kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Απεργιακή προσυγκέντρωση

πηγή : email που λάβαμε στις 28 Μαρτίου 11h

ΔΕΝ ΕΧOYME ΟΞΥΓΟΝΟ!

Μετά τις μαζικές απεργιακές διαδηλώσεις της 28/2 σ' όλη την χώρα, τίποτα πλέον δεν μπορεί να είναι το ίδιο.
Χιλιάδες εργαζόμενοι-ες σπάσαμε τον φόβο μας και συλλογικά ασκήσαμε το αυτονόητο δικαίωμά μας στην απεργίακάνοντας πράξη το σύνθημα "Τα κέρδη τους, οι ζωές μας". Εκατοντάδες χιλιάδες κατακλύσαμε δρόμους και πλατείες σεδεκάδες πόλεις της χώρας δίνοντας ανάσες οξυγόνου και αισιοδοξίας σε όλους-ες μας ότι ενωμένοι μπορούμε νανικήσουμε. 2 χρόνια μετά την κρατική δολοφονία 57 ανθρώπων στα Τέμπη και τα παραμύθια συγκάλυψης τωνπολιτικών-ποινικών ευθυνών τους, φωνάξαμε το αυτονόητο: "η ανάπτυξή τους με αίμα είναι βαμμένη, όλοι θαπληρώσετε το αίμα από τα Τέμπη!".

ΑΠΟ ΤΑ ΤΕΜΠΗ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ,ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΜΑΣ ΚΛΕΒΟΥΝ ΤΟ ΟΞΥΓΟΝΟ

Έστω και για λίγο, ο φόβος άλλαξε πλευρά. Η κυβέρνηση θέλησε ν'αποκρούσει την κοινωνική δυναμική της 28/2 μεμια προανακριτική-παρωδία και έναν ανασχηματισμό-φιάσκο. Προπαγανδίζει την "αξιολόγηση στο δημόσιο" για ναβγάλει λάδι τις διαχρονικές κυβερνητικές ευθύνες στην υποβάθμιση των δημοσίων αγαθών και υποδομών:υγείας,παιδείας, μεταφορών κ.α. Η γνωστή τους τακτική: πρώτα μας στερούνε το «οξυγόνο» και μετά θέλουν να μας πείσουνπως δεν φταίνε. Πρώτα, βάφτισαν την ακρίβεια «εισαγόμενη» και μας κορόιδευαν κατάμουτρα με το «καλάθι τουνοικοκυριού», όταν διαπιστώσαμε πως οι «προσωρινές αυξήσεις» ήταν μόνιμες και ποτέ δεν «αυτορυθμίστηκαν από τηναγορά». Πόσες φορές είδαμε μπάτσους, κοράκια και δικαστές να πετάνε οικογένειες στον δρόμο για χρέη μερικώνχιλιάδων ευρώ ενώ απαλλάσσονταν από χρέη εκατομμυρίων διάφοροι άεργοι «επενδυτές» και «επιχειρηματίες».
Όμως, η ασφυξία της κοινωνίας είναι γενικευμένη. Μισθοί πείνας και αυξήσεις-κοροϊδία ενώ οι τιμές βασικά αγαθά/ρεύμα/καύσιμα μόνο ανεβαίνουν, ελαστικοποίηση της εργασίας και απολύσεις, τα ενοίκια στον ουρανό, 14 επιδόματαμειώνονται και μετατρέπονται κατά 50% σε "προπληρωμένες κάρτες". Καθημερινά θρηνούμε τσακισμένους καινεκρούς συναδέλφους-ισσές μας στους χώρους δουλειάς, στοιβαζόμαστε στις εφημερίες των υποβαθμισμένωνδημόσιων νοσοκομείων, αναζητούμε χώρο και αναψυχή στους δημόσιους χώρους και τα πάρκα που απειλούνται από τατραπεζοκαθίσματα και τις αναπλάσεις δημάρχων και εργολάβων.

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΠΑΝΤΟΥ, ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΕΣ

Αυτό το άδικο σύστημα που μας στερεί το οξυγόνο δεν μπορεί να δικαστεί σε καμιά δικαστική αίθουσα μεδικηγόρους, δικαστές και εισαγγελείς. Όλοι εμείς, οι άνθρωποι που μοχθούμε, είμαστε οι καθημερινοί μάρτυρεςτης "νόμιμης" αδικίας που μας περιβάλλει και με τις δικές μας δυνάμεις μπορούμε να αντισταθούμε και νααποδώσουμε την πραγματική δικαιοσύνη.
ΜΑΖΙ με τα εκατοντάδες σωματεία που διεκδικούν συλλογικές συμβάσεις εργασίας και πραγματικές αυξήσεις σεμισθούς και συντάξεις, μ' αυτούς και αυτές που στις 28/2 άσκησαν για 1η φορά το πιο σημαντικό δικαίωμα, τοδικαίωμα στην απεργία. Με τους κατοίκους των γειτονιών μας που αντιστέκονται στην ακρίβεια, τις εξώσεις και τουςπλειστηριασμούς
ΜΑΖΙ με τους συμβασιούχους εργαζόμενους-ες στον Δήμο Βύρωνα που αντιστέκονται στην ομηρία τους καιδιεκδικούν την μονιμοποίησή τους, με τους εργαζόμενους στην καθαριότητα του Δήμου Ζωγράφου που διεκδικούν ταΜΑΠ του 2024 που η δημοτική αρχή Ζωγράφου ακόμα τους στερεί
ΜΑΖΙ με τους κατοίκους της Καισαριανής που υπερασπίζονται έμπρακτα τον ελεύθερο και πράσινο χαρακτήρα τουΣκοπευτηρίου Καισαριανής, μαζί με τους κατοίκους σε Υμηττό-Δάφνη που αντιστέκονται στην ανέγερση ολόκληρηςΥπουργειούπολης στην έκταση της ΠΥΡΚΑΛ
ΜΑΖΙ μ' όσους-ες στερήθηκαν φίλους, συμφοιτητές, συναδέλφισσες, παιδιά και συγγενείς στα δολοφονικάεγκλήματα κράτους και κεφαλαίου: στα Τέμπη, την Πύλο,το Μάτι, την Μάνδρα. Στους δρόμους των πόλεων και τουςχώρους δουλειάς...

Στις 28/2 συνειδητοποιήσαμε ποια είναι η δύναμή μας και τι μπορούμε να καταφέρουμε όταν κατεβαίνουμε στονδρόμο. Στις 9 Απρίλη συνειδητά να πράξουμε το ίδιο μετατρέποντας και πάλι τις γειτονιές μας σ' έναν μεγάλοχείμαρρο που κατακλύζει τους δρόμους! Στην τοπική διαδήλωση της 5 Απρίλη να διασπείρουμε αυτό ακριβώς τομήνυμα αντίστασης! Χωρίς καμία αναμονή για αυτόκλητους προστάτες και σωτήρες, να οργανώσουμε συλλογικά τιςαντιστάσεις μας στους χώρους εργασίας και στις γειτονιές μας. Με όπλα μας την οργάνωση και την αλληλεγγύη, ναμοιραστούμε τους αγώνες και τις διεκδικήσεις του καθενός και της καθεμίας. Μόνο με τους συλλογικούς μαςαγώνες μπορούμε να διεκδικήσουμε και να επιβάλλουμε το δίκιο μας σε κάθε πτυχή της ζωής μας, να πάρουμεπίσω το οξυγόνο και όλα όσα μας στερούν οι δολοφονικές πολιτικές τους.

Συνέλευση κάθε Δευτέρα 20:00, 28ης Οκτωβρίου 1,
Καρέας, 162 33 Βύρωνας Αττικής (1η ΤΟΜΥ Βύρωνα)
email επικοινωνίας: protexovoulia.exanatolikexa@espiv.exnet
facebook: Πρωτοβουλία Αγώνα στις ανατολικές συνοικίες

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΓΩΝΑ ΣΤΙΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΕΣ ΣΥΝΟΙΚΙΕΣ

πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1634876/

ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ Ή ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ;

Στην απεργία στις 28 Φλεβάρη του 2025, 2 χρόνια μετά το κρατικό έγκλημα στα Τέμπη, σε πάρα πολλές πόλεις πανελλαδικά, ο κόσμος βγήκε στους δρόμους, ζητώντας να αποδοθεί δικαιοσύνη. Η μέρα αυτή γράφτηκε στην ιστορία μιας και δεν έχουν ξανασυμβεί ποτέ στην ελλάδα τόσο μαζικές συγκεντρώσεις σε όλη την επικράτεια. Ειδικά δε στην Αθήνα, ο κόσμος ήταν τόσο οργισμένος με όσα συμβαίνουν που με επιμονή παρέμενε συγκεντρωμένος στο Σύνταγμα παρά τις επιθέσεις των μπάτσων και παρά την προσπάθεια των ΜΜΕ και της αριστεράς, να ονομάσουν την οργή «προβοκάτσια». Οι 57 αυτοί θάνατοι δεν είναι αποτέλεσμα κάποιας τραγικής σύμπτωσης. Είναι το αποτέλεσμα της στρατηγικής για την «διάσωση» της οικονομίας, ή καλύτερα της κερδοφορίας, που νοιάζεται μόνο για τα κέρδη και λογαριάζει την ασφάλειά μας ως κόστος. Στις 28/02/25 το σύνθημα «οι ζωές μας ή τα κέρδη τους» εντυπώθηκε στις συνειδήσεις μιας τεράστιας μάζας ανθρώπων.

Στις 28/02 λοιπόν, όσο ετερόκλητοι άνθρωποι κι αν κατέβηκαν στις διαδηλώσεις, όλοι απαιτούσαν να αποδοθεί δικαιοσύνη. Μπορεί να αποδοθεί δικαιοσύνη για ένα τέτοιο έγκλημα και αν ναι πως; Εάν αποδειχθεί από το αστικό δικαστήριο ότι υπάρχει συγκάλυψη και οδηγηθούν στην φυλακή όλοι οι υπαίτιοι, τότε θα έχει αποδοθεί δικαιοσύνη;

Ας ξεκινήσουμε από την εύρεση της αλήθειας. Είναι αλήθεια ότι από την στιγμή που συνέβη το έγκλημα και μετά υπάρχει μια μεθοδευμένη προσπάθεια συγκάλυψης (μπάζωμα, βίντεο, έκρηξη) με ενορχηστρωτές πολιτικά πρόσωπα, δημοσιογράφους, την ίδια την Hellenic train και πλήρης αποποίηση των ευθυνών μεταξύ των κυβερνόντων πετώντας το μπαλάκι το ένα κόμμα στο άλλο. Είναι ξεκάθαρη και η υποκρισία των αριστερών κομμάτων που όταν κυβερνούσαν ως ΣΥΡΙΖΑ, πούλησαν τα τρένα στην Hellenic Train και τώρα εμφανίζονται με θράσος στις συγκεντρώσεις. Είναι αλήθεια επίσης ότι χωρίς τον αγώνα του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων των Τεμπών θα γνωρίζαμε πολύ λιγότερα για το τι πραγματικά συνέβη. Το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας είναι σίγουρο ότι η αλήθεια θα προσεγγιστεί μέσω του αγώνα που δίνουν οι συγγενείς και όχι παρακολουθώντας τις τοποθετήσεις των υπεύθυνων για το δυστύχημα στην τηλεόραση. Ωστόσο αν θέλουμε όντως να προσεγγίσουμε την αλήθεια πρέπει να πιάσουμε το νήμα του χρόνου από πολύ πριν συμβεί το δυστύχημα.

Οι πραγματικές αιτίες που οδήγησαν στο έγκλημα βρίσκονται στον πυρήνα ενός συστήματος όπου το χρήμα και η εξουσία καθορίζουν τις ζωές των ανθρώπων. Εκκινώντας από την πλήρη απαξίωση έως την επικίνδυνη εγκατάλειψη των δημόσιων αγαθών και υποδομών, που δεν περιορίζεται μονάχα στους σιδηρόδρομους αλλά επεκτείνεται σε όλες τις πτυχές της ζωής μας από την υγεία μέχρι την παιδεία, με την πρόφαση της κρίσης, οδηγηθήκαμε στις πολιτικές των μνημονίων (με αριστερές και δεξιές κυβερνήσεις). Οι ιδιωτικοποιήσεις με συμβάσεις που έχουν σαν επίκεντρο την κερδοφορία έναντι της ασφάλειας ήρθαν σαν λύση στην υπολειτουργία ή και δυσλειτουργία των σιδηροδρόμων συγκεκριμένα. Οι ιδιωτικές εταιρείες, που κερδίζουν από την εκμετάλλευση των σιδηροδρομικών γραμμών, δεν έχουν καμία πραγματική δέσμευση για την ασφάλεια των επιβατών, παρά μόνο για τα κέρδη τους. Τα θύματα, λοιπόν, δεν είναι απλώς στατιστικά, αλλά οι συνέπειες ενός ολοένα και πιο απάνθρωπου καπιταλιστικού συστήματος.

Η υπεράσπιση της αλήθειας είναι μια μορφή δικαιοσύνης που επιβάλλουν οι συγγενείς και οι αγωνιστές. Από μια ελευθεριακή σκοπιά το επόμενο βήμα είναι η απονομή δικαιοσύνης. Η απονομή της δεν μπορεί να περιορίζεται στην τιμωρία των θυτών και μάλιστα για το παρόν έγκλημα, απαιτώντας οι υπαίτιοι να πάνε φυλακή, γιατί ξέρουμε πολύ καλά ότι αυτό δεν εξασφαλίζει την ασφάλειά μας στο μέλλον. Ακόμα κι αν πάνε φυλακή κομβικά πολιτικά πρόσωπα ή ακόμα κι αν αλλάξουν εντελώς οι διαχειριστές του κράτους γνωρίζουμε ότι θα εξυπηρετήσουν ακριβώς τα ίδια πολιτικά συμφέροντα και θα εφαρμόσουν τις ίδιες πολιτικές με τους προηγούμενους. Το κράτος έχει συνέχεια για να μπορεί να διαιωνίζει το ρόλο του και όποιον κι αν στείλει φυλακή θα συνεχίσει να το κάνει. Εμείς από την άλλη επικεντρωνόμαστε στην αποκατάσταση της βλάβης μέσω της στήριξης της πλευράς που την υπέστη και φυσικά εξασφαλίζοντας ότι δεν θα ξανασυμβεί προκειμένου να έχει νόημα η απονομή δικαιοσύνης σαν έννοια. Στην συγκεκριμένη περίπτωση οφείλουμε να στηρίξουμε τον αγώνα που δίνουν οι συγγενείς των θυμάτων και ταυτόχρονα να παλέψουμε ώστε να μη χαθεί καμία άλλη ζωή στο βωμό του κέρδους.

Για να συμβεί όμως αυτό οφείλουμε να αγωνιστούμε ενάντια στην υποτίμηση των ζωών μας συνολικά. Ενάντια στην εκμετάλλευση που οδηγεί σε θύματα καθημερινά από την φτώχεια, τις εργατικές δολοφονίες, τις κρατικές δολοφονίες από πυρκαγιές σε όλη την ελλάδα, τις πλημμύρες στην Θεσσαλία, το ναυάγιο της Πύλου, κρατικές δολοφονίες από χέρι μπάτσων ειδικά αν είσαι Ρομά.

Να πάρουμε μια ξεκάθαρη θέση στον κοινωνικό πόλεμο που διεξάγεται από τους ισχυρούς. Αν κάτι αποδεικνύει αυτή η τραγωδία, είναι η ανάγκη για μια κοινωνία χωρίς κράτος και κεφάλαιο, μια κοινωνία όπου οι ανάγκες των ανθρώπων και η προστασία της ζωής τους έρχονται πρώτες και όχι τα κέρδη των εταιρειών. Να αποφύγουμε αυταπάτες ότι ένα «καλύτερο κράτος» θα έλυνε το πρόβλημα. Πιο συγκεκριμένα για το ζήτημα των σιδηροδρόμων της χώρας που εξακολουθούν να είναι επικίνδυνοι πρέπει να προτάξουμε άμεσα την παύση της κερδοφορίας για την Hellenic train και για το ελληνικό κράτος και να διασφαλίσουμε ότι τα έσοδά τους θα δίνονται αποκλειστικά και μόνο στις διαδικασίες αυτές που απαιτούνται ώστε να γίνουν ασφαλή για τους ανθρώπους που τα χρησιμοποιούν και για τους εργαζόμενους.

Δικαιοσύνη μπορούμε να αποδώσουμε μόνο μέσα από τον αγώνα.

Η αλληλεγγύη, η αντίσταση και η κοινή δράση πρέπει να γίνουν η απάντηση στην κοινωνική αδικία.

Στηρίζουμε τα καλέσματα των αγωνιστών/ριών από τα ανατολικά για πορεία γειτονιάς το Σάββατο 05/04 12.00 στο Ταπητουργείο και την απεργιακή προσυγκέντρωση την Τετάρτη 09/04 στις 10.00 στην πλατεία Δεληολάνη.

ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ

Υπόγειος Ιλισός

Αναρχική ομάδα στην Αθήνα