kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις και στις κοινότητες αγώνα .Οι καταλήψεις είναι χώροι συλλογικοποίησης, ζωής, δημιουργικότητας, ελευθερίας, αυτοοργάνωσης, αμοιβαιότητας, αυτομόρφωσης .Είναι σπίτια του αγώνα ενάντια στην ιδιοκτησία, το κράτος, τον καπιταλισμό, τον ρατσισμό, τον εθνικισμό, την πατριαρχία. Γι' αυτό βρίσκονται σταθερά στο στόχαστρο της ατζέντας νόμος-τάξη-ανάπτυξη και δέχονται κατασταλτικές επιθέσεις-εκκενώσεις. Θέλετε να μας ξεριζώσετε. Είμαστε όμως σπόροι και φυτρώνουμε ξανά, ζιζάνια που υπονομεύουμε τον εξευγενισμό και τον εκτοπισμό στην πόλη.

Πορεία Παρασκευή 19/07 19:00 Πλατεία Βικτωρίας.

Κοινότητα κατειλημμένου κοινωνικού κέντρου Ζιζάνια

Καταλήψεις,στέκια,συλλογικότητες

Η διαιώνιση της εξουσίας και των κερδών των οικονομικών και πολιτικών αφεντικών περνά μέσα από την όξυνση της εκμετάλλευσης των φτωχών και των πληβείων, την μεθοδική και αχαλιναγώγητη λεηλασία του φυσικού κόσμου από το κράτος και τις μηχανές της ανάπτυξης και τη φίμωση και καταστολή όλων όσοι αρνούνται να αποδεχτούν αυτή τη βαρβαρότητα ως τη μόνη προοπτική.
Όσο είμαστε αναγκασμένοι και αναγκασμένες να δουλεύουμε καθημερινά 10ωρα και 12ωρα στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς, όσο συνεχίζεται η πλήρης ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ και συνάνθρωποι μας περιμένουν σε τεράστιες λίστες αναμονής για ένα χειρουργείο, όσο λεηλατείται ο δημόσιος χαρακτήρας της δημόσιας παιδείας η ακροδεξιά νεοφιλελεύθερη πολιτική διαχείριση και τα κατασταλτικά επιτελεία του κράτους συνεχίζουν να κλιμακώνουν την επίθεση ενάντια σε όποιον και όποια έχει το θάρρος και την αξιοπρέπεια να αντιστέκεται στο καθεστώς της κρατικής τρομοκρατίας και καπιταλιστικής βαρβαρότητας που επιχειρείται να επιβληθεί στην κοινωνία.
Από τις συνεχείς αστυνομικές επιχειρήσεις και επιθέσεις στους χώρους του πανεπιστημιακού ασύλου, τις συνδικαλιστικές διώξεις σε εκπαιδευτικούς και σε εργαζόμενους στην τριτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση που αντιστέκονται στις αναδιαρθρώσεις και την ατομική αξιολόγηση, την στοχοποίηση και τις διώξεις σε αγωνιστές όπως του αναρχικού φοιτητή για την έμπρακτη αλληλεγγύη του στον Παλαιστινιακό λαό, όπως η πρόσφατη δίωξη του αναρχικού Γ. Καλαϊτζίδη για την αποτύπωση απόψεων σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, την αστυνομική εισβολή στα γραφεία της Ταξικής Αντεπίθεσης στα Εξάρχεια και τις προσαγωγές αγωνιστών και την κατασταλτική μεθόδευση εναντίον αναρχικού αντιφασίστα για τη συμμετοχή του στην συγκέντρωση έξω από το εφετείο την ημέρα της απόφασης στη δίκη για τα τάγματα εφόδου της Χ.Α μέχρι τις συνεχιζόμενες επιθέσεις και εκκενώσεις κατειλημμένων χώρων ζωής και αγώνα και τους καθημερινούς προπηλακισμούς και τις επιθέσεις που δέχονται κάτοικοι, εργαζόμενοι και θαμώνες στην γειτονιά των Εξαρχείων από τα τάγματα εφόδου της ελληνικής δημοκρατίας οι κατασταλτικοί μηχανισμοί επιχειρούν να φιμώσουν και να τρομοκρατήσουν όποια φωνή αντίστασης και διαμαρτυρίας ορθώνεται απέναντι στον κόσμο της εξουσίας, της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης.
Ειδικά οι καταλήψεις βρίσκονται στο στόχαστρο της καταστολής συνεχίζοντας την πάγια και διακηρυγμένη αντι-εξεγερτική πολιτική του κράτους ενάντια στους αυτοοργανωμένους χώρους αγώνα με την τελευταία εκκένωση του κοινωνικού κέντρου Ζιζάνια στην Βικτώρια στις 05/06 από πάνοπλες αστυνομικές δυνάμεις, τη διακοπή του νερού στην κατάληψη στέγης προσφύγων και μεταναστών Νοταρά 26 εν μέσω καύσωνα καθώς και τις τελευταίες επιθέσεις που δέχθηκε η κατειλημμένη κοινότητα προσφυγικών Λ. Αλεξάνδρας. Μάλιστα έπειτα από δυο διαδοχικές επιθέσεις εντός της γειτονιάς, πέντε προσαγωγές που οι τρεις εξ' αυτών μετατράπηκαν σε συλλήψεις, τα καθάρματα της ΕΛ.ΑΣ. βασάνισαν έναν 15χρονο κάτοικο της γειτονιάς μέσα στην ΓΑΔΑ απειλώντας τον ότι θα τον βιάσουν και θα απελάσουν αυτόν και την οικογένεια του. Ταυτόχρονα εντείνονται οι κατασταλτικές επιχειρήσεις στους χώρους των πανεπιστημίων με ένα μπαράζ εκκενώσεων κατειλημμένων στεκιών όπως στο Πολυτεχνείο Κρήτης, σε χώρους της μαθηματικής σχολής του ΑΠΘ, την 5η εκκένωση και το γκρέμισμα του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού Πολυτεχνείου στο ΕΜΠ, τις αλλεπάλληλες εκκενώσεις του αναρχικού στεκιού Utopia A.D. στην Κομοτηνή, την εκκένωση και έπειτα το σφράγισμα του ελευθεριακού στεκιού Primavera στην Θεσσαλονίκη, όπως επίσης την εκκένωση του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού Αρχιτεκτονικής στο ΕΜΠ και άλλων αυτοοργανωμένων χώρων. Μέσα σε ένα κλίμα τρομοκρατίας που επιχειρείται να επιβληθεί μετά την εκκένωση της Νομικής σχολής Αθηνών στις 14/05 από σώμα φοιτητών/τριών σε αλληλεγγύη με τον Παλαιστινιακό λαό, τα μιντιακά φερέφωνα φωτογραφίζουν κατειλημμένους χώρους αγώνα ως κέντρα ανομίας προετοιμάζοντας το έδαφος για εκ νέου εκκενώσεις.
Απέναντι στο κλίμα τρομοκρατίας που προσπαθεί να επιβάλει το κράτος σε όσους και όσες αγωνίζονται, οι καταλήψεις και μαζικές φοιτητικές κινητοποιήσεις της προηγούμενης περιόδου, οι ανακαταλήψεις με τελευταία στα Χανιά στο λόφο Καστέλι την ανακατειλημμένη Rosa Nera, η αλληλεγγύη μεταξύ των αγωνιζόμενων και η οργάνωση των καταπιεσμένων στη βάση απέδειξαν ότι οι αγώνες μας δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα. Η μαχητική αντίσταση στους δρόμους, η οργάνωση, η συλλογική δράση, η θέληση για ελευθερία δεν έχουν όρια.
Από το επί 36 χρόνια κατειλημμένο έδαφος της Λέλας Καραγιάννη 37, στεκόμαστε στο πλευρό όλων όσοι έχουν δεχτεί το χτύπημα της καταστολής και χαιρετίζουμε όλους τους συντρόφους και τις συντρόφισσες, όλους τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες που υπερασπίζονται τους κατειλημμένους χώρους αγώνα πολύμορφα και μαχητικά απέναντι στην κατασταλτική εκστρατεία που έχει εξαπολύσει το καθεστώς. Μπροστά στην κρατική επιθετικότητα, δεν παραδινόμαστε, μαχόμαστε. Με όπλο μας την αλληλεγγύη και την αυτοοργάνωση θα συνεχίσουμε να μαχόμαστε ενάντια στον φασισμό, την καταπίεση και την αδικία. Συνεχίζουμε με την ίδια ένταση και θέληση την οργάνωση της κοινωνικής και ταξικής αντεπίθεσης στην προοπτική της Κοινωνικής Επανάστασης, για τη δημιουργία ενός κόσμου ισότητας και ελευθερίας.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΖΙΖΑΝΙΑ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΑΥΣΗ ΚΑΘΕ ΔΙΩΞΗΣ ΣΤΟΥΣ/ΣΤΙΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ/ΕΙΣΣΕΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΣΤΕΚΙ PRIMAVERA, ΣΤΟ ΣΤΕΚΙ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ ΚΑΙ ΕΜΠ, ΣΤΟ ΣΤΕΚΙ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΥ ΑΠΘ, ΣΤΟ ΣΤΕΚΙ UTOPIA A.D., ΣΤΟ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ ΕΜΠ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΤΟ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ & ΤΑΞΙΚΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ

10 100 1000 ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΣΗΨΗΣ

Στηρίζουμε τη συγκέντρωση - πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις την Παρασκευή 19/7 στην πλ. Βικτώριας στις 19.00

Ανοιχτή Συνέλευση της Κατάληψης Λέλας Καραγιάννη 37

Πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις

από κατάληψη εξωστρεφή

Πανελλαδική Μέρα Δράσης Υπεράσπισης των Καταλήψεων.

Πορεία 19 Ιουλίου 2024, 19:00 - Πλατεία Βικτωρίας

Ανοίγοντας ένα κτήριο, επιτελούμε πολλά περισσότερα από το σπάσιμο, απλά, μιας κλειδαριάς. Οι καταλήψεις στεγάζουν πρακτικές που δε χωράνε πουθενά αλλού. Στεγάζουν πολιτικές συλλογικότητες, δομημένες στη βάση της αδιαμεσολάβητης, οριζόντιας οργάνωσης, ενεργές στα κινήματα της πόλης: ταξικά, αντιρατσιστικά, αντιεθνικά, ενάντια στις έμφυλες καταπιέσεις, ενάντια στην ολοένα αυξανόμενη κρατική καταστολή. Αποτελούν καταφύγια και δομές ένταξης (κινηματικά και κοινωνικά) των προσφύγων/ισσών που παραμένουν επ'αόριστον παγιδευμένοι χωρίς χαρτιά, αφού πρώτα έχουν καταφέρει να γλυτώσουν από τους δολοφόνους της Frontex, του λιμενικού και των μπάτσων στα σύνορα του Έβρου και τα νερά της Μεσογείου. Στεγάζουν δομές αυτομόρφωσης και ανταλλαγής γνώσεων και δεξιοτήτων, μακριά από το αυστηρό δίπολο δασκάλου-μαθητη, δομές αλληλοβοήθειας, για τα άτομα που δεν έχουν εύκολη πρόσβαση σε φαγητό και ρούχα.

Είναι προφανές πως τα καταληψιακά εγχειρήματα δεν ταιριάζουν με τους πολεοδομικούς σχεδιασμούς για ένα εξευγενισμένο (gentrified) και πλήρως τουριστικοποιημένο κέντρο, και ως εκ τούτου πρέπει να εκτοπιστούν, παρέα με όσα αδυνατούν να συνεχίσουν να πληρώνουν τα εξωφρενικά ενοίκια. Άλλωστε στεγάζουν και εμάς τα ίδια, αφού αρνούμαστε να συμμετέχουμε στην καταναγκαστική καπιταλιστική πραγματικότητα που μας επιβάλλει να σαπίζουμε στη δουλειά για να εξασφαλίσουμε την πρόσβαση μας στα βασικά μέσα επιβίωσης. Γι αυτό και οι καταλήψεις, συν όλων των άλλων, αποτελούν ανάχωμα ενάντια στη διαδικασία αυτή που μας θέλει να μετακομίζουμε κάθε δύο χρόνια όπου μας ξερνάει ο κρατικός σχεδιασμός.

Μέσα στις καταλήψεις έχουμε τη δυνατότητα να επικοινωνούμε και να κοινωνικοποιούμαστε πέρα από τους στενά προσδιορισμένους έμφυλους ρόλους, ξεπερνώντας στην πράξη τις καταπιέσεις που αυτοί παράγουν, και πέρα από την ανάγκη εμπορευματικής ανταλλαγής και τους αποκλεισμούς που αυτή γεννά. Χτίζουμε σχέσεις φροντίδας και συντροφικότητας με άτομα ανεξαρτήτως φυλής, φύλου και σεξουαλικότητας, αντιπαρατιθέμενοι συλλογικά στην εξουσιαστική, πατριαρχική, ιεραρχημένη και ανταγωνιστική πραγματικότητα.

Για να το πούμε απλά, μέσα στις καταλήψεις ζουν και αναπνέουν οι κοινότητες μας, και ταυτόχρονα γεννιέται, παίρνει μορφή και εξελίσσεται η πολύμορφη πάλη μας ενάντια σε κάθε έκφανση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, ο αγώνας μας για την αποδόμηση αυτού του συστήματος μέσω της συμμετοχής σε ανταγωνιστικά-κοινωνικά κινήματα και της δημιουργίας στο παρόν ό,τι κοντινότερου στην κοινωνία που οραματιζόμαστε.

Το κράτος γνωρίζει πολύ καλά τη σημασία της εδαφικοποίησης των κοινοτήτων και των αγώνων μας. Γι αυτό και στα πλαίσια του δόγματος καταστολής οποιασδήποτε πρακτικής επιτίθεται στην κρατική κυριαρχία, βάζει στο στόχαστρο και κάθε καταληψιακό εγχείρημα. Τους τελευταίους μήνες το κράτος με τα τσιράκια του έχουν προβεί στη 5η εκκένωση και εντέλει στην κατεδάφιση του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού Πολυτεχνείου, στη δεύτερη εκκένωση του Κοινωνικού Κέντρου Ζιζάνια, στην πέμπτη εκκένωση του Αναρχικού Στεκιού Utopia A.D στην Κομοτηνή, στη δεύτερη εκκένωση του λόφου Καστέλι στα Χανιά, στην εκκένωση του Αυτοδιαχειριζόμενου Κυλικείου Ιατρικής του ΑΠΘ, στην εκκένωση της κατάληψης στέγης Αδιέξοδο στην Κυψέλη, στην επίθεση στο παράρτημα στην Πάτρα, στη στοχοποίηση και τις βίαιες συλλήψεις ατόμων από τη γειτονιά των Κατειλημμένων Προσφυγικών, σε απόπειρες τρομοκράτησης με προσαγωγές και έντονη παρουσία μπάτσων στην Κατάληψη Στέγης Προσφύγων/Μεταναστών Νοταρά 26, στην εκκένωση της κατάληψης αλληλεγγύης στην Παλαιστινιακή αντίσταση στη Νομική, στην επίθεση στην κατάληψη της Νομικής με τις 28 συλλήψεις και την απόπειρα απέλασης 9 συντρόφων από χώρες της Ε.Ε, στο πλιάτσικο στο Αυτοδιαχειριζόμενο Κυλικείο Νομικής, καθώς και στην ένοπλη ληστεία του Κατειλημμένου Εξωστρεφή.

Σαφώς και δεν έχουμε μείνει αδρανείς/α και δεν έχουμε αφήσει αναπάντητη καμία από αυτές τις κατασταλτικές επιθέσεις και εκκενώσεις των κινηματικών χώρων. Από τις ανακαταλήψεις των Ζιζανίων, της Κατάληψης Άνω-Κάτω Πατησίων, του Στεκιού Καλιαρντών στη Νομική και του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού Πολυτεχνείου μέχρι την Κρήτη και τις ανακαταλήψεις των κτηρίων στο λόφο Καστέλι και της κατάληψης του Ευαγγελισμού, υποσχόμαστε στο κράτος, τους εργολάβους και τους μπράβους τους πως θα μας βρίσκουν συνεχώς απέναντί τους.

Είτε λοιπόν πρόκειται για άστεγα άτομα σε αναζήτηση προσωρινής στέγης, είτε εργάτ(ρι)ες ή φοιτήτ(ρι)ες, που διακόπτουν την ατέρμονη παραγωγή εμπορευμάτων και εργασιακής δύναμης αντίστοιχα, είτε άτομα με διαφορετικές αφετηρίες και την κοινή επιθυμία να στεγάσουν συλλογικά τις ζωές και τους αγώνες τους και να καλλιεργήσουν το έδαφος για τη συνδιαμόρφωση ριζοσπαστικών ιδεών, οι καταλήψεις αποτελούν πρόβλημα για το κεφάλαιο και το κράτος.

Οι καταλήψεις δίνουν στέγη στις ανάγκες και τις επιθυμίες μας, στην απέχθειά μας για αυτόν τον κόσμο, στην αγάπη μας για τους ανθρώπους μας, στην έκφραση της δημιουργικότητας μας ελεύθερα και με τους δικούς μας όρους, στον έρωτα που νιώθουμε το ένα για το άλλο και για τη ζωή που ξεγλιστράει μέσα απ'τά χέρια μας σε κάθε εργατοώρα και κάθε αγχωμένο πρωινό και για όλα αυτά δε θα σταματήσουμε να λέμε:

ΝΑ ΜΠΟΥΜΕ ΣΤΑ ΑΔΕΙΑ ΣΠΙΤΙΑ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΑΠΕΙΛΟΥΜΕΝΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ - ΕΣΤΙΕΣ ΑΓΩΝΑ ΠΑΝΤΟΥ

10,100, 1000 ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

Καταλήψεις, Στέκια, Συλλογικότητες

ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΠΟΥ ΧΤΥΠΙΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΟΥΣ

Ζούμε σε μια περίοδο ευρύτερης καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης, όξυνσης των κοινωνικών ανισοτήτων και σκληρής καταστολής. Η φτώχεια και η ακρίβεια μαστίζουν την κοινωνική βάση. Εργασιακά κεκτημένα καταργούνται στο βωμό του κέρδους. Το νομικό οπλοστάσιο του κράτους εμπλουτίζεται με τις συνταγματικές ακροβασίες του τελευταίου σοφρωνιστικού, ποινικού και του κώδικα ποινικής δικονομίας. Η τιμή βασικών αγαθών σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, ενώ η απειλή των βίαιων εξώσεων σκεπάζει ταχιλιάδες υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Την ίδια ώρα, δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών του τύπου «όποιοςδεν προσαρμόζεται, πεθαίνει» αποδεικνύουν ξεκάθαρα, πέρα από την κοινωνική αναλγησία των εξουσιαστών, ότι όλα αυτά δεν είναι απλά μια δύσκολη συγκυρία, αλλά μια νέα ολοένα και ζοφερότερη «κανονικότητα». Μια κανονικότητα «νόμου και τάξης», με εκκενώσεις καταλήψεων σε όλη την επικράτεια, με στοχευμένες διώξεις, «μαγειρεμένα» κατηγορητήρια και δίκες-παρωδίες αγωνιστών, με αντικατάστασητ ου πανεπιστημιακού ασύλου από την πανεπιστημιακή αστυνομία, με βίαιες επιθέσεις των δυνάμεων καταστολής σε πορείες και συγκεντρώσεις. Μια κανονικότητα επιτήρησης και ελέγχου, με έμμεση κατάργηση της, ούτως ή άλλως προσχηματικής, πολυφωνίας του Τύπου, με ευρείες και συστηματικέςπαρακολουθήσεις αγωνιστών, πολιτικών, δημοσιογράφων, με δολοφονίες, βιασμούς, βασανισμούς,εγκλεισμούς και επαναπροωθήσεις μεταναστών. Μια κανονικότητα έμφυλης βίας, με γυναικοκτονίες,κακοποιήσεις, βιασμούς. Μια κανονικότητα ασυλίας των εξουσιαστών και των «φίλων» τους, δηλαδή όσων γνωρίζουν τις «βρωμιές» τους.

Ενάντια σε μια τέτοια κανονικότητα επιλέγουμε να αγωνιζόμαστε (και) καταλαμβάνοντας χώρους. Οι καταλήψεις είναι εργαλείο, πρόταση και πρόταγμα αγώνα. Είναι χώροι απελευθερωμένοι από τις νόρμες της κυριαρχίας μέσα στη δυστοπία της εξουσίας, της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης. Είναι ανάσες ελευθερίας μέσα στη ζούγκλα του αστικού ιστού και αγκάθι στα πλευρά του κράτους και των αρπακτικών της ανάπτυξης και του εξευγενισμού. Οι καταλήψεις είναι χώροι αυτοοργανωμένοι που λειτουργούν με οριζόντιες, αντιιεραρχικές και ισότιμες διαδικασίες με ελευθεριακά προτάγματα, χώροι που εντός τουςδημιουργείται και αναπαράγεται η δική μας ανταγωνιστική προς το υπάρχον κουλτούρα. Είναι το πεδίο στο οποίο, ενάντια στην κρατική διαμεσολάβηση και την καπιταλιστική εκμετάλλευση των ζωών μας, καλούμαστε να καλύψουμε τις ανάγκες μας συλλογικά και να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Το οξύμωρο του καπιταλιστικού κόσμου συμπυκνώνεται στους χιλιάδες άστεγους που οδηγούνται στους δρόμους ενώ υπάρχουν τόσα σπίτια που μένουν άδεια και στην ύπαρξη εκατομμυρίων ανθρώπων που στερούνται τις βασικές ανάγκες, ενώ λίγοι συγκεντρώνουν αχρείαστο πλούτο. Οι καταλήψεις αποτελούν κέντρα αγώνα για την καθημερινή πάλη για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας. Είναι χώροι που μπορούν πραγματικά να καλύψουν τις κοινωνικές μας ανάγκες, που αμφισβητούν έμπρακτα την ατομική ιδιοκτησία, η οποία αποτελεί πυλώνα του καπιταλιστικού οικοδομήματος. Οι καταλήψεις είναι κομμάτι των αγώνων μας. Ως τέτοιες χτυπιούνται από την κρατική καταστολή και ως τέτοιες θα τις υπερασπιστούμε.

10-100-1000άδες καταλήψεις ενάντια σε έναν κόσμο οργανωμένης σήψης

Πορεία, Παρασκευή 19/07, 19:00, Πλατεία Βικτωρίας

πρωτοβουλία από τη διαχειριστική συνέλευση της Κατάληψης Παραρτήματος

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΜΕΡΑ ΔΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, 19/7, 19.00, ΠΛ. ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ

από Κοινότητα κατειλημμένου κοινωνικού κέντρου Ζιζάνια

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΕΣΤΙΑ ΑΓΩΝΑ

Ο αγώνας μας για ζωή και ελευθερία είναι σε απόλυτη σύγκρουση με τα σχέδια τους για ανάπτυξη, νόμο και τάξη και με τη νεκροπολιτική που σε όλο τον κόσμο μετατρέπει τους ποταμούς σε σύνορα, τα βουνά σε ηλεκτρικά πάρκα από τσιμέντο ή σε ορυχεία, τις παραλίες σε τουριστικά θέρετρα, τις θάλασσες σε σκουπιδότοπους, τις ανάγκες μας μέχρι και τα στοιχειώδη μεσα επιβίωσης (στέγη, τροφή, νερό...) σε κερδοφόρα εμπορεύματα και εμάς σε γρανάζια της καπιταλιστικής μηχανής.

Στις 05/06/2024 το κράτος εκκένωσε ξανά το κατειλημμένο κοινωνικό κέντρο ζιζάνια, κατέστρεψε και έκλεισε τον κατειλημμένο κήπο, που βρίσκεται ακριβώς μπροστά από το κτήριο. Μια επίθεση σε μια κοινότητα που στη βάση της αμοιβαίας φροντιστικότητας, της αντίστασης, της αλληλεγγύης και της οριζοντιότητας, είναι ένα πραγματικό εμπόδιο στα σχέδια τους για μια πόλη για τους τουρίστες, τους επενδυτές και τα αφεντικά, όχι τα άτομα που ζουν σε αυτή.

Άδειασαν ένα σπίτι γεμάτο με ζωή, δομές αυτομόρφωσης και αλληλοβοήθειας, εκδηλώσεις και πολιτικές συνελεύσεις. Τα πατώματα και οι τοίχοι αυτού του ιστορικού κτηρίου, που συντηρούνταν κατά τη διάρκεια των 3 τελευταίων χρόνων από τα άτομα που ζούσαν μέσα του, είναι τώρα παρατημένα πίσω από τις κλειστές πόρτες και τα τσιμεντωμένα παράθυρα. Όλη αυτή η κενότητα, όλος αυτός ο θάνατος διατηρούνται και προστατεύονται από ένστολους με όπλα.

Κάτω από τα τσιμέντα τους,όμως, φυτρώνουν ασυγκράτητοι και ανυποχώρητοι σπόροι.

ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΖΙΖΑΝΙΑ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ

Κοινότητα κατειλημμένου κοινωνικού κέντρου Ζιζάνια

*Αφίσα που κολλιέται σε γειτονιές της Αθήνας για την εκκένωση του κατειλημμένου κοινωνικού κέντρου Ζιζάνια