Τετάρτη 8 Ιουνίου 2022 στις 14.00
Γενική Συνέλευση Συλλόγου Φοιτητ(ρι)ών Φυσικού
Τι συμβαίνει στο πανεπιστήμιο
Το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης είναι το πρώτο πανεπιστήμιο που επιχειρείται η εφαρμογή της πτυχής του νόμου 4777 περί πανεπιστημιόμπατσων. Από την πρώτη μόλις μέρα της χρονιάς, βρεθήκαμε αντιμέτωποι με τις δυνάμεις καταστολής, καθώς εκκενώθηκε η κατάληψη 'στέκι στο Βιολογικό', η οποία βρίσκεται δίπλα ακριβώς από τη Σχολή Θετικών Επιστημών. Έχουν μεσολαβήσει 6 μήνες, και η παρουσία των ένστολων καθαρμάτων στη σχολή μας είναι καθημερινή και μόνιμη.
Γιατί Στη ΣΘΕ;
Όσο οι θεσμικοί φορείς της καταστολής, ευαγγελίζονται βιβλιοθήκες και άβατα ανομίας, ο πραγματικός λόγος της στοχοποίησης της σχολής μας είναι άλλος. Η ΣΘΕ είναι μια σχολή μονίμως προσβάσιμη για όλες , η οποία υποδέχεται και φιλοξενεί από πολιτιστικές ομάδες και εκδηλώσεις, μέχρι ανοιχτές συνελεύσεις και αγωνιστικές διεργασίες. 'Οσο η πρυτανεία Παπαιωάννου το 2019 προσπαθούσε να επιβάλλει καθεστώς κλειδώματος και ελέγχου σε όλο το κάμπους, η ΣΘΕ κατάφερε να αντισταθεί και να μείνει ανοιχτή λειτουργώντας με όρους αυτοδιαχείρισης , και να δώσει μια ανάσα ελευθερίας στο κλειδωμένο σαν κλουβί κάμπους. Την άνοιξη του 2021, η ΣΘΕ τελούσε υπό κατάληψη για δύο μήνες, και από ένα στείρο ακαδημαϊκό περιβάλλον, το οποίο λειτουργούσε απλά για να παράγει ερευνητικό έργο (αφού τα μαθήματα πραγματοποιούνταν εξ' αποστάσεως, διαδικτυακά ) μετατράπηκε σε τόπο συνάντησης και κέντρο αγώνα φοιτητριών και μη. Η χρόνια παρακαταθήκη αγώνων που υπάρχει στη ΣΘΕ, έχει άμεσο αντίκρισμα στο σήμερα. Από τους φοιτητικούς συλλόγους των σχολών, που τα ανοιχτά πλαίσια εμπλέκουν όλο και παραπάνω φοιτητές στο δρόμο του αγώνα, μέχρι τα δύο στέκια (Φυσικού, Μαθηματικού) τα οποία δίνουν την ευκαιρία σε οποιοδήποτε άτομο θελήσει, να ξεφύγει από τον στείρο ακαδημαϊσμό, τα εντατικά προγράμματα σπουδών και τα εξαντλητικά εργαστήρια.
Νόμος Κ-Χ και εκπαιδευτική αναδιάρθρωση
Το άσυλο αγώνων και η ύπαρξη φοιτητικών συλλόγων αποτελούν κεκτημένα αγώνα τα οποίο το κράτος μανιωδώς προσπαθεί να πάρει πίσω. Εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις επιχειρούνται από τα πρώτα κιόλας χρόνια της μεταπολίτευσης, ωστόσο η τωρινή επίθεση στα κεκτημένα μας είναι σφοδρή και ολομέτωπη. Οι φοιτητικές παροχές είναι κατακερματισμένες και το κόστος φοίτησης μετακυλίεται σχεδόν εξ ολοκλήρου στις πλάτες των φοιτητών. Πανεπιστημιακά τμήματα απειλούνται με συγχωνεύσεις και καταργήσεις, την ίδια στιγμή που 20.000 μαθητές βρίσκονται εκτός τριτοβάθμιας εκπαίδευσης λόγω της ελάχιστης βάσης εισαγωγής. Φοιτητές απειλούνται με πειθαρχικά άμα δεν συμμορφώνονται με ότι επιβάλλει η κάθε διοίκηση, και διαγράφονται στα ν+2 έτη, άμα δεν προλάβουν για οποιοδήποτε λόγω να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους. Και το κερασάκι, ένστολοι δολοφόνοι στην πόρτα της σχολής μας να ελέγχουν οτιδήποτε συμβαίνει. Όλα τα παραπάνω συμβαίνουν για να καταφέρει το πανεπιστήμιο σαν θεσμός, να παράγει διεξόδους από τις αναπόφευκτες καπιταλιστικές κρίσεις οι οποίες οδηγούν στην φτωχοποίηση, και την υποτίμηση της ζωής μας γενικότερα. Για να συμβεί αυτό, τα πανεπιστημιακά ιδρύματα, πρέπει να συνδεθούν άμεσα με την αγορά εργασίας, παράγοντας φθηνό εξειδικευμένο εργατικό προσωπικό, και προσελκύοντας εταιρείες για ερευνητικά προγράμματα από τα οποία το κράτος θα έχει οικονομικό όφελος. Με άλλα λόγια, δημιουργείται ένα πανεπιστήμιο για λίγους, κατευθυνόμενο αποκλειστικά από τις ανάγκες του κεφαλαίου, και οποιαδήποτε φωνή αντίστασης ακούγεται, θα καταστέλλεται.
Η απάντηση μέσω διαρκούς, αδιαμεσολάβητου αγώνα
Την πρώτη μέρα των διακοπών του Πάσχα, ξεκίνησε η στρατοπέδευση αστυνομικών δυνάμεων εντός της σχολής μας για την "περιφρούρηση " των εργασιών για την ανέγερση βιβλιοθήκης. Θεωρούμε ανώφελο να αναφερθούμε εκτενώς στο πόσο προσχηματική είναι η ανέγερση βιβλιοθήκης, για να επιτευχθεί η εκκένωση ενός πολιτικού χώρου. Άλλωστε η ίδια συνταγή έχει πραγματοποιηθεί πριν δύο δεκαετίες με την εκκένωση του αναρχικού στεκιού φιλοσοφικής. Ένα μέρος που πλέον έχει καταλήξει μια μίζερη αποθήκη βιβλιοθήκης στην οποία δεν πατάει ποτέ κανείς, και καμία γνώση δεν παράγεται από εκεί. Η απάντηση των φοιτητριών και του αγωνιζόμενου κόσμου που καλέστηκε να υπερασπιστεί την ΣΘΕ, είχε συγκρουσιακά χαρακτηριστικά, κάνοντας ξεκάθαρο ότι οι μπάτσοι στα πανεπιστήμια δεν είναι ευπρόσδεκτοι. Μετά το πέρας των διακοπών ενεργοποιήθηκαν κάποιοι φοιτητικοί σύλλογοι οι οποίοι με αδιαμεσολάβητα χαρακτηριστικά πήραν αποφάσεις για καταλήψεις, και τότε είδαμε μια μικρή αναδίπλωση του κρατικού μηχανισμού καθώς οι αστυνομικές δυνάμεις για μια εβδομάδα αποσύρθηκαν. Έπειτα ακολούθησαν οι φοιτητικές εκλογές όπου κάποιες πολιτικές δυνάμεις απέδειξαν περίτρανα πόσο εχθρεύονται το κίνημα, και πόσο θεωρούν τον φοιτητικό σύλλογο ένα πολιτικό μαγαζάκι και ένα τσιφλίκι που τους ανήκει. Οι ίδιες πολιτικές δυνάμεις είναι που σήμερα, σαμποτάρουν γενικές συνελεύσεις, για να χρησιμοποιούν το όνομα του συλλόγου απλά σαν μια υπογραφή σε ένα πανό, οι ίδιες πολιτικές δυνάμεις που αφού εκλεγούν, αυτοαποκαλούνται ''φοιτητικοί σύλλογοι'' στις δικές του κινητοποιήσεις, με αποφάσεις των 5 ανθρώπων του ΔΣ, χωρίς να έχει προηγηθεί στην πραγματικότητα καμία γενική συνέλευση.
Tην Πέμπτη 2/6 πραγματοποιήθηκε πορεία στο κέντρο της πόλης, περί των 1000 ατόμων, τα οποία κατευθύνθηκαν εντός του ΑΠΘ και προσέγγισαν την ΣΘΕ. Εκεί ακολούθησε σύγκρουση του σώματος της πορείας με τις δυνάμεις καταστολής από τις οποίες έγιναν δύο συλλήψεις φοιτητών.
Ο αγώνας ενάντια στον νόμο- έκτρωμα 4777, είναι αγώνας ενάντια σε ένα καθεστώς που θα έχει, και έχει, ολέθριες συνέπειες για τις φοιτήτριες σε κάθε έκφανσή του, με τους ΟΠΠΙ να αποτελούν μόνο μία από αυτές. Γι' αυτό και μας ενέχει όλους και όλες.
ΑΝ ΔΕΝ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ, ΜΠΑΤΣΟΙ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ.
ΣΥΝΕΧΗΣ ΑΓΩΝΑΣ, ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΤΩ.
ΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΣΙΦΛΙΚΙ ΚΑΝΕΝΟΣ.
ΟΛΟΙ-ΕΣ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ.
ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΧΗΜΑ ΦΥΣΙΚΟΥ