τι; : πορεία θεματική : Πρωτομαγιά

Κυριακή 1 Μαίου 2022 στις 10.30 πμ

6 καλέσματα : 1 2 3 4 5 6

Απεργιακή Πρωτομαγιά

Απεργιακή Πρωτομαγιά: οι ανάγκες και η λογική ενάντια στον φόβο τώρα όσο ποτέ!

Ένα μαύρο σύννεφο πλανάται και στον φετινό επετειακό χαρακτήρα της εργατικής πρωτομαγιάς. Εκατό και χρόνια μετά τους ιστορικούς αγώνες των εργατών για την κατάκτηση του 8ωρου, το αντεργατικό νομοσχέδιο του Χατζηδάκη άνοιξε τον ασκό του Αιόλου για τη σφαγή αυτών των εργασιακών και κοινωνικών κατακτήσεων. Το ξεχείλωμα των ωραρίων με την νομιμοποίηση του 10ωρου και τα άφαντα ρεπό αντικατοπτρίζουν την εξάντληση των εργατών και την τρομακτική αύξηση των εργατικών ατυχημάτων(COSCO, ΛΑΡΚΟ, διανομείς, εργαζόμενοι στα Γρεβενά κ.α) καθώς τα μέσα ατομικής προστασίας σε κάθε χώρο δουλειάς είναι λιγοστά κι απαρχαιωμένα. Δε συζητάμε δε, για την συνταξιοδότηση στα 67 για τη συμπλήρωση ενός πενιχρότατου μισθού. Οι νομιμοποιημένες πλέον απολύσεις και η ανεργία πληθαίνουν, η φτώχεια χτυπά την πόρτα σε κάθε προλετάριο.

'Όπου βρεθείς κι όπου σταθείς, δίνουν και παίρνουν οι συζητήσεις για την ενεργειακή κρίση και το βάθεμα του χεριού στις τσέπες των πολιτών. Εργαζόμενοι/ες διπλοσκέφτονται κάθε πρωί πηγαίνοντας στη δουλειά τους αν θα γεμίσουν το ντεπόζιτο του αυτοκινήτου, κοιτάζοντας την αναρτημένη πινακίδα των βενζινάδικων. Οι τιμές των προϊόντων στα ράφια των supermarkets κάθε μέρα και πιο ακριβές. Το κράτος εξακολουθεί να μας ταΐζει κουτόχορτο προσφέροντας επιδόματα της πλάκας(ουκ ολίγα επιδόματα θέρμανσης αξίας 13 ευρών δόθηκαν κι εφέτος), κι αυξήσεις του μικτού κατώτατου μισθού κατά 7.5%. Μικρά και μεγάλα αφεντικά, ωστόσο, δεν παύουν να βγαίνουν παρά κερδισμένα με τις ανατιμήσεις και τη φορολόγηση. Με το πρόσχημα ""δε βγαίνει η επιχείρηση", η υποασφάλιση των εργαζομένων, τα ακόμα πιο χαμηλά μεροκάματα και με τα νομοσχέδια της εκάστοτε κυβέρνησης, τα αφεντικά τρίβουν τα χεράκια τους βλέποντας τα πλούτη τους να αυξάνονται.

Μύρισε μπαρούτι και στην Ελλάδα! Η εμπλοκή της χώρας στην πολεμική κρίση της Ρωσίας- Ουκρανίας και οι βαθύτατες συνέπειες της τόσο σε τουρισμό και οικονομία χτυπάνε καμπανάκι σε άμεσα επερχόμενες εκλογές. Τα προεκλογικά μαγειρεία έχουν κιόλας ξεκινήσει να ζεσταίνουν την ίδια κλασσική συνταγή για την ανάδειξη αριστερού ή δεξιού διαχειριστή- σωσία του κράτους. Οι γραφειοκράτες και καρεκλοκένταυροι συνδικαλιστές περνούν στη σέντρα για ψηφοθηρία εκμεταλλευόμενοι τη διαχείριση της ΝΔ σε ακρίβεια και πόλεμο, την ίδια ώρα που σιωπά συναινούσαν στην κρατική διαχείριση της πανδημίας. Με πρόφαση τον πόλεμο διασφαλίζουν τα κέρδη τους πουλώντας φούμαρα στους εργάτες για "Τάξη και Ασφάλεια", ξεχνώντας πως οι εργάτες φτιάχνουν και μεταφέρουν τους οπλισμούς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η άρνηση μεταφοράς των εργατών της ΤΡΑΙΝΟΣΕ Θεσσαλονίκης για να συμμετέχουν στην τεχνική εξασφάλιση- υποστήριξη μηχανών του ΝΑΤΟ στην Αλεξανδρούπολη. Να πάνε αυτοί να πολεμήσουν! Όχι άλλοι νεκροί εργάτες στο βωμό της βαρβαρότητας τους! Εμείς, σαν αναρχοσυνδικαλιστική ένωση δεν έχουμε να πούμε παρά σκατά στις εκλογές τους κι ότι ως εργάτες αν ενώσουμε τις δυνάμεις μας, η καθημερινότητα βασισμένη στην αλληλεγγύη και στην αυτοοργάνωση θα είναι μονόδρομος.

Κράτος και αφεντικά γνωρίζουν πως ο μαχητικός και διαρκής αγώνας των εργαζομένων μπορεί να γυρίσει τον κόσμο τους ανάποδα. Πιο επιτακτική είναι τώρα η οργάνωση στα Σωματεία σε κάθε χώρο δουλειάς και η παρουσία μας στο δρόμο με την απεργία. Αντίσταση σε κάθε αφεντικό!

ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ!

ΑΥΞΗΣΗ ΜΙΣΘΟΥ, ΜΕΙΩΣΗ ΩΡΑΡΙΟΥ!

Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση (ΕΣΕ) Ιωαννίνων

πηγή : https://eseioanninon.squat.gr/2022/04/28/απερ…


1 2 3 4 5 6

Κάλεσμα στην πορεία της 1μαγιάς

Η φτώχεια δεν έχει καλοπέραση πουθενά, να μη ζήσουμε δουλεύοντας για τα νεοφιλελεύθερα καθάρματα!

Μετά το πέρασμα και του φετινού χειμώνα και τις τελευταίες διεθνείς εξελίξεις, είναι πλέον ορατό ότι οδεύουμε κοινωνικά από την μία κρίση στην άλλη.

Έχουμε την οικονομική κρίση του 2008, όπου η περίφημη ελεύθερη αγορά επιβιώνει χάριν στην κρατική παρέμβαση. Η πολιτική της λιτότητας, όπου κράτος και τεχνοκράτες ειδήμονες παρουσιάζουν σαν μονόδρομο, στοχεύει στην απορρόφηση της ζημίας από την κοινωνική βάση. Το κόστος ζωής ανεβαίνει, οι άνθρωποι φτωχοποιούνται, ενώ για πολλούς η καθημερινή επιβίωση μετατρέπεται σε μόνιμο άγχος. Στη συνέχεια, έχουμε την πανδημική κρίση, αποτέλεσμα του εξαντλητικού ρυθμού παραγωγής και κατανάλωσης εμπορευμάτων. Στην διάρκεια αυτής, κράτος και ειδικοί, μετατρέπουν την υγειονομική προστασία, σε όχημα για την περαιτέρω οικονομική και ψυχολογική εξαθλίωση της κοινωνίας. Η ενεργειακή κρίση που ακολουθεί, μας αναγκάζει μια ακόμα φορά να πληρώσουμε τα σπασμένα, με τετραπλάσιους λογαριασμούς ρεύματος και τις τιμές των καυσίμων στα ύψη. Παράλληλα, η λεηλασία του φυσικού πλούτου για χάρη της αέναης κερδοφορίας, δομικό στοιχείο του καπιταλισμού, παρουσιάζεται εδώ και δεκαετίες ως οικολογική κρίση.Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού, αποτελεί η πρόσφατη εξαγγελία του ελληνικού κράτους για εξορύξεις υδρογονανθράκων στην ελληνική επικράτεια. Έτσι, αδιαφορώντας για την φυσική λεηλασία, την υποβάθμιση της τοπικής ζωής αλλά και την κοινωνική εναντίωση, παρουσιάζει την καταστροφή ως διέξοδο από την ενεργειακή κρίση που διανύουμε.

Σε αυτή την ήδη ζοφερή πραγματικότητα για όλους μας, έρχεται να προστεθεί η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, που παρουσιάζεται πάλι με όρους κρίσης. Όπως και σε κάθε πόλεμο, έτσι και τώρα, οι νεκροί, η φτώχεια, η εξαθλίωση αλλά και το εθνικιστικό δηλητήριο που αφήνει πίσω του, πέφτουν πάλι στις πλάτες της κοινωνικής βάσης. Άλλωστε, τα συμφέροντα πίσω από την σύγκρουση αυτή, δεν αφορούν τους ανθρώπους που σκοτώνουν και σκοτώνονται, αλλά αυτά των κρατών, των ολιγαρχών και της ίδιας της καπιταλιστικής αναπαραγωγής.

Κοινός παρονομαστής σε όλες αυτές τις κρίσεις είναι τα όρια που συναντά ο ίδιος ο καπιταλισμός. Η κυριαρχία του κέρδους σε βάρος φύσης και κοινωνίας αποτελεί την πραγματική κρίση. Τα κράτη παρά την ρητορική τους, δεν δείχνουν καμία πρόθεση υπέρ του λαού, απεναντίας, ξοδεύουν υπέρογκα ποσά στον πολεμικό και κατασταλτικό του εξοπλισμό. Έτσι, παίρνουν ξεκάθαρη θέση υπέρ των συμφερόντων του κεφαλαίου, ενώ η λογική των συνεχών κρίσεων, ενισχύει την εικόνα του κράτους-προστάτη που κάνει ότι καλύτερο μπορεί, κόντρα στις συμφορές που μας βρήκαν.

Οι αλλεπάλληλες αυτές κρίσεις, διαμορφώνουν μια δυσβάσταχτη ζωή για τα άτομα και τις κοινωνίες. Η φτωχοποίηση και η εξαθλίωση του πληθυσμού συνεχίζονται, ενώ η ανεργία και η επισφαλής εργασία κυριαρχούν. Πέρα από τις άμεσες επιπτώσεις τους, δηλαδή την δυσκολία για επιβίωση και εξασφάλιση των βασικών αναγκών, όπως ένα ζεστό σπίτι τον χειμώνα και μια άνετη πρόσβαση σε τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης, διαμορφώνουν και ένα νέο τρόπο ζωής. Αυτόν της συνεχούς ανασφάλειας για το μέλλον, του φόβου, των έκτακτων αναγκών και της κανονικοποίησης του αυταρχισμού και του πολεμικού λόγου. Άλλωστε, πολλά από εμάς, από όσο θυμούνται τον εαυτό τους, βρίσκονται στην δίνη μιας κρίσης και απαιτείται να κάνουν θυσίες. Έτσι, νιώθουμε ότι οι εξελίξεις μας ξεπερνούν, η άποψη μας δεν είναι αρκετά εξειδικευμένη και ωθούμαστε στην ατομική και συλλογική αδράνεια.

Στον εργασιακό τομέα κυριαρχεί η επισφάλεια. Εργαζόμενοι της νέας -και όχι μόνο- γενιάς, δουλεύουμε για την επιβίωση από μέρα σε μέρα, χωρίς σταθερότητα, υπαμειβόμενοι, συχνά σε εξαντλητικές συνθήκες και ωράρια, κυνηγώντας βιογραφικά και προσπαθώντας να πουλήσουμε τον εαυτό μας όσο καλύτερα μπορούμε. Οι συνθήκες αυτές δημιουργούν έντονο υπαρξιακό άγχος, καθώς στερούν τη δυνατότητα σχεδιασμού της μελλοντικής μας ζωής, ενώ συγχρόνως μας αναγκάζουν να γινόμαστε φειδωλοί με τα όνειρά μας. Παράλληλα, σε μία καθημερινότητα όπου ζούμε μόνο για να δουλεύουμε, ο δημιουργικός ελεύθερος χρόνος περιορίζεται λόγω έλλειψης άλλων αντοχών. Στον αντίποδα, καλούμαστε να βρούμε παρηγοριά και ξεκούραση στην αγκαλιά της ιδιώτευσης και της κατανάλωσης.

Στα κακώς κείμενα του εργασιακού τομέα, έρχεται να προστεθεί και η τηλεργασία, η οποία από την αρχή της πανδημίας και έπειτα, έχει αρχίσει να εδραιώνεται και στην Ελλάδα. Αυτή η μορφή εργασίας, εντείνει την αποξένωση, την αδυναμία συλλογικοποίησης, και συνεπώς τις εργοδοτικές αυθαιρεσίες, την αύξηση του ελέγχου και της επιτήρησης, (π.χ. ανοιχτές κάμερες, απαίτηση για share screen κ.α.). Λόγω της έλλειψης σαφούς διαχωρισμού εργασιακής και κοινωνικής ζωής, η τηλεργασία εισβάλλει στον προσωπικό και κοινωνικό χρόνο του εργαζόμενου. Συγχρόνως, η απουσία συναδελφικών δεσμών και η απομόνωση, δημιουργούν αίσθηση ανικανοποίητου, αλλοτρίωσης και αποσπασματικότητας στον εργαζόμενο. Οι κοινωνικοί δεσμοί καταργούνται, όχι μόνο στο εργασιακό επίπεδο, αλλά και στο κοινωνικό και για ακόμη μια φορά ενισχύεται το ιδιωτικό στοιχείο.

Στην παρούσα συνθήκη, η εκτίναξη των τιμών σε βασικά αγαθά, η ενεργειακή φτώχεια και τα χρηματιστήρια ενέργειας, η επισφαλής εργασία και η ανεργία, η άνοδος στα ενοίκια και τα κτηματομεσιτικά funds, η πολεμική φρίκη που εκτυλίσσεται δίπλα μας και όλα αυτά μετά από δύο χρόνια πανδημίας, καθιστούν τις συλλογικές αντιστάσεις ενάντια στην περαιτέρω υποβάθμιση της ζωής μας επιτακτικές. Από την γειτονική Αλβανία, μέχρι την μακρινή Χιλή ο αγώνας οφείλει να είναι παγκόσμιος, αντικρατικός και αντικαπιταλιστικός. Σε μια πραγματικότητα όπου κεκτημένα καταργούνται και οι ζωές μας ολοένα δυσχεραίνουν, η Πρωτομαγιά δεν μπορεί να αποτελεί μια επέτειο ή μια αργία, παρά μόνο την αφορμή για έναν τέτοιο συλλογικό αγώνα.

Χειρονομία - Αντιεξουσιαστική Κίνηση


1 2 3 4 5 6

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

Οργάνωση στο σωματείο:

Η δύναμη των εργατών, ο φόβος των αφεντικών.

Τελευταία συνεχώς ακούμε για πληθωρισμούς και ανατιμήσεις και πολλές-οί από εμάς έχουμε ήδη νιώσει την ακρίβεια στο πετσί μας, με τις τιμές όλων των προϊόντων να ανεβαίνουν. Και ενώ εμείς παλεύουμε να τα βγάλουμε πέρα, η κυβέρνηση υπόσχεται αύξηση του κατώτατου μισθού. Ξέρουμε όμως πολύ καλά πως αυτό το 7,5% μόνο σκοπό έχει να κλείσει στόματα, αφού στην πραγματικότητα δεν θα είναι ούτε στο ελάχιστο αρκετό, για να σηκώσει από τις πλάτες μας το βάρος του κόστους ζωής. Ακόμα και μετά από αυτή την υποτυπώδη αύξηση όμως, την οποία οι περισσότερες-οι από εμάς δεν θα δούμε αφού δουλεύουμε με "συμφωνίες"( ή καλύτερα θα λέγαμε εκβιασμούς), ο μισθός μας δεν φτάνει για να ζήσουμε.

Σε αυτή την περίοδο που οι ανάγκες μας είναι μεγάλες, τα αφεντικά θα σπεύσουν να αρπάξουν την ευκαιρία για μεγαλύτερη εκμετάλλευση. Ξεχειλωμένα ωράρια, κι άλλη ορθοστασία, κι άλλο κουβάλημα, κι άλλη εντατικοποίηση και μισά ένσημα και αφεντικά που θα κλαίγονται πως δεν βγαίνουν και άρα μειωμένοι μισθοί, απλήρωτες υπερωρίες και νυχτερινά και άφαντα δώρα και επιδόματα, και μην τολμήσεις να βγάλεις άχνα, γιατί κάπως πρέπει να πληρώσεις το νοίκι, το ρεύμα και το νερό και να σου μείνουν και λεφτά για να ζήσεις. Και εάν θελήσεις εν τέλει να διεκδικήσεις, θα το κάνεις με τον φόβο μιας απόλυσης να πλανάται πάνω από το κεφάλι σου.

Όλα αυτά αποτελούν συνθήκες γνώριμες σε όλες και όλους μας που εργάζονται στον κλάδο του επισιτισμού. Και όμως κάποια πράγματα αλλάζουν: αύξηση του κόστους ζωής, μειώσεις μισθών, ανατιμήσεις και εργατικά νομοσχέδια, όπως αυτό του Χατζηδάκη, που αλλάζουν τις συνθήκες εργασίας όπως τις ξέραμε και άντε να καταφέρουμε να ενημερωθούμε, για το τι παίζει με το μισθό και τα ένσημά μας όσο οι εξελίξεις τρέχουν. Επιπλέον, γνωρίζουμε όλες-οι πόσο δύσκολο είναι να απαιτήσουμε αυτά που δικαιούμαστε ή να βρούμε το δίκιο μας σε κρατικούς μηχανισμούς, όπως το ΙΚΑ και η επιθεώρηση ειδικά μόνες-οι μας, όταν δεν έχουμε τη στήριξη, ώστε να ασκήσουμε τις απαραίτητες πιέσεις.

Για αυτά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε διαχρονικά δημιουργήθηκε και συνεχίζει να δραστηριοποιείται το Σωματείο Βάσης Σερβιτόρων Μαγείρων Ιωαννίνων. Εργαζόμενές και εργαζόμενοι του κλάδου βρισκόμαστε και μοιραζόμαστε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά στους χώρους δουλειάς μας, ενημερωνόμαστε και ανταλλάσσουμε ιδέες και προτάσεις. Οι αποφάσεις μας παίρνονται μέσω της γενικής συνέλευσης μετά από συζήτηση, χωρίς μεσολαβητές ή την επιρροή κομματικών παρατάξεων, αλλάαλληλέγγυα, χωρίς ιεραρχίες, πάντα με γνώμονα τα κοινά μας συμφέροντα. Γιατί δεν περιμένουμε σωτήρες να μας σώσουν και δεν βασιζόμαστε στις υποσχέσεις τους. Όλες και όλοι μαζί οργανωνόμαστε, συλλογικοποιούμε τις ανάγκες μας ενάντια στις εργοδοτικές αυθαιρεσίες και αγωνιζόμαστε για την καλυτέρευση των ζωών μας.

Αλληλεγγύη μεταξύ των εργαζόμενων.

Οργάνωση στα σωματεία και στους χώρους δουλειάς.

Συνέλευση κάθε 1η και 3η Τρίτη του μήνα στις 12:30 στο Εργατικό Κέντρο.

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ 1 ΜΑΗ ΣΤΙΣ 10:30 ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

Σωματείο Βάσης Σερβιτόρων & Μαγείρων Ιωαννίνων

πηγή : https://svsmioannina.wordpress.com/2022/04/29…


1 2 3 4 5 6

1η Μάη, Ημέρα αγώνα και απεργίας - Όλοι/ες στις απεργιακές συγκεντρώσεις

1η ΜΑΗ - ΗΜΕΡΑ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΑΠΕΡΓΙΑΣ

Συγκέντρωσεις - Διαδηλώσεις, Κυριακή 1η Μάη

Αθήνα: 10:30 πμ, Προπύλαια

Θεσσαλονίκη: 10:30 πμ, Αγ. Σοφίας με Εγνατία

Πάτρα: 10:00 πμ στο Παράρτημα

Ιωάννινα: 10:00 πμ Εργατικό Κέντρο

Οι εργαζόμενοι, η νεολαία και τα φτωχά λαϊκά στρώματα μετά από 12 χρόνια μνημονιακών πολιτικών ανεβαίνουν έναν Γολγοθά. Η πολεμοκάπηλη κυβέρνηση Μητσοτάκη εδώ και τρία χρόνια και μετά την εγκληματική διαχείριση της πανδημίας, της περιβαλλοντικής καταστροφής, το πετσόκομμα στα εργασιακά, πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα, την συμμετοχή της στον πόλεμο και την ακρίβεια έχει οδηγήσει την κοινωνία στο χείλος της καταστροφής. Η αντιδραστική κυβέρνηση είναι ξεκάθαρη στο ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο της χρεοκοπίας. Τα νομοσχέδια διαδέχονται το ένα το άλλο, όπως το έκτρωμα Χατζηδάκη που χτυπάει το δικαίωμα στην απεργία και τον συνδικαλισμό, για τον ΟΑΕΔ που καταργεί στην ουσία το επίδομα ανεργίας, για την ασφάλιση και τις συντάξεις που ετοιμάζει η κυβέρνηση να καταθέσει, για την εκπαίδευση και την διάλυση του δημόσιου χαρακτήρα της, για το ΕΣΥ με την ιδιωτικοποίηση και το σταμάτημα του δημόσιου-δωρεάν χαρακτήρα, και με το ξεπούλημα και τη διάλυση των κοινωνικών υπηρεσιών και δημόσιων υποδομών μας γυρνά αιώνες πίσω μετατρέποντας τους εργαζόμενους σε σύγχρονους δούλους. Ο μισός πληθυσμός έχει φτάσει στα όρια της ακραίας φτώχειας και τώρα απειλείται με επισιτιστική κρίση, καθώς αδυνατεί να έχει πρόσβαση σε βασικά αγαθά (ενέργεια, τρόφιμα κλπ).

Μέσα σε όλα αυτή τη ζοφερή κατάσταση έχουμε και την απειλή του πολέμου. Ο πόλεμος των ιμπεριαλιστών ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, Ρωσίας στο μέτωπο της Ουκρανίας είναι μόνο η αρχή στην εμπλοκή της κυβέρνησης σ' αυτήν την επικίνδυνη πολεμική σύγκρουση για την ανθρωπότητα. Η διαρκής επέκταση του ΝΑΤΟ, η αύξηση των εξοπλισμών, τα πυρηνικά όπλα, ο πόλεμος των κυρώσεων, απειλούν να ρίξουν την ανθρωπότητα στην άβυσσο. Δημιουργούν πολέμους με πρόσχημα την «ειρήνη» και την «δημοκρατία» στέλνοντας κρέας για τα κανόνια τους, τους εργαζόμενους την νεολαία και τα φτωχά λαϊκά στρώματα.

Η κυβέρνηση, χέρι- χέρι με τις υπόλοιπες μνημονιακές δυνάμεις ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ έχει μετατρέψει τη χώρα σε απέραντη βάση και ειδικά την Αλεξανδρούπολη σε ορμητήριο των Αμερικανών. Ξοδεύει ατέλειωτα δισ. σε εξοπλισμούς, ξεπλένει τους ναζί του τάγματος Αζόφ στη βουλή , εκθέτει τον ελληνικό λαό σε τεράστιους κινδύνους, την περαιτέρω φτωχοποίηση του και την συμμετοχή του σε πολεμικές συγκρούσεις.

Πρέπει να δράσουμε και λύση δεν είναι τα λόγια μέσα στην βουλή, αλλά με σκληρούς ανυποχώρητους αγώνες με μαζικές διαδηλώσεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ θέλουν μόνο να εξαπατήσουν τον ελληνικό λαό για να επανέλθουν με οποιοδήποτε τρόπο στην εξουσία, ασκώντας ουσιαστικά την ίδια πολιτική. Οι συμβιβασμένες , αδιέξοδες πολιτικές του ΚΚΕ ή του Μέρα 25, δεν θέλουν και δεν μπορούν να παλέψουν αποτελεσματικά. Πρέπει να ανασυγκροτήσουμε τις δυνάμεις μας, παλεύοντας ενάντια στον πόλεμο που σπέρνει την ακρίβεια και την ηθική και φυσική εξόντωση της κοινωνίας μας, μπλοκάροντας κάθε συμμετοχή στα σχέδια των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ. Βάζοντας μπροστά τις δικές μας ανάγκες ενάντια στην φτώχεια, την καταστολή και τον πόλεμο.

Η Πρωτομαγιά είναι η μέρα που συμβολίζει τους αγώνες όλων των εργαζομένων και καταπιεζόμενων για καλυτέρευση της ζωής, για περισσότερες κατακτήσεις και δικαιώματα, για ελευθερία και ειρήνη. Ενωτικά οργανώνοντας απεργίες και διαδηλώσεις, επιτροπές και συνελεύσεις σε κάθε χώρο δουλειάς, γειτονιά, σχολείο, σχολή, να πολεμήσουμε για να διώξουμε την κυβέρνηση της ΝΔ, το ΝΑΤΟ και όλες της μνημονιακές δυνάμεις, επιβάλλοντας μια δική μας Κυβέρνηση των Εργαζομένων, ανοίγοντας τον δρόμο σε Ελλάδα και Ευρώπη για μια άλλη κοινωνία.

ΜΕ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ!

- Ενάντια στους ιμπεριαλιστές ΗΠΑ-ΕΕ και Ρωσίας. ΟΧΙ στα Πυρηνικά. ΕΞΩ Βάσεις και ΝΑΤΟ. Όχι στον οικονομικό πόλεμο των κυρώσεων στις πλάτες των λαών.

- Λεφτά για τις Κοινωνικές Ανάγκες, ΟΧΙ για Εξοπλισμούς, Στρατό, Αστυνομία, Πλούσιους.

- Διαγραφή του Χρέους. Έξω από Ευρώ - ΕΕ. Κάτω όλα τα αντεργατικά μέτρα / Μνημόνια Διαρκείας. Όχι στην Ακρίβεια. Αυξήσεις σε μισθούς - συντάξεις. Μείωση φόρων-κατάργηση Φ.Π.Α. στα βασικά αγαθά.

- Εθνικοποίηση με εργατικό έλεγχο σε τομείς κλειδιά της οικονομίας. Βαριά φορολογία στο κεφάλαιο.

- Κάτω οι κυβερνήσεις των πολέμων και της φτώχειας - Μόνη λύση η Ευρώπη των Εργαζομένων

ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

antepithesitonergazomenon.blogspot.com

πηγή : https://www.okde.gr/archives/16741


1 2 3 4 5 6

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ:
ΚΥΡΙΑΚΗ 01/05 ΣΤΙΣ 10.30 π. μ & 18:30 ΜΟΤΟΠΟΡΕΙΑ Και οι δυο συγκεντρώσεις θα ξεκινήσουν από το Εργατικό Κέντρο(Κουρμανιό)

ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΕΚΔΡΟΜΗ
ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΔΕ ΒΑΖΟΥΜΕ ΚΟΥΤΙ!

Η 1η Μαΐου για μεγάλη μερίδα κόσμου αποτελεί μια μέρα χωρίς εργασία, μέρα εκδρομής για πικνίκ και μάζεμα λουλουδιών. Βέβαια υπάρχει και η μερίδα ανθρώπων που τη συγκεκριμένη ημέρα τιμά τη μνήμη αγωνιστών που πάλεψαν σθεναρά για τα δικαιώματά τους, σε απεργιακές κινητοποιήσεις και έδωσαν μέχρι και την ζωή τους για ένα καλύτερο αύριο. Το κράτος και το κεφάλαιο συνεχίζουν τον πόλεμο στην εργατική τάξη.
Το τελευταίο διάστημα έχουμε γίνει μάρτυρες έμμεσης μείωσης του μισθού μέσω των rapid tests που επέβαλε στους ανεμβολίαστους συναδέλφους. Αλλα όχι μόνο. Το κράτος κατά την διάρκεια της πανδημίας κατέβαλε τρομερές προσπάθειες για να μας πείσει ότι ενδιαφέρεται για την υγεία μας. Ωστόσο επί σειρά ετών κάνει τα στραβά μάτια στις μόνιμες και δίκαιες διεκδικήσεις του κλάδου για πλήρη ασφάλιση, βαρέα-ανθυγιεινά ένσημα και για τα αυτονόητα μέσα αυτοπροστασίας που τα αφεντικά πρέπει να παρέχουν. Στην φετινή όμως Πρωτομαγιά, καλούμαστε να υπερασπιστούμε διεκδικήσεις για τις οποίες εργάτες έχασαν την ζωή τους 136 χρόνια πριν. Φυσικά αναφερόμαστε στο νομοσχέδιο Χατζηδάκη, ο οποίος έπιασε το νήμα από εκεί που το άφησε ο προκάτοχός του Βρούτσης. Το νομοσχέδιο αυτό σηματοδοτεί την κατάργηση του 8ωρου, ενώ ποινικοποιεί την απεργιακή περιφρούρηση και το αναφαίρετο δικαίωμα του εργαζομένου να προπαγανδίσει την απεργία στον εργασιακό του χώρο. Τέλος, με την ψηφιακή καταγραφή των μελών των σωματείων και την απαγόρευση οποιαδήποτε απεργιακής κινητοποίησης, αν δεν έχει περάσει από ψηφιακή ψηφοφορία, αποσκοπούν στο πάγωμα της συνδικαλιστικής δράσης.
Μέσα σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί και το τελευταίο μεγάλο κύμα ακρίβειας και ανατιμήσεων σε βασικά αγαθά. Σκας ένα σχεδόν μεροκάματο ψωνίζοντας στο σουπερμάρκετ και όταν κοιτάς το καλάθι βλέπεις ότι έχεις πάρει μόνο δύο τρία πράγματα. Οι "φουσκωμένοι" λογαριασμοί της ΔΕΗ σε συνδυασμό με την αύξηση και στο πετρέλαιο καθιστούν τη θέρμανση πλέον πολυτέλεια. Με τη βενζίνη να κοστίζει πάνω από 2€ το λίτρο σιχτιρίζεις ακόμα περισσότερο για τις μακρινές παραγγελίες σε περίπτωση που δεν έχεις διεκδικήσει να στην πληρώνει ο εργοδότης όπως ορίζει ο νόμος και συνεχίζεις και τη βάζεις από την τσέπη σου. Την ίδια ώρα τα αφεντικά ανεβάζουν τις τιμές στα προϊόντα διαμαρτυρόμενοι τάχα και οι ίδιοι για τις αυξήσεις, λες και δεν κέρδιζαν ήδη αρκετά κλέβοντας σου το ένσημο, τα δώρα, τα επιδόματα και τις βενζίνες, αυτά δηλαδή που δικαιούσαι με βάση το νόμο. Ακόμα μια φορά λοιπόν το αυξημένο κόστος ζωής επιβαρύνει τον εργαζόμενο τη στιγμή που η κυβέρνηση κοκορεύεται για την αύξηση κατά 7,5% του βασικού μισθού, δηλαδή από 663€ σε 713€, ώστε σύμφωνα με την ίδια να ισοσταθμιστεί με την αύξηση του πληθωρισμού και άλλα γελοία μέτρα στήριξης, όπως το ποσό των...13€ ως επιδότηση για τα καύσιμα.
Καμία κυβέρνηση και κανένα αφεντικό δεν βρέθηκε πότε πραγματικά δίπλα στον εργαζόμενο. Το μόνο μέσο που έχει ένας εργαζόμενος για να διεκδικήσει τα δικαιώματά του είναι η ΑΠΕΡΓΙΑ και αυτό γιατί τίποτα δεν χαρίζεται στην εργατική τάξη ιδίως στον Καπιταλισμό. Η συνδικαλιστική ελευθερία που «απολαμβάνουμε» εμείς σήμερα δεν μας χαρίστηκε, πλήθος ανθρώπων πλήρωσε ακριβά το τίμημα για αυτή. Συνεπώς, ο σημαντικότερος «σύμμαχος» στην προσπάθειά μας για καλύτερη ζωή είναι ο ΑΓΩΝΑΣ για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας.
Αυτή η Πρωτομαγιά όμως, έχει και μια άλλη σημασία. Είναι και μια Διεθνής κινητοποίηση του κλάδου των delivery-courier. Μαχητικά σωματεία διανομέων απ΄όλο τον κόσμο, μεταξύ των οποίων και το δικό μας, στα Γιάννινα, καθόρισαν την 1 Μαη του 22΄ ως Διεθνή απεργία του κλάδου. Από την Αργεντινή ως την Γερμανία και την Ελλάδα, οι ντελιβεράδες/ούδες, που δουλεύουν είτε σε ταχυμεταφορές, είτε στον επισιτισμό είτε στις ψηφιακές πλατφόρμες, απεργούν δυναμικά. Συμμετέχουμε στην απεργία και διεκδικούμε:
Βαρέα και ανθυγιεινά ένσημα // ασφάλιση βάσει πραγματικού ωραρίου//καταβολή όλων των μισθών - επιδομάτων - δώρων
βάσει πραγματικών ωρών εργασίας // μηχανάκι, καύσιμα, service να παρέχονται από την επιχείρηση // Μέσα Υγιεινής και Ατομικής Προστασίας να βαραίνουν την επιχείρηση // ενιαία ειδικότητα για όλους τους ντελιβεράδες, courier, διανομείς//υπογραφή κλαδικής σύμβασης//
ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ:
ΚΥΡΙΑΚΗ 01/05 ΣΤΙΣ 10.30 π. μ & 18:30 ΜΟΤΟΠΟΡΕΙΑ Και οι δυο συγκεντρώσεις θα ξεκινήσουν από το Εργατικό Κέντρο(Κουρμανιό)

Σωματείο Βάσης Εργαζομένων Διανομέων Ιωαννίνων (Σ.Β.Ε.Δ.Ι.)

πηγή : https://www.facebook.com/permalink.php?story_…


1 2 3 4 5 6

1 Μαΐου 2022: Αύριο δίνουμε όλοι και όλες το παρόν στις απεργιακές συγκεντρώσεις! Γιατί δεν θα ανεχτούμε να υποτιμούν άλλο την εργασία μας! Να υποτιμούν άλλο την ζωή μας!

Image

Αναμέτρηση

πηγή : https://twitter.com/anametrisi