Δευτέρα 1 Μαίου 2023 στις 10.30 πμ
Συγκέντρωση
1 ΜΑΗ 2023 ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΚΗΠΟ ΚΑΒΑΛΑΣ 10:30 π.μ. ΟΧΙ ΑΛΛΕΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ, ΟΧΙ ΑΛΛΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΜΑΣ, ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙ' ΑΥΤΟΥΣ
ΟΧΙ ΑΛΛΕΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ, ΟΧΙ ΑΛΛΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΜΑΣ, ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙ' ΑΥΤΟΥΣ
Φέτος, η απεργία της εργατικής Πρωτομαγιάς έρχεται σε συνέχεια μίας σειράς μαζικών αντικρατικών απεργιακών κινητοποιήσεων κατά της δολοφονίας 57 και πλέον ανθρώπων στα Tέμπη. Μιας κρατικής δολοφονίας, μέσα από την οποία αναδείχτηκαν κυβερνητικές αυθαιρεσίες, κομματικές σπέκουλες και απαξίωση των εργατικών αγώνων.Η εγκληματική απαξίωση των προειδοποιήσεων των σωματείων των σιδηροδρόμων ήταν μία από τις σημαντικότερες αιτίες που προκάλεσαν την δολοφονία στα Τέμπη. Τα σωματεία κατήγγειλαν εγκαίρως την εγκατάλειψη εκσυγχρονισμού δομών και υποδομών του σιδηροδρομικού δικτύου, τις ελλείψεις εργατικού δυναμικού και την αντικατάστασή του με εργολαβικό και ρουσφετολογικό ανειδίκευτο προσωπικό. Παρολ' αυτά, οι εκάστοτε κυβερνώντες προχώρησαν σε ιδιωτικοποιήσεις και συγκάλυψη ευθυνών των ανάδοχων εργολαβικών εταιριών ( της Άκτωρ και της γαλλικής πολυεθνικής Αλστόμ), οι οποίες έτυχαν προνομιακής μεταχείρισης, ακόμα και όταν δεν παρέδιδαν το έργο ή ζητούσαν επιπλέον χρηματοδότηση, σε αντιδιαστολή με τα σωματεία, που με την εφαρμογή του Νόμου Χατζηδάκη, αντιμετωπίζουν πλέον ποινικές κυρώσεις σε οποιαδήποτε διεκδίκηση προτάσσουν, απ' τη στιγμή που οι απεργίες τους κηρύσσονται σωρηδόν παράνομες και καταχρηστικές. Η απάντηση του κόσμου, όπως και πολλών σωματείων, ήταν δεκάδες απεργίες και συγκεντρώσεις, που δεν αρκέστηκαν μόνο σε σιωπές και σε κεριά. Ξεδίπλωσαν τη γενικότερη οργή της κοινωνίας, που μέσα από τις τάξεις των εργατών και των νέων, μαθητών και φοιτητών, έδωσαν κοινωνικά και ταξικά χαρακτηριστικά στους αγώνες αυτούς, ζητώντας την άμεση τιμωρία των φυσικών και πολιτικών αυτουργών αυτής της τραγωδίας.Στους εργατικούς αγώνες στην Καβάλα ξέρουμε καλά τι πάει να πει να φωνάζεις για την ασφάλεια όλων. Ξέρουμε καλά τι πάει να πει αδιαφορία από τους άμεσα υπεύθυνους. Οι δύο μεγάλες βιομηχανίες της πόλης, η βιομηχανία φωσφορικών λιπασμάτων και τα πετρέλαια Καβάλας, έχουν βαφτεί στο αίμα και τα επίπεδα μόλυνσης στην περιοχή έχουν ξεπεράσει κάθε όριο.Από το 2016 μέχρι και σήμερα, οι εργαζόμενοι των λιπασμάτων Καβάλας έχουν προβεί σε δεκάδες ανακοινώσεις για το εργασιακό και οικονομικό καθεστώς που επικρατεί μέσα στο εργοστάσιο, για τους κινδύνους του εργολαβικού προσωπικού, τη μείωση του εργατικού δυναμικού και την αύξηση των ωραρίων. Για την κατάσταση των σάπιων και εγκαταλελειμμένων εγκαταστάσεων του εργοστασίου. Για τη μαφιόζικη πολιτική αποποίησης χρεών των παρένθετων εταιριών του ομίλου Λαυρεντιάδη. Αντί όμως οι πολιτικά ιστάμενοι και το κράτος να ακούσουν τους εργάτες, συντονίστηκαν με τους σχεδιασμούς των διοικήσεων της λιπασματοβιομηχανίας, προχώρησαν σε ομαδικές απολύσεις με τον νόμο Χατζηδάκη, αγνόησαν και δώρισαν χρέη της εταιρίας προς το Δημόσιο δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ και «χάρισαν» απλόχερα στην κοινωνία της Καβάλας μόλυνση και θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα (27 στον αριθμό μόνο τα τελευταία τρία χρόνια, σύμφωνα με τις δηλώσεις του ίδιου του Υφυπουργού εργασίας Π. Τσακλόγλου).Όμοια, οι απολυμένοι εργαζόμενοι των πετρελαίων Καβάλας, είχαν προχωρήσει σε επίσχεση εργασίας, αναδεικνύοντας έτσι τις ελλείψεις και τους κινδύνους των υποδομών (χερσαίων και θαλάσσιων). Αντιτασσόμενοι στα νέα επενδυτικά σχέδια της εταιρίας, που προέβλεπαν αναδιαρθρώσεις και μειώσεις μόνο στους μισθούς και στις θέσεις των εργαζομένων, εκδιώχθηκαν τελικώς από τον εργασιακό τους χώρο ως καταληψίες μέσω ομαδικών απολύσεων, ενώ το κράτος συνέδραμε με τον κατασταλτικό του μηχανισμό, μετατρέποντας τους χώρους εργασίας σε κελιά. Η τοπική κοινωνία «εισέπραξε» για άλλη μια φορά δεκάδες άνεργους, εκρήξεις δεξαμενών, κίνδυνο μόλυνσης του αέρα και της θάλασσας και ένα πεπαλαιωμένο εργοστάσιο γεμάτο από ανειδίκευτο προσωπικό, το οποίο μέχρι και σήμερα έχει σταθεί ανήμπορο να ξεκινήσει την παραγωγή ξανά.Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, το κράτος προχώρησε σε προσχηματικούς ελέγχους μέσω των αρμόδιων κρατικών φορέων, επιβλήθηκαν πρόστιμα στις εταιρίες που δεν εισπράχθηκαν, ακολούθησαν δικαστικές διαμάχες όπου δικαιώθηκαν οι εργαζόμενοι και ακυρώθηκαν οι παράνομες ομαδικές απολύσεις του νόμου Χατζηδάκη. Ωστόσο, μέχρι στιγμής κανένας εργαζόμενος δεν έχει αποζημιωθεί, δεν έχει γυρίσει στη δουλειά του, καμία εταιρία δεν έχει κλείσει. Κανένας φυσικός ή πολιτικός ιστάμενος, κανένας κρατικός φορέας, καμία διοίκηση ή εφοπλιστής δεν έχει πληρώσει για τους θανάτους, τους τραυματισμούς, τη μόλυνση του περιβάλλοντος.Η εγκληματική αυτή αδιαφορία δεν πρέπει να γίνει συνήθεια και η ατιμωρησία κανονικότητα και αυτό μπορεί να κερδηθεί μόνο μέσα από τους εργατικούς αγώνες. Οι απεργίες αποτελούσαν και αποτελούν το σημαντικότερο όπλο των εργατών/τριών ενάντια στους εργοδοτικούς δυνάστες, το κράτος και τα τσιράκια του. Μάλιστα, σε μια πρωτομαγιά πολιτικού και ταξικού αναβρασμού, σε μια περίοδο εκτεταμένης επίθεσης κρατών και κεφαλαίου στις κοινωνίες, όπου τον ρόλο του μοχλού αποσυμπίεσης θα αναλάβουν οι απερχόμενες βουλευτικές εκλογές, τα κινήματα οφείλουν να βρίσκονται και πάλι στους δρόμους του αγώνα.Έχοντας για άλλη μια φορά ως παράδειγμα το εξεγερμένο εργατικό κίνημα της Γαλλίας, παίρνοντας ανάσα μέσα από τα καμένα βαγόνια της εγκατάλειψης και της αδιαλλαξίας, με τη ψυχή μας να έχει μείνει στα λιωμένα σίδερα και στις καμένες σάρκες, σφίγγουμε τα δόντια και καλούμαστε να βάλουμε ένα τέλος σε αυτή την συστηματική ατιμωρησία και στο σύστημα που την γεννά.Ενάντια στην καθημερινή αλλοτρίωση στους χώρους εργασίας, ενάντια στους διαχωρισμούς ξένων και ντόπιων εργατών, η πρωτομαγιά σηματοδοτεί τη συνέχιση των ακηδεμόνευτων αγώνων του παρελθόντος και τη δημιουργία νέων μέχρι την πλήρη εξάλειψη της εκμετάλλευσης από άνθρωπο σε άνθρωπο, μέχρι την ατομική και κοινωνική απελευθέρωση.Ή οι φωνές μας και οι αγώνες μας θα βάλουν ένα τέλος σε αυτή την αδιαφορία, ή θα περιμένουμε το επόμενο δυστύχημα για να μετράμε αθώες ψυχές στο βωμό του κέρδους.
ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΚΡΑΤΟΣ, ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΕΣ
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
Αυτόνομο Στέκι Καβάλας