kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Συγκεντρωση - απαντηση στις διώξεις Αντιφασιστ(ρι)ών

Στηρίζουμε υλικά, ηθικά και πολιτικά όσους και όσες συνεχίζουν να πολεμάνε το τέρας του φασισμού, στέλνωντας σινιάλο αλληλεγγύης στους καταζητούμενους συντρόφους/ισες, αναγνωρίζοντας τις επιθέσεις εναντίον φασιστών στη Βουδαπέστη ως γεγονός μείζονος σημασίας για την ανάπτυξη του μαχητικού αντιφασιστικού κινήματος στις μέρες μας.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ - ΑΠΑΝΤΗΣΗ στις διώξεις Αντιφασιστ(ρι)ών για την υπόθεση της Βουδαπέστης / ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ Υπεράσπισης του Μαχητικού Αντιφασισμού - Παρασκευή 24 Μαΐου 19:00 πρεσβεία Ουγγαρίας, Β. Κωνσταντίνου 38 Αθήνα

Κάθε χρόνο από το 1997 και έπειτα στις 11 Φλεβάρη συρρέουν μαζικά στην Βουδαπέστη πλήθος ακροδεξιών και νεοναζί ομάδων στα πλαίσια των δημόσιων εκδηλώσεων που λαμβάνουν χώρα με αφορμή την απόπειρα διαφυγής των πολιορκημένων ναζιστικών στρατευμάτων των SS και της Wermacht μαζί με τους ντόπιους συνεργάτες τους από την Βουδαπέστη το 1945, λίγο πριν την απελευθέρωση της πόλης από τις δυνάμεις του κόκκινου στρατού. Η συγκεκριμένη ημέρα αποτελεί σημείο αναφοράς και συνάντησης της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς και λαμβάνει χώρα υπό την πλήρη ανοχή του ουγγρικού κράτους, μιας και η συγκεκριμένη ημερομηνία παρουσιάζεται ως ημέρα ιστορικής μνήμης από τους απολογητές και νοσταλγούς των ναζί.

Στις 11 Φεβρουαρίου 2023, η ουγγρική αστυνομία προβαίνει σε 6 προσαγωγές, με την Ιταλίδα συντρόφισσα Ιλάρια και τον Γερμανό σύντροφο Τόμπιας να βρίσκονται έκτοτε σε ουγγρικές φυλακές, κατηγορούμενοι για επίθεση σε Νεοναζί κατά την διάρκεια των δημόσιων ακροδεξιών εκδηλώσεων στην Βουδαπέστη με αφορμή την λεγόμενη ημέρα τιμής. Πιο συγκεκριμένα η Ιλάρια κατηγορείται για συμμετοχή σε δυο επιθέσεις εναντίον Ναζί, με την επιβαρυντική περίσταση του «κίνδυνου για τη ζωή του θύματος», ενώ επίσης κατηγορείται ότι, χωρίς η ίδια να συμμετέχει, γνώριζε για την ύπαρξη μιας διεθνούς εγκληματικής ένωσης που οργάνωσε τις συγκεκριμένες επιθέσεις. Ενώ ο Γερμανός σύντροφος και μια ακόμα Γερμανίδα συντρόφισσα κατηγορούνται για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση.

Οι συνθήκες κράτησης στις ουγγρικές φυλακές είναι πραγματικά σκληρές και απάνθρωπες δημιουργώντας ένα περιβάλλον πνευματικής και βιολογικής εξόντωσης με αισθητηριακή απομόνωση και σημαντικούς περιορισμούς στην επικοινωνία και τον προαυλισμό, με άθλιες συνθήκες υγιεινής καθώς και διαρκείς μεταγωγές. Και στην «πολιτισμένη» Δύση όμως τα πράγματα δεν είναι πολύ διαφορετικά αφού τόσο το Ιταλικό όσο και το Γερμανικό κράτος επιδίδονται σε ένα ανελέητο κυνήγι αντιφασιστ(ρι)ών. Πιο ειδικά το Γερμανικό κράτος κρατάει όμηρη την συντρόφισσα Λίνα για περισσότερα από 4 χρόνια κατηγορώντας την για περισσότερες από 7 στοχευμένες αντιφασιστικές ενέργειες φτάνοντας στο σημείο να επικηρύσσει αντιφασίστ(ρι)ες συντρόφους εξωθώντας τους σε καθεστώς φυγοδικίας. Ενώ στην Ιταλία οι συνθήκες κράτησης αγωνιστών αποτελούν βασανιστήριο και οδηγούν στον αργό θάνατο.

Στις 29 Γενάρη του 2024 λαμβάνει χώρα η πρώτη ακροαματική διαδικασία της δίκης, όπου η εισαγγελία προτείνει για την Ιταλίδα συντρόφισσα ποινή 11 χρόνων, ενώ για τους άλλους δύο συντρόφους προτείνει ποινή 3 ετών και 6 μηνών. Απέναντι στην εισαγγελική πρόταση ,η Ιταλίδα και η Γερμανίδα συντρόφισσα δηλώνουν αθώες. Ο Γερμανός σύντροφος αποδέχεται τη συμμετοχή του και καταδικάζεται σε ποινή 3 ετών από τον δικαστή, όμως η εισαγγελία ασκεί έφεση, που θα λάβει χώρα τον Οκτώβριο, ζητώντας να καταδικαστεί σε 3 έτη και 6 μήνες.

Πέραν όμως από την ήδη εκτυλισσόμενη δίκη των τριών συντρόφων, το ουγγρικό κράτος προχωρά στην έκδοση ΕΕΣ (Ευρωπαϊκών Ενταλμάτων Σύλληψης) σχετικά με την συγκεκριμένη υπόθεση σε δεκατέσσερα άτομα ιταλικής, γερμανικής, αλβανικής και συριακής υπηκοότητας.

Μέχρι στιγμής έχουν πραγματοποιηθεί τρεις συλλήψεις σε Ιταλία, Γερμανία και Φιλανδία με βάση τα ΕΕΣ. Πιο συγκεκριμένα στις 21 Νοεμβρίου συλλαμβάνεται στο Μιλάνο ο σύντροφος Gabriele, ο οποίος βρίσκεται σε κάτοικόν περιορισμό αναμένοντας την απόφαση της εισαγγελίας, η οποία τελικά αποφάσισε να μην εγκρίνει την έκδοσή του στην Ουγγαρία με αποτέλεσμα ο σύντροφος να απελευθερωθεί από τους περιοριστικούς όρους. Στις 12 Δεκεμβρίου συλλαμβάνεται στην Γερμανία η συντρόφισσα Μάγια, η οποία περιμένει την απόφαση για την έκδοσή της. Ενώ ένας ακόμα σύντροφος με αλβανικό διαβατήριο συλλαμβάνεται στη Φινλανδία στις 2 Φεβρουάριου του 2024 και με τη σειρά του παραμένει σε κατ' οίκον περιορισμό εως την πιθανή μεταφορά του στις ουγγρικές φυλακές. 'Όλοι οι υπόλοιποι σύντροφοι και συντρόφισσες από τότε βρίσκονται σε καθεστώς φυγοδικίας.

Η συγκεκριμένη υπόθεση έρχεται να αναδείξει με τον πλέον εμφατικό τρόπο μια σειρά τάσεων που τα τελευταία χρόνια βλέπουμε να αναδύονται στην διεθνή συγκυρία. Πιο συγκεκριμένα από την μια τα κράτη θωρακίζονται, αναβαθμίζοντας διαρκώς το ιδεολογικό και κατασταλτικό τους οπλοστάσιο ( στρατιωτικά, νομικά, τεχνολογικά ) απέναντι στις επαπειλούμενες κοινωνικές εκρήξεις διευρύνοντας τον πληθυσμό και τις κοινωνικές ομάδες που συγκαταλέγονται στον «εσωτερικό εχθρό». Ενώ την ίδια στιγμή μέσα από την εντεινόμενη καπιταλιστική κρίση και την όξυνση των γεωπολιτικών ανταγωνισμών που οδηγούν σε παγκόσμια ανάφλεξη αναδύονται ακροδεξιά μορφώματα στην Ευρώπη, και όχι μόνο, που αυξάνουν την κοινωνική τους επιρροή. Μορφώματα και τάσεις με αντιδραστικά, συνωμοσιολογικά, δημαγωγικά και λαϊκίστικα εύπεπτα αφηγήματα που εμφανίζονται ως «σωσίβια σωτηρίας» για την ανάκτηση της καπιταλιστικής σταθερότητας. Μιας καπιταλιστικής σταθερότητας που επιχειρεί να εδραιωθεί πάνω σε πνιγμένα κορμιά μεταναστ(ρι)ών και φτωχοποίηση της κοινωνικής πλειοψηφίας. Κοινωνίες που προετοιμάζονται από τα κράτη ώστε να εμπλακούν όλο και περισσότερο στις νέες ιμπεριαλιστικές πολεμικές συρράξεις που θα οδηγήσουν σε νέες σφαγές και μυριάδες νεκρών της τάξης μας.

Οι διώξεις με απίστευτο μένος εναντίον των αντιφασιστ(ρι)ών συντρόφων/ισων αποτελούν επιθέσεις σε ολόκληρη την αγωνιζόμενη κοινωνία. Εξαιτίας της βαθιάς διεθνιστικής και αντικαπιταλιστικής του φύσης τα κράτη αντιλαμβάνονται τον μαχητικό αντιφασισμό ως φορέα ταξικής συσπείρωσης μερίδας των καταπιεσμένων με προοπτικές γενίκευσης της αντίστασης απέναντι στο κράτος , το κεφάλαιο και πιο ειδικά απέναντι στις πιο αντιδραστικές και σκοτεινές όψεις των καθεστώτων και των υποστηρικτών της βαρβαρότητας.

Στις 25 Μάη έχει οριστεί η επόμενη δικάσιμος για τους διωκόμενους / ες αντιφασίστ (ρι) ες. Απέναντι σε αυτή την συνθήκη εμείς διαλέγουμε να σταθούμε αλληλέγγυα και αγωνιστικά δίπλα σε όλους τους διωκόμενους συντρόφους και τις διωκόμενες συντρόφισσες. Να αγωνιστούμε για το μπλοκάρισμα των Ευρωπαϊκών Ενταλμάτων Σύλληψης και για την απελευθέρωση όλων των φυλακισμένων συντρόφων και συντροφισσών. Απέναντι στην μαύρη αντιδραστικότητα στην οποία έχει στραφεί το χρεοκοπημένο κρατικό καπιταλιστικό σύστημα να υπερασπιστούμε τον μαχητικό αντιφασισμό και να υψώσουμε τις διεθνιστικές μας αντιστάσεις ώστε να κερδίσουν το πάθος για λευτεριά και οι αγώνες μας.

Στηρίζουμε υλικά , ηθικά και πολιτικά όσους και όσες συνεχίζουν να πολεμάνε το τέρας του φασισμού , στέλνοντας σινιάλο αλληλεγγύης στους καταζητούμενους συντρόφους/ισες, αναγνωρίζοντας τις επιθέσεις εναντίον φασιστών στη Βουδαπέστη ως γεγονός μείζονος σημασίας για την ανάπτυξη του μαχητικού αντιφασιστικού κινήματος στις μέρες μας.

ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΕ ΦΑΣΙΣΜΟ, ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ -ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ /ΟΛΕΣ ΤΟΥΣ/ΤΙΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ/ ΕΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤ(ΡΙ)ΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ 2 ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ Χ.Α (ΔΙΚΗ 16 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ)

Αντιφασίστ(ρι)ες από το κέντρο και τις γειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά

πηγή : http://athens.indymedia.org/post/1630302/

Κάλεσμα αντιφασιστικής συγκέντρωσης αλληλεγγύης | Παρασκευή 24/5 στις 19.00 στην πρεσβεία της Ουγγαρίας

Προς την λήξη του Β παγκοσμίου πολέμου ναζιστικά στρατεύματα που βρίσκονταν σε πολιορκία από τον στρατό της σοβιετικής ένωσης, κάνουν μια αποτυχημένη απόπειρα να διαφύγουν από την Βουδαπέστη. Από το 1997 έχει καθιερωθεί η επονομαζόμενη «μέρα τιμής» όπου ναζιστικά καθάρματα από όλη την Ευρώπη συγκεντρώνονται στην συγκεκριμένη πόλη για να τιμήσουν τους πολιτικούς τους προγόνους. Ως απάντηση απέναντι σε αυτό το κάλεσμα αντιφασίστριες και αντιφασίστες συσπειρώνονται από την Ουγγαρία και όλη την Ευρώπη. Στα πλαίσια των περσινών αντιφασιστικών συγκεντρώσεων υπήρξαν συμπλοκές και φασίστες τσακίστηκαν.

Στις 11 Φεβρουαρίου 2023 η Ιλάρια, αγωνίστρια από την Ιταλία και ο Τομπίας, αγωνιστής από την Γερμανία, συνελήφθησαν από την Ουγγρική αστυνομία κατηγορούμενοι για τον ξυλοδαρμό των φασιστών.

Και οι δύο τους αντιμετωπίζουν πολύ σοβαρές κατηγορίες, μεταξύ αυτών ότι ανήκουν σε εγκληματική οργάνωση, και μεταφέρθηκαν για σε φυλακή στη Βουδαπέστη. Το βασανιστήριο που βίωσαν από περιλάμβανε σκληρή απομόνωση, πολύ κακές συνθήκες υγιεινής και διατροφής, συνεχή κράτηση και προαυλισμό σε υπόγεια, μακριά από το φώς του ήλιου. Ο εγκλεισμος τους συνεχίζεται κατ'οικον είτε σε γερμανικές φυλακές. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά οι μπάτσοι εμφάνισαν την Ιλάρια στην δίκη δεμένη στα χέρια, πόδια και μέση και ταυτόχρονα την κράταγαν από μια αλυσίδα που κρέμονταν πάνω της!

Το ουγγρικό κράτος στέλνει ένα ισχυρό μήνυμα πως παραμένει σταθερά προστάτης των φασιστών και πως είναι ένα ιδιαίτερα εχθρικό έδαφος για τους αντιφασίστες. Ένα μήνυμα πως η στρατηγική της εξόντωσης των μεταναστών-ριων στα σύνορα του, η καταστολή όσων παρεκκλίνουν από τα πατριαρχικά πρότυπα και η φίμωση σε κάθε αντιφρονούντα θα συνεχίζεται.

Πολλές χώρες στην ΕΕ έχουν υποκριτικά επικρίνει το καθεστώς Όρμπαν ως «ακροδεξιό και μη δημοκρατικό». Ταυτόχρονα όμως ως σύμμαχοι στην ΕΕ έχουν κοινές δολοφονικές στρατηγικές σε διάφορους κρίσιμους τομείς (π.χ απέναντι στους μετανάστες-ριες) και στη συγκεκριμένη υπόθεση έσπευσαν να συνεργαστούν μαζί του. Πέρα από τον Τομπίας και την Ιλάρια μια ακόμα αγωνίστρια από την Γερμανία δικάζεται μαζί τους και βρίσκετε εκεί σε καθεστώς περιοριστικών μέτρων. Επίσης για την ίδια υπόθεση το ουγγρικό κράτος έχει προχωρήσει στην έκδοση Ευρωπαϊκών Ενταλμάτων Σύλληψης εναντίον 14 ακόμη αντιφασίστων-ριων από όλη την Ευρώπη. Μέχρι στιγμής έχουν πραγματοποιηθεί τρεις συλλήψεις σε Ιταλία (του Gabriele), σε Γερμανία (της Μάγια) και ενός αγωνιστή στην Φιλανδία. Ολοι τους βρίσκονται σε άμεσο κίνδυνο απέλασης στις ουγγρικές φυλακές.

Αυτή η πανευρωπαϊκή συνεργασία δείχνει πως είναι στην δομική φύση κάθε κράτους, όποιο καθεστώς και να έχει, να αναπαράγει τον κόσμο της εξουσίας, να χτυπά και να καταδιώκει τους από τα κάτω και όσες και όσους αγωνίζονται εναντίον του. Δείχνει πως η άνοδος της ακροδεξιάς και των φασιστών σε πολλά μέρη του πλανήτη έχει βαθιά συστημική τροφοδότηση. Δείχνει πως ο μαχητικός αγώνας ενάντια στους φασίστες χρειάζεται να είναι και αγώνας ενάντια στο κράτος και κάθε μορφή εκμετάλλευσης και εξουσίας.

Είναι κομβικό να εντείνουμε αυτόν τον αγώνα σε παγκόσμιο επίπεδο. Να χτίσουμε σχέσεις αλληλεγγύης και συντροφικότητας πέρα από τους περιορισμούς των συνόρων, να ανταλλάξουμε εμπειρίες, να μάθουμε ο ένας από την άλλη, να αγωνιστούμε πλάι πλάι ενάντια σε κάθε εξουσία. Να παλέψουμε για την δημιουργία ενός αναρχικού επαναστατικού κινήματος που να απλώνετε σε όλο τον πλανήτη.

Οι συντρόφισσες και σύντροφοι που βιώνουν το βασανιστήριο του εγκλεισμού, οι συντρόφισσες και σύντροφοι που κινδυνεύουν να απελαθούν δεν είναι μόνες και μόνοι τους. Μας δίνουν έμπνευση, κουράγιο και είναι στην σκέψη μας. Τους στέλνουμε συντροφικούς χαιρετισμούς και δύναμη.

Αυτές τις αλυσίδες που μας δένουν, αυτά τα κελία που μας κυκλώνουν θα τα πολεμάμε μέχρι να καταστραφούν μια για πάντα…

Δύναμη και λευτεριά σε όσες-ους αγωνιστές-ριες διώκονται για την αντιφασιστική τους δράση

Το πάθος για την λευτεριά είναι δυνατότερο από όλα τα κελιά

Αναρχική Συλλογικότητα Acte

acte@riseup.exnet/acte.espivblogs.net

πηγή : http://athens.indymedia.org/event/94515/

[in omnia paratus] Στήριξη της αντιφασιστικής συγκέντρωσης αλληλεγγύης στην πρεσβεία της Ουγγαρίας | Παρ. 24/5 - 19:00

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ/ΕΣ ΤΙΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤ(ΡΙ)ΕΣ

Η 11η Φλεβάρη στη Βουδαπέστη, από το 1977, αποτελεί ήμερα ορόσημο για τη συνάντηση νεοναζιστικών και ακροδεξιών μορφωμάτων, ως ημέρα ιστορικής μνήμης για τους νοσταλγούς των ναζί. Παράλληλα τις ημέρες των εκδηλώσεων πραγματοποιούνται πληθώρα αντιφασιστικών δράσεων (από διαδηλώσεις ως και ξυλοδαρμούς), με στόχο το να εμπεδωθεί πως οι απολογητές των ναζί δεν μπορούν να θεωρηθούν τίποτα άλλο παρά το κατακάθι της ιστορίας, το οποίο μόνο να τσακιστεί του αναλογεί. Το ουγγρικό κράτος όμως δεν μένει με σταυρωμένα τα χέρια, καθώς προχωράει στις 23 Φλεβάρη 2023 στη σύλληψη δύο ατόμων, τους οποίους και στοχοποιεί για την επίθεση στους ναζί κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεών τους. Οι αντιφασιστικές δράσεις αυτές εντάσσονται, από το ουγγρικό κράτος, στο πλαίσιο διεθνούς εγκληματικής οργάνωσης, την οποία είτε γνώριζαν είτε συμμετείχαν οι κατηγορούμενοι. Αποτέλεσμα αυτών των διώξεων αποτελεί ο εγκλεισμός τους με όρους πλήρους απομόνωσης, κάτω από άθλιες συνθήκες υγιεινής αλλά και διαρκών μεταγωγών. Οι κατασταλτικές επιθέσεις όμως δεν σταματούν εκεί, καθώς μια Γερμανίδα και ένας Γερμανός σύντροφος διώκονται με αντίστοιχες κατηγορίες. Το παζλ των διώξεων έρχεται να συμπληρώσει το ιταλικό και το γερμανικό κράτος, με το τελευταίο να προχωράει στην επικήρυξη αντιφασιστριών/ων. Οι διώξεις αυτές στην πραγματικότητα δεν αποτελούν μια πρωτόγνωρη συνθήκη, καθώς το γερμανικό κράτος είχε ασκήσει δίωξη για παρόμοια υπόθεση σε συντρόφισσα, η οποία βρέθηκε σε καθεστώς εγκλεισμούγια 3χρόνια. Η κατασταλτική πολιτική από την Ουγγαρία εμπλουτίζεται τελικά με την έκδοση Διεθνών Ενταλμάτων Σύλληψης, που έχουν ως αποτέλεσμα είτε τη σύλληψη, είτε τη φυγοδικία για αυτά τα 14 άτομα. Στις 25 Μάη έχει οριστεί η επόμενη δικάσιμος.

Η έκδοση ευρωπαϊκών ενταλμάτων σύλληψης για τους/τις αντιφασίστες/-ριες στην Ουγγαρία, σε καμία περίπτωση δεν αφορά μια ξεκομμένη πολιτική επιλογή του Ορμπανικού καθεστώτος και του ακροδεξιού Ουγγρικού κράτους. Η συνεργασία του με τα υπόλοιπα Ευρωπαϊκά κράτη για την έκδοση των ενταλμάτων σύλληψης, συνηγορεί σε μια κεντρική πολιτική στρατηγική με διεθνείς προεκτάσεις, για καταστολή των κατά τόπους μαχόμενων αντιφασιστικών κινημάτων (και όχι μόνο). Η συγκεκριμένη στρατηγική, μάλιστα, έχει ενταθεί ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, ως απότοκο των παγκόσμιων συνθηκών καπιταλιστικής κρίσης, πολεμικών εντάσεων και διακρατικών συγκρούσεων. Από την υγειονομική-καπιταλιστική κρίση του covid τον Μάρτιο του 2020 με τις μόνιμες απαγορεύσεις και τους αποκλεισμούς (των πάντων), έως την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022, με την άμεση εμπλοκή των χωρών της ΕΕ στον πόλεμο στο πλευρό της Ουκρανίας και την εκτίναξη των τιμών των προϊόντων πρώτης ανάγκης, την γενικότερη ακρίβεια και την συνεχώς αυξανόμενη κοινωνική εξαθλίωση. Αλλά και πιο πρόσφατα, με την άμεση υποστήριξη (και εμπλοκή) των Ευρωπαϊκών χωρών στην εισβολή του Ισραήλ στη Γάζα και την φίμωση/ποινικοποίηση κάθε φωνής στο εσωτερικό τους, για την εν εξελίξει γενοκτονία που συντελείται στα Παλαιστινιακά εδάφη.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, με τη πολιτική ανασυγκρότηση της ακροδεξιάς σε διεθνές επίπεδο, τη θωράκιση της κρατικής καταστολής, την αναβάθμιση του ποινικού οπλοστασίου των κρατών και τη θεμελίωση καθεστώτων ασφυκτικού ελέγχου και ασφάλειας, η στόχευση πρός τον εσωτερικό εχθρό είναι ακόμα πιο έντονη, με το αντιφασιστικό κίνημα και κυρίως το πιο μαχητικό του κομμάτι, να συνθέτουν έναν από τους βασικούς αντιπάλους των συντηρητικών καθεστώτων. Οι περιπτώσεις της Ιταλίας (Μελόνι), Γαλλίας (άνοδος Λεπέν), Ολλανδίας (άνοδος του αντιισλαμικού PVV), Γερμανίας (άνοδος του AfD), Ουγγαρίας (καθεστώς Ορμπάν), Ελλάδας (αύξηση ακροδεξιών κομμάτων στη Βουλή), αποτελούν μερικά μόνο απο τα παραδείγματα ακροδεξιών συρφετών που ξεβράζονται στην επιφάνεια του αστικού πολιτικού βούρκου, σε περιόδους καπιταλιστικής κρίσης. Την ίδια στιγμή, η παρουσία των φασιστών παρουσιάζει αυξημένη πυκνότητα και στο κομμάτι του δρόμου. Τέλος, είναι χαρακτηριστικό ότι όλες οι κρατικές επιθέσεις προς το αντιφασιστικό κίνημα σε διεθνές επίπεδο, παρουσιάζουν πολλές κοινές αναφορές και στο κατασταλτικό κομμάτι (πχ δίκες αντιφασιστών/-ριών με βάση ειδικούς αντιτρομοκρατικούς νόμους), ένα ακόμα παράδειγμα της συντονισμένης κρατικής αντιμετώπισης και δίωξής του.

Αλλά και σε εγχώριο επίπεδο, όπου τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια συντηρητική στροφή ολόκληρου του πολιτικού συστήματος και η ακροδεξιά πολιτική είναι πλέον η επίσημη ατζέντα του κράτους, η κατασταλτική πολιτική του απέναντι στους αντιφασιστικούς αγώνες ευθυγραμμίζεται πλήρως με τις αντίστοιχες των υπολοίπων δυτικών ακροδεξιών κρατών. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αποτελεί η δίωξη των δύο αντιφασιστών συντρόφων με πολύ βαρύ κατηγορητήριο (για τρομοκρατική οργάνωση) και εξοντωτικούς περιοριστικούς όρους που ισχύουν μέχρι και σήμερα (η δίκη έχει επαναοριστεί για τις 16/9/24). Η δίωξη αυτή αφορά μια σειρά επιθέσεων απέναντι σε στόχους της Χρυσής Αυγής (γραφεία, οχήματα και πρόσωπα) την περίοδο 2017-19. Την περίοδο εκείνη, όπως και τα προηγούμενα χρόνια, ο αντιφασιστικός αγώνας με μια ευρεία γκάμα πολύμορφων κινήσεων σε όλη τη χώρα, από διαδηλώσεις, αντισυγκεντρώσεις, επιθέσεις σε γραφεία, ξυλοδαρμούς, εμπρησμούς, μέχρι και πολιτικές εκτελέσεις, είχε καταφέρει να αποδυναμώσει και να περιορίσει σημαντικά τους φασίστες. Κύριος φορέας τους εκείνο το διάστημα ήταν η Χρυσή Αυγή, η οποία από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας γιγαντώθηκε με την πριμοδότηση ολόκληρου του πολιτικού συστήματος, του κεφαλαίου, του κράτους, της αστυνομίας, των ΜΜΕ αλλά και σημαντικού ποσοστού της συντηρητικής ελληνικής κοινωνίας, ως αντίβαρο στα γεγονότα της εξέγερσης του '08 και των αντι-μνημονιακών αγώνων. Αποτέλεσμα αυτής της ανόδου ήταν η προσπάθεια εγκαθίδρυσης ενός καθεστώτος φόβου και τρομοκρατίας στους δρόμους, τις γειτονιές και τους εργασιακούς χώρους, με μια σειρά δολοφονικών επιθέσεων σε ανθρώπους της τάξης μας και του κινήματος, με αποκορύφωμα φυσικά τις δολοφονίες του πακιστανού μετανάστη Σ.Λουκμάν και του αντιφασίστα ράπερ Π.Φύσσα.

Στο σήμερα, όπου το βάθεμα της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης και οι γεωπολιτικοί ανταγωνισμοί έχουν οδηγήσει σε συνθήκες έντονης κοινωνικής φτωχοποίησης, συντηρητικοποίησης και έξαρσης του εθνικισμού και του μιλιταρισμού, σε συνδυασμό με την κινηματική καθίζηση, οι φασίστες επιχειρούν να ξανασηκώσουν κεφάλι. Βλέπουμε έτσι διάφορα ακροδεξιά και εθνικιστικά μορφώματα να προσπαθούν να ανασυγκροτηθούν σε κεντρικό επίπεδο και στις γειτονιές, με διαφορετική ενδεχομένως πολιτική και οργανωτική μορφή, πάντα όμως με την εύνοια του συστήματος που υπηρετούν. Χρέος του αντιφασιστικού κινήματος είναι να μην το επιτρέψει αλλά να τους τσακίσει αποφασιστικά και σε όλα τα επίπεδα, όπως έχει κάνει πολλάκις στο παρελθόν. Ταυτόχρονα να ορθώσει αναχώματα απέναντι στο σύστημα που γεννά και θρέφει τον φασισμό, τον μιλιταρισμό, τον πόλεμο. Αναπόσπαστο κομμάτι του αντιφασιστικού αγώνα είναι και η αλληλεγγύη στους αγωνιστές και τις αγωνίστριες που διώκονται από τα κράτη για την μαχητική αντιφασιστική τους δράση σε διεθνές και εγχώριο επίπεδο.

ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΕ ΦΑΣΙΣΜΟ, ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ/ΟΛΕΣ ΤΟΥΣ/ΤΙΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ/ΕΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤ(ΡΙ)ΕΣ & ΣΤΟΥΣ 2 ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ Χ.Α.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΟΥΓΓΑΡΙΑΣ (Β. ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΥ 38) ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 24 ΜΑΗ 19:00