Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2021 στις 11.00
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στο εφετείο του συντρόφου Μ.Σεϊσίδη
Δευτέρα 25 Οκτωβρίου στις 11:00 πμ, συγκέντρωση αλληλεγγύης στο εφετείο του συντρόφου Μ.Σεϊσίδη για τη φερόμενη συμμετοχή του στη ληστεία της Εθνικής Τράπεζας της Σόλωνος.
Στις 25/10 Δευτέρα στις 11πμ στα δικαστήρια της οδού Λουκάρεως, θα εξεταστεί σε δεύτερο βαθμό η υπόθεση του συντρόφου Μάριου Σεϊσίδη για τη φερόμενη συμμετοχή του στη ληστεία στην Εθνική Τράπεζα της Σόλωνος το 2006, υπόθεση που πρωτόδικα πριν από τεσσεράμισι χρόνια του είχε αποφέρει μια ποινή κάθειρξης 35 χρόνων. Με τη δίκη αυτή αναμένεται να κλείσει ένα ακόμα δικαστικό κεφάλαιο, το τελευταίο, μιας υπόθεσης που απασχολεί το εγχώριο ριζοσπαστικό κίνημα για τουλάχιστον δεκαπέντε χρόνια, και που εξέθεσε τέσσερις συντρόφους στην εκδικητική μανία των κρατικών αρχών, με χρηματικές επικηρύξεις, χρόνια παρανομίας, φυλακών αλλά κι ενός σοβαρού τραυματισμού και ακρωτηριασμού ενός από αυτούς, του συντρόφου Σίμου Σεϊσίδη.
Αναγνωρίζοντας την πολιτική και την ιστορική βαρύτητα της συγκεκριμένης υπόθεσης, και τη σημασία της δίκης που διεξαχθεί την Τετάρτη, πιάνουμε το νήμα της αλληλεγγύης, που από την πρώτη στιγμή έχει εκφραστεί στους τέσσερις συντρόφους μας, και το συνεχίζουμε καλώντας σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στο σύντροφο Μάριο έξω από το Εφετείο, προκειμένου να υπενθυμίσουμε στους διώκτες τους, πως δεν είναι μόνος του, όσα χρόνια και να έχουν περάσει. Στεκόμαστε δίπλα του, τον στηρίζουμε, και τον περιμένουμε κοντά μας όταν καταρρεύσει η δικαστική σκευωρία εις βάρος του.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΜΑΡΙΟ ΣΕΙΣΙΔΗ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΟΜΗΡΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ Δευτέρα 25 Οκτωβρίου στις 11:00 πμ, ΕΦΕΤΕΙΟ (Οδός ΛΟΥΚΑΡΕΩΣ)
Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους
Λευτεριά στον αναρχικό αγωνιστή Μάριο Σεϊσίδη
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ Δευτέρα 25 Οκτωβρίου στις 11:00 πμ
ΕΦΕΤΕΙΟ ΛΟΥΚΑΡΕΩΣ
Ο σύντροφος Μάριος Σεϊσίδης, στις 25 του Οκτωβρίου καλείται να δώσει μια ακόμα μάχη. Μετά από τόσα χρόνια δικαστικής ομηρίας, τη Δευτέρα θα εξεταστεί σε δεύτερο βαθμό η υπόθεση για τη φερόμενη συμμετοχή του στη ληστεία στην Εθνική Τράπεζα της Σόλωνος το 2006, για την οποία πρωτόδικα πριν από τεσσεράμισι χρόνια, καταδικάστηκε σε 36 χρόνια κάθειρξης.
Στις 25 του Οκτώβρη, στο Εφετείο Αθηνών, θα διεξαχθεί μια μάχη, η οποία αφορά την κατάρρευση του σαθρού κατηγορητηρίου και την οριστική συντριβή του αστυνομικοδικαστικού αφηγήματος περί "ληστών με τα μαύρα", τόσο σε νομικό επίπεδο, όσο και σε πολιτικό. Ύστερα από μια δεκαπενταετία αφηνιασμένου ανθρωποκυνηγητού, μια ανθρωποκτόνων προθέσεων σύλληψη και μια ρεβανσιστικού τύπου πρωτόδικη απόφαση, αυτός που πρέπει να δικαστεί και να καταδικαστεί δεν είναι ο Μάριος, αλλά η αστική δικαιοσύνη και οι ένοπλοι υπηρέτες της.
Ο σύντροφος αποτελεί κομμάτι του ευρύτερου αναρχικού-αντικαπιταλιστικού κινήματος, όπως φαίνεται και μέσα από μια πολύχρονη διαδρομή. Μια διαδρομή που ξεκινάει από τα μέσα της δεκαετίας του '90 και περιλαμβάνει, τόσο τη συμμετοχή του στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες όσο και το δύσβατο δρόμο των 11 χρόνων φυγοδικίας. Είναι η διαδρομή ενός αγωνιστή που στρατεύθηκε στο στρατόπεδο των καταπιεσμένων, παλεύοντας για την Κοινωνική Επανάσταση και την ελευθερία. Αποδεικνύοντας στους διώκτες του την αντίθεση ανάμεσα στο θάρρος και την αξιοπρέπεια των αγωνιστών που μάχονται για την αταξική κοινωνία και την εξάλειψη της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, και στη βαρβαρότητα και το φιλοτομαρισμό των οργάνων ενός σάπιου και απάνθρωπου συστήματος που βασίζεται στο κέρδος.
Η υπόθεση των "ληστών με τα μαύρα", όντας πεδίο για την πιλοτική εφαρμογή των νέων κατασταλτικών μεθόδων, αποκτά μια ακόμα κρισιμότερη σημασία σχετικά με την εδραίωση μιας νέου τύπου καταστολής και τις μάχες που πρέπει να δοθούν εναντίον της. Έτσι, και η αλληλεγγύη στον αναρχικό Μάριο Σεϊσίδη δεν αφορά μονάχα την αυτονόητη συμπαράστασή μας σε έναν κοινωνικό αγωνιστή, αλλά και την αντιπαράθεση με το καθεστώς, που στις πλάτες του συντρόφου μας, προετοίμαζε και προεικόνιζε το δόγμα για τη μεταγενέστερη κατασταλτική πολιτική που εφαρμόζεται και σήμερα. Ήταν λοιπόν το 2006, όταν, έπειτα από τη ληστεία της Εθνικής τράπεζας στην Σόλωνος και τη σύλληψη του αναρχικού Γιάννη Δημητράκη, οι διωκτικοί μηχανισμοί εκπόνησαν μια πρωτοφανή για την εποχή κατασταλτική επιχείρηση ενάντια στο αναρχικό κίνημα. Εντάλματα σύλληψης για κοντινούς συντρόφους του συλληφθέντα, προσαγωγές "υπόπτων" και "διαρροές" των ονομάτων συντρόφων στα ΜΜΕ, εφεύρεση του ευφυολογήματος των "ληστών με τα μαύρα" ως απόπειρα αναβάθμισης των δραστών σε μια οργανωμένη ομάδα διάπραξης ληστειών, απόπειρα ποινικοποίησης των δομών κινηματικής αλληλεγγύης μέσω του επονομαζόμενου "επαναστατικού ταμείου".
Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης που επιβλήθηκε από τις διωκτικές αρχές το 2006, είχε στόχο αρχικά την εξουδετέρωση των όποιων κοινωνικών αντανακλαστικών απέναντι στην κατασταλτική ασυδοσία που θα επακολουθούσε, επιχειρώντας να αποσπάσουν συναινέσεις μέσω της τρομοκράτησης και του φόβου. Η ακατάσχετη προβολή από τα δελτία ειδήσεων των κάθε λογής τρομοσεναρίων, αποσκοπούσε στην απρόσκοπτη και αθρόα στοχοποίηση αναρχικών συντρόφων και εντέλει του αναρχικού κινήματος γενικότερα. Όμως, ακόμα παραπέρα, αυτή η επιχειρούμενη χειραγώγηση της ''κοινής γνώμης'' στόχευε και την ίδια την κοινωνία και τις όποιες αντιστάσεις της.
Το γεγονός πως οι δύο από τους τρεις συντρόφους που εξωθήθηκαν στην φυγοδικία μαζί με τον Μάριο Σεϊσίδη αθωώθηκαν πανηγυρικά, ως απόρροια των εξόφθαλμα ανυπόστατων στοιχείων που ακόμα και ένα αστικό δικαστήριο δεν μπορούσε να παραβλέψει, δεν αναιρεί στον πυρήνα του το νέο κατασταλτικό δόγμα, αλλά το ενσαρκώνει. Το δόγμα αυτό εκκινεί από την "αντιτρομοκρατική εκστρατεία" που εξαπολύουν τα δυτικά κράτη και στο εσωτερικό τους. Αφορά την κατασκευή πειστηρίων, την καταπάτηση των έστω και αστικών δικαιωμάτων, την στοχοποίηση, την σύλληψη, την επικήρυξη και τη φυλάκιση των εκάστοτε υπόπτων, μέχρι οι ίδιοι να αποδείξουν την αθωότητά τους.
Όμως, ενώ οι σύντροφοι Σίμος Σεϊσίδης και Γρηγόρης Τσιρώνης κατάφεραν να απεμπλακούν οριστικά από το πολυετές κυνηγητό εναντίον τους, για τον σύντροφο Μάριο Σεϊσίδη τα πράγματα φαίνεται πως είναι διαφορετικά. Όντας ο τελευταίος πολιτικός κρατούμενος για την συγκεκριμένη υπόθεση, ο Μάριος αποτελεί σημειολογικά το εχέγγυο για το κατά τα άλλα καταρρακωμένο γόητρο των διωκτικών αρχών. Τα 36 χρόνια κάθειρξης που του επιβλήθηκαν πρωτόδικα, αποτυπώνουν την πρόθεση για την πολυετή αιχμαλωσία του συντρόφου μας, ως λάφυρο, ως έσχατη δικαίωση μιας κουρελιασμένης κατασταλτικής μανίας.
Σε αυτή τη μάχη ο σύντροφος Μάριος Σεϊσίδης δεν μπορεί να είναι μόνος. Για 15 χρόνια το κίνημα αλληλεγγύης στάθηκε στο πλευρό των συντρόφων που διώχθηκαν για την συγκεκριμένη υπόθεση και με την πολύμορφη αλληλεγγύη του κατάφερε να σπάσει την απομόνωση και την τρομοκρατία, να αποδομήσει τα τρομοσενάρια και τα κουρελόχαρτα των δικογραφιών, κατάφερε να απελευθερώσει τους κρατούμενους συντρόφους μας. Στις 25 του Οκτώβρη, μαζί με τον Μάριο, το κίνημα αλληλεγγύης θα δώσει και αυτό την τελική του μάχη. Για να κλείσει οριστικά αυτός ο κύκλος, για να βγούμε νικητές, για να πάρουμε πίσω το σύντροφό μας.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΚΡΑΤΟΣ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ ΚΑΙ ΛΗΣΤΕΣ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΜΑΡΙΟ ΣΕΪΣΙΔΗ
Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)