kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Διαδήλωση ενάντια στη ψήφιση του αντεργατικού νομοσχεδίου

Στις 16 Ιούνη η κυβέρνηση θέλει να ψηφίσει το αντεργατικό τερατούργημα. Το εργατικό κίνημα, οι εργαζόμενοι, έχουνε κάθε λόγο να κλιμακώσουν τις κινητοποιήσεις τους για να μην περάσει το νομοσχέδιο Χατζηδάκη. Για να μην περάσει ο εργασιακός μεσαίωνας! Η 16η Ιούνη, πρέπει να αποτελέσει συνέχεια της εργατικής-λαϊκής πάλης, κόντρα σε κάθε άποψη για αποκλιμάκωση του αγώνα, κόντρα σε κάθε αποδοχή του «αναπόφευκτου» της ψήφισης.

ΘΕΛΟΥΝΕ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΓΙΑ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΟΜΑΣΤΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ. Αξιοποιώντας την πανδημία, θέλουνε να στήσουνε ένα σύγχρονο εργασιακό κάτεργο, όπου οι εργαζόμενοι θα δουλεύουν όταν, όπως, και για όσο θέλει το κεφάλαιο. Και επειδή φοβούνται ότι θα βρούνε μπροστά τους αντιστάσεις και διεκδικήσεις, σπεύδουνε να βγάλουνε στην παρανομία αυτό που φοβούνται περισσότερο από όλα: το μαχόμενο ταξικό εργατικό κίνημα και τα μέσα πάλης του, τη συνέλευση, τη διαδήλωση, την απεργία, την περιφρούρηση.

ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ:

• Να αποσυρθεί το αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη.
• 5νθήμερο - 8ωρο.
• Καμία απαγόρευση της συνδικαλιστικής δράσης, της απεργίας, της συνέλευσης, της διαδήλωσης. Όχι στο ηλεκτρονικό μητρώο-φακέλωμα ,τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες και το «50%+1». Καμία κρατική ανάμιξη στις διαδικασίες των Σωματείων.
• Μόνιμη και σταθερή δουλειά.
• Συλλογικές Συμβάσεις με πραγματικές αυξήσεις αυξήσεις στους μισθούς.
• Επίδομα ανεργίας σε όλους τους ανέργους.
• Μέτρα εργασίας στους χώρους δουλειάς με ευθύνη του κράτους και της εργοδοσίας. Δωρεάν και πλήρη περίθαλψη για το λαό, προσλήψεις και ΜΕΘ στα νοσοκομεία

ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ ΣΕ:

• Απεργιακή συγκέντρωση την Τετάρτη 16 Ιούνη στις 11πμ στην Καμάρα.
• Διαδήλωση ενάντια στη ψήφιση του αντεργατικού νομοσχεδίου την Τετάρτη 16 Ιούνη στις 7μμ στην Καμάρα.

πηγή : email που λάβαμε στις 14 Ιουνίου 18h

STOP στο αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη - Όλοι στην Απεργία και τις Κινητοποιήσεις Τετάρτη 16/6

Όλοι στις Κινητοποιήσεις Τετάρτη 16/6

-

Αθήνα: 10:30 Πλατεία Κλαυθμώνος & 17:00 Σύνταγμα

Θεσσαλονίκη: 11:00 Εγνατία/Αγίας Σοφίας & 19:00 Καμάρα

STOP στο αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη

Με επιτροπές αγώνα παντού

Σε χώρους εργασίας σε πλατείες, γειτονιές, σε σχολεία & σχολές

Να διώξουμε την αντεργατική κυβέρνηση

Η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας, εργαζόμενοι, νέοι, συνταξιούχοι και λαϊκά στρώματα, έχει κάθε δικαίωμα, αλλά και υποχρέωση ή καθήκον, να αποτρέψει είτε την κατάθεση, είτε την ψήφιση, πόσο μάλλον την εφαρμογή αυτού του νεοφιλελεύθερου αντεργατικού νομοσχεδίου (ν/σ) Χατζηδάκη, ΓΙΑΤΙ:

1) Αυτό το ν/σ, υπηρετεί και εξυπηρετεί, έναν στόχο, την δημιουργία του λεγόμενου απασχολήσιμου, ενός μοντέλου «εργαζόμενου», ατομικοποιημένου, απολύτως διαχειρίσιμου (έρμαιο) από την εργοδοσία, που θα δουλεύει και θα αμείβεται, όταν, όπου, όσο και όπως θέλει ο εργοδότης.

2) Τα γενικά χαρακτηριστικά αυτού του νομοσχεδίου, είναι: (1ο) η μεγαλύτερη απορρύθμιση ή ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, των συνθηκών εργασίας, των αντίστοιχων δικαιωμάτων, και ιδίως, απορρυθμίζονται, (α) «οι χρόνοι εργασίας, τα ωράρια, οι υπερωρίες κλπ», και (β) οι σχετικές αμοιβές. Με μέτρα ενάντια στο σταθερό, πλήρες ωράριο αλλά και ενάντια στην σταθερή αμοιβή (2ο) η μεγαλύτερη αποδέσμευση στο λεγόμενο διευθυντικό δικαίωμα, από κάθε περιορισμό ή έλεγχο, δίνοντας μεγαλύτερη εξουσία και περισσότερες δυνατότητες (σε εργοδότες ιδιώτες και δημόσιο, υπουργούς κ.λπ.). (3ο) περισσότερα και πιο σημαντικά χτυπήματα, στα συνδικαλιστικά δικαιώματα (οργάνωση, λειτουργία και δράση Σωματείων ή Συνδικάτων κλπ) και στην προστασία τους. Οι όποιες ευνοϊκές για τους εργαζόμενους διατάξεις, όπως πχ η χορήγηση γονικής άδειας και στον πατέρα ή η εξίσωση της αποζημίωσης απόλυσης υπαλλήλου και εργατοτεχνίτη, αποτελούν το δόλωμα/παγίδα, για να περάσει αυτό το σκληρά αντεργατικό νομοσχέδιο.

3) Αυτό το ν/σ στοχεύει, κυρίως και καταρχήν, σε 2 καθοριστικά, αυτή τη στιγμή, χτυπήματα.

Πρώτον, μέσα από την «διευθέτηση του χρόνου εργασίας/και ιδίως των υπερωριών», στοχεύει στο να καταργηθούν οι όποιες ή οι περισσότερες διατάξεις: (α) προστάτευαν το 8ωρο, τον εργαζόμενο, από την παραπάνω ημερήσια ή εβδομαδιαία εργασία, (β) καθόριζαν πρόσθετη αμοιβή για τις διάφορες υπερωρίες (πχ η υπερεργασία είχε 20% προσαύξηση αμοιβής, η «νόμιμη υπερωρία, η εντός των επιτρεπόμενων ορίων» είχε προσαύξηση 40%, η «νόμιμη υπερωρία, η πέραν των ορίων» είχε προσαύξηση 60%, και η «παράνομη» υπερωρία είχε προσαύξηση 80%). Στοχεύουν, σε μια σημαντική μείωση/εξάλειψη, της πρόσθετης αμοιβής των υπερωριών και άρα σε μια σημαντική μείωση του εισοδήματος, πολλών εργαζομένων, και σε αντίστοιχη, αύξηση των κερδών των εργοδοτών. Οι εργοδότες θα μπορούν μονομερώς να προσφεύγουν στο ΑΣΕ (Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας), και να επιβάλλουν, ακόμη και 10ωρη ή και 12ωρη εργασία, χωρίς πρόσθετη αμοιβή!

Δεύτερο, μέσα από «τον εκσυγχρονισμό της εργατικής νομοθεσίας» ή με το «ξανά γράψιμο του εργατικού δικαίου από την αρχή», στοχεύει: (α) στην ακόμη μεγαλύτερη απαξίωση των Σωματείων, των Συνδικάτων, και κάθε έννοιας Συνδικαλισμού, δηλαδή, της συλλογικής, μαζικής και μαχητικής/δυναμικής διεκδίκησης και αγώνα. Με μέτρα όπως τα παραπάνω, αλλά και με όσα άλλα περιέχει αυτό το ν/σ, όπως πχ, την επιβολή ενός νέου είδους ΣΣΕ (Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας) «υποκλάδου» ή την καθιέρωση της «υπερίσχυσης» των λεγόμενων ατομικών συμβάσεων εργασίας, έναντι όλων των άλλων ειδών ΣΣΕ. (β) Στην τυπική και ουσιαστική παρεμπόδιση, ποινικοποίηση και απαγόρευσή τους. Σε μια επίθεση, που είναι κομβική, ζωτικής σημασίας. Με μέτρα όπως πχ, τον περιορισμό/απαγόρευση διεκδίκησης ΣΣΕ, σε Σωματεία και Συνδικάτα, αν δεν εγγραφούν στο ηλεκτρονικό γενικό μητρώο του υπ. εργασίας. Τους περιορισμούς στις δυνατότητες προσφυγής των Συνδικάτων στον ΟΜΕΔ. Με την μείωση του αριθμού των μελών της διοίκησης των συνδικαλιστικών οργανώσεων που προστατεύονται από απόλυση. Με την μείωση των ημερών συνδικαλιστικής άδειας, που δικαιούνται, εργαζόμενοι και εκλεγμένοι στις διοικήσεις, για να εξασκήσουν τα συνδικαλιστικά δικαιώματα/καθήκοντά τους. Με την επιβολή αρχικά προαιρετικά και στην συνέχεια υποχρεωτικά, της δυνατότητας ηλεκτρονικής συμμετοχής και ψηφοφορίας στις Γενικές Συνελεύσεις, ιδίως για την απόφαση απεργίας. Με την υποχρέωση στα συνδικαλιστικά όργανα να ενημερώνουν για την απεργία, τον εργοδότη, πολύ νωρίτερα από ότι ήδη ισχύει σήμερα. Με την περαιτέρω αύξηση στο προσωπικό ασφαλείας σε πολλές επιχειρήσεις στο τουλάχιστον 40% του συνόλου του προσωπικού. Με την μεγαλύτερη προσπάθεια ποινικοποίησης άρα παρεμπόδισης έως και απαγόρευσης της απεργίας και της περιφρούρησής της!

4) Η κυβέρνηση της ΝΔ με το επικείμενο νομοσχέδιο: (I) συνεχίζει τα αντεργατικά χτυπήματα, που είχαμε (α) σε όλη την Μνημονιακή περίοδο, από όλες τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και τις παραλλαγές τους. (β) Τα τελευταία 31 χρόνια, από το 1990 και μετά, από τους νεοφιλελεύθερους και τους εκσυγχρονιστές, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. (γ) Την περίοδο της πανδημίας, εδώ και πάνω από ένα χρόνο. (II) Θεσμοθετεί/νομοθετεί υπέρ των εργοδοτών, ιδίως υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου, τις όποιες αρνητικές αλλαγές, είχαμε στην εργασία (ανεργία, υποαπασχόληση, εντατικοποίηση ή υπεραπασχόληση, μειώσεις μισθών κ.λπ.), λόγω της κρίσης, εδώ και σχεδόν 50 χρόνια. (III) Φέρνει, πιο κοντά, τα επόμενα αντεργατικά ν/σ, γιατί ΕΕ, εργοδότες, τραπεζίτες, εφοπλιστές και δανειστές, δεν πρόκειται να σταματήσουν, για όσο καιρό υπάρχουν εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα, για όσο καιρό δεν τους σταματάμε και κυρίως για όσο καιρό, έχουν την οικονομική και πολιτική εξουσία στα χέρια τους. Τα νεοφιλελεύθερα ιδεολογικά και πολιτικά, δόγματά τους, οι ιδεοληψίες και οι αγκυλώσεις τους, για την υποταγή όλων στον «βωμό του κέρδους», για την χωρίς όρους και όρια στήριξη του κεφαλαίου και ιδίως του μεγάλου κεφαλαίου, είναι εδώ και μας απειλούν.

5) Το ν/σ αυτό είχε προετοιμαστεί, από τον περασμένο Οκτώβρη και είχε παρουσιαστεί από τον τότε υπουργό εργασίας Ι. Βρούτση. Το αντεργατικό νομοσχέδιο, καθυστέρησε να κατέβει, γιατί η κυβέρνηση της ΝΔ, ήθελε να προλάβει τις αντιδράσεις στα σχέδιά της, και προσπάθησε πρώτα να επιβάλλει ένα «αστυνομικό κράτος», με απαγορεύσεις κάθε είδους εργατικών, κοινωνικών, φοιτητικών, συγκεντρώσεων, διαδηλώσεων, πορειών κ.λπ. Όμως αυτή η προσπάθεια, όχι μόνο δεν προχώρησε γρήγορα, αλλά τελικά οδήγησε την κυβέρνηση της ΝΔ, σε μια σχετική και προσωρινή αναδίπλωση, ιδίως, μετά την αναίτια επίθεση της αστυνομίας στην πλατεία της Νέας Σμύρνης, και το ξέσπασμα (στις 9-3-2021) τόσο της οργής και της αγανάκτησης, χιλιάδων, νέων, εργαζομένων κ.α., όσο και από τις μετέπειτα συνεχιζόμενες κινητοποιήσεις σε διάφορες πόλεις/γειτονιές και των μεγάλων φοιτητικών διαδηλώσεων. Τώρα, η κυβέρνηση, ξανά προετοιμάζει το έδαφος για το αντεργατικό ν/σ Χατζηδάκη/Βρούτση.

Εμείς, οι εργαζόμενοι, οι νέοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, πρέπει να προετοιμάσουμε και να προσπαθήσουμε, να σταματήσουμε είτε το κατέβασμα του νομοσχεδίου, είτε την ψήφισή του. Αυτό σημαίνει, να πάμε παντού, να εξηγήσουμε το τι σημαίνει αυτό το νομοσχέδιο. Να φτιάξουμε επιτροπές αγώνα παντού, σε χώρους εργασίας, σε πλατείες και γειτονιές, σε σχολεία και σχολές. Να διοργανώσουμε συνελεύσεις, συζητήσεις και εκδηλώσεις. Να προετοιμάσουμε ή να στηρίξουμε συγκεντρώσεις, πορείες, διαδηλώσεις, απεργίες και καταλήψεις. Να οργανώσουμε έναν αγώνα διαρκείας, ενάντια στην κρατική/αστυνομική βία και καταστολή, αλλά και μια νέα αρχή, για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας, και των πιο ζωτικών αναγκών μας, εν μέσω παροξυσμού της οικονομικής και υγειονομικής κρίσης. Για πραγματική και ουσιαστική προστασία, για:

-

• Την απόσυρση του αντεργατικού νομοσχεδίου Χατζηδάκη/Βρούτση.
• Μείωση των εβδομαδιαίων ωρών εργασίας, χωρίς μείωση αποδοχών- Λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους.
• Σταθερή και πλήρη απασχόληση, κατάργηση κάθε είδους ελαστικής, μερικής απασχόλησης.
• Απαγόρευση των απολύσεων.
• Επίδομα ανεργίας, χωρίς προϋποθέσεις και για όλο το διάστημα της ανεργίας, ίσο τουλάχιστον με τον βασικό μισθό.
• Απαγόρευση πλειστηριασμών και εξώσεων σε εργατικές και λαϊκές κατοικίες.
• Εφαρμογή μέτρων προστασίας, της δημόσιας υγείας, στους εργασιακούς και κοινωνικούς χώρους.
• Δημόσια, καθολική και δωρεάν ασφάλιση για όλους.
• Διαγραφή του χρέους.
• Γενναία αύξηση των κοινωνικών δαπανών για υγεία, παιδεία και έργα υποδομής.
• Κατάργηση όσων αντεργατικών, αντιλαϊκών, αντιασφαλιστικών και αντιεκεπαιδευτικών νόμων, ψηφίστηκαν την περίοδο των μνημονίων και της πανδημίας.

-

Αντεπίθεση των Εργαζομένων

https://antepithesitonergazomenon.blogspot.co…

πηγή : https://www.okde.gr/archives/14023

ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΨΗΦΙΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ

Κατά τη διάρκεια της πανδημίας και με πρόσχημα την προστασία της δημόσιας υγείας, κράτος και κεφάλαιο επιδόθηκαν σε έναν αγώνα δρόμου ώστε να προλάβουν να περάσουν νομοσχέδια με την ελπίδα αποφυγής οποιασδήποτε αντίστασης. Καθώς βρισκόμαστε έναν χρόνο σε lockdown, η κυβέρνηση έχει βαλθεί να υποβαθμίσει κάθε πτυχή της καθημερινότητάς μας από την επαφή μας με τον φυσικό κόσμο και την περιστολή των διαδηλώσεων μέχρι την υποβάθμιση των σπουδών μας και την γενικευμένη επίθεση στα οικονομικά ασθενέστερα στρώματα. Αποκορύφωμα αυτής της επίθεσης, και συνέχεια των νεοφιλελεύθερων πολιτικών των τελευταίων δεκαετιών, αποτελεί το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο που τίθεται προς ψήφιση τις ερχόμενες εβδομάδες.

Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο καθ' υπόδειξη ντόπιου και ξένου κεφαλαίου έρχεται να καταργήσει το 8ωρο, να αντικαταστήσει την καταβολή των υπερωριών με την "ανταλλαγή" τους με ρεπό, και να εγκαθιδρύσει την Κυριακάτικη εργασία για ακόμα περισσότερους κλάδους. Ταυτόχρονα επιτίθεται στον συνδικαλισμό, τις απεργίες και εν γένει τις εργατικές διεκδικήσεις. Το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο βασίζεται στην ιδέα μιας δήθεν ισότιμης ατομικής διαπραγμάτευσης ανάμεσα σε αφεντικά και εργαζόμενες. Το δόγμα αυτής της "ισότιμης" διαπραγμάτευσης καταλήγει και στο να καθιστά "συνυπεύθυνο" τον εργαζόμενο ακόμα και για το καθεστώς μαύρης εργασίας στο οποίο μπορεί να δουλεύει. Κομμάτι αυτού του νομοσχεδίου είναι και η μετατροπή του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας από σώμα που υπάγεται στο υπουργείο εργασίας σε ανεξάρτητη αρχή, γεγονός που δημιουργεί προβληματισμούς σχετικά με την πρόσβαση των εργαζομένων στα μέσα και τις διαδικασίες αντιπαράθεσης με τα αφεντικά τους.

Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο προπαγανδίζεται ως θετικό και αισιόδοξο για την εργασιακή πραγματικότητα. Ωστόσο, τα περιεχόμενα του αλλά, κυρίως, η συγκυρία στην οποία ψηφίζεται αποδεικνύουν το αντίθετο. Το νομοσχέδιο Χατζηδάκη, σε συνέχεια του προηγούμενου αντεργατικού νομοσχεδίου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, έρχεται να αποτελέσει το νομικό επιστέγασμα των εργοδοτικών αυθαιρεσιών του ελαστικού ωραρίου, του εργασιακού μεσαίωνα που παίρνει την μορφή των αυξανόμενων εργατικών ατυχημάτων, των παρενοχλήσεων στους χώρους δουλειάς, των τραμπουκισμών και των ξυλοδαρμών. Άλλωστε, δεν έχει περάσει καιρός από τις δολοφονίες εργατ(ρι)ών σε εργοτάξια του Μετρό και του ΔΕΔΔΗΕ, από την κανονική λειτουργία και την απόκρυψη κρουσμάτων σε σούπερ μάρκετ και εργοστάσια όπου τα ελλιπή μέτρα προστασίας οδήγησαν ακόμη και στον θάνατο εργαζομένων. Μέσα σε αυτή τη σύγχρονη κανονικότητα το νομοσχέδιο προβλέπει επίσης την επέκταση της Κυριακάτικης εργασίας σε καινούργιους κλάδους πέραν του εμπορίου (π.χ. μεταφορικές, πληροφορική, logistics, data center, τηλεφωνικά κέντρα, ψηφιοποίηση έγχαρτου αρχείου, παραγωγή έτοιμου σκυροδέματος κ.α.) θεσμοθετώντας έτσι την έμμεση κατάργηση της πενθήμερης εργασίας.

Πρόσφατα δημοσιεύτηκε ΚΥΑ που προβλέπει την επέκταση του ωραρίου σε καταστήματα τροφίμων (σούπερ-μάρκετ, φούρνους κλπ.) από τις 7:00 π.μ. έως τις 10:00 μ.μ. νομιμοποιώντας ουσιαστικά τα ελαστικά ωράρια και το ακόμα μεγαλύτερο ξεζούμισμα των εργαζομένων. Η επέκταση του ωραρίου στα σούπερ-μάρκετ μπορεί να πέρασε υπό το πρόσχημα της πανδημίας, είναι όμως πλήρως συνυφασμένη με το νομοσχέδιο Χατζηδάκη και γενικότερα με τις ανάγκες της αγοράς, δείχνοντας μας για ακόμα μια φορά τη βαρβαρότητα του καπιταλιστικού συστήματος πάνω στις ζωές μας.

Δεν έχουμε αυταπάτες σχετικά με τις εργασιακές συνθήκες και τον τρόπο που αντιμετωπίζονται οι ζωές μας όταν στην άλλη πλευρά της ζυγαριάς μπαίνουν τα κέρδη των αφεντικών. Το ξεζούμισμα των εργαζομένων, ακόμη και ο θάνατος από εργατικά ατυχήματα, ως αποτέλεσμα της επιδίωξης όλο και χαμηλότερου κόστους παραγωγής, αποτελούν κομμάτι της καπιταλιστικής νόρμας έτσι όπως έχει χτιστεί εδώ και αιώνες. Υπεύθυνοι για κάθε εργατική δολοφονία ήταν, είναι και θα είναι για πάντα οι κρατικοί μηχανισμοί και το κεφάλαιο. Η αντίσταση, η συλλογικοποίηση, η οργάνωση στη βάση και ο αγώνας των εργαζομένων και των καταπιεσμένων είναι ο μόνος δρόμος όταν δεν θέλουμε να θρηνήσουμε άλλους νεκρούς εργάτες και εργάτριες στο βωμό των κερδών της αστικής τάξης.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ, ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΕΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

ΤΕΤΑΡΤΗ 16/06 ΣΤΙΣ 11:00 ΚΑΜΑΡΑ

κάλεσμα : Συνέλευση ενάντια στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο

πηγή : email που λάβαμε στις 15 Ιουνίου 17h

Τετάρτη 16/06

Ημέρα ψήφισης του νέου αντεργατικού νομοσχεδίου

Καλέσματα στην απεργιακή διαδήλωση

// 11:00 | Καμάρα

// 19:00 | Καμάρα

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΕΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

«Οι δρόμοι δεν ξεχνούν ποτέ των εργατών το πνεύμα πορείες, οδοφράγματα, των κολασμένων αίμα»

Οι προηγούμενοι μήνες χαρακτηρίζονται από μια αρκετά ιδιόμορφη εντεινόμενη καταστολή που εξαπλώνεται σε κάθε πεδίο. Από την απαγόρευση κυκλοφορίας, τους μπάτσους που τοποθετούνται ως τοποτηρητές τους μέχρι την εκμετάλλευση αυτής της συνθήκης για την ανασυγκρότηση του κράτους και του κεφαλαίου. Παρά τον ένα χρόνο πανδημίας, τους χιλιάδες νεκρούς και τις δολοφονικές ελλείψεις στο σύστημα υγείας, ο κρατικός σχεδιασμός συνεχίζει ακάθεκτος. Σειρά νομοσχεδίων που ψηφίζονται μέσα στη συνθήκη της πανδημίας υπαγορεύουν την επίθεση στην κοινωνική βάση. Ο «εκσυγχρονισμός» του πανεπιστημίου με όρους κέρδους για το ιδιωτικό κεφάλαιο και τις επιχειρήσεις παραδίδει τη σκυτάλη στο «μεσαιωνικό» μετασχηματισμό της εργασίας. Γι' αυτό, και λίγο μετά τη ψήφιση της νέας εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης έρχεται η ψήφιση του αντεργατικού νομοσχεδίου, το οποίο αντίστοιχα επιδιώκει την κατάργηση αγωνιστικών κεκτημένων των εργατών και την επίθεση στους συνδικαλιστικούς αγώνες τους.

Το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο επεκτείνει την επίθεση που υπαγορευόταν από το νομοσχέδιο Βούτση επί Σύριζα, θεσμοθετώντας την κατάργηση του 8ώρου και την επιστροφή στην 10ωρη εργασία χωρίς πρόσθετη αμοιβή αλλά με αντίστοιχη μείωση του χρόνου εργασίας σε άλλη ημέρα ή ρεπό ή πρόσθετη άδεια μέσα στο ίδιο εξάμηνο. Προωθεί, δηλαδή, τις απλήρωτες υπερωρίες, την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας όπως και τη στοχοποίηση του εργαζομένου που θα απεργήσει και θα αγωνιστεί για τα δεδουλευμένα του. Ο εργάτης/τρια πλέον δεν θα έχει το δικαίωμα να απεργήσει ούτε να συνδικαλίζεται στον χώρο εργασίας του. Κάθε τέτοιου είδους προσπάθεια όχι μόνο θα κρίνεται παράνομη αλλά για να συμμετέχουν οι εργαζόμενοι σε σωματεία, θα πρέπει να έχει προηγηθεί ηλεκτρονική συνέλευση δημιουργώντας ένα είδους ηλεκτρονικό φακέλωμα, συμβάλλοντας στη στοχοποίηση όσων συμμετέχουν σε απεργίες ή συνδικαλιστικά όργανα. Ταυτόχρονα οι εργατικές διεκδικήσεις παύουν να υπάγονται στην Επιθεώρηση Εργασίας και μεταβιβάζονται στο αυτόνομο νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου Ο.ΜΕ.Δ. (Οργανισμός ΜΕσολάβησης και Διαιτησίας). Το κράτος έτσι δίνει το πάτημα στα αφεντικά να εκμεταλλεύονται ακόμα περισσότερο τους «μισθωτούς σκλάβους» τους χωρίς αμοιβή και χωρίς καμία δυνατότητα διεκδίκησης. Επιδιώκει να δημιουργήσει ένα νέο μεσαιωνικό πρότυπο «ανάπτυξης» και «εργασιακής προοπτικής», όπου οι εργαζόμενοι θα είναι έρμαια των ορέξεων του κράτους και του κεφαλαίου.

Το νέο εργασιακό νομοσχέδιο είναι η συνέχεια όλων αυτών των νομοσχεδίων που περνιούνται και στον χώρο της εκπαίδευσης. Ξεκινώντας από εκεί λοιπόν το κράτος προσπαθεί να δημιουργήσει ένα σχολείο κι ένα πανεπιστήμιο που να ευθυγραμμίζεται με τις σκληρές ανάγκες της αγοράς υποβαθμίζοντας το δημόσιο χαρακτήρα της παιδείας και επιβάλλοντας την πειθάρχηση οποιασδήποτε φωνής αντίστασης ενάντια σε αυτούς που μας καταπιέζουν. Σε αυτό το πλαίσιο, βλέπουμε να περνάνε διατάξεις για όριο φοίτησης σε σχολές, για διαγραφές φοιτητών ή και μείωση των εισακτέων κατά μεγάλο αριθμό πετώντας έξω μεγάλο αριθμό μαθητών χάνοντας το δικαίωμα τους για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Στη συνθήκη που επιβάλλεται από τα δύο αυτά νομοσχέδια, οι μαθητές, οι νέοι/ες είναι σχεδόν αναγκασμένοι να αντιμετωπίσουν την ανεργία η την χαμηλόμισθη εργασία με περιορισμένα εργασιακά δικαιώματα. Η επίθεση στους συλλογικούς αγώνες των καταπιεσμένων σε κάθε κοινωνικό πεδίο που συναντιούνται αποτελεί το μέσο για την προώθηση αυτής της βίαιης επίθεσης ενάντια στην κοινωνική βάση.

Η μόνη λύση απέναντι στην επίθεση κράτους και αφεντικών είναι ο δρόμος του αδιαμεσολάβητου αγώνα, των συλλογικών μαχητικών διεκδικήσεων, της απεργίας, της κοινωνικής αλληλεγγύης. Να οργανώσουμε και να πυροδοτήσουμε τις κοινωνικές - ταξικές αντιστάσεις, ενάντια στο σύγχρονο ολοκληρωτισμό, τις συνθήκες σκλαβιάς και εξαθλίωσης. Ούτε βήμα πίσω από τα κεκτημένα αγώνων.

Οργάνωση & Αγώνας σε χώρους εργασίας, σχολές, σχολεία, γειτονιές.

Μέχρι την κατάργηση της μισθωτής σκλαβιάς και κάθε εξουσίας.

Οργάνωση στη Βάση, Ενότητα στη Δράση.

κάλεσμα : Αναρχική Συνέλευση Φοιτητών/τριών «Quieta Movere»

[Θεσσαλονίκη] Τετάρτη 16/6, 19:00 | Καμάρα | Κάλεσμα στην απεργιακή συγκέντρωση-διαδήλωση ενάντια στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο.

Ανακοίνωση για το νέο εργασιακό νομοσχέδιο

Έναν χρόνο τώρα, με το ξέσπασμα και την εξάπλωση της πανδημίας του covid-19, η διαχείρισή της σε παγκόσμιο επίπεδο έχει αναδείξει με τον πλέον προφανή τρόπο την εγκληματική φύση του κράτους και του καπιταλιστικού συστήματος. Η νεοφιλελεύθερη διαχείριση έρχεται να υλοποιήσει με τους σκληρότερους όρους μια οικονομική και κοινωνική αναδιάρθρωση που συνθλίβει τα κατώτερα στρώματα, φτωχοποιεί μεγάλο μέρος του πληθυσμού και έχει ως πρωταρχική έγνοια τη μεγιστοποίηση του κέρδους των ισχυρών και τη διαφύλαξη των προνομίων των οικονομικών και πολιτικών ελίτ.

Μέσα σε αυτό το γενικότερο πλαίσιο εντάσσεται και το ελληνικό κράτος και η διαχείριση της πανδημίας από την ακροδεξιά-νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Δεν έχει υπάρξει καμιά μέριμνα για την ανθρώπινη ζωή και την περίθαλψη των χιλιάδων κρουσμάτων, με το σύστημα υγείας να έχει αφεθεί στις εντατικές προσπάθειες των εργαζόμενων και με τις ΜΕΘ να είναι ασφυκτικά γεμάτες. Παράλληλα, δεν έχει γίνει καμία επίταξη των ιδιωτικών κλινικών που διεκδικούν οι υγειονομικοί από την αρχή της πανδημίας, καθώς κάτι τέτοιο θα ερχόταν σε σύγκρουση με το ιδιωτικό κεφάλαιο, ενώ δεν έχει παρθεί κανένα ουσιαστικό μέτρο για την ενίσχυση του συστήματος υγείας. Την ίδια στιγμή η ανεργία γιγαντώνεται και το μεγαλύτερο μέρος των ανέργων μολονότι κομμάτι της εργατικής τάξης είναι εγκαταλελειμμένοι στην τύχη τους, οι συνθήκες στους χώρους δουλειάς συνεχώς επιδεινώνονται και υποβαθμίζονται, ιδιαίτερα στα μεγάλα εργοστάσια, ενώ στα μέσα μαζικής μεταφοράς, με τα οποία μετακινούνται χιλιάδες εργαζόμενοι, τα μέτρα προστασίας και περιορισμού της πανδημίας είναι ελάχιστα έναν χρόνο μετά. Την ώρα που το μεγαλύτερο ποσοστό των εργαζόμενων βρίσκεται σε αναστολή σύμβασης και υποχρεωτική τηλεργασία. Παράλληλα, η λίστα των εργατικών ‶ατυχημάτων" και θανάτων συνεχώς μεγαλώνει. Τον τελευταίο μήνα μόνο, συνέβησαν 2 εργοδοτικά εγκλήματα με αποτέλεσμα τον θάνατο 5 εργαζόμενων της ΔΕΗ (3 στην Εύβοια, 2 στην Κοζάνη).

Μέσα σε αυτή τη συνθήκη η κυβέρνηση, μετά το νομοσχέδιο για την περιστολή των διαδηλώσεων, τον αντιπεριβαλλοντικό νόμο και τον νέο εκπαιδευτικό νόμο, ετοιμάζεται να φέρει προς ψήφιση και νέο νομοσχέδιο για τα εργασιακά, το ασφαλιστικό και τη συνδικαλιστική δράση το οποίο μάλιστα αποτελεί συνέχεια και εξειδίκευση του εργασιακού πολυνομοσχεδίου που είχε περάσει επί ΣΥΡΙΖΑ. Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο αποτελεί μια προσπάθεια κατάργησης του εργατικού ωραρίου του 8ώρου κι επιχειρεί να θεσμοθετήσει την (ήδη) απλήρωτη υπερωρία την οποία συμψηφίζει με άδειες και ρεπό. Ταυτόχρονα επιχειρείται η στοχοποίηση και ο περιορισμός των απεργιών και των ριζοσπαστικών διεκδικήσεων του εργατικού κινήματος. Κινήσεις που αποτελούν πάγια αιτήματα της άρχουσας τάξης εδώ και καιρό, με σκοπό να εντείνουν την εργασιακή εκμετάλλευση και να ξεριζώσουν κάθε μορφή αντίστασης που μπορεί να αναπτυχθεί στους χώρους δουλειάς.

Πιο συγκεκριμένα, προβλέπεται πως ο εργοδότης θα μπορεί "κατόπιν συνεννόησης" να απασχολεί δύο ώρες επιπλέον την ημέρα το προσωπικό και στη συνέχεια αυτές οι ώρες να συμψηφίζονται για το επόμενο αντίστοιχο διάστημα με μείωση ωραρίου ή με ρεπό ή με ημέρες άδειας. Προσπαθεί έτσι να καθιερώσει τις ατομικές συμβάσεις για τις ώρες εργασίας του κάθε εργαζόμενου. Παράλληλα αυξάνεται το ετήσιο πλαφόν των υπερωριών στις 150 ώρες ανά έτος. Μέχρι σήμερα το ανώτατο όριο είναι 48 ώρες ανά 6μηνο για εργαζομένους σε βιομηχανικές και βιοτεχνικές επιχειρήσεις και 120 ώρες ανά έτος στους υπόλοιπους κλάδους. Αυτό θα ισχύει και για την εργασία τις Κυριακές και φυσικά χωρίς μισθολογική προσαύξηση, που ίσχυε μέχρι πρότινος. Επομένως οι εργαζόμενοι και εργαζόμενες θα δουλεύουν περισσότερες ώρες και θα έχουν μικρότερες αμοιβές. Το ελαστικό ωράριο σε συνδυασμό με την αύξηση του ορίου υπερωρίας θα μειώσει το κόστος εργασίας για τις επιχειρήσεις εις βάρος των εργαζομένων, δηλαδή θα μειωθεί το εισόδημά τους. Το νομοσχέδιο, την ίδια στιγμή που καταπατά το 8ωρο, επιχειρεί την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης και ακυρώνει το δικαίωμα στην απεργία. Αυτό στην πράξη πραγματοποιείται με την ηλεκτρονική ψηφοφορία, την αύξηση στο 40% του προσωπικού ασφαλείας, το δικαίωμα του εργοδότη σε λοκ-άουτ και την απαγόρευση της κατάληψης ή της παρεμπόδισης της εισόδου του εργασιακού χώρου. Αναιρεί λοιπόν θεμελιώδεις συνδικαλιστικές ελευθερίες μέσω της στοχοποίησης των απεργιών και των εργατικών και συνδικαλιστικών κινητοποιήσεων αλλά και εργαζόμενων που αντιστέκονται, με πρόσφατα παραδείγματα τις εκδικητικές απολύσεις των υγειονομικών που αγωνίζονται καθημερινά.

Είναι φανερό πως ο συγκεκριμένος νόμος έρχεται να καταπνίξει κάθε εργασιακό δικαίωμα και κατάκτηση καθώς και να στοχοποιήσει τον κόσμο του αγώνα και τις αντιστάσεις που οργανώνονται από τα κάτω, τις απεργίες των σωματείων βάσης, τις ταξικές πρωτοβουλίες, τις κινητοποιήσεις συλλογικοτήτων και συλλογικών οργανώσεων. Η μόνη πραγματική προοπτική για να ζήσουμε με αξιοπρέπεια είναι η κοινωνική, πολιτική και ταξική οργάνωσή μας. Με σωματεία βάσης, εργατικά συμβούλια, ακηδεμόνευτα, αδιαμεσολάβητα, οριζόντια και αντι-ιεραρχικά σχήματα, από κοινού φοιτητές, μαθητές, εργαζόμενοι, άνεργοι, να δώσουμε στους χώρους εργασίας, τα σχολεία, τις σχολές, στις γειτονιές και τους δρόμους τη μάχη του ταξικού και κοινωνικού αγώνα. Η λύση βρίσκεται πάντα στον δρόμο του αγώνα, για την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση, απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα και τον σύγχρονο ολοκληρωτισμό.

Ενάντια στην μισθωτή σκλαβιά, την εργοδοτική τρομοκρατία και την κρατική καταστολή
προτάσσουμε την ταξική αλληλεγγύη, υπερασπιζόμαστε τα εργασιακά δικαιώματα και τις κατακτήσεις μας, παίρνουμε τη ζωή μας στα χέρια μας.

Ακηδεμόνευτοι, αδιαμεσολάβητοι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες μέχρι την κοινωνική επανάσταση, την αναρχία και τον ελευθεριακό κομμουνισμό.

Αναρχική Πολιτική Οργάνωση - Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων

πηγή : email που λάβαμε στις 15 Ιουνίου 23h

Συγκέντρωση ενάντια στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο

Τετάρτη 16.6.21 - 19:00

Καμάρα

Μετά από ένα και πλέον χρόνο πανδημίας και αλλεπάλληλων ιδεολογικά φορτισμένων κυβερνητικών λαθών στη διαχείριση της, η κοινωνία έχει βιώσει την στέρηση των ελευθεριών, την αστυνομοκρατία, την μακροχρόνια ανεργία, την μη κάλυψη των υγειονομικών της αναγκών σε περίθαλψη από κόβιντ περιστατικά αλλά και μη. Βρισκόμαστε σε μια συνθήκη που οι εργαζόμενοι/ες βρίσκονται είτε σε καθεστώς αναστολής προσπαθώντας να επιβιώσουν με ένα ψοροεπίδομα και η πλειοψηφία των μικρών επιχειρήσεων και των αυτοαπασχολούμενων να βρίσκεται γεμάτη χρέη μπροστά στην οικονομική κατάρρευση, αν αυτή δεν έχει γίνει ακόμα, κάτι που πρόκειται σύντομα να αυξήσει δραματικά την ανεργία. Όλα αυτά ενώ η κυβέρνηση, αλλά και ολόκληρο το καπιταλιστικό σύστημα, φρόντισε όλο αυτό το διάστημα να διασφαλίσει την οικονομική συνέχιση και ανάπτυξη του κεφαλαίου και των μεγαλοεργοδοτών.

Η συνθήκη αυτή λοιπόν, σε συνέχεια της εξαθλίωσης που βιώνει τα τελευταία χρόνια η κοινωνία λόγω των μνημονίων, αποτελεί μια ακόμα αιτία για την υποβάθμιση της εργατικής δύναμης των εργαζομένων κάτι που κάνει την χώρα ιδανική για φθηνές επενδύσεις και κέρδη για το κεφάλαιο πάντα σε βάρος του εργαζόμενου λαού. Έτσι, πρόσφατα κατατέθηκε στη Βουλή νομοσχέδιο που αφορά σε πληθώρα αντεργατικών διατάξεων που επαναφέρουν επι της ουσίας έναν εργασιακό μεσαίωνα με συρρίκνωση της αμοιβής των εργαζομένων την ίδια στιγμή που οι εργατοώρες αυξάνονται όπως και καταργούν κεκτημένα αιώνων, τα οποία κερδήθηκαν με το αίμα και τις διεκδικήσεις του λαού και των από τα κάτω. Πιο συγκεκριμένα:

Καταργείται η οκτάωρη εργασία και θεσμοθετείται επί της ουσίας ενα σύστημα δωρεάν υπερωριών, με τον εργοδότη να μπορεί να απαιτήσει 10ωρη εργασία χωρίς καμιά υπερωριακή αμοιβή, αλλά επιστροφή του επιπλέον χρόνου σε απλήρωτο ρεπό ή άδεια, όποτε ο ίδιος θελήσει. Δηλαδή η εργοδοσία θα μπορεί να μεταφέρει την εργασία του εργαζομένου όποτε υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη για δουλειά και αντίστροφα σε περιόδους με λιγότερη δουλειά θα δίνεται ρεπό. Καθαρό ξεζούμισμα δηλαδή με τσάμπα εργασία. Ένα παράδειγμα που αναδεικνύει έντονα το παραπάνω είναι για τις εποχιακές τουριστικές εργασίες που ο/η εργαζόμενος/η θα δουλεύουν το καλοκαίρι απλήρωτες υπερωρίες και θα παίρνουν ρεπό το χειμώνα. Αρκετά οξύμωρο θα έλεγε κανείς!

Αυξάνεται το επιτρεπόμενο όριο υπερωριών στις 150 ώρες τον χρόνο σε βιομηχανία και λοιπούς κλάδους από 96 και 120 αντίστοιχα που ίσχυε μέχρι τώρα.

Καταργείται το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) και ιδρύεται η Ανεξάρτητη Αρχή Επιθεώρησης Εργασίας έτσι χωρίς το ΣΕΠΕ να ανήκει στο Υπουργείο Εργασίας η εκάστοτε κυβέρνηση αποποιείται κάθε στοιχειώδους κρατικής και πολιτικής ευθύνης για θέματα που αφορούν τους ελεγκτικούς μηχανισμούς. Αν για παράδειγμα η υπηρεσία είναι υποστελεχωμένη ή πράττει αδιαφανώς δεν θα είναι υπόλογη καμία κυβέρνηση για τα πεπραγμένα της.

Πλήττεται το δικαίωμα στον συνδικαλισμό με τα συνδικάτα, πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια, να εξαναγκάζονται σε ηλεκτρονική ψηφοφορία για τη λήψη αποφάσεων για απεργία. Δίνεται έτσι η δυνατότητα στην εργοδοσία να ελέγχει τους συνδικαλιστές που πρωτοστατούν αλλα και όσους στηρίζουν τους μαζικούς αγώνες διεκδίκησης, στοχοποιώντας τους. Παράλληλα προβλέπεται αύξηση στο 40% για το προσωπικό ασφαλείας που θα πρέπει να εργάζεται σε περίπτωση απεργίας, ενώ μειώνονται και τα μέσα άσκησης πίεσης των εργαζομένων ποινικοποιώντας, ως ψυχολογική βία και κατάληψη, τις συγκεντρώσεις εργαζομένων που γίνονται στον χώρο εργασίας προκειμένου να στηρίξουν τα αιτήματα τους.

Με το νομοσχέδιο αυτό η κυβέρνηση προσπαθεί να εξαλείψει οποιαδήποτε αντίσταση και διεκδίκηση έρχεται από τα κάτω και αφορά εργατικά δικαιώματα. Δεν διστάζει, μάλιστα, να καταργήσει κεκτημένα που έχουν κερδηθεί με πολυετεις αιματηρους αγώνες και απεργίες, όπως την οκταωρη εργασία και το απρόσκοπτο δικαίωμα στον συνδικαλισμό. Ταυτόχρονα δε μας σερβίρει, πάντα με τη βοήθεια των φιλικά προσκείμενων ΜΜΕ, το "κασεράκι" της δήθεν εκσυγχρόνισης θεσπιζοντας 14ημερη άδεια τοκετού και 6μηνη γονεϊκή άδεια (από την οποία οι 4 μηνες είναι απλήρωτοι, γιατί ποιος τα χρειάζεται έτσι και αλλιώς) συμμορφούμενη προφανώς στις επιταγές των οδηγιών της Ε.Ε. που την εξαναγκαζουν και όχι με γνώμονα την στήριξη μας, όπως ευαγγελιζεται.

Όσον αφορά την κυριακάτικη αργία προστίθενται στις εξαιρέσεις εταιρείες κούριερ, φαρμακοβιομηχανίες, logistics, κέντρα κοινών υπηρεσιών, επιχειρήσεις παροχής εξυπηρέτησης πελατών, data centers, εξετάσεις για την απόκτηση πτυχίων - διπλωμάτων, εξωσχολικές δράσεις, συντήρηση δημοσίων κτιρίων

Σαν να μην έφτανε αυτό, το αντεργατικό νομοσχέδιο αλληλοσυμπληρώνεται από δύο νομοσχέδια. Το πρώτο, αφορά την ψήφιση του νέου πτωχευτικού κώδικα, βάση του οποίου, τα φυσικά πρόσωπα αποκτούν την 'πτωχευτική δυνατότητα', μάλιστα η κήρυξη του οφειλέτη σε πτώχευση, μπορεί να γίνεται έπειτα από αίτηση της τράπεζας στην οποία έχει οφειλές, ή οποιοδήποτε αντίστοιχο πιστωτή. Στην περίπτωση που θα κηρύττει πτώχευση, οι επιλογές που θα έχει ο οφειλέτης θα είναι, είτε η ρευστοποίηση της όποιας περιουσίας του, είτε η πώληση του ακινήτου του. Αν ο νέος πτωχευτικός κώδικας αποτελεί την θηλιά γύρω από τον λαιμό των λαϊκών στρωμάτων, τότε ο θεσμός των μικροχρηματοδοτήσεων είναι το σχοινί που μας πουλάει η κυβέρνηση για να κρεμαστούμε. Με τον θεσμό των μικροχρηματοδοτήσεων, θα μπορούν να δημιουργούνται νομικά πρόσωπα (εταιρειες) οι οποίες θα έχουν δικαίωμα να δανείζουν λεφτά, ΧΩΡΙΣ ΕΓΓΥΗΣΕΙΣ, με ανώτατο όριο τα 25.000€. Μέσα στους λόγους των δανείων αυτών, εμπίπτουν τα δάνεια για σπουδές (αφού πρώτα εξίσωσαν τα ιδιωτικά κολέγια με τα δημόσια πανεπιστήμια), καθώς και η στήριξη (δανειοδότηση δηλαδή) των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων. Μέσα στον ορισμό των 'ευάλωτων κοινωνικών ομάδων' εμπίπτουν και οι άνεργοι, αντί λοιπόν να δημιουργήσουν νέες αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας, καταστρέφουν τα όποια δικαιώματα παρέχουν μια κάποια αξιοπρέπεια στον κόσμο της εργασίας, και μάλιστα του λένε πως 'δεν πειράζει και να μείνεις χωρίς δουλειά θα δανείζεσαι λεφτά'... Με λίγα λόγια, ξεφτίλα για τον λαό, κέρδη για τα αφεντικά.

Όλα αυτά σε μια περίοδο που ενώ η τεχνολογική εξέλιξη δίνει την δυνατότητα για περισσότερη παραγωγή σε λιγότερο χρόνο και έτσι θα έπρεπε οι ώρες εργασίας να μειώνονται αυτοί επιλέγουν να συνεχίσουν το ξεζούμισμα των εργαζομένων. Μας αποδεικνύει έτσι περίτρανα το κράτος για αλλη μια φορά, ότι οι πρωτοβουλίες του θα είναι πάντα σε βάρος μας και μόνον οι αγώνες μας μπορούν να μας δικαιώσουν. Οι συλλογικές διεκδικήσεις μέσω της οργάνωσης σε σωματεία, η συμμετοχή σε μαζικές απεργίες και κινητοποιήσεις που οργανώνονται από τα κάτω και θέτουν στο επίκεντρο τα συμφέροντα των εργατών και του λαού αποτελούν το μόνο μέσο που είχαμε και θα έχουμε σε αυτό τον αγώνα. Οφείλουμε να διεκδικήσουμε ανθρώπινες εργασιακές συνθήκες μακριά από τα στείρα συμφέροντα του κεφαλαίου, που μας αντιμετωπίζουν ως αναλώσιμα στην κούρσα του κέρδους. Να δομήσουμε συλλογικά ένα εργατικό κίνημα οργανωμένο στη βάση, να σταθούμε δίπλα στους συνδικαλιστές και τις συνδικαλιστριες και να ενώσουμε τις φωνές μας για να μην ζούμε για να δουλεύουμε, για να μην ζούμε για να πλουτίζουν οι λίγοι.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ - ΝΑ ΜΗ ΖΗΣΟΥΜΕ ΣΑΝ ΔΟΥΛΟΙ

Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος «Σχολείο»

Βασ. Γεωργίου 27 & Μπιζανίου (Φάληρο)