Τετάρτη 4 Οκτωβρίου 2023 στις 20.00

Ελεύθερες προβολές στο Άλσος Παγκρατίου: "Backpack full of cash" & συζήτηση

Backpack full of cash - Ντοκιμαντέρ, 2016, 93'

Σκηνοθεσία: Sarah Mondale

  • Θα ακολουθήσει συζήτηση για την αναδιάρθρωση της δημόσιας εκπαίδευσης

Η ταινία πραγματεύεται την όλο και αυξανόμενη ιδιωτικοποίηση και επιχειρηματικοποίηση της εκπαίδευσης στις ΗΠΑ, μέσω των σχολείων charter, τα σχολεία με κουπόνια και τα ηλεκτρονικά σχολεία. Με παραδείγματα από τη Φιλαδέλφεια, τη Νέα Ορλεάνη, το Νάσβιλ και άλλες πολιτείες αποκαλύπτει τον τρόπο με τον οποίο διαλύεται η δημόσια εκπαίδευση στη χώρα, πώς οι κρατικές δαπάνες για τη δημόσια εκπαίδευση πηγαίνουν στις τσέπες των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων αντί για τα δημόσια σχολεία, πώς οι «μεταρρυθμίσεις» που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια στην εκπαίδευση της Αμερικής έχουν δημιουργήσει «προνομιακές νησίδες μέσα σε μια θάλασσα ανισότητας», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά από τους δημιουργούς της ταινίας. «Πρωταγωνιστές» της είναι οι εκπαιδευτικοί, οι γονείς, οι μαθητές που αγωνίζονται για την υπεράσπιση της δημόσιας εκπαίδευσης, ενάντια στο σχολείο της αγοράς και της εμπορευματοποίησης.

Τι συμβαίνει με το δημόσιο σχολείο;

Αυτό που συμβαίνει είναι ότι εξελίσσεται, με ιδιαίτερη ένταση και μεθοδικότητα, το σχέδιο της περαιτέρω διάλυσής του και της μετατροπής του σε μια μηχανή αναπαραγωγής ανισοτήτων, και διακρίσεων σε βάρος των λαϊκών τάξεων, συντηρητισμού, ανταγωνισμού και διαρκούς άγχους για τα παιδιά. Με συστηματικότητα, ειδικά τα τελευταία 4 χρόνια, έχει δημιουργηθεί το νομοθετικό πλαίσιο με τους αντιεκπαιδευτικούς νόμους για αξιολόγηση α) σχολείων, β) εκπαιδευτικών και γ) μαθητών ενώ ανακοινώνεται ήδη το δεύτερο στάδιο του σχεδίου με τη δυνατότητα επιλογής σχολείου από τους γονείς. Η τρίπτυχη αυτή αξιολόγηση είναι αντιγραφή των εκπαιδευτικών συστημάτων διεθνώς που οδήγησαν το δημόσιο σχολείο σε υποβάθμιση μέσω της στοχοποίησης των εκπαιδευτικών, την όξυνση των μορφωτικών και κοινωνικών ανισοτήτων (σχολεία ελίτ και σχολεία γκέτο βλ. Αμερική, Αγγλία, Αυστραλία κλπ) και την άνθιση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας (ιδιωτική χρηματοδότηση, επιλογή εκπαιδευτικών από όσους τα χρηματοδοτούν, επιλογή μαθητών από τα σχολεία με βάση οικονομικά κριτήρια των γονιών και βαθμολογία των μαθητών κλπ), δηλαδή σε ένα δημόσιο σχολείο για τους πληβείους των λαϊκών τάξεων, υποχρηματοδοτούμενο, χωρίς επαρκές εκπαιδευτικό προσωπικό και εποπτικά μέσα, χωρίς ασφάλεια για τα παιδιά και με εγχειρίδια που θα τα πληρώνουν οι γονείς) ενώ στα άλλα θα πηγαίνουν τα παιδιά των ελίτ. Η αξιοκρατία είναι το φτηνό ιδεολόγημα για να ωραιοποιηθεί αυτή η αξιολόγηση και να αποσπάσει την κοινωνική συναίνεση, συναίνεση που σε καμμιά περίπτωση δεν πρέπει να δώσουμε.

Το αντίθετο, ακριβώς: πρέπει να ανστισταθούμε με κάθε τρόπο για να αποτρέψουμε την περαιτέρω διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης και του σχολείου της γειτονιάς. Να αγωνιστούμε για τα μορφωτικά δικαιώματα όλων των μαθητών και το κάθε παιδί θα πηγαίνει στο σχολείο της γειτονιάς του. Να αναιρέσουμε στην πράξη όλες τις πτυχές αυτής της αντιεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης που επιβάλλει την διευθυντική αυθαιρεσία, που συντηρητικοποιεί το όποιο περιεχόμενο της δήθεν μόρφωσης που παρέχεται, που οξύνει τις ανισότητες και συνθλίβει την προσωπικότητα των παιδιών. Να αντισταθούμε στην διάχυση της βίας και του εκφασισμού στα σχολεία που είναι απευθείας συνέπεια των αντιδραστικών αυτών πολιτικών.

Και πάνω απ' όλα, να ονειρευτούμε! Να φανταστούμε και να συζητήσουμε για το σχολείο της ελευθερίας, της δημιουργίας και της χαράς, της χειραφέτησης ολόκληρης της σχολικής κοινότητας, της κοινωνίας συνολικά!

Συνέλευση Άλσους Παγκρατίου alsospagkratiou.wordpress.com