kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη

Ως "Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές" καλούμε την Δευτέρα 6/06, 19:00 στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη.

για την εν εξελίξει από 23/5 απεργία πείνας του αναρχικού αιχμαλώτου Γ. Μιχαηλίδη

ή αλλιώς...

πως η επιλογή της ευθείας αναμέτρησης με τον θάνατο είναι η επιθετική διεκδίκηση της ζωής

"Το χειρότερο δεν είναι

που μ' έκλεισαν σ' αυτή τη φυλακή

και πήραν τα κλειδιά κι έφυγαν,

μα που δεν ξέρω ως πού φτάνει η φυλακή μου…"

Τον Δεκέμβριο του 2021, έπειτα από 8 χρόνια, 3 μήνες και 11 μέρες αιχμαλωσίας στα χέρια του κράτους, ο σύντροφος Γιάννης Μιχαηλίδης συμπλήρωσε τις δικονομικά τυπικές προϋποθέσεις για την υφ' όρον αποφυλάκισή του. Ωστόσο, στις 22/02/22 το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Άμφισσας αποφάσισε πως ο σύντροφος «δεν πληροί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις καθώς συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων», παρατείνοντας έτσι την αιχμαλωσία του επ' αόριστον. Μια απόφαση που αποδεικνύει για ακόμη μια φορά την εκδικητικότητα του κράτους και των μηχανισμών του απέναντι σε όποιον/α αγωνίζεται με συνέπεια και πάθος για την καταστροφή του κόσμου της εξουσίας, της εκμετάλλευσης και της υποταγής.

Σύμφωνα με τους δικαστές, η απόφαση για επ' αόριστον παράταση της αιχμαλωσίας του Γιάννη Μιχαηλίδη, στηρίζεται σε δύο σκέλη. Από τη μία, ο σύντροφος κρίνεται από τους δήμιους της αστικής δημοκρατίας ως «μη επαρκώς σωφρονισμένος», μιας και δεν υπέγραψε δηλώσεις μετανοίας και υπερασπίστηκε πολιτικά τις επιλογές του. Από την άλλη, στην απορριπτική απόφασή τους αναφέρουν πως η επιδειχθείσα καλή διαγωγή του συντρόφου καθ' όλη τη διάρκεια της ομηρίας του στη φυλακή είναι κατ' επίφαση και την αποδίδουν σε λόγους προσχηματικούς. Η επιτηδευμένη νομικά ρευστότητα της έννοιας του σωφρονισμού δίνει τη δυνατότητα στον κάθε δικαστή να αποφασίζει είτε βάσει προσωπικών πολιτικών πεποιθήσεων είτε βάσει εντολών που δίνονται απ' την εκάστοτε πολιτική εξουσία για το αν ο κρατούμενος που εξετάζεται η αίτηση αποφυλάκισής του έχει τιμωρηθεί αρκετά. Ωστόσο, γνωρίζουμε καλά πως ο κρατικός σαδισμός απέναντι στους κατ' εξοχήν εχθρούς του ίδιου του κράτους και όσους επιλέγουν να διαρρήξουν το κρατικό μονοπώλιο της βίας δεν έχει όρια. Αυτός είναι και ο λόγος που ανέκαθεν οι αναρχικοί και οι κομμουνιστές φυλακισμένοι τείθονταν σε ένα ιδιότυπο καθεστώς εξαίρεσης, που στοχεύει στην φυσική και πολιτική εξόντωσή τους.

Παρακολουθούμε λοιπόν, για ακόμη μία φορά την κρατική και πολιτική εξουσία να επιδίδεται σε ασκήσεις εκπειθάρχησης, σωφρονισμού και εκδικητικότητας πάνω στις ζωές όσων αρνούνται να γίνουν ψηφίδες στο ψηφιδωτό της κανονικότητας. Πάνω στις ζωές όσων "περισσεύουν" και όσων στέκονται με πείσμα απέναντί στους κρατικούς διώκτες τους μέσα στα χρόνια. Μπορεί η υπόθεση του Γιάννη να είναι μια φαινομενικά δικονομική υπόθεση, όμως από πίσω της κρύβει όλη την ουσία του κράτους και της αστικής δικαιοσύνης.

Η επίθεση που ξεδιπλώνεται απ' την πλευρά του κράτους στους πολιτικούς κρατούμενους και κρατούμενες και στα δικαιώματα που έχουν κερδηθεί με το αίμα των φυλακισμένων ανά τα χρόνια δεν είναι μία κίνηση σε κενό χρόνο. Έρχεται σε μία περίοδο που εν μέσω πολέμων, ανατιμήσεων, φτώχειας και κοινωνικής εξαθλίωσης επιχειρείται απ' την πλευρά της κυριαρχίας να σταλθεί ένα μήνυμα προς όσες/όσους επιλέξουν να αντισταθούν στη λεηλασία των ζωών τους. Και το μήνυμα είναι σαφές: Η κοινωνική "ειρήνη" θα διατηρηθεί με κάθε κόστος και με κάθε μέσο. Έτσι, το κράτος εν μέσω των αλλεπάλληλων και αλληλοτροφοδοτούμενων κρίσεων των δύο τελευταίων δεκαετιών και εν όψει μιας πιθανής κοινωνικής αναταραχής που διαφαίνεται πως θα ξεδιπλωθεί στο εγγύς μέλλον θωρακίζεται, αναβαθμίζοντας τα θεσμικά του όπλα και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του.

Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται η διαρκής επίθεση στα ήδη κατακερματισμένα κοινωνικά και εργασιακά κεκτημένα, η τοποθέτηση πανεπιστημιακής αστυνομίας στις σχολές και η ασφυκτική αστυνομοκρατία στον δημόσιο χώρο. Στο ίδιο πλαίσιο, το κράτος, μέσω της αυστηροποίησης του νέου ποινικού κώδικα και της εφαρμογής ειδικής "αντιτρομοκρατικής" νομοθεσίας για τους πολιτικούς του αντιπάλους, δημιουργεί ένα μόνιμο καθεστώς εξαίρεσης για τους/ις πολιτικούς/ές κρατούμενους/ες, επιχειρώντας από τη μία να αποπολιτικοποιήσει τη δράση τους, και από την άλλη να παρατείνει την ομηρία τους (κόψιμο αδειών, άρνηση αποφυλακίσεων κτλ).

Για όλους αυτούς τους λόγους θα είμαστε δίπλα στον αγώνα του συντρόφου μας με όλες μας τις δυνάμεις, καθώς στο πρόσωπο του Γιάννη οι εχθροί τις ελευθερίας αναγνωρίζουν όλα αυτά που φοβούνται και απεχθάνονται, για αυτό και τον εκδικούνται. Γιατί ο σύντροφός μας βρίσκεται σε μια διαρκή ριζοσπαστική τροχιά από τα χρόνια που ως μαθητής συμμετείχε στον αναρχικό χώρο και τόσα χρόνια μετά παραμένει αδιάλλακτα κομμάτι των αγώνων εντός και εκτός φυλακών. Από τη συμμετοχή του στους φοιτητικούς αγώνες της περιόδου 2006-2007 και την δράση του ενάντια στη λεηλασία & εμπορευματοποίηση της φύσης στην πάρνηθα το 2007, μέχρι την παρουσία του στην εξέγερση του Δεκεμβρη του '08 και τις αντιμνημονιακές συγκρούσεις του 2010-2012, ο Γιάννης ήταν ένας από αυτούς/ες που κατέστησαν εφικτή τη συνέχιση του κοινωνικού-ταξικού πολέμου. Ως απότοκο των επιλογών του και των κατασταλτικών κινήσεων/μεθοδεύσεων προς το πρόσωπό του, τα τελευταία 10 χρόνια ο Γιάννης Μιχαηλίδης βρίσκεται είτε σε καθεστώς ομηρίας είτε κυνηγημένος από τους φρουρούς του καθεστώτος. Κι όμως τίποτα από τα παραπάνω δεν κατάφερε να κάμψει την αγωνιστικότητα, το εξεγερσιακό πείσμα και την αναρχική δράση του συντρόφου.

Για αυτό και η απεργία πείνας του αναρχικού Γιάννη Μιχαηλίδη δεν αποτελεί μια προσωπική διεκδίκηση, αποκομμένη από το ευρύτερο κάδρο των κοινωνικών αγώνων. Όπως γράφει ο ίδιος ο σύντροφός μας στο κείμενό του: «[...]σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο, τη μάχη που διεξάγω για την ελευθερία μου την αντιλαμβάνομαι και ως μια απελπισμένη προσπάθεια συμμετοχής στον ευρύτερο αγώνα από τον οποίο ο μακροχρόνιος εγκλεισμός μου με έχει αποκόψει. Γι' αυτό και δεν θεωρώ ότι πρέπει να διεκδικήσω την αποκλειστικότητα των κινηματικών αναφορών, αλλά να προτάξω την επανασύνδεση του αγώνα για την απελευθέρωση των φυλακισμένων αναρχικών με τις ιδέες που τους οδήγησαν στη σύγκρουση με το σύστημα και προκάλεσαν τη φυλάκισή τους. Γιατί δεν ζητάω το ενδιαφέρον κανενός ως θύμα της κρατικής καταστολής, αλλά ως ενεργό κοινωνικά και πολιτικά υποκείμενο που θεωρώ τη συνθήκη της αιχμαλωσίας μου ως κομμάτι της επίθεσης του κράτους και του κεφαλαίου σε όσους συνειδητά τάσσονται εναντίον τους. Αντίθετα καλώ σε μια σχέση επαναστατικής αλληλεγγύης στη βάση των κοινών προταγμάτων και ενός κοινού αγώνα με πολλαπλές αιχμές, που συντονίζει την οργή που αισθάνονται διαφορετικοί άνθρωποι βιώνοντας διαφορετικές συνθήκες με τις ίδιες όμως αιτίες.

Και τέλος, γνωρίζοντας ότι είναι πιθανό ενδεχόμενο αυτή η απεργία να είναι το τελευταίο κομμάτι της διαδρομής μου, επιθυμώ να του δώσω ακριβώς αυτή τη διάσταση η οποία με εκφράζει συνολικά: Ο αγώνας για την ελευθερία ενός, αγώνας για την ελευθερία όλων…»

Το σώμα του Γιάννη αυτή τη στιγμή γίνεται οδόφραγμα απέναντι στη ολοένα και εντεινόμενη επελαύνουσα κρατική καταστολή. Γίνεται η συνέχιση των αγώνων εντός των τειχών, αυτής της ιδιάζουσας πολιτικής διελκυστίνδας που διεκδικεί απ' την πλευρά των καταπιεσμένων τις μικρές ανάσες "ελευθερίας" μέσα στο ανελεύθερο περιβάλλον των φυλακών. Ο αγώνας που ξεκινάει ο σύντροφος είναι ένας αγώνας ενάντια στον θάνατο, την ίδια στιγμή που αναμετριέται μαζί του διεκδικώντας επιθετικά τη ζωή. Και σε αυτόν τον αγώνα ο Γιάννης δεν θα είναι μόνος.

Κανένα καθεστώς εξαίρεσης για τις/ους πολιτικές/ους κρατούμενες/ους

Δύναμη & λευτεριά στον αναρχικό Γιάννη Μιχαηλίδη

Αγώνας ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο

Μέχρι το γκρέμισμα της τελευταίας φυλακής

Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές

πηγή : http://athens.indymedia.org/event/87813/

Στήριξη της συγκέντρωσης αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη-Υπουργείο Δικαιοσύνης Δευτέρα 6/6 στις 19:00

ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΑ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ ΚΑΙ ΑΠΕΡΓΟΣ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ 23/5/2022

Ο αναρχικός σύντροφος Γιάννης Μιχαηλίδης έχει εκτίσει από τις 29 Δεκεμβρίου 2021, μετά από 8,5 χρόνια κράτησης, τις τυπικές προϋποθέσεις αποφυλάκισης για όλες τις ποινές του. Το δικαστικό συμβούλιο της Άμφισσας ωστόσο αρνείται την αποφυλάκιση του με το πρόσχημα, ότι δεν πληροί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις αποφυλάκισης. Αυτή η επιπλέον κράτηση, χρησιμοποιείται κατά το δοκούν από τη δικαστική μαφία για να τιμωρήσει επιλογές και στάσεις αγώνα.

Μετά την πρώτη απόρριψη της αίτησης του για υφ΄ όρων απόλυση το Φεβρουάριο έρχεται η δεύτερη αρνητική εισαγγελική πρόταση, τώρα τον Μάιο, με τους αρμόδιους δικαστές να μην είναι σε θέση να προσδιορίσουν χρονικά την αποφυλάκιση του, ή μάλλον να δηλώνουν, ότι ο σύντροφος θα χρειαστεί να παραμείνει για αόριστο ακόμα χρονικό διάστημα στη φυλακή έως ότου κριθεί με βάση τις ορέξεις τους, ότι δεν αποτελεί πλέον κίνδυνο. Για να δικαιολογηθεί αυτή η επ' αόριστον ομηρία του συντρόφου επιστρατεύεται το πρόσχημα ότι ο κρατούμενος "δεν πληροί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις αποφυλάκισης, καθώς συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων". Πρόκειται δηλαδή για προληπτική παράταση κράτησης ενός κρατουμένου χωρίς χρονικό ορίζοντα.

Με βάση τον Ποινικό Κώδικα που εφαρμόζεται στην περίπτωση του συντρόφου, όλοι/ες οι κρατούμενοι/ες που έχουν συμπληρώσει τα 3/5 της ποινής τους δικαιούνται την υφ ' όρων αποφυλάκιση τους εφόσον δεν συντρέχουν ενεργές ποινικές υποθέσεις ή ενεργά πειθαρχικά παραπτώματα εντός των σωφρονιστικών καταστημάτων. Η υφ' όρων απόλυση είναι ένα αγωνιστικό κεκτημένο των κρατουμένων. Ένα κεκτημένο που μαζί με κάποια άλλα λίγα, όπως οι ολιγοήμερες άδειες, κερδήθηκαν την εποχή του σκληρού καθεστώτος εγκλεισμού και των αιματηρών εξεγέρσεων στις φυλακές.

Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΣΚΕΨΗΣ ΤΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΗΤΤΗΘΕΙ

Αυτή την στιγμή στο πρόσωπο του Γιάννη εφαρμόζεται το πιο απεχθές και οργουελικό πρόσωπο της αστικής δικαιοσύνης. Πίσω από την δημιουργική ασάφεια των ουσιαστικών προϋποθέσεων κρύβεται η αστυνομία σκέψης των δικαστών και των εισαγγελέων, οι οποίοι τιμωρούν τους κρατούμενους όχι για τα ποινικά αδικήματα, που διαπράξανε αλλά για αυτά που φαντάζονται οι ίδιοι, ότι ίσως διαπράξουν σε κάποιο αόριστο μέλλον. Αυτού του είδους η υποκειμενική κρίση πάντα εξαντλείται και εφαρμόζεται εναντίων των πολιτικών αντιπάλων του κράτους και όσων κρατούμενων διατηρούν ένα αγωνιστικό φρόνημα. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που κρατούμενοι έχουν συμπληρώσει την ποινή που τους έχει επιβληθεί, έχουν υπογράψει για την υπό όρους αποφυλάκιση τους, και περιμένουν να αποφασίσει θετικά κάποιο συμβούλιο αναστολών, μήνες ή και χρόνια, χωρίς να υπάρχει κανένας απτός λόγος απόρριψης πέραν της ύπαρξης μιας αστυνομίας σκέψης που στο όνομα της φαντασίας της προστάζει : "απορρίπτεται" - «είστε επικίνδυνος για αυτά που σκέφτομαι ότι ίσως διαπράξετε» Αυτού του είδους η προληπτική κράτηση αποτελεί επί της ουσίας τμήμα του καθεστώτος εξαίρεσης το οποίο έχει συγκεκριμένες στοχεύσεις και οικοδομείται για να τσακίσει τους αμετανόητους πολιτικούς κρατούμενους/ες καθώς και όσους κρατούμενους/ες αρνούνται να συμβιβαστούν με τις κρατικές προσταγές εντός των "σωφρονιστικών" ιδρυμάτων.

Γνωρίζουμε, ότι οι αμετανόητοι πολιτικοί αντίπαλοι του καθεστώτος δέχονται όλο το μένος και την εκδικητικότητα του κρατικού μηχανισμού. Εφαρμόζονται σε βάρος τους ειδικοί νόμοι, ειδικά καθεστώτα κράτησης, ειδικές δίκες. Είναι αποδέκτες κάθε είδους δικαστικών πραξικοπημάτων και μεθοδεύσεων. Η αμετανόητη στάση τους, η αντίσταση που διεξάγουν με απεργίες πείνας, με αγωνιστικές κινητοποιήσεις, με πολιτικές παρεμβάσεις, με αποδράσεις, αποτελούν αυτό ακριβώς που θέλουν να τσακίσουν τα κράτη μέσω των αντιτρομοκρατικών τους νομοθεσιών και με τις απαιτήσεις τους για δηλώσεις μετάνοιας. Το παράδειγμα του συνεχή αγώνα και της αντίστασης σε κάθε συνθήκη παρά το κόστος. Την πολιτική επιλογή ότι ο αγώνας δεν είναι μάταιος αλλά αναγκαίος και συνεχίζεται ακόμα και μέσα από τις φυλακές. Γι' αυτό και είναι αξιοθαύμαστη η στάση του συντρόφου στο πρώτο συμβούλιο που εξέταζε την υπό όρους αποφυλάκιση του. Συγκεκριμένα, η πρώτη απορριπτική πρόταση που έλαβε ο σύντροφος συνοδευόταν από το σκεπτικό των δικαστών, ότι δικαιολόγησε την πράξη της ληστείας γενικώς και αορίστως καθώς και ότι η « καλή διαγωγή » που έχει επιδείξει μετά τη σύλληψή του είναι προσχηματική. Όσον αφορά το δεύτερο σκέλος του σκεπτικού, αποτελεί ένα ξεκάθαρο παράδειγμα δικαστικής αυθαιρεσίας, αφού όλο το σκεπτικό βασίζεται σε υποκειμενικές κρίσεις. Όσον αφορά το πρώτο σκέλος του σκεπτικού των δικαστών, ο σύντροφος ήταν συγκεκριμένος ως προς αυτό και διαχώρισε ηθικά τη στοχευμένη ληστεία τράπεζας και τις μη στοχευμένες ληστείες όπως π.χ. περαστικών ανθρώπων. Οι απαλλοτριώσεις τραπεζών αποτελούν μία συνειδητή πολιτική επιλογή, που αποτελεί διαχρονικό εργαλείο αγώνα των επαναστατικών κινημάτων και ως τέτοια οφείλουμε να τη στηρίξουμε. Απέναντι σε κάθε απόπειρα να αποσπάσουν δήλωση μετάνοιας, ο σύντροφος στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και των επιλογών του και δήλωσε το αυτονόητο. Ότι το να ληστεύεις τους ναούς του χρήματος δεν είναι έγκλημα ηθικά και δεν τίθεται ζήτημα «σωφρονισμού» ως προς αυτό. Ληστές είναι τα κράτη και οι καπιταλιστές.

Για αυτό θεωρούν επικίνδυνο το σύντροφο Γιάννη Μιχαηλίδη. Επειδή συμμετείχε από νεαρή ηλικία σε αναρχικές μαθητικές ομάδες, επειδή συμμετείχε στις αντιπολεμικές/ αντικρατικές / αντικαπιταλιστικές διαδηλώσεις εκείνης της περιόδου και είχε συλληφθεί κατά την διάρκεια των συγκρούσεων. Επειδή συμμετείχε στους φοιτητικούς αγώνες του 2006-2007 ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, επειδή αγωνίστηκε ενάντια στην λεηλασία της φύσης και είχε συλληφθεί για την παρέμβαση στο καζίνο της Πάρνηθας το 2007, επειδή αποτέλεσε αναπόσπαστο κομμάτι της εξέγερσης του Δεκέμβρη, επειδή ήταν παρών στις μάχες ενάντια στα μνημόνια. Επειδή απαλλοτρίωσε τα ματωμένο πλούτη των τραπεζών. Επειδή σε όλη του την ζωή παραμένει αταλάντευτα αφοσιωμένος στο όραμα της ανατροπής κράτους και κεφαλαίου από αναρχική σκοπιά. Επειδή επί έντεκα χρόνια, είτε ως καταζητούμενος είτε ως κρατούμενος, κράτησε μια αγωνιστική - μαχητική στάση απέναντι στο αστυνομικό-δικαστικό σύμπλεγμα, την υλική έκφραση της κρατικής τρομοκρατίας. Γιατί ποτέ του δε λύγισε, δε μετανόησε, δεν επέλεξε τον εύκολο δρόμο της ρουφιανιάς και της αναξιοπρέπειας.

Η ΑΣΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΦΙΔΙ ΠΟΥ ΔΑΓΚΩΝΕΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥΣ ΞΥΠΟΛΥΤΟΥΣ

Είναι επικίνδυνος επειδή δεν εμπλέκεται με το εφοπλιστικό κεφάλαιο που λειτουργεί ως βαποράκι καρτέλ μεταφέροντας τόνους ηρωίνης (NOOR1), επειδή δεν είναι μια προσωπικότητα του καλλιτεχνικού στερεώματος που εκμεταλλεύεται εξουσία και επιρροή για να βιάζει σώματα και ψυχές ανθρώπων (Λιγνάδης), επειδή δεν αποτελεί κάποιο επιφανές διεφθαρμένο στέλεχος κάποιας πολυεθνικής ή κάποιου πολιτικού κόμματος (Energa, Novartis, Siemens). Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η αστική δικαιοσύνη έχει προσήλωση στην "τήρηση των δικαιωμάτων" των κρατουμένων και επιδεικνύει ανθρωπιστικές ευαισθησίες όταν πρόκειται για τα δικά της παιδιά. Ο κατάλογος των δικών τους ανθρώπων που ξεγλίστρησαν ανώδυνα από τα δίχτυα που στήνει η δικαιοσύνη είναι χωρίς τέλος. Η αποφυλάκιση του αμετανόητου Κορκονέα, οι αποφυλακίσεις των μελών της χρυσής αυγής, η πολιτική κάλυψη στους μπάτσους δολοφόνους του Νίκου Σαμπάνη και η εισαγγελική πρόταση παρωδία που συγκαλύπτει τους μεγαλοεπιχειρηματίες βιαστές της Γεωργίας Μπίκα μας δείχνουν, ότι δε θα μπορούσε να είναι αλλιώς, αφού αναγνωρίζουμε στο πρόσωπο της αστικής δικαιοσύνης έναν από τους βασικούς πυλώνες του κράτους.

Σε μια περίοδο όπου η δομική κρίση του καπιταλισμού βαθαίνει και οι πολεμικές συγκρούσεις επεκτείνονται πλέον και σε ευρωπαϊκό έδαφος, οι στρατηγικές προληπτικής αντιεξέγερσης αποτελούν την πολεμική προετοιμασία για την αντιμετώπιση των κοινωνικών- ταξικών αντιστάσεων. Στο μέτωπο της ποινικής καταστολής, οι ποινικοί κώδικες αυστηροποιούνται ενώ το καθεστώς εξαίρεσης για όλους τους πολιτικούς κρατούμενους συνεχίζει να βαθαίνει και να οξύνεται. Το αίτημα του συντρόφου για την άμεση αποφυλάκιση του αποτελεί έναν αγώνα για να σπάσει η εκδικητική πρακτική του προληπτικού εγκλεισμού και αποκτάει ειδικό βάρος γιατί οι πολιτικοί κρατούμενοι λόγω των πολιτικών επιλογών τους, είναι η προμετωπίδα του κοινωνικού - ταξικού πολέμου. Ο αγώνας του συντρόφου για την αποφυλάκιση του δεν είναι επομένως ένας στενός αγώνας, που αφορά τον ίδιο αποκλειστικά. Είναι μια αγωνιστική επιλογή συνολικά ενάντια σε ένα καθεστώς εξαίρεσης που επιβάλλεται αυθαίρετα και καταχρηστικά απέναντι σε κάθε κρατούμενο που έχει μια αξιοπρεπή στάση αλλά και πιο ειδικά ενάντια στο καθεστώς εξαίρεσης εις βάρος πολιτικών κρατουμένων, αναρχικών ή κομμουνιστών.

Είναι αναπόσπαστο κομμάτι του αγώνα για έναν κόσμο χωρίς φυλακές και συρματοπλέγματα, χωρίς σύνορα και στρατόπεδα συγκέντρωσης, χωρίς την λεηλασία και την καταστροφή του πλανήτη από τις πολυεθνικές, χωρίς ταξική εκμετάλλευση, χωρίς φτωχούς και πλούσιους, χωρίς έμφυλη και φυλετική καταπίεση.Για αυτό τον κόσμο αγωνιζόμαστε, για αυτό τον κόσμο αγωνίζεται ο σύντροφος μέσα από την απεργία πείνας που διεξάγει.

Να αγωνιστούμε και να διεκδικήσουμε από κοινού με όλες μας τις δυνάμεις την αποφυλάκιση του συντρόφου.

Να στήσουμε αναχώματα απέναντι στην απόπειρα εξόντωσης του απεργού πείνας.

Η ΕΠ ΑΟΡΙΣΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΕΡΜΑΤΙΣΤΕΙ ΑΜΕΣΑ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ

κάλεσμα : Συνέλευση αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη

πηγή : http://athens.indymedia.org/post/1619086/

Στηρίζουμε τη συγκέντρωση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη - Υπουργείο Δικαιοσύνης 6/6 στις 19.00

Ως "Ταμείο Αλληλεγγύης Φυλακισμένων και Διωκόμενων αγωνιστών-στριών " στηρίζουμε τη συγκέντρωση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη στο Υπουργείο Δικαιοσύνης τη Δευτέρα 6/6 στις 19.00.

Ο σύντροφος Γιάννης Μιχαηλίδης, έγκλειστος στα κελιά της δημοκρατίας από το 2013, βρίσκεται για μία ακόμη φορά σε ένα καθεστώς ιδιότυπης δικονομικής ομηρίας. Ενώ, μετά τη συγχώνευση των ποινών του και την έκτιση της ποινής για την απόδρασή του, θεμελίωσε το δικαίωμα να αποφυλακιστεί υπό όρους, όπως ρητά προβλέπουν οι δικοί τους νόμοι, το αρμόδιο δικαστικό συμβούλιο απέρριψε την αίτησή του, με ένα βούλευμα που ξεκάθαρα αποτυπώνει την εκδικητική στάση που έχουν ήδη αποφασίσει να τηρήσουν οι δικαστές απέναντί του.

Η άρνηση του συντρόφου να εκφράσει την πολυπόθητη για αυτούς δήλωση μετάνοιας για την πράξη της ληστείας για την οποία καταδικάστηκε ότι τέλεσε στο διάστημα που βρισκόταν δραπέτης, χρησιμοποιείται για ακόμη μία φορά ως υποτιθέμενο, αυθαίρετο νομικό επιχείρημα (το οποίο όμως δεν προβλέπεται καν από το νόμο) για να δικαιολογήσουν την παράταση του εγκλεισμού του συντρόφου.

Η επιμονή αυτή εκδηλώνει την εκδικητική εμμονή των αρχών απέναντι στο Γιάννη, για την αμετανόητη στάση που έχει τηρήσει σε όλα αυτά τα χρόνια που βρίσκεται στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής και σε όλες τις συνθήκες που βρέθηκε (φυγοδικίας, κράτησης, απόδρασης). Η συνέπειά του να υποστηρίζει μέχρι τέλους κάθε φορά την επιλογή της μη υποταγής, τον φέρνει και πάλι ενώπιον της εφαρμογής εις βάρος του ενός κατασταλτικου πλαισιου, αυτή τη φορά με τη μορφή επιβολής εγκλεισμού με αόριστο χρόνο λήξης, αφού με την απόρριψη της αίτησης για υφ' όρων απόλυση από το συμβούλιο, μένει ασαφές και επικίνδυνα αόριστο το πόσα χρόνια τελικά χρειάζεται να παραμείνει κάποιος αιχμάλωτος στα κελιά της δημοκρατίας, για να θεωρηθεί ότι η δικαιοσύνη και ο σωφρονισμός πέτυχαν το «έργο τους».

Υπό αυτές τις συνθήκες ο σύντροφός μας αποφάσισε να προχωρήσει στο έσχατο μέσο αγώνα βάζοντας σε ομηρία το σώμα και τη ζωή του, την ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ. Από τη Δευτέρα 23/5 ο Γιάννης αρνείται την πρόσληψη τροφής διεκδικώντας να γίνει δεκτό το νέο αίτημα για άμεση αποφυλάκιση του.

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στο σύντροφό μας, στις επιλογές που ακολούθησε και στη μάχη του ενάντια στη νέα ιδιότυπη κατασταλτική μέγγενη που τον έχουν ρίξει. Απέναντι στην εκδικητική μανία των αρχών, θα μας βρουν αδιαπραγματευτα δίπλα στον Γιαννη, που μετα από 11 χρόνια συνεπούς και αμετανόητου αγώνα, βάζει ανάχωμα την ίδια του τη ζωή, αρνούμενος να υποχωρήσει στιγμή στον αγώνα του για ελευθερία.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ

ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΊΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΣΤΙΣ 19:00 ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 06/06

Ταμείο Αλληλεγγύης Φυλακισμένων και Διωκόμενων Αγωνιστών

πηγή : http://athens.indymedia.org/event/87842/