Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2022 στις 18.00
Διαδήλωση
ΣΣΠ: Όλοι στις διαδηλώσεις - Πέμπτη 20/10
ΣΕ ΠΑΝΙΚΟ & ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗ Η ΚΛΙΚΑ ΤΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ
ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ
ΑΘΗΝΑ - 12:30 - ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ
ΓΙΑΝΝΕΝΑ - 18:00 - ΝΟΜΑΡΧΙΑ
ΠΑΤΡΑ - 18:00- ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
Η κυβέρνηση της φτώχειας, του πολέμου και των παρακολουθήσεων του Μητσοτάκη από την πρώτη βδομάδα του Σεπτέμβρη επιχειρεί να επιβάλλει μια άνευ προηγουμένου αστυνομοκρατία μέσα και έξω από τις σχολές. Επιστρατεύοντας τις δολοφονικές συμμορίες καταστολής των ΜΑΤ-ΔΙΑΣ-ΔΕΛΤΑ-ΟΠΚΕ εξαπολύει απανωτά ρεσιτάλ καταστολής σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, με συλλήψεις και άγριο ανθρωποκυνηγητό φοιτητών ακόμη και μέσα στις σχολές. Η κυβέρνηση δεν δίστασε να πνίξει στα χημικά συναυλία 5.000 ατόμων στο ΑΠΘ, ενώ μάλιστα έστειλε μπάτσους στο ΕΜΠ για να εισβάλουν σε δωμάτια εστιακών φοιτητών (δήθεν «ανδρών ανομίας»), φτάνοντας στο σημείο να πυροβολήσουν εντός του ιδρύματος και να τραυματίσουν 1 άνθρωπο!
Θυμίζοντας την εποχή της Χούντας, απαγορεύουν πορείες και επιτίθενται με αύρες, χημικά και άγριους ξυλοδαρμούς. Οι εικόνες από τους τραυματισμένους φοιτητές μιλάνε από μόνες για την λύσσα και την βαρβαρότητα των αστυνομικών επιθέσεων, που από καθαρή τύχη δεν έχουν οδηγήσει σε θύματα. Το δικαίωμα στη διαδήλωση κατακτήθηκε με αίμα και αγώνες ολόκληρων δεκαετιών, δεν θα καταργηθεί από καμία κυβέρνηση. Η προσφυγή της κυβέρνησης στην ακραία καταστολή δεν δείχνει παρά τον πανικό της. Ο Μητσοτάκης και η κλίκα του βρίσκονται σε μεγάλη κρίση. Υπό το βάρος της τεράστιας οικονομικής και πολιτικής κρίσης (ακρίβεια, ενεργειακή κρίση, διαρκή σκάνδαλα, παρακολουθήσεις κ.ά.), επιχειρούν μια «φυγή προς τα εμπρός», επενδύοντας στην πολιτική της έντασης. Το πόσο επικίνδυνοι είναι φαίνεται και από αυτό που είπε ο Μητσοτάκης στις ΗΠΑ, ότι «Είμαστε σε πόλεμο με τη Ρωσία» αλλά και από το γεγονός ότι η κυβέρνησή του φαίνεται όλο και πιο διατεθειμένη να εμπλακεί σε ένα στρατιωτικό «επεισόδιο» με τον τουρκικό καπιταλισμό, στα πλαίσια του αντιδραστικού ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού. Σε αυτή την πορεία, αξιοποιούν το μόνο «χαρτί» που τους μένει, την καταστολή, για να αποπροσανατολίσουν και να τρομοκρατήσουν. Με απώτερο στόχο να παραμείνουν λίγο παραπάνω στην εξουσία για να ολοκληρώσουν το καταστροφικό έργο τους - και να εκβιάζει ο Μητσοτάκης, ως «κυβερνήτης της χώρας», για να διατηρήσει κάποια ποσοστά στις επερχόμενες εκλογές.
Η δυσκολία επιβολής της ΟΠΠΙ οφείλεται κυρίως στις κινητοποιήσεις των φοιτητών και της νεολαίας, στις αυθόρμητες αντιδράσεις απέναντι στην προσπάθεια επιβολής του Κράτους Έκτακτης Ανάγκης στις σχολές. Οι αγώνες και νόημα έχουν και νίκες μπορούν να πετυχαίνουν! Αποδεικνύεται ότι απέναντι στη μαύρη επίθεση που ξεδιπλώνει η κυβέρνηση σε εργασιακά, δημοκρατικά δικαιώματα και κατακτήσεις (νόμος Χατζηδάκη, απαγόρευση διαδηλώσεων, ιδιωτικοποιήσεις κ.ά.), οι νεοφιλελεύθεροι του Μητσοτάκη (αλλά και άλλοι «πρόθυμοι προοδευτικοί» συνεχιστές των μνημονιακών πολιτικών), δεν μπορούν παρά να οξύνουν την κοινωνική και ταξική πόλωση. Να γεννούν αντιδράσεις, εξεγέρσεις και εκρήξεις, χάνοντας διαρκώς κοινωνικά ερείσματα. Έχουν μετατραπεί σε μια αυτονομημένη κλίκα, μακριά από τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα.
Όμως δεν έχουμε καμία πολυτέλεια εφησυχασμού ή θριαμβολογιών. Οι κίνδυνοι για το φοιτητικό κίνημα και τους αγώνες της νεολαίας παραμένουν μεγάλοι. Γιατί μια απομονωμένη κυβέρνηση ή κλίκα είναι ικανή για κάθε είδους τυχοδιωκτισμό. Και κυρίως γιατί το Κράτος Έκτακτης Ανάγκης που οικοδομούν, δεν αντιμετωπίζεται με απάτες και αυταπάτες για επιστροφή σε μια «δημοκρατική ομαλότητα» και μια «προοδευτική αλλαγή κυβέρνησης» ή με μια ψήφο στις κάλπες. Αντίθετα, αποτελεί στρατηγική επιλογή του αστικού καθεστώτος στην Ελλάδα καθώς:
Ø Μόνο έτσι μπορούν να επιβάλουν την εφαρμογή των Νόμων Κεραμέως και του νέου Νόμου - Πλαίσιο
Ø Μόνο έτσι μπορούν να επιβάλουν την κατάργηση της δημόσιας - δωρεάν παιδείας και την υποκατάσταση της από την «Αγορά της Εκπαίδευσης»
Ø Μόνο έτσι μπορούν να καταστείλουν τις κοινωνικές εκρήξεις, που και οι ίδιοι παραδέχονται ότι έρχονται!
ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΙΣ «ΣΥΜΒΟΛΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ»
ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ - ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ - ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ - ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ
Η προσπάθεια επιβολής της ΟΠΠΙ μέσα στις σχολές μπορεί να επιτευχθεί μόνο μετά από πολλές εισβολές των ΜΑΤ μέσα στις σχολές και την επιβολή συντριπτικών ηττών στο φοιτητικό κίνημα (διάλυση δομών του, ξερίζωμα αγωνιστικών δυνάμεων κ.α.). Συνεπώς, οι προσπάθειες εισβολών της αστυνομίας στις σχολές θα συνεχιστούν το επόμενο διάστημα και παρά τις όποιες διακοπές, αυτό θα αποτελεί μια μόνιμη πληγή για το φοιτητικό κίνημα. Οι αυθόρμητες και αποφασιστικές κινητοποιήσεις μετά την εμφάνιση της ΟΠΠΙ είναι σημαντικές, ιδιαίτερα οι πρόσφατες μαζικές διαδηλώσεις στη Θεσσαλονίκη, και αποτελούν μια πρώτη απάντηση στην κυβέρνηση. Η μεγάλη πολιτική φθορά της δεν έχει αφήσει περιθώρια «ομαλής» εγκατάστασης της αστυνομίας στις σχολές. Όμως για να νικήσουμε και να διώξουμε την ΟΠΠΙ, όπως και τους Νόμους Κεραμέως, πρέπει να αναπτύξουμε αυτούς τους αγώνες σε έναν Αγώνα Διαρκείας, οργανώνοντας την σύγκρουση κάθε φορά που η αστυνομία προσπαθεί να εισβάλει στις σχολές μας.
Για το λόγο αυτό, το φοιτητικό κίνημα πρέπει να αναμετρηθεί και με τα δικά του προβλήματα: έρχεται αντιμέτωπο με την πιο σκληρή επίθεση τα τελευταία 50 χρόνια, με σωρεία ψηφισμένων αντεκπαιδευτικών μέτρων, που άλλα εφαρμόζονται (π.χ. Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής) και άλλα έχουν παγώσει. Η πανικόβλητη εικόνα της κυβέρνησης της ΝΔ δεν σημαίνει ότι δεν θα έρθει μια επόμενη, πιο επικίνδυνη και με καινούργιο «αέρα», επιδιώκοντας να ολοκληρώσει το «έργο» της. Αυτή είναι η σύγκρουση που οδηγεί η τεράστια κρίση του ελληνικού καπιταλισμού. Και δεν πρόκειται να σταματήσει ούτε με απάτες τύπου ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν βοηθάνε γι' αυτό οι «συμβολικές κινήσεις», τα παχιά λόγια ότι «νικήσαμε» ή «θα τους σαρώσουμε», ούτε σπασμωδικές αντιδράσεις. Πρέπει να πάμε κόντρα στη λογική «να μην προκαλούμε, για να μην μας χτυπήσουν». Κόντρα στις εκφυλιστικές και απολίτικες αντιπαραθέσεις μέσα στο κίνημα, που μόνο σύγχυση και απομαζικοποίηση φέρνουν. Αντιμετωπίζοντας το κεντρικό πρόβλημα της έλλειψης ενοποίησης του κινήματος, που δεν λύνεται με υποκατάστατα που διαιρούν (όπως οι «συσκέψεις των ΦΣ», δηλ. μαζέματα των «μυημένων»), αλλά με συντονιστικά, με ενεργό συμμετοχή της μεγάλης μάζας των φοιτητών.
Πρέπει να συνδεθούμε με τα προβλήματα της κοινωνίας, που αντιμετωπίζουμε και οι φοιτητές, όπως η ακρίβεια. Να ενωθούμε με εργαζόμενους και μαθητές σε κοινό αγώνα. Με στόχο να ρίξουμε εμείς τον Μητσοτάκη μια ώρα αρχύτερα, για να αρχίσει μια γενική αντεπίθεση του κινήματος. Με εξωστρεφείς δράσεις σε γειτονιές, σχολεία, χώρους δουλειάς κ.ά., να σπάσουμε το «κλείσιμο» του αγώνα μέσα στα πανεπιστήμια, που εν τέλει αποδυναμώνει το φοιτητικό κίνημα.
Η ΣΣΠ συμμετέχει σε κάθε κινητοποίηση και αγώνα των φοιτητών και της νεολαίας, επιμένοντας στις βασικές αρχές της ενότητας και αυτοοργάνωσης. Να δημιουργήσουμε δομές στη βάση των φοιτητών, όργανα συντονισμού και πάλης, ικανά να δώσουν αυτοπεποίθηση και πίστη στη δύναμη του συλλογικού αγώνα. Δημιουργώντας ένα «σχολείο» προετοιμασίας για τη Σύγκρουση με τους πραιτοριανούς της κυβέρνησης. Ένα Κέντρο Αγώνα που να δυναμώνει και να ενώνει δημοκρατικά όλες τις φωνές που πραγματικά θέλουν να παλέψουν, μέσω ενός Συντονιστικού Γενικών Συνελεύσεων σε κάθε πόλη και Συντονιστικών Επιτροπών σε κάθε σχολή. Ο αγώνας ενάντια στην ΟΠΠΙ θα είναι διαρκείας: πρέπει να τον μετατρέψουμε σε μια νεολαιίστικη έκρηξη και εξέγερση. Μόνο με αυτά τα εργαλεία μπορούμε να δημιουργήσουμε μεγάλα κινήματα και αγώνες. Για να μπλοκάρουμε αυτή τη χούντα που στήνουν μέσα στις σχολές και να ανατρέψουμε κάθε μνημονιακό κανίβαλο!
Όλοι/Όλες στην πορεία την Πέμπτη 20/10 στις 18:00 από το Παράρτημα.
ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΚΑΘΕ ΑΝΤΙΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ
"Μπροστά στο προφανές της καταστροφής, υπάρχουν εκείνοι που αγανακτούν και εκείνοι που παρατηρούν, εκείνοι που καταγγέλλουν και εκείνοι που οργανώνονται. Είμαστε μεταξύ αυτών που οργανώνονται."
Αόρατη Επιτροπή, Κάλεσμα
Βρισκόμαστε στο ξεκίνημα της νέας ακαδημαϊκής χρονιάς και η φετινή επιστροφή στις σχολές δε μπορεί να χαρακτηριστεί παρά μόνο ως κομβική. Μέσα σε ένα έντονο κλίμα τρομοκρατίας και σφοδρής καταστολής σε όλα τα κοινωνικά πεδία και τους αγώνες που εξελίσσονται- εκκενώσεις καταλήψεων, μετρό Εξαρχείων, απεργία στο εργοστάσιο Μαλαματίνα, κ.α - επιχειρήθηκε και η πρώτη είσοδος των ΟΠΠΙ στα πανεπιστήμια σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Το κράτος προσπαθεί να τελειώσει με τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις σε κάθε επίπεδο ώστε να επιτύχει τους σχεδιασμούς του, με αποτέλεσμα το βάθεμα της εξαθλίωσης της κοινωνικής βάσης, αλλά ταυτόχρονα οχυρώνεται προληπτικά απέναντι σε οτιδήποτε μπορεί να αμφισβητήσει την κυρίαρχη αφήγηση.
Παράλληλα, μέσα σε ένα περιβάλλον ακρίβειας και ανατίμησης των προϊόντων, αύξησης των ενοικίων και των λογαριασμών η επιβίωση είναι ένα πραγματικό ζήτημα για τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα. Το αυξανόμενο κόστος φοίτησης μετακυλίεται συνεχώς στις πλάτες μας, ενώ τα κριτήρια για τους φοιτητές που δικαιούνται μέριμνα στενεύουν ακόμα περισσότερο. Το κράτος μέσα από μια σειρά μεθοδεύσεων και ρυθμίσεων αποσύρεται σταδιακά από κάθε παροχή της φοιτητικής μέριμνας με αποτέλεσμα οι ανάγκες των φοιτητών να εμπορευματοποιούνται πλήρως και να γίνονται κερδοφορία για τους ιδιώτες. Η παραχώρηση της σίτισης σε εργολάβο ισοδυναμεί με την μείωση της ποιότητας και της ποσότητας του φαγητού ενώ ο καθημερινός έλεγχος καρτών σίτισης εμποδίζει την ελεύθερη διανομή φαγητού σε όποιο άτομο δεν πληροί τα κριτήρια. Η νέα ακαδημαϊκή χρονιά βρίσκει τις εστίες του πανεπιστημίου πλήρως παραμελημένες με τα δωμάτια που παρέχονται να καλύπτουν μόνο το 9% των φοιτητών από άλλες πόλεις και οι εγκαταστάσεις να μη δίνουν καν τη δυνατότητα μιας αξιοπρεπούς διαβίωσης, την ίδια ώρα που 3 καινούρια τμήματα μεταφέρθηκαν φέτος στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Τέλος, μια δυσβάστακτη οικονομική επιβάρυνση για τους φοιτητές αποτελεί η καθημερινή παρουσία στις σχολές, αφού η μετακίνηση από βασική κοινωνική ανάγκη έχει μετατραπεί σε εμπόρευμα, αποτελώντας πηγή κέρδους για κράτος και ιδιώτες.
Η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση των τελευταίων ετών επιβεβαιώνει το ρόλο που έχει το πανεπιστήμιο, να αναπαράγει το κεφάλαιο με υλικοτεχνικούς όρους και να νομιμοποιήσει ιδεολογικά την εκμεταλλευτική φύση του καπιταλιστικού συστήματος στους φοιτητές/μελλοντικούς εργαζόμενους. Έτσι, οι φοιτητές μέσα σε ένα σκληρό πλαίσιο πειθάρχησης και εντατικοποίησης σφυρηλατημένοι με τις αξίες του ανταγωνισμού, της εξατομίκευσης, του κανιβαλισμού κλπ, θα είναι έτοιμοι να πλαισιώσουν την παραγωγή μέσα σε αυτές τις συνθήκες του σύγχρονου εργασιακού μεσαίωνα της ανασφάλιστης και μαύρης εργασίας. Αυτή τη συνθήκη εκμεταλλεύονται οι επιχειρήσεις για την εξυπηρέτηση δικών τους συμφερόντων, όπου σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο χρησιμοποιώντας τους φοιτητές σα φθηνό εργατικό δυναμικό μέσω προπτυχιακών/μεταπτυχιακών προγραμμάτων παράγεται ερευνητικό έργο προς όφελος τους. Ακόμη, είναι γνωστή είναι η συνεργασία του πανεπιστημίου με την 117 Πτέρυγα Μάχης της Πολεμικής Αεροπορίας, γεγονός που αποδεικνύει την εμπλοκή του πανεπιστημίου στην πολεμική προετοιμασία του κράτους.
Στην ίδια κατεύθυνση είναι και ο νέος νόμος πλαίσιο που φέρνει σαρωτικές αλλαγές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Οι φοιτητές θα περνάνε πλέον σε σχολή και όχι σε τμήμα και κατά τη διάρκεια των σπουδών τους θα μπορούν να επιλέξουν συνδυασμό μαθημάτων από τα διάφορα τμήματα της σχολής για να φτάσουν τα απαιτούμενα ECTS για τη λήψη του πτυχίου. Η διαδικασία αυτή είναι προφανές πως οδηγεί στην δημιουργία φοιτητών και εργαζομένων πολλαπλών ταχυτήτων κάτι που θα έχει τα αντίστοιχα αποτελέσματα στα εργασιακά μας δικαιώματα. Το ενιαίο πτυχίο καταργείται, το πτυχίο υποβαθμίζεται συνολικά και τα συμφέροντά μας δέχονται ένα ολοκληρωτικό χτύπημα. Επιπρόσθετα, η ερευνητική διαδικασία θα αποτελεί μια "γέφυρα" μεταξύ φοιτητών, πανεπιστημίου και βιομηχανίας, προσαρμόζοντας δηλαδή τα πανεπιστήμια στις ορέξεις των αφεντικών και στις ανάγκες της αγοράς εργασίας.
Μέσα σε μια τόσο δύσκολη και δυστοπική περίοδο για την κοινωνική πλειοψηφία, οι φοιτητές ερχόμαστε αντιμέτωποι με την εφαρμογή του νόμου Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη με πρώτη πτυχή την καθιέρωση της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής που απέκλεισε 40.000 μαθητές από τη δημόσια τριτοβάθμια εκπαίδευση, το Πανεπιστήμιο Πατρών κατέχει την πρωτιά σε μείωση εισακτέων, καθώς η μείωση αυτή προσέγγισε το 8% για την πρώτη χρονιά, ενώ φέτος οι εισακτέοι μειώθηκαν επιπλέον κατά 500 θέσεις. Στόχος της ΕΒΕ είναι από τη μια να μετατρέψει την εκπαίδευση σε προνόμιο λίγων που έχουν την οικονομική δυνατότητα και από την άλλη να προωθήσει τα ιδιωτικά κολλέγια για όσους αποκλειστούν από τις πανελλαδικές εξετάσεις. Τα πειθαρχικά, οι διαγραφές και το όριο φοίτησης που έρχονται να συμπληρώσουν το παζλ της αναδιάρθρωσης σε συνδυασμό με τις αλυσίδες μαθημάτων και τα όρια δήλωσης μαθημάτων και το εντατικοποιημένο κλίμα σπουδών. Αυτό στοχεύει στην πειθάρχηση των φοιτητών και να μετατρέψει το πανεπιστήμιο σε εκκολαπτήριο εξειδικευμένων, πειθήνιων κι ευέλικτων εργαζόμενων που θα είναι παραγωγικοί για τη διασφάλιση της μεγαλύτερης δυνατής κερδοφορίας των αφεντικών και υποταγμένοι στις προσταγές και τις ορέξεις τους.
Την ευκολότερη και καλύτερα ελεγχόμενη πραγμάτωση όλων αυτών των σχεδιασμών των κυριάρχων για το πανεπιστήμιο καλείται να φέρει και η Ομάδα Προστασίας Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων (ΟΠΠΙ), η οποία μετά τις συνεχείς εξαγγελίες για την "πρεμιέρα" της που διήρκησαν περίπου 1 χρόνο πραγματοποίησε την πρώτη της είσοδο με συνοδεία ΜΑΤ και ΟΠΚΕ σε ΑΠΘ, ΕΚΠΑ και ΕΜΠ. Οι πρώτες προσπάθειες του κράτους για ένταξη της πανεπιστημιακής αστυνομίας σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα ήρθε μαζί με πολλαπλές ρίψεις χημικών, ξυλοδαρμούς και συλλήψεις απέναντι στους φοιτητές που υπερασπιζόντουσαν καθημερινά τον χώρο ασύλου. Χαρακτηριστική είναι η κατάσταση στο campus του ΑΠΘ , όπου ΜΑΤ και ασφαλίτες εδώ και μισό χρόνο έχουν στρατοπεδεύσει μέσα στο πανεπιστήμιο με πρόφαση την περιφρούρηση του εκκενωμένου «Στέκι στο Βιολογικό» , μία συνθήκη που έχει ως αποκορύφωμα την επίθεση με χημικά σε 5000 άτομα που βρισκόντουσαν στα πλαίσια του Ελευθεριακού Φεστιβάλ κατειλημμένων χώρων και συλλογικοτήτων μέσα στο ΑΠΘ. Η ΟΠΠΙ - αποτελώντας αναπόσπαστο κομμάτι του νόμου ΚΧ- έρχεται να απαντήσει στην κουβέντα για την πάταξη της ανομίας και της εγκληματικότητας στα πανεπιστήμια, αλλά στο βάθος έχει σαν στόχο την πάταξη των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων όπου παράνομο θα χαρακτηρίζεται οτιδήποτε ξεπερνά το ορισμένο θεσμικό πλαίσιο, οτιδήποτε δηλαδή αμφισβητεί την κυρίαρχη αφήγηση. Η παρουσία της αστυνομίας στα πανεπιστήμια αποσκοπεί στο τσάκισμα των φοιτητικών αγώνων και των συλλογικών διαδικασιών των φοιτητών ,στην καταστολή του φοιτητικού κινήματος και στην δημιουργία ενός πανεπιστημίου πλήρως αποστειρωμένου από κάθε ίχνος πολιτικής ζύμωσης και δράσης, το οποίο θα έχει ως αποτέλεσμα τον πλήρη εναρμονισμό του με τις ανάγκες κράτους και του κεφαλαίου · ένα πανεπιστήμιο στο οποίο θα βασιλεύει ο «νόμος και η τάξη» της αγοράς, της καπιταλιστικής κερδοφορίας και της επιχειρηματικότητας, της πειθάρχησης , της εντατικοποίησης και του ελέγχου.
Μέσα σε όλη αυτή τη συνθήκη που περιγράφεται και αναλογιζόμενοι την επίθεση που δεχόμαστε, είναι αναγκαίο εμείς οι ίδιοι οι φοιτητές να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας και να αγωνιστούμε για τα συμφέροντά μας. Κόντρα στην όξυνση των ταξικών φραγμών, κόντρα στην αποστείρωση των πανεπιστημίων και την απονεύρωση των αγώνων εντός και εκτός των σχολών, κόντρα στην ποινικοποίηση των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων και την καταστολή των διαδηλώσεων, να εμπνευστούμε από τους αγώνες του παρελθόντος και να πιάσουμε το νήμα της αντίστασης και του αγώνα. Από το Πολυτεχνείο του 73', τις δυναμικές κινητοποιήσεις το 06'-07' με το νόμο Γιαννάκου, και το '11 με το νόμο Διαμαντοπούλου να θυμηθούμε ότι τίποτα δε μας χαρίστηκε, όλα κερδίζονται με αγώνες. Απέναντι στην κουλτούρα της ηττοπάθειας, του ατομικισμού και της ανάθεσης να προτάξουμε την πίστη στον συλλογικό αγώνα, την αλληλεγγύη και την αυτό-οργάνωση. Να μετατρέψουμε τις σχολές σε ζωντανά κέντρα αγώνα, σε τόπους συλλογικής συζήτησης, ζύμωσης, αμφισβήτησης και αντίστασης. Όσο το κρατικό-καπιταλιστικό σύστημα θα συνεχίσει να συμβάλλει στην όξυνση της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης στο χώρο των πανεπιστημίων τόσο εμείς, με όργανα λήψης αποφάσεων τις γενικές συνελεύσεις, όπλα τις συντονισμένες - στη βάση - καταλήψεις διαρκείας και τις μαζικές διαδηλώσεις και όχημα τον αυτόνομο και μαχητικό φοιτητικό - ταξικό συνδικαλισμό, θα υπερασπιζόμαστε με κάθε κόστος τα συμφέροντα και τις ανάγκες της τάξης μας.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΣΥΛΟ-ΕΞΩ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ
ΚΑΜΙΑ ΜΕΤΑΚΥΛΙΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΣΗΣ ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ ΜΑΣ
ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ ΕΣΤΙΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ
ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΚΑΤΑΡΓΟΥΝΤΑΙ ΣΤΑ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ
Ελευθεριακό Σχήμα Πανεπιστημίου Πατρών