιστήμιο της Γιέιδα, για να αποφύγει τη σύλληψη του με βάση τον ευρωπαίκό νόμο που περιστέλει και ποινικοποιεί την ελεύθερη έκφραση.
Στις 16 Φεβρουαρίου, ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις αποτελούμενες από δεκάδες πράκτορες της Mossos d'Esquadra (πολιτικό σώμα ασφαλείας της περιφέρειας της Καταλονίας ) καθώς και οχήματα αστυνομίας τα οποία βρισκόταν από τις 6.30 π.μ. στην περιοχή, εισέβαλαν στο χώρο του πανεπιστημίου της Γέιδα και προχωρήσανε στη σύλληψη του Hasél.
Ο Hasel βρίσκεται αντιμέτωπος με φυλάκιση εννέα μηνών με αφορμή τραγούδια του και αναρτήσεις του, που κρίθηκαν από το δικαστήριο "προσβολή στη μοναρχία", "υποκίνηση σε βία" και "εξιδανίκευση της τρομοκρατίας". Σε μια σειρά αναρτήσεων στα social media, ο Χασέλ καταφερόταν κατά του διαφυγόντα στο εξωτερικό μετά από σκάνδαλα βασιλιά της Ισπανίας Χουάν Κάρλος, τον οποίο χαρακτήρισε "αρχηγό μαφίας", ενώ σε άλλη ανάρτηση σχολιάζοντας την ένοπλη πάλη είχε γράψει πως "Οι διαδηλώσεις είναι απαραίτητες, αλλά δεν είναι αρκετές. Ας στηρίξουμε αυτούς που πάνε πιο μακριά". Το 2018 είχε καταδικαστεί σε δυο χρόνια φυλάκισης, με την ποινή του να μειώνεται καθώς κρίθηκε πως οι αναρτήσεις του "δε συνιστούν πραγματικό κίνδυνο" για τον οποιοδήποτε, ετυμηγορία που επικυρώθηκε τον Μάη του 2020 από το Ανώτατο Δικαστήριο.
ΟΥΤΕ ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ
Η ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΣΤΑΜΑΤΑ!
ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕ ΦΙΜΩΝΕΙ
ΜΠΑΤΣΟΙ , ΦΑΣΙΣΤΕΣ, ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ!
Αναμέτρηση - Ομάδα Κομμουνιστών/στριών
Συνάντηση για μια αντικαπιταλιστική διεθνιστική Αριστερά
πηγή : email που λάβαμε στις 19 Φεβρουαρίου 12h
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον Pablo Hasel
Λευτεριά στον Πάμπλο Χασέλ!
Μικροφωνική 20/2, 12μμ στο Ισπανικό Προξενείο
Τις τελευταίες μέρες και παρά την απαγόρευση κυκλοφορίας, οι δρόμοι και οι πλατείες σε αρκετές πόλεις της ισπανίας έχουν γεμίσει με κόσμο αλληλέγγυο στον ράπερ αγωνιστή Πάμπλο Χασέλ. Η αλληλεγγύη του κόσμου που συσπειρώθηκε πήρε πολλές μορφές, από μαζικές συγκεντρώσεις και πορείες μέχρι άγριες συγκρούσεις με τους μπάτσους, με κοινό πρόταγμα την άμεση απελευθέρωση του Χασέλ και την απόσυρση όλων των κατηγοριών σε βάρος του. Ο Χασέλ είχε καταδικαστεί ήδη από το 2018 για προσβολή της μοναρχίας και εξύμνηση τρομοκρατικών οργανώσεων, μέσω των στίχων της μουσικής του όσο και μέσω των tweets του, με βάση το ευρωπαϊκό νομοσχέδιο που περιστέλει και ποινικοποιεί την ελεύθερη έκφραση.
Η προθεσμία που του δόθηκε για να παραδοθεί και να εκτίσει την 9μηνη ποινή φυλάκισης που του επιβλήθηκε έληξε στις 12/2/21, όπου και ο ίδιος προχώρησε σε κατάληψη μαζί με συντρόφους στο Πανεπιστήμιο της Lleuda, αρνούμενος να παραδοθεί στις ισπανικές αρχές. Στις 18/2/21 η καταλανική αστυνομία εισβάλλει στο πανεπιστήμιο και τον συλλαμβάνει. Απο εκείνο το σημείο και έπειτα η κοινωνική οργή απέναντι στο μουσικό τρομονόμο και την αυταρχική επιβολή του από το ισπανικό κράτος οδήγησε χιλιάδες ανθρώπους στο δρόμο. Στη Μαδρίτη οι μπάτσοι απάντήσαν με εκτεταμμένη χρήση δακρυγόνων, πλαστικών σφαιρών και κρότου λάμψης ενώ στη Βαρκελώνη τραυματίζουν έναν δημοσιογράφο με πλαστική σφαίρα.
Οι παραπάνω καταστάσεις για μας αποτελούν την υλοποίηση της πολιτικής που χρόνια μεθόδευε η εξουσία παγκόσμια, μια πολιτική καταστολής και ποινικοποίησης του ανατρεπτικού - πολιτικού λόγου και εκφρασης. Το ίδιο μοτίβο άλλωστε μπορούμε να βρούμε στην δολοφονική πολιτική του Τουρκικού κράτους απέναντι στα μέλη του συγκροτήματος Grup Yorum, καθώς και στις διώξεις καλλιτεχνών, συγγραφέων και ακαδημαϊκών στη γερμανία από το 2019 αλλά και στις 76 στο σύνολο διώξεις στην ισπανία, που σε αρκετές από αυτές έχουν αποδοθεί ποινές φυλάκισης. Ζούμε στην εποχή που τα ίδια τα δημοκρατικά κράτη δεν διστάζουν να αποδομήσουν τον ίδιο των πυρήνα των κατά τα άλλα ''αναφαίρετων'', ΄΄αδιαπραγμάτευτων'' και συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων των πολιτών τους. Αυτό σε εμάς δεν προκαλεί καμία εντύπωση βέβαια, είναι πάγια τακτική της εξουσίας να περιστέλει τις ελευθερίες ανάλογα με το συμφέρον της, καθώς και να προετοιμάζει το έδαφος μέσω της βίαιης φτωχοποίησης , της συντηρητικοποίησης, της αύξησης της καταστολής και της μονιμοποίησης του καθεστώτος ''έκτακτης ανάγκης''. Τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποδεικνύουν άλλωστε ξανά και ξανά τα παραπάνω, με την έξαρση φασιστικών και ακροδεξιών μορφωμάτων, την βίαιη και απάνθρωπη μεταχείριση των μεταναστευτικών ροών, τις εκδικητικες διώξεις αγωνιστών. Για τον ίδιο λόγο δεν μας προκαλεί καμία έκπληξη το γεγονός πως η κυβέρνηση που κίνησε την δίωξη του Χασέλ δεν ήταν κάποια δεξιά κυβέρνηση, αλλά μια ΄΄προοδευτική'' σοσιαλδημοκρατική. Με τα λόγια του ίδιου : '' η κυβέρνηση αυτή ακολουθεί ίδια πολιτική, προστατεύουν την Μοναρχία, το σύστημα, όλο το τρομοκρατικό νομοθετικό οπλοστάσιο των δεξιών κυβερνήσεων''.
Είναι προφανές πως το συγκεκριμένο ευρωπαϊκό νομοσχέδιο λογοκρισίας έχει μια διττή υπόσταση :
1)Άμεσος στόχος αποτελεί η φίμωση και η ποινικοποίηση του πολιτικού λόγου, της δημιουργικής έκφρασης των κινημάτων και των ανατρεπτικών ιδεών. κάτι το οποίο αποδεικνύεται και από την περίπτωση του κομμουνιστή Πάμπλο Χασέλ. Καταδικάστηκε για το ανατρεπτικό περιεχόμενο των στίχων του, που εναντιωνόταν στο κράτος ,στους μπάτσους και στην μοναρχία. Τους έβριζε, τους γελοιοποιούσε και τους εξέθετε, και καλούσε τον κόσμο να αντιδράσει.Σε αυτήν την περίπτωση λοιπόν το κράτος έσπευσε να τον φιμώσει, ενώ προφανώς δεν υπάρχει κάποια αντίστοιχη αντιμετώπιση, ούτε και πρόκειται να υπάρξει, στον ακίνδυνο οχετό σεξιστικών και φασιστικών στίχων τόσων και τόσων άλλων καλλιτεχνών. Όσο η τέχνη αναπαράγει την κυρίαρχη αφήγηση, δεν κινδυνεύει.
2)Ο δεύτερος στόχος αφορά τον ''πόλεμο του διαδικτύου''. Ένα μέχρι προσφάτως χαοτικά ελεύθερο πεδίο έκφρασης και επικοινωνίας τώρα απειλείται να περιοριστεί να ελεγχθεί και να λογοκριθεί, με τους χρήστες του να βρίσκονται σε ένα πρωτόγνωρο καθεστώς παρακολούθησης.
Το αντίστοιχο νομοσχέδιο στην Ελλάδα(Λιβανίου) ψηφίστηκε τροποποιημένο, με την απόσυρση πρώτα του β' σκέλους του που στην ουσία ''διέυρυνε'' τον ήδη υπάρχοντα τρομονόμο στην μουσική την τέχνη και την ελεύθερη έκφραση, και στην συνέχεια ψηφίστηκε μόνο η απαγόρευση υποκίνησης σε βία και μίσος (αφαιρώντας το ΄΄ιδίως'') κρατώντας μόνο τον ''αντιρατσιστικό'' χαρακτήρα του άρθρου. Ο λόγος αυτής της υποχώρησης ήταν τα άμεσα αντανακλαστικά του κόσμου και η δυναμική απάντηση που έδωσε στον δρόμο παρά την απαγόρευση κυκλοφορίας. Για τους υποψιαασμένους βέβαια ούτε αυτό λέει πολλά, καθώς το άρθρο μπορεί σε δεύτερο χρόνο να αναθεωρηθεί και να αναβαθμιστεί ποινικά.
Η ελεύθερη και δημιουργική έκφραση αποτελούσε πάντα όπλο των καταπιεσμένων, πηγή έμπνευσης, τρόπο επικοινωνίας και διασκέδασης, εργαλείο ενδυνάμωσης και όξυνσης της σκέψης, και πιο πολύ από όλα τρόπο να την παλεύουμε. Είναι η έμπρακτη δημιουργία ενός διαφορετικού πολιτισμού και κουλτούρας, μιας αλλιώτικης αφήγησης μέσα στο υπάρχον. Η ιστορία είναι γεμάτη παραδείγματα της τιμωρητικής αντιμετώπισης της εξουσίας στις φωνές που την αμφισβητουν και της επιτίθονται.Το μοναδικό εργαλείο με το οποίο απαντά η εξουσία είναι η βία, σε οποιαδήποτε μορφή και αν εκφράζεται, από τα οικονομικά πρόστιμα και το νομικό της οπλοστάσιο, μέχρι την βίαιη καταστολή στον δρόμο, τους ξυλοδαρμούς στα τμήματα, την αστυνομοκρατία κάθε πτυχής της ζωής μας, από τον δημόσιο χώρο μέχρι την έκφραση. Αυτό δεν σημαίνει πως θα νικήσει. Η καταστολή δεν οδηγεί πάντα στην σιωπή και την παραίτηση, συχνά αναζωπυρώνει τις αντιστάσεις μας, μας θυμίζει το πόσο μεγάλο είναι το διακύβευμα για το οποίο αγωνιζόμαστε, μας πεισμώνει. Μας βοηθά να αναλογιστούμε ξανά την αναγκαιότητα της ανατρεπτικής έκφρασης, το πόσο σημαντική είναι, για τον καθένα μας ατομικά, για τους συλλογικούς μας αγώνες. Απέναντι στην καταστολή προτάσσουμε την αλληλεγγύη μας, και την υπόσχεση πως θα νικήσουμε.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΠΛΟ ΧΑΣΕΛ
Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΑΣ ΜΙΣΟΣ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΕΞΟΥΣΙΑ
ΣΚΑΤΑ ΣΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΚΑΙ ΤΗ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ
ΔΕ ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΟΥΤΕ ΛΕΞΗ
Sedatephobia Rap collective
