Σάββατο 18 Μαρτίου 2023 στις 18.00
Εκδήλωση: Από το έγκλημα στα Τέμπη μέχρι την επίθεση σε κάθε δημόσιο αγαθό
Εκδήλωση: Από το έγκλημα στα Τέμπη μέχρι την επίθεση σε κάθε δημόσιο αγαθό
Με καλεσμένους:
-εργαζόμενους του ΟΣΕ (θα συνδεθούν διαδικτυακά)
- μέλος του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών
- μαθητή
- φοιτητές του σχήματος
Θα γίνει το Σάββατο στις 18.00 στην 3η Πτέρυγα του Πολυτεχνείου στον 1ο όροφο στην αίθουσα Α1
ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ
ΑΠΟ ΤΑ ΤΕΜΠΗ ΣΕ ΚΑΘΕ ΔΗΜΟΣΙΟ ΑΓΑΘΟ
Πριν δυο εβδομάδες ήρθαμε αντιμέτωποι με μια τραγωδια που άφησε πίσω της 57 χαμένες ανθρώπινες ζωες. Είναι γνωστό σε όλα μας πλέον το τι συνέβη στα Τέμπη. Αυτο που ακολούθησε ήταν ένα πρωτοφανές λαϊκό ξέσπασμα - εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους δείχνοντας την οργή τους. Κι αυτο διότι ο κόσμος ήξερε πολύ καλα πως πρόκειται για έγκλημα - οχι απλα ένα ατύχημα της κακιάς στιγμής. Έγκλημα με συγκεκριμένα αίτια και συμφέροντα που εξυπηρετήθηκαν.
Γνωρίζουμε πλέον ότι ο ΟΣΕ υπολειτουργούσε εδω και πολυ καιρο, υποχρηματοδοτούμενος, υποστελεχωμένος και παραμελημένος απο όλες τις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, με τους εργάτες του να προειδοποιούν εδω και μήνες για όλες τις ελλείψεις και την επικινδυνότητα της κατάστασης, πως ήταν δηλαδή θέμα χρόνου να συμβεί κάτι τέτοιο. Την ίδια υποβάθμιση βλέπουμε στα περισσοτερα κοινωνικα αγαθα και παροχές - το υγειονομικο συστημα, την δημόσια παιδεία, την υδρευση και την παροχη ενεργειας.
Υπαίτιες δεν ειναι συγκεκριμένες κυβερνήσεις ουτε η αποτυχία διαχείρισης, ουτε φταίει η διαφθορά που υποτίθεται χαρακτηρίζει την Ελλάδα, αλλα οφειλεται σε τάση που συναντάται παγκοσμίως ολο και περισσοτερο - τη σκόπιμη εμπορευματοποίηση όλων των κοινωνικών αγαθών και η υποταγή τους στη λογική του κέρδους και του κεφαλαίου.
Η κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι κοινωνικές δομές στο σήμερα δεν είναι όμως μονόδρομος, ούτε αναγκαιότητα. Οι παροχές αυτές κατακτήθηκαν μέσα από τους σκληρούς αγώνες που έδωσε στο παρελθόν η εργατική τάξη και υπερασπίστηκαν από ισχυρά εργατικά σωματεία που ασκούσαν πίεση και διεκδικούσαν την αξιοπρεπη λειτουργία τους, με πραγματικά κοινωνικό χαρακτήρα, εξυπηρετώντας τις ανάγκες του λαού, έξω από την λογική του κέρδους.
Όλα αυτα τα κεκτημένα υπονομεύονται εξαιτίας της τάσης αυτής του κεφαλαίου και της εφαρμογής της από τους υπερασπιστές του - τις αστικές κυβερνήσεις που σκοπίμως παραμελούν τις δημόσιες υπηρεσίες, δίνοντας έπειτα το βήμα στον ιδιωτικό τομέα να εισχωρήσει και να τις αποσπάσει από τον κοινωφελή χαρακτήρα τους. Στην Ελλάδα η διαδικασία αυτή φάνηκε ακόμα πιο ωμά, ως αποτέλεσμα των μνημονιακών πολιτικών που κλήθηκε να ακολουθήσει.
Ο ΟΣΕ που χωρίστηκε σε τμήματα, ωστέ το κερδοφόρο μέρος του να μπορει να πουληθεί σε ιδιωτικά κεφαλαια, με το δίκτυο μονάχα να παραμένει δημόσιο και υποχρηματοδοτούμενο, γεγονός που σε μεγάλο βαθμό οφείλεται για την έλλειψη μέτρων και συστημάτων ασφαλείας.
Η αναγκαστική διάσπαση της ΔΕΗ, η δημιουργία ιδιωτικών εταιρειών παροχής ενέργειας και η ίδρυση του χρηματιστηρίου ενέργειας, όπου οφείλεται σημαντικά η σημερινή αισχροκέρδεια και το βάρος της ενεργειακής κρίσης.
Ακομα και στην ύδρευση, ένα απ' τα πιο βασικά αγαθά για την ανθρώπινη ζωή, η οποία βρίσκεται τώρα σε διαδικασία ιδιωτικοποίησης, ενώ ξέρουμε πως σε κάθε χώρα που έχει εφαρμοστεί αυτό η τιμή του νερού έχει εκτοξευτεί.
// Και στις δομές που δεν έχουν ακόμα ιδιωτικοποιηθεί, το κέρδος βρίσκει πάλι πεδία εισχώρησης.
Τα δημόσια πανεπιστήμια, που υποτίθεται λειτουργούν ως ισότιμες δομές ανώτατης μόρφωσης και χώροι επιστημονικής έρευνας που αποσκοπεί προς το κοινό καλό, στην πραγματικότητα βλέπουμε πως τείνουν να γίνουν μονάδες παραγωγής εργαζομένων και υπαλλήλων, ιδανικών για τις ανάγκες του ιδιωτικού τομέα.
Παράλληλα, με την στενή συνεργασία που πλέον υπάρχει μεταξύ πανεπιστημίων και εταιριών, η έρευνα που χρηματοδοτείται απ' τα δημόσια ταμεία, τροφοδοτείται απευθείας στις εταιρείες αυτές και συμβάλλει πάλι στην αύξηση του κέρδους τους, και όχι στην εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκών και το όφελος του συνόλου. Και ενώ το κράτος επενδύει τεράστια ποσά στην έρευνα για το κεφάλαιο και την πολεμική βιομηχανία, τα υπόλοιπα τμήματα του πανεπιστημίου δεν έχουν φυσικά την ίδια μοίρα, και υστερούν πολύ ως προς την απαραίτητη χρηματοδότηση.
Ακόμα και ο τομέας της υγείας, ο οποίος εδώ και χρόνια έχει απίστευτες ελλείψεις. Στην διάρκεια της πανδημίας είδαμε το ανθρώπινο κόστος των ελλείψεων αυτών, καθώς τα δημόσια νοσοκομεία αδυνατούσαν να ανταπεξέλθουν στο πλήθος των ασθενών, με κόσμο να πεθαίνει ξαπλωμένος σε διαδρόμους, ενώ ταυτόχρονα το κράτος διόριζε κι' άλλους μπάτσους αντί να αγοράσει τις απαραίτητες ΜΕΘ και να προσλάβει ιατρούς.
Κοινός γνώμονας είναι ένας - ό,τι δεν παράγει κέρδος, δεν έχει σημασία. Οι ασφαλείς μετακινήσεις, η αξιόλογη και ολοκληρωμένη παιδεία, η ίδια η ανθρώπινη ζωή δεν απασχολούν καθόλου ένα σύστημα που λειτουργεί με βάση μόνο μία αξία, έναν μόνο σκοπό, την αύξηση της κερδοφορίας. Μόνο η ρήξη με το σύστημα αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μια κοινωνία η οποία θα λειτουργεί με βάση τις πραγματικές ανάγκες του συνόλου της.
Ένα πράγμα που έγινε προφανές απο την μαζικότητα του κινήματος για το έγκλημα των Τεμπών, είναι ότι ο λαός είναι οργισμένος με τις πολιτικές που βάζουν τα κέρδη πάνω από τις ζωές μας.
Είναι ανάγκη για εμάς, το κίνημα αυτό να διεκδικήσει ξανά τα κεκτημένα του παρελθόντος, και να τα υπερβεί. Πρέπει πάνω απ'όλα να αγωνιστούμε για να εξασφαλίσουμε οτι δεν θα ξανα-θυσιάσουμε καμία ζωή στο βωμό του κέρδους, οτι δεν θα επιτρέψουμε κανένα κοινωνικό αγαθό να γίνει εμπόρευμα.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΉΣΕΙΣ. ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥ ΚΕΡΔΟΥΣ.
ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΟΣΕ ΜΕ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ.
ΑΡΑΓΕ ★ ΕΑΑΚ
