kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

A culture of cancelling: Ριζοσπαστική προοπτική ή νεοφιλελεύθερη εκτόνωση;

Εκδηλώσεις για το 7ο Αυτοοργανωμένο Pride

Η κουβέντα στην εκδήλωση θα κινηθεί στις βάσεις του πως λειτουργεί το cancel culture μέσα από ενδεικτικά παραδείγματα, πως το ενστερνίζεται το κίνημα, με τι είδους ακτιβισμό συνδέεται και αν τελικά έχει ριζοσπαστική προοπτική. Σε σύνδεση με το metoo movement, θα εξεταστεί το αν ο μιντιακός σάλος και το cancelling διασημοτήτων, κλπ., λειτούργησε και λειτουργεί με τους επιθυμητούς ριξιακους όρους, αν αντικατοπτρίζει την συστημική διάσταση των προβλημάτων, αν αποτελεί "λογοκρισία", και αν εμποδίζει ουσιαστικά την προβολή και ευημερία προβληματικών ατόμων που καταχρώνται την θέση ισχύος τους.

Αξιοσημείωτη είναι και η εργαλειοποίηση των queer ταυτοτήτων σε κακοποιητικά/παραβιαστικά περιβάλλοντα και περιπτώσεις cancelling, με πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα την περίπτωση Λιγνάδη, την μεγαλύτερη υπόθεση του MeTooGr με πολιτικές προεκτάσεις. Κατά τη δίκη Λιγνάδη, επιστρατεύτηκε η ταυτότητά του ως cis gay άντρας για να αποπροσανατολιστεί η κοινή γνώμη από τις καταγγελίες και έγιναν ευθείς επιθέσεις κατά της κοινότητας ("επαγγελματίες ομοφυλόφιλοι"). Βλέπουμε δηλαδή ότι μέσα στη λογική του cancelling που κατά τ'άλλα μάχονται οι συντηρητικές φωνές παγκοσμίως, υπάρχει προσπάθεια λοιδορίας του ΛΟΑΤΚΙΑ+ κινήματος.

Επιπλέον, αξίζει να αναλυθεί η αντίστοιχη πραγματικότητα εντός των ΑΕΙ, η καταγγελία περιστατικών και η διαχείριση τους από το κίνημα, και τελικά ο τρόπος που ένα ευαισθητοποιημένο κινηματικά άτομο δύναται να καταναλώσει την κουλτούρα που του προσφέρεται όταν αυτή προέρχεται από προβληματικά άτομα (αλλά και τι καθορίζει αυτό τον χαρακτηρισμό) ή από μια γενικότερη καπιταλιστική ηγεμονία.

πηγή : email που λάβαμε στις 17 Μαΐου 19h