Πέμπτη 1 Μαίου 2025 στις 10.00 πμ
Απεργιακή Πορεία 1η Μάη
Απεργιακή Πορεία 1η Μάη | 10:00 π.μ Δημοτική αγορά
Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΡΧΩΝ,ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΜΑΣ
ΔΕΝ ΦΥΓΑΜΕ ΠΟΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΔΟΥΛΕΜΠΟΡΩΝ
Συνέλευση Κατειλημμένης Πρυτανείας
Kάλεσμα της Κατάληψης Rosa Nera για την Πρωτομαγιά
Kάλεσμα της Κατάληψης Rosa Nera για την Πρωτομαγιά
Η Πρωτομαγιά των εργατικών αγώνων για «το ψωμί και τα τριαντάφυλλα» αντλεί την καταγωγή της από τους αγώνες των βιομηχανικών εργατικών οικογενειών στο Σικάγο του 1886 για το 8ωρο μέχρι την ανθρώπινη χειραφέτηση από την καταπίεση και την εκμετάλλευση. Στην Ελλάδα ήδη το 1893 ο σύλλογος σοσιαλιστών (που θα αποκτήσει και ελευθεριακές και αναρχικές αναφορές) του Σταύρου Καλλέργη οργανώνει την πρώτη εργατική πρωτομαγιά με επίκεντρο το 8ωρο, την σύνταξη αλλά και την κοινοκτημοσύνη και την κριτική στην καπιταλιστική κοινωνία. Η εργατική μνήμη για τον ανήσυχο μήνα Μάη συνδέεται βέβαια στα μέρη με τους απεργιακούς αγώνες και την εξέγερση στη Θεσσαλονίκη, τον Μάη του 1936, όπως και με τις εκτελέσεις 200 κομμουνιστών στο σκοπευτήριο της Καισαριανής την κατοχική Πρωτομαγιά του 1944.
139 χρόνια από την 1η Μάη στο Σικάγο, λοιπόν, και στην Ελλάδα του 2025 οι μισθοί μειώνονται και δεν καλύπτουν το κόστος ακόμα και βασικών αναγκών ενώ τα ωράρια και η ανεργία αυξάνονται. Όπως αυξάνονται και οι εργοδοτικές δολοφονίες ως αποτέλεσμα ανύπαρκτων συνθηκών προστασίας και ασφάλειας των εργαζομένων στο χώρο της δουλειάς, της απλήρωτης υπερεργασίας και των εξοντωτικών υπερωριών, των ταξικών και κοινωνικών αποκλεισμών από την ασφάλιση και την περίθαλψη.
Ιδίως στην Κρήτη, καταγράφονται κάθε μήνα σοβαροί τραυματισμοί ή θάνατοι εργαζόμενων στα εργοτάξια, στα χωράφια και στις διανομές. Η μείωση του κόστους ασφάλειας στην δουλειά από τα αφεντικά έχει οδηγήσει σε ραγδαία αύξηση των «εργατικών ατυχημάτων». Μόνο στην Κρήτη το 2024, τα δηλωμένα ατυχήματα (για τα οποία στοιχεία υπάρχουν κυρίως από την Ανατολική Κρήτη) ξεπέρασαν τα 550 περιστατικά με 13 νεκρούς. Όσον αφορά τους τραυματισμούς ο πραγματικός αριθμός είναι δυστυχώς πολύ μεγαλύτερος από αυτόν που δηλώνεται, καθώς καταγγέλλεται δημόσια από τα συνδικάτα η μαζική μη δήλωση τραυματισμών (ιδίως για τη μεταναστευτική εργασία), όπως καταγγέλλεται και η ανυπαρξία ελέγχου τήρησης των συνθηκών ασφάλειας στη δουλειά.
Χαρακτηριστική, για την κατάσταση στην Κρήτη, είναι η περίπτωση της εργοδοτικής δολοφονίας του Μανώλη Αφράτη, τον Μάη του 2020 ως οδηγός σε ακατάλληλο «φονικό» όχημα. Μια υπόθεση που ενώ δικαιώθηκε στα δικαστήρια μετά από πολύχρονο αγώνα της οικογένειας, συνεχίζεται νομικά και κοινωνικά καθώς ακόμα επιχειρείται από τοπικές ομάδες συμφερόντων η αθώωση και το «ξέπλυμα» των δολοφονικών ευθυνών της εταιρίας.
Σε πανελλαδικό επίπεδο τα εργατικά ατυχήματα τα τελευταία 4 χρόνια παρουσιάζουν ένα «μαύρο ρεκόρ» 25ετίας. Τα τελευταία χρόνια καταγράφονται περισσότερα από 14.500 «ατυχήματα» τον χρόνο, 146 εμφανίζονται σε έρευνες ως καταγεγραμμένες οι εργοδοτικές δολοφονίες το 2024 - έναντι 108 του 2023. Το 2025 η κατάσταση διαφαίνεται ακόμα χειρότερη καθώς ήδη το πρώτο τρίμηνο καταγράφονται πανελλαδικά 51 θανατηφόρα εργατικά δυστυχήματα.
Παράλληλα, άγνωστος παραμένει ο αριθμός των «αόρατων εργοδοτικών δολοφονιών», των ανθρώπων που πεθαίνουν από επαγγελματικές ασθένειες λόγω πολύχρονης έκθεσης - χωρίς κανόνες ή μέτρα προστασίας - σε θανατηφόρες για την υγεία συνθήκες εργασίας.
Ας μην ξεχνάμε επίσης πως και η κρατική δολοφονία στα Τέμπη ήταν αποτέλεσμα, ανάμεσα σε άλλα, και της υποβάθμισης και των κανόνων ασφαλείας με στόχο τη μείωση του κόστους εργασίας και του κόστους της προστασίας από ατυχήματα.
Και όσο το κόστος που πρέπει να πληρώνουν τα αφεντικά για τις συνθήκες ασφάλειας μειώνεται για τα κέρδη τους, τόσο αυξάνεται το κόστος σε ανθρώπινες ζωές. Όπως αυξάνεται και η ακρίβεια και το κόστος βασικών αναγκών όπως το νοίκι, τα τρόφιμα, το νερό, το ρεύμα ακόμα και η περίθαλψη και η πρόσβαση σε στοιχειώδεις υπηρεσίες υγείας.
Το μήνυμα της πρωτομαγιάς είναι πως τίποτα δεν χαρίστηκε από τα αφεντικά, οι κατακτήσεις της εργατικής τάξης ήρθαν μέσα από την οργάνωση σε συλλογικούς και ταξικούς αγώνες.
Να οργανωθούμε στη βάση των εργατικών ενώσεων και των σωματείων, στα κοινωνικά και τα εργατικά κινήματα, να υπερασπιστούμε τις ζωές μας και τις ταξικές και κοινωνικές κατακτήσεις όπως και όλα τα κέντρα αγώνα, τις καταλήψεις, τα σπίτια της αλληλεγγύης των καταπιεσμένων.
Στον καθημερινό αγώνα για τη ζωή, το δίκιο θα κριθεί στους δρόμους!
Καλούμε την 1η Μάη μαζί με τα εργατικά σωματεία και τις συλλογικότητες της πόλης στην Πλατεία Αγοράς Χανίων στις 10:00 π.μ.
Κατάληψη Rosa Nera
