Σάββατο 24 Φεβρουαρίου 2024 στις 13.00
Μικροφωνική συγκέντρωση
Σχετικά με την μετατροπή της 1ης στρατιάς σε ορμητήριο της ΕΕ για επιχειρήσεις στην Ερυθρά θάλασσα.
Τέλος Ιανουαρίου ο Ν.Δένδιας πρότεινε στο άτυπο συμβούλιο των υπουργών άμυνας της ΕΕ την παραχώρηση του στρατηγείου της Λάρισας (1η στρατιά) ως επιχειρησιακό κέντρο της ναυτικής επιχείρησης της ΕΕ, εναντίων των ανταρτών Χούθι στην Ερυθρά θάλασσα. Αυτή η πρόταση προφανώς και βρήκε θετικούς όλους τους υπουργούς άμυνας της ΕΕ. Συγκεκριμένα, η ΕΕ αυτή τη στιγμή έχει σχεδιάσει την επιχείρηση «Ασπίδα» ενάντια των ανταρτών και οδεύει προς την υλοποίησή της αναφέροντας χαρακτηριστικά πως η δράση της θα είναι ανάλογη με την απειλή, αφήνοντας πολλά υπονοούμενα για το μέχρι ποιο σημείο θα εμπλακεί η ΕΕ και η ελλαδική γεωγραφία στον πόλεμο. Έτσι, με αυτόν τον τρόπο το ελληνικό κράτος προχωράει και εντάσσεται στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, ακόμη περισσότερο.
Οι Χούθι έχουν εξαπολύσει μια σειρά επιθέσεων σε πλοία και άλλους στόχους στην περιοχή της Ερυθράς Θάλασσας ως ένδειξη αλληλεγγύης προς τον δίκαιο αγώνα του Παλαιστινιακού λαού, ο οποίος ακόμα μαίνεται. Στην παρούσα φάση, το κατοχικό κράτος του Ισραήλ εντείνει τις επιθέσεις του προς τον παλαιστινιακό λαό και προς την Ράφα, μια πόλη η οποία θεωρούνταν για αρκετούς Παλαιστινίους ως μια ζώνη ασφαλείας. Με τη γνωστή απάνθρωπη τακτική του βομβαρδισμού αμάχων, πόλεων και νοσοκομείων και ενώ έχουν σφαγιαστεί πάνω από 29.000 Παλαιστίνιοι, το Ισραήλ σε αγαστή συνεργασία και με το ελληνικό κράτος, την Ε.Ε και το ΝΑΤΟ θέλει να εξοντώσει όλο τον λαό της Παλαιστίνης και στρέφεται προς κάθε κατεύθυνση.
Το ελληνικό κράτος και οι επιλογές του να ενταχθεί στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις δεν αποτελεί κάτι καινούριο. Οι μεθοδεύσεις και οι πολιτικές που προσπαθούν να στρατικοποιησουν όλη την Ελλάδα έχουν ξεκινήσει εδώ και καιρό. Ήδη στη Λάρισα και την ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλίας έχει εδαφικοποιηθεί το ΝΑΤΟ καιρό τώρα. Συγκεκριμένα, στην πόλη της Λάρισας υπάρχει η 110 Πτέρυγα μάχης όπου από το '18 έχουν εγκατασταθεί μη επανδρωμένα πολεμικά αεροσκάφη, που έχουν χρησιμοποιηθεί στον πόλεμο της Συρίας. Παράλληλα, στην πόλη του Βόλου, χρησιμοποιώντας την πλεονεκτική γεωγραφική της θέση και το λιμάνι της, έχουν προκύψει συμφωνίες όπως η χρήση του στρατοπέδου «Γεωργούλα» ως Logistic Support Area του ΝΑΤΟ, ενώ και το 839 Τάγμα Μεταφορών (TC Det Eastern Med-Greece Detachment) σύναψε συμβόλαια με χρονική διάρκεια από 16/12/2023 έως 15/12/2028 με φορτοεκφορτωτικές υπηρεσίες. Τα επιχειρησιακά καθήκοντα θα περιλαμβάνουν φόρτωση και εκφόρτωση πλοίων, φορτηγών και σιδηροδρομικών συρμών. Με αυτόν τον τρόπο και γνωρίζοντας το τι συμβαίνει ήδη στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης όπου έχει υπογραφεί ανάλογη συμφωνία, βλέπουμε πως θα αξιοποιηθούν και τα οδικά ή/και σιδηροδρομικά δίκτυα της χώρας, προκειμένου να αποστέλλεται το εφοπλιστικό υλικό σε άλλες περιοχές, κυρίως βορειότερα. Παράλληλα, όταν ξέσπασε και ο πόλεμος στην Ουκρανία, σύμφωνα με την απόφαση του Συμβουλίου των υπουργών Άμυνας της ΕΕ είχε συσταθεί η αποστολή στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία (European Union Military Assistance Mission Ukraine Καθήκον αυτής της αποστολής είναι η : «ατομική, συλλογική και εξειδικευμένη εκπαίδευση σε έως και 15.000 στελέχη των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων σε πολλές τοποθεσίες στην επικράτεια των κρατών - μελών της ΕΕ». Ένα από τα μέρη εκπαίδευσης αυτής της αποστολής, αποτελεί και η πόλη του Βόλου.
Αυτή η έντονη στρατιωτικοποιήση μας κάνει να αναρωτιόμαστε πότε και που ακριβώς βρίσκεται το σημείο Χ της ιστορίας. Εκείνο το σημείο το οποίο, εκ των υστέρων, η ιστοριογραφία θα αποφασίσει να ορίσει ως σημείο έναρξης ενός πολέμου. Όπως όλα δείχνουν, βρισκόμαστε, όσων αφορά την θεσσαλική, ελλαδική αλλα και παγκόσμια γεωγραφία, σε μια προπολεμική περίοδο.
Εμείς γνωρίζουμε πως για αυτό υπαίτιες είναι οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ.
Και τώρα και ανέκαθεν, οι εξουσιαστές γνωρίζουν τις συνέπειες των πράξεων τους και οι αποφάσεις τους είναι συνειδητές, δεν είναι απλά θερμοκέφαλοι αλλά κυνικά καθίκια που αδιαφορούν για το κοινωνικό κόστος. Στην πραγματικότητα πλουτίζουν πουλώντας όπλα και πατριωτισμό, ενώ παράλληλα εκτοξεύουν τον πληθωρισμό στα ύψη για χάρη των «συμμάχων»-προμηθευτών τους.Άλλο ένα γεγονός που μας έχει διδάξει η ιστορία όταν φτάσει η ώρα του πολέμου είναι οτι όλοι αυτοί θα κρυφτούν και θα κάνουν δηλώσεις από κάποιο ασφαλές δωμάτιο, πιθανά από μια άλλη ήπειρο. Αντίθετα οι χαμηλότερες κοινωνικές τάξεις τρομαγμένες και χειραγωγημένες από τα fake news και τη προπαγάνδα είναι αυτές που θα πληρώσουν τις πράξεις των εκμεταλλευτών τους επωμιζόμενες τιςοικονομικές συνέπειες του πολέμου στα είδη πρώτης ανάγκης, στις υπηρεσίες, χάνοντας πιθανώς το βίος τους και τέλος με το να χάσουν τη ζωή τους ή τις ζωές συγγενών και φίλων. Οι άθλιες κοινωνικές συνθήκες διαβίωσης των τάξεων αυτών δεν διαφέρουν από τόπο σε τόπο ουσιαστικά.Οι εχθροί μας λοιπόν, δεν είναι οι απέναντι λαοί αλλά οι βιομηχανίες πολέμου, τα κράτη με τουςκαραβανάδες τους και οι πολιτικές των εκάστοτε κυβερνήσεων που από τη χάραξη συνόρων, ταστρατόπεδα συγκέντρωσης, τις επαναπροωθήσεις μέχρι τις βόμβες και τα τανκ οδηγούν σε θάνατο.
Μπροστά σε αυτό το θάνατο, εμείς ως αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνίας αναγνωρίζουμε ένα άλλο συλλογικό "εμείς" για το οποίο είμαστε πρόθυμοι να παλέψουμε. Ένα "εμείς" που ταυτίζεται με τους αδιαμεσολάβητους αγώνες από τα κάτω σε οποιοδήποτε μέρος της γης, που αρνείται να υποκύψει στις διαταγές που καλούν για αλληλοσφαγή. Βιώνουμε καθημερινά στο πετσί μας έτσι κι αλλιώς έναν άλλο πόλεμο από αυτό που μας καλούν να πάρουμε θέση, που δεν είναι για εμάς όμωςούτε εθνικός ούτε και θρησκευτικός, αλλά ξεκάθαρα ταξικός και κοινωνικός.
Ενάντια στην ιδεολογία των εθνικισμών και των επιταγών κράτους και κεφαλαίου, με οργάνωση και ταξικό αγώνα να γίνουμε ανάχωμα στα σχέδια των ιμπεριαλιστών και της βιομηχανίας του πολέμου για την μετατροπή της πόλης μας σε ορμητήριο πολέμου και να σταθούμε δίπλα στους λαούς που αγωνίζονται.
Πολεμάμε για την εξάλειψη κάθε μορφής εξουσίας και εναντία στην πατριαρχία, κράτος και καπιταλισμό. Πολεμάμε στο δρόμο της διεθνιστικής αλληλεγγύης για την κοινωνική επανάσταση.
Ντουγρού- πολιτική συλλογικότητα
