kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Φεμινιστικη μικροφωνικη + more t.b.a - Feminist microphonic

Σας καλούμε σε μια άναρχοκουιρ φεμινιστική μικροφωνική στο Πεδίο του Αρεως (πίσω από το θέατρο Άλσος) μαζί με μουσική , χαριστικό πάζαρι , άναρχοκουιρ πολιτικό υλικό + αυτοκόλλητα και άλλες δραστηριότητες που θα ανακοινωθούν τις επόμενες μέρες!

ΔΕΥΤΕΡΑ 8 ΜΑΡΤΙΟΥ 2021, 14:00 - ΠΟΡΕΙΑ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΛΑΘΜΩΝΟΣ

Δίνούμε ολα και όλες ραντεβου στις 14:00 στη Πλατεια Κλαθμώνος με το δικο μας μπλοκ.

SATURDAY 6TH OF MARCH, 13:00 - PEDION OF AREOS - FEMINIST MICROPHONIC + MORE T.B.A.

We invite you to an anarchoqueer feminist microphonic at Pedion of Areos (dog park behind Alsos theatre) with music, free shop for clothes, anarchoqueer political material and stickers and more activities to be announced soon!

MONDAY 8TH OF MARCH 2021, 14:00 - DEMO KLAYTHMONOS SQUARE

We meet each other at 14:00 on Klaythmonos Square with our own block.

Κάλεσμα:

ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!

8 ΜΑΡΤΗ 2021: ΑΝΑΡΧΟΚΟΥΙΡ ΦΕΜΙΝΙΣΤΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΠΙΣΩ ΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Παρά την ριζοσπαστική προέλευση της Παγκόσμιας Μέρας της Γυναίκας, την ημέρα την έχουν πια καπηλευτεί ο καπιταλισμός και τα κράτη. Είτε πρόκειται για το σλόγκαν του ΟΗΕ σχετικά με τις 8 Μάρτη 2021, <<women in leadership>> (#choosetochallenge) [<<γυναίκες στην εξουσία>> (#διαλεξετηνπροκληση)], είτε για τη θεσμικά εγκεκριμένη ετήσια πορεία, οι επιλογές που μας δίνονται για να μοιραστούμε δημόσια τις εμπειρίες και την οργή μας είναι συνήθως εξαιρετικά φιλελεύθερες, cis-ετεροκανονικές, ειρηνευτικές και, εν τέλει, περιοριστικές. Παρόλο που αναγνωρίζουμε τη δύναμη μαζικών φεμινιστικών πορειών και απεργίων, βλέπουμε επίσης και τα όριά τους, καθώς συχνά αποκλείουν συγκεκριμένα υποκείμενα. Τα υποκείμενα που περιθωριοποιούνται περισσότερο από την πατριαρχία, ομοφοβία, τρανσφοβία, ηλικιακό αποκλεισμό, ρατσισμό, αρτιμέλεια, αποικειοκρατία, κράτος και εκκλησία.

Ο αγώνας ενάντια στην πατριαρχία είναι καθημερινός.

Στις 8 Μάρτη θα είμαστε στους δρόμους γιατί θέλουμε να απευθυνθούμε σε όσα έχουν περιθωριοποιηθεί από τις κύριες φεμινιστικές αφηγήσεις και να φέρουμε τους δικούς μας όρους αγώνα. Η άφιξη του #MeToo στην Ελλάδα είναι σημαντική στην προβολή και επισήμανση της καθημερινής πραγματικότητας της πατριαρχικής βίας. Αλλά, παρατηρούμε τους τρόπους που μετατρέπεται σε επικοινωνιακό θέαμα - όπου τα ΜΜΕ επιλέγουν να δαιμονοποιήσουν συγκεκριμένα άτομα, μετατρέποντάς τους σε 'τέρατα' διαφοροποιώντας τους από ισχύουσες δομές εξουσίας και καταπίεσης που επέτρεπαν, και ακόμη επιτρέπουν, σε δράστες να δρουν ελεύθερα. Συνεπώς δε στοχεύουμε στα κεφάλια μερικών υπουργών και ισχυρών αντρών μόνο, απαιτούμε την πτώση ολόκληρου του συστήματος!

Τον τελευταίο χρόνο η διαχείριση του COVID έχει εκθετικά σφίξει τη θηλιά καταπιεστικών κοινωνικών δομών στις ζωές μας, μειώνοντας την κινητικότητά μας, κλείνοντάς μας μέσα και περαιτέρω αλλοτριώνοντάς μας από δίκτυα φροντίδας. Παρόλο που όλα βιώνουμε τον έλεγχο, θέλουμε να υπογραμμίσουμε ότι χτυπάει κάποια από μας πιο πολύ από άλλα - σεξεργάτριες/ες ωθούνται σε περαιτέρω ανομία, επισφάλεια και αστυνομική βία· μετανάστες στοιβάζονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης· άνθρωποι κλειδώνονται με τους κακοποιητικούς συντρόφους ή γονείς τους. Είναι ουσιαστικής σημασίας να βγούμε στους δρόμους, να γνωριστούμε μεταξύ μας και να αγωνιστούμε μαζί ενάντια στην πατριαρχία.

Δεν αγωνιζόμαστε για την ελευθερία των γυναικών μόνο. Αγωνιζόμαστε για την ελευθερία όλων όσων η πατριαρχία καταπιέζει. Αυτό απαιτεί ένα συνεχή, διαθεματικό και πολύμορφο αγώνα ενάντια σε όλες τις μορφές καταπίεσης, συμπεριλαμβανομένου των μορφών καταπίεσης που οι ίδιες οι γυναίκες διαιωνίζουν, όπως η καπιταλιστική εκμετάλλευση, ο εσωτερικευμένος μισογυνισμός, η πρόασπιση του έθνους κράτους και η ομοφοβική και τρανσφοβική βία. Για παράδειγμα, πρέπει να αμφισβητήσουμε την αποθέωση της πυρηνικής οικογένειας, την cis-ετεροκανονικότητα και την πραγματικότητα του τρανσμισογυνισμού. Συνεπώς, δε γιορτάζουμε, όπως ο ΟΗΕ, 'κοριτσοαφεντικά' ή 'γυναίκες στην εξουσία'. Δεν αγωνιζόμαστε, όπως οι φιλελεύθερες φεμινίστριες, για το δικαίωμα γυναικών να είναι τόσο εκμεταλλευτικές όσο και άντρες. Αντίθετα, αγωνιζόμαστε για την ελευθερία όλων από τη λευκή ανωτερότητα, την πατριαρχία και τον παγκόσμιο καπιταλισμό.

Καλούμε για ένα μπλοκ στην πορεία της 8 Μάρτη. Στοχεύουμε σε μία μαχητική, θορυβώδης, ορατή παρουσία στους δρόμους. Θέλουμε το μπλοκ μας να είναι συμπεριληπτικό - συνεπώς, καθώς ο αγώνας μας είναι διαθεματικός, δε θα ανεκτούμε καμία καταπιεστική συμπεριφορά.

Η ΕΛΛΑΔΑ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ, ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ, ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΣ

Demo call:

TAKING BACK THE STREETS!

8TH OF MARCH 2021 : ANARCHO-QUEER FEMINISTS ARE TAKING BACK THE STREETS

Despite International Women's Day's radical origins, it has been slowly coopted by capitalism and states alike. Whether it's the UN's 2021 slogan for the 8th of March, 'women in leadership' (#choosetochallenge) or the institutionally endorsed annual demo that makes a spectacle of feminist struggles, the options available to us to publically share our experiences and rage are often extremely liberal, cisheteronormative, pacifist and limiting. Although we acknowledge the strength of mass feminist demonstrations and strikes, we also see their limits, as they often exclude certain subjects. Subjects who are the most marginalised by patriarchy, homophobia, transphobia, ageism, racism, ableism, colonialism, state and church.

The fight against patriarchy is a daily struggle.

We will be on the streets for the 8th of March because we want to call on those who have been excluded from mainstream feminist narratives and bring our own terms of struggle. The arrival of #MeToo in Greece is important in highlighting the everyday realities of patriarchal violence. But, we see the ways in which it is turning into a media spectacle - where the mass media choose to vilify particular individuals, turning them into 'monsters' that are decontextualised from real structures of power and oppression that allowed, and still allow, perpetrators to act. Therefore, we are not going for the heads of a handful of ministers or powerful men only, we demand the fall of the whole system!

Over the last year, the management of COVID has exponentially tightened the grip of oppressive structures of society on our lives, reducing our mobility, enclosing us and further alienating us from networks of care. Although we all experience this control, we want to highlight that it hits some of us harder than others - sex workers forced into further illegality, precarity and police violence; migrants locked away in detention camps; people enclosed with abusive partners or parents. It is essential that we take to the streets, meet one another again and fight together against patriarchy.

We do not fight for the freedom of women only. We fight for the freedom of all whom patriarchy oppresses. This requires a constant, intersectional and polymorphic struggle against all forms of oppression, including the forms of oppression that women themselves perpetrate, such as capitalist exploitation, internalised mysoginy, the defence of the nation state and homophobic and transphobic violence. For example, we must challenge the glorification of the nuclear family, cisheteronormativity and the reality of transmisogyny. Therefore, we do not celebrate, like the UN, 'girl bosses' or 'women in leadership'. We do not fight, like liberal feminists, for the right of women to be as exploitative as men. Instead, we fight for the freedom of all from white supremacy, patriarchy and global capitalism.

We call for a block to join the 8th of March demo. We hope for a combative, noisy and visible presence on the streets. We want our block to be inclusive - therefore, as our struggle is intersectional, we will not tolerate any oppressive behaviours.

NOT THE CHURCH AND NOT STATE WE CONTROL OUR FATE!

πηγή : https://www.facebook.com/events/1850961897161…
πηγή : email που λάβαμε στις 2 Μαρτίου 15h