Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2022 στις 12.00

4 καλέσματα : 1 2 3 4

Συγκέντρωση ενάντια σε διαχωρισμούς, αποκλεισμούς, απολύσεις

Ενάντια σε εθνικούς, φυλετικούς, θρησκευτικούς, έμφυλους και εμβολιαστικούς διαχωρισμούς.

Ενάντια σε παλιούς και νέους αποκλεισμούς από την περίθαλψη.

Ενάντια στα υγειονομικά πάσο, τις αναστολές και τις απολύσεις.

Ενάντια στη διάλυση του ΕΣΥ και την επικείμενη αναδιάρθρωση που θα πλήξει τους πολίτες με καθαρά ταξικά κριτήρια.

Ακηδεμόνευτοι αγώνες υγειονομικών και εξυπηρετούμενων υπηρεσιών περίθαλψης.

-------------------------------------------------------------

It's the end of the world as we know it…

Διανύοντας ήδη τον τρίτο χρόνο από την κήρυξη της πανδημίας της COVID 19 από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, μπορούμε πια να πούμε με βεβαιότητα ότι ο κόσμος όπως τον ξέραμε έχει τελειώσει. Έχουμε περάσει σε μία νέα εποχή, όπου τίποτα δεν είναι το ίδιο: οι ανθρώπινες σχέσεις αποστειρώθηκαν από την φυσική επαφή, η επιβολή της εξουσίας πάνω στο ανθρώπινο σώμα φαντάζει αυτονόητη και η καθημερινή δυστοπία του ελέγχου και της υποταγής είναι η νέα κανονικότητα.

Σ' αυτή τη συνθήκη, αρνούμενοι να δεχτούμε τον θαυμαστό αυτό καινούργιο κόσμο, βρεθήκαμε μαζί προσπαθώντας να αμφισβητήσουμε έμπρακτα τις κυρίαρχες επιταγές. Εργαζόμενες και εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας, από διαφορετικές θέσεις η καθεμιά μας, ζήσαμε και ζούμε καταστάσεις που αν στην αρχή ήταν πρωτόγνωρες και μας έκαναν να σαστίσουμε, πλέον μόνο με οργή μπορούν να μας γεμίσουν.

Από την αρχική αυτοθυσία των υγειονομικών που κλήθηκαν να δουλέψουν με ελάχιστα μέσα ατομικής προστασίας, περάσαμε στον βούρδουλα των αναστολών, των απολύσεων, των εξαντλητικών ωραρίων χωρίς ρεπό και άδειες. Από τα αυτονόητα της παροχής ιατρικών και νοσηλευτικών υπηρεσιών σε όλους τους ασθενείς μας χωρίς διακρίσεις, περάσαμε στους διαχωρισμούς των ασθενών με βάση την εμβολιαστική κατάσταση για την COVID, με βάση το πόσο μπορεί να αντέξει η τσέπη της καθεμίας και του καθενός για να έχει πρόσβαση στις υπηρεσίες του ιδιωτικού τομέα.

Η έννοια της Δημόσιας Υγείας ως εργαλείο διαχείρισης πληθυσμού

Κεντρικό ρόλο στη διαχείριση της πανδημίας από το κράτος κατέχει το αφήγημα της «Δημόσιας Υγείας» . Η έννοια αυτή εμφανίζεται ως μία αυτονόητη, αντικειμενική και πανανθρώπινη έννοια, ενώ αποκρύπτεται ότι αυτό που επικαλούνται ως Δημόσια Υγεία, το τι είναι καλό και τι όχι για εμάς, καθορίζεται από τα ίδια τα αφεντικά και την οικονομία της αγοράς. Αποτελεί ακόμα ένα εργαλείο ελέγχου και καταστολής. Στο όνομά της θα συντελεστούνε όλα τα κρατικά εγκλήματα: θα επιβληθούν κάθε λογής κατασταλτικά μέτρα περιορισμού των ανθρώπινων επαφών, των συναθροίσεων, της κυκλοφορίας. Θα επινοηθεί ο νέος εσωτερικός εχθρός (αφού για τους εξωτερικούς δαπανήθηκαν εκατομμύρια στους εξοπλισμούς…): οι ανεμβολίαστοι. Αυτοί θα στοχοποιηθούν ως υπεύθυνοι μετάδοσης του κορωνοϊού, ενώ επιβεβαιώνεται περίτρανα ότι και οι εμβολιασμένοι τον μεταδίδουν. Αυτοί θα αποκλειστούν από καθημερινές δραστηριότητες -μετακινήσεις, εργασία, ψυχαγωγία- ως άλλοι

παρίες που θα μολύνουν τους υπόλοιπους. Αυτοί θα φταίνε που είναι γεμάτα τα νοσοκομεία και οι εντατικές και όχι η κρατική ανεπάρκεια με τη διάλυση των νοσοκομείων και τις χιλιάδες απολύσεις υγειονομικών. Και οι διαχωρισμοί θα πρέπει να συνεχιστούν και μετά θάνατον: όσοι είχαν την ατυχία να πεθάνουν από COVID 19 θα πρέπει να ταφούν ξεχωριστά σε διακριτά μέρη, τιμωρητικά, για να θυμίζουν το στίγμα που έφεραν. Ο καινούργιος «διαφορετικός» δεν θα είναι πια ο ξένος ή η ξένη, ο μετανάστης ή η μετανάστρια. Στο αφήγημα της δημόσιας υγείας, ο πιο εύπεπτος αποδιοπομπαίος τράγος είναι οι ανεμβολίαστοι κι οι ανεμβολίαστες.

Το κράτος πλέον, στο όνομα αυτής της ακαθόριστης έννοιας, αναλαμβάνει να μας προστατέψει με κάθε μέσο και ορίζοντας μέχρι κεραίας το σώμα μας. Καταστολή στις πλατείες και τους δρόμους, γιατί εκεί κολλάει ο ιός και όχι στα ασφυκτικά γεμάτα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Απολύσεις όσων δεν συμμορφώθηκαν με τις εκάστοτε υγειονομικές επιταγές και συνεχείς μειώσεις μισθών με επιβάρυνση των εργαζομένων για τους ελέγχους με Rapid test ή PCR. Ολοκληρωτική επιβολή με υποχρεωτικούς εμβολιασμούς: χιλιάδες υγειονομικοί σε αναστολή με την άμεση απειλή της απόλυσης, ενώ όσοι συμβασιούχοι (επικουρικοί, τριμηνίτες) δεν εμβολιάστηκαν έχουν ήδη απολυθεί. Και μέσα από την καταστροφή των νοσοκομείων, στο όνομα αυτής της Δημόσιας Υγείας, διαμορφώνουν ήδη τις συνθήκες για την συνολική αναδιάρθρωση του συστήματος υγείας. Το «νέο ΕΣΥ» έχει ήδη εξαγγελθεί και ήδη το έχουμε γευτεί: συρρίκνωση των δημόσιων δομών υγείας (πρωτοβάθμια και νοσοκομεία) μετά από τις χιλιάδες επερχόμενες απολύσεις και όξυνση των διαχωρισμών μεταξύ των ασθενών, αφού οι έχοντες θα πληρώνουν και θα νοσηλεύονται ενώ οι φτωχοί θα συνωστίζονται για να εξεταστούν στα νοσοκομεία-φτωχοκομεία. Οι ανεμβολίαστοι θα πληρώνουν τη νοσηλεία τους, σε συνέχεια του αφηγήματος της ατομικής ευθύνης. Αύριο θα κληθούν οι καπνιστές να πληρώσουν τη νοσηλεία τους για το έμφραγμα, τον καρκίνο, κλπ. Στη νέα δυστοπία οι νοσούντες δεν είναι πλέον ασθενείς, αλλά παραγωγικές μονάδες που δυσλειτουργούν και επιβαρύνουν την οικονομία της χώρας.

Και όλα αυτά… για το καλό μας!

Για την επικοινωνιακή διαχείριση της πανδημίας επιστρατεύτηκαν από την αρχή ένα πλήθος «ειδικών» και «επιστημόνων» (γιατροί, επιδημιολόγοι, στατιστικολόγοι, κλπ) για να δικαιολογήσουν και να ντύσουν με επιστημονικό μανδύα τις εκάστοτε πολιτικές αποφάσεις, οι οποίες σαφώς δεν είχαν σκοπό την προστασία της υγείας των πολιτών αλλά την επιβολή κρατικών επιταγών. Έτσι, αναμένοντας καθημερινά την τηλεοπτική ενημέρωση των φωστήρων μαθαίναμε μέρα με τη μέρα και ποιο θα ήταν το καλό για μας ,χωρίς βέβαια ποτέ να ερωτηθούμε. Κι αν σήμερα για τη σωτηρία μας μας επιβάλλονται ιατρικές πράξεις, πχ εμβολιασμός, αύριο θα έχουμε υποχρεωτική διακοπή του καπνίσματος, υποχρεωτικές θεραπείες για την ψυχική νόσο, υποχρεωτικές δίαιτες, κοκ. Αφού δεχτήκαμε ότι κάποιοι άλλοι, κάποιοι ειδικοί θα αποφασίζουν για το καλό μας και θα ορίζουνε αυτοί τι είναι η υγεία... η δική μας υγεία… Χωρίς καμιά κουβέντα από την κοινωνική βάση για το αν θα ορίζουμε εμείς τα σώματά μας και με την εκκωφαντική σιωπή (ή ακόμα και συμπόρευση) της Αριστεράς και των κινηματικών δυνάμεων. Γιατί το κράτος ουδέποτε νοιάστηκε για την υγεία των πολιτών του, αλλά για τη συνέχιση της κανονικότητας, της παραγωγής και της κατανάλωσης.

Το σκεπτικό τους είναι ξεκάθαρο: οι ανεμβολίαστοι δεν είναι παρά ένα βάρος για το σύστημα υγείας και η ενδεχόμενη νοσηλεία τους οικονομική επιβάρυνση για τον προϋπολογισμό. Ο εμβολιασμένος θα πρέπει να συνεχίσει να παράγει με κάθε κόστος. Η 5θήμερη καραντίνα για τους νοσούντες απλά το επιβεβαιώνει: δεν μας νοιάζει αν θα διασπείρετε τον ιό, αλλά να μην χαλάσει η οικονομία. Υποχρεωτικοί διαγνωστικοί έλεγχοι από την τσέπη μας, έμμεση μείωση του μισθού και απολύσεις για το καλό μας. Περιοριστικά μέτρα, έλεγχοι, διαχωρισμός των ανθρώπων, υποχρεωτικότητες για το καλό μας.

Κι αν η θέση τους είναι ξεκάθαρη απέναντί μας, το ερώτημα είναι ποια θα είναι η δικά μας θέση απέναντι στη βαρβαρότητα. Να μιλήσουμε, να οργανωθούμε και να πράξουμε συλλογικά. Να παλέψουμε για τα αυτονόητα και να πάρουμε τις ζωές μας πραγματικά πίσω.

Ενάντια

→ Σε κάθε διαχωρισμό,

με βάση την εμβολιαστική κατάσταση, το φύλο, τη φυλή, το χρώμα των ανθρώπων

→ Στον έλεγχο της ζωής μας από κράτος και ειδικούς, στα green pass

→ Στις αναστολές εργασίας και τις απολύσεις

→ Στη διάλυση του ΕΣΥ και την επικείμενη αναδιάρθρωσηπου θα πλήξει τους πολίτες με καθαρά ταξικά κριτήρια

-------------------------------------------------------------

Απολύσεις

Μετά τις αόρατες απολύσεις σε όλους τους κλάδους του ιδιωτικού τομέα λόγω μη εμβολιασμού (ακόμα και εναεριτών της ΔΕΗ!!!), τις απολύσεις συμβασιούχων στα νοσοκομεία, έρχονται και οι απολύσεις μονίμων υπαλλήλων της περίθαλψης.

Για το καλό μας

Με όχημα το καλό αυτού που αποκαλούν δημόσια υγεία (και παρά το φιάσκο του τείχους ανοσίας) κατέστρεψαν εδώ και 2 χρόνια την όποια δημόσια περίθαλψη και τα εργασιακά δικαιώματα. Με την κατάργηση της πρωτοβάθμιας φροντίδας, το κλείσιμο των εξωτερικών ιατρείων των νοσοκομείων, τη μετατροπή των νοσοκομείων σε μονοθεματικά, την αποψίλωση όλων των λειτουργιών για να λειτουργήσουν τα εμβολιαστικά κέντρα και τέλος το κλείσιμο νοσοκομείων για να γίνουν εμβολιαστικά κέντρα, όπως είδαμε όψιμα να συμβαίνει με το Παίδων Πεντέλης. Ενώ ταυτόχρονα σιωπή για τα φακελάκια, τα απογευματινά ιατρεία, τις λίστες αναμονής των χειρουργείων που στόμωσαν ακόμα περισσότερο. Σιωπή για το στίβαγμα στα τμήματα επειγόντων περιστατικών, στα μέσα μαζικής μεταφοράς, στα σχολεία και στα εργοστάσια. Η κοινωνική αποστασιοποίηση κι αυτή για το καλό μας, εφαρμόστηκε μόνο στις διαμαρτυρίες και επιτεύχθηκε για τους κοινωνικούς αγώνες. Για το καλό μας όλα αυτά. Για το καλό μας και οι απολύσεις υγειονομικών.

Κανιβαλισμός

Έπεισαν συναδέρφους υγειονομικούς και εξυπηρετούμενους του συστήματος περίθαλψης να πιστέψουν ότι οι ανεμβολίαστοι φταίνε για όλα. Για την μετάδοση του ιού, τις μεταλλάξεις,για την κατάντια του συστήματος περίθαλψης, για την μη επιστροφή στην κανονικότητα και την οικονομική κρίση. Επέβαλαν έναν ακόμα διαχωρισμό (πέρα από εθνικούς, φυλετικούς,θρησκευτικούς,σεξιστικούς διαχωρισμούς) στους καταπιεσμένους αυτού του κόσμου κι έστρεψαν τον ένα απέναντι στον άλλο. Κι έτσι συνάδερφοι υγειονομικοί αλλά και μεγάλο μέρος της κοινωνίας ανέχεται -αν δεν χειροκροτάει- τα υγειονομικά πάσο, τους αποκλεισμούς, τους εκβιασμούς,τις αναστολές και τέλος τις απολύσεις. Ενορχηστρωμένος κανιβαλισμός από τα ΜΜΕ, τα κόμματα και τις συνδικαλιστικές οργανώσεις.

Οι απολύσεις είναι μόνο η αρχή...

Μα αν δεν καταλάβουμε πως αυτά τα μέτρα μας αφορούν όλες κι όλους, μας περιμένουν παραπάνω μέτρα, παραπάνω υποταγή, παραπάνω υποδούλωση στα δεσμά της οικονομίας. Σήμερα πληρώνουν πρόστιμο οι ανεμβολίαστοι ηλικιωμένοι άνω των 60 γιατί επιβαρύνουν λένε το σύστημα υγείας, αύριο θα πληρώνουν τη θεραπεία τους οι καπνιστές και τις αγωγές τους για το σακχαρώδη διαβήτη οι παχύσαρκοι. Σήμερα απολύονται οι ανεμβολίαστοι υγειονομικοί, αύριο θα έρθει η σειρά των εκπαιδευτικών ή κάποιου άλλου κλάδου. Σήμερα περιθωριοποιούνται οι ανεμβολίαστοι πολίτες, αύριο κάποιος άλλος διαχωρισμός θα βρεθεί για να διχάσει την κοινωνία σε όφελος των αφεντών της, να ταπεινώσει και να εξοντώσει τους διαφορετικούς,τους αδύναμους, τους διαφωνούντες.

Ακηδεμόνευτοι ΑΓΩΝΕΣ υγειονομικών και εξυπηρετούμενων υπηρεσιών περίθαλψης

ΕΝΑΝΤΙΑ σε εθνικούς, φυλετικούς, θρησκευτικούς, έμφυλους διαχωρισμούς

ΕΝΑΝΤΙΑ σε παλιούς και νέους αποκλεισμούς από την περίθαλψη

ΟΧΙ στα ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΑ ΠΑΣΟ, τις αναστολές και τις ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ

Πρωτοβουλία υγειονομικών Θεσσαλονίκης ενάντια στους αποκλεισμούς


1 2 3 4

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον αγώνα των υγειονομικών ενάντια στην υποχρεωτικότητα και τους διαχωρισμούς

Έχοντας πάρει φόρα από την εμπέδωση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης, το ελληνικό κράτος εκμεταλλεύεται την παρακαταθήκη όλων των απαγορεύσεων που βίαια μας επέβαλε, με τις πλάτες της αριστεράς και του «προοδευτικού κόσμου».

Τα καθολικά λοκνταουν, τα sms μετακίνησης, την απαγόρευση της κυκλοφορίας και των συναθροίσεων τα διαδέχτηκε ο καταναγκαστικός εμβολιασμός, τα πιστοποιητικά υγειονομικής νομιμοφροσύνης, τα υποχρεωτικά ράπιντ, οι αναστολές εργασίας, η επιβολή προστίμου σε όσες/ους δε συμμορφώνονται, οι επικείμενες απολύσεις των εργαζόμενων στη βιομηχανία της υγείας.

Και όλα αυτά με φόντο την οικονομική και ψυχολογική μας εξαθλίωση.

Τη φόρα που πήρανε να τους την κόψουμε στο δρόμο.

Αλληλεγγύη στον αγώνα των υγειονομικών ενάντια στην υποχρεωτικότητα και τους διαχωρισμούς.

Συγκέντρωση Σάββατο 26 Φλεβάρη στις 12:00 στην Καμάρα.

πολιτικές συνελεύσεις ενάντια στην κανονικότητα

https://posiek.noblogs.org/

πηγή : email που λάβαμε στις 21 Φεβρουαρίου 20h


1 2 3 4

Συγκέντρωση ενάντια σε υποχρεωτικότητα, διαχωρισμούς και αποκλεισμούς

Εδώ και δύο χρόνια ζούμε μέσα στο καθεστώς έκτακτης ανάγκης που κήρυξε το κράτος με πρόσχημα την υγειονομική κρίση. Από τις κάθε λογής μιλιταριστικές μεθόδους διαχείρισης του πληθυσμού, την απαγόρευση κυκλοφορίας, τα εξευτελιστικά sms και τις άδειες μετακίνησης, φτάσαμε στην επιβολή υποχρεωτικών ιατρικών πράξεων, τον εκβιασμό και τις απολύσεις εργαζομένων, τον κοινωνικό στιγματισμό και τον διαχωρισμό των ανθρώπων σε «υγιείς» και «μολυσματικούς». Η προπαγάνδα, η λογοκρισία και η καταστολή επιστρατεύτηκαν από την πρώτη στιγμή για να χτιστεί το κρατικό αφήγημα έντεχνα πάνω στο δόγμα της ατομικής ευθύνης. Ο εμβολιασμός παρουσιάστηκε ως εθνικό και κοινωνικό καθήκον και η μη συμμόρφωση συνεπάγεται την έμμεση μείωση μισθού (με τα απανωτά υποχρεωτικά τεστ) και τον αποκλεισμό από την εργασία, την εκπαίδευση, την ψυχαγωγία και την κατανάλωση, τις μετακινήσεις και πάει λέγοντας.

Τον Σεπτέμβριο του 2021, με την εφαρμογή του νόμου για την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού στους υγειονομικούς, το ανθρωπιστικό πρόσχημα του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης εμφάνισε σημαντικές ρωγμές. Ενώ τον Μάρτιο του 2020 η κυβέρνηση τόσο υποκριτικά καλούσε σε χειροκρότημα των υγειονομικών από τα μπαλκόνια, τον Ιούλιο του 2021 ανακοίνωσε την αναστολή αυτών που δεν εμβολιάστηκαν. Σήμερα, η κατασταλτική πολιτική του κράτους απέναντι στους υγειονομικούς κλιμακώνεται με την ανακοίνωση ότι επίκειται η απόλυση όσων δεν έχουν εμβολιαστεί (παρόλο που δεν προβλέπεται τέτοια κύρωση για όσους δεν κάνουν την 3η δόση).

Παράλληλα, από τα μέσα Ιανουαρίου 2022 εφαρμόζεται ο καταναγκαστικός εμβολιασμός των άνω των 60 ετών επιβάλλοντας εκβιαστικά το εξοντωτικό πρόστιμο των 100 ευρώ κάθε μήνα, κάτι που συνεπάγεται έμμεση μείωση μισθών και συντάξεων. Πλέον, κάθε ανθρωπιστικό πρόσχημα από την πλευρά του καθεστώτος φαίνεται να γκρεμίζεται ολοένα και περισσότερο, καθώς στρέφεται ενάντια σε εκείνο το κομμάτι της κοινωνίας για χάρη του οποίου με κροκοδείλια δάκρυα επιβλήθηκαν οι άνευ ιστορικού προηγουμένου περιορισμοί της κοινωνικής αποστασιοποίησης.

Μέρα με τη μέρα, βήμα-βήμα χτίζεται έντεχνα ένα πλέγμα απαγορεύσεων και διαχωρισμών που «εμβολιάζει» τις κοινωνίες με τακτικές ενός νέου ολοκληρωτισμού, του υγειονομικού. Μέσα στον τεχνητό διχασμό των κοινωνιών, ήρθε η στιγμή που καθένας και καθεμία οφείλει να πάρει θέση.

Κοινοί αγώνες εμβολιασμένων - ανεμβολίαστων ενάντια:

  • στον άμεσο ή έμμεσο υποχρεωτικό εμβολιασμό
  • στα πιστοποιητικά υγειονομικών φρονημάτων
  • στις απολύσεις και αναστολές των εργαζομένων που αρνούνται την επιβολή ιατρικών πράξεων
  • στα προνόμια, τους εκβιασμούς, τα πρόστιμα και τους διαχωρισμούς
  • στην επιτήρηση της υγείας και της ζωής μας.
  • Συνέλευση ενάντια στο καθεστώς έκτακτης ανάγκης
  • https://seskea.noblogs.org/

1 2 3 4

Μία συνεχιζόμενη κατάσταση έκτακτης ανάγκης, με τη μία κρίση να ξεκινάει πριν τελειώσει η προηγούμενη. Κρίσεις που δεν είναι δικές μας, αλλά που μας ζητάνε να αναλάβουμε εμείς την ευθύνη για τα σπασμένα τους, να βάλουμε πλάτη στη διαχείρισή τους που ισοπεδώνει πολλές από εμάς, και ειδικά όσες δε χωρούν στις κυρίαρχες ταυτότητες.

Όσα μέτρα επιβλήθηκαν τα τελευταία δύο χρόνια στα πλαίσια της κρατικής διαχείρισης της πανδημίας, και όσα άλλα έρχονται αντιδραστικά στο προσκήνιο, όλα έχουν αφήσει το αποτύπωμά τους πάνω σε εμάς και στις κοινωνικές σχέσεις. Και συνεχίζουν ακόμα...

Οι υγειονομικές ζώνες δημιουργούν νέα περιφραγμένα πεδία, τα σημεία ελέγχου της κυκλοφορίας μας απλώθηκαν στην πόλη και κανονικοποιήθηκαν. Η περαιτέρω διάλυση του ΕΣΥ και της πρωτοβάθμιας περίθαλψης βαθαίνει σταθερά, οι συνθήκες και η ποιότητα της περίθαλψης για τις νοσούντες από covid-19 παραμένει τραγική. Οι εκβιασμοί της άμεσης και έμμεσης υποχρεωτικότητας για τις ανεμβολίαστες συνεχίζονται, με το κόστος των απαιτούμενων τεστ που βαραίνει τις ίδιες, το μηνιαίο πρόστιμο των -προς το παρόν- ηλικιακών ομάδων άνω των 60 ετών, με αποκλεισμούς από την κοινωνική ζωή και τη στοχοποίηση τους ως επικίνδυνες, ως απαιτήσεις σε χώρους εργασίας...

Στο πεδίο των εργαζομένων στη βιομηχανία της υγείας, συγκεκριμένα, όσες παραμείνουν ανεμβολίαστες μετά και τις 31 Μαρτίου απειλούνται πλέον με απόλυση. Αφού ήδη έχουν προηγηθεί μήνες απλήρωτης αναστολής εργασίας, χωρίς καν ασφαλιστική κάλυψη, χωρίς να μπορούν συνολικά να εξασκήσουν το επάγγελμά τους την περίοδό αυτή. Και αφού ήδη έχουν συνολικά συκοφαντηθεί, τόσο από τη Δεξιά όσο και από την Αριστερά, με αφορμή αυτήν την επιλογή τους, το έδαφος έχει προλειανθεί. Και όσο κι αν τα αφηγήματα γύρω από την ανάγκη εμβολιασμού τους έχουν καταρρεύσει και επίσημα εδώ και καιρό, φαίνεται πως αυτή είναι η αντιμετώπιση που επιφυλάσσεται σε όσες τόλμησαν να αμφισβητήσουν εξαρχής την κυρίαρχη επιστημονική αλήθεια του εμβολιασμού έναντι της covid-19.

Ο αγώνας των εργαζομένων στη βιομηχανία της υγείας που τέθηκαν σε αναστολή και απειλούνται με απόλυση, που εναντιώνονται σε παλιούς και νέους διαχωρισμούς, είναι και δικός μας αγώνας. Μεταξύ άλλων, είναι αγώνας απέναντι στην αναδιάρθρωση του ΕΣΥ (ένα ΕΣΥ με εργασιακές σχέσεις λάστιχο, συμπράξεις με τον ιδιωτικό τομέα, την ασθενή να μετατρέπεται σε πελάτισσα, αποκλεισμούς κομματιών του πληθυσμού...). Μία αναδιάρθρωση που ήδη συντελείται, και έχει πατήσει πάνω σε αυτήν τη συνθήκη αναστολών και απολύσεων.

Χαμένες πότε-πότε τα τελευταία δύο χρόνια από τις εξελίξεις και την ένταση της κρατικής διαχείρισης της πανδημίας, το συλλογικό παρέμεινε η μόνη διέξοδος που πραγματικά είχαμε στο να αντιπαλέψουμε τα αδιέξοδα του κόσμου της κυριαρχίας, τους φόβους μας, τα οικονομικά μας στενέματα, την ψυχολογική μας καταρράκωση... Στους αδιαμεσολάβητους συλλογικούς αγώνες θα βασιστούμε για να συνεχίσουμε να στεκόμαστε η μία δίπλα στην άλλη, για να απαντήσουμε σε κάθε κρίση τους, όπως και αν αυτή ονομάζεται. Για να επιτεθούμε στον κόσμο των διαχωρισμών και της εκμετάλλευσης.

Eνάντια στα green pass, τις αναστολές και τις απολύσεις.

Για να μη συνηθίσουμε στις φρίκες, τη ματαιότητα και τις θανατοπολιτικές, στη διαρκή επιτήρηση της ζωής μας.

Για να μη συνηθίσουμε σε νέους -υγειονομικούς- διαχωρισμούς, αλλά για να επιτεθούμε στη βία των διαχωρισμών με βάση το φύλο, τις σεξουαλικές προτιμήσεις, τη φυλή, την καταγωγή, την τάξη...

Κοινοί αγώνες εργαζομένων και εξυπηρετούμενων υπηρεσιών περίθαλψης, ενάντια στη διάλυση του ΕΣΥ και την επικείμενη αναδιάρθρωσή του.

* Ανοιχτή Συνέλευση Αγώνα Άνω Πόλης *