kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Προσυγκέντρωση για την πορεία ενάντια στο νομοσχέδιο Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη

Ανοιχτό πλαίσιο Πρωτοβουλίας φοιτητ(ρι)ών Μαθηματικού 24/03/21

Νόμος Κεραμέως- Χρυσοχοΐδη

Ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα της επικαιρότητας είναι ο νόμος Χρυσοχοΐδη-Κεραμέως, ο οποίος περιλαμβάνει: πανεπιστημιακή αστυνομία και συστήματα ασφαλείας (κάμερες κλπ), πειθαρχικά τα οποία θα επιφέρουν έως και διαγραφές φοιτητ(ρι)ών, (ν+ν/2) χρονικό όριο φοίτησης, ελάχιστη βάση εισαγωγής στην τριτοβάθμια (καθορισμένη από το κάθε τμήμα), διπλό μηχανογραφικό με περιορισμένο αριθμό επιλογών.

Ακολουθώντας και προηγούμενα νομοσχέδια για την παιδεία ο νόμος Χρυσοχοΐδη-Κεραμέως εξακολουθεί να υποβαθμίζει την δημόσια εκπαίδευση. Με βασικές διατάξεις του τα (ν+ν/2) χρόνια φοίτησης, την ελάχιστη βάση και τα διπλά μηχανογραφικά το νομοσχέδιο αποκλείει μερίδα μαθητών από την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Μαθητ(ρι)ών που είτε αδυνατούν να παρακολουθήσουν φροντιστηριακά μαθήματα είτε που ώς φοιτητές πρέπει να εργαστούν παράλληλα με τις σπουδές τους για να εξασφαλίσουν τα έξοδά τους. Τους καρπούς αυτών των διατάξεων απολαμβάνουν τα ιδιωτικά κολλέγια στα οποία η κυβέρνηση εξασφαλίζει πελάτες, κάνοντας ολοένα και δυσκολότερη την φοίτηση στα δημόσια πανεπιστημιακά ιδρύματα. Ακόμη με την θέσπιση της πανεπιστημιακής αστυνομίας, των ελέγχων και των πειθαρχικών γίνεται φανερός ο σκοπός της κυβέρνησης να μετατρέψει τα πανεπιστήμια σε δεξαμενές φτηνού και πειθαρχημένου εργατικού δυναμικού, καταστέλλοντας κάθε άλλη μορφή έκφρασης. Επιδιώκει την καταστολή του φοιτητικού κινήματος και την ποινικοποίηση του συνδικαλισμού και της πολιτικής δράσης. Το πανεπιστήμιο που οραματίζονται είναι ένα πανεπιστήμιο χωρίς Γενικές Συνελεύσεις, χωρίς πολιτιστικά ή πολιτικά δρώμενα, ένας χώρος που θα προσφέρει στείρα ακαδημαϊκή γνώση. Όσον αφορά την ίδια την δράση της αστυνομίας, αυτή έγινε σαφής το τελευταίο χρονικό διάστημα. Συγκεκριμένα την Δευτέρα 22/02 έγινε η πρώτη βίαιη εκκένωση της κατάληψης της πρυτανείας με έναν υπερβολικό αριθμό αστυνομικών να συμμετέχουν σε αυτή την επιχείρηση, η οποία έληξε με 31 συλλήψεις. Με την επανακατάληψη της πρυτανείας φοιτητ(ρι)ές και αλληλέγγυοι κατάφεραν να επανοικειοποιηθούν τον χώρο για 18 ημέρες. Την Δευτέρα 8/03 αστυνομικές δυνάμεις περικύκλωσαν το ΑΠΘ με σκοπό την εκ νέου εκκένωση της πρυτανείας με την κινητοποίηση αλληλέγγυων να είναι αυτή που τελικά το απέτρεψε. Τα ξημερώματα της Πέμπτης 11/03 και ενώ είχε κοινοποιηθεί ακόμη και σε καθεστωτικά μέσα ότι φοιτητ(ρι)ές και αλληλέγγυοι θα αποχωρούσαν απο τον χώρο την ίδια μέρα το μεσημέρι μετά την καθιερωμένη πανεκπαιδευτική πορεία, έγινε ακόμη μια εκτεταμένη επιχείρηση εκκένωσης. Για ακόμη μια φορά η καταστολή ήταν βίαιη με τραμπουκισμό ατόμων, χημικά και 33 επιλεκτικές προσαγωγές απο τις οποίες οι 16 μετατράπηκαν σε συλλήψεις. Για τις επόμενες 2 ημέρες το campus θύμιζε αστυνομικό γκέτο αφού περιφρουρούταν κυριολεκτικά από κάθε πιθανή είσοδο με τους αστυνομικούς να εμποδίζουν την είσοδο σε φοιτητ(ρι)ές, καθηγητ(ρι)ές και εργαζόμενους. Ενδιαφέρον έχει ακόμη και η δήλωση του ίδιου του υπουργού δημόσιας τάξης σύμφωνα με την οποία εφόσον δεν έχει ολοκληρωθεί η εκπαίδευση του νέου σώματος της αστυνομίας που διαμορφώθηκε ειδικά για την φύλαξη των πανεπιστημίων, στις 15 Απριλίου το σώμα αυτό θα αντικαταστήσουν υπάρχουσες δυνάμεις της Ελληνικής Αστυνομίας.

Επιχειρήσεις στα Πανεπιστήμια

Η σύγχρονη πραγματικότητα στο ΑΠΘ δεν οφείλεται -μόνο- στο μένος του κράτους απέναντι στα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας. Έρχεται να στρώσει το δρόμο, μαζί με τα πειθαρχικά και τις διαγραφές, για ένα στείρο πανεπιστήμιο έτοιμο να γίνει έρμαιο στα χέρια των επιχειρήσεων. Παρατηρούμε πως κομμάτι της πλήρους ισοπέδωσης της δημόσιας παιδείας αποτελεί ο τρόπος χρηματοδότησης των πανεπιστημίων, που ανοίγει τον δρόμο για την επιχειρηματικοποίηση και την ιδιωτικοποίηση των ΑΕΙ. Στο πλαίσιο της αυτοχρηματοδότησης, καλούνται να βρούν χορηγούς και δωρητές, οι οποίοι μαζί με την προσφορά και ζήτηση της καπιταλιστικής αγοράς εργασίας θα αποφασίζουν το περιεχόμενο και το γνωστικό εύρος των σπουδών, αλλά και το αντικείμενο των ερευνών. Εξειδικεύονται λοιπόν τα πτυχία και οι πτυχιούχοι και αφαιρείται η ελεύθερη επιλογή κατευθύνσεων με βάση την προσωπική αρέσκεια. Το ήδη υποχρηματοδοτούμενο και υποστελεχωμένο πανεπιστήμιο μετατρέπεται σε χώρο προσφοράς υπηρεσιών, καθώς δημιουργεί φοιτητές και εργαζόμενους που θα υπηρετούν την αγορά εργασίας, ανάλογα με τη ζήτηση που υπάρχει με μοναδικό σκοπό την μεγιστοποίηση των κερδών των αφεντικών. Όλα αυτά -και πολλά ακόμα- έρχεται να διασφαλίσει η πανεπιστημιακή αστυνομία. Η δημιουργία ενός αποστειρωμένου περιβάλλοντος και ενός απολιτικοποιημένου και τελικά ευκόλως χειραγωγούμενου φοιτητικού κοινού , αποτελεί κύριο πρόταγμα των κρατικών μηχανισμών. Οι αστυνομικές δυνάμεις θα σταθούν φραγμός,ώστε να εμποδίσουν και να καταστείλουν το φοιτητικό κίνημα, που παλεύει ενάντια στην είσοδο των επιχειρήσεων στα πανεπιστήμια και την ιδιωτικοποίηση τους.

Ζητήματα σχολής

Σε όλα τα παραπάνω, αν συνυπολογίσει κανείς τα ήδη υπάρχοντα προβλήματα της σχολής που δυσχεραίνουν την φοίτηση μας, θα αντιληφθεί το πόσο σαθρό είναι το αφήγημα περί άψογης λειτουργίας των πανεπιστημίων σε καθεστώς τηλεκπαίδευσης. Πιο συγκεκριμένα στην δικιά μας σχολή έχουν προκύψει μια σειρά από ζητήματα εκ των οποίων άλλα αποτελούν χρόνιες παθογένειες και άλλα προέκυψαν με τα νέα δεδομένα. Ενδεικτικά αναφέρουμε μερικά εξ αυτών:

1.Η επί πτυχίω εξεταστική μόνο υπό όρους (ελάχιστο όριο μονάδων ECTS (180) ως προαπαιτούμενο για την δήλωση)

2.Οι διπλές και τριπλές εξετάσεις για το ίδιο μάθημα (κουίζ, γραπτά και προφορικό κομμάτι)

3.Τα συνηθισμένα χαμηλά ποσοστά επιτυχίας σε συγκεκριμένα μαθήματα (ενίοτε χαμηλότερα και από το 15% που προβλέπεται)

4.Οι αυθαιρεσίες καθηγητών, αλλά και η έλλειψη οργάνωσης τόσο κατά την διάρκεια των μαθημάτων όσο και των εξετάσεων

5.Η ακύρωση του επαναληπτικού μαθήματος ''Εισαγωγής στην Γεωμετρία 1''

1. Έλλειψη σε καθηγητικό προσωπικό (μόνο 19 μέλη ΔΕΠ)

Κρατική διαχείριση της πανδημίας- τηλεκπαίδευση

Όλα τα παραπάνω, ας μην ξεχνάμε ότι συμβαίνουν εν μέσω πανδημίας. Την ίδια ώρα που το κράτος κι ο εγχώριος και μη καπιταλισμός αδυνατούν να διαχειριστούν την κρίση σε όλες της τις εκφάνσεις (υγειονομική-οικονομική-στρατιωτική) επιλέγουν ως πανάκεια απέναντι σε κάθε είδους κοινωνική ανάγκη, που προκύπτει, την περαιτέρω όξυνση της καταστολής. Μια καταστολή που πολλές φορές έρχεται σαν μανδύας βάζοντας κάτω από το χαλάκι ζητήματα που χαλούν το προφίλ της κυβέρνησης (βλπ Λiγνάδη, ΜΕΘ κτλπ). Στέλνουν δηλαδή το μπαλάκι στον εσωτερικό εχθρό (το ανταγωνιστικό κίνημα δηλαδή) αφήνοντας τον στην ουσία να δημιουργήσει κεντρικά πολιτικά γεγονότα καμουφλάροντας ότι έρχεται να δημιουργήσει ουσιαστικούς τριγμούς στην πολιτική κατεύθυνση που βάζει το συρφετό της αστικής τάξης.Αυτό, φυσικά, με τις ευλογίες των καλοταϊσμένων ΜΜΕ , που χρυσοπληρώθηκαν για να αναπαράγουν ό,τι ακριβώς θέλει η κυβέρνηση, παραποιώντας την πραγματικότητα που βλέπουμε μπροστά στα μάτια μας. Ενισχύοντας την στρεβλή ρητορική που θέλει ένα κράτος με αδυναμία οικονομικής κάλυψης των αναγκών της κοινωνίας όσον αφορά την παιδεία και την υγεία, την ίδια ώρα που ξεδιάντροπα ξοδεύονται δισεκατομμύρια σε συμφωνίες για Rafale και εξοπλιστικά και ανά δίμηνο ιδρύεται και νέα ομάδα της ΕΛ.ΑΣ. έχοντας προσλήψεις χιλιάδων νέων ειδικών φρουρών, συνοριοφυλάκων και ΕΠΟΠ. Βλέπουμε, λοιπόν, η πανδημία να χρησιμοποιείται σαν μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για παραπάνω οχύρωση του κράτους απέναντι σε οποιαδήποτε μορφή αντίδρασης καθώς και για περαιτέρω πειθάρχηση του εργατικού δυναμικού, ενώ ταυτόχρονα αδυνατεί να καλύψει έστω και στο ελάχιστο τις ανάγκες μας. Αντί να ενισχυθεί το ΕΣΥ, να ανοίξουν νέες ΜΕΘ, να γίνονται μαζικά τεστ δόθηκαν εκατομμύρια στις κλινικές . Αντί να αυξηθούν τα δρομολόγια των ΜΜΜ μας είπαν… πηγαίνετε με τα πόδια. Αντί να προσληφθούν καθηγητές και δάσκαλοι για να ανοίξουν με ασφάλεια σχολεία και σχολές μοιράστηκαν παγούρια και μάσκες-αερόστατα. Αντί να ενισχυθεί ο κόσμος της εργασίας βρέθηκε να κάνει επιμόρφωση με… σκοιλ ελικικου. Αντί να εμβολιαστούν υγειονομικοί και υπερήλικες είδαμε να εμβολιάζονται όλοι οι ''άριστοι'' αυτού του τόπου, μέχρι και ο τριτοξάδερφος του τελευταίου υφυπουργού. Πιο συγκεκριμένα, όμως, στο πανεπιστήμιο όπου το καθεστώς τηλε-εκπαίδευσης αποτελεί πλέον κανονικότητα, έχει επέλθει η πλήρης αποξένωση των φοιτητών/τριών από τον κοινωνικό μας χώρο κι έχει αλλοτριωθεί η ποιότητα των ίδιων των σπουδών μας. Με γνώμονα αυτό, απαιτούμε να επιστρέψουμε στα δια ζώσης μαθήματα, μη παραγνωρίζοντας φυσικά τις αδυναμίες που έχουν και αυτά. Με σκοπό αφενός να επανοικιοποιηθούμε τους κοινωνικούς μας χώρους και αφετέρου να διασφαλίσουμε όσο πιο μαζικά γίνεται την κατάργηση του νόμου Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη στην πράξη. Αυτό που ουσιαστικά φαίνεται να μην μπορεί να ελέγξει η ΝΔ όπως και κάθε κυβέρνηση στο παγκόσμιο χάρτη είναι η αυθόρμητη αντακλαστικη λαϊκή οργή.Ο στόχος του κινήματος την επόμενη μέρα είναι να μπορέσει να πολιτικοποιήσει και να οργανώσει την πλατιά μάζα ώστε να περάσει στην αντεπίθεση.Αυτο θα γίνει με την συμμετοχή όλων μας σε κοινωνικά και ταξικά μορφώματα. Σχηματα σχολών, εργατικά σωματεία,λαϊκές συνελεύσεις γειτονιάς κα...Απέναντι στην πανδημία απαντάμε με ταξική συνείδηση, οργάνωση, ταξική πάλη και μαχητικότητα!

Εργασιακό νομοσχέδιο

Κατά την διάρκεια της πανδημίας το κράτος έχει αφήσει τους εργάτες στο έλεος των εργοδοτών, εφόσον τους αντιμετωπίζει σαν μηχανές παραγωγής και δεν δίνει καμία αξία στην προσωπική τους ζωή. Αποδίδει τις ευθύνες της διασποράς του COVID σε αυτούς ενώ αυξάνοντας τα περιοριστικά μέτρα σε τέτοιες περιοχές έχει μετατρέψει τις εργατικές συνοικίες σε εργατικές φυλακές. Την ώρα και τη στιγμή που η κυβέρνηση ΝΔ πανηγυρίζει για τους 7000 νεκρούς απο covid-19 (και άλλους πόσους;), παρόλο της επιβολής «έξυπνων» μέτρων και του lockdown 3,2,1 τα κρούσματα από τον ιό συνεχίζουν να αυξάνονται. Βέβαια τα ΜΜΕ εκφράζοντας τη γραμμή της κυβέρνησης αιτιολογούν το γεγονός της αύξησης στην ατομική ευθύνη και στις μαζικές πορείες . Από δικιά μας οπτική, θέτουμε τον εξής προβληματισμό: Μήπως οι μαζικοί χώροι δουλειάς( εργοστάσια,σούπερ μάρκετ), ΜΜΜ είναι εστίες υπερμεταδοσης του ιού; Παρατηρώντας τις περιοχές που έκλεισαν με αυστηρό lockdown (Δυτική Αττική, Κοζάνη, Εύοσμος Θεσσαλονίκης)δημιουργείται η εύλογη απορία , εάν το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας πραγματοποιεί τους απαραίτητους ελέγχους σε ΒΙ.ΠΕ. και σούπερ μάρκετ, εάν τελικά οι νοσούντες εργαζόμενοι μπαίνουν σε καραντίνα 14 ημερών ή απλά συνεχίζουν να βαράνε υπερωρίες για τη διατήρηση των κέδρων των αφεντικών, αν παρέχονται τα βασικά μέτρα προστασίας από την εργοδοσία ή επιβαρύνουν επιπλέον την τσέπη των εργαζομένων , εάν τελικά αυτός ο μισθός των εργαζομένων αποτελείται από το επίδομα του κράτους (αναστολή ενώ παράλληλα εργάζονται) και συμπληρώνεται με τα ψίχουλα των εργοδοτών.

Η ασφάλεια και ο κίνδυνος είναι τα δύο μέτωπα που έπρεπε να διαχειριστεί η κυβέρνηση της ΝΔ. Άπειρα πρόστιμα επιβλήθηκαν στους μεμονωμένους «ανεύθυνους» πολίτες που «δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων». Ωστόσο, η κατασταλτική πολιτική δεν εφαρμόστηκε ακριβώς, οριζόντια, και η παρέκκλιση από την νομιμότητα βρήκε «εύλογη» εφαρμογή στην περίπτωση των εργοδοτών…

Το πρόταγμα «ανοίγουμε την οικονομία» έδωσε την αφορμή στην κυβέρνηση να περάσει αντεργατικά μέτρα, αλλά και να απαλλάξει τον εργοδότη από την όποια ευθύνη για την διασφάλιση της δημόσιας υγείας.Ως φοιτητές και ως εργαζόμενοι μέσα σε αυτή την κοινωνία βρισκόμαστε απέναντι στην κρατική διαχείριση των εργασιακών χώρων που με πρόσχημα την πανδημία μετατρέπει την δουλειά σε δουλεία και περνάει ένα νέο εργασιακό νομοσχέδιο, το οποίο καταργεί δικαιώματα που διεκδίκησαν οι εργαζόμενοι μέσα από αγώνες που δίνουν ανά τα χρόνια. Μιλάμε για ένα νομοσχέδιο το οποίο φέρνει:

• Ένα αδιευκρίνιστο πλαίσιο τηλεργασίας
• Κάρτα εργασίας.(η οποία θα διασταυρώνει στοιχεία εισφορών και πραγματικών ωρών εργασίας)
• Ευελιξία στην διευθέτηση ωραρίου
• Αλλαγές στον συνδικαλιστικό νόμο, οι οποίες δυσκολεύουν την διεξαγωγή απεργιών και συλλογικών διαδικασιών

Λέσχη και Εστίες

Τώρα όσον αφορά την φοιτητική μέριμνα, στο κομμάτι της λέσχης τα δεδομένα έχουν αλλάξει ριζικά.Η φοιτητική λέσχη ανέκαθεν αποτελούσε ένα σημείο ελεύθερης διανομής φαγητού για όλους/ες, δημιουργώντας έτσι αναχώματα στις ανισότητες που πλήττουν την σύγχρονη ταξική κοινωνία. Η προσπάθεια καθιέρωσης της κάρτας σίτισης σε συνδυασμό με τους συνεχείς ελέγχους αποκλείουν ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας (φοιτητ(ρι)ές που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις , ανέργους, αστέγους κλπ), την ίδια στιγμή που καθημερινά περισσευούμενες μερίδες φαγητού καταλήγουν στα σκουπίδια. Ταυτόχρονα, λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη την πανδημία κι ενώ η κατάσταση απαιτεί άμεσες προσλήψεις στο κομμάτι του προσωπικού παρατηρούνται, ανά διαστήματα, εκ νέου απολύσεις. Μόνιμη δικαιολογία, απέναντι στην κάλυψη της ανάγκης για δωρεάν σίτιση των φοιτητών, είναι η έλλειψη χρηματικών πόρων (λόγω της γενικότερης υποχρηματοδότησης των πανεπιστημίων). Παρ' όλα αυτά, οι προσλήψεις ελεγκτών-μπράβων διαρκώς αυξάνονται. Όσο η λέσχη λειτουργεί σε καθεστώς εργολαβίας ένα μέρος των χρημάτων που προορίζεται για την σίτιση των φοιτητών, θα καταλήγει στις τσέπες του εργολάβου. Επιπλέον, η πρόσληψη "φυλάκων" μας φανερώνει την κατευθυντήρια γραμμή τους. Φύλακες που κατά καιρούς έχουν δείξει ότι βρίσκονται εκεί για να αποκλείουν κόσμο από τις διανομές, επικαλούμενοι όχι μόνο τα γνωστά κριτήρια (πάσο, κάρτα σίτισης), αλλά επιδεικνύοντας και ρατσιστικές συμπεριφορές. Συγκεκριμένα 1 μήνα πριν, πραγματοποιήθηκε ακόμη ένα περιστατικό φυλετικής διάκρισης, όταν οι φύλακες έκαναν στοχευμένο έλεγχο και απέκλεισαν έναν συγκεκριμένο φοιτητή, χωρίς να προηγηθεί ή να ακολουθήσει έλεγχος σε κανέναν άλλον. Δεν είναι διατεθειμένοι να ενισχύσουν το κομμάτι των διανομών για την καλύτερη λειτουργία του. Και ας μην ξεχνάμε, ότι εκτός από εμάς τους φοιτητές πλήττονται και οι εργαζόμενοι της λέσχης, καθώς πολλοί δεν έχουν μόνιμες συμβάσεις (τρίμηνες) και γενικότερα είναι έρμαια των αποφάσεων της διεύθυνσης. Είναι αδιανόητο, σε μια τέτοια πρωτόγνωρη κατάσταση, να μην διατίθενται χρήματα για τη δωρεάν σίτιση όλων.

Στις φοιτητικές εστίες τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα καθώς στην πληθώρα προβλημάτων προστέθηκε ο κορωνοϊός, με την απάντηση του κράτους στην διεκδίκηση μέτρων προστασίας από τους εστιακούς φοιτητές να είναι η επίσκεψη στη Θεσσαλονίκη και η εισβολή στην Αθήνα στα σπίτια των φοιτητών!

Καταστολή

Όπως προαναφέρθηκε, η καταστολή αποτελεί την «εύκολη λύση» στην αντιμετώπιση κάθε μορφής κρίσης που καλούνται να διαχειριστούν κράτος και κεφάλαιο. Μια πρώτη πτυχή αυτής της διαπίστωσης αποτελεί το κρεσέντο κρατικής βίας που βιώνουμε τον τελευταίο καιρό εντός του πανεπιστημίου. Με χαρακτηριστικά παραδείγματα τις δύο εκκενώσεις της κατάληψης της Πρυτανείας και τις δεκάδες συλλήψεις συμφοιτητών/τριών. Συγκεκριμένα, στο πανεπιστήμιο η καταστολή έρχεται να διασφαλίσει την ομαλή εφαρμογή του ευρύτερου πλάνου της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης εξαλείφοντας κάθε μορφή αντίστασης που έχει ήδη αποτελέσει ή μπορεί να αποτελέσει, δυνητικά, ανάχωμα σε αυτήν. Μία άλλη πτυχή είναι η χρήση της καταστολής ως εργαλείο καλλιέργειας του φόβου και πειθάρχησης του πληθυσμού αλλά και ως μέσο αντίκρουσης όλων όσων καταφέρνουν να ξεπεράσουν τον εν λόγω φόβο και να αντισταθούν. Πιο συγκεκριμένα, τον τελευταίο χρόνο η αναγωγή της καταστολής σε βασικό μέσο διαχείρισης της πανδημίας, με τα πρόσφατα γεγονότα της Ν. Σμύρνης να το αποδεικνύουν, αποτελεί μια νέα κανονικότητα. Το κράτος δε δίστασε να κινηθεί προχωρώντας σε άρση απορρήτου, παρακολουθώντας τηλεφωνικές συνομιλίες και στοχοποιώντας συντρόφους. Ενδεικτική είναι η πρόσφατη απαγωγή του Άρη και ο ξυλοδαρμός του από την ΕΛ.ΑΣ με αφορμή την συμμετοχή του σε διαμαρτυρία κατά της αστυνομικής βίας. Κρατήθηκε 2 μέρες στη ΓΑΔΑ όπου δέχτηκε σωματική και λεκτική βία παραβλέποντας και τα δικαιώματα του, όπως την επικοινωνία με δικηγόρο. Το παράδειγμα στοχοποίησης του συντρόφου -δεν είναι το μόνο περιστατικό- αποτελεί ξεκάθαρη προσπάθεια εσωτερικής τρομοκρατίας από τα όργανα του κράτους , με σκοπό την αποτροπή οποιασδήποτε διαμαρτυρίας ενάντια στον τρόπο δράσης του ίδιου του κράτους. Συμπερασματικά, η παρουσία των δυνάμεων καταστολής εμφανίζεται έντονη σε θέματα εσωτερικής πολιτικής και κοινωνικής διαχείρισης, δεν εκλείπει, ωστόσο, και σε τομείς εξωτερικής πολιτικής -όπου εκείνη καθίσταται «αναγκαία». Η περισσότερη και πιο στρατιωτικοποιημένη αστυνομία αλλά και ένας στρατός που ανά πάσα στιγμή μπορεί να κληθεί να συμβάλει στην διαχείριση της όποιας «ασύμμετρης απειλής» ( είτε μιλάμε για μια πανδημία, είτε για τις μεταναστευτικές ροές, είτε για ένα ενδεχόμενο εξέγερσης ) δίνουν τη δυνατότητα στο κράτος αφενός να προασπίζει την κυριαρχία και τα συμφέροντα των λίγων στο εσωτερικό και αφετέρου να κινείται επιθετικά, με βάση τα γεωστρατηγικά του συμφέροντα, στο εξωτερικό.

Έμφυλο και παραβιαστικές συμπεριφορές

Το τελευταίο χρονικό διάστημα, όλο και πιο συχνά ερχόμαστε σε επαφή με περιστατικά έμφυλης βίας στην καθημερινότητα μας. Γυναίκες, κορίτσια και ΛΟΑΤΚΙ άτομα κινδυνεύουν από την ίδια αθλιότητα: βία, χλεύη, μίσος. Παρενοχλήσεις και παραβιαστικές συμπεριφορές υπάρχουν τόσο από τους συμμαθητές μας στο σχολείο, τους συμφοιτητές και καθηγητές μας στη σχολή, από το αφεντικό στην δουλειά μας ακόμη και από τον κοινωνικό μας περίγυρο. Μετά τις χιλιάδες καταγγελίες σεξουαλικών παρενοχλήσεων στον χώρο του θεάματος, του αθλητισμού ακόμη και του πανεπιστημίου, ένα ακόμη περιστατικό αστυνομικής αυθαιρεσίας/βίας/σεξουαλικής παρενόχλησης έρχεται στο προσκήνιο μόλις μια ημέρα μετά την 8η Μάρτη (το περιστατικό με την 18χρονη Έφη, η οποία δέχθηκε μια σειρά σεξιστικών χαρακτηρισμών, παραβιαστικών συμπεριφορών και απειλών για την σωματική της υγεία κατά την διάρκεια της σύλληψης και κράτησης της). Το συγκεκριμένο περιστατικό αποτελεί ένα εκ των πολλών βασανιστηρίων που είναι πλέον κανονικότητα για τους συλληφθέντες και κυρίως για τις συλληφθείσες και τα συλληφθέντα. Στο χώρο του ΑΠΘ αυτό που είναι πραγματικότητα είναι ο παραμερισμός των γυναικείων καταγγελιών που αφορούσαν σεξουαλικές παρενοχλήσεις και βιασμούς με την όχι και τόσο ενδελεχή έρευνα των καταγγελιών και την επιφανειακή τους προβολή. Μια τέτοιου είδους διαχείριση τείνει να φυσικοποιήσει τις καθημερινές παραβιάσεις σε βάρος θηλυκοτήτων και να αναδείξει περιστατικά τύπου Λιγνάδη ως περισσότερο σημαντικά.

Κάθε γυναίκα που υφίσταται κακοποίηση ή βιασμό - με άλλα λόγια, εκμηδένιση του εαυτού της από έναν άντρα - χρειάζεται χρόνο, πολύ χρόνο, κι ακόμα περισσότερο θάρρος και αγώνα, για να πάψει να νιώθει - κι ενδόμυχα να είναι - αποκλειστικά και μόνο θύμα. Κι ο αγώνας για την κάθαρση, τη δικαίωση, είναι ακόμα πιο σκληρός επειδή πρέπει να δοθεί δημόσια και να προσκρούσει στη χυδαιότητα των αυτόκλητων κι επισήμων θεματοφυλάκων της πατριαρχίας, που θα επιχειρήσουν λυσσαλέα να θάψουν την αλήθεια κάτω από τόνους μισογυνικής λάσπης.

Κρατική προπαγάνδα & ΜΜΕ

Όσον αφορά την ενημέρωση, τα κυρίαρχα ΜΜΕ και τα social media δεν έμειναν ανεπηρέαστα από την στροφή του ελληνικού κράτους προς τον ολοκληρωτισμό. Από την αρχή της πανδημίας παρατηρούμε να γεμίζουν οι τσέπες καναλαρχών και ιδιοκτητών ΜΜΕ (πχ καμπάνιες ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ) με υπέρογκα ποσά "για το καλό μας". Στην πραγματικότητα ο λόγος αυτής της εξωφρενικής δαπάνης είναι η μετατροπή των ΜΜΕ σε φερέφωνα και χειροκροτητές της κυβερνητικής πολιτικής, πράγμα το οποίο γινόταν, γίνεται και θα συνεχίσει να γίνεται όσο η ενημέρωση βασίζεται σε Μέσα που ανήκουν στο κεφάλαιο. Έτσι κι αλλιώς το κράτος πάντα λειτουργούσε για τα συμφέροντα λίγων και εκλεκτών. Τα παραδείγματα ποικίλουν. Ξέπλυμα παιδεραστών, απόκρυψη στοιχείων για την πανδημία και χρέωση του οποιουδήποτε λάθους στην ατομική ευθύνη, η επιλεκτική προβολή γεγονότων και η στοχοποίηση αγωνιζόμενων κομματιών της κοινωνίας, είναι ένα μικρό κομμάτι των όσων βλέπουμε ή δεν βλέπουμε, θέλοντας να μας φτάσουν σε σημείο να μην πιστεύουμε στα ίδια μας τα μάτια. Χτίζεται λοιπόν ένα πλέγμα φίμωσης και δημιουργίας μιας παράλληλης πραγματικότητας, με αιχμή την καλλιέργεια του φόβου, της τρομοκρατίας και της καταστολής, προσπαθώντας να κατευναστεί η λαϊκή οργή. Στα πλαίσια της λογοκρισίας φτάνουμε σε σημείο να μηνύονται δημοσιογράφοι και Μέσα που φέρνουν στην επιφάνεια βασανισμούς στη ΓΑΔΑ, ακόμη και να απολύονται και να απειλούνται όσοι/ες δεν ακολούθησαν πιστά την κυβερνητική γραμμή. Ανεπηρέαστα δεν έμειναν και τα social media, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την περίοδο απεργίας πείνας του Δημήτρη Κουφοντίνα, όπου έπεσαν προφίλ στο Facebook, λογοκρίθηκαν και έκλεισαν Μέσα αντιπληροφόρησης. Ας μην ξεχνάμε και το νομοσχέδιο φιμωσης των καλλιτεχνών, ένα μέρος του οποίου πάρθηκε πίσω κατόπιν μαζικών διαδηλώσεων, που άφηνε την ελευθερία των καλλιτεχνών στην τύχη του κάθε εισαγγελέα που θα έκρινε την τέχνη τους ως παρακίνηση σε βία ή τρομοκρατία.

Όλα αυτά δείχνουν την κατεύθυνση του κράτους που δεν διστάζει, μπροστά σε μια κρίση, να καταστρατηγεί τους ίδιους του τους νόμους και τα δήθεν κατοχυρωμένα "δημοκρατικά δικαιώματα".

Γιατί καλούμε σε πορεία την Πέμπτη 25/03

Γιατί Πέμπτη και όχι Παρασκευή το πανεκπαιδευτικο ραντεβού;

Αφετηριακά είναι πολύ σημαντικό να παραμείνει γιατί για εμάς σε κάθε αγώνα αυτό που θεωρούμε υψίστης σημασίας είναι η συνέπεια στη θεωρία και την πράξη. Εδώ και τόσες Πέμπτες συνεχόμενα το φοιτητικό κίνημα έχει δείξει ότι έχει καταφέρει να διεκδικεί, να αγωνίζεται και να κερδίζει. Από την πρώτη Πέμπτη με την ολιγομελή αλλά θαρραλέα συγκέντρωση μέχρι τις μεγαλειώδεις τελευταίες κινητοποιήσεις αυτό που έγινε ευδιάκριτο σε όλους είναι πως ο συλλογικός αγώνας μπορεί να ξεπεράσει κάθε εμπόδιο και απαγόρευση.Ο δίκαιος αγώνας δεν εμποδίζεται από καμιά αστυνομία, κανένα στρατό, καμιά πατριωτική αφήγηση. Η 25η είναι μια εθνική εορτή και για εμάς η εθνική ενότητα είναι απλά ένα ανέκδοτο από μεριάς κεφαλαίου. Για εμάς η μοναδική ενότητα είναι ταξική. Για να γίνουμε πιο κατανοητοί ας αναρωτηθούμε τι κοινό έχει ο εργάτης μέσα στα μεταλλωρυχεία με τον Βαγγέλη Μαρινάκη; Προφανώς κανένα. Δεν παλεύουμε για τα συμφέροντα καμίας αστικής τάξης. Μοναδικός μας στόχος είναι η εργατική χειραφέτηση, η κατάργηση δηλαδή κάθε εκμετάλλευσης από άνθρωπο σε άνθρωπο.Για να επιστρέψουμε στο θέμα μας αυτή τη Πέμπτη δεν γίνεται κάτι διαφορετικό ώστε να μη βρεθούμε στο άγαλμα Βενιζέλου και να μην διαδηλώσουμε για τις ζωές μας. Δεν θα ετεροκαθορίσουμε τον αγώνα μας σύμφωνα με τις φιέστες που έχουν καθιερώσει κράτος και κεφάλαιο για δικό τους όφελος. Για να το πούμε πιο απλά ναι πιστεύουμε στην επανάσταση και γι'αυτό δεν θα κάνουμε ούτε βήμα πίσω από όλα όσα μας ανήκουν.Θα παλεύουμε απέναντι σε κάθε τύραννο σε κάθε καταπιεστή απλά όχι στο όνομα μιας επίπλαστης ενότητας αλλά αντιθέτως ότι αίμα είναι να χύσουμε αυτό θα γίνει με μοναδικό γνώμονα την ουσιαστική ελευθερία των ζωών μας.

Για να το κλείσουμε εμείς θα θέλαμε απαντήσεις κυρίως από εκείνους τους συμφοιτητές μας που επιλέγουν να μην είναι δίπλα μας αυτή την Πέμπτη. Τι ενόχλησε και δεν θα είστε στο καθιερωμένο μας ραντεβού; Υπάρχει κάποιο άλλο ζήτημα εκτός της 25ης;Αν ναι θα θέλαμε να το ακούσουμε.

Όπως και να έχει εμείς καλούμε όλους τους συμφοιτητές μας , εργάτες, καθηγητές, μετανάστες και ευρύτερα κάθε άνθρωπο που θέλει να αγωνιστεί να βρεθεί δίπλα μας και αυτή την Πέμπτη στο άγαλμα Βενιζέλου στη 1μμ.

Απαιτούμε:

• Κατάργηση του νόμου Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη. Κανένα πειθαρχικό, καμία διαγραφή, κανένας μπάτσος μέσα στις σχολές μας
• Καμία σκέψη για πανεπιστημιακή αστυνομία
• Αύξηση της διάρκειας της εξεταστικής, κανένας αποκλεισμένος από κανένα μάθημα
• Κόντρα εξεταστική για όλους τους επί πτυχίω φοιτητές( 8ο εξάμηνο και πάνω)
• Ακύρωση των ορίων στη δήλωση μαθημάτων ανά εξάμηνο
• Πρόσληψη εκπαιδευτικών
• Αξιοπρεπή και επαρκή σίτιση και στέγαση για κάθε φοιτητή/τρια
• Καμία επίδειξη πάσο και κάρτας σίτισης
• Δωρεάν μετακινήσεις στον ΟΑΣΘ και αύξηση δρομολογίων
• Ανοιχτά πανεπιστήμια με όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας με παράλληλη δυνατότητα εξ αποστάσεως εκπαίδευση για όσους αδυνατούν
• Μαζικά δωρεάν covid-τεστ και παροχή υγειονομικού υλικού στους χώρους εργασίας

Προχωράμε σε:

• Αναστολή όλων των ηλεκτρονικών μαθημάτων Δευτέρα 29/3 έως και Πέμπτη 1/04
• Κατάληψη Δευτέρα 29/3, Τρίτη 30/3, Τετάρτη 31/3 και Πέμπτη 1/04
• Δημιουργία συντονιστικής επιτροπής
• Συμμετοχή σε συντονιστικά γενικών συνελεύσεων-καταλήψεων
• Συντονισμός με άλλους συλλόγους που βρίσκονται στη ΣΘΕ για δράσεις από κοινού
• Παρέμβαση στη συνεδρίαση των καθηγητών (όταν αυτή πραγματοποιηθεί)
• Πιθανή κατάληψη διοικητικών κτιρίων(πρυτανεία,ΕΛΚΕ) σε συνεννόηση με άλλους συλλόγους
• Πορεία Πέμπτη 25/3 και Πέμπτη 1/04 11π.μ. μέσα στα πανεπιστήμια
• Συμμετοχή στα επόμενα πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια Πέμπτη 25/3 και Πέμπτη 1/04 (προσυγκέντρωση 11 π.μ. Πλατεία Χημείου, 1 μ.μ. Αγ.Βενιζέλου)
• Πρόταση για διοργάνωση πορείας κατά της κρατικής διαχείρισης της πανδημίας στο συντονιστικό συλλόγων
• Συμμετοχή στη συγκέντρωση για την κρατική τρομοκρατία το Σάββατο 27/3 12 π.μ. Λευκός Πύργος

Πρωτοβουλία φοιτητ(ρι)ών Μαθηματικού

πηγή : email που λάβαμε στις 25 Μαρτίου 05h