Παρασκευή 19 Απριλίου 2024 στις 13.00
Συγκέντρωση ενάντια στα απογευματινά χειρουργία
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 19/04 ΣΤΗ 13:00
ΣΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΧΑΤΖΗΚΩΣΤΑ
Δημόσια Υγεία 2.0
Νοέμβριος του 2013 και στη θέση του υπουργού υγείας βρίσκεται ο γνωστός ακροδεξιός κολαούζος που απαιτεί να λάβει όλη τη δόξα που απορρέει από τις απολύσεις γιατρών στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Ιανουάριος του 2024 και οι μηχανές των ιδιωτικοποιήσεων έχουν πάρει φωτιά. Λιμάνια, αεροδρόμια, τρένα, αρχαιολογικοί χώροι και άλλα έχουν ξεπουληθεί εδώ και χρόνια. Έφτασε πλέον η ώρα για τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις, τις αποφασιστικές τομές στα μονοπώλια δημόσιου χαρακτήρα. Η υγεία έχει μπει στο κάδρο των ιδιωτικοποιήσεων με μεγάλα, κεφαλαία γράμματα, και ποιος καταλληλότερος από τον υπουργό -παύλα- διαφημιστή εταιρικών ομίλων για να φέρει το έργο εις πέρας.
Ωστόσο, όσο κι αν η τωρινή κυβέρνηση δε θέλει με τίποτα να χάσει τη δόξα της «δημιουργίας» του νέου ΕΣΥ, όπως αποκαλούν τις κατακρεουργημένες δομές υγείες που ονειρεύονται, τα θεμέλια για να φτάσουμε στη σημερινή κατάσταση έχουν μπει εδώ και δεκαετίες. Από τις εποχές της ευημερίας των 90's ως τη σύγχρονη Ελλάδα των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 και του 21ου αιώνα, η υποστελέχωση, τα ράντζα και οι εικόνες εξευτελισμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας δε έπαψαν ούτε μία μέρα να αποτελούν καθημερινότα στις δομές υγείας της χώρας. Από γεννιά σε γεννιά θεατές στο ίδιο έργο. Από τις λίστες αναμονής στα φακελάκια και από το εισιτήριο στην είσοδο ως τις ανύπαρκτες κλίνες ΜΕΘ που δε θα βοηθούσαν και ιδιαίτερα στην εποχή του κορονοϊού, όπως μας ενημέρωσαν τα πλέον αρμόδια χείλη. Φτάσαμε στο 2024 ώστε να ανοίξει πλέον διάπλατα η κερκόπορτα των νοσοκομείων. Δεν υπάρχει προσωπικό για να σε χειρουργήσει? Κι όμως υπάρχει, το απόγευμα, αρκεί να διαθέτεις τα χρήματα. Αυξήσεις σε μισθούς γιατρών? Μήπως καλύτερα να δέχεσαι τους ασθενείς στο ιδιωτικό σου ιατρείο?
Συγχωνεύσεις, αναπληρώσεις, μετακινήσεις. Οτιδήποτε χρειαστεί πέραν της ουσιαστικής ενίσχυσης του συστήματος υγείας.
Μιλάνε για αποσυμφόρηση των νοσοκομείων ενώ στην πραγματικότητα βάζουν το ίδιο αποδυναμωμένο προσωπικό να τα λειτουργεί πρωί και βράδυ. Άλλωστε ο σιχαμένος υπουργός το είπε ρητά: ρίσκο είναι να σε χειρουργεί κουρασμένος γιατρός, ρίσκο είναι και να ζεις περιμένοντας χειρουργείο.
Οι μόνοι που κρατούνε όρθιο το σύστημα υγείας στη χώρα είναι το σύνολο των εργαζομένων οι οποίοι σέβονται το λειτούργημα τους και τον ρόλο τους απέναντι στην κοινωνία. Μία κοινωνία που κράτος, εταιρίες και επαίσχυντοι μεγαλογιατροί την αντιμετωπίζουν ως πελατεία στον τομέα της δημόσιας υγείας και περίθαλψης. Οι ίδιοι εργαζόμενοι και εργαζόμενες που κρούουν συνεχώς το κώδωνα του κινδύνου όπως έκαναν και οι αντίστοιχοι στους σιδηροδρόμους. Εκεί αναλαμβάνει η άλλη εξουσία, τα ΜΜΕ. Χρηματοδοτούμενα και λαμβάνοντας εντολές από την κρατική συμμορία με μόνο στόχο να μας πείσουν πως όλα είναι καλώς καμωμένα και όσοι αντιδρούν είναι ενάντια στη πρόοδο. Σε διαρκή προσπάθεια να δημιουργήσουν έναν κοινωνικό αυτοματισμό, όπου ο ασθενής θα φάει τη γιατρό γιατί δε κάνει καλά τη δουλειά της ακόμη και αν αυτή εργάζεται 24 ώρες σερί.
Σε όλα τα παραπάνω οφείλουμε ως κοινωνία να σταθούμε απέναντι και να διεκδικήσουμε τη δημοσία και δωρεάν υγεία που μας αξίζει. Να συνειδητοποιήσουμε ότι καμία κυβέρνηση και κανένας υπουργός δε θα μας κάνει τη χάρη να μας παρέχει ένα κρεβάτι σε νοσοκομείο, τα φάρμακα μας δωρεάν, τις εργασιακές συνθήκες που μας αρμόζουν. Εμείς είμαστε αυτοί που πρέπει να έχουμε τον έλεγχο στις ζωές μας και να στέλνουμε στον αγύριστο τον κάθε τυχαρπάστο που νομίζει ότι θα παίζει με αυτές και με το μέλλον μας. Οφείλουμε να σταθούμε απέναντι σε ένα σύστημα που βάλθηκε να μας πείσει πώς δε πρέπει να μας συμβεί κάτι γιατί θα πιάσουμε τη θέση κάποιου άλλου ασθενή στον θάλαμο και οι θέσεις είναι λίγες.
Η ιδιωτικοποίηση της υγείας έρχεται σε μία άκρως επιβαρυμένη κοινωνική πραγματικότητα όπου το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας αδυνατεί να ανταπεξέλθει στην καθημερινότητα και βάζει ψαλίδι εδώ κι εκεί για να επιβιώσει. Ακόμη όμως κι αν το δικό σου ψαλίδι φαίνεται ασήμαντο στη διπλανή σου, πρέπει να καταλάβουμε όλοι και όλες ότι η πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη είναι κάτι που μας αφορά όλους, από το νεογέννητο μωρό μέχρι τους ηλικιωμένους ανθρώπους.
Αν μείνουμε άπραγοι και αποδεχτούμε σιγά σιγά κάθε αλλαγή που φέρνουν στη ζωή μας, τότε το μέλλον για εμάς φαντάζει δυσοίωνο. Η ζωή θα έχει τιμή στα πάντα, από το πανεπιστήμιο, στην υγεία, στο σιδηρόδρομο. Αυτός που σήμερα είναι υπουργός υγείας είναι ο ίδιος που έλεγε ότι αν μιλούσαν για την ασφάλεια στα τρένα δε θα κόβανε εισιτήρια. Αυτό είναι το μέλλον!
Τέτοιες καταστάσεις μας αφορούν όλους και οι κινητοποιήσεις δε πρέπει να περιορίζονται στενά πλαίσια των ανθρώπων που έχουνε άμεση και καθημερινή επαφή με το σύστημα υγείας. Η υγεία των γονιών μας, των παιδιών μας, των φίλων μας εξαρτάται από αυτές τις μεγάλες κοινωνικές αποφάσεις και το κατά πόσο θα φανούμε αντάξιοι των περιστάσεων. Οι υγειονομικοί πρέπει να πλαισιωθούν και να υποστηριχτούν από ολόκληρη την κοινωνία. Μόνο συλλογικά μπορούμε δώσουμε την απάντηση μας απέναντι σε αυτούς που μας καταδυναστεύουν, να διεκδικήσουμε και να κερδίσουμε ότι μας αξίζει.
Χειρονομία - Αντιεξουσιαστική Κίνηση