Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2021 στις 11.00
Μικροφωνικη- Καφενειο στον Πυργο του παιδαγωγικού
ΣΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟ ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΜΕ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
Τον τελευταίο χρόνο, γινόμαστε μάρτυρες μιας πρωτόγνωρης κατάστασης. Έχει γίνει ολοφάνερο σε όλες και όλους μας πως στόχος της κρατικής πολιτικής δεν είναι η προστασία της δημόσιας υγείας και η αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης, αλλά η καταστολή, ο έλεγχος και η επιτήρηση των ζωών μας. Εξ αρχής η κυβέρνηση, αντί να ενισχύσει την δημόσια υγεία, θέσπισε μία συνθήκη ολικού εγκλεισμού και καταστολής με ακραία μέτρα (lock down, πρόστιμα κλπ) στο όνομα της δημόσιας ασφάλειας ,ενώ προχώρησε σε ένα καλοκαίρι σχετικής "ελευθερίας", το οποίο επέτρεπε στον τουρισμό, να ενισχύσει το κεφάλαιο πατώντας επί πτωμάτων. Στα πλαίσια αυτά, και σε αντίθεση με τις κοινωνικές ανάγκες, η κυβέρνηση επέλεξε να επενδύσει χρήματα στην ενίσχυση του στρατού και της αστυνομίας. Με την παραγωγή και την διακίνηση του εμβολίου του covid-19, η κρατική πολιτική αντί να εστιάσει στην ορθή ενημέρωση των πολιτών για την αναγκαιότητα του εμβολιασμού επιλέγει να τον επιβάλλει εκβιαστικά περιθωριοποιώντας ένα μέρος την κοινωνίας.
Η παραπάνω συνθήκη, συνεπάγει τον αποκλεισμό φοιτητριών και φοιτητών από την εκπαιδευτική διαδικασία και την οικονομική τους επιβάρυνση με τα test rapid, που επιβάλλονται για την παρακολούθησή της. Ταυτόχρονα, δεν έχουν παρθεί τα απαραίτητα μέτρα υγειονομικής προστασίας κατά την διεξαγωγή των μαθημάτων, διακινδυνεύοντας έτσι την υγεία φοιτητριών, καθηγητών και πανεπιστημιακού προσωπικού. Πιο συγκεκριμένα, τα μαθήματα πραγματοποιούνται σε αίθουσες ακατάλληλου μεγέθους αναλογικά με τον αριθμό του φοιτητικού σώματος ενώ το καθηγητικό προσωπικό είναι αριθμητικά ανεπαρκές, με αποτέλεσμα την διεξαγωγή λίγων μαθημάτων και το συνωστιμό των φοιτητών σε καθένα από αυτά. Όσον αφορά τη δική μας σχολή, το κεντρικό της κτήριο (Πύργος) προοριζόταν για τη στέγαση γραφείων και όχι για την πραγματοποίηση του μεγαλύτερου μέρους των μαθημάτων, όπως έχει συμβεί λόγω της μη ολοκλήρωσης του αρχικού κτηριακού σχεδιασμού, ενώ το μοναδικό αμφιθέατρο βρίσκεται εκτός του πανεπιστημιακού campus. Μετά από τόσο καιρό με κλειστές τις σχολές, το μοναδικό μέτρο που έχει παρθεί από την κυβέρνηση για την "προστασία" της υγείας είναι ο έλεγχος πιστοποιητικών εμβολιασμού και νόσησης στις εισόδους των σχολών στα πλαίσια του νέου κοινωνικού διαχωρισμού.
Γίνεται φανερό ότι το κράτος, το οποίο παρόλο που διαθέτει τα μέσα προστασίας της ζωής μας, αποποιείται τις ευθύνες του και τις μεταβιβάζει στο κάθε άτομο ξεχωριστά. Εστιάζει μόνο στην αναγκαιότητα του εμβολιασμού κάνοντάς τον υποχρεωτικό μέσω της αναπαραγωγής του νεοφιλελεύθερου αφηγήματος της ατομικής ευθύνης. Έτσι, δίνει την εντύπωση πως αυτό αποτελεί την απόλυτη μέθοδο αντιμετώπισης της πανδημίας δημιουργώντας πολίτες δυο ταχυτήτων και εντείνοντας ακόμα περισσότερο τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες, όπου το κράτος εκμεταλλεύεται και διαιωνίζει τον φόβο των πολιτών, απαιτούμε ως φοιτήτριες και φοιτητές να μην γίνεται κανένας έλεγχος εμβολιασμένων-ανεμβολίαστων αλλά να διατίθενται δωρεάν rapid τεστ για εμβολιασμένους και μη εντός του πανεπιστημιακού χώρου, να επιταχθούν κτήρια για τη διεξαγωγή των μαθημάτων τηρώντας τις απαιτούμενες αποστάσεις και να προσληφθεί διδακτικό προσωπικό.
Φυσικά, το νέο καθεστώς στους χώρους των πανεπιστημίων, είναι αποτέλεσμα της εφαρμογής του νόμου 4777, ενος κανιβαλιστικού νόμου, για την ανατροπή του οποίου το φοιτητικό κίνημα αγωνίστηκε και συνεχίζει να αγωνίζεται μαχητικά . Βλέπουμε σχεδόν όλες τις πτυχές του νόμου να ενσαρκώνονται και να πετυχαίνουν αυτό ακριβώς στο οποίο στόχευαν, τον αποκλεισμό, την καταστολή και την περεταίρω ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων. Ήδη οι χιλιάδες αποκλεισμοί φοιτητριών λόγω της θέσπισης της ΕΒΕ, οι συνεχείς έλεγχοι στις εισόδους των πανεπιστημίων και οι απειλές για διαγραφές και πειθαρχικές ποινές ,έρχονται να συνδεθούν με μια χρόνια προσπάθεια εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης που επιχειρείται από τον κρατικό μηχανισμό στα πλαίσια διαμόρφωσης ενός πανεπιστημίου που θέτει ταξικούς φραγμούς, πειθαρχεί τα φοιτητικά υποκείμενα και παράγει κέρδος για το κεφάλαιο. Συνεχίζουν όμως να αγνοούν πως η τιμωρητική εξουσία, έσπερνε πάντα αντιδράσεις.
Να μην αφήσουμε τις ζωές μας στα χέρια του κράτους
Στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες ο ένας στην άλλη
Ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, ενάντια σε κάθε εξουσία
Σπάμε το φόβο συλλογικά
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΣΧΗΜΑ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟΥ
πηγή : email που λάβαμε στις 20 Οκτωβρίου 11h