Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2021 στις 18.00

2 καλέσματα : 1 2

Πορεία γειτονιάς για τα 8 χρόνια από τη δολοφονία του Π. Φύσσα

Κάλεσμα σε αντιφασιστική, αντικρατική πορεία, 8 χρόνια από τη δολοφονία του Πάυλου Φύσσα

Σάββατο 18/9, αντικρατική-αντιφασιστική πορεία, στις 12:00 από την κατάληψη Παραρτήματος. Συγκεντρώσεις/πορείες γειτονιάς: 17/9 στα Ψηλαλώνια στις 18:00, 18/9 στην πλατεία Αγίας Σοφίας στις 18:00.

ΤΟ ΑΙΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΕΡΟ, Η ΜΝΗΜΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΚΟΥΠΙΔΙ

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΦΥΣΣΑΣ ΖΕΙ

Στις 18 Σεπτέμβρη 2013, στο Κερατσίνι, ο αντιφασίστας μουσικός Παύλος Φύσσας δέχεται επίθεση από τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής και δολοφονείται με τρεις μαχαιριές από το χρυσαυγίτη Ρουπακιά. Το γεγονός αυτό θα πυροδοτήσει τις επόμενες μέρες αντιφασιστικές συγκεντρώσεις και πορείες σε όλη την επικράτεια αλλά και στο εξωτερικό, που σε ορισμένες πόλεις θα καταλήξουν σε βίαιες συγκρούσεις με τις αστυνομικές δυνάμεις που περιφρουρούσαν τοπικά γραφεία της ΧΑ. Ως αποτέλεσμα, ένας διαδηλωτής θα χάσει το μάτι του από ευθύβολη ρίψη δακρυγόνου και πολλοί ακόμα θα διακομιστούν σε νοσοκομεία με ανοιγμένα κεφάλια, λόγω του υπέρμετρου αντι-αντιφασιστικού ζήλου των ένστολων κυβερνητικών φονιάδων, που σε ορισμένες περιπτώσεις έδρασαν σε αγαστή συνεργασία με ομάδες φασιστών που πετούσαν πέτρες στους διαδηλωτές. Συνάμα, η δολοφονία του Παύλου Φύσσα θα αποτελέσει την επικοινωνιακή αφορμή για την εκκίνηση των νομικών διαδικασιών που οδήγησαν 7 χρόνια μετά στην καταδίκη των ηγετικών στελεχών της Χρυσής Αυγής για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης και περίπου 50 ακόμη μελών ταγμάτων εφόδου της για ένταξη σε αυτή.

Ένα χρόνο μετά την καταδικαστική απόφαση στη δίκη της ΧΑ, με πρόφαση την κυβερνητική αυταρχικότητα όσον αφορά τα μέτρα για την πανδημία και κυρίως το θέμα των εμβολίων και της υποχρεωτικότητάς τους, ο νεοναζιστικός εσμός, επενδυμένος με μια εκσυγχρονισμένη λαϊκίστικη πατριωτο-χριστιανο-αλτ-ράιτ προβιά με τούφες συνωμοσιολογίας, αρχίζει να διεκδικεί μέτρα στο δημόσιο χώρο και στις πλατείες. Εν όψει ΔΕΘ, μάλιστα, ο φυλακισμένος ως διευθυντής εγκληματικής οργάνωσης, αρχηγός των ΕλλήνωνΓΤΠ, Ηλίας Κασιδιάρης απηύθηνε κάλεσμα για συγκέντρωση στη Θεσσαλονίκη, στην οποία θα είναι κεντρικός ομιλητής. Όλα αυτά σε μια περίοδο που η ακροδεξιά κυβέρνηση Μητσοτάκη, των Βορίδη και Άδωνι, εμπλουτίζει το ρόστερ της με ένα ακόμη πουλέν του Καρατζεφέρη, το Θάνο τον Πλεύρη, γνωστό για την υπεράσπιση, ως δικηγόρος, καθαρμάτων, όπως ο αρνητής του ολοκαυτώματος, μπαμπάς του, Κωνσταντίνος Πλεύρης και ο δολοφόνος του Ζακ/Zackie Oh Κωστόπουλου, καθώς και για τις ρατσιστικές του δηλώσεις. Κι αν ένα πράγμα μας δείχνει η προέλαση της ακροδεξιάς σε πλατείες και πολιτική σκηνή είναι ότι ο φασισμός δε νικήθηκε, δε νικιέται και δε θα νικηθεί με αστικοδημοκρατικά δικαστήρια, προσευχές και άλλες μαγγανείες.

Το ότι ο φασισμός δεν είναι ένα παραστράτημα της δημοκρατίας ή απλώς η κατάλυσή της δεν αποτελεί μια διαπίστωση βάσει της ελληνικής πραγματικότητας. Στην ουσία, ο φασισμός σαν καθεστώς οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής οργάνωσης είναι μια από τις οριακές συνθήκες του καπιταλισμού, αυτή με τη βέλτιστη δυνατή παραγωγικότητα και την κρατική μπότα πλαισιωμένη από το μίσος, το σκοτάδι και την εθνική υπεροχή να συνθλίβει τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις. Και αν ιστορικά αποτυπώθηκε στα μέσα του περασμένου αιώνα, και υποτίθεται "συνετρίβη" με το τέλος του Β' παγκοσμίου πολέμου, μερικές ματιές στην ευρύτερη γειτονιά των Βαλκανίων και του "πρώην ανατολικού μπλοκ" φανερώνουν με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι το δηλητήριο ακόμα διαχέεται και επανέρχεται σε κεντρικό πολίτικο επίπεδο. Η διαρκής απόπειρα των ακροδεξιών στην Ελλάδα να αποκτήσουν και πάλι έδαφος, έπειτα από τη συντριβή τους στο δρόμο από το αντιφασιστικό κίνημα θα πρέπει να ιδωθεί μέσα από το πρίσμα της διεθνούς αυτής ανάδυσης της ακροδεξιάς, από τη Βραζιλία του Μπολσονάρο στην Ουγγαρία του Όρμπαν. Μετά από 15 σχεδόν χρόνια από την αρχή της κρίσης του 2008, που κρατάει έως και σήμερα, είναι πλέον ξεκάθαρο πως ο παγκόσμιος καπιταλισμός βρίσκεται μπροστά σε σημείο καμπής και ένα κομμάτι του έχει επιλέξει τον ολοκληρωτισμό ως διέξοδο αλλά και όχημα για την επόμενη ημέρα της αναδιάρθρωσης του κεφαλαίου.

Το μονοπώλιο του δημοσίου λόγου, αναφορικά με την πανδημία, με αιχμή τον υποχρεωτικό εμβολιασμό, από τον εθνικόπληκτο όχλο, όπως προσπαθούν να παρουσιάσουν τα συστημικά ΜΜΕ, είναι κομμάτι μιας απόπειρας εγκαθίδρυσης ενός ταμπλώ στο οποίο κονταροχτυπιέται η κυβερνώσα ακροδεξιά της Νέας Δημοκρατίας με την εξωκοινοβουλευτική ακροδεξιά του Κασιδιάρη, του Φράγκου, των υπο-λυμάτων της ΧΑ και των Σωρραίων κλπ. Ασχέτως του που εν τέλει θα καθίσει η μπίλια σε μια εκλογική αναμέτρηση, από τα παραπάνω επωφελείται πρώτα και κύρια το κράτος και αποκρύπτεται η πραγματικότητα των 2 χρόνων πανδημίας, που δεν είναι άλλη από τους 14.000 νεκρούς, τις απαγορεύσεις κυκλοφορίας, τα αντεργατικά νομοσχέδια, την κατάργηση του 8ωρου, την πανεπιστημιακή αστυνομία, την καταστολή κάθε κοινωνικού και ταξικού αγώνα, τη λεηλασία των βουνών, τα αμέτρητα πρόστιμα, τα δικαστήρια και η εκ νέου αναβάθμιση των συνόρων της Ευρώπης-φρούριο την ίδια ώρα που χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστριες είναι εγκλωβισμένες στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης που είναι διάσπαρτα ανά την επικράτεια.

Ήταν, είναι και θα είναι ξεκάθαρο για εμάς ότι ο εχθρός των από τα κάτω είναι το κράτος και το κεφάλαιο, όποια μορφή και αν παίρνουν. Και επειδή, άσχετα με το τι κραυγάζουν οι φασίστες, η αυτοδιάθεση του σώματος ουδεμία σχέση έχει με το φυλετισμό και το "ελληνικό dna", επειδή πάντα γνώμονας μας θα είναι το συλλογικό συμφέρον της τάξης μας, κάτι που είμαστε πεπεισμένες ότι δε θα το διαφυλάξει καμία κρατική υποχρεωτικότητα, επειδή για χάρη της ατομικής μας υγείας δεν πρόκειται να ξεπλύνουμε τη θανατοπολιτική του κράτους, επειδή δεν έχουμε ξεχάσει τους ματατζήδες να κλωτσάνε την ανθοδέσμη πάνω από το μνημείο του Γρηγορόπουλου, επειδή από την πρώτη βραδιά της απαγόρευσης στην Πάτρα τον περασμένο Νοέμβρη, ως τα γεγονότα της Νέας Σμύρνης βρισκόμασταν στο δρόμο υπερασπιζόμενοι την ελευθερία και την υγεία και επειδή δεν ξεχνάμε τους νεκρούς μας, η φετινή επέτειος της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα θα μας βρει στο δρόμο, σε ένα ακόμη στιγμιότυπο του κοινωνικού και ταξικού πολέμου κόντρα σε κράτος, κεφάλαιο και φασίστες.

Σάββατο 18/9, αντικρατική-αντιφασιστική πορεία, στις 12:00 από την κατάληψη Παραρτήματος. Συγκεντρώσεις/πορείες γειτονιάς: 17/9 στα Ψηλαλώνια στις 18:00, 18/9 στην πλατεία Αγίας Σοφίας στις 18:00.

ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΑΠ'ΟΠΟΥ ΚΙ ΑΝ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ

ΟΥΤΕ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ, ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

ΟΡΓΗ ΚΑΙ ΛΥΣΣΑ ΓΙΑ ΖΑΚ, ΛΟΥΚΜΑΝ ΚΑΙ ΦΥΣΣΑ

κάλεσμα : Ανοιχτή Συνέλευση Αναρχικών Πάτρας

Κάθε Δευτέρα στις 19:00 στην κατάληψη Παραρτήματος

asapexatra@espexiv.net/asapatras.espivblogs.net


Κάλεσμα στις πορείς για τα 8 χρόνια από τη δολοφονία του Π. Φύσσα

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ - ΠΟΡΕΙΕΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ:

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 17/9, 18.00 ΨΗΛΑΛΩΝΙΑ

ΣΑΒΒΑΤΟ 18/9, 18.00 ΠΛ. ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ

ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΗ - ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ

ΣΑΒΒΑΤΟ 18 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 12.00 ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

8 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ Π. ΦΥΣΣΑ

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΗΘΗ,

ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΘΑΝΑΤΟ

Στις 18 Σεπτεμβρίου του 2013 ο αντιφασίστας Παύλος Φύσσας δολοφονείται από τον φασίστα Γ. Ρουπακιά και το νεοναζιστικό τάγμα εφόδου της χρυσής αυγής στο Κερατσίνι. Είχε προηγηθεί η δολοφονία του μετανάστη - εργάτη Σαχζάτ Λουκμάν στις 17 Ιανουαρίου στα Πετράλωνα και δεκάδες άλλες επιθέσεις σε μετανάστες/τριες, αντιφασίστες/τριες, χώρους αγώνα. Πάντα με την πλήρη ανοχή και συνδρομή της αστυνομίας, η Χρυσή Αυγή έπαιζε έναν συγκεκριμένο ρόλο προς όφελος του ντόπιου συστήματος, χρηματοδοτούμενη από κομμάτια της ελληνικής αστικής τάξης, έχοντας ανοιχτούς διαύλους με τον πυρήνα του κράτους και της κυβέρνησης (χαρακτηριστικότερη είναι η συνδιαλλαγή τους με τύπους όπως ο τότε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Μπαλτάκος που αντιπροσωπεύουν ένα βαθύ συστημικό κομμάτι), η προώθησή τους στη δημόσια σφαίρα από τα ΜΜΕ και τόσα άλλα.

Η Xρυσή Aυγή όπως και κάθε ακροδεξιό και φασιστικό μόρφωμα, είναι σάρκα από τη σάρκα του συστήματος.Ως γνήσιοι υπηρέτες του κεφαλαίου και των εφοπλιστών, ήταν και είναι ετοιμοπόλεμοι να τους χρησιμοποιήσει όποτε θέλει το βαθύ κράτος για να υπερασπιστεί τα συμφέροντά του και να συντηρήσει το καπιταλιστικό οικοδόμημα. Οπλισμένοι με πατριδολαγνεία κατεβαίνουν σε διαδηλώσεις για την Μακεδονία, τρέχουν στον Έβρο να λιντσάρουν μετανάστες, βάζουν φωτιές σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, κυνηγάνε μια κούκλα που μιλάει για την προσφυγιά.

Και χρειαζόταν τότε ένα φασιστικό μόρφωμα στο δρόμο, για να επιτεθεί στους αγωνιζόμενους/ες, να ανακόψει την εξεγερσιακή ορμή εν μέσω του κοινωνικού αναβρασμού με τα μνημόνια και την καπιταλιστική επίθεση πάνω στη ζωή μας, να λειτουργήσει ως απεργοσπαστικός μηχανισμός, να διεμβολίσει τις αξίες της ταξικής αλληλεγγύης και αξιοπρέπειας και του αγώνα, να θέσει ως αξίες την υποταγή στο οικονομικό σύστημα και το κράτος, μέσω της απενοχοποίησης των εθνικιστικών, ρατσιστικών και φασιστικών ιδεών.

Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα, η οποία πραγματοποιήθηκε υπό την ανοχή και την κάλυψη μπάτσων της ομάδας ΔΙΑΣ που ήταν παρόντες, οι σφοδρές αντιδράσεις και συγκρούσεις που ακολούθησαν από το ευρύτερο αντιφασιστικό κίνημα και η μεγάλη κοινωνική κατακραυγή δεν άφησαν περιθώριο στο κράτος, στην πολιτική, δικαστική και αστυνομική εξουσία να συνεχίσουν να κάνουν τα στραβά μάτια στις ενέργειες του νεοναζιστικού αυτού μορφώματος. Η τότε κυβέρνηση, έχοντας σταδιακά και αυτή δεχτεί τις εκλογικές, ψηφοθηρικές αλλά και πολιτικές πιέσεις από το τέρας που εξέθρεψαν, προσπαθώντας να κατευνάσει την κοινωνική οργή συλλαμβάνει την ηγεσία της ναζιστικής συμμορίας. Εφτά χρόνια μετά το αστικό δικαστήριο κήρυξε την Χρυσή Αυγή εγκληματική οργάνωση, φυλακίζοντας μέλη της, αποδίδοντας ποινές από αστείες έως και τεχνηέντως επιβεβλημένες, ώστε σύντομα να ξαναβρεθούν έξω οι φασίστες.

Η καταδίκη της Χ.Α. αποτέλεσε την απέλπιδα προσπάθεια της κυβέρνησης να κατευνάσει τα αντιφασιστικά και ριζοσπαστικά αισθήματα και δράσεις που υπάρχουν σε ευρύ βαθμό, να προβάλει το κράτος μέσα από τις "δημοκρατικές" του διαδικασίες ως το μοναδικό εγγυητή της απονομής δικαιοσύνης και της κοινωνικής ειρήνης, να εξυψώσει την αστική δημοκρατία ως τον πραγματικό αντιφασιστικό παράγοντα. Φτάσαν μέχρι το σημείο να νομιμοποιούν ακροδεξιούς - εθνικιστές όπως ο τότε αρχηγός της ΝΔ και πρωθυπουργός Σαμαράς, ως αυτούς που νίκησαν τη Χρυσή Αυγή, προσπαθώντας να καρπωθούν τα ιστορικά και πολιτικά οφέλη.

Παρά την υποκριτική τους προπαγάνδα, ο κόσμος του αγώνα γνωρίζει πως καμία δικαστική απόφαση δε θα νικήσει πραγματικά τον φασισμό. Ο φασισμός τσακίζεται μόνο στους δρόμους μέσα από αδιάκοπους ταξικούς/κοινωνικούς αγώνες, μέσα από πολύμορφες αντιφασιστικές δράσεις, μέσα από τις καθημερινές πράξεις που προτάσσουν την αλληλεγγύη, την αλληλοβοήθεια, την ισότητα, την ελευθερία.

Ο φασισμός, σαν πολιτική έκφραση αλλά και σαν βαθιά ριζωμένες αξίες και συμπεριφορές εντός του κοινωνικού σώματος, υμνεί τις διακρίσεις, την καθαρότητα της φυλής, το έθνος, την ματσίλα, το ρατσισμό, και τόσα άλλα νοσηρά ιδεολογήματα. Είναι σάρκα από τη σάρκα του καπιταλιστικού συστήματος, που δημιουργεί καθημερινά και συντηρεί τις παραπάνω αξίες, που γεννιούνται από τα συστατικά στοιχεία του καπιταλισμού, δηλαδή την ιεραρχία, την εκμετάλλευση, τη βία, την καταστροφή, πιο έκδηλα σήμερα από ποτέ. Γι'αυτό βροντοφωνάζουμε πως ο αγώνας ενάντια στο φασισμό είναι αγώνας ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο, είναι αγώνας για ζωή ενάντια στο θάνατο.

Άλλωστε η πάλαι ποτέ αναγκαία σοβαρή Χρυσή Αυγή (έκφραση που είχε ειπωθή από τα χείλη του τωρινού βουλευτή της ΝΔ και δημοσιογράφου Μπάμπη Παπαδημητρίου) συναντάται σήμερα στον κρατικό και κυβερνητικό λόγο και πράξη, της εγκληματικής διαχείρισης της πανδημίας, της γενικευμένης ρατσιστικής πολιτικής, της έντασης των πολεμικών προετοιμασιών, της καταστολής, του μιλιταρισμού, της ισχυροποίησης των πιο σκοτεινών θρησκευτικών ιδεών, της έμφυλης καταπίεσης και του σεξισμού που παίρνουν ακόμη και τη μορφή νόμων (νομοσχέδιο Τσιάρα για συνεπιμέλεια) και τόσων άλλων.

Όλα τούτα εκφράζονται καθημερινώς μέσα από τις οθόνες, πολλές φορές αναπαράγονται μέσα στην οικογένεια, από την εκκλησία, από το σχολείο, από την εργασία. Είναι οι ρητορικές αυτές που μιλούν μόνο για μίσος, ρατσισμό και μισαλλοδοξία Είναι ο τρόπος που πρέπει να μάθουμε να ζούμε στον κόσμο αυτόν. Πατώντας επί πτωμάτων.Σε μια κοινωνία που προτάσσει το αλληλοφάγωμα, όσο πλουτίζουν οι δυνάστες μας. Μια κοινωνία φόβου, τυφλής αντικοινωνικής οργής, στοχοποίησης του κάθε φορά "διαφορετικού" που έχει ανακηρυχθεί ως απειλή και εχθρός. Και πέρα από τους μετανάστες, οι οροθετικές, οι τοξικοεξαρτημένοι, οι ανεμβολίαστοι, όσοι και όσες κάθε φορά αποτελούν μια δήθεν απειλή για το κατά τα άλλα υγιές εθνικό σώμα/κορμό.

Σε μια τέτοια κοινωνική πραγματικότητα, η δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα, του μετανάστη - εργάτη Σαχτζάτ Λουκμάν, της Ζachie oh!, της Ελένη Τοπαλούδη, οι χιλιάδες νεκροί στα σύνορα και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τόσοι άλλοι που δεν θα μάθουμε ποτέ το όνομά τους είναι μερικά από τα παραδείγματα οπού ο θάνατος δεν αποτελεί μια συνθήκη εξαίρεσης αλλά μια κανονικότητα. Μια κανονικότητα που είναι ήδη εδώ και πρέπει να συντρίψουμε στις συνειδήσεις, στους δρόμους, στην καθημερινότητα, χτίζοντας κοινότητες αλληλεγγύης και συνύπαρξης.

Γι' αυτό στο τώρα είναι πιο επίκαιρο από ποτέ να προτάξουμε με πολύμορφους μαχητικούς αγώνες τον κόσμο της αλληλεγγύης, να συλλογικοποιηθούμε στους χώρους εργασίας μας, στις σχολές μας, στον δρόμο. Να στείλουμε τους φασίστες μια για πάντα στις τρύπες τους, να παλέψουμε πλάι πλάι με τους ανθρώπους της τάξη μας για να σταματήσουμε μια για πάντα την εκμετάλλευση ανθρώπου σε άνθρωπο, την εκμετάλλευση ανθρώπου στην φύση. Είναι πιο επίκαιρο από ποτέ να εναντιωθούμε στις κρατικές - καπιταλιστικές επιταγές, που οδηγούν με καταστροφική μανία τον κόσμο στις πιο ειδεχθείς ατραπούς. Να οργανωθούμε για να αντεπιτεθούμε, κερδίζοντας τη ζωή που μας κλέβουν, μια ζωή αυτεξούσια, ατομικής και συλλογικής χειραφέτησης, αυτοδιάθεσης, αλληλεγγύης, ισότητας, ελευθερίας.

ΝΑ ΣΥΝΤΡΙΨΟΥΜΕ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ, ΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ, ΤΟ ΣΕΞΙΣΜΟ, ΤΗΝ ΟΜΟΦΟΒΙΑ

ΣΤΙΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ, ΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ, ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΔΕ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΙΣΟΤΗΤΑΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΑΛΛΗΛΟΒΟΗΘΕΙΑΣ

κάλεσμα : Προλέτ Accion: Ταξική δράση για την αντεπίθεση στον κόσμο των αφεντικών

Και την κατάργηση της μισθωτής σκλαβιάς / prolexetaccion@espiv.nexet