Παρασκευή 8 Μαρτίου 2024 στις 12.00

10 καλέσματα : 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Πανελλαδική κινητοποίηση ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια

πηγή : https://twitter.com/anametrisi/status/1765085…


1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ- ΜΠΛΟΚΑ- ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΦΥΓΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ

ΌΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΉ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 8/3, 12μμ, ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ

Η τεράστια πανελλαδική κινητοποίηση στην Αθήνα στις 8/2 ήταν ένα πρώτο ηχηρό χαστούκι στα μούτρα της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Πάνω από 20.000 φοιτητές, μαθητές και εργαζόμενοι διαδήλωσαν ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια και τις ιδιωτικοποιήσεις. Όσα ψέματα κι αν πουν στα πουλημένα ΜΜΕ, το νομοσχέδιο Πιερρακάκη είναι ένα επιχειρούμενο πραξικόπημα που καταργεί το άρθρο 16 του Συντάγματος. Θέλουν να καταργήσουν την δημόσια και δωρεάν παιδεία και να ξεπουλήσουν τα δημόσια πανεπιστήμια σε ιδιώτες- αρπακτικά, όπως έχουν κάνει με το ρεύμα, τις μεταφορές και τις δημόσιες υποδομές.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι θανάσιμος εχθρός της νεολαίας και των εργαζομένων. Η «κυριαρχία» της είναι κάλπικη και πατάει στην ανικανότητα της αντιπολίτευσης. Το μόνο που κάνει είναι να καταστρέφει και να δολοφονεί: Τέμπη, πυρκαγιές, πλημμύρες, ακρίβεια, μισθοί πείνας, πλειστηριασμοί, εργατοκτόνοι νόμοι, εργατικά «ατυχήματα»-δολοφονίες, δολοφονημένοι πρόσφυγες, φτώχεια, διαλυμένα σχολεία και νοσοκομεία, στήριξη των σιωνιστών του Ισραήλ στη σφαγή των Παλαιστίνιων. Το μόνο της μέλημα είναι τα δώρα στους πλούσιους και καπιταλιστές φίλους της, που μαζί λεηλατούν το δημόσιο χρήμα, τον ιδρώτα και το αίμα των «από κάτω». Όλη η κοινωνία καταδικάζει τις ιδιωτικοποιήσεις για αυτό η κυβέρνηση προσπαθεί να τις επιβάλει με την ωμή καταστολή, χτυπώντας μαθητές, φοιτητές, εργαζόμενους, όποιον αγωνίζεται.

Είναι η ώρα να ορθώσουμε ένα κοινό μέτωπο, δυναμώνοντας και απλώνοντας τον αγώνα. Η απεργία στις 28/2 ήταν η αρχή. Με τους αγρότες στους δρόμους, εργαζόμενοι, άνεργοι και φτωχά λαϊκά στρώματα να μπούμε σε έναν κοινό βηματισμό και συντονισμό, να χτυπήσουμε την κυβέρνηση ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ. Να οργανωθούμε και να απαιτήσουμε την κήρυξη γενικής απεργίας από συνδικάτα, εργατικά κέντρα και ομοσπονδίες ΤΩΡΑ.

Η κυβέρνηση δυσκολεύεται σοβαρά. ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ. Ο αγώνας της νεολαίας ανοίγει το δρόμο για να οργανώσουμε την αντίστασή μας. Να μην τον αφήσουμε «στη μέση», όπως π.χ. στα Τέμπη. Κάτοικοι, εργαζόμενοι, σωματεία και φορείς να οργανωθούμε σε Λαϊκές Συνελεύσεις σε κάθε γειτονιά, να οργανώσουμε τον πανελλαδικό συντονισμό μας για να παλέψουμε ενάντια στα νέα και παλιά αντιλαϊκά μέτρα. Το έκτρωμα των ιδιωτικών πανεπιστημίων να το οδηγήσουμε στο καλάθι των αχρήστων. Για να πετύχουμε μια νίκη που θα αλλάξει το τοπίο και θα σημάνει την αρχή της αντεπίθεσής μας, του ξηλώματος του Μητσοτάκη και όλων των πλούσιων και «α(χ)ρίστων» του

  • Αυξήσεις στους μισθούς
  • Να σταματήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις- εθνικοποίηση όλων των δημόσιων υπηρεσιών (υγεία, παιδεία, ρεύμα, μεταφορές, κ.α.)
  • Δημόσια και Δωρεάν Παιδία και Υγεία για όλους
  • Κάτω η κυβέρνηση Μητσοτάκη

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΔΑΦΝΗΣ

Katoexikoi.Prwextovouliaex.Dafnis@exgmail.coexm

πηγή : email που λάβαμε στις 5 Μαρτίου 21h


1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Την Παρασκευή 8/3 στις 12:00 δίνουμε όλοι και όλες το παρόν.

Δεν θα τους αφήσουμε να ψηφίσουν την ιδιωτικοποίηση της ανώτατης εκπαίδευσης. Όλοι και όλες δίπλα στους φοιτητές και τις φοιτήτριες. Όλοι και όλες στα Προπύλαια.

Αναμέτρηση

πηγή : https://twitter.com/anametrisi/status/1765085…


1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Πανελλαδική πανεκπαιδευτική πορεία ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 08/03 - ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ 12:00
------
ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΚΑΤΑΡΓΟΥΝΤΑΙ ΣΤΑ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ
ΣΤΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΩΡΑ

"Αυτή η έκρηξη προκλήθηκε από μερικές ομάδες που εξεγείρονται ενάντια στη σύγχρονη κοινωνία, ενάντια στην καταναλωτική κοινωνία, ενάντια στη μηχανική κοινωνία, είτε είναι κομμουνιστική όπως στα ανατολικά κράτη είτε καπιταλιστική όπως στη Δύση. Από ομάδες που εξ' άλλου δεν ξέρουν καθόλου με τι θα την αντικαθιστούσαν, και που τρέφονται με άρνηση, με καταστροφή, με βία, με αναρχία, ομάδες που υψώνουν την μαύρη σημαία."
-ΝΤΕ ΓΚΩΛ, Δήλωση στην τηλεόραση στις 7 Ιούνη 1968

H εκπαιδευτική διαδικασία, ως θεσμός του κράτους ιεραρχικά δομημένος, έχει στόχο την εμπέδωση της κυρίαρχης ιδεολογίας, την ενσωμάτωση, δηλαδή, των θεσμών και των αξιών του καπιταλισμού, την αναπαραγωγή των σχέσεων εξουσίας και υποταγής. Την παραγωγή ανθρώπων-ρομπότ έτοιμων να "προσφέρουν τις υπηρεσίες τους" στο καπιταλιστικό σύστημα, τη δημιουργία, εν τέλει, υπηκόων έτοιμων να υπηρετήσουν τα σχέδια του κράτους και του κεφαλαίου. Η τελευταία επιχειρούμενη αναδιάρθρωση της εκπαίδευσης, με την παράκαμψη του άρθρου 16 του συντάγματος που προβλέπει την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων και με την επιβολή όλων των προηγούμενων αντιεκπαιδευτικών νόμων, προωθεί τη μεγαλύτερη και πιο ευέλικτη προσαρμογή του πανεπιστημίου στις ανάγκες του σύγχρονου κοινωνικού-οικονομικού μοντέλου, όπως επιτάσσουν τα συμφέροντα των αφεντικών. Παράλληλα η κατάργηση του ασύλου μέσα στη γενικότερη ένταση του ελέγχου και της καταστολής, ως κομμάτι της ευρύτερης αντι-εξεγερτικής πολιτικής του κράτους στοχεύει σε πανεπιστήμια πλήρως αποστειρωμένα και αποιδεολογικοποιημένα προωθώντας την λήθη που ειναι αναγκαία για την εδραίωση του συγχρονου ολοκληρωτισμού. Η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση αποτελεί μέρος της ευρύτερης αναδιάρθρωσης των δομών εκμετάλλευσης και καταπίεσης που επεκτείνεται εκτός των άλλων και στον τομέα της εργασίας με την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και την ανασφάλιστη-"μαύρη" εργασία. Υπό αυτή την έννοια η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση εξυπηρετεί ένα διπλό σκοπό: αφενός την ιδιωτικοποίηση της παιδείας έτσι ώστε αυτή να βρίσκεται στα χέρια των ισχυρών και αφετέρου τη διαγραφή μιας συλλογικής μνήμης και αγωνιστικής κουλτούρας με βάση την οποία, από την εξέγερση του 1973 μέχρι και σήμερα, τα πανεπιστήμια και τα σχολεία αποτελούν διαχρονικά χώρους συλλογικοποίησης των από τα κάτω και ιδίως της νεολαίας, απ' όπου εκκινούν ριζοσπαστικές μορφές αντίστασης και πρωτοβουλίες αγώνα ικανές να έρθουν σε ρήξη αλλά και να ανατρέψουν την τάξη πραγμάτων, καθώς και σημεία αναφοράς για ευρύτερα κοινωνικά και ταξικά κινήματα.
Απαραίτητη προϋπόθεση για την επιβολή των σχεδίων του κράτους είναι η ένταση της καταστολής και του ελέγχου για την εξουδετέρωση των κοινωνικών αντιστάσεων που αναζωπυρώθηκαν με αφορμή την επιχειρούμενη εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και εκφράστηκαν με καταλήψεις διαρκείας, μαζικές γενικές συνελεύσεις, εβδομαδιαίες διαδηλώσεις, συγκρούσεις με τους ένστολους δολοφόνους της ΕΛ.ΑΣ.. Εδώ και 2 μήνες βλέπουμε από την μία το κράτος με το μαστίγιο να εκκενώνει καταλήψεις και να βάζει ακόμα και τα ΕΚΑΜ μέσα στο άσυλο όπως στην περίπτωση της κατάληψης της πρυτανείας του ΑΠΘ και από την άλλη με το καρότο να εκφυλίζει το μέσο της κατάληψης επιβάλοντας σε αρκετά τμήματα τηλεξεταστική ξέροντας πολύ καλά ότι μεγάλο κομμάτι του φοιτητικού σώματος θα εκμεταλευτεί αυτό το "ειδικό" καθεστώς και έτσι θα απομαζικοποιηθεί το ίδιο το κίνημα εγκαταλείποντας εν τέλη τον αγώνα.
Όπως γίνεται κατανοητό η αναδιάρθρωση του εκπαιδευτικού συστήματος δεν επιτελείται μεμονωμένα από τη μία ή την άλλη κυβέρνηση αλλά αποτελεί μια συνεχής διαδικασία μέσα στα χρόνια, ένα ζήτημα κεντρικής σημασίας για το ελληνικό κράτος. Κι αυτό διότι είναι μέρος ενός ευρύτερου κρατικού σχεδιασμού: την αναδιάρθρωση του συνόλου των σχέσεων που διέπουν την κοινωνική πραγματικότητα, εργασιακών και κοινωνικών προς την εξατομίκευση, την ελαχιστοποίηση του ελεύθερου χρόνου, τον ανταγωνισμό, το τσάκισμα των αντιστάσεων και οποιασδήποτε δυνατότητας συλλογικοποίησης.
Η επίθεση στην παιδεία είναι επίθεση προς όλη την κοινωνία, ακριβώς γιατί εκεί που στοχεύει είναι στην ενίσχυση του κοινωνικού κανιβαλισμού, στη δημιουργία μιας ζούγκλας όπου οι οικονομικά ισχυροί θα πλουτίζουν ακόμα περισσότερο, διατηρώντας ή και διευρύνοντας τα προνόμιά τους την ώρα που τα καταπιεσμένα κομμάτια θα τρώγονται μεταξύ τους στο όνομα μιας ψευδεπίγραφης προοπτικής για κοινωνική ανέλιξη. Αφορά ευρύτερα κοινωνικά κομμάτια που βάλλονται καθημερινά στους χώρους εργασίας και στις γειτονιές, που γίνονται αντικείμενα καταπίεσης και εκμετάλλευσης από τα οικονομικά και πολιτικά αφεντικά, από μια μειοψηφία που αντιμετωπίζει τις ζωές μας ως αναλώσιμες στο όνομα του κέρδους, από ένα σύστημα που δεν έχει να υποσχεθεί τίποτα πέρα από φτώχεια, εξαθλίωση και πόλεμο για την κοινωνική βάση κι έτσι οφείλουμε να την αντιμετωπίζουμε. Γι' αυτό λοιπόν, ο αγώνας μας ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση δεν θα μπορούσε να περιορίζεται στην κατάργηση ενός νόμου, ούτε στα στενά συντεχνιακά φοιτητικά όρια, αλλά φιλοδοξεί να έρθει σε ευθεία ρήξη με τα σχέδια κράτους και κεφαλαίου στοχεύοντας στο μπλοκάρισμα της επέλασης του σύγχρονου ολοκληρωτισμού σε όλα τα πεδία της καθημερινότητας.
Το πολιτικό διακύβευμα για το κράτος είναι τελικά αν θα έχει να διαχειριστεί απλά μια κρίση σε ένα συγκεκριμένο μέτωπο και με συγκεκριμένα ελεγχόμενα χαρακτηριστικά ή αν θα έχει να αντιμετωπίσει, μέσα μάλιστα σε μια κοινωνική κατάσταση έκρυθμη με τις εργασιακές σχέσεις, την ανεργία, τη φτώχεια και την ανέχεια να εντείνονται συνεχώς, μια πιο γενικευμένη συγκρουσιακή ή ακόμη και εξεγερσιακή κατάσταση που θα ξεπερνούσε τόσο τα όρια του εκπαιδευτικού ζητήματος όσο και τον αιτηματικό χαρακτήρα που έχει σε μεγάλο βαθμό ο αγώνας αυτός. Και προς αυτή ακριβώς την κατεύθυνση είναι που ως αναρχικοί αγωνιζόμαστε και σε αυτό το μέτωπο του ταξικού πολέμου, μια κατεύθυνση αγώνα που αφήνει πάντα ανοιχτό το δρόμο για τη συνολική ανατροπή του κράτους και του καπιταλισμού. Γι' αυτόν λοιπόν το σκοπό προτάσσουμε ως απολύτως αναγκαία την οργανωμένη παρέμβαση των αναρχικών δυνάμεων, ομάδων και συνελεύσεων μέσα στα πανεπιστήμια, καθώς και σε όλα τα κοινωνικά και ταξικά μέτωπα αγώνα, και την ουσιαστική εμπλοκή τους στον αγώνα με δομές και μέσα που πιέζουν προς την ολοκληρωτική ρήξη, έτσι ώστε αυτός να μην έχει μια ρεφορμιστική κατάληξη, να μην γίνει τσιφλίκι της κάθε θεσμικής παραταξιακής δύναμης που θέλει να παράξει πολιτική υπεραξία, αλλά να αποκτήσει εξεγερσιακά και ακηδεμόνευτα χαρακτηριστικά στον δρόμο έτσι ώστε οι σχολές μας να παραμείνουν έστιες αντίστασης και αμφισβήτησης του κρατικού-καπιταλιστικού συστήματος. Ακριβώς 17 χρόνια μετά το φοιτητικό κίνημα μοιραία θα πρέπει να απαντήσει αν τελικά υπάρχει προοπτική για το συνολο των κοινωνικών και ταξικών αγώνων και εμείς επιλέγουμε να πάρουμε την σωστή μεριά της ιστορίας. Οι νόμοι καταργούνται στα οδοφράγματα, η κοινωνία απαντάει με εξεγέρσεις τα καθεστώτα πέφτουν με επαναστάσεις.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ - ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ - ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ
Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΓΑΘΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ
ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΠΟΡΕΙΕΣ - ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ - ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ - ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ ΜΑΖΙΚΕΣ

Πρωτοβουλία Αναρχικών Φοιτητών/-τριών Αθήνας
Αντιεξουσιαστική Πρωτοβουλία Φοιτητ-τριών/ών Π.Κ. Api Nere
Τέρμινο - Αναρχική Φοιτητική Συνέλευση Βόλου
Αναρχική Συνέλευση φοιτητ(ρι)ών Quieta Movere
Φοιτητική Ομάδα Ρουβίκωνα
Αναρχική Φοιτητική Συλλογικότητα KURO SIWO

πηγή : https://www.landandfreedom.gr/el/imerologio/e…


1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

[Αθήνα] Όλοι - όλες στην πανελλαδική πορεία την Παρασκευή 8/3 στις 12:00 στα Προπύλαια ενάντια στην ψήφιση του ν/σ για τα ιδιωτικά ΑΕΙ.

Η ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΑΞΙΚΗ

Η Παρασκευή 8 Μάρτη έχει οριστεί ως η μέρα ψήφισης του νομοσχεδίου για τα ιδιωτικά ΑΕΙ. Το νομοσχέδιο αυτό δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία, αλλά συνδέεται με τις επιδιώξεις όλων των κυβερνήσεων διαχρονικά, από τη συνθήκη της Μπολόνια κι έπειτα. Το νομοσχέδιο αποτελεί κομμάτι μιας συνολικότερης αναδιάρθρωση της εκπαίδευσης που στοχεύει στην υποβάθμιση της δημόσιας παιδείας και την μεταρρύθμιση της κατανομής του εργατικού δυναμικού πάνω στις νέες ανάγκες της αγοράς εργασίας, δηλαδή το πλασάρισμα των τεχνικών σπουδών μέσω των ταξικών φραγμών αλλά και την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, για λίγους και εκλεκτούς. Επίσης με αναβάθμιση του παραγωγικού ρόλου του πανεπιστημίου και την εισχώρηση επιχειρηματικών συμφερόντων μέσα στα δημόσια ΑΕΙ, η λειτουργία εργαστηρίων πλέον θα αποτελεί τον τόπο εύρεσης φθηνού αλλά εξειδικευμένου εργατικού/ερευνητικού δυναμικού για τα συμφέροντα των επιχειρήσεων και μακριά από τις λαϊκές ανάγκες. Το νομοσχέδιο αυτό σημαίνει με απλά λόγια την πλήρη εμπορευματοποίηση της παιδείας. Είναι εξάλλου ντιρεκτίβα της ΕΕ, η ιδιωτικοποίηση των κοινωνικών παροχών και η πλήρη εμπορευματοποίηση όλων των κοινωνικών αγαθών: Υγεία, Παιδεία, Μεταφορές, Στέγαση, Υποδομές κ.α. Αυτή η υποτίμηση και την απαξίωση των ανθρώπων της τάξης μας και η επίθεση στα κεκτημένα που έχουν κερδηθεί με αιματηρούς αγώνες, όπως η κατάκτηση του ασύλου (Πολυτεχνείο '73) και η κατάκτηση του 8ωρου (κατάκτηση της εργατικής Πρωτομαγιάς) δεν θα μείνει αναπάντητη.

Διανύουμε την 9η βδομάδων συνεχών κινητοποιήσεων, καταλήψεων διαρκείας, μαζικών Γενικών Συνελεύσεων πανελλαδικά, οι φοιτητές κι οι φοιτήτριες δηλώνουν πως δεν πρόκειται να κάνουν βήμα πίσω αν δεν νικήσει ο αγώνας τους. Καλούν παράλληλα όλη την κοινωνία να δείξει την έμπρακτη αλληλεγγύη στους αγώνες τους, κατεβαίνοντας στον δρόμο τη μέρα ψήφισης 8/3. Τώρα είναι που πρέπει όλοι & όλες να στηρίξουν μαζικά - μαχητικά κι οργανωμένα την πανελλαδική πορεία των Φοιτητικών Συλλόγων και των Καταλήψεων ΦΣ. Με καταλήψεις σε σχολεία, απεργιακές κινητοποιήσεις, καταλήψεις σε όλες τις σχολές, κέντρα αγώνα στο κέντρο της Αθήνας, με μαζικές συγκρούσεις σε όλη τη διάρκεια της μέρας, να καταστεί σαφές πως η ψήφιση θα μας βρει σε θέσεις μάχης. Ως Διαρκής Άγωνας, όπως και όλο το περασμένο διάστημα, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη στηρίζουμε τα καλέσματα των ΦΣ και των εκπαιδευτικών, και συμμετέχουμε στα σχήματα και στις διαδικασίες ζύμωσης και οργάνωσης των πολύμηνων κινητοποιήσεων, των καταλήψεων, των Συντονιστικών ΓΣ και των δράσεων που προκύπτουν μέσα από τους Φοιτητικούς Συλλόγους. Αυτό και θα συνεχίσουμε να κάνουμε. Δυναμώνουμε τους ΦΣ και τα σωματεία μας, που είναι τα οχήματα μέσα από τα οποία δυναμώνουν οι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες.

Η συγκεκριμένη μέρα ωστόσο είναι πέρα από μέρα πανεκπαιδευτικής πανελλαδικής πορείας, είναι και μέρα απεργίας για την 8η Μάρτη, μέρα αγώνα για τις γυναίκες της τάξης μας. Δεν μπορούμε να ξέρουμε αν η κυβέρνηση, με το σκεπτικό να περιορίσει τις κινητοποιήσεις, τα έφερε επίτηδες έτσι με την ημερομηνία, αλλά για εμάς αποτελεί αγωνιστική σύμπτωση. Οπλισμένες με την ιστορική παρακαταθήκη των εργατριών στην κλωστοϋφαντουργεία, που στις 8 Μάρτη του 1857 στη Νέα Υόρκη αντιστάθηκαν στις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας και στους χαμηλούς μισθούς και 2 χρόνια αργότερα οργάνωσαν το πρώτο εργατικό σωματείο γυναικών και παίρνοντας το νήμα που ύφαναν οι αγώνες τους, αυτή η μέρα αποκτά διπλή σημασία. Από τη μία τίθεται το τεράστιο διακύβευμα του αγώνα ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, που εκείνη την μέρα θα ψηφιστεί, ή όχι, να πέσει η τελευταία πρόκα στην παιδεία. Και από την άλλη, το επίδικο του να μείνουν ζωντανά τα ταξικά φεμινιστικά κινήματα και να γίνουν επικίνδυνα ξανά για το κεφάλαιο και όλες τις καταπιέσεις που αυτό γεννά. Γιατί αυτοί που με τις πολιτικές τους και την λογική κόστους / οφέλους καθημερινά δολοφονούν, χαίρονται που ο αδερφικός τους στρατός του Ισραήλ, την ώρα που βομβαρδίζει την Γάζα, υψώνει σημαία του Pride, ενώ στην πραγματικότητα επιβάλουν μια εργασιακή γαλέρα, μια βίαια καθημερινότητα εντός και εκτός σχολών για τις θηλυκότητες και την ΛΟΑΤΚΙA+ κοινότητα.

Η Παρασκευή 8/3 να γίνει μεγάλος σταθμός κλιμάκωσης της ταξικής πάλης, 200 χρόνια μετά την εξέγερση των εργατριών στο Σικάγο, που έκανε καθαρή την αναγκαιότητα ρήξης με την εξουσία του κεφαλαίου και της πατριαρχίας. Οι πρόσφατες απεργίες, οι αγώνες για υπογραφή ΣΣΕ κι ενάντια στην ακρίβεια, για αυξήσεις στους μισθούς και μείωση της φορολογίας, για Υγεία - Παιδεία στο ύψος των αναγκών μας δείχνουν τον δρόμο. Όλες αυτές οι διεκδικήσεις τάσσονται ενάντια στις βλέψεις της αστικής τάξης και του κράτους της που θέλει να γίνει σημαιοφόρος του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού στην περιοχή με την ενεργή εμπλοκή σε όλα τα μέτωπα. Όλα τα ρυάκια διεκδικήσεων για τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων μαζών, των αγροτριών ενάντια στην κοινή αγροτική πολιτική ΚΑΠ, όλης της εκπαιδευτικής κοινότητας ενάντια στο ν/σ και τον ενιαίο ευρωπαϊκό χώρο ανώτατης εκπαίδευσης, του αγωνιζόμενου λαού ενάντια στον νέο ποινικό κώδικα, συμπυκνώνονται οι δυνατότητες να συνενωθούν σε ένα ποτάμι που θα σαρώσει την αντιλαϊκή πολιτική των αστικών κυβερνήσεων και τα καπιταλιστικά συμφέροντα, σε βάρος του συστήματος που γεννά και θρέφει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Καλούμε όλες να απεργήσουν, να διαδηλώσουν και να στηρίξουν τις πολύμορφες κινητοποιήσεις εκείνης της μέρας, να βγούμε στους δρόμους και να διεκδικήσουμε τις σύγχρονες ανάγκες μας.

Να χτίσουμε τις γέφυρες μεταξύ φοιτητικού - εργατικού κινήματος, αλλά και να συνδέσουμε στον δρόμο τις φεμινιστικές κινητοποιήσεις με τους αγώνες ενάντια στο νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά ΑΕΙ.

ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΨΗΦΙΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΑΕΙ

ΟΛΟΙ & ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Όλοι- όλες στην πορεία την Παρασκευή 8/3 στις 12:00 στα Προπύλαια

Διαρκής Αγώνας ★ για την ταξική απελευθέρωση


1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

ΟΧΙ ΣΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ - ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ 8/3, 12μμ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ στις ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 8 ΜΑΡΤΗ 12ΜΜ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ

Βρισκόμαστε στην 8η εβδομάδα κινητοποιήσεων και καταλήψεων σε όλη την Ελλάδα. Οι αγώνες των φοιτητών, με καταλήψεις, μαζικές Συνελεύσεις και συγκεντρώσεις κάθε εβδομάδα, η μεγαλειώδης πανεργατική, πανεκπαιδευτική απεργία στις 28/3 και τα μαζικά συλλαλητήρια σε όλες τις πόλεις, είναι ελπιδοφόρα μηνύματα για όλο το εργατικό κίνημα.

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, σε συνέχεια όλων των κυβερνήσεων, υλοποιώντας τις κατευθύνσεις της ΕΕ, αντιμετωπίζει την παιδεία ως εμπορικό προϊόν και όχι ως κοινωνικό αγαθό που πρέπει να παρέχεται δημόσια και δωρεάν σε όλες και όλους. Το νομοσχέδιο, καταργώντας ουσιαστικά το άρθρο 16 του Συντάγματος, βάζει σε κίνδυνο τα Δημόσια Πανεπιστήμια και υπονομεύει τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων.

Μαζί με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια θα λειτουργούν και τα δημόσια πανεπιστήμια ακόμα περισσότερο με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, θα διευρύνεται η αγορά πτυχίων και τίτλων σπουδών.

ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ

  • Ποιον θα ωφελήσουν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια; Την κοινωνική πλειοψηφία που με δυσκολία πληρώνει τους λογαριασμούς και ζει στα όρια της φτώχειας εξαιτίας της ακρίβειας σε όλα τα είδη πρώτης ανάγκης και των υπέρογκων λογαριασμών στην καθημερινή ζωή; Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια δεν είναι προσβάσιμα για την συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών των λαϊκών τάξεων, αφού δεν μπορούν να ανταποκριθούν στα δίδακτρα. Αυτοί που μιλάνε για «αριστεία» και για δήθεν «ακαδημαϊκή ποιότητα» είναι οι ίδιοι που δημιουργούν ιδιωτικά πανεπιστήμια στα οποία «με 10 μπαίνεις… αρκεί να ναι χιλιάρικα». Για την συντριπτική πλειοψηφία θα υπάρχει Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, πολλαπλές πανελλαδικές εξετάσεις και εμπόδια-κόφτες για να καταφέρει να σπουδάσει, ενώ για μια προνομιούχα μειοψηφία θα υπάρχει η «ελάχιστη βάση …πληρωμής» αφού θα αγοράζει σπουδές και ισότιμα πτυχία!
  • Η κυβέρνηση ψεύδεται όταν λέει πως «δεν παραβιάζεται το άρθρο 16». Το Άρθρο 16 του Συντάγματος κατοχυρώνει τον αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της ανώτατης εκπαίδευσης και την απαγόρευση σύστασης και λειτουργίας ανώτατων σχολών από ιδιώτες. Πρόκειται για μια ευθεία παραβίαση του άρθρου 16, που έχει κατοχυρωθεί με αγώνες, και αν περάσει, θα απειλήσει αντίστοιχα κεκτημένα δικαιώματα!
  • Η καταστολή, η επιτήρηση, η απαγόρευση θα είναι δομικό στοιχείο ενός πανεπιστημίου που λειτουργεί ως επιχείρηση. Είναι ένα πανεπιστήμιο βαθιά αντιδημοκρατικό, που δεν θέλει ακαδημαϊκή ελευθερία και έρευνα για τις κοινωνικές ανάγκες, αλλά για τα συμφέροντα των εταιρειών χορηγών.

Τώρα είναι η ώρα της κλιμάκωσης του αγώνα. Στις 8 Μαρτίου, ψηφίζεται το νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Να βουλιάξει την Αθήνα με την πανελλαδική κινητοποίηση των Φοιτητικών Συλλόγων των μαθητών και μαθητριών και όλων των εργαζόμενων.

Η 8η Μάρτη έχει κατοχυρωθεί με τους αγώνες των εργατριών στο Σικάγο και τους σύγχρονους αγώνες ενάντια σε κάθε έμφυλη καταπίεση. Μαζί με εργατικά σωματεία, φορείς και συλλογικότητες, που διοργανώνουν κινητοποιήσεις κάθε χρόνο, φέτος η 8 Μάρτη θα ενωθεί με τον αγώνα για τη διεκδίκηση της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης, ενάντια στο νομοσχέδιο που διαλύει τις σπουδές, το μέλλον και την προοπτική της νεολαίας μας.

ΩΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΝΕΑΣ ΙΩΝΙΑΣ ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗ ΔΩΡΕΑΝ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ/ΕΣ

Εργατική Λέσχη Νέας Ιωνίας - Υδραγωγείο

Σουλίου και Δέρκων πλ. Αναξαγόρα

ydragogeio.gr, https://www.facebook.com/elni.ydragogeio, 6940980810

πηγή : http://ydragogeio.gr/kinitopoiisi-idictika-ae…


1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΚΑΤΑΡΓΟΥΝΤΑΙ ΣΤΑ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ - Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΡΑ ΑΡΧΙΖΕΙ

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ/ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 12:00 ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ

Το νομοσχέδιο για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστήμιων και τη παράκαμψη του άρθρου 16 παίρνει τον δρόμο της ψήφισης στη Βουλή, τη Παρασκευή 8/3. Ο αγώνας που έδωσε το φοιτητικό κίνημα, μέσω των καταλήψεων και των συνεχών διαδηλώσεων, είχε σαν αποτέλεσμα την πολύμηνη αναβολή της ημέρας ψήφισης του νομοσχεδίου. Παρ' όλ' αυτά, το Κράτος είναι αποφασισμένο να εφαρμόσει τα σχέδιά του για την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, και την ιδιωτικοποίηση κάθε πτυχής των ζωών μας. Αυτό άλλωστε φαίνεται και από την καταστολή, είτε στον δρόμο και με τις αστυνομικές εισβολές εντός του ασύλου, είτε με τις διώξεις εις βάρος φοιτητών, και τον περαιτέρω εξοπλισμό του νομικού οπλοστάσιο του κράτους, μέσω του νέου ποινικού κώδικα.

Η αυριανή πανελλαδική/πανεκπαιδευτική πορεία στις 12:00 στα Προπύλαια οφείλει να είναι πολλά παραπάνω από μια απλή διαμαρτυρία κατά της ψήφισης του νομοσχεδίου. Οφείλει να είναι η αρχή του αγώνα ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, τις ιδιωτικοποιήσεις, και η απαρχή μιας ουσιώδους σύγκρουσης του φοιτητικού κινήματος με το Κράτος και το Κεφάλαιο.

Η επίθεση κρατικού μηχανισμού και κεφαλαίου στην εκπαίδευση και στις ζωές μας δεν θα τελειώσει με την ψήφιση της Παρασκευής, ούτε ελπίζουμε πως δεν θα συνεχιστεί σε περίπτωση που καταψηφιστεί το νομοσχέδιο. Η επίθεση που δεχόμαστε δεν θα σταματήσει, μέχρι οι ίδιες οι δομές του Κράτους και του Κεφαλαίου, που έχουν επιβληθεί πάνω στην κοινωνία, ανατραπούν, και αντικατασταθούν από την αυτοοργάνωση της κοινωνίας. Γιατί μόνο με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε ένα πανεπιστήμιο για την κοινωνία, στο οποίο η γνώση θα αποτελεί πράγματι δημόσιο αγαθό, αντί για προϊόν από το οποίο μπορεί να παραχθεί κέρδος.

Καλούμε στην πανελλαδική/πανεκπαιδευτική πορεία την Παρασκευή στα Προπύλαια στις 12:00

Ενάντια στην ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, την καταστολή των φοιτητικών, κοινωνικών, και ταξικών αγώνων. Για το πανεπιστήμιο της κοινωνίας.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΤΑ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΑ - ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΚΑΤΑΡΓΟΥΝΤΑΙ ΣΤΑ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ

Ελευθεριακό Σχήμα Παντείου

πηγή : https://www.facebook.com/people/Ελευθεριακό-Σ…


1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΣΕΡΕΤΕ | Αθήνα | 05.03.24

H μάχη απέναντι στο κάτεργο των εργασιακών συνθηκών που μας ετοιμάζουν, στη διάλυση του δημόσιου χαρακτήρα του πανεπιστημίου και το κρεσέντο καταστολής είναι μονόδρομος. Μάχη που δε μπορεί παρά να συνενώνει το σύνολο των εργαζομένων εντός και εκτός των ιδρυμάτων με τους φοιτητές και να γίνει υπόθεση όλης της κοινωνίας. Πρέπει να χτίσουμε μέτωπο συμμαχίας και αλληλεγγύης με όλα τα εκμεταλλευόμενα κομμάτια εντός της πανεπιστημιακής κοινότητας αλλά και να συντονιστούμε με όλα τα σωματεία και τις συλλογικότητες που βλέπουν τη δυστοπία που ετοιμάζει για εμάς ο σύγχρονος καπιταλισμός. Η ακρίβεια, η εργασία χωρίς δικαιώματα, η πλήρης ιδιωτικοποίηση, η διάλυση της δημόσιας δωρεάν παιδείας και η μη πρόσβαση της κοινωνικής πλειοψηφίας σε δημόσια αγαθά είναι ο μαγικός συνδυασμός για την κερδοφορία και την κυριαρχία τους. Μόνο η αντεπίθεση του ταξικά ανασυγκροτημένου εργατικού κινήματος μπορεί να ανατρέψει τα σχέδια τους και να επιβάλλει τους δικούς μας όρους!

Το τελευταίο διάστημα, το ΣΕΡΕΤΕ επιδεικνύοντας ταχύτατα αντανακλαστικά προσπάθησε να συσπειρώσει τον κόσμο που εργάζεται στην έρευνα και τη διδασκαλία στην τριτοβάθμια εκπαίδευση από όποιο μετερίζι κι αν βρίσκεται ο καθένας. Οι στάσεις εργασίας και οι πανελλαδικές 24ωρες απεργίες καθώς και οι κινητοποιήσεις στα πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια έδειξαν ότι ο κόσμος της έρευνας, εμείς οι επισφαλώς εργαζόμενοι/ες που κρατάμε όρθιο ακόμη το δημόσιο πανεπιστήμιο και τα ερευνητικά κέντρα, δε θα σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε μέχρι να μην αποσυρθεί το νομοσχέδιο. Είναι κάποιοι αγώνες που δε τους διαλέγουμε, αλλά μας διαλέγουν. Γι' αυτό θεωρούμε ότι η απεργιακή κλιμάκωση των προηγούμενων εβδομάδων ήταν εκείνος ο δρόμος που υπαγορεύει το καθήκον για δουλειά με αξιοπρέπεια και δικαιώματα. Στο πλαίσιο αυτό έγιναν σοβαρές προσπάθειες από όλο τον κόσμο του σωματείου αυτή τη φορά να λειτουργήσει η απεργιακή επιτροπή και να αναλάβει τα καθήκοντα υλοποίησης της απόφασης της προηγούμενης ΓΣ. Είναι πραγματικά ελπιδοφόρο ότι ο κόσμος του σωματείου βλέπει την ανάγκη για ενεργή εμπλοκή στις πολιτικές αποφάσεις των συνελεύσεων, αλλά και στη συλλογική υλοποίηση μέσω των ομάδων υλοποίησης.

Αγώνας για το πανεπιστήμιο και την έρευνα των αναγκών μας

Ο ανταγωνισμός που θα δημιουργήσει η ύπαρξη ιδιωτικών πανεπιστημίων - τα οποία είναι βέβαιο ότι θα λάβουν και αυτά κρατική χρηματοδότηση - θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη μείωση του προϋπολογισμού των δημοσίων πανεπιστημίων. Σε αυτό το πλαίσιο θα διαμορφώνεται μια διαρκής ανάγκη τα δημόσια πανεπιστήμια να προσαρμόζονται ακόμα περισσότερο στις "ανάγκες της αγοράς" και της "επιχειρηματικότητας" ώστε να μπορούν να βρίσκουν τους αναγκαίους πόρους για να λειτουργούν. Επιπλέον, τα Ερευνητικά Κέντρα (ΕΚ) - πολλά από τα οποία λειτουργούν ήδη με όρους ιδιωτικού δικαίου - θα κληθούν στο μέλλον να έχουν συνεργασία με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, παράγοντας έρευνα κατ' εντολή των ιδιωτικών συμφερόντων.

Το σωματείο δίνει έναν αγώνα διαρκείας για να κατακτήσουμε ένα πανεπιστήμιο ελεύθερο και ανοιχτό στην κοινωνία και μια έρευνα βάσει των αναγκών μας. Ο κόσμος που αγωνίζεται στα πανεπιστήμια δέχεται ολομέτωπη επίθεση από διοικήσεις, κρατικούς θεσμούς και αφεντικά. Συνεχίζουμε να αντιστεκόμαστε στην επιχειρούμενη δημιουργία κερδοσκοπικών ιδιωτικών πανεπιστημίων και την ολοένα υποβάθμιση του δημόσιου, που εξυπηρετεί την ταχύτερη ανάπτυξη των ιδιωτικών ιδρυμάτων, αλλά και την υποτίμηση της εργασίας μας. Προκρίνουμε να συνεχιστεί η στήριξή μας στον κοινό αγώνα Φοιτητικών Συλλόγων και εργαζομένων με κλιμάκωση των δράσεων. Προτρέπουμε σε διακοπή της ερευνητικής και εκπαιδευτικής διαδικασίας και με κυλιόμενες απεργίες και στάσεις εργασίας, οργάνωση των δράσεων μέσα από απεργιακές επιτροπές, αποτελεσματική ενημέρωση των συναδέλφων για τις συλλογικές δράσεις, συντονισμό με τις καταλήψεις ΦΣ και συμμετοχή στις κινητοποιήσεις. Να μπλοκάρουμε συλλογικά και συντονισμένα την ιδιωτικοποίηση των ΑΕΙ.

Τα πραγματικά προβλήματα των ΑΕΙ, όπως και των ΕΚ, τα γνωρίζουν πολύ καλά όσοι και όσες εργάζονται ή φοιτούν σε αυτά! Οφείλονται στη συνεχή υποχρηματοδότηση, στην υποστελεχωση, στις απαρχαιωμένες υποδομές και όχι στην "έλλειψη ανταγωνισμού"! Οι εργαζόμενες και οι εργαζόμενοι στην έρευνα θα συνεχίσουμε να στεκόμαστε στην πρώτη γραμμή του αγώνα απέναντι στο κατάπτυστο αντισυνταγματικό νομοσχέδιο της Κυβέρνησης, δίπλα στους φοιτητές και τις φοιτήτριες, στο μαθητικό κίνημα, στο προοδευτικό κομμάτι της ακαδημαϊκής κοινότητας και στο σύνολο της μαχόμενης κοινωνίας.

Εφαρμογή της απόφασης αποχής/απεργίας από την τηλεκπαίδευση

Ο αγώνας υπεράσπισης του δημόσιου πανεπιστημίου υπονομεύεται τελευταία με επιβολή τηλεμαθημάτων και τηλεξεταστικών σε κατειλημμένες σχολές, ακυρώνοντας υπεροπτικά τις αποφάσεις των συλλογικών οργάνων και τις τοπικές αντιστάσεις. Το πρόβλημα της διαμεσολάβησης με ελεγχόμενα ψηφιακά μέσα, στα οποία δεν έχουμε τον παραμικρό λόγο, προσβάλλει ήδη τους συλλογικούς μας αγώνες. Πλατφόρμες και απομακρυσμένη διαχείριση απομονώνουν εργαζόμενες και φοιτητές, συμβάλλοντας στην απο-πολιτικοποίηση και την κοινωνική απομόνωση και εισάγεται ως νέος κατασταλτικός μηχανισμός. Στηρίζουμε τις πρωτοβουλίες των ΦΣ και εργαζομένων για αποχή και μπλοκάρισμα της επιβεβλημένης τηλεκπαίδευσης και προτρέπουμε σε πρωτοβουλίες που συλλογικοποιούν τις ατομικές αντιστάσεις των μελών μας με αποχή - απεργία στην τηλεκπαίδευση.

Στήριξη του διοικητικού υπαλλήλου ΕΚΠΑ στο ΚΛειΔΔι

Ενώ ο αγώνας για το δημόσιο πανεπιστήμιο εξελίσσεται, οι διοικήσεις επιτίθενται σε μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας που παλεύουν, προκειμένου να εκφοβίσουν και να ποινικοποιήσουν τη συνδικαλιστική δράση στους πανεπιστημιακούς χώρους. Δημιουργείται με αυτό τον τρόπο το νέο παράδειγμα πειθαρχημένου πανεπιστημίου, με ποινικές διώξεις αγωνιζόμενων, πειθαρχικά και αποζημιώσεις αστικού χαρακτήρα, όπως είδαμε πρόσφατα από τις διοικήσεις ιδρυμάτων της χώρας.

Ακραίο δείγμα αυτού αποτέλεσε η παραπομπή σε ΕΔΕ προς απόλυση, συμβασιούχου που συμμετείχε στη παρέμβαση εργαζομένων και ΦΣ στο Κέντρο Λειτουργίας και Διαχείρισης Δικτύων του ΕΚΠΑ (12/2), με σκοπό τον αποκλεισμό και διακοπή λειτουργίας του, ώστε να μην πραγματοποιηθούν οι τηλε- εξεταστικές. Αξίζει να τονιστεί ότι το καθεστώς επισφάλειας είναι εκείνο που καθιστά ευάλωτο τον επί 19 χρόνια συμβασιούχο, συνάδελφο και συνδικαλιστή. Οφείλουμε να διαχωρίζουμε τη θέση μας από συλλόγους που τάσσονται υπέρ της εργοδοσίας και αφήνουν εκτεθειμένα τα μέλη τους. Κανένα άτομο μόνο του απέναντι σε αφεντικά και διοικήσεις. Στηρίζουμε ρητά και συμμετέχουμε έμπρακτα στις δράσεις υπεράσπισης του συναδέλφου Δ. Αντωνίου.

ΙΚΥ - Καμία επιστροφή δεδουλευμένων

Το προηγούμενο διάστημα το Σωματείο ανέλαβε μια σειρά πρωτοβουλιών (συναντήσεις με αρμόδιους φορείς, κλαδική απεργία και παραστάσεις διαμαρτυρίας στο Υπ.Παιδείας) για να αντιμετωπιστεί η αδιανόητη κατάσταση σχετικά με τις υποτροφίες του ΙΚΥ. Παρά τις αλλεπάλληλες πιέσεις και προφορικές υποσχέσεις για επίλυση του ζητήματος, Υπουργείο και ΙΚΥ σε συνέργεια "νίπτουν τας χείρας" τους επικαλούμενοι νομικά κωλύματα και επιδεικνύοντας μια στάση αδιανόητης αναλγησίας. Αυτή τη στιγμή, περίπου 100 συνάδελφοι/ισσες μας οδηγούνται στην απόγνωση, εγκλωβισμένοι/ες στο τετράπτυχο του να πρέπει να ολοκληρώσουν την έρευνά τους όποτε οι ίδιοι τη θεωρήσουν ικανοποιητική, να πρέπει να καλύψουν τις (ενίοτε εξωφρενικές) απαιτήσεις που θέτουν οι εκάστοτε supervisors, να ισορροπήσουν την προσωπική τους ζωή και τις βιοτικές τους ανάγκες με τις εξευτελιστικές εργασιακές συνθήκες του κλάδου, και να ικανοποιήσουν τους εκβιασμούς ΙΚΥ/Υπουργείου ούτως ώστε να μη βρεθούν χρεωμένοι με σχεδόν 30.000 ευρώ προς το ελληνικό δημόσιο.

Πίσω από τα φανταχτερά αφηγήματα περί «αριστείας» και αντιμετώπισης του brain drain κρύβονται οι άθλιες εργασιακές σχέσεις, οι απειλές προς συναδέλφισσες να επιλέξουν «ανάμεσα στο διδακτορικό ή την εγκυμοσύνη» και οι εκβιασμοί επιστροφής δεδουλευμένων. Για εμάς είναι ξεκάθαρο ότι μόνο οι συλλογικές διεκδικήσεις μπορούν να έχουν αποτέλεσμα! Ο αντίπαλος οχυρώνεται πίσω από νόμους και ανισοβαρείς και καταχρηστικές συμβάσεις που εκμεταλλεύονται την ανάγκη που ο ίδιος δημιουργεί μέσω της έλλειψης ουσιαστικής χρηματοδότησης στην Έρευνα και την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, σε συνδυασμό με το συνεχώς αυξανόμενο κόστος διαβίωσης. Εμείς οχυρωνόμαστε-δυναμώνουμε το Σωματείο μας και αξιοποιώντας όλα τα διαθέσιμα μέσα (νομικά, πολιτικά κοκ) θα δώσουμε αυτή τη μάχη μέχρι τέλους!

8η Μάρτη - Καμία/κανένα μόνο

Τα περιστατικά έμφυλης βίας, γυναικοκτονιών, βιασμών και κακοποιήσεων έρχονται όλο και πιο συχνά στο φως της δημοσιότητας, επιβεβαιώνοντας πως οι γυναίκες και τα ΛΟΑΤΚΙ+ υποκείμενα αποτελούν μαζί με τις μετανάστριες τα πιο ευάλωτα κομμάτια της εργατικής τάξης, τα οποια βιώνουν την εκμετάλλευση και την καταπίεση σε πολλαπλά επίπεδα. Όχι μόνο μέσω των παρενοχλήσεων και των κακοποιητικών συμπεριφορών εντός και εκτός του χώρου εργασίας μας αλλά και μέσα από το εντεινόμενο καθεστώς στην εργασία, της ανεργίας και της επισφάλειας που επισφραγίζεται από χαμηλότερους μισθούς, λιγότερα δικαιώματα και την επί της ουσίας άνιση πρόσβαση στην εργασία. Δεν είναι τυχαίο ότι το ΙΚΥ δεν δίστασε να εκβιάσει συναδέλφισσές μας θέτωντας το ερώτημα "ή υποτροφία ή εγκυμοσύνη", καθώς οι υποτροφίες και οι συμβάσεις έργου αφήνουν τα συνάδελφα έκθετα στην ευχέρεια κάθε εργοδοσίας. Να βάλουμε τέρμα στις παρενοχλήσεις, την εργασιακή εκμετάλλευση και κάθε λογής εκφοβισμό! Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε πια τα θύματα να εγκλωβίζονται σε κακοποιητικό περιβάλλον ή να ωθούνται σε φυγή ενώ οι θύτες παραμένουν και δρουν ανενόχλητοι! Δε θα επιτρέψουμε πια να τους χαρίζουμε την εργατική μας δύναμη! Δε θα γίνουμε με τη βούλα ο κλάδος - όνειρο για τους εργοδότες, όπου η λέξη "δικαιώματα" αποτελεί παρελθόν! Για αυτό η φετινή 8η Μάρτη θα μας βρει στο δρόμο να βροντοφωνάζουμε μαζί με κάθε γυναίκα και ΛΟΑΤΚΙ+ άτομο ενάντια στην εκμετάλλευση και την έμφυλη βία, αλλά και καθημερινά στο πλάι κάθε συναδέλφισσας/ου που καταγγείλει περιστατικό. Ήρθε η ώρα που όλα τα θύματα θα μιλήσουν, όχι απλά γιατί βρήκαν το θάρρος, αλλά και την ατομική και συλλογική δύναμη. Το σωματείο μας, η αλληλεγγύη μεταξύ μας και ο αγώνας μέχρι τέλους θα μας δώσει τη δύναμη, θα μας δικαιώσει και θα μας προστατεύσει όλους, όλες και όλα!

Προγράμματα απόκτησης ακαδημαϊκής εμπειρίας (ΕΣΠΑ)

Αναφορικά με το διδακτικό έργο και το ΕΣΠΑ έχουμε ήδη συζητήσει ότι μολονότι καλύπτουμε επί της ουσίας πάγιες και διαρκείς ανάγκες διδασκαλίας, χρησιμοποιούμαστε από όλες τις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών ως αναλώσιμοι για να καλύψουμε κενά την τελευταία στιγμή μη μπορώντας να εξασφαλίσουμε τα βασικά για τη διαβίωσή μας. Το "Απόκτηση Ακαδημαϊκής Διδακτικής Εμπειρίας" (ΕΣΠΑ) εν πολλοίς είναι ένα ακόμη πρόγραμμα (μαζί με τους ακαδημαϊκούς υποτρόφους, τους ΠΔ407 κ.α.) το οποίο ανακυκλώνει την επισφάλεια και την ανεργία. Πέραν του οτι άφησε ξεκρέμαστους εκατοντάδες συναδέλφους/ισσες κατά το προηγούμενο εξάμηνο, καθώς και τα ίδια τα ιδρύματα, για αυτό το εξάμηνο οι θέσεις και πάλι είναι αρκετά μειωμένες κάτι που για εμάς σχετίζεται με τον σχεδιασμό για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων και την - απαραίτητη-συνοδή απαξίωση των ΑΕΙ. Επιπλέον, οι όροι του προγράμματος μεταβάλλονταν κάθε χρόνο, ενώ παρατηρούνταν σημαντικές διαφορές στις συμβάσεις ακόμα και μεταξύ ιδρυμάτων (είδος συμβάσεων, ρυθμοί πληρωμών κ.α.). Για αυτούς τους λόγους, πέρα από το αίτημα για αύξηση των μόνιμων θέσεων στο πανεπιστήμιο, απαιτούμε ενιαίο μακρόπνοο σχεδιασμό και ενιαία υλοποίηση των προγραμμάτων στα ιδρύματα, έγκαιρη καταβολή των δεδουλευμένων, δυνατότητα υπογραφής σύμβασης ορισμένου χρόνου και συλλογική σύμβαση εργασίας που θα ρυθμίζει το σύνολο των εργασιακών μας δικαιωμάτων.

Με όπλο την απεργία - για αξιοπρεπείς όρους ζωής & εργασίας

Τόσο τα προβλήματα με το ΙΚΥ και οι έμφυλες διακρίσεις όσο και ευρύτερα οι ελαστικές συνθήκες εργασίας, είναι κομμάτια του ίδιου παζλ: Της εργασιακής επισφάλειας στον κλάδο μας. Μόνο μέσω της αναγνώρισης της εργασιακής μας ταυτότητας μπορούμε να καταπολεμήσουμε αυτού του είδους τα προβλήματα που αναδύονται διαρκώς. Η ενοποίηση των αγώνων που προκύπτουν στην πάλη για μια ΣΣΕ και πάνω στο τρίπτυχο "μισθός - ωράριο - ασφάλιση" είναι που μπορεί να μας διασφαλίσει τα αυτονόητα δικαιώματα μας και να μας επιτρέψει να μην ζούμε τη μέρα της μαρμότας κάθε φορά που λήγει η σύμβαση, τελειώνει το πρόγραμμα, μας ζητάνε να δουλέψουμε αμισθί.

Στις 28/2, ημέρα γενικής απεργίας, διαδηλώσαμε μαζί με τα πρωτοβάθμια σωματεία στα Χαυτεία, ως βήμα για τη διεκδίκηση αξιοπρεπών όρων, συνθηκών και αμοιβών στο ύψος των πραγματικών αναγκών που θα κατοχυρώνονται από μια Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΣΣΕ) και θα καλύπτει όλο το προσωπικό στην Έρευνα και την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Γνωρίζουμε πως η ΣΣΕ, δεν θα κερδηθεί σε μια μέρα. Εντάσσουμε την απεργία μας λοιπόν σ' ένα συνολικότερο πλαίσιο ανυπακοής και πίεσης της εργοδοσίας μας ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι τα projects θα πάνε πίσω, οι διαλέξεις δε θα αναπληρωθούν, θα χαθεί ένα deadline. Η διάλεξη και η έρευνα δε γίνονται χωρίς εμάς. Είμαστε απαραίτητες/οι για την ερευνητική και διδακτική διαδικασία των Πανεπιστημίων και Ερευνητικών Κέντρων. Σ' αυτή την προσπάθεια χρειαζόμαστε στο πλάι μας σωματεία και συλλόγους με αναφορά στο πιο πληττόμενο κομμάτι της έρευνας και της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Τα επιμέρους αιτήματα των σωματείων αυτών είναι στο χέρι μας να ενταχθούν σε ένα συνολικότερο πλαίσιο διεκδίκησης για έναν κλάδο που αμφισβητείται η ύπαρξη του, για να συντηρεί την ανακύκλωση χιλιάδων εργαζομένων που τους στερούνται στοιχειώδεις αξιώσεις για εργασιακή ασφάλεια.

Αποφασίζουμε:

  • 24ωρη απεργία στις 8/3, ημέρα ψήφισης του νομοσχεδίου αλλά και ημέρα της γυναίκας. Συγκέντρωση με τους Φοιτητικούς Συλλόγους και Σωματεία στα Προπύλαια, 12:00 και στήριξη των φεμινιστικών κινητοποιήσεων της 8ης Μάρτη.
  • Συμμετοχή στο απογευματινό συλλαλητήριο για την 8η Μάρτη μαζί με σωματεία, φεμινιστικές συλλογικότητες και φορείς, Σύνταγμα 19.00.
  • Στήριξη και συμμετοχή των δράσεων/εκδηλώσεων/κινητοποιήσεων που οργανώνονται από τους ΦΣ και τους συντονισμούς τους στα πλαίσια κλιμάκωσης του αγώνα ενάντια στο νομοσχέδιο
  • Παρεμβάσεις στήριξης των καταλήψεων εκ μέρους του Σωματείου σε Γενικές Συνελεύσεις των ΦΣ
  • Συνέχιση της απεργίας-αποχής από τη διαδικτυακή διδακτική λειτουργία, τις διαδικτυακές εξεταστικές και επιτηρήσεις στις σχολές που τελούν υπό κατάληψη
  • Συμμετοχή σε συντονισμούς σωματείων για την κλιμάκωση-σύνδεση των αγώνων μας
  • Διοργανώνουμε σύσκεψη σωματείων του Κλάδου για την διεκδίκηση συμβάσεων εργασίας και αξιοπρεπών μισθών στην προοπτική σύναψης ΣΣΕ, τον συντονισμό ενάντια στις συνδικαλιστικές διώξεις, την εργοδοτική αυθαιρεσία.
  • Επανεκκίνηση της λειτουργίας του παρατηρητηρίου εργοδοτικής αυθαιρεσίας και προετοιμασία οδηγού δικαιωμάτων & διεκδικήσεων.
  • Κινητοποιούμαστε ενάντια στον εκβιασμό ΙΚΥ-Υπ. Παιδείας. Διοργάνωνουμε πανελλαδική καμπάνιας-ενημέρωσης του Σωματείου σχετικά με τη πάλη υπεράσπισης των εργασιακών μας δικαιωμάτων και των συναδέλφων/ισσων που θα κληθούν να επιστρέψουν τα δεδουλευμένα τους από το ΙΚΥ.
  • Επικοινωνία του σωματείου με ομάδα δικηγόρων ώστε να υπάρχει ετοιμότητα να δοθούν νομικές μάχες από το σωματείο για το ζήτημα του ΙΚΥ.
  • Νομική βοήθεια από την ομάδα δικηγόρων και ετοιμότητα για κινητοποιήσεις στο ΙΚΥ ή/και στο υπουργείο μόλις μας γνωστοποιηθεί περίπτωση όπου θα ζητηθούν δεδουλευμένα.
  • Συγκέντρωση στο Υπουργείο Παιδείας την Πέμπτη 14/3, απαιτώντας δέσμευση για αλλαγή της ΚΥΑ και μη επιστροφή των δεδουλευμένων των υποτρόφων. Παράλληλα προχωράμε σε καμπάνια δημοσιοποίησης του ζητήματος.
  • Στήριξη και συμμετοχή στις εκδηλώσεις επανοικειοποίησης του κάτω Πολυτεχνείου το επόμενο διάστημα, με πρώτη δράση το Σάββατο 9 Μαρτίου.
  • Νέα ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ Σάββατο 30/3

πηγή : https://unionresearchers.wordpress.com/2024/0…


1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Συγκέντρωση κατά του ν/σ για τα ιδιωτικά ΑΕΙ

Την Παρασκευή το πρωί το κέντρο της Αθήνας θα βουλιάξει από τους δεκάδες χιλιάδες φοιτητές από όλα τη χώρα που θα διαδηλώνουν κατά της ψήφισης του νομοσχεδίου για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Είναι, όμως, ξεκάθαρο πως στα όχι μόνο των φοιτητών αλλά και της πλειοψηφίας της σκεπτόμενης κοινωνίας τριγυρνάνε κι άλλα ζητήματα. Η συγκάλυψη του κρατικού εγκλήματος στα Τέμπη  ήρθε ξανά στην επικαιρότητα μετά την τεράστια διαδήλωση άνω των 40.000 της προηγούμενης εβδομάδας. Έχουμε να κάνουμε με ένα μεγάλο κρατικό και κυβερνητικό σκάνδαλο. Απ' όπου κι αν το πιάσει κανείς, η ιστορία βρωμάει: απουσία αυτόματης τηλεδιοίκησης, πρόβλημα στους σηματοδότες, μεταφορά εύφλεκτου (πολεμικού;) υλικού, σύστημα γεωεντοπισμού της πλάκας - ακατάλληλο για τρένα (κατάλληλο μόνο για αστικούς δρόμους - delivery), κατ' εξακολούθηση εξώδικα από το σωματείο των εργαζομένων προς το υπουργείο που προειδοποιούσαν για επερχόμενη τραγωδία κτλ. Τα Τέμπη είναι ο σταθμός. Η κατάσταση έχει αλλάξει.

Η κυβέρνηση προσπαθεί να τη σκαπουλάρει προς διάφορες κατευθύνσεις. Πριν λίγες μέρες, στο όνομα της τάξης και της ασφάλειας, ροκειμένου να ικανοποιήσει το ποίμνιό της ψηφίζει νέο ποινικό κώδικα, που θα στέλνει στη φυλακή κόσμο ακόμα και απλά πλημμελήματα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτό θα χρησιμοποιηθεί κυρίως ενάντια στους διαδηλωτές. Με αυτό τον τρόπο, η αστική τάξη θωρακίζειται απέναντι στον εσωτερικό ταξικό εχθρό. Προφανώς αντιλαμβάνεται το τι θα ακολουθήσει και γι' αυτό το λόγο προετοιμάζεται.

Στη βράση κολλάει το σίδερο

Δεν έχει κανένα νόημα η ανασκόπηση των «βαθύτερων διαχρονικών αιτιών» που οδήγησαν στο κρατικό έγκλημα στα Τέμπη ούτε οι ατέρμονες συζητήσεις για τη συνταγματικότητα ή μη των ιδιωτικών πανεπιστημίων. Ούτε το να αποδειχτεί στα τηλεοπτικά πάνελ η ανωτερότητα των δημοσίων πανεπιστημίων έναντι των ιδιωτικών μαγαζιών.

Για όλο αυτόν τον κόσμο η κυβέρνηση αυτή είναι μια κυβέρνηση δολοφόνων, που μέσα σε άλλα, έρχεται να διαλύσει τη δημόσια παιδεία.

Η συγκέντρωση της Παρασκευής αποτελεί    στην πραγματικότητα μία συνέχεια της μεγάλης διαδήλωση των 40.000 τουλάχιστον ανθρώπων στις 28 Φλεβάρη. Δεν είναι μία «συνέχεια των φοιτητικών αγώνων». Η πραγματικότητα έχει φέρει τα δύο ζητήματα, αυτό του κρατικού εγκλήματος στα Τέμπη κι αυτό των ιδιωτικών πανεπιστημίων να συναντούν όλη την κοινωνική αγανάκτηση για την ακρίβεια στα super market, τα ενοίκια Νέας Υόρκης, την διάλυση της δημόσιας υγείας, την ατιμωρησία και τη διαφθορά, τους μισθούς πείνας κτλ.

Με αυτόν τον τρόπο πρέπει να ιδωθεί η συγκέντρωση της Παρασκευής, ως δηλαδή, μία κεντρική αναμέτρηση με την κυβέρνηση. Πρέπει να μετατραπεί σε έμπρακτη αμφισβήτηση της αστικής επίθεσης.

Το σύνθημα «Κάτω η κυβέρνηση των δολοφόνων» που ακούστηκε ήδη στη διαδήλωση της προηγούμενης εβδομάδας μπορεί να δώσει προοπτική σε όλους τους επιμέρους αγώνες της τελευταίας περιόδου. Αναβαθμίζει το πολιτικό τους περιεχόμενο και στοχοποιεί την πολιτική  εκπροσώπηση του ταξικού αντιπάλου.

Τώρα είναι η ώρα

Η μάχη είναι τώρα. Ούτε την άλλη βδομάδα ούτε τους επόμενους μήνες. Ο αγώνας δεν είναι γενικώς «μακρύς» ούτε «μαραθώνιος». Δεν θα δοθεί καμία μάχη «πίσω στις σχολές» πιέζοντας εκεί για τη μη εφαρμογή του νόμου. Το θέμα δεν είναι αν το νομοσχέδιο είναι «απονομιμοποιημένο ηθικά» σε κάποιο φαντασιακό της κοινωνίας ούτε αν «το δίκιο είναι με το μέρος μας». Ο αγώνας δε «συνεχίζεται» γενικώς κι αορίστως, έχει    συγκεκριμένες ημερομηνίες και ραντεβού στο δρόμο. Το ραντεβού, λοιπόν, είναι την Παρασκευή στο κέντρο της Αθήνας.

Αν τώρα δοθεί η πολιτική κατεύθυνση για «νέο γύρο γενικών συνελεύσεων», «πλατιά ενημέρωση για τις επιπτώσεις της ιδιωτικής εκπαίδευσης», και τα λοιπά, δηλαδή στην πραγματικότητα για αποκλιμάκωση του αγώνα, τότε η ευκαιρία για το ξεκαθάρισμα των λογαριασμών με την κυβέρνηση θα πεταχτεί στα σκουπίδια.

Όλα έχουν τη σημασία τους. Η Παρασκευή είναι η αρχή του ΠΣΚ. Μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για ένα μαύρο τριήμερο για το καθεστώς του μαξίμου. Οι φοιτητές της επαρχίας δεν χρειάζεται να βιαστούν να επιστρέψουν στις πόλεις τους. Το Σάββατο και η Κυριάκη η μαζική λαική αγανάκτηση μπορεί με τα ανάλογα καλέσματα να εκφραστεί στο δρόμο, κλιμακώνοντας τον αγώνα ενάντια στην αλαζονεία του καθεστώτος.

Κοινωνικό κλίμα

Αυτή τη στιγμή , το ευρύτερο κοινωνικό στρατόπεδο της αριστεράς είναι αγανακτισμένο και με το δίκιο του. Η τεράστια διαδήλωση της προηγούμενης βδομάδας επιβεβαιώνει αυτό το κοινωνικό κλίμα.    Αυτό μπορεί να εκφραστεί και την Παρασκευή στο δρόμο και να αποτελέσει το πολιτικό και κοινωνικό υλικό μιας πολιτικής σύγκρουσης .

Μία νέα μαζική διαδήλωση δεκάδων χιλιάδων στην αρχή φοιτητών και στη συνέχεια στο κέντρο της Αθήνας θα τρίξει γερά τα θεμέλια της κυβέρνησης.

Το υποκείμενο του αγώνα δίνει ήδη το βροντερό παρών και την Παρασκευή θα κάνει την πλέον εκκωφαντική εμφάνισή του στους δρόμους της Αθήνας. Εκτός από το φοιτητικό κίνημα ,πολύς κόσμος ετοιμάζεται να κατέβει στο δρόμο. 10-12 χρόνια από τις τελευταίες μεγάλες συγκρούσεις του 2012 και 2015 οι μπαταρίες φαίνεται να έχουν γεμίσει και ένας νέος «κινηματικός κύκλος» είναι προ των πυλών αν δεν είναι ήδη σε εξέλιξη. Η ώρα για μία έμπρακτη αμφισβήτηση των κεντρικών επιλογών της αστικής τάξης έχει φτάσει.

Το γεγονός ότι δεν υπάρχει μια πολιτική εναλλακτική κοινοβουλευτική λύση φαίνεται οτι αυτή τη στιγμή απελευθερώνει το δρόμο και μειώνει τις αυταπάτες. Ωστόσο, μία ενδεχόμενη πρόταση μομφής στο κοινοβούλιο, θα μπορούσε να προκαλέσει ένα επιπλέον πονοκέφαλο στην κυβέρνηση. Οτιδήποτε αυτή την ώρα συμβάλει στην αμφισβήτηση της δεξιάς ηγεμονίας και της αστικής σταθερότητας βοηθάει αντικειμενικά το πεζοδρόμιο να εκδηλωθεί. Η κυβέρνηση και η αστική τάξη πρέπει να νιώσουν την καθτή ανασα του κινήματος. Άλλος δρόμος για να σταματήσουν δεν υπάρχει.

Κέντρα αγώνα

Το κτίριο της Νομικής και του Πολυτεχνείου   πρέπει να λειτουργήσουν ως μαχητικά κέντρα αγώνα, ως γραμμές έμπρακτης αυτοάμυνας.

Αυτή η πολιτική μάχη, όμως, δεν αφορά μόνο τους φοιτητές. Οι συνελεύσεις των φοιτητικών συλλόγων και καταλήψεων είναι ένα υπαρκτό υποκείμενο αγώνα που μπορεί να καλέσει πλατιά τον κόσμο να συμμετέχει σε κοινό αγώνα για την πτώση της κυβέρνησης.

Η Παρασκευή μπορεί να τραβήξει μέχρι αργά το βράδυ και γιατί οχι μέχρι το ξημέρωμα. Οι φοιτητές της επαρχίας σίγουρα θα χρειαστούν ενα αγωνιστικό κατάλλημα και γιατί οχι δυό και τρία. Οι σχολές του κέντρου είναι ότι πρέπει γι αυτό.

Αυτό θα αποτελούσε ένα σαφές πολιτικό μήνυμα συνέχισης του αγώνα, ενώ το Σάββατο το μεσημέρι  νέο κάλεσμα κλιμάκωσης για νέα «παλλαϊκή» διαδήλωση, με το σύνολο της πολιτικής ατζέντας: Τέμπη, ακρίβεια, ανέχεια, διάλυση της δημόσιας υγείας,  καταστολή, ψηλά ενοίκια,   εξώσεις των ανθρώπων από τα σπίτια τους, νέος ποινικός κώδικας που τους θέλει όλους φυλακή με το παραμικρό (και τους μεγάλους έξω) κτλ. θα έλουζε την κυβέρνηση με κρύο υδρώτα. Το σύνθημα μιας τέτοιας διαδήλωσης δεν θα μπορούσε να είναι οτιδήποτε άλλο πέρα από το «κάτω η κυβέρνηση των δολοφόνων».

Ήρθε η ώρα να τελειώνουμε με το φιελελεδικο καθεστώς των εγκληματιών, των πλιατσικολόγων, των κανίβαλλων. Του εγκλήματος, του πλιάτσικου, του κανιβαλλισμού και της μαφίας.

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ (ΚΕΔ)

πηγή : https://avantgarde2009.wordpress.com/
πηγή : email που λάβαμε στις 7 Μαρτίου 16h


1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ, 8 ΜΑΡΤΙΟΥ, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΨΗΦΙΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ

ΑΘΗΝΑ 12:00, ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 12:00 ΚΑΜΑΡΑ

Το τέλος της δημόσιας και δωρεάν παιδείας

Τη Παρασκεύη 8 Μαρτίου ψηφίζεται το νέο νομοσχέδιο, το οποίο πρόκειται για μία τομή στις αντιεκπαιδευτικές επιθέσεις, αφού α) δεν θα οδηγήσει σε «συνύπαρξη» δημόσιων και ιδιωτικών ΑΕΙ, αλλά σε τρομακτική υποβάθμιση, διάλυση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας β) θα αποκλείονται μαζικά τα παιδιά των εργαζομένων και των φτωχών που δεν θα μπορούν να πληρώσουν δίδακτρα (όπως ήδη επιδιώκεται με ΕΒΕ, Τράπεζα Θεμάτων κ.ο.κ.), γ)θα στηθεί μια «αγορά της εκπαίδευσης» με κάθε λογής δίδακτρα σε μεταπτυχιακά-προπτυχιακά προγράμματα (όπως ήδη έχει ξεκινήσει και στο πανεπιστήμιο μας) φοιτητική μέριμνα και προγράμματα κατάρτισης, δ) τα πτυχία θα καταντήσουν απλώς χαρτιά χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα. Το άρθρο 16, καθιστά συνταγματική υποχρεώση να εξασφαλίζει τη δωρεάν και δημόσια λειτουργία της παιδείας, της τέχνης και της επιστήμης. Με την παράκαμψη του άρθρου αυτού, σε συνδυασμό με τον τελευταίο αντιεκπαιδευτικό νόμο 4777, την κατάργηση του ασύλου, το προεδρικό διάταγμα 85, την ελάχιστη βάση εισαγωγής χτίζουν τον δρόμο προς την ιδιωτικοποιήση των πανεπιστημίων και γενικότερα των ζωών μας.

Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι το νήμα των εκπαιδευτικών αναδιαρθρώσεων ξεκινάει από πολύ νωρίτερα. Η κατάσταση που βιώνουμε σήμερα έρχεται ως συνέχεια χρόνιων κυβερνητικών μεθοδεύσεων που στη βάση τους είχαν την κατάργηση του Πανεπιστημιακού ασύλου (ν. Διαμαντοπούλου/2011).Έτσι τελικά, εδώ και δύο χρόνια, βλέπουμε το άσυλο να καταργείται στη πράξη, με αποκορύφωμα τη μόνιμη παρουσία ΜΑΤ και ΟΠΠΙ μέσα στο πανεπιστήμιο (ν.Κεραμέως-Χρυσοχοϊδη/2021). Με αυτό το τρόπο επιτυγχάνεται η αλλαγή του μεταπολιτευτικού παραδείγματος που επιδιώκεται από κράτος και κεφάλαιο να καμφθούν οι ριζοσπαστικές αντιδράσεις και να διαλυθούν οι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες. Απώτερο σκοπό έχει τη δημιουργία ενός αποστειρωμένου περιβάλλοντος όπου οι φοιτήτριες θα ενσωματωθούν πλήρως, μέσω της εντατικοποίησης και του διαρκούς εκβιασμού, τα ιδεώδη της κυρίαρχης ιδεολογίας, δηλαδή του ανταγωνισμού, της «αριστείας» και της εξατομίκευσης.

Με το νόμο 4777 φάνηκε ακόμα πιο έντονα η διάθεση εντατικοποίησης κι εξαίρεσης. Η πειθάρχηση, η υποταγή των φοιτητ(ρι)ών και η στοχοποίηση της συνδικαλιστικής τους δράσης ήταν βασικοί άξονες του νόμου αυτου. Πιο συγκεκριμένα το όριο φοίτησης (ν+2) στενεύει ακόμα περισσότερο τα πλαίσια, την ώρα που η μέση φοιτήτρια πρέπει να εργάζεται για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στην εποχή της ακρίβειας. Η ισοτίμηση των πτυχίων των δημοσίων πανεπιστημίων με τα πτυχία των ιδιωτικών κολεγίων, η αξιολόγηση - συγχώνευση πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, η διάσπαση των πτυχίων και η - ολοένα και μεγαλύτερη - κατάργηση των επαγγελματικών δικαιωμάτων, οι απλήρωτες πρακτικές και η ελάχιστη βάση εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση κάνει εμφανές σε ακόμα μια πτυχή της κοινωνικής αναπαραγωγής πώς το χρεοκοπημένο σύστημα του κράτους και του καπιταλισμού αδιαφορεί για τις κοινωνικές ανάγκες μας και μάλιστα συρρικνώνει εσκεμμένα τις δαπάνες για αυτές.

Με κατασταλτικές μεθόδους, προσπαθούν να φιμώσουν κάθε αντίδραση, χρησιμοποιώντας μέσα "φόβου", όπως το απεργοσπαστικό μέσο της τηλεκπαίδευσης. Στο δικό μας τμήμα μάλιστα καταφέραμε να σπάσουμε τις τηλεξεταστικές, με μοναδικό μας σύνθημα: «Η εξεταστική µπορεί να περιµένει…Το µέλλον µας ΟΧΙ!». Η απάντηση ωστόσο που λάβαμε ήταν μια εισαγγελική έρευνα για το τμήμα μας σε κάποια καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης. Ταυτόχρονα η εκκένωση που απαντήθηκε με επανακατάληψη της ΝΟΠΕ, τα χημικά, το ξύλο και οι συλλήψεις, οι κάμερες, ο νέος ποινικός κώδικας, η στρατοπεύδευση των μπάτσων μέσα και έξω από τις σχολές δημιουργούν το σύστημα της διαφθοράς και η απάντηση πρέπει να δοθεί συλλογικά. Η καταστολή δε θα μας πάει ούτε ένα βήμα πίσω στον αγώνα ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και την υποτίμηση των ζωών μας.

Όσον αφορά τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, με την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής πάνω από 40.000 μαθητ(ρι)ες μένουν εκτός πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, ενώ μετά από 3 χρόνια έχει διαμορφωθεί καθαρά ο στόχος της: όλο και περισσότεροι υποψήφιοι στην τεχνική εκπαίδευση. Εξαιτίας της ΕΒΕ μαθήτριες αποκλείονται από σχολές, ακόμα και για δέκατα της μονάδας, πόσο μάλλον σε «ειδικά μαθήματα» όπως το σχέδιο για το οποίο εξασκείσαι μόνο από την ιδιωτική εκπαίδευση.

Η οικονομική κρίση που εδώ και έτη βιώνουμε, οξύνεται εκθετικά, ενώ η πρόσβαση ακόμη και σε βασικά αγαθά είναι δύσκολη. Το κρατικοκαπιταλιστικό σύστημα επενδύει σε ό,τι μπορεί, ώστε οι λίγοι να πλουτίζουν ακόμη περισσότερο στις πλάτες των πολλών. Το κράτος λειτουργεί με γνώμονα το κέρδος, αγνοώντας τις ανθρώπινες ανάγκες. Τα πανεπιστήμια γίνανε «κτήματα» εργολάβων και εταιρειών κι ως αποτέλεσμα, τα κοινωνικά αγαθά όπως στέγαση, σίτιση, νερό, θέρμανση, ρεύμα θεωρούνται πολυτέλειες και όχι αναγκαία για τον καθένα αγαθά. Ένα τρανταχτό παράδειγμα για το πώς οι επιχειρήσεις έχουν ήδη εισβάλει στο δημόσιο πανεπιστήμιο είναι το ζήτημα της λέσχης, που από το 2013 ανατέθηκε σε εργολάβους. Το λεγόμενο εγχείρημα προβλέπει την ελεγχόμενη σίτιση μέσω της κάρτας σίτισης. Η κάρτα σίτισης είναι ο δρόμος για λιγότερες μερίδες φαγητού με σκοπό να υπάρχει το μέγιστο κέρδος από την λέσχη του ΑΠΘ. Τίθενται οικονομικά κριτήρια τα οποία πρέπει να πληρεί το κάθε άτομο για να του παρέχεται η κάρτα σίτισης. Έτσι, σταδιακά έρχονται και άλλα προβλήματα, με το σημαντικότερο να είναι ότι οι μη έχοντες της κάρτας αυτής θα πληρώνουν ένα αντίτιμο όπως ήδη έχει συμβεί σε άλλα πανεπιστήμια για παράδειγμα ΠΑΜΑΚ και ΔΙΠΑΕ. Για εμάς όμως, τα βασικά αγαθά ανήκουν σε όλους, όλες και όλα μας και δεν είναι εμπορεύματα για να πλουτίζουν οι εταιρείες τους. Μέσα από τα δημόσια πανεπιστήμια είναι που έχει προαχθεί η τέχνη, η επιστήμη, η έρευνα, η τεχνολογική ανάπτυξη, η πρόοδος του βιοτικού επιπέδου, γενικότερα της κοινωνίας. Η κατάργηση της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης γυρίζει την κοινωνία χρόνια πίσω, τότε που μόνο τα παιδιά των πλουσίων μπορούσαν να έχουν πρόσβαση στην γνώση. Πλέον η γνώση μετατρέπεται σε εμπόρευμα και ευτελίζεται αξιακά με απώτερο σκοπό την αδρανοποίηση των συνειδήσεων.

Σε όλη αυτή την συγκυρία γενικευμένης ακρίβειας, έπειτα και από τις καταστροφικές πυρκαγιές και πλημμύρες που ευθύνεται το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, βρισκόμαστε μπροστά στον κίνδυνο μια επισιτιστικής κρίσης. Επίσης, η χρόνια υποχρηματοδότηση και η ιδωτικοποίηση της υγείας -που την περίοδο του covid έφερε χιλιάδες θανατηφόρα αποτελέσματα- η ιδιωτικοποίηση εν μέρη της ΔΕΗ και της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, δημιούργησαν επίσης χιλιάδες προβλήματα στους πολλούς για την κερδοφορία των λίγων, με σημείο τομής το κρατικοκαπιταλιστικο έγκλημα στα Τέμπη με τους 57 νεκρούς. Είναι φανερή η νεοφιλελεύθερη πολιτική, την οποία ακολουθεί το κράτος στα πρότυπα των σύγχρονων δυτικών χωρών που έχει ως μοναδικό στόχο την ενίσχυση του κεφαλαίου ξεπουλώντας κάθε δυνατή δημόσια υπηρεσία. Η υποβάθμιση και απαξίωση όλων των δημόσιων δομών από τις προσπάθειες για ιδιωτικοποίηση του νερού, των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, τη κατάργηση της φοιτητικής μέριμνας μέχρι και σήμερα με την ιδιωτικοποίηση της παιδείας δείχνουν ότι στα πλαίσια αυτού του συστήματος, ο απώτερος σκοπός θα είναι το κέρδος των ιδιωτών και όχι οι ανάγκες της κοινωνικής βάσης. Γι' αυτό θέλουμε να υπερασπιστούμε το δημόσιο πανεπιστήμιο ως κατάκτηση αγώνων αλλά και συνολικά, με τα εργαλεία της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης, έξω και πέρα από κράτος και αφεντικά.

Σχολεία, σχολές, νοσοκομεία, μέσα μαζικής μεταφοράς, υπηρεσίες βασικών ανθρώπινων αναγκών, όλα οδεύουν στην ιδιωτικοποίηση τους και κατ' επέκταση στον έλεγχο τους από επενδυτές που δε θα λογοδοτούν σε κανέναν και για τίποτα. Αντιλαμβανόμαστε πλέον, ότι τους εαυτούς μας θα τους σώσουμε μονάχα εμείς. Δεν μας αναλογεί να εναποθέτουμε τις ελπίδες μας σε εκλογές, παρά μονάχα στον κοινωνικό και ταξικό αγώνα και στις απαντήσεις που βάσει αυτού δίνουμε στον δρόμο.

Οι αγώνες του 2006-2007 που έγινε προσπάθεια για αναθεώρηση του άρθρου 16, ήταν υπόθεση ολόκληρης της κοινωνίας αφού αν όχι όλες οι σχολές, τότε οι περισσοτερες (420) τελούσαν υπό κατάληψη για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ήταν η απεργία διαρκείας των δασκάλων, οι χιλιάδες μαθητές που βγήκαν στους δρόμους και η γενικότερη ανάγκη για ενιαίο πανεκπαιδευτικό μέτωπο που κατάφεραν την ανατροπή για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων και υπερασπίστηκαν τη δημόσια και δωρεάν παιδεία, παρά την βάρβαρη καταστολή της αστυνομίας. Ας είναι και τώρα οι μαζικές καταλήψεις σχολών, οι γενικές συνελεύσεις, οι διαδηλώσεις και συγκρούσεις που θα δείξουν τον δρόμο για το φοιτητικό κίνημα του σήμερα.

ΣΦ ΓΕΩΛΟΓΙΑΣ ΑΠΘ