kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Απεργιακή συγκέντρωση

AΠΕΡΓΟΥΜΕ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Δίχως ντροπή και με περίσσιο θράσος, η κυβέρνηση ανακοίνωσε τον κατώτατο μισθό που θα ανέρχεται στα 830,00 ευρώ, δηλαδή μία προκλητική κοροϊδία, αφού επίσης, διπλασιάζεται και ο συντελεστής με τον οποίο φορολογούμαστε.

Αύξηση μαϊμού σε έναν μισθό τον οποίο -κυριολεκτικά και μεταφορικά- ματώνουμε για να τον εισπράξουμε, αφού τα ανύπαρκτα μέτρα ασφαλείας στους εργασιακούς χώρους έχουν γίνει ο κανόνας και όχι η εξαίρεση. Μετράμε 150 (καταγεγραμμένα) εργατικά ''δυστυχήματα'' για το 2024 και κάθε δύο μέρες, ένα/μία νεκρό/η εργάτη/τρια για το 2025.

Ενώ δουλεύουμε αμέτρητες ώρες, τα χρήματα δεν φτάνουνε ούτε καν για την επιβίωση μας, ενώ ταυτόχρονα τα αφεντικά πλουτίζουν περισσότερο από ποτέ.

Στην δημόσια εκπαίδευση, η λεγόμενη «αξιολόγηση» δεν αφορά καμία ουσιαστική κτιριακή αναβάθμιση, ούτε κάποια σοβαρή συζήτηση για το πρόγραμμα σπουδών των σχολείων. Είναι απλά ένα εργαλείο υποταγής των εκπαιδευτικών και εκφασισμού της σχολικής κοινότητας συνολικά. Απώτερος στόχος είναι οι κατηγοριοποίηση σχολείων και τμημάτων ώστε να δρομολογείται η ελάχιστη κρατική χρηματοδότηση σε όσους δήθεν το «αξίζουν», αφήνοντας τα φτωχότερα κοινωνικά στρώμματα με εκπαιδεύση χαμηλού μπάτζετ. Γνωρίζουν βέβαια πως ουσιαστική εκπαίδευση για όλους σημαίνει πολύ κρατικό χρήμα για την παιδεία. Προσπαθούν όμως να απεμπλέξουν το κράτος από την ευθύνη για την χρηματοδότηση. Αυτό μας δείχνουν και με τα Ωνάσεια σχολεία που τόσο πολύ τα πανηγηρίζουν. Θέλουν να στρέψουν όλο το κρατικό χρήμα στους στρατιωτικούς εξοπλισμούς, τις κρατικοδίαιτες επιχειρήσεις των αφεντικών τους και φυσικά τις τράπεζες.

Οι εκπαιδευτικοί που μαχητικά αντιστέκονται και αγωνίζονται ενάντια στην επιστροφή μας σε σκοτεινές περιόδους "επιθεωρητών" στα σχολεία αντιμετωπίζουν καθημερινά τον εκφοβισμό. Πειθαρχικές διώξεις και δυνητική αργία είναι η απάντηση του Υπουργείου Παιδείας. Η πολιτική του ηγεσία αγωνιά να επιβάλλει έναν αυταρχισμό ως κανονικότητα.

Η Χρύσα Χοτζόγλου και ο Δημήτρης Χαρτζουλάκης (μέλη της ΕΛΜΕ ΠΕΙΡΑΙΑ) παραπέμφθηκαν σε πειθαρχικό και δυνητική αργία με άνωθεν παρέμβαση του υπουργού Παιδείας, επειδή φώναξαν συνθήματα στο σχολείο, την ώρα που αξιολογητής/επιθεωρητής είχε έρθει για να αξιολογήσει νεοδιόριστη συναδέλφισσά τους.

Θεωρούν ότι με τις πειθαρχικές διώξεις των εκπαιδευτικών - οι οποίες ανέρχονται πλέον σε πάνω από 1000 σε όλη την Ελλάδα- θα κάμψουν το κύμα της αντίστασης των εργαζομένων.

Ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, οι ζωές μας συντηρούνται "από τύχη" αφού οι συνθήκες στα δημόσια νοσοκομεία είναι επικίνδυνες, ενώ τα κτίρια καταρρέουν μαζί με τους υγειονομικούς, οι οποίοι είναι ελάχιστοι και εξουθενωμένοι.

Στο μέτωπο των μεταφορών/συγκοινωνιών, ιδιωτικοποιήσεις, υποστελέχωση και απαρχαιωμένες υποδομές συγκροτούν μια πολιτική θανάτου, ενώ έχουν φαγωθεί εκατομμύρια δημόσιου χρήματος για τη συντήρηση και τον εκσυγχρονισμό των τελευταίων.

Αγνοώντας τις συνεχείς προειδοποιήσεις των συνδικάτων και κουνώντας επιδεικτικά το δάκτυλο, λέγοντας πως ''διασφαλίζουμε την ασφάλεια'', είχαμε ως αποτέλεσμα τη δολοφονία 57 ανθρώπων. Στα σύνορα, στις θάλασσες και στον δρόμο βλέπουμε τα εγκλήματα να συνεχίζονται σε βάρος μεταναστών/μεταναστριών, τόσο από κρατικούς θεσμούς όσο και από παρακρατικές οργανώσεις, όπως για παράδειγμα, το τραγικό έγκλημα της Πύλου με 600 πνιγμένους ανθρώπους ή την δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν από φασίστες.

Ως πότε θα ανεχόμαστε τόσο θάνατο; Απέναντι στη θανατοπολιτική του κέρδους τους, πρέπει να μας βρουν μπροστά τους. Μεταμορφώνουμε το θρήνο μας σε οργή και αγώνα, διευρύνουμε τις αντιστάσεις μας, βγαίνουμε στο δρόμο, ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ.

Δεν πείθουν κανέναν και καμιά μας. Η μόνη αντιπολίτευση είμαστε εμείς. Οργανώνουμε συλλογικά τις δυνάμεις μας, στους χώρους εργασίας, στα σωματεία, στις γειτονιές και στις κοινότητές μας.

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ

ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΟΛΑ ΠΙΣΩ