kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Συγκέντρωση ενάντια στον νέο Ποινικό Κώδικα

Ως "Συνέλευση αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές", στο πλαίσιο του αγώνα ενάντια στον νέο ποινικό κώδικα, κρίνουμε τις επόμενες ημέρες ως πολύ κρίσιμες και καλούμε όλο τον κόσμο του αγώνα να βρεθεί στο δρόμο απέναντι στις επιχειρούμενες δυστοπικές αλλαγές.

Το νομοσχέδιο έχει ήδη ψηφιστεί στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής και την Πέμπτη 22/02 θα έρθει προς ψήφιση στην ολομέλεια.

Την Πέμπτη 22/02 στις 18:00 καλούμε σε κεντρική συγκέντρωση στο Σύνταγμα, την ώρα που θα ψηφίζεται το εκτρωματικό νομοσχέδιο στη Βουλή.

ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΦΥΛΑΚΗΣ - ΦΩΤΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΙΝΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ

πηγή : http://athens.indymedia.org/event/93497/

Στήριξη στην Συγκέντρωση ενάντια στον νέο Ποινικό Κώδικα

Το διευρυμένο σώμα της Έκτακτης Ανοιχτής Συνέλευσης ενάντια στον Νέο Ποινικό Κώδικα και το Καθεστώς Πολιτειακής Εκτροπής που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 17/02 στο Πάντειο καλεί σε συνεχή, καθημερινή παρουσία στο δρόμο την ερχόμενη εβδομάδα και την σύνδεση με τους υπόλοιπους κοινωνικούς, πολιτικούς και ταξικούς αγώνες, ενόψει της ψήφισης του νέου ποινικού κώδικα.

Το εβδομαδιαίο πρόγραμμα:

• Τρίτη 20/02, παρουσία στο πανελλαδικό αγροτικό συλλαλητήριο με πανό και έντυπο ενημερωτικό υλικό. Σημείο συνάντησης τα σκαλάκια της πλατείας Συντάγματος στις 17:45.

• Τετάρτη 21/02, συγκέντρωση ενάντια στον Ποινικό Κώδικα στο Σύνταγμα στις 17:00.

• Πέμπτη 22/02, παρουσία στην πανεκπαιδευτική κινητοποίηση με πανό και έντυπο ενημερωτικό υλικό. Συγκέντρωση 13:00 Σύνταγμα, προσυγκέντρωση 12:00 Προπύλαια.

• Σάββατο 24/2, επόμενη ανοιχτή συνέλευση στις 16:00 στην Πάντειο, αίθουσα 102 (Γυάλινο κτίριο) για την κλιμάκωση των κινητοποιήσεων και την οργάνωσή μας μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου.

Ημέρα ψήφισης, αναστολή προγράμματος και μαζική στήριξη του καλέσματος της Συνέλευσης Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές για συγκέντρωση 18:00 στο Σύνταγμα.

Το κείμενο καλέσματος της Ανοιχτής Συνέλευσης Ενάντια στον Νέο Ποινικό Κώδικα και την Πολιτειακή Εκτροπή:

Aνοιχτή συνέλευση συνοργάνωσης ενάντια στον Νέο Ποινικό Κώδικα και το καθεστώς Πολιτειακής εκτροπής

Ο νέος ποινικός κώδικας κατατέθηκε σε επιτροπή της Βουλής για να γίνουν οι καταληκτικές αλλαγές. Οι διαδικασίες συνεχίζονται την Παρασκευή στις 16/2. Όταν τελειώσει η επεξεργασία, ο νέος ποινικός κώδικας θα οδηγηθεί για ψήφιση, μπορεί ακόμα και την επόμενη βδομάδα. Το τελευταία διάστημα όλο και περισσότερες δυνάμεις, δραστηριοποιούνται πολυεπίπεδα και τοποθετούνται στο δημόσιο λόγο για τον Νέο Ποινικό Κώδικα. Πλήθος πολιτικών εκδηλώσεων, πλούσιων σε θέσεις, εύφορο έδαφος για κοινό προβληματισμό και ανταλλαγή απόψεων. Πλήθος διαφορετικών σε χαρακτήρα και στόχευση δράσεων και παρεμβάσεων που αλληλοσυμπληρώνονται εντός του μωσαϊκού του αγώνα και της αντίστασης ενάντια στην ψήφιση του νομοσχεδίου. Οι κινητοποιήσεις στην Αθήνα περάσαν στο επόμενο στάδιο, με την πορεία της Παρασκευής 2/2 και την από κοινού κάθοδό μας στους δρόμους. Την ίδια στιγμή, κινητοποιήσεις συνεχίζουν να πραγματοποιούνται πανελλαδικά. Αφήνοντας πίσω τα πάγια προβλήματα των χρόνιων αδυναμιών μας, χρέος μας είναι να αναγνωρίζουμε την σοβαρότητα και το κατ' επείγον της κατάστασης. Είναι επιτακτική, άμεση και έκτακτη ανάγκη να βρεθούμε σε κοινό τραπέζι για πολιτική κουβέντα, για συντονισμό και συνοργάνωση του αγώνα που θα δώσουμε το επόμενο χρονικό διάστημα. Να δημιουργήσουμε εκείνο το πεδίο που συμπεριλαμβάνει όλα τα διαφορετικά κομμάτια που βλέπουν τον εαυτό τους στον αγώνα. Να απαντήσουμε μαζί στις νέες προκλήσεις και τα ερωτήματα, να σταθούμε πλάι πλάι στον δρόμο και στον αγώνα με όρους νίκης, μαχητικά, αποφασιστικά και μαζικά, να συγκροτήσουμε από κοινού το όχημα για να σαμποτάρουμε την ψήφιση του νομοσχεδίου.

Πρέπει άμεσα να έρθουμε σε ευρείες συγκλίσεις και συνεργασίες για να κοινωνικοποιήσουμε και να διευρύνουμε ακόμα περισσότερο τον αγώνα ενάντια στο νέο ποινικό κώδικα, για την κλιμάκωση και την όξυνση της αντίστασης μας.

Παράλληλα, πρέπει να οργανώσουμε την επόμενη μέρα μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου, αν και όταν αυτό γίνει πραγματικότητα.

Καλούμε το Σάββατο 24/2 στις 16:00 στην Πάντειο, αίθουσα 102 (Γυάλινο κτίριο) σε δεύτερη ανοιχτή συνέλευση συνοργάνωσης των κινητοποιήσεων του επόμενου διαστήματος, ατομικότητες και όλους τους σχηματισμούς, ομάδες και συνελεύσεις, φορείς, προοδευτικές πρωτοβουλίες, φοιτητικά, ταξικά και συνδικαλιστικά σχήματα κλπ. που είτε έχουν ήδη κινητοποιηθεί σε σχέση με το νομοσχέδιο ή όχι, για την γενική συνοργάνωση ενάντια στον νέο ποινικό κώδικα, με σκοπό:

• Μια απο κοινού πολιτική συνάντηση και συζήτηση πάνω στο επίμαχο ζήτημα

• Τη συνοργάνωση πανελλαδικής κινητοποίησης ενάντια στον νέο ποινικό κώδικα

• Την έναρξη της κουβέντας για την οργάνωσή μας μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου

Καλούμε τις συλλογικοποιήσεις στην υπόλοιπη Ελλάδα να αναλάβουν την ευθύνη και να καλέσουν άμεσα αντίστοιχες έκτακτες ανοιχτές διαδικασίες συνοργάνωσης με σκοπό την διευρυμένη πανελλαδική κινητοποίηση.

Ήρθε η ώρα για όλους, όλες και όλα να αναλάβουμε την ιστορική, πολιτική και ηθική ευθύνη για τον αγώνα, να δεσμευτούμε, να αντισταθούμε, να συγκρουστούμε με το καθεστώς άμεσα, συντονισμένα και μαζικά.

Ανοιχτή Συνέλευση ενάντια στον Νέο Ποινικό Κώδικα και την πολιτειακή εκτροπή

Συγκέντρωση την ημέρα ψήφισης του νομοσχεδίου για τον νέο ποινικό κώδικα | Πέμ. 22/2

Κάλεσμα του τοπικού συντονισμού Αθήνας της Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης σε συγκέντρωση την ημέρα ψήφισης του νομοσχεδίου για τον νέο ποινικό κώδικα

Πέμπτη 22/2 | Σύνταγμα | 18.00

*

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΕΟ ΠΟΙΝΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ
Ατιμωρησία για τα καθημερινά και μαζικά εγκλήματα κράτους και αφεντικών - Φυλακές και καταστολή για τους φτωχούς και τους αγωνιζόμενους

Στο τέλος του 2023 κατατέθηκε προς δημόσια διαβούλευση το τρίτο κατά σειρά μέσα στα τελευταία 5 χρόνια σχέδιο τροποποιήσεων και παρεμβάσεων του ποινικού κώδικα και του κώδικα ποινικής δικονομίας. Το σχέδιο αυτό, το οποίο αφορά περισσότερα από 100 άρθρα, έρχεται να εφαρμόσει μια σειρά τροποποιήσεων σε μια άκρως αντιδραστική, αντικοινωνική και τιμωρητική κατεύθυνση για την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία. Βασικά χαρακτηριστικά του αποτελούν η κοινωνική τιμωρία, η μετακύλιση των κρατικών ευθυνών στο άτομο, η ταξική ανισότητα, η οικονομική αφαίμαξη μέσω της φοροεισπρακτικότητάς του και φυσικά το χτύπημα των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων. Επί της ουσίας αυτό που επιχειρείται είναι η ακραία επίθεση στα δικαιώματα των κατηγορουμένων και πιο συγκεκριμένα όσων ανήκουν στα φτωχά κοινωνικά στρώματα και όσων στοχοποιούνται για τη συμμετοχή τους στον αγώνα ενάντια στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Οι τροποποιήσεις που έχουν κατατεθεί προς δημόσια διαβούλευση ανοίγουν διάπλατα το δρόμο στη δραματική αύξηση του αριθμού των κρατουμένων στις ήδη ασφυκτικά γεμάτες και υπό άθλιες συνθήκες φυλακές και σε δεύτερο χρόνο στη δημιουργία ιδιωτικών φυλακών όσο και στο φάσμα της απλήρωτης εργασίας και της οικονομικής εξόντωσης όσων βρεθούν υπό δίωξη. Πιο συγκεκριμένα προβλέπεται η πραγματική έκτιση της ποινής για ποινές άνω των 3 ετών χωρίς δυνατότητα αναστολής. Αναστολή θα χορηγείται μόνο για ποινές έως ένα έτος και εφόσον οι αμετάκλητες προηγούμενες καταδίκες δεν υπερβαίνουν τους 12 μήνες. Σε ποινές από 2-3 έτη προβλέπεται πραγματική έκτιση μέρους της ποινής, ενώ σε ποινές από 1-2 χρόνια προβλέπεται η εξαγορά της ποινής ή η παροχή κοινωφελούς εργασίας. Ταυτόχρονα η αυστηροποίηση των ποινών, η αύξηση των ανωτάτων ορίων κάθειρξης (για τα κακουργήματα από 15 στα 20 χρόνια, για τη συρροή πλημμελημάτων στα 10 έτη και για συρροή κακουργημάτων στα 25), η εξίσωση της απόπειρας με την τετελεσμένη πράξη αλλά και της ποινής που προβλέπεται για τον συνεργό με αυτή του φυσικού αυτουργού προωθούν ένα ασφυκτικό πλαίσιο επί των ποινών.
Όσον αφορά την ποινική διαδικασία αλλαγές δρομολογούνται τόσο στις συνθέσεις των δικαστηρίων όπου καταργούνται τα τριμελή πλημμελειοδικεία και τα πενταμελή εφετεία με αποτέλεσμα οι αποφάσεις να λαμβάνονται από μικρότερες συνθέσεις ακόμα και τους ενός δικαστή, όσο και στη διαδικασία επί του ακροατηρίου με τη ρύθμιση που αφορά την εξέταση αστυνομικών- μαρτύρων κατηγορίας, όπου πλέον δεν θα υποχρεούνται να καταθέσουν επί του ακροατηρίου αλλά θα λαμβάνονται υπ' όψιν οι μαρτυρικές καταθέσεις τους στο στάδιο της προδικασίας, αφαιρώντας τη δυνατότητα από τους κατηγορούμενους των ερωτήσεων κατά τη διάρκεια της δίκης, εκεί όπου αναδεικνύονται οι ανακολουθίες των κατασταλτικών μηχανισμών και ειδικά σε πολιτικές δίκες καταρρίπτονται τα στημένα κατηγορητήρια των αστυνομικών επιτελείων. Ταυτόχρονα αυστηροποιείται η χορήγηση αναβολών, με την πρόβλεψη του δικαιώματος για μια αναβολή (καθώς δεύτερη μπορεί να χορηγηθεί μόνο για λόγους υγείας που θα πιστοποιούνται από δημόσιο νοσοκομείο) και αυξάνεται η τιμή του αναβολόσημου. Επίσης καταργείται η υποχρέωση του εισαγγελέα της γραπτής αιτιολόγησης για την αντικατάσταση της προσωρινής κράτησης ενώ θεσπίζεται η εκτενής αιτιολόγηση της έδρας σε περίπτωση χορήγησης αναστολής.
Επιπλέον στην κατεύθυνση της ταξικής ανισότητας και της οικονομικής εξόντωσης των διωκόμενων ή καταδικασθέντων βρίσκονται οι ρυθμίσεις που αφορούν την αύξηση τόσο των τιμών στα παράβολα όσο και του κόστους της εξαγοράσιμης ποινής από 5 ευρώ τη μέρα στα 10. Τα υπέρογκα ποσά για την εξαγορά ποινών όπως και τα έξοδα για την παράσταση δικηγόρου, με δεδομένο ότι ακόμα και για ένα απλό πλημμέλημα ο δρόμος για τη φυλακή είναι ανοιχτός, καταδεικνύουν ότι στόχος είναι η περαιτέρω οικονομική εκμετάλλευση των φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων και η ευνοϊκή μεταχείριση για τους έχοντες.
Μια ακόμα σημαντική ρύθμιση αποτελεί η αυστηροποίηση της υφ' όρον απόλυσης, σύμφωνα με την οποία ανεξάρτητα από την τυπική προϋπόθεση της συμπλήρωσης του χρόνου κράτησης το δικαστικό συμβούλιο θα κρίνει αν θα χορηγηθεί αυτή ανάλογα με την επικινδυνότητα του εγκλήματος και τα ατομικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά του υπόδικου. Με αυτόν τον τρόπο θεσμοποιείται αυτό που ήδη έχει επιχειρηθεί να εφαρμοστεί σε πολλές περιπτώσεις πολιτικών κρατουμένων, όπου παρά την πλήρωση των τυπικών προϋποθέσεων για την υφ' όρων αποφυλάκισή τους έρχονται αντιμέτωποι με την εκδικητικότητα τους καθεστώτος, το οποίο αρνείται να εφαρμόσει τους νόμους του και με κριτήριο το πολιτικό φρόνημα επιζητά δηλώσεις μετανοίας.
Τέλος χαρακτηριστικά παραδείγματα της επιθετικής διάστασης των τροποποιήσεων του ποινικού κώδικα αποτελούν τόσο οι επιβαρυντικές διατάξεις για τη διατάραξη δημόσιων υπηρεσιών " με φωνασκίες" με ειδική αιχμή τα νοσοκομεία, λειαίνοντας επί της ουσίας το δρόμο στις διώξεις εργαζομένων στην υγεία που θα διαμαρτυρηθούν για τη διάλυση του ΕΣΥ αλλά και οι διατάξεις που αφορούν τις πυρκαγιές, με τις οποίες προβλέπεται ότι αν από αμέλεια κάποιος προκαλέσει φωτιά σε δάση τότε μπορεί να δημευτεί η περιουσία του. Μια διάταξη που έρχεται μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές που έχουν κατακάψει χιλιάδες στρέμματα γης και δασών και έχουν αφήσει πίσω τους νεκρούς ανθρώπους και νεκρά ζώα τα τελευταία καλοκαίρια και υπό την ευρεία ερμηνεία της επιχειρεί να μετακυλίσει τις κρατικές ευθύνες για τη λεηλασία της φύσης και των τοπικών κοινωνιών ακόμα και σε αυτόν που δεν καθάρισε το χωράφι του από τα ξερόχορτα.
Το νέο αυτό σχέδιο του ΠΚ και ΚΠΔ έρχεται μέσα σε μια περίοδο όπου κράτος και κεφάλαιο εντείνουν όλο και περισσότερο τους όρους εκμετάλλευσης και καταπίεσης στο κοινωνικό σώμα, μέσα από τις συνεχείς αντικοινωνικές αναδιαρθρώσεις που προωθούνται με μια σειρά νομοσχεδίων. Από την επικείμενη ψήφιση του νομοσχεδίου για την ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και την παράκαμψη του άρθρου 16 μέχρι την πρόσφατη ψήφιση νομοσχεδίων που άπτονται της εργασίας, της υγείας, της παιδείας, της φύσης, της κατοικίας και της πολιτικής και κοινωνικής έκφρασης. Ταυτόχρονα το κράτος, εντείνοντας την πάγια αντιεξεγερτική στρατηγική του, εξοπλίζεται τόσο ενισχύοντας το νομικό του οπλοστάσιο όσο και κατασταλτικά με τη διαρκή στελέχωση των σωμάτων ασφαλείας, στην προσπάθειά του να αποτρέψει την οποιαδήποτε κοινωνική έκρηξη και να επιβάλλει τη σιωπή, ειδικά μέσα σε μια περίοδο όπου η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία βρίσκεται αντιμέτωπη με την εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης, τη φτώχεια και την επισφάλεια.
Στην κατεύθυνση αυτή, οι επικείμενες τροποποιήσεις του ΠΚ καταδεικνύουν την προσπάθεια ισχυροποίησης της δόμησης του σύγχρονου ολοκληρωτισμού και της κρατικής επιβολής και ελέγχου πάνω στο κοινωνικό σώμα. Την ίδια στιγμή οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ χαίρουν ασυλίας με την προκλητική ατιμωρησία για μια σειρά κρατικών και καπιταλιστικών εγκλημάτων απέναντι στην κοινωνία και τη φύση. Από το έγκλημα στα Τέμπη, τη δολοφονία εκατοντάδων προσφύγων και μεταναστών στο ναυάγιο της Πύλου, τη λεηλασία της φύσης και των τοπικών κοινωνιών με τις καταστροφικές πυρκαγιές στην Εύβοια, τη Ρόδο, τον Έβρο και την Αττική και τις πλημμύρες στη Θεσσαλία μέχρι τις δολοφονίες ρομά από τις συμμορίες της ΕΛ.ΑΣ, τους χιλιάδες θανάτους στα νοσοκομεία λόγω της εγκληματικής κρατικής διαχείρισης της πανδημίας και της επιχείρησης διάλυσης του ΕΣΥ και τις δεκάδες εργατικές δολοφονίες στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς.
Αυτό που στοχεύει το κράτος είναι ο κοινωνικός μετασχηματισμός, η αλλαγή της κοινωνικής συνείδησης με κάθε μέσο, εξαθλιώνοντας τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, δημιουργώντας όρους κοινωνικής υποταγής και καταστέλλοντας όσους ορθώνουν ανάστημα απέναντι στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα. Στοχεύει στη διάλυση καθετί συλλογικού και κάθε συνεκτικού δεσμού μεταξύ των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων και στην επικράτηση της εξατομίκευσης, του φόβου και του κοινωνικού κανιβαλισμού, όπου όσοι επιλέξουν να αγωνιστούν θα συντριβούν και οι υπόλοιποι είτε θα αδυνατούν να αντιδράσουν στην περαιτέρω εκμετάλλευσή τους από τους κυρίαρχους είτε θα στραφούν απέναντι στον πιο αδύναμο. Η αλλαγή του κοινωνικού παραδείγματος έρχεται μέσα από μια σειρά επιθετικών πολιτικών της κυριαρχίας, όπου μοναδικό μέλημα του κράτους αποτελεί η διατήρηση της εξουσίας του και αυτό εκφράζεται σε πρώτο στάδιο μέσα από την καταστολή των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων, την εγκληματοποίηση της απεργίας και των εργατικών αγώνων, την επίθεση στο αναρχικό κίνημα και στις δομές του, τις διώξεις σε αγωνιστές/τριες, τις δολοφονίες των πιο περιθωριοποιημένων και εκμεταλλευόμενων κομματιών της κοινωνίας, των φτωχών, των προσφύγων- μεταναστών, των ρομά.
Αντιλαμβανόμαστε ότι, απέναντι στην κρατική τρομοκρατία και την ταξική εκμετάλλευση, απέναντι στο φόβο και την εξατομίκευση, απέναντι στην προσπάθεια κράτους και αφεντικών να σβήσουν κάθε ίχνος συλλογικής αντίστασης και να πείσουν ότι έχει επέλθει το τέλος της Ιστορίας, ο μόνος δρόμος που έχουν οι καταπιεσμένοι και εκμεταλλευόμενοι είναι ο αγώνας για την κοινωνική και ταξική χειραφέτηση. Απέναντι στο δυστοπικό μέλλον που μας επιφυλάσσουν οι ελίτ της εξουσίας και του πλούτου, υπάρχει η επιλογή της συλλογικής αντίστασης και του αγώνα. Να τους θυμίσουμε τι μπορεί να συμβεί όταν η κοινωνία των εκμεταλλευόμενων και των καταπιεσμένων ανθρώπων παίρνει την κατάσταση στα χέρια της και αντιστέκεται μαζικά και μαχητικά στους σχεδιασμούς τους. Το όραμα για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, για μια κοινωνία Ίσων δεν θα δικαιωθεί μέσα από τα ατομικά, μερικά ή αυθόρμητα ξεσπάσματα της δίκαιης οργής μας αλλά από τον οργανωμένο πολιτικό αγώνα ενάντια στους καταπιεστές μας. Μέχρι την Κοινωνική Επανάσταση, μέχρι την οικοδόμηση ενός κόσμου αλληλεγγύης, ελευθερίας και κοινωνικής δικαιοσύνης.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ

Αναρχική Πολιτική Οργάνωση | Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων

πηγή : https://landandfreedom.gr/el/agones/1511-athi…

Στηρίζουμε τη συγκέντρωση ενάντια στον νέο Ποινικό Κώδικα 22/02 στις 18:00 στο Σύνταγμα

Ως "Ταμείο Αλληλεγγύης στους/στις φυλακισμένους/ες διωκόμενους/ες αγωνιστ(ρι)ές" στηρίζουμε το κάλεσμα στη συγκέντρωση τη Πέμπτη 22/02, 18.00 στο Σύνταγμα. Το νομοσχέδιο ψηφίστηκε από την αρμόδια επιτροπή της βουλής και θα ψηφιστεί στην ολομέλεια την Πέμπτη 22/02.

Καλούμε το κόσμο του ανταγωνιστικού κινήματος σε στήριξη της συγκέντρωσης την Πέμπτη 22/02, 18:00 στο σύνταγμα ενάντια στο νομοσχέδιο έκτρωμα του νέου ποινικού κώδικα.

Κείμενο του Ταμείου Αλληλεγγύης Φυλακισμένων και Διωκόμενων Αγωνιστών για το νέο ποινικό κώδικα

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΕΟ Π.Κ

Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ετοιμάζεται να προβεί στην 3η κατά σειρά τροποποίηση της ποινικής νομοθεσίας από το 2019 έως και σήμερα. Αναρτώντας τον περασμένο Νοέμβρη προς δημόσια διαβούλευση ένα σύνολο αντιδραστικών τροποποιήσεων του Ποινικού Κώδικα καθώς και του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, που θα επιχειρήσει τις επόμενες μέρες να τις νομοθετήσει στη Βουλή. Αναδεικνύοντας για ακόμη μια φορά την φασίζουσα ρητορεία του δόγματος νόμου και τάξης, η κυβέρνηση σκοπεύει να περάσει τα πλέον αντιδραστικά μέτρα, τα οποία έχουν ως βασικό άξονα την αυστηροποίηση των ποινών, την ποινικοποίηση της φτώχειας και την αύξηση της καταστολής ενάντια στην αγωνιζόμενη κοινωνία, έχοντας ως πρωταρχικό σκοπό την διαφύλαξη και την διαιώνιση των καπιταλιστικών και κρατικών συμφερόντων. Μέτρα τα οποία με την εφαρμογή τους θα κατακλύσουν τις ήδη ασφυκτικά γεμάτες φυλακές της χώρας πολλαπλασιάζοντας δραματικά τον αριθμό των κρατουμένων και παράλληλα θα διαμορφώσουν πρόσφορο έδαφος για την ίδρυση ιδιωτικών φυλακών. Λίγο καιρό μετά την τιμωρητική και εκδικητική αντιμετώπιση του κρατικού μηχανισμού ενάντια στον πρόσφατο αγώνα των κρατουμένων για ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης και περισσότερα δικαιώματα, η κυβέρνηση αρνείται παραδειγματικά το αίτημα για αποσυμφόρηση των φυλακών και ετοιμάζεται να στείλει στις φυλακές χιλιάδες ακόμα "παρανόμους", φτωχές, απείθαρχους, μετανάστριες και αγωνιστές.

To σύνολο του δικαιϊκού συστήματος ενός κράτους συνιστά μια από τις πολλές υλικές αποτυπώσεις, των συσχετισμών ισχύος του κοινωνικού και ταξικού ανταγωνισμού και το καθρέφτισμα των ισορροπιών που διαμορφώνονται σε μια συγκεκριμένη συγκυρία. Ευνοϊκοί νόμοι που παραχωρούν δικαιώματα (τα λεγόμενα κοινωνικά κεκτημένα) των από τα κάτω, είναι κερδισμένο έδαφος στον κοινωνικό ανταγωνισμό για όλους και όλες μας. Σημαίνει ότι μια εξουσία σε μια δεδομένη στιγμή υποχωρεί αφήνοντας περισσότερο χώρο και περισσότερες ανάσες ελευθερίας σε καταπιεσμένους ανθρώπους ζυγίζοντας ενδεχομένως ότι το κόστος καταστολής είναι πιο ασύμφορο από το κόστος ανοχής. Αυτό συνεπάγεται ότι σε πρότερο χρόνο έχει δημιουργηθεί η απαιτούμενη δυναμική που αναγκάζει την εξουσία να υποχωρήσει. Η ίδια η αστική δικαιοσύνη εξάλλου και ολόκληρο το πνεύμα της που χαρακτηρίζεται από την επικράτηση του ορθού λόγου, του θετικισμού και της πτώσης των παλαιών καθεστώτων μοναρχίας, ουσιαστικά έθεσε τέλος στη λογική ότι τα καθεστώτα κατέχουν τους ανθρώπους και συνεπώς μπορούν να τους τιμωρούν όπως νομίζουν. Να τους βασανίζουν δημοσίως σε πλατείες, να τους παλουκώνουν, να τους καίνε, να τους εκτελούν εν είδη δημόσιου θεάματος. Η λογική ότι οι εξουσίες πρέπει να μπορούν να αποδείξουν ότι αυτοί που κατηγορεί είναι ένοχοι βάση μιας επιστημονικά ορισμένης διαδικασίας υπήρξε κι αυτή κάποτε στην εποχή της μια νίκη με διαχρονικό σύμβολο τη πτώση της Βαστίλης, κι αυτό καλό είναι να μην το λησμονούμε.

Οι συνθήκες στις ελληνικές φυλακές στα πενήντα χρόνια από τη μεταπολίτευση έχουν γνωρίσει πολλές αλλαγές οι οποίες δε θα συνέβαιναν αν δεν είχε εκφραστεί κάποτε αυτή η δυναμική από τους/ις ίδιους/ες τους/ις κρατούμενους/ες, σε μια εποχή μεσαιωνικών βασανιστηρίων. Μια εποχή όπου σε μια ορισμένη επικράτεια ενός αστικού εξευρωπαϊσμένου κράτους είχαν διαμορφωθεί κανονικές ζώνες εξαίρεσης των ανθρώπινων δικαιωμάτων, που υποτίθεται είναι το μεγαλύτερο χαρτί των αστικών δημοκρατιών για την προβολή του λεγόμενου δημοκρατικού ηθικού πλεονεκτήματος. Ήταν το ντόμινο των εξεγέρσεων στις φυλακές της χώρας, οι φωτιές, οι καταστροφές, η καταστολή και η όποια κατακραυγή από την έξω πλευρά των τειχών που δημιούργησε μια κατάσταση οπισθοχώρησης τις επόμενες δεκαετίες και ανάγκασαν το ελληνικό κράτος, όχι φυσικά να κάνει πάρα πολλά, αλλά το λιγότερο να συμβαδίσει με τη γενικότερη νόρμα δικαίου στην Ευρώπη.

Αυτό το λιγότερο δυνατό όμως για τους/ις κρατούμενους/ες σήμαινε διακοπή βασανιστηρίων (των πιο ειδεχθών έστω) και το δραματικό περιορισμό της σαδιστικής συμπεριφοράς των δεσμοφυλάκων. Σήμαινε την αρχή της επικοινωνίας τους με τον έξω κόσμο. Σήμαινε την δυνατότητα ανάγνωσης εφημερίδων, περιοδικών, βιβλίων. Τη δυνατότητα να ακούν μουσική, να βλέπουν τηλεόραση, να έχουν δικά τους ρούχα και παπούτσια, να μπορούν να κάνουν επισκεπτήρια, να εργάζονται για να μειώσουν την ποινή τους και το τελευταίο μέρος αυτής να το εκτίουν σε αγροτικές φυλακές. Σήμαινε τη δυνατότητα να έχουν επισκεπτήρια και να βλέπουν έστω πίσω από θολά τζάμια τις σιλουέτες των αγαπημένων τους ανθρώπων να τους αποχαιρετούν δακρυσμένοι μέχρι την επόμενη φορά. Σήμαινε τη δυνατότητα να μπορούν να μορφώνονται ακόμα κι εντός των φυλακών και ακόμα και να σπουδάζουν αν το επιθυμούν και να παίρνουν άδειες εκπαιδευτικές προκειμένου να ενισχυθεί αυτή τους η προσπάθεια. Σήμαινε τη δυνατότητα να έχουν τακτικές άδειες για μέρες ολόκληρες στο τελευταίο διάστημα της ποινής τους προκειμένου να έχουν το χρόνο να ενσωματωθούν ξανά πίσω στην κοινωνία πιο ομαλά και όχι να ανοίξει μια μέρα η πόρτα απότομα και απλά τους ξεράσει έξω. Σήμαινε αυτά κι άλλα πολλά που δε θα ήταν δυνατά αν δεν είχε χυθεί αίμα στις φυλακές και αν δεν είχε αναγκαστεί το ελληνικό κράτος να υποχωρήσει να αφήσει έδαφος για τους ανθρώπους εκείνους που έχει σε καθεστώς αιχμαλωσίας.

Και είναι αυτό το έδαφος που σταθερά πλέον επιχειρείται να παρθεί πίσω μέσω διαδοχικών νομοθετικών παρεμβάσεων. Φυσικά, αυτό δε συμβαίνει μόνο στο πεδίο των φυλακών. Η «πολιτική ηγεμονία» που απολαμβάνει την τελευταία περίοδο η νεοφιλελεύθερη δεξιά και η Ακροδεξιά που εγκολπώνονται αρμονικά στο εσωτερικό της ΝΔ, χρησιμοποιείται ως το εφαλτήριο της εφαρμογής της πιο ακραία επιθετικής πολιτικής σε όλα τα κοινωνικά πεδία. Απελευθέρωση των εξώσεων, ενίσχυση των ενεργειακών και εμπορικών μονοπωλίων και άρα της ακρίβειας, εργασιακές αναδιαρθρώσεις υπέρ των αφεντικών, αναδιαρθρώσεις και αντιμεταρρυθμίσεις των πανεπιστημίων, όξυνση της ρατσιστικής αντιμεταναστευτικής πολιτικής, εξοπλιστικά προγράμματα πολλών δισεκατομμυρίων, ενίσχυση των σωμάτων ασφαλείας και εντολή προς αυτά για όξυνση της δολοφονικής βίας, είναι μόνο κάποια από τα κομμάτια που συνθέτουν το πλέγμα της κρατικής πολιτικής σε αυτή τη συγκυρία.

Ο προς ψήφιση νέος ποινικός κώδικας είναι ένα κομμάτι -θεμελιώδες πάντως- αυτού του πλέγματος και μόνο ως τέτοιο μπορεί να κατανοηθεί σε όλη του την έκταση και το πολιτικό του βάθος. Οι αλλεπάλληλες και πολυεπίπεδες κρίσεις της τελευταίας δεκαπενταετίας αλλά και η σημερινή συνθήκη των πολέμων ακόμα και σε ευρωπαϊκό έδαφος, των πληθωριστικών πιέσεων και των νέων πολιτικών λιτότητας και του ενδεχόμενου κοινωνικού αναβρασμού οδηγούν τα κράτη σε μια ολοένα και εντεινόμενη θωράκιση απέναντι σε εξωτερικούς και εσωτερικούς εχθρούς. Η ποινική νομοθεσία είναι από τις αιχμές του δόρατος αυτών των στρατηγικών και το ελληνικό κράτος βρίσκει την ευκαιρία να «εκσυγχρονιστεί» και σε αυτή την κατεύθυνση ευθυγραμμιζόμενο με τις σκληρότερες εκδοχές του δυτικού νομικού οπλοστασίου, όπως αυτές έχουν αρχίσει να διαμορφώνονται με την κήρυξη του πολέμου ενάντια στην τρομοκρατία από το 2001 και μετά.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες, λοιπόν, έρχονται οι νέες αλλαγές, έχοντας με κεντρική βάση την ακόμα μεγαλύτερη συρρίκνωση των δικαιωμάτων των κατηγορουμένων και των κρατουμένων. Επιχειρείται να περάσουν αυξήσεις στα όρια των ποινών καθώς και πραγματική έκτιση (φυλάκιση) για ποινές άνω των τριών ετών. Επιπλέον αυστηροποιούνται οι προϋποθέσεις για την υφ' όρων απόλυση, αφού θα εξαρτάται από υποκειμενικούς παράγοντες, όπως η «επικινδυνότητα του εγκλήματος» και τα «ατομικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά του/της υπόδικου», οι οποίοι θα εναπόκεινται στην κρίση των δικαστικών συμβουλίων, ανεξαρτήτως εάν έχει συμπληρωθεί ο απαιτούμενος χρόνος έκτισης της ποινής. Δίνεται δυνατότητα εξίσωσης της απόπειρας με την τετελεσμένη πράξη καθώς και του συνεργού με τον φυσικό αυτουργό μέσα σε ένα επιτηδευμένα ασαφές πλαίσιο. Καθίσταται μη απαραίτητη η φυσική παρουσία των μπάτσων στις δίκες με την αποδοχή μόνο των γραπτών τους καταθέσεων (με εξαίρεση ειδικών περιπτώσεων), γεγονός στο οποίο πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη σημασία, καθώς έχει διαπιστωθεί, πως με την παρουσία τους στο ακροατήριο πέφτουν σε διαρκείς αντιφάσεις, καταδεικνύοντας με αυτόν τον τρόπο τα στημένα κατηγορητήρια της ΕΛ.ΑΣ και των επιμέρους υπηρεσιών. Επιπροσθέτως, θα δύναται να πραγματοποιηθεί η εξέταση των μαρτύρων και των κατηγορούμενων από απόσταση (τηλεδίκες), ενώ η επίδραση των ελαφρυντικών μειώνεται και ορίζεται μια μόνο επιτρεπόμενη αναβολή ανά υπόθεση. Σε αυτή την κατεύθυνση, λοιπόν, εξαλείφονται οποιεσδήποτε υπάρχουσες δικλείδες ασφαλείας υπέρ των κατηγορουμένων, αφήνοντάς τους ακόμη πιο απροστάτευτους απέναντι στο αιμοδιψές δικαστικό σύστημα. Παράλληλα, επανεμφανίζονται οι εναλλακτικές μορφές έκτισης ποινής μέσω κοινωφελούς εργασίας, αλλά και η μετατροπή ποινής σε χρηματικό ποσό, καθώς αυξάνονται και τα απαιτούμενα ποσά παραβόλων, αναδεικνύοντας για ακόμη μια φορά το ταξικό πρόσημο της δικαιοσύνης.

Όπως προκύπτει από τα παραπάνω είναι δεδομένο ότι το όποιο έδαφος είχε χαθεί από πλευράς κράτους εντός των φυλακών, η εξουσία το διεκδικεί ρεβανσιστικά ξανά πίσω. Η κεντρική ιδέα πίσω από όλες τις καινούργιες αλλαγές, και πίσω και από τις πιο πρόσφατες, είναι ότι η κυριαρχία επαναδιεκδικεί τον απόλυτο έλεγχο στη μοίρα των ανθρώπων που κρίνονται εκτός πεδίου σεβασμού των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Είναι φανερό, επίσης, ότι η πολιτική διαχείριση του ελληνικού κράτους νιώθει αρκετή αυτοπεποίθηση να εφαρμόσει αυτήν την ατζέντα θεωρώντας ότι έχει κτίσει την ηθική και πολιτική βάση νομιμοποίησης της.

Για εμάς από την άλλη είναι προφανές πως η αστική δικαιοσύνη δεν είναι παρά η αιχμή του δόρατος του κρατικοκαπιταλιστικού συμπλέγματος εξουσίας. Είναι αυτή που διασφαλίζει την κανονικότητα της εκμετάλλευσης, της αδικίας και της κοινωνικής ανισότητας. Η ποινική νομοθεσία είναι ταυτόχρονα και το όπλο με το οποίο κράτος και κεφάλαιο διαφυλάττουν την αναπαραγωγή και επέκταση της κυριαρχίας τους, επομένως δεν αποτελεί ένα ουδέτερο πολιτικά και ταξικά θεσμό, δήθεν υπεύθυνο για την εξάλειψη μιας κοινωνικής δυσαρμονίας που ονοματίζουν «έγκλημα» συσκοτίζοντας ότι αυτό δεν παράγεται "εν κενώ" αλλά είναι άρρηκτα συνυφασμένο με την υλική, ταξική και κοινωνική πραγματικότητα.

Για εμάς, ως ταμείο Αλληλεγγύης φυλακισμένων και διωκόμενων αγωνιστ(ρι)ών, η σημερινή συγκυρία και η προοπτική ψήφισης ενός τόσο σκληρού ποινικού κώδικα αποτελεί μια στιγμή κρίσιμη στην ιστορία των αγώνων εντός και εκτός των «τειχών».

Αν η νομοθεσία αυτή πράγματι εφαρμοστεί, μεγάλα κοινωνικά κομμάτια -προφανώς, τα κατώτερα- αλλά και ο κόσμος του ριζοσπαστικού αγώνα θα βρεθεί σε ένα περιβάλλον πραγματικά πρωτόγνωρο για τις τελευταίες δεκαετίες. Αφενός οι ήδη πολιτικοί κρατούμενοι και κρατούμενες θα γνωρίσουν ένα ακόμα βαναυσότερο καθεστώς εξαίρεσης και απομόνωσης, αφετέρου το σύνολο των αγωνιζομένων θα βρεθεί σε μια πολύ πιο δυσχερή θέση από αυτήν που γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Καθώς όλα τα μέσα αγώνα ποινικοποιούνται σε τόσο ακραίο βαθμό, θα είναι ίσως πολλές και πολλοί αυτοί που στο άμεσο μέλλον θα κινδυνεύσουν με μικρότερες ή μεγαλύτερες φυλακίσεις. Η κρατική πολιτική της προληπτικής αντιεξέγερσης φαίνεται πως ξεδιπλώνεται χωρίς κανέναν πλέον φραγμό και δισταγμό. Η επιχείρηση εκφοβισμού, διάβρωσης και ακινητοποίησης του κόσμου του αγώνα πρέπει να βρει ισχυρή αντίσταση όχι μόνο πριν, αλλά και μετά την ενδεχόμενη ψήφιση του Π.Κ. Δεν είναι η πρώτη φορά που η κυριαρχία ονειρεύεται το τέλος της ιστορίας, το τέλος του αγώνα, του κοινωνικού και ταξικού πολέμου, το τέλος της πολύμορφης πολιτικής αντί-βίας. Θα είναι, αντίθετα, η πολλοστή φορά που θα πρέπει να αγωνιστούμε με όλες τις δυνάμεις μας για να αποτύχει.

ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

ΚΑΝΕΝΑ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ/ΕΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ/ΕΣ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 22/02 18:00 ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ

Ταμείο Αλληλεγγύης Φυλακισμένων και Διωκόμενων Αγωνιστών-στριών

Ενάντια στον νέο Ποινικό Κώδικα | Συγκέντρωση στην Πλατεία Συντάγματος την Πέμπτη 22/02 στις 18:00

από Αναρχική συλλογικότητα Acte

Στηρίζουμε την συγκέντρωση στην Πλατεία Συντάγματος ενάντια στον νέο Ποινικό Κώδικα και τις αλλαγές στον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, την Πέμπτη 22/02 στις 18:00

Τα κελιά κρατάνε τα κορμιά μας μα όχι και το πάθος για την λευτεριά μας

Στη συνεχή προσπάθεια κράτους και κεφαλαίου, θωράκισης και αναπαραγωγής του υπάρχοντος, επιστρατεύονται οι διαρκείς αναθεωρήσεις και αυστηροποιήσεις του σωφρονιστικού και ποινικού κώδικα. Τις τελευταίες μέρες δημοσιεύτηκε τροποποίηση του ποινικού κώδικα ώστε <<να ενισχυθούν η ασφάλεια και η προστασία του κοινωνικού συνόλου από την ολοένα αυξανόμενη εγκληματικότητα >>. Στόχος της συγκεκριμένης διάταξης είναι η φυλάκιση να απλωθεί σε πληθώρα μικρών ποινών προκειμένου όπως διατείνονται να πατάξουν τα πιο σοβαρά <<εγκλήματα>>. Επί της ουσίας, επιδιώκουν την διάχυση του φόβου, τη τιμωρία για κάθε τι που ξεφεύγει από την κανονικότητα και το κέρδος και αυτό που να κυριαρχεί να είναι η παντοδυναμία των εξουσιαστών.

Σταχυολογώντας τις νέες τροποποιήσεις, η παροχή κοινωφελούς εργασίας αποτελεί την επισφράγιση του ρόλου της μισθωτής σκλαβιάς. Συνδέει με το πιο άμεσο τρόπο την εργασία με τιμωρία, παρέχοντας παράλληλα, εργατικό δυναμικό στα αφεντικά προκειμένου να αυξήσουν την κερδοφορία τους. Οι καταδικασθείσες μέχρι ένα έτος φυλάκισης ή θα μπορέσουν έναντι αμοιβής να εξαγοράσουν την ποινή ή θα υποχρεωθούν σε κοινωφελή εργασία. Ακόμα και η ονομασία της ποινής επιδιώκει να χρωματίσει τη συγκεκριμένη διάταξη ως μια προσφορά στο κοινωνικό σύνολο, ως ένα ευεργέτημα των αφεντικών που θα δώσουν θέσεις εργασίας στα <<κακοποιά στοιχεία>> προκειμένου αυτά να ενταχθούν πειθήνια στο κοινωνικό πλαίσιο. Η συγκεκριμένη ρύθμιση στοχεύει την ακόμα μεγαλύτερη εκμετάλλευση κομματιών των από τα κάτω. Πιο συγκεκριμένα, η ρουφιανιά των αφεντικών στους δικαστικούς σε σχέση με την προσέλευση του ατόμου στην εργασία, την τήρηση του επιβεβλημένου ωραρίου, την συμμετοχή σε απεργίες κοκ θα δώσουν μια αυξημένη δυνατότητα καταπίεσης. Μέσω της εντατικοποίησης της στους χώρους δουλειάς, τη μη εφαρμογή εργασιακών κεκτημένων, τις ανύπαρκτες συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας, θα μπορούν ελεύθερα να ξεζουμίζουν ακόμα περισσότερο τα άτομα που <<απασχολούν>>.

Η δυνατότητα εξαγοράς της ποινής που δίνεται σαν επιλογή επιβεβαιώνει ξανά την ταξικότητα της δικαιοσύνης. Είναι πασιφανές ποια κοινωνικά στρώματα θα μπορέσουν να κάνουν χρήση αυτής της επιλογής και ποια θα εξωθούνται στην απλήρωτη κοινωφελή εργασία. Άλλωστε η ταξική προέλευση του υποκειμένου το ακολουθεί και εντός της φυλακής, καθώς αυτή αποτελεί την μικρογραφία αλλά και συγχρόνως μεγέθυνση του έξω κόσμου. Τα πιο φτωχοποιημένα και αόρατα κοινωνικά κομμάτια αν δεν απελαθούν (καθώς η νέα αυτή τροποποίηση δίνει πιο έντονα την δυνατότητα απέλασης μετά την έκτιση της ποινής) μπορεί να οδηγηθούν στα εργασιακά κάτεργα παρέχοντας αυτό το εργατικό δυναμικό που μικρά και μεγάλα αφεντικά εναγωνίως επιζητούν στα ΜΜΕ. Μια εργατική δύναμη που επί της ουσίας δεν θα πουλά την εργασία της με αντάλλαγμα τα ψίχουλα των αφεντικών, αλλά θα αναγκάζεται να την παρέχει δωρεάν.

Οι φυλακές του ελλαδικού χώρου βρίσκονται σε επίπεδα υπερπληθυσμού, με μία από τις μεγαλύτερες αναλογίες φυλακισμένων και αριθμού πολιτών μιας χώρας, στην Ευρώπη. Η κατάργηση των αναστολών και η κατεύθυνση της τέλεσης μέρους της φυλάκισης για ποινές 1 έως 3 ετών οδηγεί αναπόφευκτα στη φυλακή ακόμα περισσότερα κομμάτια των από τα κάτω. Οι απαλλοτροιώσεις αγαθών πρώτης ανάγκης, η ρευματοκλοπή, τα χρέη στην εφορία ή η μήνυση ενός γείτονα μπορούν να μεταφράζονται σε μερικούς μήνες εγκλεισμού. Ήδη το υπουργείο ανακοίνωσε τη δημιουργία νέων φυλακών στη Δράμα, καθώς και την αναμόρφωση των αγροτικών φυλακών σε κέντρα κράτησης για κατάδικους μικρών ποινών. Σε συνδυασμό με την είσοδο ιδιωτικού κεφαλαίου στις φυλακές, η συνθήκη αρχίζει και φλερτάρει έντονα με αυτή στις ΗΠΑ και τα επί της ουσίας <<εργοστάσια παραγωγής κρατουμένων>> για τις ιδιωτικές φυλακές και την πλήρως υποτιμημένη εργασία των απανταχού γης φτωχοδιαβόλων.

Κομμάτια που προβλήθηκαν έντονα από τα ΜΜΕ, είναι οι ποινές που αφορούν την ενδοοικογενειακή βία και τους βιασμούς. Ο ίδιος ο κόσμος της πατριαρχίας, επιδιώκει να διαχωρίσει εαυτόν και να φορέσει το προσωπείο του προστάτη. Η δικαστική εξουσία που ανακρίνει τις θηλυκότητες που βίωσαν την αγριότητα της πατριαρχίας, από το τι φορούσαν μέχρι το πόσο αλκοόλ κατανάλωσαν, που κρίνουν των αθωότητα με βάση το επώνυμο και την ταξική προέλευση του άνδρα, διατείνονται ότι πολεμούν την έμφυλη βία μέσω της φυλάκισης. Η αστυνομία που απαξιώνει όσα καταγγέλλουν τα βιώματά τους, που η ίδια ενεργεί κακοποιητικά (όπως στο ΑΤ Ομόνοιας) ή μοιράζει panic button θα μπορέσει τώρα να εγκύψει στην πάταξη των κακοποιήσεων. Η πραγματικότητα ωστόσο είναι ότι όσο ο κόσμος της πατριαρχίας και της έμφυλης κακοποίησης υφίσταται, όσο το κράτος και οι μηχανισμοί του, οι θρησκείες και τα έθνη παράγουν και αναπαράγουν έμφυλους διαχωρισμούς, οι θηλυκότητες δεν θα βρουν ασφάλεια από τις φυλακές και τους νόμους, παρά μόνο η μία στο άλλο.

Με την νέα αυτή τροποποίηση παύει ο διαχωρισμός μεταξύ τετελεσμένης πράξης και η απόπειρα τέλεσης αυτής. Χωρίς να υπάρχει απαίτηση απτής απόδειξης, οι ενδείξεις ή πιο ορθά οι ερμηνείες ενδείξεων, θα επαρκούν ώστε να υπάρξει καταδίκη για την ίδια την τέλεση της πράξης. Το παραπάνω δεν αποτελεί μιας οργουελικής συλλήψεως καταστροφολογική υπόθεση, αλλά η ουσία της στοχοθεσίας αυτών των τροποποιήσεων. Η βαθιά πίστη του κράτους ότι με την ώθηση σε φυλάκιση μέσω μικρών ποινών, μεγάλων κοινωνικών κομματιών, αυτά θα βρεθούν παροπλισμένα και θα ελαχιστοποιηθούν οι κοινωνικές αντιστάσεις απέναντι στην λαίλαπα που εξαπολύουν. Ταυτόχρονα όμως, η τιμωρία <<εγκλημάτων>> χωρίς καν αυτά να συμβούν, ευελπιστούν να αποτινάξει τις διαχρονικές ευθύνες κράτους και κεφαλαίου για τις δυσμενείς συνθήκες του υπάρχοντος και να τις μετακυλήσει σε αυτές που δέχονται την καταπίεση.

Οι νόμοι και οι φυλακές υπάρχουν για να συντηρούν το υπάρχον κόσμο της ανελευθερίας, καμία διάταξη όσο ευνοϊκή και αν είναι δεν μπορεί να αλλάξει τα κολαστήρια από την ουσία τους, αποθήκες ψυχών. Στον κόσμο που κρέμεται σαν δαμόκλειο σπάθη πάνω από κάθε νου και σώμα που αναζητά την ελευθερία, την ισότητα, τον περιμένει μόνο η καταστροφή, καμία αναρρύθμιση. Ενάντια σε κάθε μορφή εγκλεισμού στεκόμενες δίπλα και συμμετέχοντας στους αγώνες που μαίνονται, μέχρι όλοι/ες να είναι ελεύθεροι/ες. Μέχρι το γκρέμισμα κάθε φυλακής, κλουβιού και κάθε εξουσίας. Μέχρι την οικοδόμηση μιας άλλης ζωής, μέχρι την αναρχία.

Ούτε ποινική ούτε πολιτική μπουρλότο και φωτιά σε κάθε φυλακή

Πολύμορφος αγώνας και δίψα για ζωή το σύμπλεγμα εξουσίας θα καταστραφεί

Αναρχική συλλογικότητα Acte

acte@riseup.exnet/acte.espivblogs.net

Αναμέτρηση

πηγή : https://twitter.com/anametrisi/status/1760382…

Να γίνουν δεκτά τα αιτήματα της απεργίας πείνας μπροστά στον Άρειο Πάγο. Όλοι/όλες αύριο Πέμπτη στις 18.00 στο Σύνταγμα στη συγκέντρωση ενάντια στη ψήφιση του νομοσχεδίου για τον νέο ποινικό κώδικα!

Λαϊκό Μέτωπο της Τουρκίας

πηγή : https://twitter.com/LaikoMetopo/status/176037…

Κάλεσμα στήριξης της συγκέντρωσης ενάντια στο νέο ποινικό κώδικα, Πέμπτη 22/02, 18:00, Σύνταγμα

Στηρίζουμε το κάλεσμα της συνέλευσης αλληλεγγύης στους φυλακισμένος, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές για συγκέντρωση στις 18:00 στο Σύνταγμα, την Πέμπτη 22 Φεβρουαρίου, ημέρα ψήφισης του νέου ποινικού κώδικα.

Ακολουθεί το κείμενο της Ταξικής Πρωτοβουλίας ενάντια στο νομοσχέδιο Φλωρίδη.

Το νομοσχέδιο Φλωρίδη έρχεται να συμβάλει καθοριστικά στην αυστηροποίηση του νομικού συστήματος του ελληνικού κράτους. Η αναβάθμιση του νομικού οπλοστασίου του κράτους ορίζεται από τις επιταγές του κεφαλαίου (εθνικού και διεθνούς) για να μπορέσει να αντιμετωπίσει της αναπόφευκτες ταξικές αντιδράσεις που θα προκαλέσει το βάθεμα της καπιταλιστικής κρίσης.

Ο νόμος ως αποτέλεσμα ταξικής παλης

Κάθε τι στη δημόσια σφαίρα είναι αποτέλεσμα των ταξικών συσχετισμών και των κοινωνικών διεκδικήσεων, το ίδιο και ο νόμος. Το ελληνικό αστικό μεταπολιτευτικό κράτος, λόγω της έντασης των ταξικών και κοινωνικών κινημάτων που παρήγαγαν τόσο θεσμικές (σοσιαλ)δημοκρατικές λύσεις, όσο και δυναμικές αντιστάσεις που διέρρηξαν το πλαίσιο της αστικής νομιμότητας, δεν κατάφερε να επιβάλει το νόμο και την τάξη με την ίδια ένταση που είχε επιβληθεί σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Η ήττα και το τέλος των αγώνων της περιόδου 2006-2012 με κορύφωση την δημοκρατική διέξοδο του ΣΥΡΙΖΑ, σήμανε και την αρχή του τέλους της μεταπολιτευτικής κινηματικής άνθισης των ταξικών αγώνων. Οι μνημονιακές επιταγές, ήδη από το πρώτο μνημόνιο ξεκίνησαν μια διαδικασία αναβάθμισης του νομικού οπλοστασίου για να διαλύσουν και νομικά τις ήδη φθίνουσες ταξικές αντιστάσεις. Από κυβέρνηση σε κυβέρνηση περνούσε το ένα νομοσχέδιο μετά το άλλο με θέματα κυρίως αντεργατικούς νόμους, την ιδιωτικοποίηση της παιδείας και την αυστηροποίηση του ποινικού κώδικα.

Η σύνθεση του αυξανόμενου βάθους της καπιταλιστικής κρίσης με την κάμψη των ταξικών και κοινωνικών αγώνων έβαλε την τάξη μας και τα κινήματα μας ανάμεσα στο σφυρί και το αμόνι. Από τη μια το κράτος ολοένα και εξασφαλίζει την στρατιωτική και νομική του υπεροπλία για να μπορεί να υπερασπίζεται τα συμφέροντα της αστικής τάξης σε ένα καθεστώς συνεχούς κρίσης. Από την άλλη τα κινήματα κάνοντας λάθη οδηγήθηκαν στην ενσωμάτωση της ήττας και την απομαζικοποίησή τους.

Σήμερα με τον πόλεμο στα σύνορα, τις διεθνείς οικονομικές-ιμπεριαλιστικές συμμαχίες έτοιμες να συγκρουστούν και την κρίση να βαθαίνει, το νομοσχέδιο Φλωρίδη έρχεται να δώσει στο αστικό κράτος όλα τα μέσα που χρειάζεται για να αντιμετωπίσει τις ταξικές αντιστάσεις που έρχονται.

Το νομοσχέδιο

Το ίδιο το νομοσχέδιο ετοιμάστηκε χωρις τη σύσταση νομοπαρασκευαστικης επιτροπής, γεγονός που καταδεικνύει οτι η κυβερνηση δεν τηρει ούτε την κατ'επιφαση νομιμότητα που ευαγγελίζεται. Κύριο μέλημα του νομοσχεδίου ειναι η επιτάχυνση της ποινικης διαδικασίας. Στο βωμο της ταχυτητας καταβαραθρωνονται τα δικαιώματα των κατηγορουμενων και καταλυονται και τα τελευταία εχέγγυα δίκαιης κρίσης.

Κατά πρώτων αυξάνονται τα ανώτερα όρια ποινών. Συγκεκριμένα η φυλάκιση θα ανέρχεται πλεον στα 10 ετη, απο 8, ενώ η κάθειρξη θα φτάνει τα 25, από τα 20 που ίσχυαν έως σήμερα (Αρ. 94ΠΚ). Επιπλέον, στενεύουν τα όρια για τη χορήγηση αναστολής στους καταδικασθεντες. Μέχρι πρότινος αναστολή δινόταν για πλημμεληματα έως 3 έτη, με τη νέα ρύθμιση ωστόσο αναστολή θα δίνεται για ποινές μέχρι ένα έτος. Εδώ αρκεί να αναφέρουμε ότι παραδείγματως χάριν το αδίκημα της φθοράς ξενης ιδιοκτησίας έχει δυνατότητα ποινης έως ένα έτος, άρα αντιλαμβανομαστε ότι ο αριθμός των καταδικων με έκτιση της ποινης θα αυξηθεί κατακόρυφα, με ότι αυτό συνεπάγεται για την υπερσυσσωρευση των φυλακών, τα δικαιώματα των κρατουμενων κ.ο.κ. Πρέπει εδώ να αναφερθεί ότι παραβιάζεται και κάθε έννοια αναλογίας δικαίου καθώς ο ποινικος κολασμος καθίσταται πλέον υπέρμετρα επαχθής και δυσανάλογος σε σχέση με την τελεσθεισσα πράξη. Επομένως με βεβαιότητα μπορούμε να πούμε ότι το ν.σ. Φλωριδη αντίκειται στην ίδια την έννοια και τις θεωρίες του νομικού κλάδου, όπως αυτά έχουν διαμορφωθεί εδώ και αιώνες.

Άλλο σημαντικό κομμάτι αποτελεί η δυνατότητα που δίνει το σχέδιο νόμου αυτό στους δικαστές να επιβάλλουν την ποινή του αυτουργού ενός εγκλήματος στο συνεργο, καθώς επίσης και την ποινή του τετελεσμενου εγκλήματος σε αυτόν που έκανε απόπειρα(!). Προσθέτοντας επί της ουσίας μια παράγραφο στα άρθρα 42, 47ΠΚ εξισώνει κατά τρόπο παραδεκτό την ποινική ευθύνη εκείνων που δεν τελεσαν επί της ουσίας την περιγραφομενη στο νόμο παράνομη πράξη με εκείνους που την τελεσαν

Ως προς τα σημαντικότερα κομμάτια των αλλαγών που συντελουνται στον Κώδικα Ποινικής Δικονομιας (ΚΠΔ), αυτά είναι αρχικά η κατάργηση των πολυμελων δικαστηριακων συνθέσεων και η μετάθεση του βάρους της εκδίκασης σοβαρότατων υποθέσεων σε μονομελη δικαστήρια. Καταργείται επί της ουσίας το πενταμελές εφετείο και επιβαρύνεται ο ρόλος των μονομελων δικαστηρίων πράγμα που στην πράξη καταργεί κάθε δυνατότητα εσωτερικού ελέγχου (αυτοελεγχου) της δικαστικής εξουσίας, μιας και ένας δικαστής πολύ ευκολότερα διαπράττει λάθη στην κρίση σου και αυθαιρετεί.

Μια ταξική, όχι ιδεολογική επίθεση

Αντιλαμβανόμαστε αυτό το νομοσχέδιο ως την πλαισίωση σειράς προηγούμενων νομοσχεδίων τα οποία έρχονται να περιφρουρήσουν το αστικό κράτος από τις ταξικές απαντήσεις σε μια κατάσταση διαρκούς κρίσης. Διάφορα νομοσχέδια τα οποία πέρασαν (για τις πορείες, ΟΠΠΙ, απεργίες) και δεν εφαρμόστηκαν, έρχεται η ώρα που θα εφαρμοστούν ευκαιριακά ανάλογα την περίπτωση ώστε το κράτος να μπορέσει να αδρανοποιήσει έμπρακτα με οικονομικές ποινές και μικρές φυλακίσεις τον κόσμο που αγωνίζεται.

Η μείωση του κατώτατου ορίου ποινής για φυλάκιση σημαίνει ότι οι φυλακές θα γεμίσουν από προλετάριους οι οποίοι, στο πλαίσιο αποδοχής της μικρής παραβατικότητας που χαρακτηρίζει την ελληνική κοινωνία, θα προσπαθούν να βρουν λύσεις επιβίωσης. Καθημερινές πρακτικές όπως μικροκλοπές στα σούπερ μάρκετ, επανασυνδέσεις ρεύματος, παρεμπόδιση πληστηριασμών καθώς και η μη εξόφληση χρεών, η παράβαση του ΚΟΚ και άλλα θα αποτελούν πλέον μεγάλη οικονομική αφαίμαξη ή και φυλάκιση. Η διάταξη δε περί εγκληματικής οργάνωσης ήδη εφαρμόζεται απέναντι κυρίως σε μετανάστες και Ρομά που συλλαμβάνονται για μια υπόθεση και στη συνέχεια, για να αδειάζουν τα αρχεία των ανεξιχνίαστων υποθέσεων, τους χρεώνονται και άλλες παρόμοιες σαν αυτή για την οποία καταδικαστηκαν, με αποτέλεσμα μεγάλες ποινές φυλάκισης. Το ίδιο ισχύει και για τους οπαδούς.

Στα δικά μας χωράφια οι διατάξεις αυτές εφαρμόστηκαν και θα εφαρμοστούν ανανεωμένες στα κατηγορητήρια της ΜΑΣΟΒΚΑ (2021) και του Ρουβίκωνα (2023). Αναγνωρίζουμε συνεπώς ότι το νέο νομοσχέδιο Φλωρίδη επηρεάζει και θα επηρεάζει πολύ εντονότερα την κινηματική δράση, δεν μπορούμε όμως να μην αναγνωρίσουμε και το γεγονός ότι η εφαρμογή του θα πλήττει συνολικά την εργατική τάξη διευρύνοντας την κατάσταση εξαίρεσης σε έναν ολοένα και αυξανόμενο πληθυσμό κρατουμένων. Υπό αυτή την έννοια και με το πλαίσιο που αναφέραμε κρίνουμε πως η αντίστασή μας σε αυτό το νομοσχέδιο δεν πρέπει να αφορά μόνο το κίνημα, αλλά να απευθυνθεί στο σύνολο της εργατικής τάξης.

Θεωρούμε πως αυτό που φέρνει το νέο νομοσχέδιο θα επηρεάσει τη δράση τόσο του αναρχικού/αντιεξουσιαστικού χώρου όσο, και των συνιδκαλιστών και της αριστεράς. Έτσι λοιπόν, ιεραρχούμε αυτό το ζήτημα ως ένα από τα πλέον σημαντικά στη συγκυρία που ζουμε, αντιλαμβανόμενες τη φύση αυτού του νομοσχεδίου ως την επιτομή της νομικής ασπίδας του κράτους απέναντι στις αναπόφευκτες ταξικές αντιδράσεις.

Ταξική Πρωτοβουλία ενάντια στο νομοσχέδιο Φλωρίδη

Στήριξη της συγκέντρωσης ενάντια στο νέο ποινικό κώδικα, την Πέμπτη 22/02 στις 18:00 στο Σύνταγμα

Το δόγμα νόμος και τάξη με σκληρότερους πλέον όρους γίνεται νόμος της δημοκρατίας και ψηφίζεται αύριο στην ολομέλεια της βουλής. Στηρίζουμε τη συγκέντρωση ενάντια στον νέο Ποινικό Κώδικα την Πέμπτη 22/02 στις 18:00 στο Σύνταγμα.

Απόσπασμα από κείμενο της συνέλευσής μας για τα καταδικασμένα συντρόφια του Επαναστατικού Αγώνα [.....] [.....Σε μια ταξική κοινωνία όπου ο προχωρημένος βαθμός συγκεντρωτισμού πολιτικής και οικονομικής εξουσίας χαρακτηρίζει το σύγχρονο καπιταλιστικό σύστημα, το κράτος αυστηροποιεί και καταστέλλει μέσω του πολυπλόκαμου θεσμικού και νομικού του οπλοστασίου (και σε όλα τα πεδία) με όλο και σκληρότερες ποινές όσες κοινωνικές ομάδες αντιδρούν απέναντι στον διαρκή κοινωνικό-ταξικό πόλεμο. Η δημοκρατία επιβάλλεται και ισχυροποιείται με πολλούς τρόπους και στρατηγικές. Η ληστεία του κοινωνικού πλούτου, η φτωχοποίηση, η απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, η διάλυση της «δημόσιας υγείας», η ιδιωτικοποίηση (ή ''μεταρρύθμιση'' όπως συνηθίζουν να την αποκαλούν) της «δημόσιας εκπαίδευσης», η λεηλασία και υπερεκμετάλλευση των μη ανθρώπινων όντων και της φύσης, οι πόλεμοι των κυρίαρχων ελίτ και οι γεωστρατηγικοί ανταγωνισμοί, είναι μερικά από τα πεδία μεγαλύτερης κερδοφορίας για τα αφεντικά (κεφάλαιο), που η πολιτική εξουσία (το κράτος) επιβάλλει με τη βία, την καταστολή, την τρομοκρατία: με κορμό και πυλώνα σταθερότητας, τη «δικαιοσύνη», τους ποινικούς κώδικες, τη φυλακή. ....] [.....]

Καλούμε τον κόσμο του αγώνα σε στήριξη της συγκέντρωσης ενάντια στο νέο ποινικό κώδικα, την Πέμπτη 22/02 στις 18:00 στο Σύνταγμα

ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΦΥΛΑΚΗΣ

Συνέλευση Αλληλεγγύης στα καταδικασμένα μέλη του Ε.Α. Π. Ρούπα κ΄ Ν. Μαζιώτη

Καλέσμα στήριξης της συγκέντρωσης ενάντια στην ψήφιση του ΠΚ-Πέμπτη 22/2 18:00 Σύνταγμα

Από τις 28/11/23 δόθηκε σε δημόσια διαβούλευση το σχέδιο για τον νέο Ποινικό Κώδικα και τις τροποποιήσεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Το δαιδαλώδες αυτό νομοσχέδιο έρχεται σε πλήρη εναρμόνιση με τις κυρίαρχες προσταγές που δεν είναι άλλες από το βάθεμα της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης, την πειθάρχηση, την όξυνση της καταστολής και του ελέγχου στο κοινωνικό σώμα. Μερικά από τα κομβικά σημεία που επιχειρούνται να επιβληθούν με την εφαρμογή του νέου ΠΚ είναι τα εξής:

• ο περιορισμός στις αναστολές των ποινών και στην δυνατότητα έφεσης και αναβολής, η αύξηση των ορίων κράτησης, η περαιτέρω αυστηροποίηση των προϋποθέσεων για την αποφυλάκιση και απελάσεις για μετανάστες-στριες.
• η δυνατότητα των δικαστών να εξισώνουν την απόπειρα μιας πράξης με την τετελεσμένη πράξη καθώς και η ενίσχυση του ρόλου τους σε σχέση με τους ενόρκους.
• η αύξηση των δικαστικών παράβολων που για μια ακόμα φορά καταδεικνύει το ταξικό πρόσημο της δικαιοσύνης.
• η δυνατότητα διεξαγωγής τηλεδικών για τους κρατούμενους και η αποδοχή των γραπτών καταθέσεων των μπάτσων-μαρτύρων, χωρίς να απαιτείται η παρουσία τους στα δικαστήρια.
• η κατακόρυφη αύξηση των φυλακίσεων, η οποία θα ανοίξει το δρόμο για την ίδρυση ιδιωτικών φυλακών, μία βιομηχανία που θα κερδοφορεί πάνω στα σώματα των φυλακισμένων.

Ο χρόνος που επιλέγεται δε μας εκπλήσσει, καθώς, μέσα σε ένα περιβάλλον διαρκούς έκτακτης ανάγκης και μέσω διαδοχικών και αλληλοτροφοδοτούμενων κρίσεων, κράτος και κεφάλαιο εντείνουν την επίθεση τους στο κοινωνικό σώμα. Η συνολική αυτή επίθεση παίρνει σάρκα και οστά με την ποινικοποίηση κάθε πολιτικής δράσης, όπως συμβαίνει χαρακτηριστικά με το εργασιακό νομοσχέδιο, που μεταξύ άλλων καθιστά παράνομη την απεργία, αλλά και με την καταστολή του φοιτητικού κινήματος και των καταλήψεων. Η επιχειρούμενη αλλαγή του ΠΚ σε συνάρτηση με τον αναβαθμισμένο ρόλο των μπάτσων επιχειρεί να επιβάλει τον τρόμο και τη σιγή νεκροταφείου με πολλαπλούς αποδέκτες. Στοχεύει στην πειθάρχηση και τον εκφοβισμό όσων δυνητικά αμφισβητήσουν την κυρίαρχη πραγματικότητα, άλλα και στην καταστολή και το τσάκισμα των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων, καθώς και στην περαιτέρω εδραίωση του καθεστώτος εξαίρεσης για τους πολιτικούς κρατούμενους και τους απείθαρχους των φυλακών.

Απέναντι στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα, να πυροδοτήσουμε και να ενισχύσουμε τους αδιαμεσολάβητους αγώνες προς την συνολική αμφισβήτηση...

ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΦΥΛΑΚΗΣ

Αναρχικό στέκι Υπόκεντρο

Αραχώβης 42, Εξάρχεια, ypokexentro@esexpiv.net

https://ypokentro.espivblogs.net/

Η μεταρρύθμιση του ποινικού και σωφρονιστικού κώδικα είναι η επέκταση της φυλακής μέσα στην καθημερινή ζωή όλων μας

όλων όσοι και όσες ανήκουμε στην τάξη των "από κάτω", όλων όσοι και όσες αμφισβητούμε ανοιχτά την ισχύ του κράτους και του καπιταλισμού

αναρχική συλλογικότητα α π ό π ε ι ρ α

πηγή : email που λάβαμε στις 22 Φεβρουαρίου 12h

Κάλεσμα στην συγκέντρωση κατά του νέου ποινικού κώδικα/ κώδικα ποινικής δικονομίας

από Ζιζάνια

Ημέρα/Ώρα: 22/02/2024 στις 18:00

Τοποθεσία: Αθήνα / Σύνταγμα

Κάλεσμα στην συγκέντρωση κατά του νέου ποινικού κώδικα/ κώδικα ποινικής δικονομίας Πέμπτη 22/2 18.00 στο Σύνταγμα

Μαζί με όλα τα άλλα νομοσχέδια, η κυβέρνηση της νέας δημοκρατίας προβαίνει σε μια νέα τροποποίηση του ποινικου κώδικα εγκαθιδρύοντας ένα ακόμα πιο αυταρχικό ποινικό σύστημα το οποίο στοχεύει ξεκάθαρα τα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα. Ο νέος ποινικος κώδικας, που τίθεται σε ψηφοφορία στην ολομέλεια τηε βουλης αυριο, εισάγει πιο αυστηρές ποινές, μειώνει την αναστολή ποινής στο ένα έτος ενώ παράλληλα δίνει την δυνατότητα στους πλούσιους να "την βγάζουν καθαρή" εξαγοράζοντας την ποινή τους, κάτι που προφανώς δεν μπορεί να κάνει το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού όταν ο κατώτατος μισθός είναι 800 € και η ακρίβεια βρίσκεται στα ύψη. Οι τροποποιήσεις αυτές δεν είναι επικίνδυνες μόνο για τα άτομα που επιλέγουν να αγωνίζονται, αλλά για ένα μεγάλο μέρος της κοινωνικής βάσης, καθώς ακόμα και κάποιος που κλέβει κάτι τόσο απλό όπως ένα βρεφικό γάλα, κινδυνεύει να βρεθεί αντιμέτωπος με την ποινή της φυλάκισης.

Καλούμε στη συγκέντρωση στην πλατεία Συντάγματος την Πέμπτη 22/2 στις 18.00

ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΚΑΘΕ ΦΥΛΑΚΗΣ

ΟΥΤΕ ΠΟΙΝΙΚΟΙ ΟΥΤΕ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΦΥΛΑΚΗ

Call for gathering against the new penal code thurday 22/2 18:00, Syntagma

Together with all the other legislative/government bills, government of new democracy proceeds to a new amendment of the penal code establishing an even more authoritarian penal system, which clearly targets the poorest social sections of society. The new penal code, which is put to a vote at the parliament plenary session tomorrow, introduces more strict penalties/sentences, reduces the suspension of sentence to one year while at the same time it enables the rich to get off by posting their bail, something which obviously the biggest part of the population cannot do when the minimum wage is 800€ and expensiveness is at high. These amendments are not dangerous only for those that choose to struggle, but for a big part of the social base, because also someone that steals something so simple as an infant milk, is in danger of facing a term of imprisonment.

We call for a gathering at Syntagma square on thursday 22/2 at 18:00

πηγή : http://athens.indymedia.org/event/93534/