Τρίτη 7 Μαρτίου 2023 στις 9.00 πμ

3 καλέσματα : 1 2 3

Κάλεσμα στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών για Γ. Καυκά

12 χρόνια μετά τον παραλίγο θανάσιμο τραυματισμό του Γιάννη Καυκά από τα ΜΑΤ, το κράτος και η αστική δικαιοσύνη, που συγκάλυψαν πλήρως εκείνη τη δολοφονική επίθεση, στέλνοντας στο αρχείο το ποινικό μέρος της υπόθεσης, επανέρχονται με θράσος: ασκώντας έφεση στην απόφαση του διοικητικού δικαστηρίου που «δικαίωνε» τον Γιάννη και καταλόγιζε στο κράτος την ευθύνη για τον τραυματισμό του.

Στην απεργιακή πορεία της 11ης Μάη 2011 χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωναν για άλλη μια φορά ενάντια στα αντικοινωνικά μέτρα που συνέχιζαν να επιβάλλουν το ελληνικό κράτος σε συνεργασία με το Δ.Ν.Τ., την Ε.Ε. και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ωθώντας όλο και μεγαλύτερα κομμάτια της κοινωνίας στη φτώχεια, την ανεργία, την εξαθλίωση και τον αποκλεισμό. Από την αρχή της πορείας, δυνάμεις καταστολής είχαν δημιουργήσει έναν ασφυκτικό κλοιό γύρω της, δείχνοντας για μια ακόμα φορά την πρόθεση του κράτους να ανακόψει με ωμή βία την κοινωνική οργή και αντίσταση. Ενώ ένα μεγάλο μέρος της διαδήλωσης είχε περάσει από το Σύνταγμα μπροστά από τη Βουλή και κατευθυνόταν προς τα Προπύλαια, τα μπλοκ συνελεύσεων γειτονιάς, ταξικών σωματείων βάσης, φοιτητικών σχημάτων, αναρχικών/αντιεξουσιαστών και οργανώσεων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς δέχτηκαν δολοφονική επίθεση από πολυάριθμες διμοιρίες των ΜΑΤ. Οι

δυνάμεις καταστολής όρμηξαν λυσσασμένα ρίχνοντας βροχή δακρυγόνων, ασφυξιογόνων και χειροβομβίδων κρότου - λάμψης μέσα στο πλήθος, χτυπώντας άγρια με τα κλομπ ανάποδα αλλά και με τους ατομικούς τους πυροσβεστήρες στο σώμα και στο κεφάλι, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν σοβαρά δεκάδες άνθρωποι.

Στο στόχαστρο της συντονισμένης αυτής επίθεσης βρέθηκαν, για μια ακόμα φορά, ιδιαίτερα τα μπλοκ του κόσμου που αγωνίζεται ακηδεμόνευτα και από τα κάτω. Σε αυτό το κομμάτι της πορείας, στην οδό Πανεπιστημίου, βρισκόταν και το μπλοκ της Συνέλευσης Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης / Πατησίων, με αποτέλεσμα ο συναγωνιστής μας Γιάννης Καυκάς, που κρατούσε το πανό της, να τραυματιστεί σοβαρά. Έχοντας δεχτεί πολλαπλά χτυπήματα από τους ένστολους δολοφόνους με πυροσβεστήρα στο κεφάλι και ενώ αιμορραγούσε, άρχισε να απομακρύνεται από το σημείο που πνιγόταν στα δακρυγόνα με τη βοήθεια μιας διαδηλώτριας, ώστε να πάει σε κάποιο ασφαλές μέρος, όπως προσπάθησαν να κάνουν και άλλοι χτυπημένοι. Κατηφόρισαν μαζί την οδό Αμερικής και στο ύψος της Σταδίου μπήκαν σε μια στοά, όπου ήταν παρόντες εργαζόμενοι που τον είδαν να αιμορραγεί. Τους είπε το όνομά του και ότι ήταν στο μπλοκ της Συνέλευσης Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης / Πατησίων, που μόλις είχε δεχτεί επίθεση στην Πανεπιστημίου.

Όταν άρχισε να χάνει τις αισθήσεις του και να αιμορραγεί και από το αυτί, η κοπέλα που τον συνόδευε κάλεσε ασθενοφόρο, το οποίο έφτασε στην οδό Σταδίου, από όπου τον παρέλαβε.

Ο Γιάννης μεταφέρθηκε στο Γ.Ν. Νίκαιας με εσωτερική αιμορραγία στο κεφάλι, χειρουργήθηκε και νοσηλεύτηκε στην εντατική σε κρίσιμη κατάσταση. Αμέσως δημοσιεύτηκαν δύο μαρτυρίες σχετικά με τον βαρύτατο τραυματισμό του. Η πρώτη από τη διαδηλώτρια που τον συνόδεψε και η δεύτερη επώνυμα με τη μορφή καταγγελίας από δύο μέλη της Συνέλευσης Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης / Πατησίων, προκειμένου να αποκαλυφθούν τα αισχρά ψεύδη που λέγονταν από την πλευρά της αστυνομίας (ότι ο Γιάννης δεν ήταν στην πορεία, ότι είχε τραυματιστεί αλλού ή ακόμα και από διαδηλωτές), σε μια μεθοδευμένη προσπάθεια να συγκαλύψει την απόπειρα δολοφονίας του. Βγήκε από το νοσοκομείο με τη γροθιά υψωμένη το μεσημέρι της 30ης Μάη 2011, μετά από πολυήμερη μάχη που έδωσε για τη ζωή του με τη βοήθεια των γιατρών, ενώ χρειάστηκε πολύμηνη θεραπεία για να αναλάβει πλήρως τις δυνάμεις του.

Αφού κατέρρευσαν οι πρώτες ψευδείς ανακοινώσεις και φήμες των μπάτσων, ακολούθησαν οι εξίσου γελοίες εξαγγελίες της κυβέρνησης και του τότε υπουργού Χρήστου Παπουτσή περί πλήρους διερεύνησης της υπόθεσης. Βέβαια, όπως πάντα το κράτος παρέχει ασυλία στους ένστολους δολοφόνους του, έτσι και σε αυτή την περίπτωση, παρά την αυτεπάγγελτη εισαγγελική έρευνα, παρά την προσχηματική ΕΔΕ, ποτέ κανένας ΜΑΤατζής δεν κατηγορήθηκε για τίποτα. Το ποινικό κομμάτι της υπόθεσης μπήκ στο αρχείο, με εισαγγελική απόφαση, και οι επίδοξοι δολοφόνοι του Γιάννη εξακολουθούν να βρίσκονται ανάμεσα στις κρατικές συμμορίες που σήμερα εκκενώνουν καταλήψεις, πνίγουν πορείες στα χημικά, και χτυπούν διαδηλωτές και διαδηλώτριες, αγωνιζόμενους φοιτητές,

εκπαιδευτικούς και καλλιτέχνες.

Στις 7 Μάρτη, δύο σχεδόν χρόνια μετά την απόφαση του διοικητικού δικαστηρίου για καταβολή μιας αποζημίωσης που αποτέλεσε μια ελάχιστη αναγνώριση της ευθύνης των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους στην απόπειρα δολοφονίας του συναγωνιστή μας, το κράτος προσβάλλει την απόφαση ασκώντας έφεση την τελευταία μάλιστα ημέρα της προβλεπόμενης προθεσμίας. Η συγκεκριμένη κίνηση αποτελεί μέρος της συστηματικής προσπάθειας των κρατικών αρχών να αποθαρρύνουν, να εξαντλήσουν ηθικά και οικονομικά μέσω χρονοβόρων δικαστικών διαδικασιών και εν τέλει να κάμψουν όσους αρνούνται να σιωπήσουν απέναντι στη δολοφονική δράση τους, σε όσους, δίχως αυταπάτες για τον ρόλο των δικαστικών αρχών, διεκδικούν τη δίωξη των δολοφόνων της ΕΛ.ΑΣ. Την ίδια στιγμή, μάλιστα που η ωμή κατασταλτική βία και η τρομοκρατία αποτελεί την πάγια αντιμετώπιση του κράτους απέναντι στους αγωνιζόμενους, τους φτωχούς και τους αποκλεισμένους, καλύπτοντας και επιβραβεύοντας ταυτόχρονα τους επίδοξους βασανιστές της ΕΛΑΣ ώστε να συνεχίσουν ανενόχλητοι το βάρβαρο τους έργο.

Δεν ξεχνάμε, δεν συγχωρούμε την απόπειρα δολοφονίας του Γιάννη Καυκά. Στεκόμαστε στο πλευρό του συναγωνιστή μας που, μετά από τη μάχη που έδωσε για τη ζωή του, με αξιοπρέπεια, κουράγιο και μεγαλύτερη επιμονή εξακολουθεί να πορεύεται στον δρόμο τηςσυλλογικής αντίστασης και της ταξικής αλληλεγγύης, και συνεχίζει να διεκδικεί την αναγνώριση των ευθυνών των κατασταλτικών μηχανισμών για τη δολοφονική επίθεση εναντίον του. Των ίδιων που ευθύνονται για τις ρατσιστικές δολοφονίες των Ρομά Νίκου Σαμπάνη και του Κώστα Φραγκούλη. Των ίδιων που συνέδραμαν στην δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου και παρακολουθούσαν αμέτοχοι την δολοφονία του Παύλου Φύσσα διευκολύνοντας τους φασίστες της χρυσής αυγής, που βασάνισαν και οδήγησαν στον

θάνατο τον Βασίλη Μάγγο. Των ίδιων που βιάζουν και βασανίζουν στα αστυνομικά τμήματα, όπως συνέβη πρόσφατα στο Α.Τ. Ομόνοιας, αλλά και με την απελευθέρωση του αστυνομικού βιαστή και μέλος κυκλώματος trafficking Μπουγιούκου στην Ηλιούπολη. Όλων αυτών που τα εγκλήματά τους συγκαλύπτονται από την αστική δικαιοσύνη, την ίδια στιγμή που αγωνιζόμενοι συλλαμβάνονται και διώκονται με βάση σαθρά κατηγορητήρια.

Των ίδιων που τώρα, προκειμένου να γκρεμιστεί και το παραμικρό εμπόδιο για μια άνευ προηγουμένου λεηλασία της κοινωνικής βάσης και του φυσικού κόσμου, επιτίθενται σε διαδηλωτές, φοιτητές, εργαζόμενους και απεργούς, συνδράμοντας παράλληλα τη δράση παρακρατικών φασιστών.

Αντλούμε δύναμη από το πείσμα και το θάρρος του Γιάννη, για να συνεχίσουμε τον αδιαμεσολάβητο και αντιθεσμικό αγώνα, από κοινού με όσους και όσες αντιστέκονται συλλογικά και αυτοοργανωμένα απέναντι στην κρατική τρομοκρατία, απέναντι στην επιχείρηση εξόντωσης των κοινωνικών - ταξικών αντιστάσεων, στον αποκλεισμό των πιο αδύναμων στρωμάτων της κοινωνίας, των προσφύγων, των μεταναστών, των ανέργων, των φτωχών, απέναντι στην απαγόρευση των διαδηλώσεων, στην ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης, στη διάλυση στοιχειωδών εργατικών κεκτημένων και την πλήρη απαξίωση βασικών κοινωνικών αναγκών (υγεία, στέγαση, εκπαίδευση), στην ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση των δημόσιων χώρων. Με όπλο μας την αλληλεγγύη, συνεχίζουμε να παλεύουμε στην κατεύθυνση της οικοδόμησης μιας κοινωνίας ισότητας, δικαιοσύνης και ελευθερίας!

"Σήμερα, που ο καπιταλισμός δείχνει το αγριότερο πρόσωπό του και η κρατική βαρβαρότητα θέλει να επιβάλει σιγή νεκροταφείου στην κοινωνία, περισσότερο παρά

ποτέ, ουτοπία δεν είναι να αγωνιζόμαστε για να ζήσουμε διαφορετικά, ψευδαίσθηση είναι να πιστεύει κανείς ότι μπορούμε να ζήσουμε έτσι!"

Απόσπασμα από το πρώτο μας κάλεσμα για συμμετοχή σε γενική απεργία και κεντρική απεργιακή πορεία, 15 Δεκέμβρη 2010

ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΣΤΟΝ Γ. ΚΑΥΚΑ

Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΥΚΑ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ - ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΩΝ ΥΠΕΥΘΥΝΩΝ

Η ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ - ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ - ΤΑΞΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΝ!

Τρίτη 7 Μαρτίου 2023 | 09,00 | Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών (Λουίζης Ριανκούρ 85)

Συνέλευση Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης / Πατησίων

πηγή : https://landandfreedom.gr/el/agones/1168-athi…


1 2 3

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟ ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΥΚΑ

11 Μαΐου 2011, ημέρα γενικής απεργίας, χιλιάδες απεργοί διαδηλωτές βγαίνουν ξανά στο δρόμο ενάντια στα αντεργατικά και αντικοινωνικά μέτρα που προωθούν το κράτος σε συνεργασία με το ΔΝΤ, την ΕΕ και το ντόπιο κεφάλαιο. Η απάντηση του κράτους είναι για ακόμα μια φορά η δολοφονική βία. Ορδές των ΜΑΤ εφορμούν εναντίον του πιο αιχμηρού κομματιού των κοινωνικών αντιστάσεων. Συνελεύσεις γειτονιάς, ταξικά σωματεία βάσης, αναρχικές συλλογικότητες, όλοι και όλες αυτοί/ες που αγωνίζονται και οργανώνονται από τα κάτω, βρίσκονται στο στόχαστρο της δολοφονικής μανίας των ΜΑΤ. Οι δυνάμεις καταστολής, εκτελώντας ένα οργανωμένο σχέδιο, περικυκλώνουν τους διαδηλωτές, ψεκάζουν εξ επαφής με χημικά, χτυπούν με το πίσω μεταλλικό μέρος των γκλοπ, χρησιμοποιούν ακόμα και τους ατομικούς τους πυροσβεστήρες ως δολοφονικά όπλα. Απολογισμός της επίθεσης εκείνης είναι 100 περίπου διαδηλωτές να καταλήξουν σε νοσοκομεία της Αττικής οι περισσότεροι με τραύματα στο κεφάλι. Ένας εξ αυτών χάνει την σπλήνα του από τον ξυλοδαρμό. Σοβαρότερα όλων βρίσκεται χτυπημένος ο συνάδελφος καιμέλος του ΣΒΕΜΚΟ, Γιάννης Καυκάς. Ο Γιάννης δέχτηκε πολλαπλά χτυπήματα στο κεφάλι με πυροσβεστήρα, από αστυνομικούς, που του προκάλεσαν μεγάλο επισκληρίδιο αιμάτωμα. Με τη βοήθεια διαδηλωτριών και διαδηλωτών απομακρύνεται από το σημείο της επίθεσης και καταφέρνει να φτάσει στο νοσοκομείο σε προθανάτια κατάσταση, σύμφωνα με το ιατρικό ανακοινωθέν. Πέφτει σε κώμα, χειρουργείται και παραμένει σε κρίσιμη για την ζωή του κατάσταση, νοσηλευόμενος στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Γενικού Νοσοκομείου Νίκαιας.

ΕΓΚΛΗΜΑ ΧΩΡΙΣ ΘΥΤΗ

Κανείς δεν κατηγορείται για τίποτα. H αυτεπάγγελτη εισαγγελική έρευνα μπαίνει στο αρχείο, χωρίς να αποδοθεί καμία ευθύνη. Παρά το πλήθος των μαρτυριών και των στοιχείων, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αθηνών έκρινε ότι δεν συντρέχουν σοβαρές ενδείξεις για να παραπεμφθούν στο ακροατήριο τα 17 ένστολα καθάρματα, κατηγορούμενα για βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη καθώς σύμφωνα με το σκεπτικό του απαλλακτικής απόφασης «δεν προέκυψε κάποιο συγκεκριμένο στοιχείο, ενδεικτικό έστω του άγνωστου δράστη και του αντικειμένου από το οποίο προήλθε ο τραυματισμός». Οι επίδοξοι δολοφόνοι του Γιάννη βρίσκονται ακόμα στον δρόμο, αδειάζοντας καταλήψεις, εισβάλλοντας σε σπίτια, ξυλοκοπώντας και εξευτελίζοντας περαστικούς, και είναι ακόμα οπλισμένοι και επικίνδυνοι με πλήρη κάλυψη του κράτους, έτοιμοι να διαφυλάξουν την αιματοβαμμένη "κανονικότητά" του.

Μαϊος 2021, το σκεπτικό της απόφασης του απαλλακτικού βουλεύματος του Συμβούλιου Πλημμελειοδικών ανατρέπεται από το σκεπτικό του βουλεύματος του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών. Πιο συγκεκριμένα, τα αποδεικτικά στοιχεία που αγνόησε με κραυγαλέο αδιαφανή τρόπο το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών κρίθηκαν ως επαρκή και απολύτως τεκμηριωμένα από το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών, καθώς όπως αναφέρεται στο σκεπτικό της υπ' αρ 3947/2021 απόφασης «αποδείχθηκε η αδιάκριτη χρήση βίας από τους αστυνομικούς σε διαδηλωτές, τους οποίους χτυπούσαν με τα γκλομπ κανονικά ή ανάποδα και με τα πόδια, ενώ παράλληλα ψέκαζαν με τις φυσούνες επάνω στα πρόσωπά τους. Επίσης, αυτόπτης μάρτυρας κατέθεσε ότι οι άνδρες των ΜΑΤ τους επιτέθηκαν και από τις δύο πλευρές με ιδιαίτερο μένος και αγριότητα, χρησιμοποιώντας τα γκλομπ τους ανάποδα και χτυπώντας διαδηλωτές στο σώμα και στο κεφάλι».

Για τον Γιάννη η απόφαση έκρινε ότι «ο αστυνομικός έπληξε τον ενάγοντα, με ιδιαιτέρως βαρύ αντικείμενο της εξάρτησής του, χτυπώντας τον με σφοδρότητα και ένταση από πίσω, άρα χωρίς ο ενάγων να διαθέτει ορατότητα ή δυνατότητα ελάχιστης ανταπόκρισης, και μάλιστα σε εξαιρετικά ευπαθές και ζωτικό σημείο του σώματός του, όπως είναι το κεφάλι. Η εν λόγω συμπεριφορά του αστυνομικού οργάνου όχι μόνο παραβιάζει το καθήκον του για τη διασφάλιση της δημόσιας τάξης, της ασφάλειας και της σωματικής ακεραιότητας του πολίτη, αλλά πληροί και την ειδική υπόσταση του εγκλήματος της βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης. Κατόπιν αυτών, θεμελιώνεται η αστική ευθύνη του εναγόμενου Ελληνικού Δημοσίου».

Η συγκεκριμένη απόφαση, μετά από 10 χρόνια αναμονής, δικαίωσε τον Γιάννη, τεκμηριώνοντας την ευθύνη του Δημοσίου για υπέρμετρη αστυνομική βία και επιδίκασε το ποσόν των 50.000 ευρώ ως αποζημίωση για την ηθική βλάβη που υπέστη.

Ως εργαζόμενοι και εργαζόμενες στις ΜΚΟ, που δουλεύουμε κάτω από αντίξοες συνθήκες, σε καθεστώς διαρκούς επισφάλειας καιβρισκόμαστε συχνά, δίπλα στις πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, γνωρίζουμε καλά ότι η βία, ακόμα και η δολοφονική βία αποτελεί δομικό στοιχείο του κράτους και του κεφαλαίου. Η καταδίκη χιλιάδων ψυχών στις απάνθρωπες συνθήκες κράτησης των στρατοπέδων συγκέντρωσης στα νησιά και στην ενδοχώρα·ο κοινωνικός αποκλεισμός καιοι περιορισμοί στην εργασία και στην εκπαίδευση· οι εξώσεις από τα διαμερίσματα ακόμα και για εγκύους ή και για οικογένειες με μικρά παιδιά· οι δυσκολίες στις διαδικασίες ασύλου και οι αντιμεταναστευτικές πολιτικές· οι αυτοκτονίες λόγω της ανέχειας, της ματαίωσης και της απελπισίας· τα βασανιστήρια στα αστυνομικά τμήματα και στις φυλακές και ο παρατεταμένος εγκλεισμός ακόμα και για ασυνόδευτους ανήλικους πρόσφυγες· οι παράνομες επαναπροωθήσεις (pushback) στον Έβρο και στο Αιγαίο και οι σχεδόν καθημερινοί πνιγμοί προσφύγων,προσφυγισσών, μεταναστριών και μεταναστών στη προσπάθεια τους να προσεγγίσουν τις ελληνικές ακτές· όλα τα παραπάνω είναι όψεις της ίδιας αυτής δολοφονικής κρατικής βίας και η εντατικοποίηση του φαινομένου στις μέρες μας αποτελεί στρατηγική επιλογή του ελληνικού κράτους και της Ε.Ε.

Η ολομέτωπη επίθεση του κράτουςκαι του κεφαλαίου δεν σταματά στους προσφυγικούς και στους μεταναστευτικούς πληθυσμούς που έρχονται για να γλυτώσουν από την πείνα και τον πόλεμο. Αντίθετα επεκτείνεται ενάντια στην κοινωνία της εργασίας, στα πληβειακά κοινωνικά στρώματα όπως Ρομά, τοξικοεξαρτημένες-οι, άστεγες-οι, σεξεργάτριες-ες, σε όσες και όσους αγωνίζονται, σε όσους και όσες δεν ταιριάζουν στην κανονικότητά τους.

Ήδη μετά τον τελευταίο ανασχηματισμό, τη σκυτάλη του δόγματος καταστολής και μηδενικής ανοχής του πρώην υπουργού Δημόσιας Τάξης Μ. Χρυσοχοϊδη, την πήρε επάξια ο Τ. Θεοδωρικάκος και μέσα σε έναν χρόνο οι αφηνιασμένοι και ντοπαρισμένοι από την ακροδεξιά ρητορική της κυβέρνησης πραίτορές του, δολοφονήσαν δύο Ρομά τον Νίκο Σαμπάνη στο Πέραμα και τον δεκαεξάχρονο Κώστα Φραγκούλη στη Θεσσαλονίκη. Δεν είναι, λοιπόν, υπερβολή να πούμε ότι η κανονικότητα αυτή μυρίζει θάνατο.

Στις 7 Μαρτίου του 2023 εκδικάζεται στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών, η έφεση του Ελληνικού Δημοσίου κατά της απόφασης, με σκοπό την αναγνώριση της ευθύνης του κράτους στην απόπειρα δολοφονίας του Γιάννη Καυκά. Στον αγώνα αυτό βρισκόμαστε δίπλα του. Ως σωματείο βάσης, που παλεύουμε για ένα συνδικαλισμό οργανωμένο από τα κάτω, βασισμένο στις συλλογικές μας οριζόντιες διαδικασίες, αναγνωρίζουμε τους εαυτούς μας ως μέρος αυτών που δέχτηκαν την επίθεση εκείνη. Στην θέση του Γιάννη θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε και οποιαδήποτε από εμάς.

Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΥΚΑ ΗΤΑΝ ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ

ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ (ΛΟΥΪΖΗΣ ΡΙΑΝΚΟΥΡ 85, ΜΕΤΡΟ ΠΑΝΟΡΜΟΥ)

ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 7 ΜΑΡΤΙΟΥ ΣΤΙΣ 9:00ΠΜ

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ

  • ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
  • ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ

κάλεσμα : ΣΒΕΜΚΟ


1 2 3

"Μη φοβάσαι, θα πάμε μαζί": Τρίτη 7 Μαρτίου στις 09:00, συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω απ' το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών, για την υπόθεση του Γιάννη Καυκά

"Μετρηθήκαμε και είμαστε λιγότεροι...", λένε τα σωματεία εργαζομένων στους σιδηροδρόμους. Σήμερα ως Πρωτοβουλία για ένα Πολύμορφο Κίνημα στην Ψυχική Υγεία μπορούμε, τουλάχιστον, να χαμογελάμε που ο Γιάννης Καυκάς είναι ακόμα μαζί μας, να τον θυμόμαστε, σχεδόν δώδεκα χρόνια πριν, να βγαίνει νικητής από μια απόπειρα κρατικής δολοφονίας.

Στις 11 Μαΐου 2011 χιλιάδες κόσμου διαδηλώνουν ενάντια στα μνημονιακά μέτρα που επιβάλλονται προκειμένου να φτάσουμε σήμερα να θρηνούμε 57 νεκρούς σε μια ακόμα κρατική δολοφονία. Εκείνες οι διαδηλώσεις δοκίμασαν να στήσουν ένα ανάχωμα στην επέλαση των επερχόμενων ιδιωτικοποιήσεων, του ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου, της λεηλάτησης των φυσικών πόρων και της φτωχοποίησης μεγάλου μέρους του πληθυσμού. Και για αυτό και η πορεία χτυπήθηκε βάναυσα, με κάθε αγριότητα από τους ένστολους φρουρούς της κρατικής αυθαιρεσίας. Ο Γιάννης δέχτηκε τη μανία των ΜΑΤ χτυπημένος από έναν πυροσβεστήρα στο κεφάλι και έφτασε σε προθανάτια κατάσταση στο Γενικό Κρατικό Νίκαιας. Θα βγει από το νοσοκομείο με το κεφάλι ψηλά και τη γροθιά υψωμένη στις 30 Μαΐου 2011. Για το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αθηνών ήταν "ένα ακόμα τυχαίο γεγονός". Ουσιαστικά το ποινικό κομμάτι της υπόθεσης θάφτηκε και μπήκε στο αρχείο, καθώς "δεν προκύπτει κανένα στοιχείο" για το δράστη και το αντικείμενο του τραυματισμού. Οι ένστολοι δολοφόνοι της 17μελούς διμοιρίας συνέχισαν τη δουλειά τους ξεσπώντας σε καταλήψεις στέγης, σε αγωνιστές/ριες, διαθέσιμοι να επιβάλλουν πλέον τη "νέα κανονικότητα".

Τον Μάιο του 2021, σε μια στοιχειώδη αναγνώριση των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών αναγνωρίζει την "αδιάκριτη χρήση βίας" και επιδικάζει την καταβολή αποζημίωσης. Στις 7 Μαρτίου 2023 το κράτος ασκεί έφεση, κυριολεκτικά την τελευταία δυνατή μέρα. Είναι το ίδιο κράτος που αποκαλεί "ανθρώπινο λάθος" την κρατική δολοφονία στα Τέμπη, που ευθύνεται για τη ρατσιστική δολοφονία των Ρομά, που ελέγχει κυκλώματα trafficking, που ποδοπατά τον Ζακ, που στέλνει στην εντατική τον Χρονόπουλο λόγω της αναπηρίας του, που σκοτώνει το Βαγγέλη Μάγγο.

Δεν έχουμε αυταπάτες. Τα εγκλήματα είναι διαρκείας. Ο Γιάννης είναι μαζί μας και στέκεται κοντά μας. Θα σταθούμε κι εμείς δίπλα του.

Ως Πρωτοβουλία για ένα Πολύμορφο Κίνημα στηρίζουμε τη συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω από το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών (Λουίζης Ριανκούρ 85, Μετρό Πανόρμου) την Τρίτη 7 Μαρτίου 2023, στις 09:00. Διεκδικούμε την καταδίκη των ένστολων επίδοξων δολοφόνων. Στεκόμαστε κοντά, αλληλέγγυα.

κάλεσμα : ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ

πηγή : https://protovouliapsy.blogspot.com/2023/03/7…
πηγή : email που λάβαμε στις 6 Μαρτίου 09h