Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2021 στις 18.00
Διαδήλωση Πολυτεχνείου
17 Νοέμβρη, όλοι/ες στη Διαδήλωση του Πολυτεχνείου
Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΣΗΜΕΡΑ!
17 Νοέμβρη, όλοι/ες στη Διαδήλωση του Πολυτεχνείου
Αθήνα: 14:30 πλατεία Κλαυθμώνος
Θεσσαλονίκη: 17:00 Πολυτεχνείο
Ιωάννινα: 18:00 Δόμπολη
Πάτρα: 18:00 Παράρτημα
48 χρόνια από την Εξέγερση του Πολυτεχνείου και η σημασία και τα διδάγματά της παραμένουν σήμερα επίκαιρα περισσότερο παρά ποτέ. Κι αυτό γιατί η εργατική τάξη, οι εργαζόμενοι, η νεολαία και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, η συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας, έχουν υποστεί τεράστια δεινά από την οικονομική κρίση του καπιταλιστικού συστήματος, τις άγριες νεοφιλελεύθερες πολιτικές και τα μνημόνια, την πανδημία, τα «ακραία καιρικά φαινόμενα» που οφείλονται στην καταστροφή του περιβάλλοντος (που το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα και οι αστικές κυβερνήσεις παγκόσμια δημιούργησαν) αλλά ταυτόχρονα και στην διάλυση των κρατικών υπηρεσιών προστασίας από αυτά.
Κυριολεκτικά, όλες οι κατακτήσεις, του Πολυτεχνείου και των μετέπειτα αγώνων, στο βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων, στο δικαίωμα στην καθολική ασφάλιση, στην Παιδεία και την Υγεία, στη διεύρυνση των συνδικαλιστικών, δημοκρατικών και πολιτικών δικαιωμάτων, στην ισότητα των γυναικών και στην αξιοπρέπεια των εργαζομένων, ξηλώνονται από τις άγριες νεοφιλελεύθερες πολιτικές όλων των κυβερνήσεων εδώ και δεκαετίες.
Η κυβέρνηση της ΝΔ μετατρέπει τους εργαζόμενους σε σύγχρονους δούλους, ιδιωτικοποιεί πλήρως Παιδεία - Υγεία
Σε αυτή την τροχιά, η κυβέρνηση της ΝΔ, αξιοποιώντας την μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ σε αστικό μνημονιακό κόμμα και την εφαρμογή των μνημονίων από την κυβέρνησή του, της «πρώτης φοράς αριστερά», εγκαινίασε μια νέα άγρια επίθεση σε ότι έχει απομείνει από τα δικαιώματα των εργαζομένων και της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας. Αξιοποίησε την πανδημία για να υλοποιήσει πληθώρα αντεργατικών επιθέσεων (με πολυάριθμες Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου) στο βιοτικό επίπεδο, στις σχέσεις εργασίας και την τηλε-εργασία, στην υγεία και στην παιδεία, στα δημοκρατικά, συνδικαλιστικά και πολιτικά δικαιώματα.
Η κυβέρνηση της ΝΔ ψήφισε το αντεργατικό έκτρωμα, τον νόμο Χατζηδάκη, που ξηλώνει ότι απέμεινε από το 5νθήμερο-8ωρο, αυξάνει τον αριθμό των υπερωριών και μειώνει την αμοιβή τους και κυρίως προωθεί τις ατομικές συμβάσεις εργασίας με το αφεντικό. Από την άλλη, προωθεί την παρέμβαση του κράτους στα συνδικάτα με έλεγχο και φακέλωμα των μελών τους, με την ηλεκτρονική συνέλευση και ψηφοφορία στις αρχαιρεσίες και στις αποφάσεις για απεργία, με το να καθιστά εύκολα κάθε απεργία παράνομη. Ο νόμος Χατζηδάκη, ήρθε να συμπληρώσει τη δημιουργία ενός Κράτους Έκτακτης Ανάγκης μετά τον νόμο για την απαγόρευση των διαδηλώσεων. Η εφαρμογή του είναι στην ημερήσια διάταξη: στην απόπειρα μετατροπής των εργαζόμενων διανομέων στην e-food σε freelancer, στις δικαστικές αποφάσεις που έκριναν «παράνομη» την απεργία-αποχή των εκπαιδευτικών από την αξιολόγηση της σχολικής μονάδας.
Ο άξονας της πλήρους ιδιωτικοποίησης της Παιδείας και Υγείας αποτελεί πρωταρχικό στόχο της κυβέρνησης της ΝΔ, με τα αλλεπάλληλα νομοσχέδια που ψήφισε για την αξιολόγηση των σχολείων, την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής στα ΑΕΙ κ.ά. Καθόλου καλύτερα δεν είναι τα πράγματα για τη δημόσια υγεία, που με την υποχρηματοδότηση, τις τεράστιες ελλείψεις προσωπικού, το κλείσιμο νοσοκομείων από την κυβέρνηση Σαμαρά, σήκωσε το βάρος της πανδημίας. Ούτε ένα ευρώ παραπάνω δεν διατέθηκε για τη δημιουργία ΜΕΘ, για τις αναγκαίες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Τα νοσοκομεία μετατράπηκαν σε κλινικές Covid-19, αφήνοντας τις άλλες ασθένειες στον ιδιωτικό τομέα για όσους είχαν λεφτά ή στην τύχη τους. Δεν παρέλειψε να χρηματοδοτήσει αδρά τον ιδιωτικό τομέα της Υγείας και ετοιμάζεται να κλείσει περιφερειακά νοσοκομεία, να παραδώσει σε ιδιώτες τμήματα-«φιλέτα» των δημόσιων νοσοκομείων μέσω ΣΔΙΤ. Στόχος, να μετατραπούν η Παιδεία και η Υγεία από κοινωνικά αγαθά σε εμπορεύματα που θα αγοράζει όποιος έχει χρήματα.
Η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ αποτελεί επίσης ένα σημαντικό βήμα για την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων της ΝΔ, που ξεπουλά ή καλύτερα χαρίζει στους άρπαγες ιδιώτες τη δημόσια περιουσία, την ώρα μάλιστα που οι αυξήσεις στην ενέργεια απειλούν την συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων με τον παγωμένο χειμώνα και την πείνα.
Το κύμα ανατιμήσεων και ακρίβειας που έχει ήδη έρθει, πραγματικά δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με την πενιχρή ελεημοσύνη των επιδομάτων που εξήγγειλε η κυβέρνηση. Το φάσμα της φτώχειας αφορά μεγάλο μέρος των εργαζομένων, καθώς: «η Ελλάδα είναι από τα λίγα κράτη μέλη της ΕΕ στα οποία ο καθαρός μέσος μισθός μειώθηκε το 2020, ενώ είναι το μόνο κράτος-μέλος στο οποίο ο καθαρός μέσος μισθός είναι χαμηλότερος από αυτόν του 2010» ενώ «ο κατώτατος μισθός βρίσκεται κάτω από το όριο της απόλυτης φτώχειας», σύμφωνα με το ΙΝΕ της ΓΣΕΕ. Από την άλλη, οι έλληνες εργαζόμενοι έχουν το υψηλότερο ποσοστό στην ΕΕ απασχολούμενων που εργάζονται με παρατεταμένο ωράριο (πάνω από 49 ώρες την εβδομάδα) και το υψηλότερο ποσοστό μισθωτών που εργάζονται Σάββατο και Κυριακή. Επιπλέον, ένας στους τέσσερις εργαζόμενους, κυρίως στις μικρές επιχειρήσεις, αμείβεται με τον κατώτερο μισθό. Σε αυτούς πρέπει να προστεθούν και οι υποαπασχολούμενοι που αμείβονται με χαμηλότερο μισθό από τον κατώτατο.
Η ΝΔ απέτυχε!
Η κυβέρνηση της ΝΔ απέτυχε σε μια σειρά ζητήματα, με πρώτα και κύρια την αντιμετώπιση της πανδημίας και την κρίση του ελληνικού καπιταλισμού. Η επιχείρηση «Ελευθερία» και το «τείχος ανοσίας» που θα υπήρχε ήδη από το καλοκαίρι, αποδείχθηκαν ψεύτικες διακηρύξεις της ΝΔ, ενώ ένα νέο θανατηφόρο κύμα της πανδημίας βρίσκεται σε εξέλιξη. Η πλήρης αποτυχία του επιτελικού κράτους στις πυρκαγιές και τις πλημμύρες ολοκληρώνουν την παταγώδη και μνημειώδη αποτυχία της. Οι άγριες νεοφιλελεύθερες πολιτικές της ΝΔ και τα δεινά που επιφέρουν στους εργαζόμενους, όχι μόνο δεν βγάζουν τον ελληνικό καπιταλισμό από τη βαθειά κρίση του, αλλά αντίθετα τον βυθίζουν περισσότερο σε αυτή. Οι πραγματικοί δείκτες της οικονομίας είναι πολύ χειρότεροι σήμερα από το 2010 που έφεραν τα μνημόνια. Το δημόσιο χρέος έχει εκτοξευτεί στα 388 δισ. (236% του ΑΕΠ, ενώ το 2010 ήταν 240 δισ. και 127% του ΑΕΠ), το έλλειμμα έχει ξεπεράσει ήδη τα 31δισ. του Ταμείου Ανάπτυξης (33 με 34 δισ.). Και βέβαια, η ελληνική οικονομία ποτέ δεν βγήκε από τα μνημόνια και είναι κάτω από την ενισχυμένη εποπτεία των δανειστών.
Ολοένα και περισσότερο, η κυβέρνηση της Ν.Δ. προσδένεται στο άρμα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, με τη μετατροπή της χώρας σε αμερικανική βάση, με τις εξοπλιστικές δαπάνες (βλέπε: «αμυντική συμφωνία» με τη Γαλλία) υπέρογκες, ειδικά για την ελληνική οικονομία που βρίσκεται σε καθεστώς διαρκούς χρεοκοπίας. Στηριζόμενη στους ιμπεριαλιστές, η ελληνική αστική τάξη επιχειρεί να αντιμετωπίσει την τουρκική. Ο συσχετισμός δύναμης είναι βέβαια αρνητικός για την ελληνική αστική τάξη, που δεν είναι καθόλου έτοιμη για επώδυνους συμβιβασμούς αλλά είναι και επιρρεπής σε επικίνδυνους τυχοδιωκτισμούς, και κυρίως είναι έτοιμη να μας μεταχειριστεί ως «κρέας για τα κανόνια» της σε περίπτωση πολεμικής σύγκρουσης.
Οι εργαζόμενοι και η νεολαία αντιστέκονται!
Από την άλλη, οι εργαζόμενοι, η νεολαία και τα φτωχά λαϊκά στρώματα αμφισβητούν ολοένα και περισσότερο την πολιτική της κυβέρνησης. Αυτό πλέον φαίνεται είτε με την συνεχή φθορά της είτε με τις κινητοποιήσεις που ξεσπούν. Ο νόμος για την ουσιαστική απαγόρευση των διαδηλώσεων επιχειρήθηκε να εφαρμοστεί με πρόσχημα την πανδημία στις περσινές πορείες του Πολυτεχνείου, με τον συμβολισμό που αυτό έχει. Το σπάσιμο της απαγόρευσης, παρά την καταστολή, τα πρόστιμα και τις διώξεις, από τις οργανώσεις της άκρας αριστεράς, συνέβαλε καθοριστικά στο να μην εφαρμοστεί ο νόμος αυτός. Έδωσε τη δυνατότητα, μαζί με τις κινητοποιήσεις για τον απεργό πείνας Δ. Κουφοντίνα, να «ξεσπάσει» η κινητοποίηση στη Νέα Σμύρνη, οι κινητοποιήσεις ενάντια στην πανεπιστημιακή αστυνομία που έβαλαν έστω και προσωρινά φρένο στην αστυνομοκρατία και την καταστολή. Μια σειρά κλάδοι πήραν τη σκυτάλη και αντιστέκονται, όπως οι εργαζόμενοι διανομείς στην e-food με τη νικηφόρα εξέλιξη του αγώνα τους, οι εκπαιδευτικοί που αντέδρασαν δυναμικά στην ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης, οι εργαζόμενοι στην COSCO με την πρόσφατη νίκη τους κ.ά.
Οι κινητοποιήσεις αυτές έχουν τεράστια σημασία, καθώς οι εργαζόμενοι γενικά δεν έχουν τα όργανα να αντιδράσουν λόγω της βαθιάς κρίσης του οργανωμένου συνδικαλιστικού κινήματος και της πολιτικής της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Η μαζική συμμετοχή, οι Γενικές Συνελεύσεις και Επιτροπές Αγώνα των εργαζομένων της e-food, δίνουν ένα σημαντικό παράδειγμα για το πώς μπορούν να έχουν αποτελέσματα οι αγώνες. Επαναφέρουν στο σήμερα την εμπειρία του Πολυτεχνείου και των εργατικών αγώνων που ακολούθησαν, που και τότε είχαν χαρακτηριστικά μαζικής συμμετοχής και αυτοοργάνωσης.
Εργαζόμενοι, νεολαία, αντλώντας από την πείρα του Πολυτεχνείου, πρέπει να πάρουμε την ζωή μας στα χέρια μας, να οργανώσουμε τους αγώνες μας και να ανασυγκροτήσουμε τις δυνάμεις μας. Με συνελεύσεις, Επιτροπές Αγώνα σε κάθε χώρο δουλειάς, σχολείο, σχολή και γειτονιά:
- Ενάντια στην ακρίβεια και τους μισθούς πείνας, για κοινωνικό και εργατικό έλεγχο στις τιμές, για αυξήσεις στους μισθούς.
- Ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της Παιδείας και της Υγείας, για Δημόσια Δωρεάν Υγεία και Παιδεία για όλους.
- Ενάντια στον αντεργατικό έκτρωμα Χατζηδάκη και τη μετατροπή των εργαζομένων σε σύγχρονους δούλους. Για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.
- Ενάντια στο Κράτος Έκτακτης Ανάγκης, για πλήρη συνδικαλιστικά, δημοκρατικά και πολιτικά δικαιώματα, ατομικές ελευθερίες.
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ
Ακριβώς έναν χρόνο πριν, και εν μέσω καθολικού lockdown, το κράτος είχε εξαπολύσει τα σκυλιά της
καταστολής για να επιτεθούν στους αγωνιζόμενους. Οι περσινές συγκεντρώσεις για τη 17 Νοέμβρη είχαν κηρυχθεί απαγορευμένες πανελλαδικά, καθώς, σύμφωνα με την κυρίαρχη ρητορική, αυτές θα ήταν υπαίτιες για τη περαιτέρω διασπορά του ιού και την αύξηση των κρουσμάτων.
Παρά τις κρατικές προσταγές, ο κόσμος του αγώνα δεν το έβαλε κάτω και επέλεξε για ακόμη μία φορά, να κατέβει στους δρόμους στην επέτειο του Πολυτεχνείου και να διεκδικήσει τη θέση του στο δημόσιο χώρο. Συγκεκριμένα, η πόλη των Ιωαννίνων καταλήφθηκε από νωρίς το πρωί από τις δυνάμεις καταστολής, με αποτέλεσμα πολλοί και πολλές από εμάς να προσαχθούν προληπτικά πριν καν πραγματοποιηθεί η συγκέντρωση. Όσοι κατάφεραν να συγκεντρωθούν, ήρθαν αντιμέτωποι με την επίθεση της αστυνομίας που οδήγησε σε συλλήψεις και τραυματισμούς. Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε ότι φυσική συνέχεια ήταν να έχουμε όλοι στις πλάτες μας κι από ένα εκδικητικό πρόστιμο, αφού δεν δεχτήκαμε να παραμείνουμε κλεισμένοι στα σπίτια μας, αλλά επιλέξαμε να αντισταθούμε σ' αυτή τη νέα δυστοπία που μας επέβαλαν. Γιατί μας έπνιγε το δίκιο. Και ακόμα μας πνίγει.
Γιατί ένας χρόνος έχει περάσει και δεν έχει αλλάξει τίποτα. Ασταμάτητοι έλεγχοι, πιστοποιητικά που
ενισχύουν τους διαχωρισμούς και οικονομική εξόντωση μέσω των υποχρεωτικών rapid test αποτελούν πλέον κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Από το ξέσπασμα της πανδημίας μέχρι την παγκόσμια εξάπλωσή της, το κράτος και το κεφάλαιο, μέσω μιας νεοφιλελεύθερης διαχείρισης, αξιοποιεί την συνθήκη της κρίσης, ώστε να υλοποιηθούν γρηγορότερα και με σκληρότερους όρους οι συνολικές αναδιαρθρώσεις, που εξασφαλίζουν τα κέρδη της οικονομικής και πολιτικής ελίτ, ισοπεδώνοντας την ζωή της εργατικής τάξης.
Εξαπολύοντας συνολική επίθεση, κάνει σαφές πως ποτέ δεν νοιάστηκε και ούτε σκοπεύει να νοιαστεί για την κάλυψη της οποιασδήποτε κοινωνικής ανάγκης. Από την πλήρη διάλυση της δημόσιας υγείας, την υποβάθμιση της δημόσιας παιδείας, τις ιδιωτικοποιήσεις, την αγορά εξοπλιστικών και την ενίσχυση των μονάδων καταστολής, η ταξική εκμετάλλευση εντείνεται ακόμα περισσότερο, με την ψήφιση του αντεργατικού και αντισυνδικαλιστικού νόμου Χατζηδάκη. Η εργοδοτική τρομοκρατία απελευθερώνεται περαιτέρω, ενώ νεκροί συνεχίζουν να πέφτουν στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς, όπως το πρόσφατο παράδειγμα του λιμενεργάτη στην COSCO και των δύο ντελιβεράδων στην Καλλιθέα και στη Θεσσαλονίκη.
Παράλληλα, οι δολοφονημένες από την πατριαρχία, ενός ακόμη θεμελιώδους στοιχείου του
καπιταλιστικού κόσμου, έφτασαν τις 13 για τη φετινή χρονιά, ενώ, οι συνεχείς επαναπροωθήσεις
μεταναστών/ριών που πραγματοποιούνται στο Αιγαίο από το ελληνικό κράτος ενισχύουν το ρατσιστικό καθεστώς εξαίρεσης. Πρόσφατα, είδαμε και ορισμένες φασιστικές γκρούπες να βρίσκουν ξανά έδαφος στο δημόσιο πεδίο, δίπλα στις επίσημες κατασταλτικές δυνάμεις, με έναν νέο γύρο παρακρατικών επιθέσεων, κάνοντας τις όποιες ψευδαισθήσεις για την ήττα του φασισμού μέσα στις αίθουσες της αστικής δικαιοσύνης να καταρρέουν. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο 18χρονος Νίκος Σαμπάνης δολοφονείται εν ψυχρώ στο Πέραμα από σφαίρες μπάτσων, δίνοντας πάτημα σε ορισμένα κομμάτια της κοινωνίας να εκφράσουν τον ρατσιστικό οχετό τους για τις κοινότητες των Ρομά και να ηρωοποιούν τα ένστολα καθάρματα του κράτους και του κεφαλαίου.
Είναι προφανές πως δεν υπόσχονται τίποτα παραπάνω πέρα από τη συνέχεια της εκμετάλλευσης και της βαρβαρότητας.
Το Πολυτεχνείο του '73 ήταν κοινωνική εξέγερση των από τα κάτω ενάντια στο δικτατορικό καθεστώς.
Σήμερα, η επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα ψηφίζεται στην δημοκρατικά εκλεγμένη βουλή. Οι εικόνες του τελευταίου χρόνου με την παρουσία χιλιάδων μπάτσων στους δρόμους, ο «εξελιγμένος» κοινωνικός έλεγχος μέσω ψηφιακών πιστοποιητικών, η απαγόρευση κυκλοφορίας και συναθροίσεων, οι εκδικητικές συλλήψεις και τα δικαστήρια οικονομικής εξόντωσης σε όσους εναντιώνονται στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό, μας υπενθυμίζουν την βίαιη επιβολή του κράτους πάνω στις ζωές μας ασχέτως πολιτεύματος. Χούντα ή αστική δημοκρατία εξυπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Παρ'όλα αυτά, δεν χάνουμε το θάρρος μας, όσο και αν προσπαθούν να μας κατασπαράξουν. Δεν μένει παρά να βαδίσουμε οργανωμένα στο δρόμο που ανοίξαμε. Τον δρόμο που άνοιξαν οι φοιτητικοί αγώνες της περασμένης άνοιξης με τις καταλήψεις πρυτανειών, τις ανοιχτές συνελεύσεις πανεπιστημίων, τις κινητοποιήσεις για την επανοικειοποίηση των σχολών και τις μαζικές πανεκπαιδευτικές πορείες. Μία κατάσταση πρωτοφανής για τους φοιτητικούς αγώνες των τελευταίων χρόνων. Όπως, φυσικά, δεν ξεχνάμε και τις αντανακλαστικές και δυναμικές απαντήσεις που δώθηκαν στους δρόμους της Νέας Σμύρνης, αποδεικνύοντας ότι τίποτα δεν μένει αναπάντητο. Μία ανάσα ζωής μας έδωσαν, επίσης, και οι εργαζόμενοι της COSCO και του e-food, που πρόσφατα διεκδίκησαν και κέρδισαν τα αιτήματά τους και απέδειξαν πως μόνο συλλογικά μπορούμε να νικήσουμε.
Να αντισταθούμε στον θάνατο που εξαπολύουν και να μην υποχωρήσουμε στα κεκτημένα των αγώνων μας.
Να περάσουμε στον συνεχή και οργανωμένο αγώνα μέχρι την οριστική παρακμή αυτού του σάπιου
κόσμου που προσπαθούν να επιβάλλουν. Μέχρι να οικοδομήσουμε έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση
ανθρώπου από άνθρωπο, έναν κόσμο ισότητας και ελευθερίας.
ΕΙΤΕ ΣΕ ΧΟΥΝΤΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ
ΑΝΑΛΛΟΙΩΤΑ ΚΑΙ ΙΣΟΠΕΔΩΝΟΥΝ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
Καλούμε σε:
ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ για την ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΗ της πορείας της 17 ΝΟΕΜΡΗ, την ΤΡΙΤΗ 16/11 στις 12 στην Περιφέρεια
και
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ
ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ στις 17 Νοέμβρη στις 18:00 στην ΠΛΑΤΕΙΑ ΗΡΩΩΝ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
Αναρχικοί/-ες
πηγή : email που λάβαμε στις 12 Νοεμβρίου 16h
Όλες / Όλοι στη διαδήλωση του Πολυτεχνείου 17 Νοέμβρη, 6μμ , πλατεία ηρώων Πολυτεχνείου (Δομπολη)
48 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου και παρα τις προσπάθειες της ελληνικής άρχουσας τάξης το επαναστατικό μήνυμα του παραμένει επικίνδυνο. Το Πολυτεχνείο επιτάχυνε την πτώση της Χούντας και καθόρισε το κύμα της Μεταπολίτευσης με τις σημαντικές κατακτήσεις για τους εργαζόμενους και την πληττόμενη κοινωνία. Τιμάμε όσες και όσους δολοφονήθηκαν, βασανίστηκαν , στάλθηκαν στην εξορία από την δικτατορία της 21ης Απριλίου.
Σε μια περίοδο που η κυβέρνηση της ΝΔ εντείνει την επίθεση στην εργατική τάξη και τη νεολαία ,η συζήτηση για την εξέγερση του Πολυτεχνείου δεν μπορεί να είναι μόνο επετειακή. Έχουμε να κάνουμε με την πιο ακροδεξιά κυβέρνηση μετά την Μεταπολίτευση , η πολιτική ατζέντα της οποίας στοχεύει στην ανάπτυξη του χτυπημένου από την παγκόσμια οικονομική κρίση ελληνικού καπιταλισμού . Ακολουθώντας πιστά το νεοφιλελεύθερο δόγμα επεκτείνει τις ιδιωτικοποιήσεις , μειώνει τις δαπάνες για το κράτος πρόνοιας , απελευθερώνει τις απολύσεις και στον δημόσιο τομέα , ενώ μειώνει τους μισθούς . Με τον νομό Χατζηδάκη η κυβέρνηση προσπαθεί να αυξήσει την κερδοφορία του ελληνικού κεφαλαίου , δημιουργώντας απομονωμένους , ευέλικτους και χωρίς δικαιώματα εργαζόμενους που δια της απουσίας συλλογικής δράσης θα εκμεταλλεύονται σε μεγαλύτερο βαθμό οι εργοδότες . Ο νόμος Κεραμέως από την άλλη έρχεται για να χτυπήσει τον δημόσιο χαρακτήρα της παιδείας , καθιστώντας τα πανεπιστήμια χώρους πρόσβασης για λίγους , όπου τα προγράμματα σπουδών θα καθορίζονται από ιδιώτες , τα πτυχία δεν θα χουν αντίκρισμα στην εργασία (βλέπε foundation year) και η μέριμνα θα καταργείται . Θέλουν να διαμορφώσουν έναν χώρο στείρας μεταβίβασης δεξιοτήτων που θα αυξάνει τον ανταγωνισμό και τον ατομισμό των φοιτητών ενώ θα τους αποτρέπει από την πολιτική δράση . Στο προσφυγικό η κυβέρνηση παίζει τον ρόλο του χωροφύλακα , προωθώντας παράνομες επαναπροωθήσεις αβοήθητων μεταναστών , αυστηροποιώντας την διαδικασία παροχής ασύλου , αυξάνοντας τα κλειστά στρατόπεδα συγκέντρωσης την ώρα που προσπαθεί να νομιμοποιήσει στον δημόσιο λόγο την γκετοποίηση μιας ολόκληρης κοινωνικής ομάδας.
Ταυτόχρονα η ελληνική αστική τάξη διεκδικεί ζωτικό χώρο στην Αν.Μεσόγειο και τα Βαλκάνια. Οι συμφωνίες με την Γαλλία και τις ΗΠΑ αναβαθμίζουν τον ρόλο και την συμμετοχή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια του ΝΑΤΟ με οτι αυτό συνεπάγεται για τους λαούς της περιοχής . Η αγορά πολεμικών εξοπλισμών πέρα από τις προεκτάσεις που παίρνει σχετικά με τον κίνδυνο πολέμου στην περιοχή αποτελεί ακόμη κραυγαλέα απόδειξη των προτεραιοτήτων της κυβέρνησης εν μέσω πανδημίας.
Τα ΜΜΕ προσπαθούν μανιωδώς να πείσουν την κοινωνία για την παντοδυναμία της ΝΔ . Η αλήθεια είναι διαφορετική ,αφού τα αδιέξοδα της κυβέρνησης συνεχώς εντείνονται . Οι καταστροφικές πυρκαγιές του καλοκαιριού , η χρεοκοπία στην αντιμετώπιση της πανδημίας , το κύμα ακρίβειας που φουντώνει σε συνδυασμό με την περιστολή δικαιωμάτων (απαγορεύσεις διαδηλώσεων , κυκλοφορίας ) και την αύξηση της καταστολής και της αστυνομικής βίας (δολοφονία Νίκου Σαμπάνη) ,τροφοδοτούν διαρκώς την οργή ενάντια της . Η απεργία-νίκη των εργαζομένων της efood και η μεγαλειώδης 7ήμερη απεργία στην cosco δείχνουν πως οι αγώνες μπορούν να νικούν . Οι εργαζόμενοι και η νεολαία έχουν την δύναμη να ανατρέψουν το σύνολο της κυβερνητικής πολιτικής .
Η διαδήλωση του πολυτεχνείου δεν γίνεται εθιμοτυπικά αλλά συμπυκνώνει κάθε φορά τις διεκδικήσεις του σήμερα .Θυμόμαστε την περσινή διαδήλωση που έσπασε την απαγόρευση και καθόρισε την δυναμική των κινητοποιήσεων το επόμενο διάστημα . Εμπνεόμαστε από την εξέγερση του πολυτεχνείου και την δυνατότητα που αυτή εμπεριέχει στο σήμερα , για τους αγώνες που έχουμε να δώσουμε για το πανεπιστήμιο των αναγκών μας ,την κοινωνία των μέτρων μας και τον κόσμο που μας ανήκει με όπλο την κατάληψη και την απεργία.
Resistance ΕΑΑΚ
Σήμερα όλοι και όλες στις πορείες σε όλη την Ελλάδα!
Αναμέτρηση
Συνάντηση για μια Αντικαπιταλιστική και Διεθνιστική Αριστερά