Σάββατο 5 Ιουνίου 2021 στις 19.00
''Τι είναι υγεία? Απλώς να μην έχεις covid?''
ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ
Μετράµε ήδη 14 µήνες από το ξέσπασµα του Covid-19 και το πρώτο lockdown που µας επιβλήθηκε. 14 µήνες απαγορεύσεων, περιορισµού των ελευθεριών µας, αλλά και νέων µέτρων που κανονικά θα ξεσήκωναν θύελλα αντιδράσεων: επίθεση σε κάθε λογής εργασιακά δικαιώµατα, νέος πτωχευτικός κώδικας, περιορισµός κι απαγόρευση διαδηλώσεων και συναθροίσεων, εκδικητική συµπεριφορά απέναντι σε κρατούµενους-ες, λεηλασία κι εκµετάλλευση της φύσης και των ελεύθερων χώρων, τηλεκπαίδευση και πανεπιστηµιακή αστυνοµία. Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστηµα, πολλά από τα εν λόγω µέτρα δικαιολογήθηκαν ως µέτρα προστασίας από τον ιό, ενώ η αντιµετώπιση της πανδηµίας κι η προστασία της δηµόσιας υγείας υποτίθεται ότι αποτέλεσαν την πρώτη προτεραιότητα για την κυβέρνηση και τα media…Στην πραγµατικότητα, η συλλογική µας υγεία δεν ήταν ποτέ σε χειρότερη κατάσταση. Κι αυτό δεν οφείλεται στην covid-19 αλλά κυρίως, στην κρατική του διαχείριση και τις διαχρονικές επιδιώξεις του κεφαλαίου για εµπορευµατοποίηση των υπηρεσιών υγείας.
Η κρατική διαχείριση της πανδηµίας ήταν και είναι ανθυγιεινή και ταξική
Έχει πλέον φανεί ότι η αστυνοµική διαχείριση της πανδηµίας είναι κατακριτέα καθώς η καταστολή δε συνιστά παρά µέθοδο πειθάρχησης κι ελέγχου από την πλευρά του κράτους. Το πρώτο lockdown υποτίθεται έγινε, προκειµένου να προετοιµαστούν για το επόµενο κύµα της πανδηµίας. Πρακτικά, δεν έγινε τίποτα άλλο εκτός από το να προσλάβουν λίγους επικουρικούς νοσοκοµειακούς για ένα χρόνο και να µετατρέψουν όπως-όπως κάποια κρεβάτια των ΜΕΘ, σε κρεβάτια ΜΕΘ για ασθενείς µε covid. Ουσιαστικά, δεν έγιναν ούτε τα αυτονόητα, όπως ενίσχυση των δοµών υγείας και δωρεάν διάθεση test, επίταξη ιδιωτικών κλινών, προσλήψεις υγειονοµικών, αύξηση των δροµολογίων ΜΜΜ ή προσλήψεις εκπαιδευτικών για την αποσυµφόρηση των σχολικών τάξεων. Όλα αυτά όµως είναι µέτρα υπέρ των φτωχών και των καταπιεσµένων κι απαιτούν µεγαλύτερες κρατικές δαπάνες, τις οποίες προτιµούν να επενδύσουν στα ήδη δροµολογηµένα σχέδιά τους, δηλαδή σε µεγάλους περιπάτους, σε πακέτα οικονοµικών ενισχύσεων των αφεντικών, σε µπάτσους και στρατό. Σηµαντικός παράγοντας ήταν και το ότι οι µεγάλοι εργασιακοί χώροι συνέχιζαν να λειτουργούν κανονικά, µε ελάχιστα µέτρα ασφαλείας.
Στη συνέχεια, είχαµε το άνοιγµα των συνόρων για τους τουρίστες χωρίς καθολικά κι αξιόπιστα τεστ, προκειµένου να διασωθούν τα κέρδη της τουριστικής βιοµηχανίας, µε αποτέλεσµα την αύξηση των κρουσµάτων και την εκ νέου επιβολή lockdown το φθινόπωρο. Με την εφαρµογή του δεύτερου lockdown και του ακόλουθου πολλαπλασιασµού των κρουσµάτων και των εισαγωγών στις ΜΕΘ, αποδείχτηκε περίτρανα ότι η απαγόρευση κυκλοφορίας δεν είχε κανένα υγειονοµικό αποτέλεσµα, αλλά αντιθέτως αποτέλεσε εργαλείο καταστολής και ξεπλύµατος των κρατικών ευθυνών, µέσω της περιβόητης ''ατοµικής ευθύνης''. Έτσι, το τελευταίο διάστηµα δεκάδες άτοµα πεθαίνουν καθηµερινά, σχεδόν αβοήθητα σε διαδρόµους και ράντζα, περιµένοντας εισαγωγή σε ΜΕΘ. Ο συνολικός αριθµός των νεκρών ξεπέρασε τους 11 χιλιάδες, οι εργαζόµενοι-ες στην υγεία είναι εξουθενωµένοι-ες από την εντατικοποίηση και όσοι-ες από αυτές τολµούν να αντισταθούν ή απλώς, να µιλήσουν για το κρατικό έγκληµα των διαλυµένων νοσοκοµείων, έρχονται αντιµέτωποι/ες µε απειλές, πειθαρχικές διώξεις ή ακόµη και µε απολύσεις, όπως ο πρόεδρος του σωµατείου στο Νοσοκοµείο ''Αγ. Σάββας''.
Πέρα από την άθλια διαχείριση του covid-19, άλλοι σηµαντικοί παράγοντες που συµβάλλουν στην υγεία µας παραµερίζονται συστηµατικά εδώ και 14 µήνες:
- Η µετατροπή του µεγαλύτερου µέρους του ΕΣΥ σε σύστηµα αντιµετώπισης του covid-19 και µόνο. Η περικοπή κατά 80% των χειρουργείων και των εξετάσεων στα νοσοκοµεία και η µετατροπή πολλών πρωτοβάθµιων δοµών υγείας σε εµβολιαστικά κέντρα, οδήγησε σε ατέλειωτες λίστες αναµονής ασθενών που περιµένουν µήνες µέχρι να εξυπηρετηθούν, σε ελλιπή φροντίδα σοβαρότατων ασθενειών (καρκίνοι, καρδιαγγειακά νοσήµατα κλπ) και τελικά, στον εξαναγκασµό πολλών από εµάς να καταφύγουµε στον ιδιωτικό τοµέα πληρώνοντας αδρά είτε άµεσα είτε έµµεσα (µέσω τη φορολογίας µας καθώς οι κατ' όνοµα και µόνον ''επιτάξεις'' ιδιωτικών δοµών υγείας συνοδεύτηκαν από προκλητικές οικονοµικές ενισχύσεις των αφεντικών τους). Τελικά, οι πιο εξαθλιωµένοι κι όσες δεν είχαν την κατάλληλη οικονοµική δυνατότητα, βίωσαν ακόµη και τον απόλυτο αποκλεισµό τους από τις απαραίτητες δοµές υγείας.
- Επιδείνωση της ψυχικής υγείας. Από το φόβο και την απειλή του προστίµου όταν βγαίνουµε έξω, την ενδοοικογενειακή βία και την έµφυλη καταπίεση, µέχρι την κοινωνική αποστασιοποίηση από φίλες και γνωστούς και το άγχος που δηµιουργεί η εργασιακή ανασφάλεια, η ψυχική υγεία όλων µας δοκιµάστηκε το τελευταίο διάστηµα και ακόµα περισσότερο για αυτά που είναι φυλακισµένα, δίχως άδειες κι επισκεπτήρια στις φυλακές και τα ψυχιατρεία ή είναι στοιβαγµένα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, εκεί που η µόνη ''προστασία'' που τους παρείχαν ήταν περαιτέρω δολοφονική αποµόνωση, εγκλεισµός και καταστολή, χωρίς καµία παροχή υγειονοµικής φροντίδας.
- Οι δηµόσιοι χώροι στοχοποιήθηκαν από τα µήντια και τις δηµοτικές αρχές ως ''πεδία µετάδοσης του ιού'', τα οποία πρέπει να κλειδώνονται (π.χ. παιδικές χαρές, Άλσος Ν. Σµύρνης) ή τουλάχιστον να επιτηρούνται από βλοσυρούς µπάτσους. Η στοχοποίηση αυτή αντανακλά τους φόβους κράτους κι αφεντικών ότι οι πλατείες και τα πάρκα µπορούν να είναι χώροι συζήτησης των κοινών µας αναγκών και άρα, εν δυνάµει χώροι αγώνων ενάντια στην κρατική διαχείριση της πανδηµίας.
Η υγεία δεν έρχεται µε την εκµετάλλευση και την επιτήρηση…
Καταλαβαίνουµε ότι η τραγική κατάσταση του συστήµατος υγείας δεν προκλήθηκε µόνο από τη διαχείριση του covid-19. Τα ίδια αφεντικά κι οι ίδιες κυβερνήσεις που σήµερα δήθεν κόπτονται για την προστασία µας από τον ιό, είναι αυτοί που εδώ και δεκαετίες εντείνουν τη διάλυση των δηµόσιων δοµών υγείας µε περικοπές σε εξοπλισµό και πρώτες ύλες, κλείσιµο νοσοκοµείων και κέντρων υγείας, απολύσεις γιατρών κλπ. Η εφαρµογή των µνηµονίων όλο αυτό το διάστηµα οδήγησε στην περαιτέρω µετακύλιση του κόστους περίθαλψης στις πλάτες µας, είτε µέσω της αύξησης της συµµετοχής του ασθενή στο κόστος φαρµάκων κι εξετάσεων είτε µέσω της πριµοδότησης της ιδιωτικής περίθαλψης και ασφάλισης.
Στις περιοχές µας, βλέπουµε αντίστοιχα φαινόµενα µε την υποστήριξη των δηµοτικών αρχών. Στη Ν. Σµύρνη, τα υποστελεχωµένα δηµοτικά ιατρεία (τα οποία σε αρκετές ειδικότητες λειτουργούν µε εθελοντές ιατρούς, αντί να στελεχωθούν µε µόνιµο και αµειβόµενο προσωπικό...) για να δεχτούν να περιθάλψουν, θέτουν απαράδεκτα εισοδηµατικά κριτήρια βάσει των οποίων µια εργαζόµενη που παίρνει το βασικό µισθό αποκλείεται, ενώ συγχρόνως, αντί να προσφέρονται δωρεάν µοριακά τεστ µέσα από τα δηµοτικά ιατρεία, διαφηµίζεται µέσα από τις υπηρεσίες του Δήµου το ιδιωτικό ''Βενιζέλειο'', ως διαγνωστικό κέντρο που προσφέρει χαµηλότερες τιµές για test covid-19 για τους δηµότες Ν. Σµύρνης! Και στο Π. Φάληρο όµως, πέρα από τους αντίστοιχους οικονοµικούς αποκλεισµούς από τα δηµοτικά ιατρεία, έχουµε από τη µια, υποστελέχωση της Τοπικής Μονάδας Υγείας (ΤΟΜΥ) κι από την άλλη, την ιστοσελίδα του δήµου να διαφηµίζει το Ιατρικό Κέντρο Π. Φαλήρου (συµφερόντων Αποστολόπουλου, µεγαλοκαπιταλιστή στο χώρο της ιδιωτικής υγείας...), ως λύση ή επιλογή!
Ως απελευθέρωση από το πρόβληµα της πανδηµίας, ο κρατικός µηχανισµός και τα media προωθούν τους τελευταίους µήνες τον εµβολιασµό και τα παντελώς αναξιόπιστα self-test. Τα δύο αυτά εργαλεία διαφηµίστηκαν ως η µοναδική λύση για την πανδηµία, εγκαθιστώντας για άλλη µια φορά την ατοµική ευθύνη στο κέντρο της συζήτησης και παραµερίζοντας οποιαδήποτε κουβέντα για τις αιτίες της πανδηµίας και κυρίως, για την (αναγκαία) αύξηση των δαπανών για δηµόσια περίθαλψη, κάτι που φυσικά δε θα συνέφερε κράτος και κεφάλαιο. Ο τρόπος µάλιστα µε τον οποίο επιβάλλονται αυτές οι πρακτικές θυµίζει µάλλον άσκηση πειθάρχησης κι εκφοβισµού, η άρνηση των οποίων θα σηµαίνει περιορισµένα δικαιώµατα µετακίνησης, πρόσβασης σε υπηρεσίες, κοινωνικό στιγµατισµό ακόµα και απόλυση!
...αλλά µε τη συλλογικοποίηση και την ελευθερία
Τον τελευταίο χρόνο, αναδείχτηκε περισσότερο από ποτέ, η ανάγκη να σκεφτούµε και να ορίσουµε συλλογικά, ενάντια στις κρατικές προσταγές, το τι σηµαίνει υγεία για µας και το αν οι σύγχρονες συνθήκες στις οποίες εργαζόµαστε, σπουδάζουµε και ψυχαγωγούµαστε είναι τέτοιες που προάγουν τη σωµατική και ψυχική µας ευεξία: υγεία δεν είναι να είσαι ντελιβεράς και να τρως όλη µέρα το καυσαέριο υπό το κίνδυνο τροχαίου, δεν είναι να είσαι θηλυκότητα και να φοβάσαι να κυκλοφορήσεις αργά το βράδυ λόγω παραβιαστικών συµπεριφορών, δεν είναι να είσαι µαθήτρια και να είσαι καθηλωµένη όλη µέρα µπροστά στην οθόνη της τηλεκπαίδευσης. Υγεία δεν είναι να δουλεύεις µέσα στην ανασφάλεια για άθλιους µισθούς χωρίς να έχεις τελικά χρόνο για αυτά που σε ευχαριστούν αλλά να περπατάς στο δρόµο χωρίς την απειλή της αστυνοµικής βίας ή του προστίµου, να έχεις εύκολη πρόσβαση σε ελεύθερους χώρους πρασίνου χωρίς να χρειαστεί να πληρώσεις και να αναπτύσσεις την προσωπικότητά σου µέσω της κοινωνικοποίησης και της αλληλεγγύης.
Ενάντια στη µετακύλιση του κόστους περίθαλψης στις πλάτες µας, ενάντια στη διάλυση και υποστελέχωση των δοµών υγείας, να οργανώθουµε από τα κάτω, υγειονοµικοί και χρήστ(ρι)ες των δοµών υγείας, και να αµφισβητήσουµε συλλογικά την ''υγεία'' που σερβίρουν κράτος, κεφάλαιο κι οι ''ειδικοί'' τους. Με πυξίδα µας την αυτοοργάνωση και την αλληλοφροντίδα, να αγωνιστούµε για την κοινωνικοποίηση όλων των δοµών υγείας (και του ιδιωτικού κεφαλαίου), για να ζήσουµε όπως µας αξίζει!
ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΧΡΗΣΤΩΝ ΔΟΜΩΝ ΥΓΕΙΑΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ/ΕΣ ΣΤΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΙΑΤΡΕΙΑ
ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗΣ
ΑΜΕΣΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΔΟΜΩΝ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΤΑΞΗ ΤΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ
κάλεσμα : Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Ν.Σμύρνης, Π.Φαλήρου, Αγ.Δημητρίου, Ν.Κόσμου
mail: ask_notion@riseup.net